voorh. E.
- Bergplaats Yior
De Firma GEBR. TEN KLEIJ,
Grosslerderil In Koloniale Waren, Biscuits, Drops, Chocolade, Suikerwerken
en de bekende DEVENTER KOEKEN. Noteering (rrljblljrend).
Brillen enPince-Nez, op Toorschriftvan H.H. Oogartsen.
PAPIER
J. HOED.
Belast zich met het Inklaren ran Bnlteulandsche Goederen.
Residentie Hypotheekbank.
„Alkmaar Packet".
Bouwterrein
levert W. DE WAAL, Zaadmarkt 41, Telefoon 332, Alkmaar,
Mej. A. Willi. SIEZEN,
Stalhouderij en Onderneming van Begrafenissen.
J. DE LANGE Cs.Js.zn. te Alkmaar.
Tweede Kennisgeving.
Telefoon 151, Luttik-Oudorp C 2-6, Alkmaar.
ZOUT per 100 pond f 3,25
TARWEBLOEM - 6,50
Balen SUIKER (200 pond), één gulden beneden den afleverlngsprlja der fabriek.
Alle voorradige artikelen zonder marktYerhooging. Netto contant
Zoolang 't maar- mogelijk is
Volvette EDAMMER KAAS h f0.90 en fl.- per stuk
Volvette COMMISSIEKAAS, 8 pond, h f 1.60 en f 1,50 per stuk.
Volvette MIDDELBARE KAAS, 12 pd., a f 2.50 en f 2.— per stuk.
W. DE WAAL, Kaashandel, Alkmaar, Zaadmarkt 41 (geen winkel), Telef. 332.
JOH. LAUWERS, Opticien, Payglop 3, Alkmaar.
DONKERE KAMER, GRATIS DISPONIBEL.
"V orloren
c. KAAIJ,
J. DE LANGE Corn. Johs.Zn.
Kantoor: PASTOORSTEEG.
Transportverzekeringen voor het
vervoer van inboedels en koop
mansgoederen.
gedipl. plano-onderwijzeres,
PAYGLOP 13, hervat Dins
dag 25 Angnstus hare lessen.
FEUILLETON.
De Fransche Hoeve.
JOH. LAFWERS, Opticien, Payglop 3, Alkmaar.
Ziekenverpleging»- en verbandartikelen.
Baby- en Personenweegschalen.
Droge bergplaats voor Inboedels.
Expeditie:
KONINGSSTRAAT.
Tel. 200.
Stalhouder ij:
RIDDERSTRAAT.
- Telefoon 4.
De Directie bericht,
lende coupons
roods van
kantore van de Firma
dat de op 1 September a.s. verval-
der 4°|0 en él\2 °|0 Hypotheekbrieven
af betaalbaar zijn ten
Nassau-Kwartier.
Lindelaan, Lamoraalstraat,
Van der Meystraat, Nassauplein,
Egmonderstraat, Nassaulaan.
Teneinde onze afnemers In dezen kritieken tijd zooveel mogelijk behulp-
zaam te zijn, zal tegen de gewone conditie geleverd worden aan allen
die onze loopende kwitantiën betaald hebben of dit bij wederaanbieding doen.
STIL HUIS, (GEEN WINKEL) STIL HUIS,
Een leder, die deze kazen koopt, kan verzekerd zijn dat 't zuivere volvette Hollandsohe kaas Is.
Zendt daarom In vertrouwen den Vrachtrijder.
De reden van deze reuzenafslag Is, dat er geen uitvoer naar 't buitenland Is en dus nu do
fijnste kwaliteiten hier kunnen worden verkocht voor weinig geld. Profiteert van de gelegenheid.
Aanbevelend,
BarometersThermometersOptische Instrumenten Scharen Messen
Scheerapparaten, Autobrillen, Zaklantaarns, Camera's en Foto-artikelen.
ZONDAG 16 AUGUSTUS op het perron te ALK
MAAR bij trein 10 uar 10 een Ceintuur met
Horloge en nikkelen Ketting. Terug te bezor
gen tegen belooning bureau van dit blad.
Alles bonst in deze tijden tegen elkander, maar zoo
lang het, zooals hier boven bij de hoeden blijft, zal
het nog wel gaan. Maar weet u wat nog niet tegen
elkander indruiseht Dit is het belang van den rooker
om bp mp uw sigaren te koopen, u rookt dan lekker
voor weinig geld, en u helpt mjj mede mpn arbeiders
het zoo hoog noodige brood te laten verdienen.
Militairen 20 korting.
Sigarenfabriek „de Concurrent", Kooltuin 18,
Alkmaar.
TELEFOON 363.
Roman naar het Dnltscb,
van
LOUISE WESTKIRCH.
42)
Zijn vis h vis bij de machine sprak hem aan.
„Wil je niet gaan eten?"
„Om één uur begint het werk weer tot zes. Dat
kun je met een nuchtere maag niet volhouden. Ga
met mij mee. Er is hier in de buurt een bakkerij en
ook een slachter. Ik zal je wel den weg wijzen. Je
hebt zeker nooit in een fabriek gewerkt."
„Nee," zei Enno met een rilling.
„Dat kan men wel zien", beweerde de ander lach
end. „Maar dat leert wel. Bij ons is het nog lang
niet het ergst. Onze baas is streng, maar rechtvaar
dig en heeft wel wat voor zijn ondergeschiktep over.
Heb je al logies? In mijn kamer staat een bed leeg.
En mijn kostjuffrouw, die neemt je wel, dat zal ik wel
In orde maken. Ga nu maar mee."
Anne wachtte dien avond te vergeefs onder de
linden op Enno. Hij droeg zijn kist uit de herberg
aan de haven naar de halfdonkere achterkamer waar
heen zijn kameraad hem meenam en bracht voor het
eerst in zijn leven een nacht met een vreemden man
in een en hetzelfde vertrek door. Hij sliep niet on
danks zijn vermoeidheid. In zijn ooren klonk nog
altijd het stampen der machines, zijn longen worstel
den met het stof, dat hij ook hier nog meende in te
ademen.
De volgende dag was ais de vorige en zoo altijd
voort, de een als de ander. „Dat leert wel" had zijn
kameraad gezegd. Maar Enno, die in de stilte, de
eenzaamheid van de uitgestrekte veenvlakten was op
gegroeid. kon niet aan de beperkte ruimte, de be
domptheid en het oorverdoovend geraas in de spin
nerij wennen. Steeds grooter werd het heimwee in
zijn gemoed, het werd reusachtig, ondragelijk, het
ontaarde in waanvoorstellingen, in ziekte. Hij had
een geschikter kostwinning moeten zoeken. Af en
toe kwam die gedachte bij hem op. Maar het lawaai,
waarin hij eiken ciag elf uur verkeerde en dat verder
hamerde in zijn ooren en zijn zenuwen, als reeds lang
de poort der fabriek zich achter hem had gesloten,
maakte hem geheel versuft en benam hem al de wils
kracht om tot een besluit te komen. Hij zocht Anne
niet op. Zoo vernederd en verbrijzeld door het lot
als hij zich voelde, kon hij zijn meisje niet onder de
oogen komen. Hij schreef ook niet aan. zijn moeder.
Wat er nog aan trots in hem was, verbood dat. Als
het iemand heel slecht gaat, moet hij niet ook nog
zijn familie daarmee het gemoed bezwaren. Maar
op een avond, toen de stoomfluiten het sluitingsuur
verkondigden, de arbeiders de fabriek uitgedrongen,
stond hij voor het groote vliegwiel, dat nog suizend
ronddraaide, ten prooi aan een overweldigend ver
langen om zich in de ijzeren armen te werpen, omdat
zij het heimwee, de wanhoop in hem, den volkomen
verongelukten mensch, tot rust zouden brengen. Hij
moest zijn handen vast om de blinkende koperen sta
ven van de omrastering klemmen om zich zelf aldus
te beletten er niet over heen te springen. Op zijn
voorhoofd stonden koude druppels zweet van de in
spanning, die het hem kostte, om aan de verzoeking
weerstand te bieden. Als de laatste van het werk
volk ging hij eindelijk heen, steeds achterom kijkend
naar den langzamerhand tot rust komende kolos en
bitter lachend zei hij bij zichzelf: „Eens kom ik tochl"
Zijn slaapgenoot en werkkameraad, wien zijn
zwaarmoedigheid aan 't hart ging, had op hem ge
wacht.
„Je moet niet altijd in je amer hokken, Brink-
meier. Niets doen dan werken, daar kan geen mensch
tegen. Men moet ook eens plezier hebben. Ik weet
een fijn lokaal."
Enno ging met het jongmensch mee, dronk, werd
vroolijk, toen uitgelaten en eindelijk razend. Zijn ka
meraad moest hem met geweld naar huis slepen en
Irri gatoren, Gchoorhoorna, Zulgllessoben, ens.
BREUKBANDEN.
BUIKBANDEN.
ELASTISCHE KOUSEN.
BECHTHOUDEBS.
naar maat.
Beleefd aanbevelend, J. HOED.
's-Gravenhage, 15 Augustus 1914.
De Directie voornoemd,
K. E. ABBING D. VAN OORDT.
VAN ALKMAAR:
6. -, 8.—, 10.-, 11.30, 2.30, 4.-, 6.—, 7.30
VAN AMSTERDAM
6-30, 8.-, 9.30, 11.30, 2.15, 4.-, 6.- 7.30
IN HET
Te bevragen by A. G. DEN BOESTEBD
Nassauplein 41, Tel. 068.
De DIRECTIE der onderlinge HYPOTHEEK
BANK voor NEDERLAND te ARNHEM, maakt be
kend, dat bij haar als vermist is opgegeven de Man
tel van den 4<>/0 Pandbrief f 500,-, Serie
CO No. 050b.
Op aanvraag van den belanghebbende zal overeen
komstig Art, 45 fo. Art. 15 der statuten een dupli
caat-Mantel worden uitgegeven, tenzij hiertegen
bezwaren worden ingebracht.
Arnhem, 16 Mei 1914. De DIRECTIE.
had groote moeite hem te verhinderen, dat hij niet elk
voorwerp kort en klein sloeg. Van toen af stelde hij
hem niet meer voor met hem mee te gaan. En Enno
verborg zich in bittere schaamte over het gebeurde
als een dier in zijn hol.
Er waren drie weken verstreken, drie weken, die
voor jaren telden. Enno's gezicht was smal gewor
den. Zijn gevoel van eigenwaarde, zijn energie wer
den dag op dag minder en steeds machtiger werd de
magnetische aantrekkingskracht van het groote vlieg
wiel, dat, zwijgend tot rust uitlokkend zich tusschen
zijn koperen staven draaide.
Op zekeren dag wachtte een brief den uit de vrije
natuur in een kooi opgesloten vogel. Die lag op de
tafel van zijn slaapvertrek met een versleten, meer
malen bestempeld en bekrabbeld adre9. Sinds dagen
zocht hij den geadresseerde in alle gedeelten der stad.
Verwonderd beschouwde Enno bij het droeve schijnsel
der kleine petroleumlamp het adres. Blijkbaar een
vrouwenhand, maar niet Anne's ronde ongelijke let
ters, niet de hanepooten van zijn moeder, onbedreven
in 't schrijven. Slanke, rustige, groote letters vorm
den zijn naam. Hij scheurde het couvert los en een
lichte blos overtoog zijn door leed vervallen gelaat,
toen hij de ondertekening las: Trina Döpke.
De brief luidde:
Aan den heer Enno Brinkmeier uit Spreck-
holm te Bremen.
„Ik heb den vorigen Zondag je moeder te Grasdorf
in de kerk ontmoet, Enno. Zij zeide, dat je uit huis
weg bent en nu een betrekking wildet zoeken. Ik heb
daarover nagedacht en het komt mij voor, dat dit licht
niet heel gemakkelijk zal gaan voor iemand, die op
zijn eigen hoeve groot is geworden zooals jij. En ik
herinner mij nog doed, wat wij in Scharmbeck samen
gesproken hebben. Toen heb ik ontdekt, dat je een
eerlijk en betrouwbaar mensch zijt. En daarom zou
ik wel een betrekking voor je weten waarin je werk
vond, zooals je dat gewend bent en waarbij je zoo
zou aangesteld wezen, dat je tevreden kondt zijn. En
als je eens op een Zondag of wanneer je kunt, bij mij
te Stellichte wilt komen, dan zal ik je die betrekking
noemen en kunnen we er over spreken."
Ik meen het goed met je.
Trina Döpke.
Enno liet de hand met den brief vallen. Zijn vaders
hoonend gezegde klonk he min 't oor: „Als voor hem
de broodmand te hoog hangt, dan zal hij wel gauw
bij Trina Döpke binnenkruipen." Om het even! Om
het eyeni Als Trina Döpke hem kon bevrijden uit de
bel hier, die hem naar lichaam en ziel verteerde, waar
om zou hij dan die redding niet van harte aannemen?
Zelfs Anne zou hem dat niet kwalijk kunnen nemen.
Hij ging reeds den volgenden morgen op reis en
verscheen niet weer in de fabriek. Met grooten ijver
borstelde hij zijn jas en hoed afelk stofje, dat aan het
hennepstof in de fabriek herinnerde borstelde hij weg.
En met den eersten trein vertrok hij naar zijn geboor
teland. Een godsdienstige stemming maakte zich van
hem meester toen de trein het kleiland verliet en de
veenstreek instoomde, de groote eenzaamheid, de ein-
delooze vlakte, waar nevelen hingen bovan hat brui
ne heidekruid, waar, op onzichtbare kanalen zwarte
zeilen als spoken door de herfstachtige gele weilan
den gleden, terwijl de opgaande zon langzaam de
dampen optrok en tallooze spinnewebben, zwaar van
dauwdruppels en wit als tot bleeken uitgespreide la
kens op de verdroogde struiken glinsterden. Hij was
alleen in de coupé. Het raampje neerlatend, stak hij
zijn hoofd ver naar buiten en zoog begeerig de lucht
op, de versterkende, vochtige, zuivere berglucht, die
hem weldadig aandeed na het verstikkende stof van
uitgeplozen vlas, dat hem wekenlang had omgeven.
Hij stapte in Scharmbeck uit. O, wat een genot
o mover de welbekende straat te wandelen tusschen
de berken en de kostelijk bruine aarde, die hij zoo
dikwijls omgeploegd en bewerkt had voor nieuwe
oogsten. Hij had wel willen nederknielen, hadden nu
in den herfst kalen grond, zijn geboortegrond, wel
willen kussen! Hoe had hij zich ooit daarvan kun
nen losrukken. En nu sloeg hij het pad in, dwars
door het bruine heidekruid, dat zich onder zijn voeten
als dansend boog en ophief, liep langs wuivend wit
wolgras en hoog riet, langs de donkere waterspiegels
(Wordt vervolgd.)
Iltitolp don pheel Europa, onder garitle.