JMEW6ADW Damrubriek. Vraag en Aanbod. i VELO i WaschmacMne ZAADMARKT C 62 ALKMAAR I VANILLE IJS. C. W. VAN DER VEEN, Telefoon 74. Het lijk en de vischjes. WATEBZTJCHT. Het fonds van Boekenhoogen in prijzen vanaf f 22.50. Let op het merk Yelo. üïaaml. Yenn. „Credietbank" Spaar- en Voorschotbank, (met 2 jaar garantie). SUNLIGHT OMSLAGEN HE. CIRCULAIRE OM-BE-ZEEP - dig met allerlei kippen en kuikens „werkt" het publiek op zeer overreden toon hoort toeroepen met 't zuiverst Hoog-Jordaansch accent: „Allemaal kèke, allemaal kèke" en even daarop niü den toer, in een Hègsch, dat een H. V. V.-er niet zou misstaan, uit denzelfden mond hoort„Dat's stérk, shg, dat's stérk, «kg 1" Toen de laatste man aan boord terug was (de hof meester controleert dit bij elke haven nauwkeurig) en onze „Orotius" even bevrijd was van aiie vreemde smetten want de loods van de Sues-kanaal mij. was een Hollander) was 't al gauw weer vertrékkenhet was toen pl. m. 3 uur 'b nachts. Maar een deel der jongere passagiers bleef nog wat op, om 'i binnenva ren in 't beroemde kanaal, door een Hollander gegra ven, bij te wonen: want al heeft de Lesseps het ont werp gemaakt, het was een landgenoot, die de werken uitvoerde. L. AAN DE DIAMMERSI Met dank voor de ontvangen oplossingen van pro bleem No. 297 (auteur P. A. LAMARRE). Stand Zwart: 4, 9, 14, 16, 17, 18, 20, 21, 22, 23, 27, 28, 32, 35 38. Wit: 25, 26, 29, 3l, 34, 36, 39, 41, 43, 46/50. Oplossing 1. 47—42 1. 38:47 2. 50—44 2. 47 24 3. 44—40 3. 35 33 4. 34—29 4. 23 34 5. 41—37 5. 32 41 6. 36 47 6. 27 36 7. 47—41 7. 36 47 8. 4842 8. 47 38 9. 43 12 9. 17 8 10. 26 10 10. 4 15 11. 25:121 Prachtig! Goede oplossingen ontvingen wij van de heeren: J. Amelsbeek, C. Betlem Jr., W. Blokdijk, G. Cloeck, D. Gerling, J. Houtkooper, S. de Jong, J. K., G. van Nieuwkuijk te Alkmaar, S. Homan, Wijde Wormer, K. J. de Geus, Koedijk, D. Klay, Oudkarspel (ook van 296), J. P. de R., Amsterdam, H. E. Lantinga, Haar lem. In onze vorige rubriek kwam tevens een eindspel- opgave voor (zeer eenvoudig). In den stand Zwart: 5, 13, dam op 23. Wit: 20, 33, dam op 6, mocht zwart met 5—10? spelen, want dan zou wit winnen door 2014. Zwart 10 19. Wit 61Zwart kan nu niet anders dan 1318, want speelt hij zijn dam weg, dan volgt 3329, of 3328. Na 13i8 wint wit door 3328. Zwart 19 46. Wit 15! Goede oplossingen ontvangen van den heer Blok dijk. UIT DE PARTIJ. Een schijnbaar eenvoudige, doch o. i. interessante slagzet, maakte wit in den volgenden partijstand: Wit speelt: 1. 37—31Zwart moet nu met schijf 26 twee schij ven 8 laan naar 48 1. 26 48. 2. 28—22Deze zet kon niet eerst geschieden, om dat zwart dan bij den tweeden zet ook 26 28 had kunnen slaan. 2. 27 18 3. 39—34De dam moet twee slaan. 3. 48 30. 4. 25 3. Wit slaat vier op dam. Ter oplossing voor deze week: Probleem 298 van J. TURC, (Fr.). Zwart: 6, 7, 8, 9, 11, 12, 13, 19, 30, 31, 35, 36. Wit: 22, 24, 27, 28, 29, 32, 33, 39, 44, 46, 50 Oplossingen vóór of op 6 Aug. bureau van dit blad. door JOSEF COHEN. (Nadruk verboden). Het duurde vier dagen, en nog had men het lijk van den jongen man, die zich had verdronken, niet ge vonden. Daardoor werd het in de geheele rivierstreek bekend, temeer, omdat de familie tweehonderdvijftig gulden als premie had uitgeloofd. De visschers staken de hoofden bij elkaar, en aller- wege begon men te dreggen. De vermaardste speur ders, zij, die aan de kleur van 't water konden zien, waar ergens 't lijk moest zijn, togen er op uit. Alleen de beste hunner, de Eiber, deed er niet aan Er was een glimlach op zijn gezicht, wanneer mee hij langs de rivier liep. Men mopelde, dat de Eiber wist, waar zich de rijke jongeman had verdronken, en dat hij 't doode lichaam aan een veroorgcn wilg üaü geboauca. Maar waar om indien dit zoo ware bracht het de Eiber dan niet voor den dag Hoe wei klinken honderd rijks daalders op een houten tatel, cn 't jongste kind van oen Eiber had versterkende middelen noodig. Als het den Eibei onbekend was, waar 't irjk lag, zou zijn vrouw iiem reeds lang de rivier hebben opgejaagd. Bij nacht en ontij. Ze gunde het géén ander. De visschers staken de hoofden bij elkaar, en fluis terden. In de kroeg vroegen hem Gaasje, Dubke en de Looi rechtuit naar het hoe en wat en waarom. De Ei ber lachte en zei: „Ik droom er te veel van." Toen hij, breedbeens als liep hij een schip over, was heengegaan, zwegen Gaasje, Dubke en de Looi lan gen tijd. Ze haalden de pijpen voor den dag, keken aandachtig naar den rook, die gezelligkens-nevelig- blauw in kleine wolkslieren zachtjes verwaasde boven tegen de zoldering, en ze lieten geen woord door de 8trak-geklemde lippen. Eindelijk legde Gaasje zijn pijp neer. „Wij hoeve niet meer te zoeken", zuchtte hij. „De Eiber weet, waar 't lijk zich verdronken heeft en de Eiber krijgt de prijs." „Waai om haalt hij 't lijk niet op, als hg weet, waar 't lijk ligt?" vroeg de Looi. „Dat begrijp ik juistement niet", peinsde Dubke zwaarmoedig. „Zou hij 't niet weten, en net precies doen, of hg 't weet om ons niet meer te laten zoeken?" Weder namen ze hun pijpen in de hand, en overwo gen deze vraag. De waard bracht hun drie borreltjes. Ze schudden met de koppen, als wilden ze een vlieg verjagen. Ze antwoordden niet, toen hfi vroeg, of de jonge, rijke man al gevonden was. Het jonge, rijke lijk behoorde aan de rivier en aan de visschers. Geen ander mensch had er zich mee te bemoeien. Sloom ging de waard naar zgn buffet terug. Gaasje, Dubke en de Looi dronken geigktijdlg het glaasje uit. „De Eiber weet, waar 't ïgk ligt", besliste Gaasje. „We hoeve niet meer te zoeken", zelde Dubke ze nuwachtig. „De Eiber weet het waarachtig." „Tweehonderdvijftig gulden verkeken!" kreunde de Looi. Doch waarom de Eiber 't lijk niet opvischte, om de premie te verdienen, bleef een raadsel! En dan de vrouw van den Eiber. Men zag ze met zijn tweeën gaan langs den oever van de rivier, des avonds, büj- moedig-keuvelend. Als een jong vrijerspaar volgden ze de kleine wegjes, ja, de vrouw van den Eiber pluk te bloemen als een deerntje van zestien jaar. Er moest iets bij de Eibers niet in orde zijn Toen werd de premie tot driehonderd vijftig gulden opgevoerd. Ineens begrepen de visschers waarom de Eiber zich schuilhield. De Eiber werkte op speculatie. De Eiber wilde eruit halen, wat hij eruit nalen kon. Er was een mijnheer bij den Eiber geweest, die he mgezegd had, dat de moeder krankzinnig zou worden, als 't lijk van den jongen man niet werd gevonden. Stil had de Ei ber toegeluisterd, al maar knikkend met het kleine, grijze kopke, de gespleten, grauwe oogjes toegekne pen tot ze als een smalle lichtstraal waren in het on- noozele gelaat. Geen gretige ontroering viel er om de lijnen van zijn mond te bespeuren. „Vierhonderd gulden voor jou, als je 'm vindt", had de heer gezegd. De Eiber had plots zijn oogen geheel geopend. Zelfs geen glimlach was er In het ernstig maskerge zicht, toen hij antwoordde: „Ik hou van de smerige. ïgken niet." ,.Je hebt er al veertig uitgehaald." „ba'B juistement de sjooze. Ze tiebbe me gezegd, dat m met meer as veertig lijken uit de rivier zou ne men.... Veertig lijken, das nou krek 't hoogst, wat de rivier vedragen kan." „Vierhonderd gulden voor jou", zei de heer nog eens met nadruk. De Eiber had heel stil gezeten, voor zich uitstaren- de, de handen over de knieën geslagen. Zijn vrouw trad de kamer binnen, en hij wenkte haar. Ze ging op een stoel naast hem zitten. Ze had met gesproken, en daaraan had de Eiber gemerkt, wat hij moest doen. Hij zou het voorstel van den heer met aannemen. Hij zou wachten tot de premie tot vijfhonderd gul den werd verhoogd. Zooveel kostte de „Jeanette", het ranke bootje, de mooiste visscherschuit van de heele streek, met net en al. Als je de „Jeanette" had, kon je vischjes vangen. Hoe aardig zouden zij sprin gen op het bruine hout, de zilveren voorns, de nijdi ge, donkere baarzen, de angstige, grijze zeelten, de moedige, koper-roestige snoeken, de weerlooze, vale, slijmerige aaltjes. Zegen zou er in zijn netten zijn. De heele streek wachtte met ongeduld op de dingen, die moesten komen. Twee dagen later was het allerwege aangeplakt. De premie werd tot vierhonderd vijftig gulden ver hoogd. Toch gingen Gaaske, Dubje en de Looi er niet op uit. Ze legden aas in den stroom, of vingen met het net. De grootste viBch was voor den Eiber. Zijn makkers wisten, dat de Eiber op de „Jeanette" loerde. Den derden avond werd er al vijfhonderd gulden uitgeloofd. Midden in den nacht stak de Eiber een pruim in den mond, kuste zijn wijf, dat bet klapte, of hij zegen op zijn arbeid vroeg, rluitend ging hij naar zijn boot, maakte de riemen los. Vroolijk roeide hij, slag na slag, dat, als er geluid was, het telkens weer stil hield binnen de zachtruischende golven. Vreog in den morgen toog hij terug. Niet haasti ger sloeg hij de riemen, toen hij Dubke voorbij roei de. Hij nam de pruim niet uit zijn mond, terwijl hij sprak. „Heb je wat gevangen?" vroeg Dubke. ,,'n Mqoie snoek", antwoordde hij. „Ik zie 'm niet. Van hoeveel pond?" „Ik denk van honderdtien." „O't is de dooie." „Juistement. Vijfhonderd gulden voor dieën snoek." „Dan koop je zeker de „Jeanette", Eiber?" „Dat doe 'k. Juistement." In een oogenblik tijds wist een ieder, die aan den stroom woonde, dat de Eiber het lijk had opgevischt. Hij had er een oude jas over geworpen; todi hadden de menschen aan den oever zich op een hoop gedron gen, om te griezelen. Toen de Eiber in de stad kwam, wikkelde hij het lichaam zorgzaam in, droeg het over den schouder, als was het waschgoed, en bracht het naar het hotel, waar de moeder woonde. Hg lachte beminnelijk. „Ik moet dadelijk vijfhonderd gulden hebben." Hij telde de vijf bankjes van honderd zorgvuldig na, bekeek ze tegen het licht, tikte met den vinger te gen zijn pet, die hij had opgehouden, en met peinzen de passen liep hij naar huis, waarvan de deur met groen versierd was. Tusschen het groen gluurde een wijnrood, kartonnen bord, waarop met witte letters gedrukt stond: „Welkom, zilveren bruidspaar." „Vanavond, vanavond hebben we de boot", riep de Eiber met blijde, diepe stem. Ja, des middags vertel de men het elkaar allerwegen aan de rivier, de schip pers of hun schepen, de visschers bengelend on hun dooi of aan den wal, dat de Eiber de „jeanette" met al den inventaris had gekocht. Den volgenden mor gen zag men hem en de „Jeanette" op de rivier. hij sloeg de wijde netten in den stroom en haalde het spartelende uit het groene water. Driemaal viermaal zoovee! rischjes ving hij als vroeger. Er rustte zegen op zgn werk; en ook zgn huisge zin was gezegend, vele malen. Ingezonden Mededeelingen. De nieren filtreeren de afgewerkte stoffen en het overtollige water uit het bloed. Wanneer zij door verzwakking of ziekte hiertoe niet in staat zgn, blijft 't water in 't lichaam achter, hetgeen ook dikwijls merkbaar is aan de geringe hoeveelheid urine, die geloosd wordt. Dit heeft tevens ten gevolge, dat de afscheiding van andere schadeffjke stoffen wordt tegengegaan en deze schadelijke stoffen oefenen een dusdanigen invloed uit op de wanden der bloedvaten, dat deze het water doorlaten. Het zal zich dan bg voorkeur Haar verzamelen, waar het den minsten te genstand ondervindt, dus in de holle plaatsen onder de huid, als onder ae oogleden, in de polsen, enkels, voeten, enz., waar zwellingen gevormd worden. Als men met den vinger op deze zwellingen drukt, bffjft die indruk eenigen tijd zichtbaar en de zwellingen voelen week en papperig aan. Bovenstaand verschijnsel is niet zelden een der eerste verschijnselen van een nieraandoening. Bij veronachtzaming ervan kan het water zich verder op- hoopen in de beenen, de buikholte, de borstholte, en het hart bereiken met noodlottige gevolgen. Behandelt dus uw nieren bijtijds, zoodat de water zucht zich niet kan uitbreiden, maar in haar oor sprong aangetast wordt. Foster's Rugpgn Nieren Pillen hergeven aan de nieren haar gezondheid en stellen haar in staat om het overtollige water volko men af te voeren. Te Alkmaar verkrijgb. bg de bh. Nlerop en Slothouber, Langestr. 83. Toezending geschiedt fr. na ontv. v. postwissel f 1.75 voor één, of f 10.voor zes doozen. Eischt de echte Foster's Rugpijn Nierenpillen, weigert elke doos, die niet vooralen Is van nevenstaand handelsmerk. Deze vroeger hier ter stede bestaan hebbende stich ting droeg ook wel den naam van het Kweekersfonds, hetgeen het vermoeden heeft doen ontstaan, dat de stichter, Joost Jansz. Boekenoogen, een boom- of bloemkweeker zou zijn geweest. Zulks was niet het geval, hg was wever en bij zijn vakgenooten en de stedelijke overheid genoegzaam geacht, om in de jaren 1684 en 1695 als deken van het weversgild te fun- geeren. De Boekenoogen waren afkomstig uit Vlaande ren en reeds in de 14e eeuw in het ambacht van Veur- ne gegoed. In het midden der volgende eeuw vestigde zich een hunner in de kasteleinq van Yperen en van deze bestaan aldaar nog afstammelingen. De hollandsche tak stamt af van Joost Willemsz. B. die eerst kapelaan was van de O. L. V. kerk te Brugge en daarna pastoor te Ledeghem; maar doopsgezind geworden omstreeks 1580 naar Haarlem week, daar het bedrijf van linnenwever uitoefende, omstreeks 1586 huwde en in 1611 overleed. Van de vele kinderen van zgn tweeden zoon Willem vestigden zich 2 zoons, Jan en Willem, te Alkmaar, die zich, even als nog 3 andere, bij de komst der engelsche Quakers hier te lande b ijdeze, met die der doopsgezinden veelzins overeenkomende, secte aanslo ten. Jan, die reeds in 1654 a 55 in het haarlemsche kuipersgilde was getreden en het kuipersbedrijf later ook te Alkmaar oefende, ondertrouwde aldaar, nog te Haarlem wonende, den 31 October van laatstgenoemd jaar voor burgemeester en met Sijtje Gerritsd. Bonte koe en vertrok na haar overigden (in April 1679) naar Philadelphia, waar h gomstreeks 1 Juli 1692 gestor ven is. Van zijne 5 kinderen was onze Joost Jansz. de tweede zoon en quaker, in het uitgesproken „kwee- ker" als zijn vader, waarin wij dus de oorzaak vinden van bovenvermelde dwaling. Zijn huwelijk me Grietje Maas is niet alfiier voltrokken, evenmin voor burge- mee8teren als in de publieke kerk. Bij hun testament van 1 Mei 1683 maakten zij elkander wederkeerig erf genaam. Den 21 October 1721, onpasseigk maar wel bij zijn verstand zgnde, vermaakte hg, overigens met handhaving van het vorige testament, met volkomen instemming zijner vrouw en aan haar bij zijn voor- overlqden levenslang het vruchtgebruik ervan latende, aan de burgerweezen van Alkmaar de opbrengsten van 2 boerenplaatsen in de Heerhugowaard, de eene aan den Broekhomerweg bg de Beterhuizen groot 30, de anderen aan den Middenweg nabg de Broekermo- lensloot groot 15 morgen; de uitvoering dezer be schikking en het beheer der landgoederen opdragende aan mr. Gerrit Assendelft, regent van het weeshuis, en Willem Reyersz. Brederoe, diaken der gereformeerde kerk, met het recht van surrogatie en assumptie, al toos van personen deze functiën bekleedende, die de veertigste penning van de opbrengst zouden genieten en het zuiver provenu jaarigks moesten brengen op de weeskamer, om daar geigkelijk verdeeld, te worden afgehaald door ol uitgereikt aan de nog levende weezen, die met Mei van het vorige jaar het huis verlaten hadden, onverschillig of zulks met of zonder uitzet was geschied. Joost Jansz. leefde nadien nog eenige jaren, hij werd den 10 September 1727 in de Groote kerk be graven. Zgne weduwe, aan den Limmerhoek wonende, de poneerde den 11 October van dat jaar haar besloten testament bij den notaris Arend Klaver. Met hand having van het door haar man ten aanzien der weezen bepaalde, maakte zg aan hare dienstbode haar wollen kleederen en aan hare beide landhuurders leder 100; benoemde zq tot hare erfgenamen voor 1/, Gerrit Jansz. Boekenoogen, voor 1/4 Barend en Anna van der Werff en voor de overige 2 vierden hare broeders Hendrik en Harm en Maas te Amsterdam, en tot haar executeur-testamentair den advocaat mr. Jacob Josias Vrijburg, dien zij bij codicil van 30 Januari 1728 ook aanstelde tot beheerder van het fonds, als opvolger van W. Rz. Brederoe, in December overleden. Allerminst konden de lieden, die door hunne milde schenking toonden hoe goed hart zij den weeskinde- re ntoedroegen, verwachten, dat de jaarlijksche vrucht hunner vermaking thans verschrompeld tot 72 zou zijn, en niet meer ter weeskamer te Alkmaar wordt uitgekeerd, maar aan het ministerie van financiën te 's-Gravenhage, dat daartoe elk jaar een opgaaf der ge rechtigden ontvangt van de regenten van ons burger weeshuis. Wij vermoeden dat het beloop der zaak aldus is ge weest: in 1745,46 toen wegens het hevig woeden der veepest de landerijen niet verhuurbaar waren en de lasten niet konden opbrengen, zullen de beheerders, voor erger bevreesd, ze van de hand gezet en de ge ringe verkoopsom belegd hebben in schuldbrieven der provincie Holland, welke zg ter weeskamer brachten, zoodat de reden van hunne bediening was vervaiien en die schuldbrieven zullen daarna gedee'd hebben in de samensmelting der provinciale schulden tot rtaatsschuld, in de door Napoleon gelaste tierceering, de na's Landsherstelling deswege genomen maatrege len en gevolgde conversiën, en bij de opheffing der weeskamer gekomen zijn onder het bewind van den minister van financiën. Zoo althans kan de toe dracht geweest zijn. Q W. B. Zoodat de met Kerstmis van het vertrekjaar ont vangen landhuren nog in de deeling begrepen waren. Ad verten tl ên van 15 regels 25 Cts. J. B. L. SIMON, Stasohouwar, Koningsweg 46. MARMERSLIJP tot) onderhoud van marmeren vloe ren. MARMEHFOLITOEE voor Schoorsteenman tels, Waachtafels enz. Onovertroffen kwaliteit. STEENHOU WERIJ A. KALLANSEE. NIETJWEStLOOT No. 1. Specialiteit in GRAFZERKEN Foto gratis. TE KOOP: Meubelen, Stoelen en Spiegels in ver schillende =tijlen, Kamermeubelen, ook soiled1 Stof- feerwerk te leveren. Aanbevelend, Firma P. J. O. NIEROP, ALKMAAR. FNIDSEN 118. LANGE STRAAT 58. TE KOOP GEVRAAGD: HUISRAAD en INBOE DELS en alle voorkomende GOEDEREN. Aanbevelend, K. VERWER, Koningsweg 6762, Alkmaar. Ook aan huis te ontbieden. TE HUUR aangeboden een HEERENHUIS, staan de Prins Hendrikstraat, van alle gemakken voorzien. Huurprijs 325 per jaar. Aanvaarding naar verkie zing. Te bevragen bij J. DE GRAAFF, Laat 103 te Alkmaar. TE HUUR: Een PAKHUIS, aan de Laat Te bevragen Nieuwpoortslaan 99. RE KOOP: GEëMAILLEERD GEBRUIKT FOR NUIS en 9 KIPPEN MET HAAN, volop aan den leg. Adres Bureau van dit blad. MEISJES GEVRAAGD, om behulpzaam te zijn in den uitverkoop van Galanterieën, Huishoudelijke Arti- 'cn, enz in de Passage-Doorgang van Zaadmarkt naar het Fnidsen nabij Appelsteeg en Hekelstraat De zaak wordt totaal opgeruimd. D. JANSEN. MEISJE GEVRAAGD, niet jonger dan 14 jaar, 's morgens van 912. Loon 1.50 per week. Zevenhuizen 3a. ADVERTENTIëN. zijn BESLIST de BESTE, ft contant, op afbetaling. De originee-l Ie Velo Wasch- en Wii^gmaehines zfjn LLKF.K verkrijgbaar en lederen Vr(j- I dag en Zaterdag van 111 nor in wer> king te zien in ons depót Vraag de machines op proef zonder I eenige kosten nwerzffds. I Wacht U voor minderwaar-I dige namaak. BÉHANGER en STOFFEERDER, Aannemer van Verhuizingen. Muskietengaas Vitrage- en Gordijnstoffen. In vormen van 35, 60 en 85 CENT da gelijks verkrijgbaar. EEB8TE 1LKMAABSCHE ELfiCTBISOHE A VltTTH A RKt1RT.I gevestigd te Alkmaar, Koningsweg 4, Maatschappe lijk kapitaal f 150.000. DirecteurS. BAKKER Dz. De bank verleent crediet voor handel, landbouw en nijverheid op billijke voorwaarden. Gelden worden in depot genomen rente 4 percent. Zitdagen des Donderdags te Schagen in de Land- bouwsociëteit „Cérès". VOOS*

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1914 | | pagina 6