m DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. ■w No. 148 Honderd os zestiende Jasirgaag. 1914 DONDERDAG 25 JUNI. D© Fransch© Hoeve. OPI ïcit Courant wordt eiken avond, behalve op Zon en est dag enuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden v/oor Alkmaar (0,80; franco door het geheele Rijk II,— Afzonderlijke nummers 3 Cents Telefoonnummer 3 Prijs der gewone advertentiën Per regei f 0,1 Bij groote contraeten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h HERMs. COSTER ZOON^Voordam C 9. GEVONDEN VOORWERPEN. Een hengel, een borstel, drie porteraonnales met geld, een ratelboor en een sleutel, een dop van een wageuas, een bankbiljet, een armband, twee dames- taschjes, twee medaillons, een spoorwegabonnement, een schoen, een rozenkrans, een gouden broche met steen, een gummljas, een armbandje met gouden slot, een zilveren broche, een jasje, een schilders- kiel, een duif en een zilveren rozenkrans. Alkmaar, 24 juni 1914. De Commissaris van Politie, W. Th. VAN GR1ETHU1JSEN. HINDERWET. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK MAAR' brengen ter algemeene kennis, dat heden op de gemeente secretarie ter visie is gelegd het aan hen in gediende verzoek met. bijlagen van J. OTTER Sr., bier ttelaar aldaar, om vergunning tot het uitbreiden van -ijne champagne ?»ilz- en mmeraalwaterfabriek, door A t bijplaatsen van een electro-motor van 3 P.K., dienem tot het drijven van werktuigen, in het perceel Spanjar istraat, Wijk C, No. 10. Bezv ren tegen deze uitbreiding kunnen worden ingediend ten raadhuizc dezer gemeente, mondeling op Donderdag 9 Juli e.k., 's voormiddags te elf uur en schriftelijk vóór of op dien tijd. Gedurende drie dagen óór gemelden dag kan de verzoeker en hij, die bezwat n heeft ingebracht, op de. secretarie dezer ge meente van de terzake ingekomen schrifturen kennis nemen. Alkmaar, 25 Juni 1914. Burgemeester en Wethouders voornoemd, JAN DE WIT., Voorzitter, lo. B. DONATH, Secretaris. brengen op den vorst en de hoop uitspreken, dat hij in lengte van dagen zal regeeren, tot heil enz. enz. Natuurlijk zal ook de vorstin aanzitten. Naar Eu- ropeesch gebruik zal zij een héél laag uitgesneden toilet dragen. Men moet immers beschaving in het n'euwe rijk brengen. Het is waar de Mohamme danen zijn zéér gekant tegen het décolleté. Toen zij onlangs een foto van de vorstin zagen, waarop heel wat meer dan de hals was ontbloot, hebben zij daar over met verontwaardiging gesproken maar dat let de vorstin toch niet, om een koninklijk voorbeeld te blijven geven. Bij een volk zoo laag gezonken, moet men immers laag gekleed gaan om het hooger op te voeren! Misschien heeft er nog een dansje plaats. En mis schien komt een der aanwezigen ook hier tot de histo rische opmerking, dat het een Na.xditaansch feest is dat mm danst op een vulkaan, de koning amu seert zich, hij wil denken, leven enfuiven als era koning, voordat hij op het lijstje van verbannen vorsten komt te staan. Overigens is deze feestdag buitengewoon gelukkig gekozen. Immers de galamaaltijd is gehouden op den avond van den dag, waarop kapitein Thomson, broeder van den overste, die voor het ongelukkige Albanië zijn leven heeft gelaten, .aankwam in verband met het ver voer van het lijk van zijn broeder. Gunstiger tijdstip om een feestdisch aan te richten en de champagne te laten schuimen is nauwelijks denkbaar. Die Thomson is toch dood, maar Mbret Willem I leve, hij leve hoog ALKMAAR, 25 Juni. Le roi'8 amuse Het mbretje gaat het er van nemen. Hij is op Allerhoogst bevel? heel dapper geweest de laatste dagen. Hij heeft moed getoond en trouw over be leid zullen we maar zwijgen. En nu dacht hij het oogenblik ekomeu voor een klein verzetje. Niet waar, andere monarchen hebben toch ook hun gala-maaltij den met een keur van gerechten en een ©cbitferend ge zelschap van gastol. Waarom dan ook hij niet ééns? Al zou de feestvreugde weinig langer duren dan het parelen der champagne in de fonkelende bo kalen feestvreugde moest er zijn. Dus heeft de vorst een grooten feestmaaltijd gege ven ter eere.Ja zooiets moet altijd ter eere van het een of ander geschieden. Intusschen wanneer men eer, kond wil slaan vindt men gauw een stok en wanneer men een feest wil geven spoedig een aanlei ding. Was den 22sten Juni 1911 koning George van Engeland niet gekroond, en was er dus niet alle reden voor den moret van Albanië pardon, nog den alterafeeeracher over het stadje Durazzo om een feestmaaltijd aan te richten, waartoe alle com mandantes van de internationale vloot werden uit- genoodigd Wij hopen een verslag van het verloop van den maaltijd te zullen lezen. Veel stellen we ons daarvan voor, Voora' van de tafdtoespraken. De Mbret zal natuurlijk era glas ledigen op der, voorspoed van het rijk, op dra vooruitgang van zijn tel;:, op het welzijn van zijn trouwe onderdanen, zoo zeer aan zijn Huis ra aan zijn persoon verknocht, Een der aapzitienden zal stellig wel een toast ult- FEUILLETON, BINNENLAND. Roman naar het Duitsch, I WEEDE KAMER. De 1 weede Kamer keurde gisteren goed het wets ontwerp tot wijziging van de bepalingen nopens den wijnaccijns en de aanvullings-begrooting voor Bic- neniandsche /aken 1914, waarbij eenige besprekingen werden gevoerd over het gesticht te Medembiik. Goedgekeurd werd bet wetsontwerp nopens over legging aau het Hoog Militair Gerechtshof van de notulen van het verhandelde door de krijgsraden in raadkamer. Aangenomen werd het wetsontwerp tot verklaring van nel aigeinten nut dei onteigening ten behoeve van uitoreiduig van het Centraal Station te Amsterdam. GENERAAL DE VEER. Naar men aan de N. Ct. uit Breda meldt, zal gene raal De Veer nog deze week naar Albanië terugkee- ren. DE JACHT. De Commissaris der Koningin in de provincie Noord-Hoilaud heeft ter openbare kennis gebracht, dat de jacht op waterwild in dat gewest zal worden geopend als volgt: Op het eiland Texel, met uitzon dering van den polder „Eijerland" en den „Prins Hen drikpolder", op Zaterdag 1 Augustus 1914, met zons opgang; in de overige deelra der provincie, dus ook in den polder „Eijerland en in den „Prins Hendrik polder" op Texel, op Woensdag 15 juli 1914, met zonsopgang. militair met verloi, te Leiden, in een tuin op vogels schieten. Hij heeft toen uit een dubbelloops jachtge weer een schot hagel gelost en trof twee jongens, die toevallig over een schutting keken. Een der jongens is, ernstig in het gelaat en lichaam gewond, in het Academisch Ziekenhuis opgenomen. De andere jon gen is vrij ernstig in het gelaat gewond. AANGEHOUDEN. Uit per post ontvangen stukken werden, meldt de N. Ct., op een groote iinancieele instelling te Utrecht 18 bankbiljetten van 300 vermist De politie ver spreidde de nummers van de vermiste bankbiljetten, met het gevolg dat op een andere bank des middags reeds zes der verdwenen biljetten werden aangetrof- ien, die van vrzcü diefstal afkomstig bleken. Als ver moedelijke Mr is aangehouden de kassier der finan- cieele insteiA onder verdenking dat hij den brief van den gelos- .vaardigen inhoud ten zjjnra kantore heeft ontdaan EEN ZWARE SLAG. Onlangs vertrok de heer F. G. Lcith, godsdienston derwijzer der Ned. Herv. Gem. te Amsterdam, met zijn geheele gezin naar Amerika. Thans verneemt de „Amsterd.", dat den heer L. een zware slag getroffen heeft. Drie zijner zoons zijn door een sneltrein tegelijk overreden en gedood. DE GEWAANDE DIENSTBODE. Ten huize van een juffrouw aan den Oostzeedijk te Rotterdam kwam 'b morgens om 8 uur, een zooge naamd dienstmeisje, zoo gezegd „in dienst", maar om half negen was het al weder verdwenen, met medene ming van een gouden horloge, gouden broche en oor knoppen en een medaillon, toebehoorende aan era dame die daar op kamers woonde. Daar het meisje era valschen naam had opgegeven, la zij nog niet op gespoord. SPELDEN IN HET VEEVOEDER. Het Gerechtshof te 's-Gravrab.age dfeed gisterra uit- i spraak in de zaak tegen Adr. de H., herbergier te 1 Strijen, door de rechtbank te Dordrecht veroordeeld tot maanden gevangenisstraf wegens het werpen van spelden in het veevoeder van era dorpsgenoot Het vonnis werd bevestigd. Gemengd nieuws. SLECHTE SCHUTTER. Dinsdagavond wilde een 19-jarig jongmensdi, Q.-I. grootste deel en jan Schiettra, de zeventigjarige, die bij zsjc zoon was blijven inwonen, was u: zooiets als de gist in het deeg. Nu was de verkiezing afgeloopea. De luide de oio ne stem- BEDROG. Voor het Hof te 's-Gravrahage stond gisterra te recht de 39-jarige adjunct-inspecteur van de Loterij- maatschappij „Prinses Juliana" te Rotterdam, door de rechtbank aldaar veroordeeld tot 1 maand gevangenis straf ter zake van oplichting. Op era trekkingsdag van de Staatsloterij had bekl. zich onder bedriegelijke voorwendsels meester gemaakt van era lot, waarop een hooge prijs was gevallen, om te voorkomen dat de directie den prijs zou moeten uitkeerra. De procureur-generaal, mr. Wratholt, requireerde vernietiging van het vonnis der Roti. Rechtbank ra veroordeeling van beklaagde tot 3 maanden gevange nisstraf. IN DEN ROOK GESTIKT. Gisternacht om kwart over twaalf is op het Rijn schip „Anna", liggende in de Maashaven te Rotter dam, schipper W. R., in hd voorlogies brand ont staan vermoedelijk doordat iemanc zich met een brandende sigaar te slapen had gelegd. De schippers knecht L. een Dnitecher, die ach daar bevond, is door dra rook gestikt DE MOORD TE N. WEERDINGE. De gebroeders H. en E. v. d. V te Nieuw-Weerdinge res. oud 18 en 25 jaar, die beschuldigd worden Zater dagavond in een twist hun oom P. v. d. Laan te heb ben doodgestoken, zijn gisterra nart Assen vervoerd ra in het Huis van Bewaring aldaar opgesloten. De jongste heeft bekend era. steek met era mes te hebben toegebracht Hst mes, waaraan nog bloedsporen aan wezig zijn, ia in beslag genomen. STUDENTENPRET. Men scbrijit uit Qouik san de N. Crt.: Woensdagmorgen omstreeks 7 uur vermaakten een zevental Utreehtsche studenten, die in de vroegte uit de richting Dra Haag waren komen tuffen, zich te Oouda door op bloote voeten te paradeerra op het vochtige gras van era plantsoen tegenover hes station gelegen, waarna zij hun amusement vonden ia pootje baden in era sloot, waarop era aantal riolen uitko men. Frisch De aan het station dienstdoende politieagent waar schuwde de jongelui hun spel te eindigen. Toen ze daarin geen lust hadden, werd één hunnerj die ook nog era valschen naam opgaf, aangepakt ra na ernstig verzet, door intusschen gerequireerde meerdere poli- tiehulp, naar het politie-bureau overgebracht. De uniformjas van den agent werd daarbij ge scheurd, terwijl de ijzeren afrastering van een gedeel te plantsoen werd vernield. De weerspannige student kreeg proces-verbaal we gens verzet'en bovendien wegens opgeven van een valschen naam. Na drie uur brommen kon hij met zijn vrienden naar Utrecht terugtuffra. Pret hadden ze gehad, maar de napret komt nog. VERDRONKEN. Gistermiddag ging era tweetal H. Burgerscholieren, de 15-jarige Henri Timmermans ra de 13-jarige Johan Steenkra, op de Nieuwe Meer onder Nieuwer-Amstel, zeilen. Op era gegeven oogenblik wilde de oudste het zeil inhalen, doch plotseling schoot de mast uit dra koker en mèt den jongen overboord. De 13-ja- rige Steenken, niettegenstaande zijn jeugdigen leeftijd reeds era geoefend zwemmer, bedacht zich geen rakel oogenblik ra sprong zijn kameraad na. Hij dook, zwom, doch alles te vergeefs. Na een kwartier waren s Ija krachten uitgeput ra moest hij zelf om hulp roe pen. Niet zonder moeite slaagden eenige jongens er in althans dezen jongen op het droge te brengen. De andere verdronk EEN VREESELIJKE KWAAL De „Tel." leest met ontzetting in era der groote Amsterdamsdie bladen: A'dam, 5 Juli '14. Uw kind is zeer zwak en zenuwachtig en heeft 't in de ienagwndne.3,VsaMiqpgijnp. Dat is ook geen wonder. Ddlk hip s bslst vr scht urr WIJDENES. Dinsdag werd de algemeene vergadering gehouden van de Onderlinge Brandassurantie „Ons Belang". Slechts 15 leden haddra aan de oproeping om ter jaarvergadering te komen gehoor gegeven. De vice- voorzitter, de heer J. H. Sieggeren, pleitte in zijn ope ningswoord verzachtende omstandigheden door te zeggen, dat iedereen bet even druk had ra ook door er op te wijzen, dat eik jaar het aantal aandeelhouders kleiner wordt. Evenals vorige jaren werd weder 2 pet rente uitgekeerd. Uitgeloot werden 10 aandeelen. men die onder het lage strooien dak heftig tegen d- neer drukte, zoowel ae eenvoudige veenbewonera ais takken der eiken, het loerde in het atroo van het dak, j dra nek „ik heet Flinnerk Brinkmeier ra de Spreek- scheen uit de kruinen dei' donkere dennen op den j holmets weten, wat zij hebben aan iemand als bakoven te druipen; het was een onbeadirijfci^k iets, ontastbaar dat toch de gemoederen de: mrasciien ter ae van van LUISE WESTKXRCH. Ue zomerzon brandde beet op het veen, zoodat lucht trilde van de hitte boven de bruine heide liet vorige jaar. Onafzienbaar strekte zich de vlakte uit, de eenige verhevenheid uren in den omtrek waren de eiken en dennen die om de met paardekoppea ver sierde gevels der buizen van Spreekholm stonden. Het turfstek?, was fti'geioopra, het hooien begonnen, het matige hooien ver weg op de weilanden bij Fischer- hude. Want het veragras is bitter ra is niet geschikt vooi voeder. Eigenlijk hadden de Spreckholmers geen uur over gehad, maar er rnoest iets gedaan worden, dat geen uitstel kon lijdra. Klaas Bortfeld, het oude dorpshoofd, had onpraktisch ais hij was, juist dra al len mgunstigsten tijd voor zijn heeiigaan uitgekozen, zoodat de kolonie eerst een dag met zijn begrafenis op .t Or aadoriei kerkhof verloor en nu nog era twee dra moest verspillen met het kiezen van een nieuw hoofd. Twee kolonisten kwamen in aanmerking, twee vijanden van oudsher; de eigenaar van de oudste ra rijkste koiouistrahoeve, Hinnerk Brinkmeier, midden in de plaats, ra Lüerke Voss, wiens erf aan het uiter ste einde lag. Hinnerk Brinkmeier was als 't ware iemand van ijzer, die nooit zou dulden dat het recm der gemeente werd gekrenkt. Lüerke Vos9 daarente gen gleed als een aal om elke moeielijkheid heen en zou de gemeente aan geraerlei strijd blootstellen. Het hing van ieders inzicht af, of men meer vertrouwen stelde in de kracht dan wel in de slimheid. Daar er in Spreckholm geen herberg is, kwamen de kiezers bij den kolonist Sdilettra bijeen. Die had de kaar' gebulderd hadden, waren verstomd. De koeien kauwden weer rustig in dc au weer leege ruimte. De Sprcckhohner kolonisten liepen nu in Zomiagsgewaad paars- of groepsgewijze de eenige, bijna era uur lan ge dorpstraat op' en ai. Het waren beeuige, door het harde werken verstijfde graialtea mei eigenzinnige, ernstige gezichten, stille mannen, wier lippen nu overvloeiden van voldoening oi verbittering. Een liep alleen. Hij was grooter ra breeder dan de anderen ra van zulk een fcrschra lichaamsbouw, dat hij ondanks zijn magerheid zwaar scheen. Zijn haar was grijs, hes voorhoofd daaronder vierka st en ook de kin onder den iippenloozen boerenmond scheen vierkant in haai bijna brutale energie. Hij droeg 't hoofd stijf ra hoog op den kaaisrechtra nek, sinds 'n kwartier wellicht nog iets hooger dan voor dien tijd.De oogra iagra verscholen tusschra grijze wimpers ra wenkbrauwen, staalblauwe oogra, zoo ondoorgrondelijk ais de roerlooze oppervlakte van zeer diepe wateren. Hij liep langzaam over de ka- naalbrug op een hofstede toe, die links ra rechts de burra op een afstand had gehouden. Het strooien dak bolde dik ra goed onderhouden diep over lage, rood geverfde leemen muren. De van ouderdom zwarte balken, die het steunden, hadden zich onder den last der jaren gebogen. De ramen waren zeer klein, maar schitterden van reinheid ra de melkemmers op de ban ken voor de deur blonken helder wit geboend. Knoes tige eiken beschaduwden het huis en beschermden het voor huilenden winterstorm en verzengenden zonne gloed. De uitgestrekte boomgaard, de kolossale mest hoop, de groote turfbooten onder de met stroo bedek te open loods in de bocht van het kanaal getuigden van ouden, degelijken rijkdom. F.r ging echter iets sombers van huis, tuin en erf uit. Het hing in de de reizigers uit de groote wereld, wier weg hen naar de afgelegen koionie voerde. Geen Juni-zonneschijn vaageïe het weg, geen feestelijk schitterende versche sneeuw, het was er dag ra nacht De vrooiijke hand werksgezellen, die in de hoeve rechts ra links om mondvoorraad aanklopten, gingen hier voorbij of schoon zij niet zouden hebben kunnen zeggen, welke geheimzinnige huivering hen dezen drempel deed vermijden. In de open deur der deel in het midden van het huis stond era vrouw in het blauwe keurslijf en den blauwen rok der veraboerinnra ra met era zwarte muts op het met zilveren draden doorweven bruine haar. Haar gezicht was door de zon verbrand. De jarra en de zorgen haddra daarin diepe rimpels ge groefd. Het was echter ronder dan de gezichten der veenlui gewoonlijk zijn en de oogra waren jong ge bleven, groote oogra vol hartstocht ra verlangen, met era uitdrukking van voortdurende, ingehouden vrees en zorg. „Wel zoo, vader hoe staat 't?" Zij drukte onder 't spreken haar hand op haar hart, zij wist dat zelf niet. Dat domme hart hamerde weer zoo onrustig. „Ja, moeder, ik ben nu burgemeester. De kolonis tra hebben mij gekozen." De oogra der boerin begonnen te schitteren. „Dan is 't goed, Hinnerk; dan is 't heel goed. Ik wensch je ook geluk." Zij stak hem haar hand toe, en hij nam en drukte die. Aarzelend volgde de vraag: „Waren ze er ook allemaal mee tevreden?" De boer lachte schamper. „Je kunt wel denken, dat Lüerke Voss weer spektakel moest maken. Hij heeft de halve kolonie in zijn afgunst en giftige woe de opgezet. Maar" de boer wierp zijn hoofd in „Ja, mijn Hinnerk, ja. Goddank! Zoo dom de boeren niet, dat zij niet het onderscheid zien tusschra Luerke Vos» en jou." Zij keerde zich om en riep he huis in: „Krisjau, Jan Gesche! Komt toch, komt eens hier. De boer is vandaag burgemeester geworden." jan, de strooblonde knecht, stormde de ladder van den hooizolder af, streek zijn hand af aan zijn broek en bood die toen grijnzend dra boer. Gesche, de meid, liet dra melkemmer bij de ongemolken zwart bonte staan. En uit den tuin kwam Krisjau aansnel len, een twaalfjarige bengel met sluwe oogen, waar mede hij veelbeteekenend tegen zijn vader knipoogde, 'k Heb 't wel geweten, vader. Wij Brinkmeiers i Daar kan toch niemand tegen op. De Vossens zitten immeis nog geen honderd jaar in de kolonie. Van de dorpstraat kwam nu era slanke, gespierde knaap over de kanaalbrug de hoeve op. „Daar komt onze Enno", zei Alheia opgewekt Brinkmeiera gezicht betrok. Hij hield niet van zijn oudsten zoon. Onbewust had hij era wrok tegen hem, dat hij zijn erfgenaam was. „Al terug? Dat is wel danig vlug gegaan met den handel. Je kondt het zeker van nieuwsgierigheid niet langer uithouden?" Enno gaf zijn vader de hand. ,,'k Heb al gehoord, dat je burgemeester bent. Geluk dan. Het heeft mij niet verwonderd. Dat zijn de Spreckholmers ons Brinkmeiers verschuldigd." „Nou, nou, zoo'n eenvoudige zaak was dat niet." Het woordje ons trof de gevoelige plek in het gemoed van den boer. „Wou Krisjan Leveste in Hüttenbusch wel dien prijs voor de roode koe betalen? Of heeft hij je daarop beknibbeld?" „Ik laat mij niet beknibbelen, vader." Enno wierp het hoofd in dra nek, juist zooals zijn vader. (Wordt vervolgd.) Xü!?SSSSi W«io wv». vuaivmUau cu.èv- - -- w t ~T-. /-1a ilo rrtY\riJü nroroln ïüiW niPff rïPtl tlflïif*

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1914 | | pagina 1