DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Afzetting ?an Electrische Stroom.
Ld IMÉn It huur,
Adres: JAC. MET.
HUI KIEM»
No. 85
Honderd en zestiende Jaargang.
1914
VRIJDAG 10 APRIL.
FEUILLETON.
De ongekroonde Koning.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK
MAAR brengen ter algemeene kennis, dat op
Zondag 12 April a.s., des voormiddags
van 8 tot des middags 3 uur, het
hoogspanningsnet,
wegens aansluiting van het Pompstation der Zaai°
landsche Waterleiding nabij Wijk aan Zee
bulten stroom zal worden gezet.
Burgemeester en Wethouders van Alkmaar,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
Alkmaar, 10 April 1914.
aro< wnntftm n iiimii miwgHBMPg—
BINNENLAND.
tegen billijk tarief.
ALRSAARSCB COURANT.
Do strijd tusschen artsen, en ziekenfond
sen blijft in Engeland voortwoeden. De medi
sche medewerker van de „Daily Chronicle?® schreef
gisteravond over dit onderwerp oen artikel, waarin hij
de aandacht vestigde op de vervolg ingseampagne,
welke de Britiseh Medical Association (de Engekehe
Maatschappij tot Bevordering der Geneeskunst) voert
tegen de Medical Aid' Institutes (wij1 zouden zeggen
ziekenfondsen). Er zijn in Engeland heel wat van
die ziekenfondsen, welke reeds bestonden vóór de in
voering der verzekeringswet. Het bovengenoemde
Engelsohe blad, dat ook in een hoofdartikel dit on
derwerp behandelt, wijst op twee voordeelen, welke
deze ziekenfondsen aan bij) de wet verzekerde perso
nen biedt. In de eerste plaats, dat da artsen geen on
derscheid zullen maken tusschen verzekerde en niet-
verzekerde personen tot nadeel van de eersten, en ten
tweede, dat de fondsen niet slechts de verzekerden,
maar ook hun echtgenoot en kinderen opnemen. Vele
dezer ziekenfondsen hebben duizenden leden en bezit
ten groote, goedingerichta gebouwen, welke veel geld
hebben gekost. De geneeskundige behandeling wordt
verschaft door een of meer artsen, die vaste honoraria
genieten. De artsen, niet aan deze instellingen ver
bonden, hebben ze steeds heftig bestreden,- op grond
van de lage bezoldiging der fondsartsen en van de be
handeling der doktoren vanwege de leeken-besturen.
De Britsche Maatschappij: tot bevordering der ge
neeskunst heeft over de artsen van ziekenfondsen den
socialen ban uitgesproken, haar ledlen hebben gewei
gerd- dezulken bij een consult te ontmoeten, pogin
gen zijn aangewend) om besturen van plaatselijke zie
kenhuizen ertoe te brengen, aan ziekenfondsleden
geen vergunning tot opneming te verleenen, adverten
ties, waarbij: ziekenfondsen artsen vroegen, werden
door medische tijdschriften teruggezonden en het
„British Medical Journal" heeft voortdurend adver
tenties opgenomen, waarin tegen dit Boort betrekkin
gen werd gewaarschuwd. De Br. M. t. bev. d. Gen.
heeft zich voorts heftig verzet tegen de erkenning de
zer fondsen door de verzekeringswet. Tot een her
nieuwden aanval is thans besloten. Blijkens het num
mer van 4 April van het Britsch! Geneeskundig Tijd
schrift is in een December j.l. gehouden vergadering
een motie aangenomen, waarin de vereeniging „ten
einde de uitbreiding der ziekenfondsen tegen te gaan"
van do doctoren verbonden aan door particulieren op
gerichte ziekenhuizen eischt, dat zij niet slechts de
artsen van ziekenfondsen niet erkennen, maar ook de
behandeling van door deze artsen naar de ziekenhui
zen gezonden patiënten weigeren, uitgezonderd in
ernstige gevallen. Volgens een publicatie der dokto-
ren-vereeniging worden de functies van artsen aan
ziekenfondsen bekleed door personen die:
1) in hun beroep zijn mislukt;
(Nadruk verbodenf).
Roman van
PAUL OSKAR loOKEE,
Naar het D ït 11 s e h.
56) o
Gwendoline schudde glimlachend het hoofd toen
hij haar iets dergelijks te kennen .gaf. „De laatste
maal, -beste vnend, was je al heel weinig onderhou
dend."
„In Heringsdorf
Zv keek in de richting van- de deur waardoor Be
ate verdwenen waa toen de patiënt had gescheld,
„l'oen brandde er een vlam, lichtelaaie en men wist
niet of men die moest blusschen ja of neen."
Er win lachte; hij bloosde echter en antwoordde er
niets op.
„Zal ik maar weer eens deen of ik heel' discreet
was?" vroeg Haunsheinz.
„Neen, neen, bl'ijf, beste jongen", zei Gwendoline.
„Wij zijn intusschen heel verstandige, oude menschen
geworden."
Het moest een scherts zijn, maar er klonk zeldzaam
ernstige berusting in haar toon.
„Verstandig?" vroeg Erwin. „Ik hoop dat ik dat
nooit zal worden. En onze ouderdom -drukt ons ge
lukkig nageniet. Wij: schelen juist vijf jaar. Is 't
niet? Ben je zoo oud als ik, Gwendoline, dan zal je
eens zien hoe verduiveld jong men wordt in de twee
de helft van de twintig. Dan begint het leven pas."
Haunsheinz lachte. Het leven met je tweeën."
„Ja!"
Beate kwam- uit de ziekenkamer terug. Zij- had wat
met. vader gesproken. Hij- luisterde naar hetgeen zij
hem vertelde, maar wilde zelf niet antwoorden, omdat
het hem te veel inspande. Maar naar Börries had hij
2). niet voldoende initiatief bezitten om een goede
particuliere practijk te verwerven;
3) in financieele moeilijkheden verkeeren tengevol
ge van verliezen of van een vroeg huwelijk;
4) jong en onwetend deze betrekkingen aanvaar
den.
De medische medewerker van d-e Chronicle zegt, dat
de vijandschap der medici ongetwijfeld- voor een groot
deel moet worden toegeschreven aan de betere behan
deling, welke door de ziekenfondsen kan worden ge
geven dan door vele practiseerende geneesheeren, daar
zij ook hulp van specialisten verschaffen, zonder ex
tra-betaling tanden laten trekken en laten inenten,
terwijl kunsttanden, brillen enz. tegen zeer verlaagde
prijzen worden geleverd.
De reductie van het blad wijst er op, dat dia Engel-
scha artsenvereeniging middelen aanwendt, die ook
door de arbeidersvakvereenigingen worden toegepast.
Dit moge in sommige gevallen onaangenaam zijn,
nieuw is het niet. Anders echter is het met de po
ging, om, gelijk het blad zegt, de artsen -der zieken
huizen „het vuile werk" der doktoren-vereeniging te
laten doen.
Zoo iets zo-u misschien gerechtvaardigd zijn, meent
het blad, indien de M. t. b. d. G. eigenares was van de
ziekenhuizen en voor hun instandhouding betaalde.
Maar thans zou het een trustmisbruik zijn van artsen
aan ziekenhuizen, welke in stand) gehouden, betaald
worden door de openbare liefdadigheid. Het blad ge
looft niet, dat zij, die steun verleenen, zouden willen
toestaan, dat op deze wijze patiënten voordeelen wer
den onthouden. En het raadt zeer beslist dengenen,
die zulke instellingen steunen, aan, het plan der ge
organiseerde doctoren te verijdelen door hun steun in
te trekken.
DE VOORZITTER DER EERSITE! KAMER.
De voorzitter van de Eerste Kamer, baron Schim-
melpenninck van der Oye, is lijdende aan een onge
steldheid, die wegens zijn ho-ogen leeftijd zorg baart.
Koorts, die thans weder geweken is, heeft den pa
tiënt verzwakt. Gisternacht was de zieke onrustig.
Oo-k gisteravond was de toestand) zorgelijk.
Gemengd nieuws.
EEN ONTSLAGKWEISTIE.
B. en W. van Hilversum stellen voor, om den heer
H. Diepenheim, benoemd keurmeester bij den gemeen
telijken keuringsdienst, ontslag uit die betrekking te
geven.
Onder de sollicitanten naar de betrekking van keur
meester bij den gemeentelijken keuringsdienst bevond
zich de heer H. Diepenheim te Leiden. Zoowel' de of-
ficieele als de officieus verkregen inlichtingen om
trent dezen sollicitant, alsmede de indruk, dien hij bij
zijn bezoek maakte, gaven B. en W. aanleiding hem in
vorengemelde functie te benoemen.
Na de benoeming en nadat deze door den heer Die
penheim was aangenomen, kwam den directeur van
den gemeentelijken keuringsdienst ter oore, dat de
heer Diepenheim, vóór hij- zijn sollicitatiestukken in
diende, reeds was ontslagen uit zijne functie van ad
junct-keurmeester van den gemeentelijken keurings
dienst te Leiden, om redenen, die op zijn zachtst ger
nomen gequalificeerd moeten worden als niet te dul
den vrijpostigheid, gepleegd, terwijl hij werkzaam was
in zijne kwaliteit van ambtenaar, waardoor hij niet
kan worden voorgedragen om benoemd te worden tot
onbezoldigd rijksveldwachter.
Nader daaromtrent ingewonnen informaties beves
tigden de geruchten, wat B.en W. aanleiding gaf den
heer Diepenheim door eenige leden van hun college
gevraagd. Zij had natuurlijk een noodleugen) bedacht
en verteld, dat hij- gisteren en ook vandaag thuis ge
weest was- en hem hartelijk, liet groeten.
Nu nam het gesprek der vier jongelui een ernstige
wending. Erwin hoorde nog van veel) verdriet dat zij
de laatste maanden hadden doorgemaakt; ook ver
nam hij waarom Börries twist had gehad met zijn
broer en zusters.
„Hij heeft altijd geleefd in den beperkten kring
van de kleine wereld der garde-luitenants met hun be
perkte levensopvatting", zei hij. „Hij staat nog op
het standpunt van den) kadet. Laat hem het leven
maar eens ingaan, dan zal hij1 veel leeren begrijpen,
waar hij nu de schouders vo-or ophaalt."
„Maar jij zult onzen goeden Haunsheinz dan toch
niet heelemaal veroordeelen, Erwin)?" vroeg Gwendo
line glimlachend.
„Neen. Zijn besluit bevalt mij. Er waait een fris-
sehe -wind waarmee men de wereld knn omzeilen. Als
ik eens trouw, moet hij nog allerlei aardige dingene
voor mij timmeren. Maar volgens stijl, -hoor jongen."
Steeds weder keerden hun gedachten tot Börries
terug. Beate was -diep bedroefd, dat haar broeder
slechts verwijten voor haar over gehad had in plaats
van deelneming. Bij: de herinnering aan al die moei
lijke uren kwamen de tranen haar weer in de oogen.
Erwin ging naast haar zitten, vatte haar hand en
sprak zachtjes tot haar
Intusschen was Gwendoline de kamer uitgegegaan
-om naar dien patiënt te zien.
Er werd aan de buitendeuer gescheld: het paar
schrikte op. Verlegen merkte Beate dat zij nog altijd
hand in hand naast elkaar zaten en dat Gwendoline
en Haunsheinz de kamer uitgegaan waren, zonder dat
ze het gemerkt hadden. Haunsheinz had van het
dienstmeisje een brief aangenomen; dien de oppasser
van Börries bracht.
„De oppasser' wacht op antiwoord. Ik heb hem zoo
lang in de keuken gelaten. Dat is een pretje voor het
dienstmeisje Gwendoline, in plaats van uitgaan op
Zondag."
daarover te d-oen ondervragen, terwijl na ingewonnen
ambtsbericht hem door B. en W. in overweging is ge
geven alsnog terug te komen op het aannemen zijner
benoeming tot keurmeester alhier. In de sollicitatie
was het verleende ontslag -opzettelijk verzwegen.
Door den heer Diepenheim is aan dezen wenk geen
gehoor gegeven, waarna den Raad wordt voorgesteld
hem met ingang van 14 April uit zijn betrekking van
keurmeester te ontslaan.
VLEESOHDUURTE.
De Naderl. R. K. Slagersgezellenbond heeft zich
tot den minister van landbouw, nijverheid en handel
gewend) met het verzoek, in het bijzonder belang der
Nederlandsche arbeiders en in dat van de geheele na
tie, de grenzen voor den uitvoer van 'Nederlandsch
vee voor zekeren tijd te sluiten en den invoer van
buitenlandsch vee, bestemd voor de slachtbank, recht
streeks naar daartoe aan te wijzen slachthuizen toe
te staan.
EEN NIEUW PETITIONNEMENT.
Een duizendtal departements-ambtonaren heeft,
zooals we gisteren meldden., aan de Regeering ge
vraagd! hun voortaan Zaterdagmiddag vrijaf te geven.
Wij zouden zeggen, merkt de N. Crt. leukjes op, nu
men toch bezig is met het verzamelen van handteeke-
ningen voor dit doel - waarom zich tot de ambtena
ren beperkt? Wij durven wedden dat het succes van
een „volkspetitionnemeut" (ze zijn immers toch in de
mode) om een vrijen Zaterdagmiddag te vragen ko
lossaal zou zijn. Zelfs buiten de departementen im
mers zijn er duizenden personen dia hard werken en
ook zij die het niet doen, willen Zaterdag wel uit wan
delen gaan.
Een volkspetitionnement dus voor den, vrijen Za
terdagmiddag! Er zal algemeen op geteekend wor
den, zonder dat men het vraagt, en de Al'g. Nederl.
Ambtenaarsbond zal er een nieuw bewijs uit kunnen
putten, „hoezeer onder da ambtenaren der ministe
ries. en anderen.het verlangen bestaat" naar
vrijaf.
EEN AUTOMOBIEL OP AFBETALING.
Verleden jaar kocht een 40-jarige teekenaar van
een handelaar te Amsterdam) een auto voor
den civielen prijs van 2000. Hij -betaalde er 1-500
direct o.p en de rest zou maandelijks afbetaald worden.
Op een bepaalden tijd moest de automobiel geheel af
betaald zijn. Doch niet alleen verstreek die termijn,
toen er nog slechts 1600 betaald was, maar de auto
werd in Groningen door dén teekenaar verkocht voor
1200. De handelaar te Amsterdam deed,
toen hij ontdekt had, aangifte van verduistering van
de automobiel en eergisteren werd -de teekenaar door
de politie aangehouden.
HONDEN EN HANEN.
Mr. O. B. W. de Kat en 150 anderen hebben tot B.
en W. van 's-Gravenhage het verzoek gericht, in de
politieverordening een door straf te handhaven bepa
ling op te nemen, luidende ongeveer als volgt:
Houders van honden of hanen en zij, die honden of
hanen onder hun opzicht hebben, zijn verplicht te
zorgen, dat tusschen 10 uur namiddags en 8 uur v-oor-
middags, de henden door blaffen, huilen of janken en
de hanen door kraaien, geen overlast of hinder aan
de omgeving veroorzaken.
PESTBEISTRUDING IN NED.-INDIë.
De Staatscourant van gisteravond) bevatte wederom
een oproeping van jonge artsen, mannelijke zoowel
als vrouwelijke, om op het pestterrein te worden
werkzaam gesteld.
DE KABHLKWE'STIE.
Gisternamiddag heeft voor den Haagschen kanton
rechter de zaak gediend! tegen den heer van Loenen
Martinet, directeur van het eleetrisch bedrijf -der ge
meente Delft, wien ten laste waa gelegd, dat hij: op 6
Maart des v.m. te halftien door werklieden een kabel
had doen leggen in den openbaren weg, den Delftweg,
onder de gemeenteRijswijk, zonder vergunning van B.
en W. dier gemeente.
De ambtenaar van het O. M. eisehte vero-ordeeling
tot 5 boete of 3 dagen hechtenis.
Gwendoline had den brief opengedaan; zij las en
werd doodsbleek.
„Wat ia er Gwendoline?"
„Ik moet hem geld sturen. Hij moet op reis."
„Op reis?"
Broer en zuster zagen elkander aan. Zij wisten,
zonder dat hij er meer van schreef, waarheen Börries
wilde reizen.
„Naar Cannes?" stamelde Beate.
Gwendoline knikte.
Nu stond Erwin ontsteld op. „Kinderen, hoort
eens, dat zou afschuwelijk zijn! Dat kan hij tooh in
ernst niet!"
„Daar - leest wat hij schrijft."
De beide jonge mannen bogen zich over het dicht
beschreven blad) papier. Beate leunde in den hoek
van de sofa en schreide.
„Het klinkt haast als een bedreiging!" bracht
Haunsheinz uit.
Börries -schreef dat hij1 den lsten Januari -groote
sommen te betalen had. Alles wat hij te verkeopen of
te beleenen had) gehad was opgeteerd. Hij moest het
du-s aan Evelyne bekennen. Want zijl was de aanlei
ding geweest tot al' die meerdere uitgaven; hij zo-u
niet te vergeefs- haar edelmoedigheid inroepen.
Beate schreide erbarmelijk. Erwin vatte weder
haar hand, sprak haar -geruststellend toe, zei dat dit
maar een plotseling, wanhopig plan van Börries was
en dat hij zeker naar rede zou luisteren, wanneer men
hem ernstig toesprak. Beate luisterde nauwelijks
naar hem. Zij maakte haar handen los en wierp zich
voorover op de canapé. „Ach, iik -schaam mij zoo
riep zij sni-kkende uit.
Gwendoline was naar het raam gegaan. Somber
staarde zij voor zi-oh uit. Plotseling keerde zij zich
o-m en stampte met den voet. „En ik gun haar dien
triomf niet! Ik loop nog liever dadelijk naar Siedt-
ner en vraag hem mij te helpen, zoo-dat ik Börries'
schulden betalen kan. Maar zichzelf en Beate en on
zen naam en papa ons allemaal - voor dat mensch
te vernederen, dat mag niet!"
«Jarrosseriefabrlkant. Telefoon 578.
PROTEST TEGEN EEN STEMMING.
Tegen de Woensdag gehouden herstemming voor
den gemeenteraad van Schoten, waarbij werden geko
zen de heeren Ghr. Biest, A. O. Boeree en N. H.
Schuurman, allen sociaal-democraat, is, meldt de N.
R. Crt., gisteren protest aangeteekeud,
In het tweede stembureau zou ten Onrechte een kie
zer niet to-t die stembus zijn toegelaten; 18 biljetten
zo-uden zijn geldig verklaard, niettegenstaande die on
geldig waren; de verzegeling der pakketten in stem
bureau 1 en 2 heeft niet plaats gehad, zo-oals de wet
voorschrijft en eindelijk zou aan de herstemming een
kiezer hebben deelgenomen met een nummer, dat
eigenlijk aan zijn vader toebehoorde.
bezoek: van PARIJSCHE GEMEENTE
RAADSLEDEN.
Dinsdag komt de deputatie uit den Parijschen ge
meenteraad te den Haag. B. en W. zullen de heeren
in de residentie rondleiden, o.a. bij bezoeken aan het
Vredespaleis, de Grafelijke zalen en het 'Schilderijen-
kabinet (Mauritshuis). Het feestbanket van1 dien xaad
Dinsdagavond1 in hotel de Twee Steden, zal worden
gevolgd door kun.stvoordrach.ten. Verder zal er nog
zijn een noenmaal in hotel des Indes en een gastmaal
bij den heer Pellet, Fransch gezant. Ook staat een
autotocht naar de bloemvelden op het programma.
UIT HENSBROEK.
Gisteravond vergaderde bij den heer Gunder ons
ziekenfonds „Helpt Elkander" onder leiding van den
heer L. Groot.
De hoofdschotel in deze bijeenkomst was de behan
deling van den beschrijvingsbrief van de Alg. Verga
dering van den Provincialen Bond van Ziekenfond
sen in Noord-Holland, welke Woensdag 15 April te
Alkmaar zal worden gehouden.
Tot afgevaardigden werden aangewezen' de heeren
L. Groot en D. Nierop, terwijl als plaatsvervanger
werd gekozen die heer A. Gunder.
Verschillende punten van den beschrijvingsbrief
kwamen in behandeling: o.a. de onderlinge verzeke
ring tegen geldelijke gevolgen bij' het heerschen van
besmettelijke ziekte onder de leden, waartegen ons
ziekenfonds is herverzekerd bij de Philantroop. Het
instellen van een commissie van advies ten dienste
der afd'eelingen vond) wel bijval, terwijl eveneens het
bevorderen van een eenvoudige boekhouding voor
ziekenfondsen de goedkeuring kon wegdragen: de af
gevaardigden zullen hiervan nota nemen.
Na bespreking van nog enkele zaken van meer
huishoudel'ijken aard, volgde sluiting met gebruikelij
ke plichtplegingen.
UIT DE RIJP.
De heer A. O. Nokken, hoofd) der school alhier, is
in gelijke betrekking benoemd' te Eldam.
UIT DRIEHUIZEN.
Door het sub-comité van het Hoefijzerverbond,
bestaande uit de dames G. VermeerZwaan en N. O.
Mets is alhier bijeengebracht het bedrag vanj 14.60.
Deze week zijn reeds TIEB gratis fototoestellen
gewonnen.
Totaal reeds jEEVEW door Alkmaarders gewonnen.
Wij loven nog 48 toestellen gratis uit.
AECMARIA CACAO en CHOCOLADE 1b
OTEBAI te verkrijgen.
Erwin was opgestaan. „Je hoeft je professor niet
in den arm te nemen, Gwendoline! Ik ga dadelijk
naar Börries en zal met he mspreken."
Beate klemde zich aan hem vast. „Lieve Erwin,
ach lieve, beste Erwin, help mij 1 Ik zou die schande
niet overleven! Mijn eigen broer bij die denk toch
eens aan! Ze hebben tot nu toe met hun geld alleB
gekocht, maar het laatste restje familietrots mag
toch niet te koop zijn,"
„Kalm, kind, kalm. Vertrouw op mijNeen dat
zal ik niet toestaan, Ati!"
Met krachtigen tred liep hij naar de keuken om
aan den oppasser te vragen waar zijn heer hem ver
wachtte.
O-p het Rollendorfpl'ein nam hij' plaats in den trein,
reed naar de Hallesehe Poort en klom eenige minuten
daarna de uitgesleten drie trappen op, die naar Bör
ries' kamer voerde.
Het was een zeer bescheiden wonin, zeker eenvou
diger dan al de kamers van zijn kennissen in de
buurt. In de echt burgerlijke Berlijn-sche „mooie ka
mer" prijkte een rood pluche canapé met veel lof
werk. „Haunsheinz zo-u er kramp van krijgen", zei
Erwin in zichzelf, toen hij' de sofa bekeek en dé an
dere meubelen, die zeker op afbetaling gekocht waren.
Börries was zeer verbaasd) Erwin te zien. Zij' had
den nooit veel met elkaar omgegaan niettegenstaande
hun familie-relatie en de teedere vriendschap die tus
schen hem en zijn zusters reeds zoo lang bestond. Hij
trok somber de wenkbrauwen samen toen Erwin zei
dat hij op zijn brief hier kwam.
„Zoo, zoo. Heeft"Gwendoline dat noedig geacht.
Mooi zoo. Het wordt hoe langer hoe beter bij' de E!nx-
lebens. Zij herinnerde zich zeker dat jij' je langen tijd
nebt kunnen oefenen in het overbrengen van diplo
matieke opdrachten."
„Ja, Börries. Je hebt mij vroeger wel eens den
brievenbesteller van Zijne Majesteit genoemd."
Börries stond in zijn l'itewka nonchalant voor hem,
met de handen in de zakken. „Ga zitten, al® je blieft,
Erwin."
("Wordt vervolgd.)