DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Like Momohitlsi tt iir,
Adres: JAC. MET.
No, 90,
Honderd en zestiende Jaargang.
1914.
TRH BAH
17 APRIL,
Lsevenswegen
Ditgaye H. J. W. BECHT, Amsterdam.
Oeze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk 11,—.
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentiën s
Per regel f0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
FEUILLETON.
Naar het Duitseh
van
E. WERNER.
BINNENLAND.
tegen billijk tarief.
ALKMAARSCHE COURANT.
HINDERWET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK
MAAR brengen ter algemeen© kennis, dat beden op
de gemeente-secretarie ter visie is gelegd bet aan ben
ingediende verzoek met bijlagen van D. HOEtKMElJ-
EE, timmerman, aldaar, om vergunning tot bet op
richten van 2 electroono toren, waarvan 1 van 2, en 1
van 8 P. K., dienende tot het drijven van houtbewer-
kingswachines» in het perceel Achterstraat, wijk B,
no. 10.
Bezwaren togen deze oprichting kunnen worden in
gediend ten raadhuiza dezer gemeente, mondeling op
Woensdag 29 April e.k., 's voormiddags te elf uur- en
schriftelijk vóór of op dien tijd Gedurende drie da
gen vóór gemelden dag kan de verzoeker en hij, die
bezwaren heeft ingebracht, op de secretarie dezer ge
meente van die terzake ingekomen schrifturen kennis
nemen.
Alkmaar, IS April 1914.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
DRANKWET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK
MAAR brengen ter algemeene kennis, dat bij hun
college zijn ingekomen verzoekschriften van J. M.
HCTBERTS en A. O. MEIJER, beiden te Alkmaar, om
verlof tot den verkoop van alcoholihoudenden anderen
dan sterken drank respectievelijk in de perceelen Lin-
denlaan, E. 104 en Langestraat, B. No. 50.
Binnen twee weken na deze bekendmaking 'kunnen
tegen bet verleenen van het ver'lof schriftelijk bezwa
ren worden ingediend.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DON ATM, Secretarial.
Alkmaar, den 16 April 1914.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Een zilveren broche en een insigne, een kinderbont
je, een schroef sleutel, een rozenkrans, twee gouden
ringen, een kinderkruiwagen, eeni R. O. Kerkboek, een
electrische zaklantaarn, twee zakdoeken, een exerci
tiereglement, een zilveren collierhouder, een collier,
drie portemonnaies met geld, een sigarenkoker, een
hondenriem, twee zilveren armbanden, een jas, twee
taschjes en een handschoen.
Alkmaar, 16 April 1914.
De Commissaris van Politie,
W. Th. VAN GKEETHUUSEN.
ALKMAAR, 17 April.
In P r a n k r ij k zijn d© politieke schermutselingen
aan den gang. Zij worden in de eerste plaats gevoerd
door middel van verkiezingsbiljetten. Vroeger waren
de Parijsche straten tijdens de voorbereidingen van de
verkiezingen letterlijk bont en blauw. Nu ia daarin
eenige verandering gekomen. Onlangs werd een wets
ontwerp aangenomen, waarbij het aanplakken wordt
beperkt tot borden, die door de gemeente worden op
gericht en waarop ieder candidaat een plaatsje heeft.
Maar de politieke prenten kunnen lang niet con-
curreeren tegen de reusachtige reclamebiljetten van
reusachtige zaken, nóch! teigen die schreeuwerige maar
pakkende platen van de bioscopen. Ook het maaksel
wordt niet erg geprezen - de politieke prenten zijn
1 i ii i i
8) o
„Hier zijn zij nu, Fritz, mijn vrouw en mijn kind!"
riep hij vroolijk opgewonden uit. „Of moet ik ze je
in optima forma voorstellen? Mevrouw Ol'ga Pau-
lowna, mijn echtgenoote, en hier onze kleine, tot
nog toe eenige spruit, onze Lisbeth 1"
Richard's gezicht straalde van trots en geluk, ter
wijl dr. Eckard een buiging maakte en de vrouw van
zijn vriend verrast aankeek.
Hij had zich volgens het portret, een aardige, jonge
vrouw voorgesteld met veel temperament maar nu
werd hij getroffen door de zeldzame bekoring, die er
van deze verschijning uitging en die de foto niet ver
mocht weer te geven.
Olga Paulowna hiad een slanke, buigzame gestalte,
niet te groot maar buitengewoon gracieus in houding
en gebaren. Haar uiterlijk verried de echte Russin,
het elavische type trad in al) zijn eigenaardigheden
naar voren. Het zwarte haar vormde een scherpe te
genstelling met de mat-bleeke gelaatskleur; haar
trekken waren verre van regelmatig, maar juist 'hier
in lag een onbeschrijfelijke bekoring, notg verhoogd
door de groote, stralende oogen met hun zachten,
zwaarmoedigen blik. 'Toch lichtte in hun donkere
diepte een raadselachtige glans.deze vrouw was van
een eigenaardige schoonheid.
De kleine, tweejarige Lisbeth had de blauwe oogen
en het blonde van haar vader, op wien zij opvallend
veel geleek. Geen enkele trek in het blozend kinder
gezichtje herinnerde aan de vreemde afkomst van
haar moeder. Zij was uitgelaten van vreugde en rustte
niet, voor zij op papa's arm zat.
van elke kunst gespeend. Natuurlijk ligt de reclame
er boven op, maar.het is oneerlijke concurrentie
in de hoogste mate. Geen enkele zinnebeeldige voor
stelling prijst de eigen partij aan, alle partijen zijn er
op uit om doel en streven van de andleren bespottelijk
te maken of te verkleinen. In het zaken-leven gaat
men nog niet zoo ver, dat men bijv. adverteert: „de
grauwe erwten van mijn collega B. zijn droog en hard
als nagels". In het politieke leven is men helaas
reeds zoo ver. Zij, die de socialisten bestrijden,
komen met een groote Pruisische „Pickelhaube" voor
den dag, waarbij geschreven staat: „Kiezers, wilt ge
dat, stemt dan den socialist". ^Natuurlijk laten de so
cialisten zich niet onbetuigd. Zij laten Marianne,
wankelend onder een last van kanonnen, tienmaal
zoo zwaar als ze zelf is, door den pantser platen- en
kanonnenkoning naar den afgrond van het staatste-
kort drijven. De tegenstanders van de inkomstenbe
lasting vertoonen den volke roovers in ambtenaars-
uniform, die hij een winkelier binnendringen en alles
overhoop halen, of die een belastingschuldige met be
hulp van een groote appellwijn-pera het geld uit alle
poriën persen. De tegenstandera van staatsexploita
tie laten de republiek zien als een vuurrooda polyp,
waarvan eenige armen de kruit-falbricage en de spoor
wegen reeds omklemmen en andere het verzekerings
wezen, den handel, de nijverheid en het mijnwezen be
dreigen.
Het is al „tegen" waar men vóór is brengt men
niet in beeld. Wellicht meent men dat het 'best met
bet woord af te kunnen. Als het dan maar niet gaat,
gelijk het te Yervins .ging, waar vergaderd werd in
een café. Daar waren aanhangers van den heer Ri-
chepin, die hoeden droegen, en van den heer Ceocaldi,
dïe petten op het hoofd hadden, maar harder kondten
schreeuwen, zoodat de heer Riehepin niet eens aan
het woord kon komen en zich er mee tevreden moest
stellen, dat zijn mannen, toen hij een bebloeden. zak
doek vertoonde, „Caiilaux, Caillaux" riepen.
Men werkt natuurlijk ook met manifesten, om in
het bezit van Kamerzetels en salarissen van 15000
francs te komen.
Hoe die soms worden samengesteld, persifleert de
heer Marcel Sembat geestig op de volgende wijze:
De secretaris van de organisatie zit te schrijven, de
■candidaten kijken over zijn schenders. „Pas op,
wat je daar schrijft ia misschien heel! juist, maar het
helpt ons naar den kelder. We moeten de menschen
ontzien, voor den drommel, we moeten denken aan de
kleine winkeliers, we moeten denken aan den men
schen die hun kindera naar de zuster-seholen sturen."
i„Maar", zegt de secretaris, „ik kan dat toch niet
weglaten, dat ia onze voornaamste eiseh!" „Weg
laten, natuurlijk niet dan zouden onze partijgenoo-
ten boos worden. Maar verzachten. We moeten onze
vrienden tevreden stellen, zonder onze vijanden te
verontrusten. Zet daarotmi maar dat we de inkomsten
belasting willetn, maar zonder aangifte, zonder 'pla-
De jonge vrouw heette den vriend hartelijk welkom;
zij sprak vloeiend Duitseh, maar dat eigenaardig ac
cent, dat het in den mond der Russen zoo aantrek-
aelijk maakt. Kleine Lisbeth gaf den vreemden oom
trouwhartig een handje, en babbelde in, haar brabbel
taaltje honderd uit.
Kort daarna gingen zij aan tafeL
De kleine villa, een erfenis van BrunoWa vader, was
voor het huwelijk van Richard blijkbaar nieuw inge
richt; het geheel, in lichte (kleuren gehouden, maakte
een eleganten, smaakvollen indruk, en gaf blijk van
Richard's artistieken aanleg. Het was een huisje zon
der eenige luxe, maar vol behagelijke gezelligheid. De
tafel het personeel het diner alles getuigde
van de goede welvaart, ja bijna den rijkdom van den
gastheer.
Na het diner zaten de beide heeren bijl bun koffie
in de veranda, en nu vroeg Richard met nauw-ver-
holen triomf:
„Nu, Fritiz?"
Eckard tikte de asch van zijn sigaar.
„Ja, je schijnt werkelijk heel gelukkig te zijn."
„Ben je nu eindelijk bekeerd? Ik weet wel, dat je
mijn vrouw vroeg 'huwelijk hebt afgekeurd. Je hadt
voor de toekomst heel andere plannen met mij. Maar
begrijp je nu, waarom ik dat alles overboord gewor
pen heb? Hoe vindt je mijn vrouw?"
„Veel mooier dan het portret, dat ik heb. Ik ben,
eerlijk gezegd, het nog niet eens mezelf over dit ge-
zic, vooral niet die oogen, die een ieder, die ze aankij
ken, een raadsel schijnen voor te leggen. Heb jij' dat
raadsel al opgelost?"
„Ik geloof het wel," lachte Brunold. „In drie jaren
tijd leert men toch wel zijn vrouw kennenl Maar
weet je wed, dat ik bij al onze kennissen voor een Ot
hello doorga, omdat wij' zoo teruggetrokken leven?
Men houdt dat voor jalouzie, die angstvallig haar
schat bewaakt. En dat is het toch werkelijk niet'! Wij
hebben geen behoefte aan de wereld en de menschen.
Zij zouden ons maar storen in ons stil) huiselijk ge
luk".
„Je wilt zeggen jij hebt geen 'behoefte aan den
gerij, zonder inquisitie.
Gelijk hekend geeft die republiek ook aan een neger
van Martinique, een paria uit Hind'o-stan, het kies
recht, zonder dat daarvoor eenige ontwikkeling of be
schaving wordt geëischt. Zoo is het gebeujrd, dat een
afgevaardigde voor een kolonie werd gekozen met
26.175 stemmen en hij zijn aftreden 9 stemmen kreeg.
Natuurlijk werkt daar de stok hard mee om de verkie
zingen te leiden, een wapen, dat in Frankrijk zelf
slechts matig wordt gebruikt.
TWEEDE KAMER.
De behandeling van het ontwerp-inkomstenbelas-
ting werd gisteren voortgezet.
De heer Wijkerslo oth! de Weerdesteijn
(R.K.), die bier- en tabaksbelasting de slechtst moge
lijke belastingen noemde, kantte zich tegen de z. i.
onbillijke regeling voor den landbouwer. De geheele
belasting zal, meende spr., zeer drukkend sijn.
De heer Gerretson (O. H.) zou tegen het ont
werp stemmen, tenzij zijn bezwaren' worden opgehe
ven. Hij wenschte het, dat het belastingobject twee
maal wordt getroffen. De practijk dar belasting zal
zeer moeilijk zijn.
De heer De Savomin Lobman (O. H.)
had tegen dit ontwerp eenige bezwaren. De wanver
houding tusschen rijk en gemeente wordt gelaten zoo
als zij is. Spr. was gekant tegen het progressistelsel,
dat hier toegepast wordt.
Spr. kritiseerde de wijze van belasting van de nl.
vennootschappen.
De heer Bos (v.-d.)i verklaarde zich bereid, medte te
gaan met de door den minister voorgestelde hoogere
heffing van de naamlooae vennootschappen, al valt
niet te ontkennen, dat men werkelijk te doen heeft
net een soort dubbele belasting.
DE RIJKSMIDDELEN.
Weer valt, schrijft de Nieuwe Courant, van een
verblijdende stijging der opbrengst van 's Rijks mid
delen over de afgel'oopen maand melding te maken.
Het accrès van Maart 1914, vergeleken bij Maart 1913
bedraagt 809.700,30. In eerstgenoemde maand werd
n.L ontvangen 15.159.959.91 tegen 14.290.259.61 in
laatstgenoemde maand.
Het leeuwendeel van deze vermeerdering werd niet
geleverd door de wisselvallige successierechten, noch
door den suikeraccijns of het gedistilleerd', maar dit
maal door de bedrijfsbelasting, daarin gesteund door
d.e vermogensbelasting eni door de posterijen.
Uit een vergelijking der beide maanden blijkt, dat
dit jaar meer werd ontvangen uit de grondbelas
ting 12.000, de bedrijfsbelasting 474.000, de ver
mogensbelasting 185.000, de invoerrechten 82.000,
len wijnaecijns 2000, de gouden-en zilveren werken
3000, de zegelrechten 86.000, de posterijen
f 186.000, de telegraaf en teltefoon 13.000 en de
loodsgelden 20.000.
Hiertegenover stond een mindere opbrengst bij
de volgende middelen: personeele belasting 21.000,
suikeraccijns 9000, gedistilleerd-accijns 48.000,
zout 8000, bier en azijn 26.000, geslacht 9000,
registratierechten 1000, hypotheekrechten 4000 en
successierechten 68.000, terwijl dte domeinen, staats
loterij! en jacht- en viatehaeten slechts bedragen van
minder dan 1000 met de correspondeerende maand
van het vorig jaar verschilden.
omgang met andere menschen," zei Eckard ernstig.
„Je hebt je 'hier een soort bloemen- en zonnesprookje
geschapen, en droomt daar je geluksdroom. Maar je
vrouw? Wil ook zij' niets weten, van de wereld en de
menschen daarbuiten? Zijl ziet er niet maar uit! Veel
eerder zou men' geloovem.
„Olga is heel gelukkig!" viel Richard hem leven
dig in de rede. „En zij is bovendien heelemaal! niet
gewend, eenigen aanspraak te laten gelden."
„Je bedoelt, dat zij: arm was vóór haar huwelijk?"
„Ja. Haar vader, een kleine beambte, was reeds
dood, toen ik haar leerde kennen. Zij leefde met haar
moeder onder heel bescheiden omstandigheden, dus
was ik voor haar een schitterende partij en.kon haar
tot mijn blijdschap 'n onbezorgd leventje aanbieden."
Eckard zweeg. Na een poos vroeg hij:: „En je
poëzie? Die is zeker onverschillig aan den kapstok
gehangen, en je maakt waarschijnlijk nu nog alleen
'gedichten voor je jonge vrouw?"
„O ja, en zij is er zoo trotsch op. Zij zonden in
jouw oogen natuurlijk geen genade vinden. Ik heb
destijds op de universiteit er al zoo van langs gekre
gen door je onbarmhartige kritiek."
„Omdat je kritiek noodig hadt. Je waart boven
dien al de geboren romanticus en was al' aardig de
aentimenteele richting uitgesukkeld. Maar dat zijn
literaire mazelen, die maakt een ieder door, en die
kunnen ook geen kwaad, als de kern maar gezond is.
En wat je mij een jaar daarna stuurde, ja „Stim-
mungsbilder", van een reis door Zuid-Rusland dat
was iets, daar zat pit in je proza. Ik beloofde het
onze redactie met geen enkel woord aan te bevelen, zij
greep met beide handen toe, en het succes bij het pu
bliek was verbazend groot. Hadt nu maar volgehou
den maar die vijf of zes artikels was alles, wat ik
tot nog toe kreeg. Heb je dan in het geheel geen
eerzucht?"
Richard steunde zijn hoofd met de handen en keek
somber voor zich uit.
„Zeker had ik die, Fritz. Ik droomde toen zelfs
ook van een literaire toekomst. Maar juist in dien
tijd dteed zich de betrekking aan de Bank voor, en dat
Carrosseriefabrikant. Telefoon 57)9.
'Over de eerste drie maanden van 1914 leverden
meer op dan over hetzelfde tijdvak van 1913: de
bedrijfsbelasting 411.000, de vermogensbelasting
191.000, de invoerrechten 81.000, dte accijns op de
suiker 9000, die op den wijn 5000, die op het ge
distilleerd 173.000, op zout 10.000 en op het ge
slacht 5000, de gouden en zilveren werken 3000, de
zegelrechten 177.000, da registratierechten 42.000,
de successierechten 085.000, de posterijen 620.000,
dte telegraaf en telefoon 190.000, en dte jacht- en
vischacten 2000, minder werd ontvangen uit de
grondbelasting 40.000, de personeele belasting
22.000, den bieraccijns 7000, de hypotheekrechten
8000, de domeinani 12.000, en de loodsgelden
3000.
Het totaal over de eerste drie maanden van dit jaar
bedraagt 42.131.583.39 en dat over gelijk tijdperk
van 1913: 40.019.359.12%, zoodat het eerste kwar
taal) van 1914 een vermeerdering aantoont van
2.112.224.26%.
DE VLOQTPLANNEN.
Het Ned. Zeewezen heeft vernomen, dat de minis
ter van Marine voornemens is dlezeu zomer den bouw
van twee Dreadnoughts voor te stellen, die gelijktij
dig op stapel zouden worden gezet.
DE REIS VAN DEN HEER VAN KOL.
Men meldt aan de N. R. Crt., in verband met dte be
richten omtrent een regeeringsopdracht aan den heer
Van Kol betreffende een studie van de industrie in
Japan, dat dit geschiedt in opdracht van de Indische
regeering. Binnen enkele dagen zullen daaromtrent
officieele mededeelingen worden verstrekt.
Gemengd nieuws.
OOK EEN STAKING.
Staking onder het motto: „Wij' eten en liggen niet
meer."
Een der verpleegden in de lighallen voor longlij
ders achter de Seheveniagsehe Ooistboschjes, was met
de voeding niet tevreden en maakte twist. De ge
neesheer zond den man heen, omdat hiji ongegrond
had geklaagd. Toen verklaarden twintig andere pa
tiënten zich met hem solidair door verder gratis kost
en ligging te weigeren.
Dit waren allen Hagenaars. De Seheveningers ech
ter deden er niet aan mee.
ERNSTIGE BRAND.
'Op Elba, een vrij afgelegen buurt van het stadje
Druten, ontstond ruim 1 uur brand! bijl den landbou
wer B. van der Werdt, die juist zijn middagdutje was
gaan doen. In minder dan een half uur was de boe
ren woning met achterhuis, schuur en de inboedel in
vlammen opgegaan. Het vee werd gered.
In Zuidelijke richting ging het steeds voort met
branden; de boerderij: van H. Bekkers met achterhuis
en schuur, een groote hooischuur, de voormalige kerk
der Israëlieten, de talhaksplanterijen van J. Binders,
F. Aben en Th. van den Berg werden in de asch ge
legd.
werd voor mij een levensquaestie. Ik had met Olga
kennis gemaakt, wilde graag een eigen huishouden
oprichten en mijn vader had geen vermogen. Toen
moest het meteen uit zijn met mijn dichterlijke toe-
komstdiroomen. Dat gaat niet samen* hier in Rus
land."
„Waarom niet? Je bent toch' geen rijksambtenaar,
en blijft toch volkomen onafhankelijk in je particu
liere betrekking."
„En toch gaat het niet. Onze Bank staalt op veler
lei manieren in 'betrekking tot de regeering, die zij
voor haar finaneieede operaties noodig heeft. De di
recteur is een vriend' van den tegenwoordigen minis
ter. Ik had mijn anomymitedt toch niet vol' kunnen
houden en dan had het mij mijn betrekking gekost."
„Wat? Je schetsen waren toch waarachtig niet ge
vaarlijk voor den 'Staat. Het waren eenvoudig be
schrijvingen van het land en de menschen, met een
ietwat dramatisch fond. Je hebt noch de politieke,
noch dte sociale quaestdes met een letter aangeroerd."
„Praat er maar niet meer over, Fritz. Je weet niet,
hoe men hier van alle kanten bespiouneetrd wordt. Al
leen het feit, dat ik in de „Berliner Rundschau"
schreef, zou reeds voldoend© zijn, om mij hier onmo
gelijk te maken."
Eckard lachte koirt.
„Ja, wij staan bij jullie niet al te best aangeschre
ven, dat weet ik. Wij nemen geen blad voor den mond
en zeggen jullie hoogere, zelfs hoogste kringen wel
eens ongezouten de waarheid! Arme jongen, je hebt
dan wel) een zwaar offer moeten brengen."
„Beklaag mij maar niet! De prijs was het waard.
Aan de ééne zijde heel mijn levensgeluk aan de an
dere een toch altijd onzekere toekomst vol strijd en
moeilijkheden. Ik ben, geloof ik, ook niet geschikt
voor een dergedijken loopbaan."
„Nee, je hebt een droomarsnatuur, en hadt sporen
en zweep noodig gelhad, om je aangeboren talent te
ontbolsteren. Maar het blijft jammer jammer voor
jon!"
(Wordt vervolgd^.
