Ernstige gevolgen.
LICHTSTRALEN VOOR BESCHERMING
TEGEN INBREKERS.
In een Londensche bank zal een geheel nieuwe in
richting tegen inbrekers in de safe worden aange
bracht. Alle denkbare veiligheidsmaatregelen werden
reeds tegen de geraffineerde inbrekers der groote we
reldsteden in practijk gebracht. Vele Londensche on-
deraardsche safe's liggen onder groote waterreser
voirs, die bij een poging tot inbraak de geheele ruim
te onder water zetten, waardoor de dieven moeten ver
drinken. Eén safe is zoo ingericht, dat ze, wanneer
ze door onbevoegden wordt betreden, met koolzuur
gas wordt gevuld, waardoor de inbrekers stikken.
Hoe uitnemend deze maatregelen ook zijn en ze
zijn afdoende gebleken ze hebben toch de fout
buitengewoon duur te zijn. Nu heeft een geleerde een
lamp vervaardigd, die sterke violette stralen uitzendt,
waardoor degeen, die ook slechts tien minuten aan
deze stralen blootgesteld is, in een toestand van de
lirium verkeert en bewusteloos ter aarde valt. Deze
lampen, waardoor de safe, zoodra het personeel en het
publiek ze verlaat, den geheelen nacht wordt verlicht,
zijn door onbreekbaar glas, van de dikste soort, vol
doende tegen vernieling beschermd en worden auto
matisch door een urwerk in en buiten werking gesteld.
EEN KLEEDING-BUDGET EN NOG WAT.
Het peil der gemiddelde spotprent staat niet zeer
hoog, om niet te zeggen laag: Wie op een regenach-
tigen Zondagmiddag, zoo tusschen het uur, dat de
koffieboel „weg" is, en het fornuis dient te worden
aangemaakt of zoo de lezeres vroeg eet tusschen
het uur, dat de etensboel „weg" is, en het tijd wordt
voor een avondboterhammetje, de portefeuille van het
leesgezelschap opslaat en zich gaat vergasten aan al
les, wat er aan „humoristisch" wordt aangeboden,
moet het feit opmerken, dat minstens 10 pet. van alle
„moppen" draaien im de onuitstaanbaarheid van de
schoonmoeder; 15 pet. hebben hun ontstaan te dan
ken aan de behaagzucht der vrouw, die nooit geld ge
noeg krijgt van haar man, vijf procent behandelen de
onsterfelijke erftante; acht procent werken het gege
ven van den chronisch-dronken student uit. Het en-
fant-terrible de stadsmensch-op-reis en de domme boer
zijn verder dankbare onderwerpen. Hoogstens acht
tien procent zijn werkelijk geestig.
Over de humor, die uit de teekening spreekt, wil ik
het niet hebben. Mij heeft altijd gehinderd de onware
voorstellingen, die door het gros der spotprenten wer
den in het leven geroepen. Het is mij werkelijk een
ergernis, zooals er van de schoonmoeder een carica-
tuur wordt gemaakt. O, zeker, er zijn kattige bijde-
hande dames. Doch dit zijn groote uitzonderingen.
Er zijn vrouwen, die haar man bijna het vel over de
ooren halen door haar spilzucht. Doch het zijn weer
heel enkelen. Het meerendeel der mannen zien hun
vrouwtje maar o, zoo graag mooi gekleed, en als zij
zegt, dat ze haar hoed nog best een jaartje kan dra
gen, dan zeuren de mannen „toe, neem nu een nieuwe,
je krijgt van mij blanco crediet".
En toch is deze gewoonte verkeerd. Het is niet
goed, als de vrouw op dergelijke wijze verrast wordt.
Het is veel beter dat de vrouw een vast kleeding-bud
get heeft; als zij weet, hoeveel ze per jaar mag beste
den. Daarvan kan ze de qualiteit en de soort van haar
japonnen laten afhangen. Wanneer ze van te voren
weet, dat ze met het blauwe mousselientje nog een zo
mer moet doen, zal ze het lieve japonnetje wel wat
sparen. Krijgt ze toch een nieuw, dan zou het zonde
zijn, het kleedje niet te dragen, in den tijd, dat het
hyper-modiëus was.
Een van mijn vriendinnen zij heeft haar zilveren
bruiloft achter den rug deed in haar huwelijk heel
wat levenservaring op, verklapte mij onlangs het ge
heim van haar gelukkig huwelijk. „Mijn man en ik
vertrouwen elkaar geheel. Maar we zorgen er voor,
dat er nooit een oorzaak is, die ook maar even reden
zou kunnen geven tot wantrouwen. In geldzaken zijn
we heel precies. Ik heb mijn huishoudgeld en mijn
kleedgeld. Ik boek alles zorgvuldig. Het boekje ligt
in mijn sleutelmandje. Vaak leg ik het op de schrijf
tafel van mijn man, maar hij kijkt er nooit in. In alle
mogelijke gevallen hebben wij steeds op deze wijze
gehandeld en aan den hemel van mijn huwelijksgeluk
antwaarde ik nooiteen wolkje."
ENGELSCHE HUMOR.
In een groot hotel zit een vroolijk gezelschap. Na
tuurlijk gaat het er nog al luidruchtig toe. Een kell-
ner komt binnen en zegt: „Mr. Blowers, de beroemde
schrijver, laat zeggen, dat hij niet kan schrijven, wan
neer er zulk een lawaai gemaakt wordt." Een der
heeren staat op en zegt: „Zeg aan mr. Blowers, dat
iedereen, die zijn laatste roman gelezen heeft, weet,
dat hij niet schrijven kan, dat behoeft hij niet meer te
vertellen."
„Mijne heeren", zegt de paardenhandelaar, „ik
kan het niet verhelen, maar het paard is aan een oog
blind." Een boer kocht niettemin het dier. Nadat hij
het betaald had, zei hij: „U was zoo eerlijk mij het
gebrek van het dier te zeggen, heeft het anders nog
gebreken?" „Ja, het is» ook blind aan i ;*t widere
oog.M
Hibbart liet zijn uitverkorene eenign foto's zien.
„Hier is een kiekje, dat een vriend van mij gemaald
heeft. Dat ben ik mei mijn twee Fmjsehe poedels.
Lijk ik goed?" „O, ja, uitstekend, je bent het toch
met den hoed op, niet waar?"
Miss Jams werkt met grooten ijver voor een ver-
eeniging ter bescherming van dieren. Eens bezoekt ze
een harer kennissen en vertelt daar urenlang van een
gans, die vreeselijk gepijnigd werd en dagenlang hon
gerlijden moest. Eindelijk werd het een jongen man
wat te vervelend en hij ging weg. Bij het afscheid zei
hij: „Uw geschiedenis van het gepijnigde dier heeft
mij verbazend getroffen; ik zal nooit meer een gans
kunnen zien zonder aan u te denken."
„Ben je niet dezelfde leerling, dien ik een maand
geleden ontslagen heb?" „Ja." „Maar wat wil
je dan weer? Ik heb je toch gezegd, dat ik een oude
ren leerling noodig had?" „Ja, daarom kom ik
jui3t terug, ik ben toch ouder geworden."
„Het is jullie plicht", zei de Zondagsschool-
Ieeraar tegen zijn klasse, „elke week een mensch blij te
maken." „Ja, dat heb ik gedaan", verkondigt Bob
by. „Zoo, vertel het dan maar eens." „Nu", be
gint hij, „gisteren was ik bij mijn tante. Later heeft ze
aan moeder verteld, dat ze blij was, toen ik weer weg
ging."
MODE.
Het is tegenwoordig zeer elegant, schoenen en
handschoenen van krokodillenleer te dragen. Natuur
lijk kan geen enkele draagster garandeeren, dat het ge
rimpelde en geplooide leer ook werkelijk in zijn jeugd
als omhulling van een krokodil dienst heeft gedaan.
Het lijkt er echter op en wordt dan ook zoo genoemd.
De voet- en handbekleedingen van het krokodillenleer
worden tamelijk veel gedragen. Dat ze mooi zijn kan
men nu niet direct zeggen, maar ze zijn origineel. De
schoenen staan nog wel aardig, doch de handschoe
nen maken zelfs de slankste hand lomp en het is on
begrijpelijk dat ze zooveel draagsters vinden.
Ook wordt, als gevolg van deze mode, een stof ge
dragen, die veel op krokodillenleer gelijkt, wat Eet
patroon betreft, e,n waarvan men japonnen en mantels
maakt.
Een lichtroode „krokodil"-japon wordt dan b.v. met
een jakje van empire-groene krokodilstof gedragen en
ae scüoenen zijn eveneens van groen krokodillenleer.
De hoed is van dezelfde stof, zeer stijf en hard, met
twee giadae, üoogops tekende veeren, terwijl de Kroko
unieeren handschoenen zachtrood zijn.
Ingezonden Mededeelingen.
Lijdt gij aan rugpijn, hoofdpijn, duizeligheid, prik
kelbaarheid, slapeloosheid, vérmoeidheid reeds 's mor
gens bij het opstaan? Dit wijst er op, dat de nieren
met meer geregeld de schadelijke onzuiverheden uit
het bloed afscheiden. De gevolgen hiervan zijn ver
schillend, naar gelang van het gestel van den lijder,
want de onzuiverheden tastev eerst het zwakste punt
van het gestel aan. Bij eenigea tasten zij de spieren
en weefsels aan en veroorzaker zij pijn in den rug, de
zijden, de schouders, de armen of beenen, en zwellen
de gewrichten op (rheumatiek, jicht, ischias, zenuw
pijnen). Bij anderen kristalliseeren de onzuiverheden
zich in de nieren of blaas en vormen zij graveel, aan
geduid door troebele of beslagen urine, bezinksel in
net water, hetwelk de urinewegen aantast en leidt tot
pijn in den onderbuik, voortdurende aandrang tot 100-
zing, branderige pijn, verstopping der urinewegen en
later tot niersteen. Ook kan het zich voordoen, dat
het water niet wordt afgevoerd, waardoor blazen on
der de oogen, opzwelling der voeten, enkels, polsen,
beenen enz. gevormd worden (waterzucht), terwijl het
ook kan voorkomen, dat het levengevend eiwit onge
stoord het lichaam kan verlaten (albuminerie). Die
eenvoudige, verwaarloosde rugpijn kan dus ernstige
gevolgen met zich brengen en onmiddellijke verzor
ging is derhalve noodzakelijk bij het optreden der eer
ste verschijnselen.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen genezen de nieren en
stellen haar in staat om voortaan volkomen alle scha
delijke stoffen uit het bloed te filtreeren, waardoor zij
het kwaad in zijn wortels aantasten en uitroeien.
a Te Alkmaar verkrijgb. bij de hh.
km Nletoji en Slothoubar, Langestr. 83.
«rfèff-ffr) Toezending geschiedt fr. na ontv.
iatMiyk v. postwissel a f 1.75 voor één, of
f 10.Voor zes doozen. Eiseht de
eohte Foster's RugpijnNierenpillen,
weigert elke doos, die niet voor-zien
Is van nevenstaand handelsmerk.
Ingezonden stukken.
SOCLAAL-DEMOKRATISCHE TYRANNIE.
Toen ik als werker aan de Algemeene Arbeiders-
Coöperatie kwam, meende ik daar te zullen vinden
een kameraadschappelijke samenwerking tusschen be
stuur en personeel. Men richt immers deze lichamen
op om te bewijzen, dat de werkers bij goede loonen
en humane behandeling werken kunnen voor 't alge
meen welzijn. Doch niets van dit alles kon ik ont
dekken. Het bestuur, onder voorzitterschap van den
heer Cleef, beschouwde het personeel steeds als men-
schen die immer hun plicht verzaakten. Niettegen
staande de Coöperatie in bloei toenam, zocht men
steeds naar motieven om het personeel de duimschroe
ven vaster aan te zetten. Een onderzoek naar den
loontoestand te Alkmaar voor bakkers en loopers
bracht aan 't licht, dat de arbeiders der Coöperatie
't slechtst betaald werden, hoewel 't bestuur steeds bij
reclame-makerij adverteerde, dat onze loonverhouding
de beste is van Alkmaar.
Er werd door 't personeel om meer loon verzocht.
Dit werd door 't bestuur botweg geweigerd. De
Bakkersbond moest toen ter hulp geroepen worden en
na heen en weer praten werd na 4 maanden in een
kleine loonsverhooging noodgedwongen toegestemd.
Doch nu begon het bestuur, (in persoon van den heer
Cleef) met volle kracht de slavenzweep te hanteeren.
De arbeid werd nu zoo verdeeld dat men geen minuut
rust meer had. Moest ik eerst 80 klanten bedienen
(welke zeer wijd verspreid wonen), nu kreeg ik er 40
bij, dus moest ik nu 120 afnemers daags bedienen,
waarvoor ik 75 cents meer loon genoot. Mijn loons
verhooging was dus geworden een bedenkelijke loons
verlaging. Voor dit werk was aangegeven 38 uur
per week, doch 't was beslist onmogelijk het in dien
tijd te doen. De voorzitter ging mee de wijken loo-
pen en kwam eiken dag met mij een uur over tijd
thuis. Nu zou elk weldenkend mensch zeggen: het
kan niet in dien tijd, dus er moet loon bij of 't meer
dere werk er af. Alzoo dacht niet de tyrannieke, het
personeel vijandige, sociaal-democratische werkman,
de voorzitter Cleef. Neen, dan moest ik maar op
straat gesmeten worden. Tor dit doel hield hij Maan
dagavond een bespreking met het personeel, wat voer
hem echiei geen bevrediging bracht, d,.er hit perso
i oeri weigerde mij in dec rug rvu? ;.r vallen.
Flink, nietwaar, van een aocianl-dqaocraUsri-
oer, om zoo met arbeiders om te springen. Niet één
kapitalist, die den socialist, den heer Cleef, zoo'n tak-
tiek zal verbeferra. Wanneer men van Iets beschul
digd wordi, zegt de rechter waarvan, wordt men ge
hoord en mag men zich in 't openbaar verdedigen.
Niet alzoo in de Arbeiders-Coöperatie „Voorwaarts",
daar vonnist de socialist de heer Cleef, (zelf werkman)
den werker zonder dien te hooren of zelfs van iets te
beschuldigen en past zonder verweer dit vonnis op
den niet-beschuldigde, niet-verhoorde toe. Toen ik
deze handelwijze veraam van mijn medewerkers, wien
ik dankzeg voor hun flinke houding, walgde ik van
zulk een gedoe en besloot mijn broodkar maar neer
te zetten, daar onder zoo'n verhouding werken onmo
gelijk is.
Nu heeft Cleef zijn zin, hij heeft wraak op mij geno
men omreden ik met die schandelijke loonen niet te
vreden was, doch daar ik en velen met mij sympathi-
seerend lid zijn der Coöperatie, zullen wij een oog in
't zeil houden en zorgen, dat Cleef zijn doel niet be
reikt, 't welk is: zich een gemakkelijk^goed betaalde
positie te scheppen in de Coöperatie, ten koste der
werkers.
Arbeiders, houdt zulke mannen in de gaten en laat
ze niet langs uw ruggen omhoog klimmen.
J. R. MOELAERT.
Hoek Schelphoek Compagniestraat 2,
alhier.
M. d. R.
Door Uwe vriendelijke bemiddeling in de gelegen
heid gesteld onder het stukje van den heer J. R. Mou
lart een onderschrift te plaatsen, maak ik daarvan
gaarne gebruik. Bij voorbaat mijn dank.
De heer Moulart schrijft boven zijn stukje Sociaal
democratische tyrannie, doch met den besten wil kam
ik voor zijn beweren geen enkel bewijs vinden. Wel
debiteert hij een paar leugens en wil den schijn geven
alsof het tyranniek optreden zou schuilen in de be
spreking door mij gehouden met het personeel buiten
hem zelf. Niets is minder waar en ik ben verant
woord tegenover het personeel en hem, dat deze be
spreking juist ten doel had met Moulart deze kwestie
tot een vriendschappelijke oplossing te brengen, aange
zien Moulart geen genoegen wilde nemen met het
collectief contract door ons bestuur gesloten met den
bakkersgezellenbond d.d. 3 Mei j.l., waarmede hij in
bestuursvergadering op Donderdag 7 Mei genoegen
had genomen.
Waarom Moulart door mij bij de samenspreking
met het personeel niet was uitgenoodigd? Om de vol
gende reden: Maandagmorgen van de vorige week
(18 Mei) toen de nieuwe dienstregeling in werking
trad, zeide Moulart den dienst op; de wijk was hem
te groot. (Hij had de wijk toen nog niet gevent
Maandagavond toen Moulart de wijk met mij ge
vent had, zeide hij: „ik zie wel dat het in den be
paalden tijd wel kan, als ik maar geen oponthoud heb,
en daarom trek ik mijn ontslagaanvrage maar in."
De overige dagen van de week, toen hij alleen de
wijk liep, kwam hij iederen keer een half uur later aan
de bakkerij dan den eersten Maandag.
Het personeel, hem Zaterdagavond daarop wijzen
de, vroeg hem, wat hij nu eigenlijk wilde. Toen ant
woordde Moulart: „Och, dat weet ik eigenlijk zelf
nietzes uur werken is mij eigenlijk te lang."
Nu vraag ik aan ieder, hoe kan men met dergelijke
lieden opschieten? Daarom heb ik buiten hem om
met het overige personeel getracht de zaak tot een
goed einde te brengen, en verschillende middelen be
sproken, o.a. of het gewenscht zou zijn dat iemand
anders van de gezellen eens met hem mee zou gaan
om zijn wijk te bedienen. Dit was echter volgens het
personal geen gewenschte oplossing, doch al pra
tende meenden wij toch een middel gevonden te heb
ben, n.l. dit: het personeel zou hem op het verkeerde
van zijn handelwijze attent maken. Moulart was ech
ter ook bij het onderhoud met het personeel onderling
onhandelbaar.
Ten slotte eenig verweer tegen de insinuaties en
verdachtmakingen aan mijn persoon.
Onze stelregel n de coöperatie is dat de voorzitter
in alle zaken vooral betreffende de dienstregeling
de leiding geeft, echter niet zonder onderlinge be
spreking en goedvinden van het bestuur, en wie nu
eenmaal voorop staat ontvangt de eerste klappen. Zij
deren mij echter niet, want wat wij opbouwen ten
koste van nachtrust en gezinsleven laten wij door nie
mand in elkaar trappen, zelfs door geen anarchist,
zelfs niet door Moulart.
U, M. de R., nogmaals dankend voor de verleende
plaatsruimte, vreezende bijna te veel gevergd te heb
ben, teeken ik
Namens het Bestuur van de Alg. Arb.
Coöperatie „Voorwaarts"
J. VAN CLEEF, Voorzitter.
Alkmaar, 29 Mei 1914.
DE ZOMERVACANTIE VOOR DE
KANTOORBEDIENDEN.
Zeker zal heden ten dage niet licht meer ontkend
worden, dat de onderbreking van den regelmatigen
arbeid gedurende ettelijke achtereenvolgende dagen
een belang is voor den arbeid zeiven.
Uit een oogpunt van maatschappelijk nut is niet al
leen de gedwongen werkloosheid, maar ook de niet-
doelmatige onderbreking van den arbeid verderfelijk.
Geldt deze stelling zonder twijfel voor ieder, die
arbeid verricht, van bijzondere waarde is zij zeker wel
voor allen, die belast zijn met arbeid, die geestelijke
inspanning vordert, in een afgesloten lokaal.
De onmisbaarheid eener gepaste zomervacantie uit
een oogpunt van individueel belang is reeds tallooze
malen door geneeskundigen, op grond hunner practi-
sche ervaring, betoogd. Over de noodzakelijkheid der
vacantie voor de maatschappelijke samenleving en
haar positief nuttig karakter met betrekking tot hoe
veelheid en aard der productie, zijn alle sociologen
het eens.
Niet verwonderlijk behoeft het dan ook te klinken,
dat in sommige landen de jaarlijksche zomervacantie
voor de handels- en kantoorbedienden bij de wet ver
plichtend is gesteld.
Wel zal het, onder de bovengeschetste omstandig
heden, mogen verrassen, dat nog steeds gevallen voor
komen, waarin de vacantie voor kantoorbedienden
een onbekend genot is.
Daartegen moge in het algemeen belang worden
opgekomen.
Want wat naar ieders overtuiging goed Is, kan
niet worden .nagelaten, zonder dat zijn gemis iets
kwaads veroorzaakt.
En dat kwade uit zich in onlust, overspanning, ze
nuwziekte, bederf van energie en benadeeling van
volkskracht.
Sedert jaren arbeidt onze bond voor de meer alge
meene toepassing van de zomervacantie. Hij mocht
daarbij van de meest uiteenloopende richtingen mede
werking aanschouwen. Medici, staathuishoudkundi
gen, publicisten, mannen van het practische leven,
patroons, denken in dit opzicht volkomen gelijk.
Waar dan ook de volstrekte algemeenheid der vacantie
niet is verkregen, blijve onze opwekking om naar ver-
l mogen can de toepassing Ac zonae 'acar-
tie van veertien achi reenvolgende dagen met behoud
van salaris te ijveren., -averuwakt weerklinken.
De patroons kunnen dié bevorderen, door de vacan
be ais vasten maaWgd op bun kantoren in ie veeren.
i 'Och ook de bedienden moeten wij blijven doordrin
gen van dezen eisch, omdat ook onder hen nog voor-
ancn, die de beteekenis da&rvan niet voldoende ge-
j voelen en om hun de overtuiging bij te brengen, dat
onze bond bereid is, ieders belangen in dezen te be
hartigen, wetende daarmede tevens een gemeenschap
pelijk belang te dienen.
Rotterdam, Mei 1914. (Ged. Glashaven 7).
Het Bondsbestuur van den Nationalen Bond
van Handels- en Kantoorbediendene
„Mercurius".
De Centrale Vrijzinnige Kiesvereeniging in het dis
trict Hoorn, noodigt hare geestverwanten met aan
drang uit den Landdag der Vrijzinnige Concentratie,
die gehouden zal worden op den 2den Pinksterdag,
des namiddags te 2 uur, in de Parktuinen te Enkhui
zen, bij te wonen.
Mevrouw Van Riel-Smeenge uit Hoofddorp, en de
heer De Jong, lid der Tweede Kamer, zullen o. m. als
sprekers optreden, terwijl het Stedelijk Muziekkorps
van Enkhuizen en de Zangvereeniging „Morgenrood"
uit den Helder, de bijeenkomst zullen opluisteren.
Vrijzinnigen, zorgt er voor, dat de betooging schit
terend slaagt en diepen indruk maakt!
Dit kan alleen geschieden, als de meesten uwer van
hunne belangstelling doen blijken.
Namens het Hoofdbestuur der Centrale voornoemd,
B. H. JüRGENS, Voorzitter.
L. DRIEBERGEN, Secretaris.
Extra-treinen zullen het bezoek gemakkelijk maken.
Uit de richting Purmerend komt er een te half twee ir
Enkhuizen.
STADSNIEUWS.
EEN RAADSELACHTIG BESLUIT VAN
DEN ALKMAARSCHEN GEMEENTERAAD.
Onder bovenstaanden titel schrijft „Het Weekblad
voor Provinciale-, gemeente- en waterschaps- obliga
ties, uitgegeven door Julius Oppenheims Bank te
Groningen o.m.:
De Raad heeft zich op advies van B. en W. het
voordeeltje van een kleine duizend gulden laten ont
glippen omdat men zich moreel verbonden had, en het
crediet der gemeente gevaar zou loopen indien op het
hoogere bod werd ingegaan.
In hoeverre was men nu echter moreel gebonden?
Zooals uit het Raadsverslag blijkt wees de Burge
meester er op, aat de Raad in eene vorige geheime
ziting B. en W. gemachtigd had onderhandelingen te
openen met de Rotterd. Bankverg. Nu eischt de wet
evenwel dat dergelijke besprekingen in openbare ver
gadering v»orden gehouden. Art. 44 der Gemeen
tewet toch luidt:
„In eene beslotene vergadering kan niet beraad
slaagd noch een besluit genomen worden o.a. over het
aangaan van geldleeningen." Er mag dus in beslo
ten vergaderingen niet worden beraadslaagd over het
aangaan van geldleeningen en heeft de Raad o.i. ge
handeld in strijd met de Gemeentewet toen zij B. en W.
in besloten vergadering machtigde onderhandelingen
te openen over het aangaan van eene geldleening
Hoe uit een dergelijk feitelijk onwettig besluit moreele
verplichtingen kunnen volgen is ons een raadsel Wij
willen op deze onwettigheid echter niet allen nadruk
leggen omdat het ons bekend is dat, in de practijk
vaker van de letter der Wet wordt afgeweken en de
Rechtsgeleerden van meening verschillen over den
omvang van het verbod van beraadslaging in geheime
vergadering. Prof. J. Oppenheim o.a. zegt in zijn
standaardwerk, dat rekening moet worden gehouden
met den geest van de wet. Hij is van meening, dat
men niet aan de letter moet blijven hangen, indien het
gemeentebelang door openbaarheid zou kunnen worden
geschaad. Dat :aag enwel
beter was gediend fe_woK,;en indien de eerste öeraad-
slagingen openbaar waren gehouden, behoeft zeker
geen nader betoog.
Maar afgezien hiervanB. en W. hebben zich bij
de onderhandelingen met de Rotterd. Bankvereeni-
ging toch niet verder kunnen verbinden dan dat zij
op zich namen den Raad Voor te stellen het door de
Bank gedane aanbod te accepteeren. Dit is de eeuige
moreele verplichting, die B. en W. tegenover de Rot
terd. Bankvereeniging op zich mochten nemen en kon
den nemen. B. en W. hebben dit voorstel aan den
Raad gedaan en daarmede aan hunne moreele ver
plichting tegenover de Bank ten volle voldaan. Ver
dere verbintenis hebben zij niet op zich kunnen ne
men. De Raad is in dergelijke gevallen geheel vrij
in zijne beslissingen en heeft o. i. alleen de moreele
verplichting op te komen voor de belangen van de
stad en van hare burgers, die ongetwijfeld in hun
binnenste aan hun vroede vaderen zullen hebben toe
geroepen: hoe ondoorgrondelijk zijn Uwe oordeelen,
hoe onnaspoorlijk Uwe wegen en wie toch is Uw raads
man geweest, (uit Rom. C. 11).
Of zou het motief, „het crediet der g aeente loopt
gevaar als wij niet met de Rotterdamse;.. Bank in
zeegaan" den doorslag hebben gegeven? Wij kunnen
het moeilijk gelooven, dat de Raadsleden zich hierdoor
hebben laten beinvloeden, zij zullen dit wel als een ge
legenheidsmotief hebben opgenomen. Eene gemeente
als Alkmaar behoeft waarlijk niet bevreesd te zijn, dat
zii van ééne instelling afhankelijk is en al3 't ware met
handen en voeten aan haar is gebonden; deze leering
had de Raad toch wel al uit den gang van zaken bij
dit voorstel kunnen trekken.
Andere motieven dan de moreele verplichting en de
angst voor het crediet zijn in den Raad niet genoemd.
Wij hebben dus geen verder houvast en hoezeer wij het
ook betreuren, het licht waarlijk niet aan ons, als de
lezers het besluit nog even raadselachtig vinden.
Er zijn nu eenmaal problemen, waarvoor men stil
moet blijven staan.
GEVESTIGDE PERSONEN.
A. A. J. van Giezen, r.k., onderwijzeres. Station
straat 13, Bergen. M. van Boven, nh., horlogemaker,
Nieuwesioot 11, Arnhem. C. Ch. J. van Dijk, n.h.,
Omval 35, R. O. G. Alkmaar. J. A. Kooij, r.L, slagers-
ïmecüt, 1 iuigbrou werstraat 5, Amsterdam. A. v. Nus,
o.r., boekdrukker, Stationstraat 54, Sloten. *)J. Vet,
n.h.. veehouder, Kalkovens-.» eg 4, Oterleek, T. Vlug,
r.k., bakkersknecht, Kennuu. -straatweg 64, öchoorl.
J. Dekker, n.h., zonder beroep, Kerkplein 6, Texel.
E. Doornebosch, n.h., arbeider H. IJ. S. M., 2e Tuin-
uwarsstraat 6, Berkhout. K. de Groot, d.g., d.b., Lan-
gestraat 87, de Rijp. H. J. van Kleef, n.h., kantoorbe
diende, Nieuwesioot 77, Arnhem. H. van Raaite, n.h.,
timmermansknecht, Druivenlaan 19, Schoten. *)W. J.
B ui ens, n.h., winkelier, Druivenlaan 19, Schoten.
U»1».. A. van Corstanje, r.k., klerk, Tienewal 5, Tilburg.
W. lol, n.h., boerenarbeider, Geest 45, Nieuwer-Am-
stei. *)H. C. J. Kroeders, r.k., loodgietersknecht, Mo
lenbuurt 27, Gouda. E. Siebrands, e.l., d.b., Wilde-
manstraat 8, Amsterdam. G. Ph. Veen, n.h., z.b., Lin
demaan 27, Amsterdam. S. Baal, r.k., Kappersbedien
de, Koorstraat 27, Apeiuoorn u. van Wacueudorff
Rijn, n.h., o.o., Houttil b, ..ma Paulowna. M. H.
Kootker, r.k., huishoudsnSmteldoeksliaven 8, Am
sterdam. S. A. H. Netel, n.h., o., Ennnastraat 43,
Arnhem. A. Roemer, r.k., d.b., kennemerstraatweg 11,
Mc krab]ik. G. Wageoaar, wed. A. Best, n.h.. z.b.,
Geesterweg 18, Rlieden. C. E. van Westen, r.k., d.b.,
Langestraat (>9, Medemblik. N. Akkerman, n.h., z.b.,
-an .-..raai S, Oosthuizen. T de Boer, geref.. z.bv K -
UÖ&sweg rc k m GuigeadJjk. Ernie, ndi., ma
chinist h. Ij. S. M., Fabrieksweg 1, Helder. Th. Kui
pers, gref., winkelbediende, Stationstraat 67, Zuid-
Hcharwoude.
VERTROKKEN PERSONEN.
G. Boekei, d.b., r.k., Stationsweg 104, Zijpe. A. Ma
joor, huish., rem., Stationstraat 1, Beverwijk. A. Post,
d.b., n.b., Baanstraat 11, Utrecht. J. Twisk, pakhuis
knecht, r.k., Westerhofje 12, Zijpe. A. Schermerhom,
z.b., n.h., Westerweg 53, Heiloo. G. Klumpenaar, ass.
huish., n.h., Nieuwesioot 49, Bergen. Ch. van Beek,
z.b., r.k., Stationstraat 82, Sloten. *)Th. H. J. Binnen
dijk, opzichter Waterstaat, r.k., Steijnstraat 13, Mid
delburg. *)J. de Jong, landbouwer, n.h., Omval 47,
Heerhugowaard. R. van der Pol, d.b., n.h., Kennemer
straatweg 19, Schoorl. *)H. Brander, waschknecht, ge-
ref., 1ste Kabelstraat 29, Amsterdam. F. J. Dröge,
winkelbediende, r.k., Langestraat 17, Leeuwarden.
*)P. Hammes, fabrikant, e.l., Kennemerstraatweg 112,
Amsterdam. I. Janssen, timmermansknecht, n.h.,
Oosterstraat 77, Graft. M. Veen, d.b„ r.k., Bloem-
straat 31, Bergen. M. J. Streicher, z.b., n.h., van der
Woudestraat 37, Helder. IJ. Offringa, z.b., n.h., West-
dijk 12, Castricum. A. Keuris, slagersknecht, n.h., Rit-
sevoort 42, Bergen. C. Keijsper, d.b., r.k., Langestraat
49, Toronto 28, Gouda. H. F. Roobeek, onderwijzer,
r.k., Hofstraat L. Denneman, spoorbeambte, r.k.,
Eendrachtstraat 6, Bergen. J. Groen, d.b., n.h., Omval
2, Oterleek. C. van Spurius, wed. S. Jansen v. Jorks-
veld, z.b., n.h., Snaarmanslaan 64, Schiedam. N. de
Jong, z.b., r.k., Baansloot 17, Zundert. A. Zonnen-
berg, z.b., n.h., Klein Nieuwland 19, Zundert. P. J.
Broërken, klerk telegrafie, r.k., Spoorstr. 53, Amster
dam. P. van den Hoven, z.b., n.h., Langestraat. 79,
Koog a. d. Zaan. E. Mourer, winkeljuffrouw, r.k.,
Laat 148, Breda. G. Tesselaar, d.b., r.k., Houttil 50,
Heerhugowaard. G. Schoonhoven, z.b., n.h., Verl.
Landstraat 22, Amsterdam. W. de Vries, z.b., d.g.,
Nieuwstraat 11, Koog a. d. Zaan. A. J. de Vries,
arbeider, n.h., Kennemersingel 26, Heiloo. C. M. Har-
dorff, d.b., L. d. H., Ouders Haarlem. H. Lensen, in
strumentmaker, r.k., Geestersingel 8, Amsterdam.
Dr. W. B. Peteri, r.k., Metiusgracht 9, Ned. Oost-
IndiSc