Ernstige gevolgen. LICHTSTRALEN VOOR BESCHERMING TEGEN INBREKERS. In een Londensche bank zal een geheel nieuwe in richting tegen inbrekers in de safe worden aange bracht. Alle denkbare veiligheidsmaatregelen werden reeds tegen de geraffineerde inbrekers der groote we reldsteden in practijk gebracht. Vele Londensche on- deraardsche safe's liggen onder groote waterreser voirs, die bij een poging tot inbraak de geheele ruim te onder water zetten, waardoor de dieven moeten ver drinken. Eén safe is zoo ingericht, dat ze, wanneer ze door onbevoegden wordt betreden, met koolzuur gas wordt gevuld, waardoor de inbrekers stikken. Hoe uitnemend deze maatregelen ook zijn en ze zijn afdoende gebleken ze hebben toch de fout buitengewoon duur te zijn. Nu heeft een geleerde een lamp vervaardigd, die sterke violette stralen uitzendt, waardoor degeen, die ook slechts tien minuten aan deze stralen blootgesteld is, in een toestand van de lirium verkeert en bewusteloos ter aarde valt. Deze lampen, waardoor de safe, zoodra het personeel en het publiek ze verlaat, den geheelen nacht wordt verlicht, zijn door onbreekbaar glas, van de dikste soort, vol doende tegen vernieling beschermd en worden auto matisch door een urwerk in en buiten werking gesteld. EEN KLEEDING-BUDGET EN NOG WAT. Het peil der gemiddelde spotprent staat niet zeer hoog, om niet te zeggen laag: Wie op een regenach- tigen Zondagmiddag, zoo tusschen het uur, dat de koffieboel „weg" is, en het fornuis dient te worden aangemaakt of zoo de lezeres vroeg eet tusschen het uur, dat de etensboel „weg" is, en het tijd wordt voor een avondboterhammetje, de portefeuille van het leesgezelschap opslaat en zich gaat vergasten aan al les, wat er aan „humoristisch" wordt aangeboden, moet het feit opmerken, dat minstens 10 pet. van alle „moppen" draaien im de onuitstaanbaarheid van de schoonmoeder; 15 pet. hebben hun ontstaan te dan ken aan de behaagzucht der vrouw, die nooit geld ge noeg krijgt van haar man, vijf procent behandelen de onsterfelijke erftante; acht procent werken het gege ven van den chronisch-dronken student uit. Het en- fant-terrible de stadsmensch-op-reis en de domme boer zijn verder dankbare onderwerpen. Hoogstens acht tien procent zijn werkelijk geestig. Over de humor, die uit de teekening spreekt, wil ik het niet hebben. Mij heeft altijd gehinderd de onware voorstellingen, die door het gros der spotprenten wer den in het leven geroepen. Het is mij werkelijk een ergernis, zooals er van de schoonmoeder een carica- tuur wordt gemaakt. O, zeker, er zijn kattige bijde- hande dames. Doch dit zijn groote uitzonderingen. Er zijn vrouwen, die haar man bijna het vel over de ooren halen door haar spilzucht. Doch het zijn weer heel enkelen. Het meerendeel der mannen zien hun vrouwtje maar o, zoo graag mooi gekleed, en als zij zegt, dat ze haar hoed nog best een jaartje kan dra gen, dan zeuren de mannen „toe, neem nu een nieuwe, je krijgt van mij blanco crediet". En toch is deze gewoonte verkeerd. Het is niet goed, als de vrouw op dergelijke wijze verrast wordt. Het is veel beter dat de vrouw een vast kleeding-bud get heeft; als zij weet, hoeveel ze per jaar mag beste den. Daarvan kan ze de qualiteit en de soort van haar japonnen laten afhangen. Wanneer ze van te voren weet, dat ze met het blauwe mousselientje nog een zo mer moet doen, zal ze het lieve japonnetje wel wat sparen. Krijgt ze toch een nieuw, dan zou het zonde zijn, het kleedje niet te dragen, in den tijd, dat het hyper-modiëus was. Een van mijn vriendinnen zij heeft haar zilveren bruiloft achter den rug deed in haar huwelijk heel wat levenservaring op, verklapte mij onlangs het ge heim van haar gelukkig huwelijk. „Mijn man en ik vertrouwen elkaar geheel. Maar we zorgen er voor, dat er nooit een oorzaak is, die ook maar even reden zou kunnen geven tot wantrouwen. In geldzaken zijn we heel precies. Ik heb mijn huishoudgeld en mijn kleedgeld. Ik boek alles zorgvuldig. Het boekje ligt in mijn sleutelmandje. Vaak leg ik het op de schrijf tafel van mijn man, maar hij kijkt er nooit in. In alle mogelijke gevallen hebben wij steeds op deze wijze gehandeld en aan den hemel van mijn huwelijksgeluk antwaarde ik nooiteen wolkje." ENGELSCHE HUMOR. In een groot hotel zit een vroolijk gezelschap. Na tuurlijk gaat het er nog al luidruchtig toe. Een kell- ner komt binnen en zegt: „Mr. Blowers, de beroemde schrijver, laat zeggen, dat hij niet kan schrijven, wan neer er zulk een lawaai gemaakt wordt." Een der heeren staat op en zegt: „Zeg aan mr. Blowers, dat iedereen, die zijn laatste roman gelezen heeft, weet, dat hij niet schrijven kan, dat behoeft hij niet meer te vertellen." „Mijne heeren", zegt de paardenhandelaar, „ik kan het niet verhelen, maar het paard is aan een oog blind." Een boer kocht niettemin het dier. Nadat hij het betaald had, zei hij: „U was zoo eerlijk mij het gebrek van het dier te zeggen, heeft het anders nog gebreken?" „Ja, het is» ook blind aan i ;*t widere oog.M Hibbart liet zijn uitverkorene eenign foto's zien. „Hier is een kiekje, dat een vriend van mij gemaald heeft. Dat ben ik mei mijn twee Fmjsehe poedels. Lijk ik goed?" „O, ja, uitstekend, je bent het toch met den hoed op, niet waar?" Miss Jams werkt met grooten ijver voor een ver- eeniging ter bescherming van dieren. Eens bezoekt ze een harer kennissen en vertelt daar urenlang van een gans, die vreeselijk gepijnigd werd en dagenlang hon gerlijden moest. Eindelijk werd het een jongen man wat te vervelend en hij ging weg. Bij het afscheid zei hij: „Uw geschiedenis van het gepijnigde dier heeft mij verbazend getroffen; ik zal nooit meer een gans kunnen zien zonder aan u te denken." „Ben je niet dezelfde leerling, dien ik een maand geleden ontslagen heb?" „Ja." „Maar wat wil je dan weer? Ik heb je toch gezegd, dat ik een oude ren leerling noodig had?" „Ja, daarom kom ik jui3t terug, ik ben toch ouder geworden." „Het is jullie plicht", zei de Zondagsschool- Ieeraar tegen zijn klasse, „elke week een mensch blij te maken." „Ja, dat heb ik gedaan", verkondigt Bob by. „Zoo, vertel het dan maar eens." „Nu", be gint hij, „gisteren was ik bij mijn tante. Later heeft ze aan moeder verteld, dat ze blij was, toen ik weer weg ging." MODE. Het is tegenwoordig zeer elegant, schoenen en handschoenen van krokodillenleer te dragen. Natuur lijk kan geen enkele draagster garandeeren, dat het ge rimpelde en geplooide leer ook werkelijk in zijn jeugd als omhulling van een krokodil dienst heeft gedaan. Het lijkt er echter op en wordt dan ook zoo genoemd. De voet- en handbekleedingen van het krokodillenleer worden tamelijk veel gedragen. Dat ze mooi zijn kan men nu niet direct zeggen, maar ze zijn origineel. De schoenen staan nog wel aardig, doch de handschoe nen maken zelfs de slankste hand lomp en het is on begrijpelijk dat ze zooveel draagsters vinden. Ook wordt, als gevolg van deze mode, een stof ge dragen, die veel op krokodillenleer gelijkt, wat Eet patroon betreft, e,n waarvan men japonnen en mantels maakt. Een lichtroode „krokodil"-japon wordt dan b.v. met een jakje van empire-groene krokodilstof gedragen en ae scüoenen zijn eveneens van groen krokodillenleer. De hoed is van dezelfde stof, zeer stijf en hard, met twee giadae, üoogops tekende veeren, terwijl de Kroko unieeren handschoenen zachtrood zijn. Ingezonden Mededeelingen. Lijdt gij aan rugpijn, hoofdpijn, duizeligheid, prik kelbaarheid, slapeloosheid, vérmoeidheid reeds 's mor gens bij het opstaan? Dit wijst er op, dat de nieren met meer geregeld de schadelijke onzuiverheden uit het bloed afscheiden. De gevolgen hiervan zijn ver schillend, naar gelang van het gestel van den lijder, want de onzuiverheden tastev eerst het zwakste punt van het gestel aan. Bij eenigea tasten zij de spieren en weefsels aan en veroorzaker zij pijn in den rug, de zijden, de schouders, de armen of beenen, en zwellen de gewrichten op (rheumatiek, jicht, ischias, zenuw pijnen). Bij anderen kristalliseeren de onzuiverheden zich in de nieren of blaas en vormen zij graveel, aan geduid door troebele of beslagen urine, bezinksel in net water, hetwelk de urinewegen aantast en leidt tot pijn in den onderbuik, voortdurende aandrang tot 100- zing, branderige pijn, verstopping der urinewegen en later tot niersteen. Ook kan het zich voordoen, dat het water niet wordt afgevoerd, waardoor blazen on der de oogen, opzwelling der voeten, enkels, polsen, beenen enz. gevormd worden (waterzucht), terwijl het ook kan voorkomen, dat het levengevend eiwit onge stoord het lichaam kan verlaten (albuminerie). Die eenvoudige, verwaarloosde rugpijn kan dus ernstige gevolgen met zich brengen en onmiddellijke verzor ging is derhalve noodzakelijk bij het optreden der eer ste verschijnselen. Foster's Rugpijn Nieren Pillen genezen de nieren en stellen haar in staat om voortaan volkomen alle scha delijke stoffen uit het bloed te filtreeren, waardoor zij het kwaad in zijn wortels aantasten en uitroeien. a Te Alkmaar verkrijgb. bij de hh. km Nletoji en Slothoubar, Langestr. 83. «rfèff-ffr) Toezending geschiedt fr. na ontv. iatMiyk v. postwissel a f 1.75 voor één, of f 10.Voor zes doozen. Eiseht de eohte Foster's RugpijnNierenpillen, weigert elke doos, die niet voor-zien Is van nevenstaand handelsmerk. Ingezonden stukken. SOCLAAL-DEMOKRATISCHE TYRANNIE. Toen ik als werker aan de Algemeene Arbeiders- Coöperatie kwam, meende ik daar te zullen vinden een kameraadschappelijke samenwerking tusschen be stuur en personeel. Men richt immers deze lichamen op om te bewijzen, dat de werkers bij goede loonen en humane behandeling werken kunnen voor 't alge meen welzijn. Doch niets van dit alles kon ik ont dekken. Het bestuur, onder voorzitterschap van den heer Cleef, beschouwde het personeel steeds als men- schen die immer hun plicht verzaakten. Niettegen staande de Coöperatie in bloei toenam, zocht men steeds naar motieven om het personeel de duimschroe ven vaster aan te zetten. Een onderzoek naar den loontoestand te Alkmaar voor bakkers en loopers bracht aan 't licht, dat de arbeiders der Coöperatie 't slechtst betaald werden, hoewel 't bestuur steeds bij reclame-makerij adverteerde, dat onze loonverhouding de beste is van Alkmaar. Er werd door 't personeel om meer loon verzocht. Dit werd door 't bestuur botweg geweigerd. De Bakkersbond moest toen ter hulp geroepen worden en na heen en weer praten werd na 4 maanden in een kleine loonsverhooging noodgedwongen toegestemd. Doch nu begon het bestuur, (in persoon van den heer Cleef) met volle kracht de slavenzweep te hanteeren. De arbeid werd nu zoo verdeeld dat men geen minuut rust meer had. Moest ik eerst 80 klanten bedienen (welke zeer wijd verspreid wonen), nu kreeg ik er 40 bij, dus moest ik nu 120 afnemers daags bedienen, waarvoor ik 75 cents meer loon genoot. Mijn loons verhooging was dus geworden een bedenkelijke loons verlaging. Voor dit werk was aangegeven 38 uur per week, doch 't was beslist onmogelijk het in dien tijd te doen. De voorzitter ging mee de wijken loo- pen en kwam eiken dag met mij een uur over tijd thuis. Nu zou elk weldenkend mensch zeggen: het kan niet in dien tijd, dus er moet loon bij of 't meer dere werk er af. Alzoo dacht niet de tyrannieke, het personeel vijandige, sociaal-democratische werkman, de voorzitter Cleef. Neen, dan moest ik maar op straat gesmeten worden. Tor dit doel hield hij Maan dagavond een bespreking met het personeel, wat voer hem echiei geen bevrediging bracht, d,.er hit perso i oeri weigerde mij in dec rug rvu? ;.r vallen. Flink, nietwaar, van een aocianl-dqaocraUsri- oer, om zoo met arbeiders om te springen. Niet één kapitalist, die den socialist, den heer Cleef, zoo'n tak- tiek zal verbeferra. Wanneer men van Iets beschul digd wordi, zegt de rechter waarvan, wordt men ge hoord en mag men zich in 't openbaar verdedigen. Niet alzoo in de Arbeiders-Coöperatie „Voorwaarts", daar vonnist de socialist de heer Cleef, (zelf werkman) den werker zonder dien te hooren of zelfs van iets te beschuldigen en past zonder verweer dit vonnis op den niet-beschuldigde, niet-verhoorde toe. Toen ik deze handelwijze veraam van mijn medewerkers, wien ik dankzeg voor hun flinke houding, walgde ik van zulk een gedoe en besloot mijn broodkar maar neer te zetten, daar onder zoo'n verhouding werken onmo gelijk is. Nu heeft Cleef zijn zin, hij heeft wraak op mij geno men omreden ik met die schandelijke loonen niet te vreden was, doch daar ik en velen met mij sympathi- seerend lid zijn der Coöperatie, zullen wij een oog in 't zeil houden en zorgen, dat Cleef zijn doel niet be reikt, 't welk is: zich een gemakkelijk^goed betaalde positie te scheppen in de Coöperatie, ten koste der werkers. Arbeiders, houdt zulke mannen in de gaten en laat ze niet langs uw ruggen omhoog klimmen. J. R. MOELAERT. Hoek Schelphoek Compagniestraat 2, alhier. M. d. R. Door Uwe vriendelijke bemiddeling in de gelegen heid gesteld onder het stukje van den heer J. R. Mou lart een onderschrift te plaatsen, maak ik daarvan gaarne gebruik. Bij voorbaat mijn dank. De heer Moulart schrijft boven zijn stukje Sociaal democratische tyrannie, doch met den besten wil kam ik voor zijn beweren geen enkel bewijs vinden. Wel debiteert hij een paar leugens en wil den schijn geven alsof het tyranniek optreden zou schuilen in de be spreking door mij gehouden met het personeel buiten hem zelf. Niets is minder waar en ik ben verant woord tegenover het personeel en hem, dat deze be spreking juist ten doel had met Moulart deze kwestie tot een vriendschappelijke oplossing te brengen, aange zien Moulart geen genoegen wilde nemen met het collectief contract door ons bestuur gesloten met den bakkersgezellenbond d.d. 3 Mei j.l., waarmede hij in bestuursvergadering op Donderdag 7 Mei genoegen had genomen. Waarom Moulart door mij bij de samenspreking met het personeel niet was uitgenoodigd? Om de vol gende reden: Maandagmorgen van de vorige week (18 Mei) toen de nieuwe dienstregeling in werking trad, zeide Moulart den dienst op; de wijk was hem te groot. (Hij had de wijk toen nog niet gevent Maandagavond toen Moulart de wijk met mij ge vent had, zeide hij: „ik zie wel dat het in den be paalden tijd wel kan, als ik maar geen oponthoud heb, en daarom trek ik mijn ontslagaanvrage maar in." De overige dagen van de week, toen hij alleen de wijk liep, kwam hij iederen keer een half uur later aan de bakkerij dan den eersten Maandag. Het personeel, hem Zaterdagavond daarop wijzen de, vroeg hem, wat hij nu eigenlijk wilde. Toen ant woordde Moulart: „Och, dat weet ik eigenlijk zelf nietzes uur werken is mij eigenlijk te lang." Nu vraag ik aan ieder, hoe kan men met dergelijke lieden opschieten? Daarom heb ik buiten hem om met het overige personeel getracht de zaak tot een goed einde te brengen, en verschillende middelen be sproken, o.a. of het gewenscht zou zijn dat iemand anders van de gezellen eens met hem mee zou gaan om zijn wijk te bedienen. Dit was echter volgens het personal geen gewenschte oplossing, doch al pra tende meenden wij toch een middel gevonden te heb ben, n.l. dit: het personeel zou hem op het verkeerde van zijn handelwijze attent maken. Moulart was ech ter ook bij het onderhoud met het personeel onderling onhandelbaar. Ten slotte eenig verweer tegen de insinuaties en verdachtmakingen aan mijn persoon. Onze stelregel n de coöperatie is dat de voorzitter in alle zaken vooral betreffende de dienstregeling de leiding geeft, echter niet zonder onderlinge be spreking en goedvinden van het bestuur, en wie nu eenmaal voorop staat ontvangt de eerste klappen. Zij deren mij echter niet, want wat wij opbouwen ten koste van nachtrust en gezinsleven laten wij door nie mand in elkaar trappen, zelfs door geen anarchist, zelfs niet door Moulart. U, M. de R., nogmaals dankend voor de verleende plaatsruimte, vreezende bijna te veel gevergd te heb ben, teeken ik Namens het Bestuur van de Alg. Arb. Coöperatie „Voorwaarts" J. VAN CLEEF, Voorzitter. Alkmaar, 29 Mei 1914. DE ZOMERVACANTIE VOOR DE KANTOORBEDIENDEN. Zeker zal heden ten dage niet licht meer ontkend worden, dat de onderbreking van den regelmatigen arbeid gedurende ettelijke achtereenvolgende dagen een belang is voor den arbeid zeiven. Uit een oogpunt van maatschappelijk nut is niet al leen de gedwongen werkloosheid, maar ook de niet- doelmatige onderbreking van den arbeid verderfelijk. Geldt deze stelling zonder twijfel voor ieder, die arbeid verricht, van bijzondere waarde is zij zeker wel voor allen, die belast zijn met arbeid, die geestelijke inspanning vordert, in een afgesloten lokaal. De onmisbaarheid eener gepaste zomervacantie uit een oogpunt van individueel belang is reeds tallooze malen door geneeskundigen, op grond hunner practi- sche ervaring, betoogd. Over de noodzakelijkheid der vacantie voor de maatschappelijke samenleving en haar positief nuttig karakter met betrekking tot hoe veelheid en aard der productie, zijn alle sociologen het eens. Niet verwonderlijk behoeft het dan ook te klinken, dat in sommige landen de jaarlijksche zomervacantie voor de handels- en kantoorbedienden bij de wet ver plichtend is gesteld. Wel zal het, onder de bovengeschetste omstandig heden, mogen verrassen, dat nog steeds gevallen voor komen, waarin de vacantie voor kantoorbedienden een onbekend genot is. Daartegen moge in het algemeen belang worden opgekomen. Want wat naar ieders overtuiging goed Is, kan niet worden .nagelaten, zonder dat zijn gemis iets kwaads veroorzaakt. En dat kwade uit zich in onlust, overspanning, ze nuwziekte, bederf van energie en benadeeling van volkskracht. Sedert jaren arbeidt onze bond voor de meer alge meene toepassing van de zomervacantie. Hij mocht daarbij van de meest uiteenloopende richtingen mede werking aanschouwen. Medici, staathuishoudkundi gen, publicisten, mannen van het practische leven, patroons, denken in dit opzicht volkomen gelijk. Waar dan ook de volstrekte algemeenheid der vacantie niet is verkregen, blijve onze opwekking om naar ver- l mogen can de toepassing Ac zonae 'acar- tie van veertien achi reenvolgende dagen met behoud van salaris te ijveren., -averuwakt weerklinken. De patroons kunnen dié bevorderen, door de vacan be ais vasten maaWgd op bun kantoren in ie veeren. i 'Och ook de bedienden moeten wij blijven doordrin gen van dezen eisch, omdat ook onder hen nog voor- ancn, die de beteekenis da&rvan niet voldoende ge- j voelen en om hun de overtuiging bij te brengen, dat onze bond bereid is, ieders belangen in dezen te be hartigen, wetende daarmede tevens een gemeenschap pelijk belang te dienen. Rotterdam, Mei 1914. (Ged. Glashaven 7). Het Bondsbestuur van den Nationalen Bond van Handels- en Kantoorbediendene „Mercurius". De Centrale Vrijzinnige Kiesvereeniging in het dis trict Hoorn, noodigt hare geestverwanten met aan drang uit den Landdag der Vrijzinnige Concentratie, die gehouden zal worden op den 2den Pinksterdag, des namiddags te 2 uur, in de Parktuinen te Enkhui zen, bij te wonen. Mevrouw Van Riel-Smeenge uit Hoofddorp, en de heer De Jong, lid der Tweede Kamer, zullen o. m. als sprekers optreden, terwijl het Stedelijk Muziekkorps van Enkhuizen en de Zangvereeniging „Morgenrood" uit den Helder, de bijeenkomst zullen opluisteren. Vrijzinnigen, zorgt er voor, dat de betooging schit terend slaagt en diepen indruk maakt! Dit kan alleen geschieden, als de meesten uwer van hunne belangstelling doen blijken. Namens het Hoofdbestuur der Centrale voornoemd, B. H. JüRGENS, Voorzitter. L. DRIEBERGEN, Secretaris. Extra-treinen zullen het bezoek gemakkelijk maken. Uit de richting Purmerend komt er een te half twee ir Enkhuizen. STADSNIEUWS. EEN RAADSELACHTIG BESLUIT VAN DEN ALKMAARSCHEN GEMEENTERAAD. Onder bovenstaanden titel schrijft „Het Weekblad voor Provinciale-, gemeente- en waterschaps- obliga ties, uitgegeven door Julius Oppenheims Bank te Groningen o.m.: De Raad heeft zich op advies van B. en W. het voordeeltje van een kleine duizend gulden laten ont glippen omdat men zich moreel verbonden had, en het crediet der gemeente gevaar zou loopen indien op het hoogere bod werd ingegaan. In hoeverre was men nu echter moreel gebonden? Zooals uit het Raadsverslag blijkt wees de Burge meester er op, aat de Raad in eene vorige geheime ziting B. en W. gemachtigd had onderhandelingen te openen met de Rotterd. Bankverg. Nu eischt de wet evenwel dat dergelijke besprekingen in openbare ver gadering v»orden gehouden. Art. 44 der Gemeen tewet toch luidt: „In eene beslotene vergadering kan niet beraad slaagd noch een besluit genomen worden o.a. over het aangaan van geldleeningen." Er mag dus in beslo ten vergaderingen niet worden beraadslaagd over het aangaan van geldleeningen en heeft de Raad o.i. ge handeld in strijd met de Gemeentewet toen zij B. en W. in besloten vergadering machtigde onderhandelingen te openen over het aangaan van eene geldleening Hoe uit een dergelijk feitelijk onwettig besluit moreele verplichtingen kunnen volgen is ons een raadsel Wij willen op deze onwettigheid echter niet allen nadruk leggen omdat het ons bekend is dat, in de practijk vaker van de letter der Wet wordt afgeweken en de Rechtsgeleerden van meening verschillen over den omvang van het verbod van beraadslaging in geheime vergadering. Prof. J. Oppenheim o.a. zegt in zijn standaardwerk, dat rekening moet worden gehouden met den geest van de wet. Hij is van meening, dat men niet aan de letter moet blijven hangen, indien het gemeentebelang door openbaarheid zou kunnen worden geschaad. Dat :aag enwel beter was gediend fe_woK,;en indien de eerste öeraad- slagingen openbaar waren gehouden, behoeft zeker geen nader betoog. Maar afgezien hiervanB. en W. hebben zich bij de onderhandelingen met de Rotterd. Bankvereeni- ging toch niet verder kunnen verbinden dan dat zij op zich namen den Raad Voor te stellen het door de Bank gedane aanbod te accepteeren. Dit is de eeuige moreele verplichting, die B. en W. tegenover de Rot terd. Bankvereeniging op zich mochten nemen en kon den nemen. B. en W. hebben dit voorstel aan den Raad gedaan en daarmede aan hunne moreele ver plichting tegenover de Bank ten volle voldaan. Ver dere verbintenis hebben zij niet op zich kunnen ne men. De Raad is in dergelijke gevallen geheel vrij in zijne beslissingen en heeft o. i. alleen de moreele verplichting op te komen voor de belangen van de stad en van hare burgers, die ongetwijfeld in hun binnenste aan hun vroede vaderen zullen hebben toe geroepen: hoe ondoorgrondelijk zijn Uwe oordeelen, hoe onnaspoorlijk Uwe wegen en wie toch is Uw raads man geweest, (uit Rom. C. 11). Of zou het motief, „het crediet der g aeente loopt gevaar als wij niet met de Rotterdamse;.. Bank in zeegaan" den doorslag hebben gegeven? Wij kunnen het moeilijk gelooven, dat de Raadsleden zich hierdoor hebben laten beinvloeden, zij zullen dit wel als een ge legenheidsmotief hebben opgenomen. Eene gemeente als Alkmaar behoeft waarlijk niet bevreesd te zijn, dat zii van ééne instelling afhankelijk is en al3 't ware met handen en voeten aan haar is gebonden; deze leering had de Raad toch wel al uit den gang van zaken bij dit voorstel kunnen trekken. Andere motieven dan de moreele verplichting en de angst voor het crediet zijn in den Raad niet genoemd. Wij hebben dus geen verder houvast en hoezeer wij het ook betreuren, het licht waarlijk niet aan ons, als de lezers het besluit nog even raadselachtig vinden. Er zijn nu eenmaal problemen, waarvoor men stil moet blijven staan. GEVESTIGDE PERSONEN. A. A. J. van Giezen, r.k., onderwijzeres. Station straat 13, Bergen. M. van Boven, nh., horlogemaker, Nieuwesioot 11, Arnhem. C. Ch. J. van Dijk, n.h., Omval 35, R. O. G. Alkmaar. J. A. Kooij, r.L, slagers- ïmecüt, 1 iuigbrou werstraat 5, Amsterdam. A. v. Nus, o.r., boekdrukker, Stationstraat 54, Sloten. *)J. Vet, n.h.. veehouder, Kalkovens-.» eg 4, Oterleek, T. Vlug, r.k., bakkersknecht, Kennuu. -straatweg 64, öchoorl. J. Dekker, n.h., zonder beroep, Kerkplein 6, Texel. E. Doornebosch, n.h., arbeider H. IJ. S. M., 2e Tuin- uwarsstraat 6, Berkhout. K. de Groot, d.g., d.b., Lan- gestraat 87, de Rijp. H. J. van Kleef, n.h., kantoorbe diende, Nieuwesioot 77, Arnhem. H. van Raaite, n.h., timmermansknecht, Druivenlaan 19, Schoten. *)W. J. B ui ens, n.h., winkelier, Druivenlaan 19, Schoten. U»1».. A. van Corstanje, r.k., klerk, Tienewal 5, Tilburg. W. lol, n.h., boerenarbeider, Geest 45, Nieuwer-Am- stei. *)H. C. J. Kroeders, r.k., loodgietersknecht, Mo lenbuurt 27, Gouda. E. Siebrands, e.l., d.b., Wilde- manstraat 8, Amsterdam. G. Ph. Veen, n.h., z.b., Lin demaan 27, Amsterdam. S. Baal, r.k., Kappersbedien de, Koorstraat 27, Apeiuoorn u. van Wacueudorff Rijn, n.h., o.o., Houttil b, ..ma Paulowna. M. H. Kootker, r.k., huishoudsnSmteldoeksliaven 8, Am sterdam. S. A. H. Netel, n.h., o., Ennnastraat 43, Arnhem. A. Roemer, r.k., d.b., kennemerstraatweg 11, Mc krab]ik. G. Wageoaar, wed. A. Best, n.h.. z.b., Geesterweg 18, Rlieden. C. E. van Westen, r.k., d.b., Langestraat (>9, Medemblik. N. Akkerman, n.h., z.b., -an .-..raai S, Oosthuizen. T de Boer, geref.. z.bv K - UÖ&sweg rc k m GuigeadJjk. Ernie, ndi., ma chinist h. Ij. S. M., Fabrieksweg 1, Helder. Th. Kui pers, gref., winkelbediende, Stationstraat 67, Zuid- Hcharwoude. VERTROKKEN PERSONEN. G. Boekei, d.b., r.k., Stationsweg 104, Zijpe. A. Ma joor, huish., rem., Stationstraat 1, Beverwijk. A. Post, d.b., n.b., Baanstraat 11, Utrecht. J. Twisk, pakhuis knecht, r.k., Westerhofje 12, Zijpe. A. Schermerhom, z.b., n.h., Westerweg 53, Heiloo. G. Klumpenaar, ass. huish., n.h., Nieuwesioot 49, Bergen. Ch. van Beek, z.b., r.k., Stationstraat 82, Sloten. *)Th. H. J. Binnen dijk, opzichter Waterstaat, r.k., Steijnstraat 13, Mid delburg. *)J. de Jong, landbouwer, n.h., Omval 47, Heerhugowaard. R. van der Pol, d.b., n.h., Kennemer straatweg 19, Schoorl. *)H. Brander, waschknecht, ge- ref., 1ste Kabelstraat 29, Amsterdam. F. J. Dröge, winkelbediende, r.k., Langestraat 17, Leeuwarden. *)P. Hammes, fabrikant, e.l., Kennemerstraatweg 112, Amsterdam. I. Janssen, timmermansknecht, n.h., Oosterstraat 77, Graft. M. Veen, d.b„ r.k., Bloem- straat 31, Bergen. M. J. Streicher, z.b., n.h., van der Woudestraat 37, Helder. IJ. Offringa, z.b., n.h., West- dijk 12, Castricum. A. Keuris, slagersknecht, n.h., Rit- sevoort 42, Bergen. C. Keijsper, d.b., r.k., Langestraat 49, Toronto 28, Gouda. H. F. Roobeek, onderwijzer, r.k., Hofstraat L. Denneman, spoorbeambte, r.k., Eendrachtstraat 6, Bergen. J. Groen, d.b., n.h., Omval 2, Oterleek. C. van Spurius, wed. S. Jansen v. Jorks- veld, z.b., n.h., Snaarmanslaan 64, Schiedam. N. de Jong, z.b., r.k., Baansloot 17, Zundert. A. Zonnen- berg, z.b., n.h., Klein Nieuwland 19, Zundert. P. J. Broërken, klerk telegrafie, r.k., Spoorstr. 53, Amster dam. P. van den Hoven, z.b., n.h., Langestraat. 79, Koog a. d. Zaan. E. Mourer, winkeljuffrouw, r.k., Laat 148, Breda. G. Tesselaar, d.b., r.k., Houttil 50, Heerhugowaard. G. Schoonhoven, z.b., n.h., Verl. Landstraat 22, Amsterdam. W. de Vries, z.b., d.g., Nieuwstraat 11, Koog a. d. Zaan. A. J. de Vries, arbeider, n.h., Kennemersingel 26, Heiloo. C. M. Har- dorff, d.b., L. d. H., Ouders Haarlem. H. Lensen, in strumentmaker, r.k., Geestersingel 8, Amsterdam. Dr. W. B. Peteri, r.k., Metiusgracht 9, Ned. Oost- IndiSc

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1914 | | pagina 6