Damrubriek.
ièi
8S
Vraag en Aanbod.
Indische Bijdragen.
wm wm
Awd' "ss "m
jammer. Hij had juist zoo prettig willen werken van
daag en zonder Greta kon hij niet voort. Hij kon 't
toch niet helpen dat 't vandaag toevallig Zondag was.
Heerlijk had hij geslapen, den heelen nacht, .en neuri
ënd was hij uit bed gesprongen en had hij zich gewas-
schen, met vroolijk watergeplons, als een kleine jongen
wien een pretje beloofd is. Het werkpakje, dat zoo los
en luchtig zat. zonder boord, had hij ook nog zingend
aangedaan. Nu een paar koppen sterke thee bij den
boterham, en dan aan den slag
Zijn vingers tintelden van werklust, 't Zou goed
worden, wat hij deed vandaag. Misschien kwam zijn
Lente wel klaar, het bleef nu lang licht en 's Zondags
ging hij toch zelden wandelen voor den avond. Al die
opgedirkte Zondagsmenschen waren te leelijk om aan
te zien.
En daar lag nu die vervelende Greta verkouden in
bed.
Of neen, misschien was zij nog niet weg. Acht uur
en Zondag. Als hij nu eens vlug een trammetje nam
en het weerspannig kind ging halen? Of ging het
gauwer met de fiets? Op een tram moest je soms zoo
lang wachten.
Haastig at hij zijn boterham, met groote happen,
die hij doorspoelde met heete teugen thee. Maar toen
gaf hij zijn plan ineens op. Of Greta was werkelijk
onwel en zoo'n gezwollen verkoudheidsgezicht
houd je minstens een week óf ging pruilend en
met tegenzin mee en dan poseerde zij natuurlijk niet
goed. Op commando kon hij haar niet laten kijken,
zooals hij wou.
Even stampvoette hij, geërgerd, wijl zijn werk af
hing van zoo n kind. Nu was zijn hééle dag verloren,
hij kon niet voort zonder haar. Den héélen Zondag
zou hij haar toch niet hebben gehouden, zóó'n beul
was hij toch niet, dat wist Greta ook wel. Een uurtje
maar en dan had hij haar laten gaan.
Ja, wat nu! Een frissche fietstocht? Och neen,
't was overal zoo druk. Of neen. misschien niet overal.
Alles peddelde nu naar de bollenvelden. Als hij een
anderen kant opging. Neen, hij had nu geen lust in
fietsen. Wandelen dan maar, tot hij stille wegen
vond. Je ziet toch altijd weer wat nieuws.
Hij belde zijn hospita om het ontbijt weg te ruimen
en, in zijn behoefte iemand deelgenoot te maken van
zijn teleurstelling, vertelde hij haar van Greta's brief
je. Eigenlijk net goed. meende de juffrouw moeder
lijk, dan komt u er eens uit vandaag, 't Is zonde om
thuis te blijven met dat lekkere weer. Zoo'n zonnetje
fleurt een mensch heelemaal op. Neen maar, hebt u
nu van verbouwereerdheid uw andere brieven niet ge-
lezen
Op het nu leeggeruimde tafellaken lag een stapeltje
brieven, die Hugo, vervuld met het briefje van Greta,
onbewust onder het deksel van zijn botervlootje ge-
schoven had.
Er waren drie invitaties, alle van kennissen van
zijn ouders. In elk gezin was een jong meisje. Flirten
was wel prettig als je niets beters te doen had en hij
had er slag van. Maar als Jetty of Mary of Riekie
zich inbeeldde dat hij haar zou vragen, hadden die
kinderen het toch mis.
De briefjes brachten hem weer in zijn humeur.
Maar weldra begon de teleurstelling weer te kna
gen. Hij bekeek het doek, dat onvoltooid op den ezel
stond, een lachend meisjeskopje met kersebloesem in
het haar.
En opeens vond hij 't niet mooi meer. Hij ging er
stil naar zitten kijken. Lag 't aan hem of aan zijn
werk? Nu was 't misschien maar net goed dat Greta
niet kwam. Neen, 't beviel hem niet meer. 't Leek hem
nu 'n banaal gevoel, niet de Lente. Die moest licht uit
stralen, je moest het jonge groen en de eerste bloemen
ruiken en de vogels hooren kwetteren, als je haar aan
keek. In haar blonde haren moest je het goud van
den zonneschijn zien, in haar blauwe oogen het azuur
van den Aprilhemel. Dit was het nu ja, het frisch
zeventienjarig lachebekje, maar de gedroomde Lente
was het niet.
En hij had er maar zoo vlot en vroolijk op los ge
schilderd om tot deze ontgoocheling te komen.
Even liet hij zich mistroostig op den divan neerval
len. Toen veerde hij op en ging wandelen.
Vlug liep hij de straten door, tot hij in het Haagsche
Bosch kwam. Er waren weinig wandelaars, en aan
stonds genoot hij van de kleuren van het heesterhout,
hier donzig en teer, daar smaragdgroen en vroolijk,
van het rosblond der knoppende boomkruinen, die
stout het. lenteblauw in rezen, van het geurend April-
gras, besneeuwd met duizenden anemonen. Met diepe
volle teugen ademde hij de frissche prikkelende lente
lucht in. Een merel floot op een knoppenden tak, wit
te wolkjes dreven zacht door het hooge vreugdebelo-
vende azuur. En plots zag Hugo een beeld uit vroe
gere dagen in zijn droomende herinnering. Kwam het
door die anemomen, die niet geplukt mochten worden?
Hij zag het meisje weer, kleine blonde Suze,met wie
hij vroeger, toen nij nog een jongen was, in zijn dorpje,
anemonen ging plukken, die zij in hun mandjes naar
huis brachten. Al lang had hij Suze uit het oog ver
loren. Waarom dacht hij nu opeens aan haar?
Bevangen door de lentelucht, liet hij zich vallen op
een bank. Suze was een lief hartelijk vriendinnetje
van hem geweest; dat mooie blonde kind. zou nu een
heele dame zijn. Hoe zou zij er nu uit zien? Jam
mer dat hij haar nooit gevraagd had voor hem te po
seeren. Haar golvend goudhaar, dat toen nog vrij
loshing, droeg zij nu zeker opgestoken. En die reine,
zonnige blauwe oogen, die zij zoo onbevangen tot hem
opsloeg, zouden nu zeker anders kijken dan in dien
ouden gouden tijd.
Hugo zuchtte. Er kwamen wandelaars in de lanen
en op een bank, niet ver van de zijne gingen een
jongen en een meisje zitten, hand in hand. Hugo
stond ophij was alleen en de weemoed van het alleen
zijn in net voorjaar vermengde zich met zijn teleurstel
lingsleed over zijn arme, mislukte Lente.
Alleen behoefde hij niet langer te blijven dan hij zelf
verkoos. Hij kon kiezen tusschen drie meisjes, niet
leelijk, niet dom, niet onbemiddeld ook. Met open ar
men zou hij ontvangen worden, als hij zijn aanzoek
deed. En Jetty en Mary en Riekie waren verliefd op
hem. „L'embarras du choixMaar geen van die
flirtmeisjes begeerde hij tot levensgezellin. In zijn ate
lier zocht hij in de boekenkast een boeiend boek om zijn
gedachten af te leiden. Maar nog stond hij verstrooid,
nu in 't ééne dan in het andere boek te bladeren, toen
er op de deur werd getikt. Zonder de oogen op te
slaan riep hij: „Jablij met een bezoek, dat hem
misschien in een aangenamere stemming, zou brengen.
„Hugo, ken je mij nog?" zei een welluidende meis
jesstem, „hoe gaat 't? mag ik je werk bekijken?"
't Was Suze, mooier nog dan hij haar zich daareven
voorstelde, een bos anemonen in de hand. Zij logeer
de in Den Haag en haar eerste bezoek was voor hem,
anders zouden de anemonen, die zij op de oude plekjes
had geplukt, hun teere kopjes laten hangen.
En terwijl zij, even onbevangen en vroolijk als toen
zij nog een schoolmeisje was, de anemonen in een kris
tallen schaal schikte en Hugo's werk bekeek, met op
merkingen, die getuigden van fijn en zuiver schoon
heidsgevoel, voelde Hugo zich weer blij, blijder nog
dan vroeg in den morgen. Hij zag haar aan. Zij
straalde licht uit, hij rook jong groen en lentebloemen,
hij hoorde vogelengekwetter. In haar blonde haren
zag hij het goud van den zonneschijn, in haar blauwe
oogen het azuur van den Aprilhemel.
Hugo had zijn lente gevonden.
En hij zei het Suze en vroeg haar, voor hem te po-
aeeren.
Zij was aanstonds bereid. Eerst moest ze even haar j
gastvrouw gaan waarschuwen, dan kwam zij terug.
Toen haar golvend goudhaar los op haar bleekgroene
blouse viel, vouwde Hugo, zonder te weten dat hij het
deed, zijn handen in extase van bewondering en zijn
oogen vulden zich met tranen.
Nu werkte hij met vreugde en zekerheid. En Suze
genoot mee, omdat zij hem hielp schoonheid te schep
pen.
Greta werd afgeschreven. Suze was een ideaal-mo-
del. Zooals zij hem begreep kon geen mensch hem
begrijpen. Eiken dag, als zij kwam, was het atelier
met bloemen getooid. Elke dag, als zij kwam, was een
feestdag.
En duizend herinneringen uit hun kinderjaren wer
den opgehaald en 't was hen of zij bij elkander behoor
den. 't Was met flirten gedaan. Jetty, Mary en Rie
kie keken tevergeefs verlangend naar hem uit.
Hugo had zijn Lente gevonden.
En toen hij Suze vroeg, zijn Lente te blijven voor
goed, vonden zij 't allebei heel natuurlijk dat zij al
tijd samen zouden werken, in liefde en in schoonheid.
Nadruk verboden.
UIT INDIë.
Men was zoo gerust in onze Oost, reeds enkele we
ken na het uitbreken van den wereldbrand. Die zou
de kolonie niet deren naar blijkbaar van officieele zijde
verzekerd was. Mogelijk dat het teruggekeerde ge
voel van zekerheid, na de buitengewone opwinding en
spanning van den eersten tijd, voor een deel met de
gebleken goede gezindheid van Java's bevolking ver
band hield. Betuigingen van aanhankelijkheid uit de
verschillende deelen van de Buitenbezittingen kwamen
zich later bij die van het volk van Java voegen.
Toen gebeurde het, dat Japan niet weinig buiten
zijn met Engeland overeengekomen terrein van actie
trad. Men werd in Indië in zijn goed vertrouwen in
de naaste toekomst wel wat geschokt, toen een Japan-
neesche macht bezit nam van Duitsch Mikronesië, meer
bepaaldelijk van de Marshall-eilanden.
Wat wil Japan? vroeg men toen ook in Indië. Men
kent thans het antwoord; Japan wilde niets blijvends
met die inbezit-neming, zelfs is het er nu reeds toe
overgegaan geheel dat deel van het Duitsche bezit in
deifGrooten Oceaan aan Australië over te dragen.
Het Australische Gemeenebest fungeert nu als tijde
lijke beheerder van alle Duitsche koloniën in dien oce-
aan.
Een oorlog van den omvang als deze doet over ge
heel de wereld zijn invloed gevoelen. Ook Indie on
dervindt zulks, de scheepvaart met Indië niet in de
laatste plaats.
Reeds begin October moest de Paketvaart haar snel-
dienst staken op de Oostkust van Sumatra en Singa
pore wegens gebrek aan passagiers en lading. Moge
lijk ook hebben daartoe medegewerkt de in dien tijd in
werking getreden bepalingen voor de havengelden in
Tandjong Priok, Belawan, Palembang, Makasser en
Tjilatjap, welke bepalingen zegt de „Sum. Post
zwaar zullen drukken op de sneldienstbooten, de pas
sagiers en de lading. Van andere veranderingen in
de diensten bij de Paketvaart vernamen we niet.
Voor het hoogst belangrijke coltuurland ter Oost
kust van Sumatra is met vorenvermelde inkrimping
het verkeer met Batavia (Priok) teruggebracht tot een
veertiendaagsche. Op andere wijze echter schijnt het
weder schadeloos gesteld. Men verwachtte n.l. dat
tegen half October de „Nederland"-booten geregeld de
reede van Belawan zouden aandoen, hoewel uitslui
tend om passagiers en de mail over te nemen en af te
zetten. Met dit korte oponthoud op genoemde reede is
echter voor de Oostkust tevens een geriefelijke verbin
ding verkregen met Batavia (Priok) en Singapore.
Voor de verbinding van den wal met de mailstoomers
ter reede van Belawan was de ferry-boot „Cremer"
aangewezen.
Nog valt er op een verbetering te wijzen m het ver
keer met Belawan en Medan. Sedert 5 November j.l.
zijn we goed ingelicht doen de mailstoomers van
de Rotterdamsche Lloyd mede Sabang aan. Deze
maatregel zal zoo heet het tot einde Maart wor
den bestendigd.
Het gevolg hiervan is, dat passagiers van die kust
nu wekelijks gelegenheid hebben zich op Nederland
sche mailbooten naar Europa in te schepen, op die van
de R. L. door overscheping te Sabang, en dat wekelijks
te Medan een mail naar Nederland kan worden ge
sloten en, force majeure daargelaten, uit Nederland
kan -worden verwacht.
Zoo is reeds veel gedaan om het welvarende gewest
Oostkust van Sumatra zoo min mogelijk onder de bui
tengewone tijdsomstandigheden te doen lijden. De
belangen der beide stoomvaartmaatschappijen en die
van het rijke cultuurland gaan hier samen. Doch men
vrage er niet naar of geheel overig Indië wel met de
zen laatsten maatregel is gediend.
Te Priok en overal zal nu de mail per R. L. nog la
ter aankomen dan onder den druk der tijdsomstandig
heden reeds plaats vond. Door de zeereis van af Ne
derland en mogelijk oponthoud in de Europeesche wa
teren hebben de mails reeds zooveel vertraging verge
leken bij normale tijden, nu neemt de R. L. er nog een
haven bij, maakt daarvoor een omweg en verlengt zoo
doende niet onbelangrijk den duur der reis. Het alge
meen belang schijnt hier wel wat uit het oog verloren.
We geven hier het volgende uitknipsel uit de „Sum.
Post" ter beoordeeling hoe men ter Oostkust over zul-
kc zaken denkt
„De beide vermelde nieuwe maatregelen (hiervoren
genoemd) zijn twee stappen in de goede richting. Nu
de Lloyd-booten reeds Sabang gaan aandoen, zal het
niet lang meer duren, of de Rotterdamsche Lloyd zal
hare route overleggen van Batavia via Singapore en
Medan naar Sabang. Zelfs als de thans vigeerende
geschreven contracten en stilzwijgende overeenkomsten
op dit oogenblik de „Lloyd" nog verhinderen geheel
dezelfde route als de „Nederland" te volgen, kunnen
wij 't ons niet als anders voorstellen dan dat eerlang'
ook de Lloyd de route door de Straat van Malakka en
via Medan zal nemen. De Straat van Malakka is een
belangrijke hoofdweg in het wereldverkeer naar het
Verre Oosten, Indië en Australië. Het aanloopen van
Padang is slechts een piselijk belang. Nu het ver
keer zich meer en me op reusachtige schaal dooi
de Straat van MalakL ontwikkelt en Medan in deze
wereldroute is gelegen, eischt de normale en logische
gang van zaken, dat ook voor de Rotterdamsche Lloyd
Medan in de plaats treedt van Padang. Dit spijt ons
voor de stad Padang, die van oudsher de belangrijk
ste plaats en voornaamste haven van Sumatra was.
Doch de tijden zijn veranderd, de omstandigheden ge
wijzigd. Feitelijk is reeds thans Medan de voornaam
ste stad van Sumatra en nu gelegenheid zal worden
gegeven om ter reede van Balawan te embarkeeren en
te debarkeeren, kunnen wij gaan eischen, dat ons niet
eefie tweewekelijksche, doch eene wekelijksche directe
verbinding met Europa per Nederlandsche mail worde
verschaft. Hiermede treden wij in gelijken rang met
Batavia, Semarang en Soerabaja.
En als over enkele jaren de Oceaanhaven te Belawan
gereed is, moeten wij ons elke week te Belawan op een
Nederlandsche boot kunnen inschepen. Die toekomst
moge niet ver meer af zijn."
Er zijn wel redenen, moeten we erkennen, om te ver
onderstellen het het dien kant uit zal gaan. Moge dan,
wordt Padang eenmaal uit het directe verkeer met Ne
derland geschakeld, een spoorverbinding bestaan tus
schen de havenplaats (Koningin Emmahaven) en Pe-
kan Baroe aan de Siak-rivier en daarmede het toch
ook belangrijke gouvernement van de Westkust einde
lijk in het bezit zijn gekomen van zijn natuurlijken af-
voerweg, die voert naar de Oostkust van het eiland,
naar de Straat van Malakka.
Voor Sabanghaven schijnt de toekomst weinig te be
loven, wat ook belanghebbenden bij die haven mogen
beweren."
Laat deze bijdrage in hoofdzaak over de scheep
vaart handelen en verwijlen We nog een oogenblik bij
de Paketvaart, die onze Indische wateren bevaart. De
dienstregeling van de Kon. Paketvaart-Mij. voor het
tweede halfjaar 1914 geeft daartoe aanleiding.
Dit lijvig boekdeel doorbladerend krijgt men den in
druk van een bloeiend scheepvaartbedrijf in Ned.-In-
dië. Het honderdtal stoomers, passagiers- en vracht
schepen, zal spoedig vol zijn. Van de intensiteit van
het verkeer overtuigt de bij de dienstregeling gevoegde
kaart.
De Paketvaartbooten komen tot in de verste uithoe
ken van den Archipel en zijn zoodoende een machtige
steun bij de ontwikkeling der Buitenbezittingen. Van
Bandjermasin dringt de hekwielstoomer Negara tot
diep in het hart van Borneo en onderhoudt een veer-
tiendaagschen dienst op de Barito met Poeroek Tja-
hoe. De oostkust van het eiland Sumatra wordt door
de Paketvaart-stoomers op verschillende punten bin
nengedrongen. Op de machtige Siak-rivier stoomen zij
geheel tot Pekan Baroe, hiervoren reeds genoemd Op
de Indragiri komen ze tot Rengat, op de Batang Hari
tot Djambi tot voor Palembang op de Moesi en in de
residentie Benkoelen varen zij de Toelang Bawang op
tot voor Menggala. Van de hoofdplaats Palembang
dringt tenslotte de Paketvaart het binnenland in met
een drietal kleine stoomers, de beide Ogan's en de Ka-
poeas Moeara Enim en Moeara Klinggi zijn daar de
eindpunten.
In betrekkelijk korten tijd heeft de Kon. Paketvaart-
Maatschappij een enorm intensief stoomvaartverkeer
weten te ontwikkelen, waarin alle eilanden van eeuige
beteekenis deelen, een verkeersintensiviteit zonder
voorbeeld in eenige Europeesche kolonie. Vergeten we
echter niet, dat geen kolonie een archipel uitmaakt
van de beteekenis van ons bezit.
Anderzijds heeft die maatschappij zich een mono
polie geschapen dat blijkbaar niet zonder bedenken is,
gelijk naar aanleiding van het tusschentijds verzoek
om verlenging van het contract is gebleken. Wij voor
ons meenen, dat die maatschappij moet gehandhaafd
blijven in het belang van Indië, kan het met eenige
wijzigingen, eenige bindende bepalingen meer in het
contract met het Gouvernement.
SI ANOE.
AAN DE DAMMERS!
Met dank voor de ontvangen oplossingen van pro
bleem No. 314 (auteur G. Bonne).
Zwart:*, 8, 9, 10, 12, 14, 17, 22, 23, 26, 28, 35.
Wit: 21, 24, 30, 32, 34, 37, 39, 42, 44, 47, 48, 49.
1. 32—27 1. 22 31
2. 44—40 2. 35 33
3. 24—20 3. 14 25
4. 37—32 4. 28 37
5. 48—43 5. 37 39
6. 34 43 6. 25 34
7. 43—39 7.
8. 49 7 8. 2 :11
9. 21 5 en wini
Wij ontvingen goede oplossingen van de heeren
J. Amelsbeek, C. Betlem, W. Blokdijk, G. Cloeck,
D. Gerling, J. Houtkooper, J. K., G. van Nieuwkuijk,
te Alkmaar, S. Homan, Wijde Wormer, H. E. Lantin-
ga, Haarlem, D. Klaij, Oudkarspel, A. Tates, Heiloo.
TWEE AARDIGE STANDEN.
In het Fransche werkje van Manoury komen o. a.
een tweetal standen voor, die wel waard zijn, gebracht
te worden onder de oogen van onze lezers. Eerst een
slagzet.
In den volgenden stand:
kan wit een mooie combinatiezet doen, die hem de
partij zou doen winnen. Welke is winstgang?
De lezer zal wel doen eerst even te zoeken, alvo
rens de oplossing in te zien.
Wit moet spelen:
1. 23—19 1. 13:24
2. 33—29 2. 24 42
3. 37 48 3. 26 37
4. 36—314. 37 26
5. 17—11 5. 6:28
6. 27—21 6. 26 17
7. 40—34 7. 30 39
8. 44 24 (slaat 8 schijven).
Ten tweede een eenvoudig eindspel, voorgekomen
in een partij, waarbij zwart remise voor winst mocht
rekenen. Wit moest zich dus tot 't uiterste inspannen
om winst te behalen.
m
9,
SB W
Sm. m
W,9B..
B. SSfo. SB.
mm wmi
Zwart: Schijf op 35, 2 dammen op 6 en 30.
Wit: Schijf op 16, 3 dammen op 17, 42, 50
Zwart heeft als laatsten zet 16 gespeeld, denkende
remise te kunnen maken. Wit liet volgen 1611 en
zwart speelde direct 30—2? Toen was het doel van
wit bereikt. Hj won de partij als volgt:
1 4224 1. 2 16
Op 2 T30 volgt 17—39'en 50':25, 25 39 en 39—50.
2. 24— 2 2. 6 28
3. 50:11 3. 16: 7
4. 2 11 4. 35—40
5 11—39 (niet op 50) 5. 4045
6. 3950 en wint.
Een leerzame eindstelling!
Ter oplossing voor deze week:
Probleem 315 van J.. BOURQUIN.
vu
f Zwart: 8/13, 17, 19, 21, 23, 24, 25, 27.
Wit: 28, 30, 32, 34, 36, 37, 38, 41, 42, 44, 45, 46.
Oplossingen vóór of op 10 December 1914, Bureau
van dit Blad.
BURGERLIJKE STAND.
HENSBROEK. November.
Geboren Johanna, d. van Klaas Munster en
Catharina Pater.
Overleden Frederik Masteling, 14 dagen.
KOEDIJK. November.
Geboren Gcrbrand, z. van Gerbrand Nieuw-
land en Cornelia Verwer. Maria, d. van Adrianus
Johannes Verduin en Anna Bak. Trijntje, d. van
Pieter Tromp en Barber Staasen.
Levenloos aangegeven kind van Willem Hes en Ma
ria Schoen. Twee levenloos aangegeven kinderen
van Jan Vennik en Jannetje de Graaf.
OUDKARSPEL. November.
Geboren Elizabeth Marijtje, d. van Jan Admi-
raal en Jannetje Ruis. Wilhelmus Gerardus, z. van
Johannes Wijte en Johanna Slijkerman. Antje, d.
van P. Kroon en M. Korver,
Overleden Neeltje, d. van Jan Semeijns en
Wulven, 59 jaar.
NOORD-SCHARWOUDE. November.
Geboren Deodorus Willebrordus, z. van Jan
Beers en Aafje Elders.
Overleden Adrianus Petrus Brink, 1 maand.
Antje Kist, 46 jaar. Willem van Loo, echtgenoot
van H. S. van Wulven, weduwnaar van H. J. van
HARENKARSPEL. November.
Geboren Adrianus, z. van Adrianus Sneekes
en Alida Jaspers. Susanna Catharina, d. van Hen-
ricus Dekker en Reensje Plak. Nicolaas Comelis,
z. van Pieter Dekker en Trijntje Tesselaar.
ZUID-SCHARWOUDE. November.
Ondertrouwd: Jb. van Twuijver en A. de
Boer. Cs. Wagenaar en S. Bonkenburg, te Alk
maar. Jb. Pirovano en J M. Hermens te Velsen,
onlangs alhier
Getrouwd: Jb. van Twuijver en A. de Boer.
Cs. Wagenaar en S. Bonkenburg.
Geboren Geertrudes Elizabeth, d. van Come
lis Groenland en Geertruida Susanna Kaag.
Overleden Elisabeth Berkhouwer, 47 jaar.
Leven Hos aangegeven kind van Maurits Smit.
MARKTBERICHTEN.
Afslagvereeniging BEEMSTER, PURMEREND en
OMSTREKEN, 4 Dec. Op de afslagmarkt werd ver
handeld Spruitjes f 0.45 a 0.60 per mand (15|pond).
Bloemkool|f 5.60 a 12.10 per 100* boerenkool f|0,12
a 0,20 per mand.
WARMENHUIZEN, 3 Dec. Aangev. 41900 stuks
roodekoolf 2,40 a 6.30, 15800 stuks wittekool f 4.
a 11.30,2600 gele kool f 2.90 a J5.640 stuks
bloemkool f 4 60 a 4.80 per 100. 89 baal uien f 3.95
a 4.15 per baal, U/2 baal nep f 2,50 per baal, 161
zak kool f 0,21 a 0,36 per zak; baal wortelen f 1,
per baal.
Advertentiën van 1—5 regels 25 Cts.
J. B. L. SIMON, Steenhouwer, Koningsweg 46,
MARMERSLIJ P tot onderhoud van marmeren vloe
ren. MARMERPOLITOER voor Schoorsteenmantels,
Waschtafels enz. Onovertroffen kwaliteit.
STEENHOUWERIJ A. KALLANSEE.
NIEUWESLOOT No. 1.
Specialiteit in GRAFZERKEN.
Foto gratis.
TE KOOP: Meubelen, Stoelen en Spiegels in ver
schillende stijlen, Kamermeubelen, ook solied Stof-
feerwerk te leveren. Aanbevelend,
Firma P. J. C. NIEROP,
ALKMAAR. FNIDSEN 113. LANGESTRAAT 58.
De welbekende beste STRAATBEZEMS zijn nog
voorradig bij P. W. N. NAP, Hekelstraat C 10.
Het adres voor het SCHOONMAKEN van ROL-
T APIJTSCHUIERS.
Geen heerlijker, zuiverder en smakelijker glas bier,
dan het beroemde TRAPPISTENBIER. Ook per
halve flesch verkrijgbaar bij J. H. ALBERS, in den
Bierkelder Verdronkenoord, ingang Kapelplein.
Een BOVENHUIS TE HUUR, Langestraat, huur
prijs f 3.50.
Te bevragen Hotel „De Burg."
GEVRAAGD een kortharig zwart of bruin, klein
HONDJE (reu), ongeveer een jaar oud, zindelijk en
geen ras. Brieven letter H 352, bureau dezer courant.
KINDERWAGEN TE KOOP. Wegens omstan-
digheden te koop een Promenade-kinderwagen met
kap. Slechts éénmaal bereden. Spotkoopje.
Adres bureau van dit blad.
