DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN,
No. 88.
Honderd en zestiende Jaargang.
1914.
WOENSDAG
8 APRIL.
FEUILLETON.
De ongekroonde Koning.
Wanneer uw gezondheid
STADSNIEUWS.
"I
DE „DAGERA A P."
Tegen Zondagmorgen half elf was in het gebouw
de „Unie" door de afd. Alkmaar van de vereeniging
„De Dageraad" een vergadering belegd, waarin als
spreekster optrad mevrouw W. Drucker met het on
derwerp „de Idealen der 20ste eeuw."
De voorzitter, de heer'W. Tangerdnik, «ei het te be
treuren, dat de opkomst niet gxootear was, waarna me-
vropw Drucker het woordl verkreeg.
Spr. meende, dat onze tijd) in het toeken van de ide
alen staat, doch wat velen onder idealen verstaan,
kon men volgens haar daaronder niet rekenen.
Het ideaal loopt over-het bovenzinnelijke; het stre
ven van vele practische menschen om de maatschap
pelijke toestanden te verbeteren was daarom volgens
spr. geen ideaal, omdat dit bereikbaar is.
Tn den grond is ieder een idealist, zelfs het kind
hoort, liever van da fantastische sprookjeswereld vers
tellen dan over het voorvallen uit het werkelijke le
ven. Men stuift op tegen hen die zeggen, niet-idea-
list te zijn-
De eeuw die achter ons l'igt wordt door de 20ste-
eëuwers materialistisch genoemd. Doch spr. meende
dat de 19e eeuw in elk opzicht opruimingen hoeft ge
houden van wat slecht en ellendig was. De 19de eeuw
noemde spr. de reuzin der eeuwen. Geen enkele eeuw
bijna, die met zullk een snelheid wat er was heeft om
gewenteld. In deze eeuw werden de tooneelsprookjes
■werkelijkheid door de tot nog toe ongekende krachten
en werktuigen, die werden ontdekt en uitgevonden.
Daardoor werd dan ook weer zul'k een wijziging in
liet .maatschappelijk leven en in den gedachtengang
der menschheid veroorzaakt, dat men aan idealen als
zoodanig verder niet dacht. Een geheel nieuwe werk
wijze wérd door die veranderingen noodzakelijk. De
lijfeigenschap van vroeger kwam nu in fabrieken en
waar vroeger' niet de geringste kennis waar te nemen
viel, kende later ieder tenminste de hoofdzaken van
de voornaamste onderwerpen als geschiedenis, aard
rijkskunde, schrijven, lezen, rekenen, enz.
Het materialisme van de 10de eeuw d.us, was een
gezond materialisme, omdat op andere wijze de maat
schappij niet vooruit kon komen. De voornaamste
personen die hebben meegewerkt tot den veranderden
gedachtengang der 19de eeuwers waren Marx en Dar
win.
Marx' economische leer paste geheel in het kader
van het ontstane fabriekswezen. De massa moest
vooruit, zei hij, het was niet genoeg dat enkelen had
den wat ze wenschtem, iedereen moest dat kunnen.
Darwin is het, die een der .grootste geestelijke om
wentelingen heeft veroorzaakt. Darwin zei n.l. dat
de mensch niet is, zooals tot nog toe werd geleerd, de
koning van een goddelijk régime, doch dat hij één is
met het minste schepsel1 wat op aarde leeft, zoodat we
op niets ter wereld laag mogen neerzien.
In onze eeuw worden we echter getrokken door an
dere en nieuwe idealen. Men zoekt iets buitenaardsch,
niet altijd bovenaardsch. Men wil zich verheffen bo
ven het dierenrijk en men tracht niet te denken
aan het materialistisch© deel van het leven. Tallooze
groepen als Spiritisme", rein leven, theosofie, ethisch
socialisme enz. zijn daarvan de uitvloeisels. We kun
nen evenwel niet leven van de idealen alleen.
De idealen van onzen tijd zijn echter geïnspireerd
door den godsdienst, die door onze vooroudera ons op
de schouders is .gelegd en dien we nog niet geheel van
ona 'kunnen afwentelen en .onder de leiders en leid
sters van de nu bestaande groepen heerschen soms
zulke religieus© neigingen, dat we misschien zouden
weerkeeren tot de zelf-martelingen uit de middel
eeuwen.
Van de gelegenheid! tot! vragen steilten werd aller
eerst gebruik gemaakt door den heer J. Oassée die
meende, dat de idealen bij den mensch gingen voor
het materialisme.
Mevr. Drucker zeide dat vooral bij de onbeschaafde
volkeren moeilijk van eenig idealisme kan worden ge
sproken. Elk onbeschaafd volk kent alleen het mater
(Nadruk verboden.)
Roman van
PAUL OSKAR HöOKER.
Naar het Duitse h.
O
55)
„Och! het vermoeden dat de professor niet met mij
ophad, dat hij mij enkel en alleen niet wegstuurde
omdat hij een hoog honorarium van mij. in zijn zalk
kon steken, had ik al liang. Onlangs was Gwedoline
bij hem. Zij heeft het al zoo lang aan mij gemerkt.
En zij heeft zelf een oordeelZij heeft heel klaar
en duidelijk met den professor gesproken. Praatjes
laat zij zich niet wijsmaken. En toen kwam het aan
het licht. Hij had gedacht: de zwager van den groo-
ten Teerbrugge behoefde toch niet een paar duizend
mark in 't jaar te verdienen. Ik had een beetje schil
derstalent. Maar om schilder1 te worden, daarvoor
was het niet voldoende. Ten minste in den tagen-
woordigen tijd, bij; de overproductie, zou ik geen geld
kunnen verdienen. En als ik nu voor mijn eigen le
vensonderhoud moest zorgen.
Opgewonden had Börries geluisterd. Nu viel hij
hem in de rede: „Zie je nu wel, zie je nu wel, ons al
ler ongeluk heeft zij veroorzaakt 1 En wat moet er
nu gebeuren, Haunsheiniz? Wil je studeeren? Waar
in? En waar moet je dé duiten vandaan halen? Het
kost allemaal zoo ellendig veel geld. Ach jongen, je
zult oogen opzetten, als je alleen, én op je zelf staat.
Met dat onbeduidend beetje geld van ons 1 Het is een
hondenleven!"
„Ik wil niet studeeren, Eörries. Ik heb andere
plannen."
„Wou je nog soldaat worden? Ik waarschuw je,
hoor! Infanterist? Afschuwelijke dingen hoort men
van die infanterie-regimenten in de grensprovinciën."
rialisme. Alleen als het materialistisch deel van het
leven is verzekerd, komt men aan de idealen. De
mensch is uitteraard eerst materialist.
De heer Cassóe merkte verder». op, dat in onze da
gen onder de arbeiders een groote beweging bestaat
om hun toestand te verbeteren. Ze hebben dus idea
len, die hen aansporen tot groote dingen.
Spreekster antwoordde, dat liet willen werken voor
een betere samenleving niet als ideaal kan worden be
schouwd, omdat wordt gestreefd naar een materialis
tisch doel. Ideaal is daitgene wat we niet kunnen be
reiken.
De heer Elzinga vroeg spr. allereerst haar oordeel
omtrent zijn verklaring van het begrip ideaal. Spr.
meende dat het ideaal, dat voor den mensch bereik
baar was, is de terugkeer naar de natuur.
Mevr. Drucker was van meening, dat de natuurstaat
niet zoo mooi is, om te verlangen erin .terug te kee-
ren. Moordzucht en hebzucht vormen de grondslagen
van het oervolk. De terugkeer naar de natuur zou
een ramp voor de menschheid zijn. Wel! moet een
mensch in zooverre tot de natuur terugkeeren, dat hij
het gekunstelde en hetgeen hem geestelijk opgedron
gen is aflegt om zelf te leeren denken. Men moet niet
aannemen wat anderen zeggen zonder te onderzoeken
wat wel en wat niet waar is. De meesten zijn echter
te lui om te denken en nemen alles aan op gezag. Het
hindert niet dat men niet' het juiste punt heeft om
over te denken, als he.t denkvermogen maar ontwik
keld en gescherpt wordt.
De voorzitter meende de tolk te zijni van de aanwe
zigen, wanneer hij dank bracht aan de spr. voor de
onderhoudende wijze, waarop ze haar rede had uitge
sproken. Spr. vertrouwde dat wanneer de vergaderin
gen in het najaar weer mochten worden hervat, me
vrouw Drucker Wederom bereid zou zijn een spreek
beurt te vervullen.
Met dank voor de getoonde aandacht werd de ver
gadering daarna gesloten.
ARRONDIS SEMENT S-REICHTB ANK
TE ALKMAAR.
Zitting van Dinsdag 7 April.
EEDSWEIGERING.
D. S., J. V. en H. E. E., allen smid te Nieuwe Nie-
dorp, hadden zich te verantwoorden wegens eedswei
gering. No. 1 was niet verschenen.
Ze waren als getuigen gedagvaard om te verschij
nen ter zitting van het Kantongerecht te Behagen
op 15 Januari j.l., iu de zaak tegen F. Hopman, van
Oude Niedorp, die struatschennis had gepleegd aan
de woning, waarin de le en 2© beklaagde gehuisvest
zijn. is in dienst van S.
In de Kantongerechtzaak hadden ze als getuigen
den vereischten eed af te leggen, alle drie hebben ze
dit toen geweigerd. No. 2 omdat hij niets voor den
godsdienst gevoelt; hij erkent gedoopt te zijn in de
Ned. Herv. Kerk, aangenomen is hij niet. No. 3
heeft gemoedsbezwaren, hij is hij de Evang. Luth. ge
meente te Amsterdam gedoopt. Beiden meenen, dat
ze niet tot een kerkgenootschap beboeren.
De President wees bekl. er op, dat ze dooplid zijn
en ze hadden dus uitdrukkelijk opzegging moeten
doen of zich zoodanig hebben gedragen, dat ze ver
vallen waren verklaard van de kerk, om ex niet meer
toe te behooren.
Als getuigen werden géhoord G .E. 'Hastels, voor
zitter van het moderamen te Rotterdam, A. Makkink,
Evang. Luth. predikant te Alkmaar en G. Feijkens,
koster, Amsterdam, terwijl ds. J. W. E. van Loon,
van Barsingerhotrn, als eerste getuige gedagvaard,
niet was verschenen, weshalve de behandeling der
zaak geschorst werd tot over 14 dagen.
Beklaagde E. legde een schriftelijk rechtskundig
advies aan de rechtbank over.
DIEFSTAL.
De Heldexeche metselaar A. H., die al eens 6 maan
den gevangenisstraf wegens diefstal heeft ondergaan,
moest terecht staan, daar hom hetzelfde feit thans
„Ik wil ook geen soldaat worden."
„Wat dan? Zeg het dan toch, ouwe jongen!"
„Dat is maar zoo niet met één enkel woord te zeg
gen. Luister eens. Gwendoline vindt dat ik altijd
een knutselaar geweest ben.
„Aha! ingenieur?"
„Ook niet. Als men er een mooi klinkenden naam
aan wil geven, dan zou men zeggen: binnenhuis-ar
chitect. Maar eigenlijk is het een gewoon handwerk,
dat ik nu begonnen men."
„Een handwerk?" Een weinig huiverend keek Bör
ries om zich heen. „Hoor eens kerel, ik heb een voor
gevoel van iets verschrikkelijks."
„Is het zoo verschrikkelijk? Ik vind het volstrekt
niet. Ik heb er ten minste heel veel plezier in. Ik
werk nu al bijna een jaar lang practisch, als meubel
makersleerling. En daarna ga ik naar1 de vakschool.
Gwendoline betaalt de kosten voor mijn oplfeiding, en
als ik den weg dien ik uit wil, kan overzien, denkt zij
wel zooi ver te zijn mij* een klein kapitaaltje te kunnen
voorschieten. Of ik mij dan als compagnon voeg bij
een firma voor binnenhuis-architectuur, waar ik van
mijn denkbeelden practisch gebruik kan maken, of
mij alleen vestig, dat weet ik nog niet."
Börries zweeg langen tijd. Dan schudde hij tel
kens het hoofd. „Dat is klinkklare onzin. Dat heb je
zeker met Gwendoline bedacht. Jullie lijkt allebei
wel.Gerechte hemel'! Wat een 'misselijk idéé!"
„Waarom misselijk idéé? Ik heb aanleg voor het
vak en zal daarin vooruit komen ik zal er weldra
eerlijk mijn kost mee kunnen verdienen en er vol
doening in vinden."
„Voor meubelmaker te spelen? Jij? Baron Haunsr
heinz von Erxleben?"
„Noem! jij' mij 'maar meubelmaker, Börries, het >be-
leedigt mij volstrekt niet. Anderen zullen misschien
een stukje kunstenaar in' mij waardeeren. Als ik maar
een klein beetje geluk heb."
„Maar verduiveld'! Den zoon van je vader zullen
ze in je waardeeren en achten! En dat ze mijn broe
der met den lijmpot zien rondloopen, dat dat
weer ten laste was gelegd. Den 17en Februari 's mor
gens, miste de metselaar M. J. 't Hart te Helder uit
een boetje bij het metselwerk, dat hij onderhanden
had, een kaphamer.
IL was 'b avonds bij de boet geweest en den volgen
den dag in het bezit van den- hamer. Dit erkend© hij,
doch een onbekende had hem het stuk gereedschap
voor eeu kwartje verkocht. Hij moest den volgenden
dag naar Texel en had van een naburig karwei zijn
troffel gehaald. Een toevallig ter plaatse zijn dus.
Het O. M. achtte het ten laste gelegde bewezen en
eiechte een maand gevangenisstraf.
VERNIELING.
De kleermaker R. Ruiter te Enkhuizen had in het
begin van dit jaar een rare kostganger, die wel eens
een beetje erg aangeschoten naar huis laveerde. In
verhand hiermede wa® hem het kosthuis opgezegd,
maar in den nacht van 1 op 2 Maart deed hij een wa
re invasie, met zijn schoen trapte hij een glasruit in
en beschadigde een tafel, een karaf enz., waardoor
een schade van 11 werd aangericht.
De eisch luidde 80 boete sub®. 15 dagen hechtenis.
MEIiKVERiV ALSIOHING.
Hiervoor stond' terecht W. B., veehouder te Blok
ker. Den Sen Maart leverde hij aan den melkBlijter
0. Commandeur, aldaar, „volle melk", waarbij hij
aqua had gedaan. Een zijner koeien was droog ko
men te staan en nu wilde hij toch evenveel liters
vocht afleveren als hij gewoonlijk afleverde!
De scheikundige H. J. F. Wanna te Alkmaar, die op
last van den Rechter-Commissaris een verdacht mon
ster had onderzocht, vond daarin 64 pet. water.
Bekl. meende, dat het niet zoo veel was.
De President dacht, dat deze Blokkersche veehou
der begonnen was met een beetje water in den melk
te doen, maar naarmate de koe droger was geworden,
deze boeveelheid gestadig was toegenomen.
liet O. M. eischte voor deze brutale melkverval-
sching een maand gevangenisstraf.
Bekl. vond het te veel.
Te veel water of te veel gevangenisstraf?, vroeg de
President.
Het laatste was het geval.
B. zou wel graag een geldboete, bracht familie
omstandigheden naar voren, doch de Pres. lichtte
hem in, dat er slechts gevangenisstraf voor dit feit
wordt geëischt. 'tls een gemakkelijke vervalsching,
welke schadelijk is voor de volksgezondheid, ook d'aar
het water, dat toegevoegd wordt, niet altijd is.van
het zuiverste water.
IN HOOGER BEROEP.
De metselaar N. van D. te Egmond aan Zee was in
hooger beroep gekomen van het vonnis van den Alk-
maarschen Kantonrechter, waarbij hij wegen® het ko
nijnendel ven op grond, waarbij een bordje „verboden
toegang", werd veroordeeld tot 6 boete subs. 5 da
gen hechtenis. Bekl. bekende het feit, maar zei op
het land van een anderen heer geweest te zijn, dan de
in de dagvaarding vermelde.
De Preff. wees bekl. er op, dat hij met z'n hooger
beroep aan een verkeerd adres was. De straf was niet
hoog genoeg, om voor dit feit bij de Arr. Rechtbank
in hooger beroep te kunnen komen. Hij had zich in
dit geval tot den Hoogen Raad moeten wenden, doch
de termijn om dit te doen, was thans verstreken. Be
klaagde behoort tot alle burger®, die gerekend worden
de wet te kennen.
Het O. M. eischte niet-ontvankelijk verklaring van
hot door bokL ingestelde honger beroep.
De barbier W. J. te Noord-Scharwoud© was in
hooger beroep gekomen van het vonnis van den Kan
tonrechter te Alkmaar, waarbij hij, agent van de N.Y.
„De Tijdgeest", 20 Januari wegens de bekende Lote
rij wet-overtreding veroordeeld werd tot 10 boete,
dat is onmogelijk."
„Waarom?"
„Heb je dan alle gevoel voor zoo iets verloren? De
zuster tandentrekster de broeder meubelmaker
laat Beate nu maar gauw verloskundige worden en
Ingrid balletdanseres in „Metropool". Fijne familie,
zeer fijne familie! De overgrootvader veldmaarschalk,
de grootvader voert een legerafdeeling -aan tegen den
vijand, de vader Excellentie en de zoon gaat den
hoek om, omdat de lijmpot in het wapen van de fami
lie moet worden opgenomen."
„Daarom zul jij den hoek wel niet omgaan, Bör
ries. Als je ander® je positie kon ophouden, zou iu
den tegen woordigen tijd geen van je kameraden daar
aanstoot aan nemen."
„Met jou is niet meer te praten, Haunaheinz. Je
bent verblind. Dat hebben we aan 'Amerika te dan
ken. Zeer verplicht. En papa? Wat zegt papa van
dat prachtige plan?"
„Hij weet er nog niet® van. Hij' was veel te ziek
wij konden er niet met hem over praten."
„O, als hij weer gezond is, zal' i k er met hem over
praten 1" riep Börries uit en begon in de werkplaats
heen en weer te loopen, terwijl zijn sporen rinkelden.
„Dat zal aan mijn besluit niets, meer veranderen,
Börries. Papa zal mij zeker* geen moeilijkheden in
den weg leggen om mijn geluk te vinden. Daarenbo
ven hoeft hij dan niet meer voor mij te zorgen. Gwenr
doline zal alles op zich nemen. Dat is toch ook voox-
deelig, vcor jou ook, Börries."
Spottend, medelijdend, trok de cavalerie-officier
de schouders op. „Die paar groschen, Jemine. Een
treurige finale!" Hij bleef in de deur staan om nog
iets te zeggen, maar hij was te verbitterd; hij wilde
niet langer praten met zijn broeder. Zij schenen el
kaar plotseling niet meer te verstaan. Zonder groet
verliet hij de werkplaats.
Haunsheinz slaakte een zucht van verlichting. Het
ergste was voorbij.
subs. 10 dagen hechtenis. Als gemachtigde voor be
klaagde trad op mr. van Zanten, van Rotterdam.
liet O. M. eischte bevestiging van het Kantonrech-
terlijk vonnis.
De verdediger zette in een uitvoerig pleidooi uit
een, dat men hier wel degelijk te doen heeft met een
premioleening on vroeg vrijspraak of ontslag van
rechtsvervolging.
Ook in de analoge zaak tegen den barbier O. L. te
Hoorn werd bevestiging van het vonnis van den Kan
tonrechter geëischt.
RIJWIELEN-RECLAME.
Da machine-, rijwiel- en automobielenfabriek Sim
plex te Amsterdam heeft haar nieuwe prijscourant
voor 1914 uitgegeven, waarin alle goede eigenschap
pen van de Simplex Cycloïde rijwielen en motorrij
wielen worden opgesomd.
De heör Hüle, Ritsevoort, alhier, zomdi ons ook
„het nieuwste nieuws" op rijwielgebied, waaruit gega
digden een ruime keuze kunnen doen.
Iagraonilsn mededeel luiten
begint af te nemen
Van de geboorte tot den dood stroomt het bloed
onophoudelijk door de nieren om gefiltreerd te wor
den. Indien de nieren echter ziek of zwak worden,
kunnen zij het bloed niet behoorlijk filtreeren en de
urinaire onzuiverheden in het bloed verspreiden dan
ziekte door uw g,eheele gestel.
De patiënt begint zich onnatuurlijk vermoeid,
zwaar en dof te gevoelen, hij wordt prikkelbaar en
ellendig. De onzuiverheden kunnen zich nestelen in
de spieren en gewrichten en rheumatische pijnen
veroorzaken. De urinewegen kunnen aangedaan wor
den en waterzuchtige zwellingen vertoonen zich. Het
hart schijnt niet goed te werken, fde handen en
voeten zijn dikwijls koud, en de patiënt kan aan
vallen van duizeligheid hebben.
Nierziekten zijn dikwijls lastig te genezen, omdat
zij zoo vaak ongestoord zich verder kunnen ontwik
kelen. En noodlottige ziekten zullen ongetwijfeld
volgen, indien zij nog verder .verwaarloosd worden.
Begint daarom reeds bij het eerste optreden van de
bovengenoemde verschijnselen met het gebruik van
Foster's Rugpijn Nieren Pillen, die de nieren we
derom tot werking brengen, heelen en versterken,
de urine-afscheiding regelen en uw kwalen doen
verdwijnen^
Te Alkmaar verkrijgb. bij de hh.
Niet op en Slothouber, Langestr. 83.
Toezending geschiedt fr. na ontv.
v. postwissel a f 1.75 voor één, of
f 10.voor zes doozen. Eischt de
echte Foster's Rugpijn Nierenpillen,
weigert elke doos, die niet voorzien
twRu-is van nevenstaand handelsmerk.
Burgerlijke Stand.
OUDE NIEDORP (Maart).
Geboren: Gathariua Divöra, d. v. P. Klaveren
E. O. Quax. Afra Maria, d. v. Th. Bakker en A.
Kant. Jan Dirk, z. v. K. v. d. Oord en T. Blaau-
boer. Simon Jozef, z. v. P. Ligthart en G. Tease-
laar.
STOMPETOKEN (Maart).
Geboren: Ljjsbet, d. v. Pieter Ton en Geertrui
Hendriks. Willem, z. v. Dirk Aajj en Trijntje Har-
debol. Aaltje Grietje, d. v, Oornelis de Goede en
Geertje Valk.
Overleden: Levenl. aangeg. kind van het mann.
geslacht van Pieter Vendel en AaQe van Ophem.
Geertje Wildeboer, d. v. Jan Wildeboer en Dienwer-
tje Pranger, lj. Simon Modder, wedn. van Maartje
Heinis 66 j., overleden te Alkmaar.
Het bezoek dat op Tweeden Kerstdag werd aange
meld, bracht meer licht in de sombere ziekenkamer
stemming, die op allen drukte nadat Börries den vori-
gen avond, hevig vertoornd, van hen gescheiden was.
Erwin von Schrott wa® weer eens in Berlijn en zijn
eerste gang was natuurlijk naar zijn oude vriendin
nen. Hij had wel voortdurend met hen gecorrespon
deerd, toch voelde hij behoefte mondeling te vertel
len van zijn aanstelling. De opperhoutvestersplaats,
die hij op 't oogen'blik waarnam, was een van de beste
van het Saehsenland. De 'houtvester wa® ernstig ziek.
De vaste aanstelling was d'us een quaestie van tijd
en misschien van tact van den plaatsvervanger.
Beate vowaï had hem op de hoogte gehouden van
de ingrijpende veranderingen' in het gezin. Gwendo
line had geen tijd voor particuliere correspondentie:
zij voegde slechts nu en dan een paar regels bij de
brieven van haar zuster.
Erwin bracht een-zalk vol goede tijding mee: over
zijn betrekking, de prachtige houtvesterswoning in
het mooie, oude jachtslot, den kleinen, maar gedistin-
geerden en ontwikkelden kring, de uitstekende ver
binding met Hamburg, de prachtige jacht- en bosch-
gr enden.
De tijding van de ziekte van den ouden heer had! hij
reeds door een briefkaart van Beate vernomen. In al
haar onrust had zij er nog aan gedacht hem 'n Kerst
groet te zenden. Dat er levensgevaar bestond, wisten
ze toen nog niet. Vandaag had) de 'specialist ver
klaard, dat hij een tweede operatie onnoodig achtte,
daar er in den algemeenen toestand van den patiënt
groote verbetering wa® gekomen. 1
Wanneer ze in Gwendoline's werkkamer zaten, kon
men praten zonder in de ziekenkamer gehoord te wor
den. Hier gingen zij dus zitten met hun gast. Erwin
begroette al de mooie toestellen op de werktafel als
oude bekenden. Het was bijna een teleurstelling voor
hem, dat Gwendoline vandaag rustdag hield. Hij zag
haar zoo graag bezig met haar flinke, handige han
den. En het gesprek ging daarbij altijd zoo opgewekt
do-or.
(Wordt vervolgd).
