Heeren Bretelles
Draagt onze Eureka Bretel, 75 cent.
DE LANGE i DE
Bouwterrein
N oordhollandsch
Landbouwcrediet.
SAFE-LOKETTEN,
ird-Hollandsch GrontoÉt.
I
Afdeeling ALKMAAR
plaat van Gerstenhauer.
„Alkmaar Packet".
Chfcques, Buitenlandsche Banco.
- en uanneisori
van de Noordhollandsche Vereeniging
Met deze hebben wij de eer te berichten, dat
vanaf heden bij onze firma is geëngageerd als
de Heer
voorheen als zoodanig werkzaam bij de firma
GEBR. SCHENKE, alhier.
Voorloopig zullen zeer gaarne orders, voor
HEERENKLEEDING naar maat, worden aan
genomen ten huize van den Heer KOOT, Metius-
FEUILLETON.
straat 15. Beleefd aanbevelend,
Houttil 64. Telefoon 356. Alkmaar.
ALKMAAR.
Verzekering tegen Ongelnkken-, Ziekte-^ Inyaliditeit-,
Reis-, Bagage-, Transport-, Auto-,
schade-verzekering.
Nassau-Kwartier.
Lindelaan, Lamoraalstraat,
Van der Meystraat, Nassauplein,
Egni ou dor straat, Nassaulaan.
Voordam C 9, Alkmaar.
J. DE LANGE Corn. Johs.Zn.,
KASSIER EN COMMISSIONAIR IN EFFECTEN.
Aorhuring van Safe-loketten.
ALGEMEENE VERGADERING van de leden, op WOENS
DAG 23 SEPTEMBER 1914, des avonds 8 nnr, in Cafd
„CENTRAAL."
te geven door de dames A. NOORDEWIER-REDDINGIUS, (sopraan), P. DE HAAN-MANIFARGES (ALT)
en den heer ANTON B. H. VERHEIJ, (Organist).
A. Spaander dSs Co.
in de Nouveautó's.
Opgericht 1 Januari 1818.
AMSTERDAM,
HEEREN GRACHT 504.
ALKMAAR.
BREED8TRAAT.
AGENTSCHAP:
Opgericht 1858,
Maatschappelijk Kapitaal f ö.O'IO.OOO
Waarvan uitgegeven f 4,000,0<X).
Reservefonds f 780,"00,
Extra Reserve f 180 000
BREEDSTRAAT A 10,
voor WINTER-PROVISIE. Vraagt mon
ster en prijsopgaaf bij G. BLOM te Petten.
IN HET
Tc bevragen b(| G. A. DEN BOE8TERD
Naasaupleln 41, Tel. 568.
DRA 15 MA VAn-
VALKENBURG'S
LEVERTRAAN-I
LEEUWARDEN®
Hypotheekbank te ALKMAAR.
De DIRECTIE maakt bekend, dat vóór 1 D e-
cember 1914 ten kantore van de Vennootsehap
kunnen worden omgewisseld de navolgende pand
brieven
de 31/2 pandbrieven f 1000.
Serie A 2196, 2616, 2846, 2936, 3756, 4066.
B 196, 56b0
de 3t/a pandbrieven f 500.
Serie A 19c, 20c, 23c. B 18c.
In 4 0/0 pandbrieven van gelijke coupure
de 4 o/0 pandbrieven a f 1000,—
Serie AA 256, 1266, 2926, 3156, 8166, 3716.
O 26, 386, 2516, 2706.
D 76, 716, 846, 1186, 1296, 1386, 2536.
E 566, 786, 796, 1656, 2016.
de 4 0pandbrieven f 500.
Serie AA 17c, 43c, Serie C 25c, 60c.
In 41/2 0/0 pandbrieven van gelijke coupure, terwijl
de 4 o/8 pandbrief Serie AA 66a70a f 5000.
kan ingewisseld worden in 4 f 1000.—,4 o/0 pand
brieven, en 1 f 1000 4i/B o/D pandbrief.
Bij de omruiling moet voor zegelkosten enz. aan
de Bank voldaan worden een bedrag adflO,voor
iederen pandbrief f 1000,— en f 5,— voor iederen
pandbrief f 500,terwijl de renteverrekening zal
plaats hebben op de wijze als gebruikelijk is bij vaste
rentegevende fondsen.
door COLETTE WEB.
Geautoriseerde vertaling van W. E. P.
14)
„Ah! juffrouw Hersberg," zeide zij, „welkom hier.
Hare Hoogheid wenscht u te zien. Zij vraagt al
sinds vanmorgen naar u. Zij kan het haast niet uit
houden van verlangen. Wees zoo goed mij dadelijk
te volgen, juffrouw Hersberg, dadelnk."
Met verbittering in haar stem zei Clara:
„Ik ben geheel tot den dienst van Hare Hoogheid".
En zij dacht, terwijl ze er heen ging:
Ik ben hier alleen maar, om aan de grillen van dat
verwende kind te voldoen. Ismaël heeft natuurlijk de
zaak niet van dezen kant bekeken. Die paradepop, dat
onnutte, nietsdoende wezen met haar grillen en ijdel-
heid, bedorven door al het gevlei, heeft eens den inval
gekregen om verstandelijk ontwikkeld en wetenschap
pelijk te worden. Mijn rol zal hier lijken op die van
een ondergeschikte. De onwetendheid van vorsten is
spreekwoordelijk. Dat kind zal mij bevelen proeven
te doen voor haar, om zich daarmee te amuseeren.
Meer niet O, ik had wel wat beters te doen in het
leven!
Verwonderd vroeg zij zich af, hoe zij Ismaël had
kunnen ontloopen. Een groote teederheid kwam in
haar hart. Wat een slechte berekening had zij ge
maakt door zich aan haar armen vriend te onttrekken
en in deze verafschuwde wereld te belanden I
Zij liep voort zonder iets te zien. De kleine oude
dame dribbelde voor haar uit Zij gingen een verdie
ping af: de zijde van de japon kraakte op de treden.
Toen door de schilderijenzalen, dwars over de vesti
bule van de kapel oneindelijk kwamen zij aan de vor
stelijke vertrekken. Daar was een deur half opengela
ten door een hofdame; en Clara zag een kleine Balon
met geel damast behang, badend In een geelachtig
licht, dat door de oranje mousselinen gordijnen viel.
Narcissen vulden een jardinère. De kleine oude dame
legde eerbiedig de vinger op den mond en zei terwijl
zij zich omdraaide:
„Het boudoir van de koningin."
Daarna kwam een zaal, de koningszaal genaamd,
waar al de beelden van het vorstenhuis gerangschikt
stonden als in een basiliek langs de met fresco's be
schilderde muren. De glimmende parketvloer weer
kaatste ze.
„Hier is het", zei mevrouw de Bénouville en zij
lichtte een portière op.
Eerst een antichambre vol geurige theerozen en
toen kwam zij in wat de aartshertogin haar atelier
noemde. Zij teekende er soms; men zou er onmoge
lijk hebben kunnen schilderen, zóó werd het licht ge
dempt en veranderd door de gekleurde ruiten. Het
had veel van de geheimzinnige duisternis van een ka
pel. Het ruime vertrek stond vol kunstig bewerkte
meubels; antieke lappen lagen over de stoelen; Clara
zag beelden en bustes, waarvan het wit zich scherp
afteekeude, oude Duitsche kasten, het goud van een
harp en eerst na eenigen tijd zag zij achter in de zaal
een witte gestalte zich bewegen tusschen de rieten
armleuningen van een ligstoel. Vanuit de wijde kan
ten mouwen van een ochtendjapon wenkte een handje
haar. Zij zag, dat het de smalle, te lange hand was
van een ziekelijk kind. Zij trad naar voren.
Hare Koninklijke Hoogreid de aartshertogin Wan
da van Oldsburg, erfgename van den troon van Li-
thauen, lag daar bleek, mager en lijdend op haar rust
bed, waar zij haar zieke knie onbewegelijk gestrekt
moest houden. Aleen haar smalle borst bewoog.
Zij ging iets overeind zitten en zeide:
„O, dank u, dat u gekomen isl Wat ben ik geluk
kig! Als u wist, o als u eens wist...."
Stijf, onbewogen en wantrouwend antwoordde
Clara:
„Ik ben u veel dank verschuldigd, mevrouw."
De oude gouvernante fluisterde achter haar:
„HoogheidU moet zeggen: Hoogheid."
Maar de aartshertogin bemerkte deze smeekende
SCHOUTENSTRAAT.
Losse nummers van ochtend-,
middag- en avondblad van de
Nieuwe Rotterdamsche Courant.
-wr-mrT-s
De Secretaris
G. L O O M A N.
Ten voordeele van het Koninklijk Nationaal Steun-Comité een belangrijk
KLERK- CONCERT
op WOENSDAG 23 SEPTEMBER a.s., in de GROOTE KERK te ALKMAAR,
Een buitengewoon mooi Programma zal worden uitgevoerd. Aanv.8 uur.En trée f 1 en f0.50 (naar verkiezing)
Wanneer Dinsdagavond a.s. het vereischte aantal kaarten niet is verkocht, gaat het concert niet door,
men gelieve dus zoo mogelijk vóór Dinsdag kaarten te nemen.
Kaartverkoop en Tekstboekjes bij O. de Waal voorheen Boekh. P. Kluitman, Verdronkenoord, Alkmaar.
Uw dw. dnrs.,
Voor elke vijf en twintig cent die men in den Goedkoopen
Kantoorboekhandel van W. NEDERKOORN in de Schou
tenstraat besteedt, ontvangt men GRATIS een fraaie
Gerstenhauer-platen hebben groote waarde! Waaromtrent
men inlichtingen kan bekomen in de Schoutenstraat vanaf
's morg. 8 tot des avonds 9 uur. Zon- en feestdagen gesloten
_V -
6,
VAN ALKMAAR:
8.—, 10.—, 2.30, 4.—, 8.— uur.
VAN AMSTERDAM
8.30, 9.30, 11.30, 2.15, 6.- 7.30 uur.
Retour le kajnlt f 1.Se kajuit 00 cent.
vermaning en zei glimlachend:
„Neen, lieve mevrouw Bénouville, alstublieft geen
etikette. Er is hier maar één hoogheid en dat ben i k
niet Ik voel mij zoo onwetend naast een vrouw als
juffrouw Hersberg."
Maar Clara ontwapende zich niet: zij bleef ernstig
en hernam:
„Uwe Hoogheid zal veel toegevendheid met mij
moeten gebruiken. Ik ben maar iemand uit het volk,
ik heb geen begrip van de gewoonten van het hof. Ik
ken alleen maar de formules van de scheikunde en
niet die van het ceremonieel. Ik heb altijd een onaf
hankelijk leven geleid...."
Toen zij van haar vrijheid sprak, fonkelden haar
oogen: in gedachten zag zij den ouden onbedwingba-
ren profeet; de absolute onafhankelijkheid van het be
staan, dat zij tot nu toe geleid had en Kosor, die be
weerde, dat gehoorzamen een misdaad was. Begreep
de teere prinses haar gevoelens? Zij schudde vroolijk
het hoofd en antwoordde:
„Ik zal u geen lessen geven, juffrouw Hersberg, ik
zal lessen nemen, ik ben al trotsch uw leerlinge te
zijn. U geeft mij de eerste volkomen groote vreugde
in mijn leven; ik zal u mijn leven wel eens vertellen
als het u niet verveelt het was geen vroolijk le
men, is 't wel, mijn lieve mevrouw Bénouville?"
De oude Fran^aise zuchtte diep en voegde er aan
toe:
„Hare Hoogheid heeft geen sterke gezondheid. Zij
heeft meer de rustbank dan de staatsiekoets gekend.
Een gewoon jong meisje is dikwijls gelukkiger dan de
dochter van een groot vorst. Wat zijn er veel genoe
gens, die haar verboden zijn! Hare Hoogheid heeft
nauwelijks andere genoegens gekend dan de studie.
Zij heeft er zich dikwijls te veel in verdiept. Zij is
een moderne vrouw, zij is van alles op de hoogte."
„Mevrouw Bénouville, nu vleit, nu vleit u mij. Wat
zal juffrouw Hersberg van mij en van het hof moeten
denken
Clara verwaardigde zich niet te antwoorden.
„Ik heb groote leermeesters gehad," hernam de
aartshertogin, terwijl zij weer languit ging liggen,
„maar niet een van de allergrootsten, omdat ik u nog
niet had leeren kennen."
„Nu is het Uwe Hoogheid, die vleit," zei Clara met
een gedwongen glimlach. „wanneer zullen onze les
sen beginnen?"
„Ja, dat is het juist," legde de oude dame uit.
„Hare Hoogheid lijdt aan een gewrichtsontsteking in
de knie en is juist minder goed: o, 't is niet iets ergs:
een kleine zwelling, die niets te beduiden heeft maar
de doktoren schrijven volstrekte rust voor, voor 't heele
lichaam. Over een of twee weken zal zij naar het
laboratorium in den toren kunnen gaan; tot zoolang
zou Hare Hoogheid de lessen graag hier hebben."
Clara zei weer op ijskouden toon:
„Ik ben tot Haar Hoogheids dienst."
Ditmaal zei de aartshertogin er niets tegen.
Zij had de oogen gesloten. De oogleden waren
doorschijnend en teer, met blonde wimpers. Er boven
welfde zich dat eingenaardige, hooge voorhoofd,
sneeuwblank met blauwachtige aderen. Het asch-
blonde haar lag verward op een rose zijden kussen.
Haar gestalte in de witte peignoir leek, toen zij daar
uitgestrekt lag, slank en bijna te lang, zooals cue van
Grieksche godinnen. 'Er gleed een uitdrukking van
angst over het gelaat der oude dame. Zij bukte zich
over het meisje en kon de vraag niet weerhouden
„Heb je pijn, mijn lieveling?"
Wanda schudde het hoofd.
„Bijna niet, maar als u een engel wil zijn, mijn beste
mevrouw Bénouville, haalde u mij even mijn ether."
Met haar zachte muizenstapjes ging de oude dame
dwars het atelier door, zich haastend aan dit ver
langen van haar verafgoodde lieveling te voldoen.
Clara bleef alleen bij de rustbank.
Ben stilte volgde.
Toen zei de aartshertogin zachtjes met gesloten
oogen:
„U moet mij niet als een vijandin beschouwen, juf
frouw Hersberg."
„Maar, Uwe Hoogheid
Het profieltje op het kussen bewoog niet, maar
Clara zag een traan glijden langs de teere wang.
(Wordt vervolgd.)
NIJPELS Co.
Coster 4 Zooi,
DR
B B B P B IB B
