■M
HOED Scharloo 16» Alkmaar, Telef. Interc. 221.
Stalhouderij en Onderneming van Begrafenissen.
Verhuizingen door geheel Europa, onder garantie.
Uk: nnmcsmil, Mm StAlMI: üsim, Me*! 4.
Lotisico.
DE UK 8 DE «OH,
- en
Oorlogskaart
Heeren BreteUes
Draagt onze Eureka Bretel, 75 cent.
Alkmaar Packet".
plaat van Gerstenhauer.
J H. WILLERS,
Bouwterrein
lfi-i
in üii
mis.
Droge bergplaats roor Inboedels. Belast zich met het Inklaren van Buitenlandsche Goederen.
Nieuwe Japonstoffen.
Fluweelen.
Blousestoffen.
ALKMAAR.
Verzekering tegen
Bedrijfs- en
- en
Laat 183.
Telef. 532.
Voordam C 9, Alkmaar.
FEUILLETON.
josse nummers van Panorama,
Het Leven en De Prins.
te geven door de dames A. NOORDEWIER-REDDINGIUS, (sopraan), P. DE HAAN-WIANIFARGES (ALT)
en den beer ANTON B. H. VERHEIJ, (Organist).
G-erard Worm,
Houttil 64. Telefoon 356. Alkmaar.
Nassau-Kwartier.
Lindelaan, Lanioraalstraat,
Yan der Meystraat, Nassauploin,
Egmonderstraat, Nassaulaan.
Aanbevelend, P. A. BLAAUW.
Gebr. STBOOMER, Bergen.
i 1 i Ti *y"^ g
Beleefd aanbevelend,
tegen provisie voor den verkoop van Koffie en Thee,
prima kwaliteiten, aan particulieren. Brieven onder
letter P 343, Bureau van dit blad.
Ondergeteekenden, Agenten der Brandwaarborg-
Maatschappijen te Oudkarspel, maken hierbij bekend,
dat zij voortaan doorloopende verzekeringen
op kool in panden van steen met pannen zullen
kunnen sluiten tegen eene premie vanaf f 0.70 per
f 1000.—.
Zij bevelen zich verder beleefd aan voor het ver
zekeren van gebouwen en roerende goederen, des-
verlangd tegen billijke, vaste premiën.
W. VAN LOO, Oudkarspel.
P. EECEN Pz.,
C. BRINKMAN, Noordscharwoude.
P. MOLENAAR, Zuidscharwoude.
b. KOSTELIJK Jbz., Broek op Langendijk.
KROONENBURO, Sint Pancras.
b. GROOT. Koedijk.
Tot het verstrekken van inlichtingen kan men zich
ook wenden tot de Directie en de Heeren I. M. K-
VAN LOO, Z. O. VAN DER TOOM en J. SCHRIE-
KEN te Oudkarspel.
Het onlangs samengestelde comité Inzake
„de bekartlglng der belangen van pollshon-
ders van Liotlsico", roept pollshonders op ter
vergadering op Vrijdagavond 8 uur, ln het
lokaal ,,'t Gulden Vlies".
Elke Pollshouder is welkom.
Namens het Comité.
BREEDSTRAAT A 10,
door COLETTE YVER.
Geautoriseerde vertaling van W. E. P.
Het waren maar doodgewone woorden, maar zij,
maakten meer indruk op Clara dan al de pracht van
het vorstelijk verblijf en al de weelde om haar heen.
Dertienhonderd menschen, dertienhonderd bewogen
zich dus steeds om die eene geheimzinnige figuur,
schitterden door de stralen van die zon, hadden allen
dien heiligen eerbied, die dezen ouden man met een
soort vrees deed spreken van den jeugdigen souverein.
Hij had zijn vader kunnen wezen I Was dit belache
lijk? Was het grootsch? In ieder geval was die hei
lige vrees niet in overeenstemming met den zwakken
man, een sterveling als ieder ander, met een wankelen
de gezondheid, die over Lithauen heerschte.
„Juffrouw Hersberg, ik hen tot uw dienst," zei de
oude hoveling op gebiedenden, ongeduldigen toon.
Zij liet zich geleiden.
Zij kwam weer door de vestibule met de kleine
zuilen en de salons, toen gingen zij naar een anderen
vleugel, waar de hofdames woonden.
In de nauwe gangen liepen kamermeisjes af en aan
met bladen en ruimden het ontbijt weg, dat in de
slaapkamer gebruikt werd, overal heerschte de druk
te van den morgen, dat heen en weer geloop in een
groot cosmopolitism hotel, dat voorafgaat aan het
decorum van den dag. Uit één van de kamers kwam
een jonge vrouw, met blond, kroezig haar. Zij droeg
een geborduurde zijden blouse, die schitterde van di
amanten. In het voorbijgaan drukte zij den graaf de
„Goeden morgen, heer graaf, hoe gaat het?"
Hoe druk zij het ook had, toch hield
haar staande en stelde voor:
„Mevrouw Czerbich, lectrice van H .M.; juffrouw
de oude graa
Dezer dagen vor8Cli(Jut:
van het
Prijs f 1.—
Bestellingen worden gaarne aangenomen door de
N.V. v.h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam
C 9. Telefoon No. 3, Alkmaar.
SCHOUTENSTRAAT.
i en voordeele van het Koninklijk Nationaal Steun-Comité een belangrijk
K.E3R.K.- CONCERT
op WOENSDAG 23 SEPTEMBER a.s., in de GROOTE KERK te ALKMAAR,
Een buitengewoon mooi Programma zal worden uitgevoerd. Aanv.8 uur.En trée f 1 en f0.50 (naar verkiezing)
Wanneer Dinsdagavond a.s. het verelschte aantal kaarten niet is verkocht, gaat het concert niet door,
men gelieve dus zoo mogelijk vóór Dinsdag kaarten te nemen.
Kaartverkoop en Tekstboekjes bij O. de Waal voorheen Boekh. P. Kluitman, Verdronkenoord, Alkmaar.
in de Nouveauté's.
na a a a bhas e ie e m p c id ai
55
6.30, 9.30, 11.30, 2.15, 6.- 7.30 uur,
Retour le kajuit f 1.—2e kajuit 60 cent.
Voor elke vijf en twintig cent die men in den Goedkoopen
Kantoorboekhandel van W. NEDERKOORN in de Schou
tenstraat besteedt, ontvangt men GRATIS een fraaie
Gerstenhauer-platen hebben groote waarde! Waaromtrent
men inlichtingen kan bekomen in de Schoutenstraat vanaf
's morg. 8 tot des avonds 9 uur. Zon- en feestdagen gesloten
Hersberg, van de universiteit van Oldsburg, scheikun
dig docente van Hare Hoogheid."
De beide vrouwen namen elkaar even op, de een
nog nieuwsgieriger dan de andere: de kleine Oosten-
rij ksche brandde van verlangen om te blijven praten,
maar blijkbaar werd zij door haar dienst geroepen.
Zij ging dus verder en zei vriendelijk:
„Wij zullen elkander aan het déjeuner weerzien."
„Hier zijn wij er," sprak de graaf en klopte 'aan
een deur, die dadelijk door een jong kamermeisje ge
opend werd. „Uw kamer is klein, maar staat in on-
middelijke verbinding met het laboratorium in den
toren en daarom hebben wij aan mevrouw Czerbich
een andere kamer gegeven om u deze aan te bieden.
Dit meisje zal u bedienen met nog een andere kame
nier en een lakei.
Hier is studeerkamer en hier is de telefoon; wan
neer u de minste aanmerking mocht hebben, laat u
dan mij of een van mijn secretarissen roepen en er
zal dadelijk aan uw verlangen gehoor gegeven wor
den. Hier is u voortaan op uw eigen terrein en Hare
Hoogheid wenscht, dat u het hier zoo goed mogelijk
zult hebben. Ik heb u zelf willen binnengeleiden ter
wille van de achting, die Hunne Majesteiten u toe
dragen. Dag juffrouw Hersberg."
Eindelijk was zij alleen en het scheen haar toe, dat
zij in een gevangenis was.
Als bij instinct liep zij naar het venster, tusschen
een werktafel en een gothische bank geheel van ge
beeldhouwd eikenhout, waarvan de zitting opgesla
gen kon worden en een bergruimte bood. Het raam
was een van die gothische vensters, die hoog tegen de
helling van het dak gebouwd waren en had uitzicht
op het voorplein. Men overzag vandaar het heele
Wapenplein en keek rechtuit over de brug in de hel
lende Koningsavenue.
Dit verre uitzicht beviel Clara, zij ging weer de
kamer in en nam alles eens op. De muren waren be
hangen met oud matgroen damast, wat versleten en
verkleurd, maar gezellig. Maar zij hield niet van het
baldakijn en de bedgordijnen, noch van het dikke ta
pijt, de zachte fauteuils of het onbestemde, het vage
van de gobelins, evenmin van de elegante meubels en
de teere, matte kleuren, die het geheel iets weeks ga
ven. Kale steen en zou zij gewild hebben en strenge
houten stoelen om een onbewerkte tafel. Zij was
streng en hard voor zichzelf en verachtte weelde en
zelfs een zekere behagelijkheid in het gewone leven
als een beleediging tegenover de ongelukkigen. Mid
den in den winter liet zij haar raam 's nachts open,
liet den noordenwind naar binnen blazen en vond er
uit zelfkastijding een genoegen in de vlokken sneeuw
die koude Lithauische sneeuw tot op haar bec
te zien vallen. En toen zij in haar toiletkamer kwam
en de verfijnde en weelderige inrichting zag voor
koud en warm water, baden en douches, dacht zij aan
haar huisje in de bovenstad, waar zij, wanneer het
heel koud was, het ijs moest breken in de lampetkan
om zich 's ochtends te wasschen.
De kleine salon lachte haar nog minder toe, met
zijn 18e eeuwsche Fransche meubelen, zijn oud-Per
zisch behang, waarvan wit de grondkleur was, de
vergulde medaillons aan de stoelen, het parelgrijze
tapijt en de pendule met engeltjes van Saksisch porse
lein. Thuis was zij altijd gewend geweest aan de
huiskamer van den ouden Kosor: de groote vierkante
kamer op de benedenverdieping, waar nooit vuur
brandde en die gemeubeld was met een reusachtige
tafel en twaalf mahoniehouten stoelen. Daar waren
vergaderingen gehouden om de wereld omver te
gooien; toen zij nog een kind was had zij daar de
voorstanders van het eeuwige revolutionnaire zien
zitten, verschrikkelijk in hun hartstocht. Die kamer
scheen haar nog het heiligdom van het groote Ideaal
Maar wat een lichtzinnigheid hier! En zij zuchtte
en deed een volgende deur open.
Nu klaarde haar gezicht op. Zij zag een ruim, zes
hoekig vertrek voor zich, met tegels bevloerd en kaal,
maar goed verlicht door zes groote boogvensters. Dit
was de vroegere werkplaats van Wolfram, die er als
jongen het schrijnwerkersvak had geleerd. Clara be
greep, dat dit haar laboratorium zou zijn en dat zi
hier een macht zou hebben, die de koning niet kende,
wanneer hij, dikwijls denkbeeldig, zijn volk regeerde.
Haar eigenlijke thuis zou hier zijn. Een houten bank
stond er nogmet haar hoed nog op en haar hanc -
schoenen aan, ging zij daarop zitten en dacht na...
2.00
.001.101.20 1.30-1.40
/AZUIVER WOLLEN-
r: HALF WOLLEN-
l KATOENEN-TRICOT-
RAMEH-EN NET-
ONDERGOEDEREN
(u o
Q. co
achter de Vischmarkt.
IN HET
Te bevragen bij O. A. DM BOENTEK1)
XiisHimj.iein 41, Tel. BON.
Kennemerparb (hoek Ritsevoort).
Ondergeteekenden, Timmerlieden en
Aannemers, bevelen zich beleefd aan tot
het maken van
en het uitvoeren van werken.
Teekeningen en begrootingen gratis.
Zij was treurig gestemd. Zij voelde, dat zij nu een
ander leven ging beginnen. Een stuk van haar zelf
was gestorven. En dat sobere'paleis, waarvan de
geheimzinnige lichtbron, de koning, onzichtbaar bleef,
leek in haar gedachten niet meer op een enorme ad
ministratie of een groote gemeenschap.
O, die Ismaël, die in zijn naïviteit geloofde, dat
haar invloed van geleerde hier het maatschappelijke
den koning. Dë koning? Niet hij zelf, alleen zijn in
vloed scheen hier te bestaan. Hij was een beginsel,
dat men kon haten; zijn persoon hield zich verbor-
genn was ontastbaar.
Wat zou zij hier zijn? Een onderwijzeres, niets
meer. Wat voelde ze zich hier weinig thuis! Waar
was die atmosfeer van gloeiende menschenliefde, die
zij dertig jaar lang ingeademd had?
Er werd geklopt, de deur ging op een kiertje open;
de jonge kamenier kwam haar hier zoeken.
„Mevrouw de Bénouville laat naar u vragen, juf
frouw."
„Wie is dat?" vroeg Clara lusteloos.
„De gouvernante van de aartshertogin," legde de
slimme jonge Oldsburgsche uit, met gedempte stem.
„Ik merkte dat zij de juffrouw komt halen om haar
naar Hare Hoogheid te geleiden. De juffrouw hoeft
zich niet ongerust te maken't is een goede ziel, een
Fran^aise. Wil de juffrouw zich verkleeden om
daarheen te gaan?"
„Neen, dank je", zei Clara. „Ik houd deze japon
aan."
Zij was in het zwart, als altijd. Haar mantel was
van laken, eenvoudig, maar goed gemaakt en deed
haar mooie gestalte voordeelig uitkomen. Met een
gevoel van vijandschap ging zij naar den salon. Een
kleine oude dame met een breed, bleek gelaat boog
drie maal voor haar. Zij droeg een zwarte kanten
shawl over het hoofd en een rok van zware, stijve zij
de. De mooie bruine oogen schitterden met jeugdigen
glans van onder het nog blonde haar, dat naar beide
glad weggestreken was en op zij bol uitstond,
den een vriendelijke, zachte uitdrukking.
(Wordt vervolgd.)
kanten
Zij had
i
13) o
VAN ALKMAAR:
6. 8—, 10.-, 2.30, 4-, 6.— uur,
VAN AMSTERDAM
O 0
CC O)
O 0
habriKaar WJanserv
