FEUILLETON.
DE WELDOENSTER
VARIA.
BELGrIE.
ENGELAND.
FRANKRIJK.
TARIA.
NEDERLAND.
hij 'n minderwaardig»* tortmtoele misdadiger, van na
ture biezonder hardvochtig zijn; we kunnen zelfs die
pressie tot gestrengheid goed genoeg verklaren uit
drijfveren van gekrenkt rechts-gevoel, dat zo menig on
zer bevangen houdt. Toch waarschuwen we 't publiek
om 't geval met Oenl. de Wet met omzichtigheid te ma
nipuleren; en we hebben op prijs gesteld dat, met 'n
enkele uitzondering, onze engelse kollega's op zo deli-
kate wijze de in-hechtenis-neming van de rebellie-hoofd
man hebben behandeld. Genl. de Wet was 'n nationale
held; en dat hij thans, tengevolge van ziekelik fanatis
me, te Johannisburg in 't fort zit opgesloten, is voor
duizenden in den lande 'n pijnlike en beschamende ge
beurtenis. Laat dan ook niemand aanstoot nemen aan
de tederheid, waarmee z'n oude wapenbroeders en z'n
vroegere bewonderaars de gevangen Oenl. de Wet wen
sen omringd te zien. De zware arm der justitie drukt
alreeds zwaar genoeg op 't grijze hoofd van de Vrij-
stater. Waarom hem de nauw zichtbare nuances van
respekt te misgunnen, waarmee 't droeve lot van Chris-
tiaan de Wet wellicht 'n beetje kan worden verzacht!
DE BEGROOTING VOOR 1915.
De ,,XXe Siècle" meldt: Wijl de kamers binnen den
wettelijken termijn niet kunnen bijeenkomen om de be
grooting te stemmen, is een koninklijk besluit uitge
vaardigd, waarbij de ministers gemachtigd worden de
uitgaven en inkomsten vast te stellen op de basis van
het afgeloopen jaar
Het tekort zal door een leentng worden aangevuld
DE APPROVIANDEERING VAN BRUGGE.
Te Brugge zijn volgens „de Tijd" vier personen ge
rechtigd heen en weer naar Nederland te gaan. 't Zijn
een drietal raadsleden met een schepen, die aangewe
zen zijn te zorgen voor de approviandeering der ge
meente. Eerst weigerden ze, daar de. Duitschers alleen
verlof wilden verleenen op voorwaarde, dat de Duit
schers een gedeelte van die levensmiddelen konden te-
rugkoopen. De burgemeester raadde hen echter aan,
verstandig te zijn, daar anders ook de bevolking vèr-
hongeren moet, en deze wellicht zou overgaan tot het
plunderen van particuliere huizen. Uit medelijden met
de bevolking alleen legt meü zich nu neer onder die
onrechtmatige bepaling.
HET DUITSCHE BEWIND IN MIDDELBURG.
Men schrijft uit Aardenburg aan het Centrum
Was het tot dusver in het Belgische dorp Middel
burg rustig gebleven, gisteren (1 Jan.) zijn de burge
meester en secretaris dier gemeente door de Duitschers
gevangen genomen en naar Heijst overgebracht. Vol
gens een later bericht zou de gemeente-secretaris en
ook de burgemeester weer zijn vrijgelaten. De reden
dier gevangenneming schijnt te zijn, dat de door de
Duitsche overheid gegeven orders niet waren uitge
voerd. Last was gegeven, dat alle slooten en grachten
binnen 14 dagen droog gelegd hadden moeten wor
den. Aan dit bevel kon natuurlijk onmogelijk voldaan,
worden.
Tegen 2 Jan. moeten de boeren in Middelburg 100
stuks vee voor het Duitsche leger leveren.
Bij niet voldoening aan de requisitie zou de gemeen
te verantwoordelijk worden gesteld.
DE ONAFHANKELIJKE ARBEIDERSPARTIJ
Op de jaarvergadering der Schotsche afdeeimg van
de Onafhankelijke Arbeiderspartij, Zaterdag te Glas
gow gehouden, waar het parlementslid Keir Hardie
zou spreken over den oorlog, zijn ook vier politie
mannen verschenen, onder wie twee stenografen, die
verklaarden dat zij Keir Hardie's rede kwamen aan-
iiooren. Hun is medegedeeld, dat zij er niets te maken
hadden, daar ze niet waren uitgenoodigd, en dat rij
niet zouden worden toegelaten, daar het gebouw par
ticulier eigendom was. Hiermee heeft de politie genoe
gen genomen en is vertrokken. Aan de pers, die wel
genoodigd was, is toen ook niet vergund om een ver
slag van Keir Hardie's rede te geven. De Daily News
weet intusschen mee te deelen, dat er verschillende be
sluiten en moties inzake den oorlog zijn aangenomen.
Aan de afgevaardigden der Onafhankelijke Arbeiders
partij (I. L. P.) is opgedragen om goed te letten op
de houding welke de parlementsleden van de Arbei
derspartij aannemen ten opzichte van den oorlog. Een
motie is aangenomen waarin afkeuring wordt uitge
sproken over het feit dat de Arbeiderspartij geen sa
menkomst heeft belegd bij het uitbreken van den oor
log. Ool^ heeft de vergadering haar leedwezen geuit
over het optreden van de parlementaire arbeiderspar
tij op propaganda-vergaderingen voor de werving te
gelijk met leden van andere politieke partijen. Ten
slotte is aan de leden der I. L. P. verzocht de Regee
ring niet te steunen in haar beweging tot bevorde
ring van de dienstneming voor het leger.
DE VORMING VAN EEN TWEEDE LEGER.
De Parijsche correspondent van de Neiie Zürcher
Zeitung schrijft over Frankrijk's werk achter het front.
door de schrijfster van
„Elizabeth and her German Garden".
231 o
Het vreemde gevoel voor het eerst in haar leven
thuis te zijn beving Anna. Dit arme landschap, hoe
liefelijk en aandoenlijk was het. Als rij het vergeleek
bij een Engelsch landschap, met zijn dichtjbezaai.de
dorpen en tuinen en velden, die er uitzagen als parken,
scheen deze streek zeer armoedig en zeer kaal, maar
bovenmate aantrekkelijk. Evenals de meubels van
haar huis, trof de streek haar als een zinnebeeld van
eenvoud en kracht. Het volk, dat hier woonde, moest
zuinig en matig zijn en hard werken, indien het in le
ven wilde blijven, door zwaren arbeid het leven ont
worstelen aan den grond, door de langd*: 'ige winters
gesterkt tot lijdzaamheid en zelfverloochening, hun on
deugden en zwakheden moesten bevriezen of zij wilden
of niet. Ten minste dat dacht Anna toen zij stond te
staren over de open plek naar de akkers en de lucht.
„Zou men hier niet goed kunnen zijn? Zou men
hier niet heel, heel goed kunnen zijn?" mompelde zij
voortdurend. Toen bedacht rij, dat ze zichzelf van
haar komst af aan dergelijke vragen had voorgelegd
en met het snelle besluit moedig te onderzoeken, wat
er in haar omging en er eerlijk over na te denken, ging
zij zitten op een boomstam, knoopte haar mantel hoog
dicht, want de wind blies haar in 't gericht, en maakte
plannen.
Susie kwam niet beneden ontbijten, maar bleef n
haar slaapkamer op de sofa liggen. Zij dronk een glas
melk met een geklopt ei en hoorde Hilton's oordeelvel
lingen aan over het Duitsche volk, met venijn uitge
sproken, terwijl zij pakte. Maar Hilton, ofsdioon haar
verachting voor Duitsche manieren onuitiprekclijk
groot was, was geheel verzoend met een meesteres, die
zoo spoedig had toegegeven aan haar verlang ti, naar
de Hillstreet terug te keeren, en het venijn was van ab-
jtracten aard. Susie zat dus haar melk met kleine
AHe mannen tusschen 25 en 47 jaar die nog geen
dienst deden, hebben thans de keuring te ondergaan.
Men kan rekenen dat tegen einde Februari 250.000
man nieuwe troepen In 't vuur kunnen worden ge
bracht. De lichting 1916 wordt in den loop van
Januari opgeroepen, en dan zullen in Frankrijk alleen
nog maar verlofgangers en afgekeurden thuiszitten.
Er is nu nog sprake van den dienstplichtigen leef
tijd van 47 op 56 jaar te brengen. Zoo hoopt men
dan te kunnen vormen wat men in Frankrijk „het
tweede leger" noemt. Deze moet den grooten aanval
mogelijk maken.
Om dit tweede leger stevig in het Iegerverband
in te lijven is een hervorming op groote schaal on
dernomen. De territoriale reserve en de laatst afge
richte klasse rekruten worden naar een deel van het
front gezonden, waar zij, gedekt door artillerie, voor
de verdediging van loopgraven en veldstellingen
hebben te zorgen. Zij die daardoor vrij komen,
moeten behulpzaam zijn bfj de africhting van „het
tweede leger".
UITWISSELING VAN INVALIEDE KRIJGSGE
VANGENEN.
Genève is als centrale voor de uitwisseling van
invaliede krijgsgevangenen aangewezen. Dank zij
het optreden van het internationale agentschap voor
gevangenen, van keizer Wilhelm en van den Paus
worden de eerste transporten nog in den loop van
deze maand verwacht.
KORT RECHT.
De journalist Joseph Kotek te Prosznits uit Galicië
is door een krijgsraad te velde wegens verstoring
der openbare orde door het houden van een tegen
den staat gerichte redevoering voor den „Konsum-
verein" te Smrzitz, standrechtelijk tot den dood door
den strop veroordeeld. Dit oordeel is bij wijze
van genade in doodstraf door den kogel veranderd
en twee uren na het uitspreken van het vonnis aan
Kotek voltrokken.
H. M. DE KONINGIN.
H. M. de Koningin bezocht gisteren incognito
Maastricht. Ten huize van den Commissaris der Ko
ningin werden door H. M. in audiëntie ontvangen de
besturen van het Roode Kruis, het Comité voor Belgi
sche Vluchtelingen en het Plaatselijk Steuncomité uit
Maastricht. Verder de plaatselijke steuncomité's uit
Weert, Valkenburg, Houthem, Kerkrade, Sittard, Heer
len en Roermond, het bestuur van het Roode Kniis uit
Heerlen en het Comité voor Belgische Vluchtelingen
uit Eysden, Venlo en Weert.
Nog hield H. M. in den loop van den dag een revue
over de troepen op den Meersenerweg.
LEENINGWET 1914.
De Nederlandsdie Bank deelt mede op welke wijze
storting zonder beleening bij de Bank kan plaats heb
ben. (Met inschrijvingen op de leening belast de
bank zich niet).
Rekeninghouders bij de Nederlandsche Baak, die als
plaats van storting hébben gekozen het kantoor van
een der 21 betaalmeesters, of van den ontvanger der
directe belastingen te Deventer, Meppel, Nijmegen,
Tilburg, Enschedé en Leiden, en die de storting willen
doen geschieden door de Bank zonder tegelijk eene be
leening op de obligatiën aan te gaan, kunnen, uiterlijk
den laatsten werkdag voor den verschijndag der stor
ting, aan de Bank opdracht geven ten laste van hunne
rekening het door hen verschuldigde bedrag te goed
te schrijven in het credit van het betaalmeesters- of ont
vangerskantoor, hetwelk zij voor de storting gekozen
hebben, bij het agentschap van de Nederlandsche
Bank, alwaar dat kantoor zijne rekening heeft.
De rekening-houder zal het hem op zijne Inschrij
ving afgegeven biljet van toewijzing, of wel een
volgbriefje van rijn bankier (kassier, enz.) op het toe
wijzingsbiljet van diens gecombineerde inschrijving
aan De Nederlandsche Bank moeten ter hand stellen.
Het betrokken kantoor van De Nederlandsche Bank
zal dan tegen hare verklaring van crediteering van
den betaalmeester of ontvanger de 5% obligatiën in
ontvangst nemen, welke den inschrijver tegen die stor
ting toekomen.
Laat de rekening-houder die obligatiën in bewaring
bij De Nederlandsche Bank, dan dient hij zich hier
omtrent nader met het betrokken bank-kantoor te ver
staan; wenscht de rekening-houder die obligatiën bij
het kantoor van De Nederlandsche Bank in ontvangst
te nemen, dan dient hij hiervan bij het verzoek om stor
ting dadel-k melding te maken .en deze stukken uiter
lijk den derden werkdag na de storting bij dat kantoor
in ontvangst te nemen.
Deze handelingen van storting en ontvangst en af
gifte van obligatiën zullen voor rekeninghouders door
de bank worden verricht zonder eenige berekening van
provisie, mits de betaling in giro geschiedt zonder op
neming of uitbetaling in contanten.
Het zal, aldus de mededeeling der Bank, wel nauwe
lijks vermelding behoeven, dat de rekening van den
rekening-houder bij de bank deze betaling voor zijne
rekening zal moeten gedoogen, hetzij uit zijn tegoed in
teugjes te drinken in een vrij kalme gemoedsstemming,
toen er aan de deur werd geklopt en Anna vroeg of
rij binnen mocht komen.
„O, ja, kom binnen. Heb je de treinen nagekeken
„Ja. Er is maar één geschikte trein, dan moet je
dadelijk na de lunch vertrekken. Zou je niet liever blij
ven Susie? Je zult zoo vermoeid rijn, als je naar huis
gaat zonder uit te rusten."
„Kunnen wij niet vóór de lunch gaan?"
„Ja, natuurlijk, als je liever te Straals^id wiit
lunchen."
„Veel liever.* Heb je het Iersche karretje besteld?"
„Ja, om half twee."
„Bestel het dan om half één. Hilton kan met mij
mee rijden."
„Dat had ik ook gedacht."
„Heeft die ongelukkige man er weer traan op ge
smeerd?"
„Dat denk ik niet, na hetgeen ik gisteren gezegd
heb."
„Ik zou niet denken, dat wat je gisteren gezegd hebt
hem erg bang heeft gemaakt. Je keek hem zoo vrien
delijk aan of hij je beste vriend was."
„Is 't waar?"
Anna zag er zonderling uit, dacht Susie, en beant
woordde haar opmerkingen op een zenuwachtige afge
trokken manier. Zij was blijkbaar uit geweest, want
haar japon was beraodderd, zij had een kleur en haar
haar zat niet zoo netjes als gewoonlijk. Zij bleef be
sluiteloos staan en keek telkens naar Hilton, die voor
een koffer geknield lag.
„Is dat alles wat je voor je ontbijt gebruikt?" vroeg
rij, toen zij het glas melk opmerkte.
„Wat Is er dan nog meer voor ontbijt te krijgen?"
snauwde Susie haar toe; rij had honger en zou liever
veel meer gehad-hebben.
„Wel, de eieren en boter rijn heel goed," zei Anna
en het was duidelijk, dat zij aan andere dingen dacht.
„Wat zou zij toch in haar hoofd gehaald hebben
dacht Susie, terwijl zij haar schoonzuster wantrouwend
aanzag. Anna's nieuwe invallen vielen in de verste
verte nooit in Susie's smaak. Ze zei op scherpen toon
„Ik kan eieren en boter alleen niet eten. Ik zou in 't
feheel niets gekregen hebben als ik Hilton niet gehad
ad, die naar de keuken gegaan is en dit zelf voor mij
rekening-courant, hetzij door beschikking over zijn
crediet op onderpand, voor zooverre hij hiertoe oogen-
blikkelijk nog zal kunnen overgaan.
In de herinnering wordt gebracht, dat betaling met
cheèques, getrokken door een rekeninghouder bij de
Nederlandsche Bank, niet door betaalmeesters, ont
vangers en postkantoren kan worden aangenomen, zoo
dat betaling per giro. als boven aangegeven, ook om
die reden aanbevelenswaard is.
Niet-rekeninghouders bij de Bank kunnen van deze
tusschenkomst bij één der Bankkantoren geen gebruik
maken.
Stortingen op de Staatsleening door anderen dan
rekeninghouders bij de Bank kunnen bij de Nederland
sche Bank alleen aan het hoofdkantoor te Amsterdam
geschieden.
HET GEBEURDE TE ZEIST.
Naar aanleiding van de vragen van mr. P. J. Troel
stra inzake het geoeurde in den kamp van Zeist in den
morgen van 3 December j.l. heeft de minister van oor
log een uitvoerige mededeeling gedaan, waarin de ge
dragingen van de Belgische geïnterneerden vóór dien
datum worden nagegaan. Waf het optreden van de
zijde der Nederlandsche militairen betreft, merkt de
minister tenslotte op, dat het ingrijpen van het bewa-
kingsdetachement geschied is op last van den kapitein,
commandant van het intemeeringskamp no. 1die den
officier van piket gemachtigd heeft zoo noodig van de
vuurwapenen gebruik te maken.
Het bevel tot vuren is gegeven door den luitenant
van piket, doch niet, dan na herhaalde sommaties en
nadat getracht was de geïnterneerden met overreding
te bewegen uiteen te gaan. Toen daaraan geen gevolg
werd gegeven, de houding der menigte steeds dreigen
der werd, deze meer en meer opdrong en zich niet ont
zag op het piket met steenen te gooien, bleef geen an
der middel dan schieten over.
De minister, hoewel ten zeerste betreurende, dat
moest worden overgegaan tot dit middel, waardoor on
vermijdelijk slachtoffers moesten vallen, heeft nochtans
de overtuiging, dat het krachtig optreden niet alleen
noodig, maar zelfs niet te ontgaan was, en dat de kapi
tein en de luitenant, zooeven bedoeld, geheel 'hebben
gehandeld, zooals hun plicht gebood. Alleen aan dit
tijdig en krachtdadig ingrijpen, hoe treurig ook in zijn
gevolgen, is het te danken, dat erger werd voorkomen!
Ware anders gehandeld, dan zou ongetwijfeld de geest
van verzet zich krachtiger hebben ontwikkeld en tot
ernstiger ongeregeldheden aanleiding gegeven hebben.
EEN UIT DUITSCHLAND GEVLUCHTE
GEÏNTERNEERDE.
Zondagnamiddag is te Melick aan de Nederland
sche grenspost een Belgisch sergeant aangehouden.
Hij was uit Dusseldorp, waar hij krijgsgevangen werd
fehouden, ontvlucht. In Duitschland had hij zich van
urgerkleeding weten te voorzien. Volgens zijn zeg
gen was de behandeling van de Belgische krijgsge
vangenen daar vrij goed Overeenkomstig de bepa
lingen betreffende gevluchte militairen werd hij onmid
dellijk vrijgelaten. Zijn bedoeling is over Engeland
het Belgische leger weer te bereiken.
Door de leveranciers van vleesdi en vet aan de
menages der militairen te Haarlem, is verzocht de
prijzen, die daarvoor rijn vastgesteld, te verhoogen.
De militaire autoriteit heeft hierop afwijzend beschikt
Een drietal heeren hebben in de gemeente Wes-
terbork (Drenthe) 832 hectaren heide en hoogveen
gekocht, welke gronden in ontginning zullen worden
gebracht.
Deputaten, door de jongst gehouden Generale
Synode der Geref. Kerk benoemd, ter behartiging van
de geestelijke belangen onzer militairen, hebben een
adres gericht tot H. M. de Koningin, waarin rij vra
gen een zoodanige regeling te treffen, dat met verlof
gaande militairen niet op Zondag behoeven te reizen.
BINNENLAND.
Gemengd Nieuws.
EEN BELANGRIJK RAPPORT.
Men schrijft ons uit Amsterdam:
De heer Pennink, de directeur van onze Stadswater-
leiding, heeft op verzoek van B. en W. een rapport ge
schreven over den toestand van ons duinwater, zooals
het nu is, en zooals het in de toekomst kan worden.
Het is uitgebreid genoeg, en de experts op dit gebied
zullen er ongetwijfeld in smullen. Maar wij, die
nauwelijks het verschil kennen tusschen Victoriawater
en Drachenquellen, interresseeren ons voor al die be
schouwingen slechts matig, maar stellen belang in de
conclusies van den directeur. En die conclusies kun
nen worden saamgevat in het volgende: het ziet er
treurig uit met ons duinwater! Over een paar jaar is
het misschien zoo hard als een knikker, en is het
chloorgehalte misschien zoo hoog, datenfin, laten
wij den zin niet eindigen. Amsterdammers, die dit le
zen, zouden eens mogen schrikken.
Men herinnert zich, dat het vertrouwen, hetwelk de
heer Pennink in onzen Gemeenteraad geniet, niet bijs
ter groot is. De Raad had met den water-directeur
altijd kwesties, en toen in zeker jaar het water-verbruik
in onze goede stad plots eens verbazend steeg, met
heeft klaargemaakt."
„Die uitstekende Hilfoo," zei Anna, zonder er bij te
denken.
„Ben je nog niet klaar met pakken, Hilton?"
„Neen, freule."
Anna ging op de punt van de canapé zitten en be
gon de strooken van Susie's morgenjapon om haar
vingers te winden.
„Ik heb den heelen nacht geen oog dichtgedaan", zei
Susie met een echt martelaarsgezicht, „en Hjlton ook
niet."
„O, neen? Waarom niet? Ik heb den slaap van
den rechtvaardige geslapen beter geloof ik dan eeni
ge rechtvaardige waar ik ooit van gehoord heb."
„Wat. is die man niet op je kamer geweest?"
„Welke man? O ja, daar heeft miss Leech mij van
vertéld. Hij heeft de kachels aangemaakt, niet waar?
Ik heb geen enkel geluid gehoord."
„Dan heb je geslapen als een os. Iedereen, die maar
eenigszins fijngevoelig is, zou doodelijk verschrikt zijn.
Ik ten minste wel efl Hilton ook. Ik zou voor geen geld
van de wereld nog een nacht in dit huis doorbrengen."
Het scheen dat Susie werkelijk reden tot klagen had.
Zij was zenuwachtig geweest den avond te voren nadat
Hilton weggegaan was. Zij kon niet slapen en maakte
zich ongerust bij de gedachte hoe weerloos zij waren
zes vrouwen alleen in dit woeste oord. Zij wenschte
toen van harte dat Dellwig in huis woonde. De rat
ten die boven over de vliering liepen, vermeerderden
haar angst. De wind schudde de ramen van haar ka
mer en huilde mistroostig. Zij verdroeg het zoo lang
mogelijk, wat langer was dan de meeste vrouwen het
zouden uithouden, toen klopte zij tegen den muur, die
haar kamer van clie van Hilton scheidde. Maar Hilton
met de dekens over het hoofd en alle kaarsen aan die
rij had kunnen verzamelen, zou haar kamer nooit uit
gekomen rijn al kon ze haar meesteres van den dood
reddenen Susie, wanhopig bij het vooruitzicht van
een verschrikkelijken nacht, verzamelde al haar moed
en vloog de kamer uit om naar te halen. Arme Susie,
daar stond rij huiverend voor de gegrendelde deur van
haar kamenier, weinig aangekleed, vol aandacht voor
de vlam van haar kaars, die ieder oogenblik dreigde
uitgeblazen te worden, alleen op het groote, tochtige
portaal, verschrikt van het geluid van haar eigen ge-
honderdduizenden kub. meters, meenen we, toen sprak
een geacht, vooraanstaand Gemeenteraadslid de mee
ning uit, dat de water-directeur de heeren Raadsleden
eens wilde „nemen", en dat hij aande mogelijkheid ge
loofde, dat de directeur ergens een lek in de buizen
had laten maken, om maar een grootere productie te
willen bebben. Gelukkig is die meening verkeerd ge
weest. De heer Pennink is inderdaad een hoogstaand
man, maar hij streeft er niet naar, om in den Raad
vertrouwen te winnen. En zoo staat het ook te bezien,
of dit rapport in den Raad indruk zal maken. In ieder
geval zijn de duinen nog niet met Lekwater bevloeid,
zooals de heer Pennink dit wenscht
DE VERMISTE VISSCHERSSCHUIT.
De visschersschuit Wierjpgen 112 is op de Friesche
kust bij Workum in stukken geslagen. De beide opva
renden zijn verdronken. De lijken zijn nog niet ge
vonden.
MEVROUW FIEGE.
Voor den Hoogen Raad is gisteren gepleit in de
zaak van de gedetineerde Barbara Maria Aupers, huis
vrouw van W. Fiege, door het Amsterdamsche Hof
veroordeeld tot 2 jaar gevangenisstraf (de Alkmaar-
sche rechtbank had 4 jaar opgelegd), wegens het op
zettelijk gebruik maken van valsche geschriften, te za-
men met M. C. v. R., waardoor de veehouder C. D. te
Spierdijk bewogen werd tot afgifte van ongeveer
19.000.
Mr. J. H. G. Bekker, Amsterdam, ontwikkelde tegen
het arrest van het Hof twee cassatiemiddelen.
De advocaat-generaal bij den Hoogen Raad zal 18
dezer conclusie nemen.
HET N. V. V. EN DE OORLOG.
Op 1 December waren, volgens den staat in „De
Vakbeweging", bij het Nederl. Vakverbond aangeslo
ten 87,366 leden. Daarvan waren op dat tijdstip onder
de wapenen 11,703 en werkloos 16,078. Minder dan
drie dagen werkten 1640 en drie dagen of langer, doch
korter dan gewoonlijk, werkten 6046 leden. Den ge-
bruikelijken tijd waren werkzaam 35,580 leden. Aan
deze statistiek ontbreken enkele gegevens.
EEN OPLEIDINGSSCHOOL.
Qistermiddag is te Leiden geopend de Opleidings
school voor commies bij den post- en telegraafdienst
in Indië. Sprekers waren de minister van koloniën,
de burgemeester van Leiden en de directeur-generaal
der posterijen en telegrafie. Het aantal leerlingen be
draagt veertig.
DE POSTDIEFSTAL.
Naar de Tel. verneemt, is de politie inzake den post-
diefstal, waarbij de trommel van het bijpostkantoor
aan den Amstel te Amsterdam door een daartoe niet
gerechtigde aan het hoofdpostkantoor werd afgehaald,
op een belangrijk spoor.
Gisteren zijn een inspecteur en een drietal recher
cheurs naar Tilburg vertrokken, ter arrestatie van den
vermoedelijken dader. Deze bevindt zich onder de wa
penen. Een postbeambte zou den gemobiliseerde heb
ben opmerkzaam gemaakt op de mogelijkheid om een
flinke som te bemachtigen.
De man zou door den postbeambte voorzien zijn
van een oud uniformpak der posterijen; brutaalweg
moet deze daarop den posttrommel, bestemd voor het
postkantoor aan den Ainstel hebben afgehaald.
De arrestatie van den bij de troepen te Oisterwijk
vertoevende, moet hedennacht hebben plaats gehad.
MISHANDELING VAN EEN MARECHAUSSEE.
Zondagavond circa half elf, had te Deventer een ont
moeting plaats tusschen de marechaussée en een aan
tal zigeuners, welke, met het oog op de paardenmarkt,
naar genoemde stad waren getrokken. De wachtmees
ter der marechaussée, van Goethem, is daarbij ernstig
verwond. Toen hij een 2-tal dronken zigeuners wilde
arresteeren, verzette een dezer zich op heftige wijze,
zoodat de wachtmeester zich genoodzaakt zag, de sa
bel te trekken. Plotseling werden hem, terwijl een der
beide mannen het hazenpad koos, een 3-tal messteken
toegediend, een in de dij, in de borst en in de zijde.
Hoewel v. G. nog trachtte, den aanrander te achterha
len, gelukte dit hem niet, en moest hij, onder veel
bloedverlies, zijn vervolging opgeven. Direct is hij on
der geneeskundige behandeling gesteld.
Het gelukte dé te hulp geroepen gemeente-politie,
den dader in den nacht te arresteeren.
UIT CASTRICUM.
Z. D. H.. de Bisschop van Haarlem heeft benoemd
tot kapelaan alhier den Weleerwaarden heer A. Kok
kelkoren (19 Dec. 1.1. tot priester gewijd).
Tot brievengaarder te Bakkum is benoemd de heer
K. Peijs, aldaar.
KORTE BERICHTEN.
De Leidsche politie heeft proces-verbaal opge
maakt tegen den gewezen bleeker P. H. ter zake het
onbevoegd uitoefenen van de geneeskundige practijk.
Dezen concurrent van „prof." de Haas te Leiden wor
den verschillende wonderbare genezingen toegeschre
ven.
Gistermiddag werd te Haarlem officieel geopend
het nieuwe gebouw van de H. B. School met 3-jarigen
cursus en daaraan verbonden Handelsschool met 2-ja-
roep, dat zich onheilspellend vermengde met het kra
ken en bonzen van het door den storm schuddende
huis I Zij was wel beklagenswaardig. Het duurde eeni
ge minuten voordat zij Hilton bewegen kon de deur
open te doenzulke minuten had Susie nog nooit be
leefd in den loop van haar geregeld, gewoon leven.
Zij gingen samen naar Susie's kamer, sloten zich op
en Hilton ging op de sofa liggen; na langen tijd vielen
zij in een onrustigen slaap. Om half vier schrikte Su
sie op in bed; iemand trachtte de deur te openen en
klopte. De kaarsen waren opgebrand en rij kon niet
zeggen hoe laat het was, maar dacht dat het vroeg in
den morgen moest wezen en dat de meid warm water
bracht. Zij maakte Hilton wakker en verzocht haar
de deur open te doen. Dit deed Hilton, rij gaf een
gilletje en vloog terug naar de sofa, en daar bleef zij
liggen alsof zij dood was, met haar gezicht in het kus
sen begraven. Er stond een man voor de deur zonder
schoenen en met'n lantaarn in de hand, hij kwam stil
letjes binnen. Susie was nog nooit zoo op het punt
geweest van flauwvallen. Zij zat op in haar bed, met
Kaar koude handen vast om de knieën gevouwen, de
oogen gevestigd op die vreeselijke verschijning, niet in
'staat te spreken of zich te verroeren, verlamd van
schrik. Dit was dus het einde van al haar hoop en
van al haar verwachtingen naar Pommeren gaan
en daar sterven. Nu maakte het mistroostige gevoel
van vrees plaats voor een overweldigende gramschap,
toen zij zag dat het eenige wat de man kwam doen
was de kachel aanmaken. Zooals een kind doodelijk
verschrikt is, als het ten slotte merkt dat het niet ver
dwaald of overreden is, was zij sprakeloos van woede
toen rij begreep dat zij niet vermoord werd. Het was
een heel oude man, en net licht van zijn lantaarn wierp
een vreemden weerschijn op zijn gezicht en zijn gestal
te, toen hij voor de kachel gebukt zat. Hij mompelde
iets terwijl hij sprak, en sprak tot het vuur dat hij aan
maakte alsof het een mensch was. „Du willst nicht
brennen Lump? Was? Na, warte mal!" En toen hij
klaar was, sloop hij de kamer weer uit, zonder naar de
bewoonsters te kijken, steeds mompelend.
„Dat is de gewoonte van het land, denk ik," zei
Anna.
(Wordt vervolgd.)
