ij, voorh. E. van Dam.
Residentie Hypotheekbank.
J. DE LANGE Cs.Js.zn. te Alkmaar.
De Firma GEBR. TEN KLEIJ,
Crossttrlj In Koloniale Waren, Biscuits. Drops, Chocolade, Suikerwerken
en de bekende DEVENTER KOEKEN. Noteering (vrijblijvend).
IKl. BESSE, Spoorstr. 64. Tel. 571.
C. VAN 'T HF, Laat 129.
Snijboonota te buur R10 ct. per nor.
1.1. Hls, in 8
J. HOED. Mi 18, la Milten.221.
11 fitl tap, ndi
Belast zich met het Inklaren ran Bnlteulandsche Goederen.
„Alkmaar Packet".
mgen eo m
Bouwterrein
Landbou wcr ediet
Zegt het voort.
GELDLEENINGgroot
f3500,-.
Simon Trjjbetz.
Teneinde ons personeel op den duur in dienst
te kunnen honden, zagen wjj ons gaarne belast
met de levering van dat drukwerk, hetwelk anders
bniten Alkmaar wordt besteld.
Stalhouderij en Onderneming van Begrafenissen.
Kantoor: I1REEDSTKAAT 23.
Interc. Telephoon 92.
De Directie bericht, dat de op 1 September a.s. verval
lende coupons der 4°|0 en él\2°\0 Hypotheekbrieven
roods van heden af betaalbaar zijn ten
kantore van de Firma
Telefoon 151, Luttik-Oudorp C 2-6, Alkmaar.
ZOUT per 100 pond f 3,25
TARWEBLOEM ff - 6,50
Balen SUIKER (200 pond), één gulden beneden den afleverlngsprijs der fabriek.
NT Alle voorradige artikelen zonder marktverhooging. Netto contant. "ÏM
Zonder slachtgeld.
Gehakt en Poulet
Lappen
Fricandeau
Oesters en Tinken
45
ct
50
55
60
FEUILLETON.
De Fransche Hoeve.
in allo maten voorhanden.
J. DE LANGE Corn. Jolis.Zn..
Kassier Commissionair in Effecten
Verzekeringen tegen Brand, In
braak, Ongelnkken en Invaliditeit.
N.V. Boek- en Handelsdrukkerij,
Droge bergplaats voor Inboedels.
Filialen
Expeditie: Stalh ouder ij:
KONINGSSTRAAT. RIDDERSTRAAT.
Telefoon 4.
Tel. 200.
Gebr. STCtOOMER, Bergen.
MUZIEKONDERWIJS.
Aanbevelend, P. A. BLAAUW.
Nassau-Kwartier.
Lindelaan, Lamoraalstraat,
Van der Meystraat, Wassauplein,
Egmonderstraat, JNassaulaan.
SAFE DEPOSIT.
's-Gravenhage, 15 Augustus 1914.
De Directie voornoemd,
K. E. ABBING - D. VAN OORDT.
Teneinde onze afnemers in dezen kritieken tijd zooveel mogelijk behulp-
Sj™®7 zaam te zijn, zal tegen de gewone conditie geleverd worden aan allen
die onze loopende kwitantiën betaald hebben of dit bij wederaanbieding doen.
I Filet, Boeuf, Rib of Schijf 45 ct.
Magere Lappen, Carbonado 40
Saucijsjes, Gehakt 40
I Doorregen Lappen 35
I Gedraaid Spek of Speklappen 25 ct.
Gerookt Spek 25
{Mager gerookt Spek 30
per 5 ons.
Per 5 ons.
Beleefd aanbevelend
Roman naar het Duitsch,
van
LOUISE WESTKIRCH.
40) o
„Ziet u niet, dat daar Btaat geschrevenVerboden
ingang? Wat zoekt u hier?"
Enno hief zijn hoofd op. Het optreden van den
vreemde riep zijn trots te voorschijn zooals het staal
de vonk.
„Ik zoek werk."
Een oogenblik ontmoetten beider blikken elkaar.
De opzichter overwoog. De jonge man behoorde
niet tot de kleermakers, de wevers en hologemakers,
die hier in scharen werk kwamen zoeken, waarvoor
hun krachten niet waren berekend. Een kerel met
knoken als van een stier. Maar zeker ook met de
onhandelbaarheid van een stier. Wat uit diens
oogen vlamde, was na verwant aan de wanhoop. Men
zou met dien man zeker op de een of andere wijze in
moeilijkheden geraken.
„Hier is geen werk voor u," zei hij kortaf.
Énno keerde zich om en ging heen. Hij probeer
de het niet bij een tweede arbeiders kolonie. Zich
nog weer eens te laten afwijzen, hij, Enno Brink-
meier, voor zulk laag werk als het karren van mod
der bij daghuur neen, dat deed hij niet.
Hij trok nu naar Bremen. De groote stad bood vele
kansen en een nauw bestek. Waar duizenden hun
brood vonden, zou hij het ook wel vinden. Hij kwam
daa rin den nacht aan en als verlamd door het mis
lukken van al zijn pogingen.
'8 Namiddags wandelde hij door de stad. Het was
Zondag, de kerkklokken luidden. En nu maakte zich
een sterk verlangen van hem meester naar het eenige
Het Bestuur van den Oudburger Polder
onder BERGEN (N.-H.), gemachtigd door
Ingelanden van dien Polder bij Besluit van
28 MEI 1914 en goedgekeurd door Heeren
Gedeputeerde Staten van Noord-Holland,
1 JULI 1914, nummer 57, vragen boven
vermelde som to leen, tegen eene rente
van 4Va ten honderd en eene jaarlijk-
sche aflossing van minstens f 200,—
Offertes en condities worden bij den
eerst ondergeteekende ingewacht vóór of
uiterlijk op MAANDAG 24 AUGUSTUS
a.s., 's middags 12 uur.
J. VAN REENEN, Voorzitter.
J. G. LEIJEN, Secretaris.
Concurreerende prijzen.
MA GD AMENEN STRAAT.
wezen, dat hem no gtoebehoorde, naar Anne. Zijn
meisje had het recht te weten, hoe het met hem was
gesteld. Hij nam haar verfrommelden brief uit den
zak en prentte zich straat en nummer van het huis,
waar zij diende, in 't hoofd. Onderweg beschouwde
hij alle huizen, de bewoonden, die leeg stonden en die
nog in aanbouw waren en vroeg zich daarbij af:
„Waar is een plaats voor mij? Waar zal ik werk
vinden?"
In een villawijk, waarin huisje naast huisje stond,
die allen op elkaar geleken, als het eene ei op het an
der, met hun front van drie ramen, hun voortuintje,
hun mooie veranda, las hij plotseling het nummer,
dat hij voortdurend bij zichzelf herhaald had. Hij
trok aan de schel. Anne deed zelf open en viel hem
met een kreet van vreugde om den hals.
„Enno! JijNee, wat een gelukZoo waar en
werkelijk jij!"
Zij zag er allerliefst uit in haar net, zwart, Zon-
dagsch japonnetje, dat zij wegens den rotlw om haar
vader droeg en ae innige liefde, die uit haar oogen
straalde, viel als zonneschijn in zijn gefolterd gemoed.
„Mijn Anne!"
„En wat treft dat nu prachtig I Het is juist mijn
uitgaans-Zondag. Onze keukenmeid blijft vandaag
thuis. Hoe gaat het je? En hoe kom je zoo te Bre
men? Nee, dat ik je nu zoo op eens weerzie I"
„Anne, ik
Zij luisterde in de gang.
„St! Mevrouw! Ik mag in haar huis geen bezoek
krijgen, dat wil zij niet hebben. Wacht een oogen
blik op den hoek van de straat. Ik zet even mijn hoed
op en ben dadelijk bij je."
Zij wierp hem nog een kusband toe. Over de leu
ning der trap vroeg een scherpe stem: „Met wien
spreek je daar, Anne?"
Enno begaf zich langzaam onder de herfstgele lin
den naar den hoek der straat. De wind dwarelde hem
het stof in 't gezicht. De bladeren vielen, Hij bleef
staan wachten.
Daar kwam Anne in blijde haast aanloopen. „Nee,
Beleefd aanbevelend, J. HOED.
VAN ALKMAAR:
6-, a-, 10.-, 11.30, 2.30, 4.-, a—7.30
VAN AMSTERDAM
a30, a-, 9.30, 11.30, 2.15, 4.-, 6.- 7.30
OndergeteokendenTimmerlieden en
Aannemers, bevelen zich beleefd aan tot
het maken van
en het uitvoeren van werken.
Toekeningen en begrootingen gratis.
Kennemerpark (hoek Hitsevoort).
IN HET
Xe bevragen by A. Ui. DEJK kukstmkii
Nassaupleln 11, 'lel. s«S.
«■ana
maar wat beu ik bl|jl"
Enno zocht naar woorden om haar de laatste ge
beurtenissen mee te deelen. Het kostte hem moeite,
die te vinden. Terwijl hij zich daarvoor inspande,
kwamen een jongen en een meisje met haastige stap
pen de straat over. Anne wenkte hen.
„Dat is Karlien van den dokter met haar verloofde.
Wij hadden overlegd, dat wij samen naar het Bürger-
park zouden gaan."
„Ik moet je alleen spreken", zei Enno zacht „Het
is geen kleinigheid, wat ik je heb te zeggen."
Zij keek hem verschrikt aan.
„O, wee. Dat is jammer. Maar wees stil. Dat zul
len we wel schikken. Zeg niks. Ik kan Karlien niet
dadelijk wegzenden. Die heeft zoo'n spitse tong. Die
verklapt mij anders bij haar mevrouw en haar me
vrouw dan weer bij mijn mevrouw. Want je moet
weten, dat zij het onfatsoenlijk vinden, als een meisje
iemand gaarne mag lijden. „Ik duld in mijn huis
geen vrijage, Anne. Heb je dat begrepen?" Anne
lachte vroolijk. „Wees maar stil, ik speel dat wel
klaar."
Nu stond het andere paar bij hen. Anne stelde
voor. Dit is mijnheer Enno Brinkmeier uit Spreck-
holm. Die komt mij bezoeken. Hij kan nu met ons
mee naar het Bürgerjpark gaan."
Zij zetten zich in beweging. De luidruchtige vroo-
lijkheid van het paar snoerde Enno de keel toe. Het
verdroot hem, dat Anne over de platte aardigheden
der beiden lachte. De wandeling door stoffige straten
kwam hem eindeloos voor. Ten laatste hadden zij het
Bürgerpark voor zich, met zijn groen, zijn fietsen,
zijn stofopjagende rijtuigen. En toen zij bij de meie
rij kwamen, namen zij aan een tafeltje plaats. Kar-
lien's galant bestelde bier. Enno moest ook wat be
stellen voor zich en Anne. Hij deed dat ongaarne,
want hij had weinig zin om de spaarepnningen van
zijn moeder voor een pleizierpartijtje uit te geven.
Op alle banken, aan alle tafels om hen heen zaten
vergenoegde menschen, die dankbaar van den mooien
herfstdag genoten. Op den door de zon beschenen
NOOBDHOIIiANDSCH
HOOFDKANTOOR ALKMAAR,
Voordam C 11. Telefoon 73.
Agentsohappen:
HOORN, EAKIIUIZEÏ
Kaasmarkt 16, Westerstraat 6.
MEIDEN, 'sGRAVENHAGE,
Kort Rapenburg, hoek Breestraat. Molenstraat 45.
DELFT, ROTTERDAM,
Koornmarkt 99. Leuvehaven 107,
Kapitaal t
Drie Millloen Gulden,
waarvan geplaatst en volgestort f&OOO.OOO.
DEPOSITO RENTE 4'
Staat op 30 Juni 1914.
Loopende Credieten f 7.217.2S5.45
Deposito's1.425.102.781/2
De Vioe-Voorzitter De Directie,
van Commissarissen, J. F. MOENS.
Jhr. Mr. P. VAN FOREEST. Mr. M. MOEN&
waterspiegel van een tot een klein meer verbreed en
tak van het kanaal voeren roei- en motorbooten vol
jongens en meisjes in Zondagsche kleedij in een snel
tempo heen en weer. Juist stepte er een troepje bij de
brug uit een boot. Nu wenschte Karlien in te stap
pen. In hetzelfde oogenblik voelde Enno de hand van
zijn meisje op de zijne Zij hield er niet van op het
water te varen, zei Anne luid. Zij beiden moesten
maar maken, dat zij er kwamen. De heer Brinkmeier
en zij zouden hier wel op hen wachten. Toen het
paar hun den rug had toegekeerd, keek zij schalks en.
gelukkig haar vriend aan.
„Heb ik dat niet mooi gedaan? Nu kunnen wij op
ons gemak praten, mijn Enno. Vertel mij nu alles,
wat je mij te zeggen hebt."
Enno keek haar somber in de lachende oogen. „Ik
wil je het genoegen niet bederven. Jij houdt van de
vroolijkheid."
„Waarom zou ik ook niet vroolijk zijn? Als ik
veertien dagen in een kelderkeuken gezeten heb en ik
ben dan opeens in den zonneschijn tusschen vroolijke
menschen en zie mooie kleeren en heb jou naast mij,
mijn Enno moet ik dan niet vroolijk zijn? Alleen
gaat het mij aan het hart, dat jij verdriet gehad hebt.
Maar je neemt alle dingen zoo vreeselijk zwaar op.
Zeg me gauw wat je hebt. Pas eens op, wij ruimen
het spoedig uit den weg."
Enno had bij het begin willen beginnen, bij het
graven naar den schat en zijn vreeselijke vondst. Maar
hoe kon hij van zulke dingen spreken tusschen al deze
vroolijke menschen en terwijl de lachende oogen van
zijn meisje over hem heen dwalend zich aan de toi
letten der wandelaarsters verlustigden? Hij zei dus
slechts kort en scherp:
„Ik ben uit huis weg."
„Weg?" herhaalde zij zonder het te begrijpen.
„Ja. Ik heb op de Brinkmeiershoeve niks meer te
zoeken. Ik niet en jij niet. Wij zullen er in ons leven
geen voet meer zetten."
(Wordt; vervolgd.)
n
m
VarkGnsvleesGh.
PFE3Ü? p3nr
I m om UT»
L*j P3B1BBB BBSOiEaKSfQCa ifl
V
m V- -
rntOm
MH
Reserve292.073.42
