DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Afzetting ?an Electrische Stroom. Ld IMÉn It huur, Adres: JAC. MET. HUI KIEM» No. 85 Honderd en zestiende Jaargang. 1914 VRIJDAG 10 APRIL. FEUILLETON. De ongekroonde Koning. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK MAAR brengen ter algemeene kennis, dat op Zondag 12 April a.s., des voormiddags van 8 tot des middags 3 uur, het hoogspanningsnet, wegens aansluiting van het Pompstation der Zaai° landsche Waterleiding nabij Wijk aan Zee bulten stroom zal worden gezet. Burgemeester en Wethouders van Alkmaar, G. RIPPING, Voorzitter. DONATH, Secretaris. Alkmaar, 10 April 1914. aro< wnntftm n iiimii miwgHBMPg— BINNENLAND. tegen billijk tarief. ALRSAARSCB COURANT. Do strijd tusschen artsen, en ziekenfond sen blijft in Engeland voortwoeden. De medi sche medewerker van de „Daily Chronicle?® schreef gisteravond over dit onderwerp oen artikel, waarin hij de aandacht vestigde op de vervolg ingseampagne, welke de Britiseh Medical Association (de Engekehe Maatschappij tot Bevordering der Geneeskunst) voert tegen de Medical Aid' Institutes (wij1 zouden zeggen ziekenfondsen). Er zijn in Engeland heel wat van die ziekenfondsen, welke reeds bestonden vóór de in voering der verzekeringswet. Het bovengenoemde Engelsohe blad, dat ook in een hoofdartikel dit on derwerp behandelt, wijst op twee voordeelen, welke deze ziekenfondsen aan bij) de wet verzekerde perso nen biedt. In de eerste plaats, dat da artsen geen on derscheid zullen maken tusschen verzekerde en niet- verzekerde personen tot nadeel van de eersten, en ten tweede, dat de fondsen niet slechts de verzekerden, maar ook hun echtgenoot en kinderen opnemen. Vele dezer ziekenfondsen hebben duizenden leden en bezit ten groote, goedingerichta gebouwen, welke veel geld hebben gekost. De geneeskundige behandeling wordt verschaft door een of meer artsen, die vaste honoraria genieten. De artsen, niet aan deze instellingen ver bonden, hebben ze steeds heftig bestreden,- op grond van de lage bezoldiging der fondsartsen en van de be handeling der doktoren vanwege de leeken-besturen. De Britsche Maatschappij: tot bevordering der ge neeskunst heeft over de artsen van ziekenfondsen den socialen ban uitgesproken, haar ledlen hebben gewei gerd- dezulken bij een consult te ontmoeten, pogin gen zijn aangewend) om besturen van plaatselijke zie kenhuizen ertoe te brengen, aan ziekenfondsleden geen vergunning tot opneming te verleenen, adverten ties, waarbij: ziekenfondsen artsen vroegen, werden door medische tijdschriften teruggezonden en het „British Medical Journal" heeft voortdurend adver tenties opgenomen, waarin tegen dit Boort betrekkin gen werd gewaarschuwd. De Br. M. t. bev. d. Gen. heeft zich voorts heftig verzet tegen de erkenning de zer fondsen door de verzekeringswet. Tot een her nieuwden aanval is thans besloten. Blijkens het num mer van 4 April van het Britsch! Geneeskundig Tijd schrift is in een December j.l. gehouden vergadering een motie aangenomen, waarin de vereeniging „ten einde de uitbreiding der ziekenfondsen tegen te gaan" van do doctoren verbonden aan door particulieren op gerichte ziekenhuizen eischt, dat zij niet slechts de artsen van ziekenfondsen niet erkennen, maar ook de behandeling van door deze artsen naar de ziekenhui zen gezonden patiënten weigeren, uitgezonderd in ernstige gevallen. Volgens een publicatie der dokto- ren-vereeniging worden de functies van artsen aan ziekenfondsen bekleed door personen die: 1) in hun beroep zijn mislukt; (Nadruk verbodenf). Roman van PAUL OSKAR loOKEE, Naar het D ït 11 s e h. 56) o Gwendoline schudde glimlachend het hoofd toen hij haar iets dergelijks te kennen .gaf. „De laatste maal, -beste vnend, was je al heel weinig onderhou dend." „In Heringsdorf Zv keek in de richting van- de deur waardoor Be ate verdwenen waa toen de patiënt had gescheld, „l'oen brandde er een vlam, lichtelaaie en men wist niet of men die moest blusschen ja of neen." Er win lachte; hij bloosde echter en antwoordde er niets op. „Zal ik maar weer eens deen of ik heel' discreet was?" vroeg Haunsheinz. „Neen, neen, bl'ijf, beste jongen", zei Gwendoline. „Wij zijn intusschen heel verstandige, oude menschen geworden." Het moest een scherts zijn, maar er klonk zeldzaam ernstige berusting in haar toon. „Verstandig?" vroeg Erwin. „Ik hoop dat ik dat nooit zal worden. En onze ouderdom -drukt ons ge lukkig nageniet. Wij: schelen juist vijf jaar. Is 't niet? Ben je zoo oud als ik, Gwendoline, dan zal je eens zien hoe verduiveld jong men wordt in de twee de helft van de twintig. Dan begint het leven pas." Haunsheinz lachte. Het leven met je tweeën." „Ja!" Beate kwam- uit de ziekenkamer terug. Zij- had wat met. vader gesproken. Hij- luisterde naar hetgeen zij hem vertelde, maar wilde zelf niet antwoorden, omdat het hem te veel inspande. Maar naar Börries had hij 2). niet voldoende initiatief bezitten om een goede particuliere practijk te verwerven; 3) in financieele moeilijkheden verkeeren tengevol ge van verliezen of van een vroeg huwelijk; 4) jong en onwetend deze betrekkingen aanvaar den. De medische medewerker van d-e Chronicle zegt, dat de vijandschap der medici ongetwijfeld- voor een groot deel moet worden toegeschreven aan de betere behan deling, welke door de ziekenfondsen kan worden ge geven dan door vele practiseerende geneesheeren, daar zij ook hulp van specialisten verschaffen, zonder ex tra-betaling tanden laten trekken en laten inenten, terwijl kunsttanden, brillen enz. tegen zeer verlaagde prijzen worden geleverd. De reductie van het blad wijst er op, dat dia Engel- scha artsenvereeniging middelen aanwendt, die ook door de arbeidersvakvereenigingen worden toegepast. Dit moge in sommige gevallen onaangenaam zijn, nieuw is het niet. Anders echter is het met de po ging, om, gelijk het blad zegt, de artsen -der zieken huizen „het vuile werk" der doktoren-vereeniging te laten doen. Zoo iets zo-u misschien gerechtvaardigd zijn, meent het blad, indien de M. t. b. d. G. eigenares was van de ziekenhuizen en voor hun instandhouding betaalde. Maar thans zou het een trustmisbruik zijn van artsen aan ziekenhuizen, welke in stand) gehouden, betaald worden door de openbare liefdadigheid. Het blad ge looft niet, dat zij, die steun verleenen, zouden willen toestaan, dat op deze wijze patiënten voordeelen wer den onthouden. En het raadt zeer beslist dengenen, die zulke instellingen steunen, aan, het plan der ge organiseerde doctoren te verijdelen door hun steun in te trekken. DE VOORZITTER DER EERSITE! KAMER. De voorzitter van de Eerste Kamer, baron Schim- melpenninck van der Oye, is lijdende aan een onge steldheid, die wegens zijn ho-ogen leeftijd zorg baart. Koorts, die thans weder geweken is, heeft den pa tiënt verzwakt. Gisternacht was de zieke onrustig. Oo-k gisteravond was de toestand) zorgelijk. Gemengd nieuws. EEN ONTSLAGKWEISTIE. B. en W. van Hilversum stellen voor, om den heer H. Diepenheim, benoemd keurmeester bij den gemeen telijken keuringsdienst, ontslag uit die betrekking te geven. Onder de sollicitanten naar de betrekking van keur meester bij den gemeentelijken keuringsdienst bevond zich de heer H. Diepenheim te Leiden. Zoowel' de of- ficieele als de officieus verkregen inlichtingen om trent dezen sollicitant, alsmede de indruk, dien hij bij zijn bezoek maakte, gaven B. en W. aanleiding hem in vorengemelde functie te benoemen. Na de benoeming en nadat deze door den heer Die penheim was aangenomen, kwam den directeur van den gemeentelijken keuringsdienst ter oore, dat de heer Diepenheim, vóór hij- zijn sollicitatiestukken in diende, reeds was ontslagen uit zijne functie van ad junct-keurmeester van den gemeentelijken keurings dienst te Leiden, om redenen, die op zijn zachtst ger nomen gequalificeerd moeten worden als niet te dul den vrijpostigheid, gepleegd, terwijl hij werkzaam was in zijne kwaliteit van ambtenaar, waardoor hij niet kan worden voorgedragen om benoemd te worden tot onbezoldigd rijksveldwachter. Nader daaromtrent ingewonnen informaties beves tigden de geruchten, wat B.en W. aanleiding gaf den heer Diepenheim door eenige leden van hun college gevraagd. Zij had natuurlijk een noodleugen) bedacht en verteld, dat hij- gisteren en ook vandaag thuis ge weest was- en hem hartelijk, liet groeten. Nu nam het gesprek der vier jongelui een ernstige wending. Erwin hoorde nog van veel) verdriet dat zij de laatste maanden hadden doorgemaakt; ook ver nam hij waarom Börries twist had gehad met zijn broer en zusters. „Hij heeft altijd geleefd in den beperkten kring van de kleine wereld der garde-luitenants met hun be perkte levensopvatting", zei hij. „Hij staat nog op het standpunt van den) kadet. Laat hem het leven maar eens ingaan, dan zal hij1 veel leeren begrijpen, waar hij nu de schouders vo-or ophaalt." „Maar jij zult onzen goeden Haunsheinz dan toch niet heelemaal veroordeelen, Erwin)?" vroeg Gwendo line glimlachend. „Neen. Zijn besluit bevalt mij. Er waait een fris- sehe -wind waarmee men de wereld knn omzeilen. Als ik eens trouw, moet hij nog allerlei aardige dingene voor mij timmeren. Maar volgens stijl, -hoor jongen." Steeds weder keerden hun gedachten tot Börries terug. Beate was -diep bedroefd, dat haar broeder slechts verwijten voor haar over gehad had in plaats van deelneming. Bij: de herinnering aan al die moei lijke uren kwamen de tranen haar weer in de oogen. Erwin ging naast haar zitten, vatte haar hand en sprak zachtjes tot haar Intusschen was Gwendoline de kamer uitgegegaan -om naar dien patiënt te zien. Er werd aan de buitendeuer gescheld: het paar schrikte op. Verlegen merkte Beate dat zij nog altijd hand in hand naast elkaar zaten en dat Gwendoline en Haunsheinz de kamer uitgegaan waren, zonder dat ze het gemerkt hadden. Haunsheinz had van het dienstmeisje een brief aangenomen; dien de oppasser van Börries bracht. „De oppasser' wacht op antiwoord. Ik heb hem zoo lang in de keuken gelaten. Dat is een pretje voor het dienstmeisje Gwendoline, in plaats van uitgaan op Zondag." daarover te d-oen ondervragen, terwijl na ingewonnen ambtsbericht hem door B. en W. in overweging is ge geven alsnog terug te komen op het aannemen zijner benoeming tot keurmeester alhier. In de sollicitatie was het verleende ontslag -opzettelijk verzwegen. Door den heer Diepenheim is aan dezen wenk geen gehoor gegeven, waarna den Raad wordt voorgesteld hem met ingang van 14 April uit zijn betrekking van keurmeester te ontslaan. VLEESOHDUURTE. De Naderl. R. K. Slagersgezellenbond heeft zich tot den minister van landbouw, nijverheid en handel gewend) met het verzoek, in het bijzonder belang der Nederlandsche arbeiders en in dat van de geheele na tie, de grenzen voor den uitvoer van 'Nederlandsch vee voor zekeren tijd te sluiten en den invoer van buitenlandsch vee, bestemd voor de slachtbank, recht streeks naar daartoe aan te wijzen slachthuizen toe te staan. EEN NIEUW PETITIONNEMENT. Een duizendtal departements-ambtonaren heeft, zooals we gisteren meldden., aan de Regeering ge vraagd! hun voortaan Zaterdagmiddag vrijaf te geven. Wij zouden zeggen, merkt de N. Crt. leukjes op, nu men toch bezig is met het verzamelen van handteeke- ningen voor dit doel - waarom zich tot de ambtena ren beperkt? Wij durven wedden dat het succes van een „volkspetitionnemeut" (ze zijn immers toch in de mode) om een vrijen Zaterdagmiddag te vragen ko lossaal zou zijn. Zelfs buiten de departementen im mers zijn er duizenden personen dia hard werken en ook zij die het niet doen, willen Zaterdag wel uit wan delen gaan. Een volkspetitionnement dus voor den, vrijen Za terdagmiddag! Er zal algemeen op geteekend wor den, zonder dat men het vraagt, en de Al'g. Nederl. Ambtenaarsbond zal er een nieuw bewijs uit kunnen putten, „hoezeer onder da ambtenaren der ministe ries. en anderen.het verlangen bestaat" naar vrijaf. EEN AUTOMOBIEL OP AFBETALING. Verleden jaar kocht een 40-jarige teekenaar van een handelaar te Amsterdam) een auto voor den civielen prijs van 2000. Hij -betaalde er 1-500 direct o.p en de rest zou maandelijks afbetaald worden. Op een bepaalden tijd moest de automobiel geheel af betaald zijn. Doch niet alleen verstreek die termijn, toen er nog slechts 1600 betaald was, maar de auto werd in Groningen door dén teekenaar verkocht voor 1200. De handelaar te Amsterdam deed, toen hij ontdekt had, aangifte van verduistering van de automobiel en eergisteren werd -de teekenaar door de politie aangehouden. HONDEN EN HANEN. Mr. O. B. W. de Kat en 150 anderen hebben tot B. en W. van 's-Gravenhage het verzoek gericht, in de politieverordening een door straf te handhaven bepa ling op te nemen, luidende ongeveer als volgt: Houders van honden of hanen en zij, die honden of hanen onder hun opzicht hebben, zijn verplicht te zorgen, dat tusschen 10 uur namiddags en 8 uur v-oor- middags, de henden door blaffen, huilen of janken en de hanen door kraaien, geen overlast of hinder aan de omgeving veroorzaken. PESTBEISTRUDING IN NED.-INDIë. De Staatscourant van gisteravond) bevatte wederom een oproeping van jonge artsen, mannelijke zoowel als vrouwelijke, om op het pestterrein te worden werkzaam gesteld. DE KABHLKWE'STIE. Gisternamiddag heeft voor den Haagschen kanton rechter de zaak gediend! tegen den heer van Loenen Martinet, directeur van het eleetrisch bedrijf -der ge meente Delft, wien ten laste waa gelegd, dat hij: op 6 Maart des v.m. te halftien door werklieden een kabel had doen leggen in den openbaren weg, den Delftweg, onder de gemeenteRijswijk, zonder vergunning van B. en W. dier gemeente. De ambtenaar van het O. M. eisehte vero-ordeeling tot 5 boete of 3 dagen hechtenis. Gwendoline had den brief opengedaan; zij las en werd doodsbleek. „Wat ia er Gwendoline?" „Ik moet hem geld sturen. Hij moet op reis." „Op reis?" Broer en zuster zagen elkander aan. Zij wisten, zonder dat hij er meer van schreef, waarheen Börries wilde reizen. „Naar Cannes?" stamelde Beate. Gwendoline knikte. Nu stond Erwin ontsteld op. „Kinderen, hoort eens, dat zou afschuwelijk zijn! Dat kan hij tooh in ernst niet!" „Daar - leest wat hij schrijft." De beide jonge mannen bogen zich over het dicht beschreven blad) papier. Beate leunde in den hoek van de sofa en schreide. „Het klinkt haast als een bedreiging!" bracht Haunsheinz uit. Börries -schreef dat hij1 den lsten Januari -groote sommen te betalen had. Alles wat hij te verkeopen of te beleenen had) gehad was opgeteerd. Hij moest het du-s aan Evelyne bekennen. Want zijl was de aanlei ding geweest tot al' die meerdere uitgaven; hij zo-u niet te vergeefs- haar edelmoedigheid inroepen. Beate schreide erbarmelijk. Erwin vatte weder haar hand, sprak haar -geruststellend toe, zei dat dit maar een plotseling, wanhopig plan van Börries was en dat hij zeker naar rede zou luisteren, wanneer men hem ernstig toesprak. Beate luisterde nauwelijks naar hem. Zij maakte haar handen los en wierp zich voorover op de canapé. „Ach, iik -schaam mij zoo riep zij sni-kkende uit. Gwendoline was naar het raam gegaan. Somber staarde zij voor zi-oh uit. Plotseling keerde zij zich o-m en stampte met den voet. „En ik gun haar dien triomf niet! Ik loop nog liever dadelijk naar Siedt- ner en vraag hem mij te helpen, zoo-dat ik Börries' schulden betalen kan. Maar zichzelf en Beate en on zen naam en papa ons allemaal - voor dat mensch te vernederen, dat mag niet!" «Jarrosseriefabrlkant. Telefoon 578. PROTEST TEGEN EEN STEMMING. Tegen de Woensdag gehouden herstemming voor den gemeenteraad van Schoten, waarbij werden geko zen de heeren Ghr. Biest, A. O. Boeree en N. H. Schuurman, allen sociaal-democraat, is, meldt de N. R. Crt., gisteren protest aangeteekeud, In het tweede stembureau zou ten Onrechte een kie zer niet to-t die stembus zijn toegelaten; 18 biljetten zo-uden zijn geldig verklaard, niettegenstaande die on geldig waren; de verzegeling der pakketten in stem bureau 1 en 2 heeft niet plaats gehad, zo-oals de wet voorschrijft en eindelijk zou aan de herstemming een kiezer hebben deelgenomen met een nummer, dat eigenlijk aan zijn vader toebehoorde. bezoek: van PARIJSCHE GEMEENTE RAADSLEDEN. Dinsdag komt de deputatie uit den Parijschen ge meenteraad te den Haag. B. en W. zullen de heeren in de residentie rondleiden, o.a. bij bezoeken aan het Vredespaleis, de Grafelijke zalen en het 'Schilderijen- kabinet (Mauritshuis). Het feestbanket van1 dien xaad Dinsdagavond1 in hotel de Twee Steden, zal worden gevolgd door kun.stvoordrach.ten. Verder zal er nog zijn een noenmaal in hotel des Indes en een gastmaal bij den heer Pellet, Fransch gezant. Ook staat een autotocht naar de bloemvelden op het programma. UIT HENSBROEK. Gisteravond vergaderde bij den heer Gunder ons ziekenfonds „Helpt Elkander" onder leiding van den heer L. Groot. De hoofdschotel in deze bijeenkomst was de behan deling van den beschrijvingsbrief van de Alg. Verga dering van den Provincialen Bond van Ziekenfond sen in Noord-Holland, welke Woensdag 15 April te Alkmaar zal worden gehouden. Tot afgevaardigden werden aangewezen' de heeren L. Groot en D. Nierop, terwijl als plaatsvervanger werd gekozen die heer A. Gunder. Verschillende punten van den beschrijvingsbrief kwamen in behandeling: o.a. de onderlinge verzeke ring tegen geldelijke gevolgen bij' het heerschen van besmettelijke ziekte onder de leden, waartegen ons ziekenfonds is herverzekerd bij de Philantroop. Het instellen van een commissie van advies ten dienste der afd'eelingen vond) wel bijval, terwijl eveneens het bevorderen van een eenvoudige boekhouding voor ziekenfondsen de goedkeuring kon wegdragen: de af gevaardigden zullen hiervan nota nemen. Na bespreking van nog enkele zaken van meer huishoudel'ijken aard, volgde sluiting met gebruikelij ke plichtplegingen. UIT DE RIJP. De heer A. O. Nokken, hoofd) der school alhier, is in gelijke betrekking benoemd' te Eldam. UIT DRIEHUIZEN. Door het sub-comité van het Hoefijzerverbond, bestaande uit de dames G. VermeerZwaan en N. O. Mets is alhier bijeengebracht het bedrag vanj 14.60. Deze week zijn reeds TIEB gratis fototoestellen gewonnen. Totaal reeds jEEVEW door Alkmaarders gewonnen. Wij loven nog 48 toestellen gratis uit. AECMARIA CACAO en CHOCOLADE 1b OTEBAI te verkrijgen. Erwin was opgestaan. „Je hoeft je professor niet in den arm te nemen, Gwendoline! Ik ga dadelijk naar Börries en zal met he mspreken." Beate klemde zich aan hem vast. „Lieve Erwin, ach lieve, beste Erwin, help mij 1 Ik zou die schande niet overleven! Mijn eigen broer bij die denk toch eens aan! Ze hebben tot nu toe met hun geld alleB gekocht, maar het laatste restje familietrots mag toch niet te koop zijn," „Kalm, kind, kalm. Vertrouw op mijNeen dat zal ik niet toestaan, Ati!" Met krachtigen tred liep hij naar de keuken om aan den oppasser te vragen waar zijn heer hem ver wachtte. O-p het Rollendorfpl'ein nam hij' plaats in den trein, reed naar de Hallesehe Poort en klom eenige minuten daarna de uitgesleten drie trappen op, die naar Bör ries' kamer voerde. Het was een zeer bescheiden wonin, zeker eenvou diger dan al de kamers van zijn kennissen in de buurt. In de echt burgerlijke Berlijn-sche „mooie ka mer" prijkte een rood pluche canapé met veel lof werk. „Haunsheinz zo-u er kramp van krijgen", zei Erwin in zichzelf, toen hij' de sofa bekeek en dé an dere meubelen, die zeker op afbetaling gekocht waren. Börries was zeer verbaasd) Erwin te zien. Zij' had den nooit veel met elkaar omgegaan niettegenstaande hun familie-relatie en de teedere vriendschap die tus schen hem en zijn zusters reeds zoo lang bestond. Hij trok somber de wenkbrauwen samen toen Erwin zei dat hij op zijn brief hier kwam. „Zoo, zoo. Heeft"Gwendoline dat noedig geacht. Mooi zoo. Het wordt hoe langer hoe beter bij' de E!nx- lebens. Zij herinnerde zich zeker dat jij' je langen tijd nebt kunnen oefenen in het overbrengen van diplo matieke opdrachten." „Ja, Börries. Je hebt mij vroeger wel eens den brievenbesteller van Zijne Majesteit genoemd." Börries stond in zijn l'itewka nonchalant voor hem, met de handen in de zakken. „Ga zitten, al® je blieft, Erwin." ("Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1914 | | pagina 1