m
s
n
üf
m
m
a
u
m
m
a
m
s
fü
a
m
m i
1
m
m
m
m i
j m
a a
a
1
s
m
s
a
Damrubriek.
1
SB
M
B
m
m
1
H
gf
m
9.
1
lp
f
IL-
Hp up
HH
m
BI
lp*
S W
BI
Hp
Vraag en Aanbod.
m
üp
fjf
iü
m
m
m
tm
§§f
iH
m
Yoor tengere kinderen.
mk.
9
Si
IÜ
jjj
M§
't
m
wË m
m
M
ÜPi
maar hi} voelde de steite murantiehap Swsechi» alle
voorvallen in het wereldgebemm En toen hem éat in
grove lijnen helder werd, toen stond het voor hem vast
dat hij de hoop op de opzichte,rplaats wel kon laten
varen.
Onder het detachment, dat rumoerig naar Utreeht
trok, liep hij als een stille, een in-zicn-zelf gekeerde.
Zoo waren er meer. En alsof zij allen elkanders leed
begrepen, voegden zij zich te zaam, en lieten willoos,
haast zonder spraak, zich wegvoeren naar het punt,
waar het vaderland ze van noode scheen te hebben.
Sinds verliepen zes maanden.
Een harden tijd had Wim doorgemaakt. De enkele
week, waarvan hij geruststellend gesproken had, groei
de tot vele weken, in 't begin nog geteld, later niet
meer. Den nieuwen toestand was hij ingeleefd, alsof
het zoo hoorde, dat hij soldaat was, dat hij loopgraven
en prikkeldraadversperringen hielp maken, dat hij in
wind en weer, in sneeuw en stonn zijn wachtjes klopte,
dat hij gewillig deed wat meerderen van hem verlang
den. En zijn vroegere leven lag in zijn herinnering ver
weg. 't Was of jaren waren voorbijgegaan, sinds den
zomeravond, dat hij met Mien wandelde langs het ri
viertje en met haar van een hoopvolle toekomst sprak.
De hoop van toen was wreed vernietigd. Want op
een avond, nog maar heel in 't begin van zijn landweer
leven, had hij bericht ontvangen, dat met het oog op
de moeilijke omstandigheden van een benoeming werd
afgezien. En als een vanzelfheiid had hij dit gelaten
aanvaard. Als gebukt onder een noodlot, dat hem
wreed vervolgde, deed hij stil zijn werk te midden zij
ner makkers. En regelmatig, evenals de anderen ging
hij met verlof naar zijn stadje toe.
Dan zag hij Mien en wandelde met haar. Maar als
ze dan langs het riviertje kwamen, praatten ze over de
toekomst niet meer. 't Was, of ze beiden bevreesd wa
ren, over het onderwerp te beginnen. Mien vond, dat
hij wat verkoelde en schreef het toe aan het verruwen
de soldatenleven. Wim vond, dat zij niet meer was als
vroeger, toen nog de hoop op een gelukkig samenleven
haar bezielde.
Hoe lang was 't alweer geleden dat zijn patroon de
zaak had moeten stopzetten en hem gedaan geven, 't
Leek een bericht uit een andere wereld, want aan die
zaak voelde hij zich niet meer verbonden. Al lang im
mers had hij een anderen meester, die hem loopen liet
en graven, die zorgde voor zijn eten en voor zijn lig
ging in een loods op stroo. En hij was de stille ar
beider geworden in zijn nieuwen werkkring, één die
nooit klaagde als anderen, één die gewillig zich leven
liet.
't Spookt over het Hollandsche winterland. Door de
groote rivier jagen de golven, opgezweept door den
storm. En als het maanlicht soms even doof de wolken
breekt, ligt het verlaten landschap te grauwen bnder
een woestdreigende lucht. Fluit-winden gieren en re
genvlagen geeselen den modderigen dijk met het een
zame schildwachtehuisje bij de ponton-brug.
De schildwacht is op zijn post. Ineengedoken, om
zich in zijn open schuilplaats zooveel mogelijk te be
schutten, net geweer tusschien de knieen, het hoofd rus
tend tegen den vochtigen wand, waarlangs een fiets
lantaarn onrustige lichtvormen doet leven, zit hij ver
eenzaamd te midden van den winterstorm. In de verte
steekt de flauw-verlichte landweerloods een donker
silhouet op in de donkere lucht, en soms groeit uit de
duisternis een gestalte: een landweerman, die noodza
kelijk naar het naaste dorp moet. Overigens is heel de
omtrek één groote verlatenheid, waarover de winden
hun woeste spel uitvieren.
De schildwacht is met zijn gedachten alleem Plots
wordt hij opgeschrikt, als een stem door de duisternis
klinkt, die zijn naam roept. Tegelijk vult een gestalte
de opening van het schilderhuisje. Een landweerman,
zich schuddend als 'n poedel, ae voeten stampend om
van modder bevrijd te worden, haalt met groote moeite
uit een binnenzak een brief, geeft dien aan den schild
wacht over, onderwijl brommend pratend:
Hóndeweer. Wat? Late ze mij nou néme, om een
ordonnans boodschapje naar 't dorp te doen. De post
bracht een brief voor je en die heb ik maar -meegeno
men. Hé, je waait hier weg. Adju hoor.
Met een flauw „Merci" heeft ae schildwacht den
brief aangenomen, 't Adres is van de hand van Mien.
Een angstig voorgevoel bekruipt hem en plotseling
het couvert openriteend, neemt hij haastig dien brief,
die hem in de handen trilt, en leest hem gejaagd door.
Dan kijkt hij als wezenloos in het kaarsvlammetje, ter
wijl de arm met den brief langzaam zakt.
Zoo blijft hij een wijle staan, aan hevige gemoedsbe
weging ten prooi. En alsof dan alle krachten uit hem
wijken, laat hij zich neerzakken op het smalle zitbankje
tegen den vochtigen wand.
Uit, uit! mompelt hij binnensmonds, maar dan
plotseling staat hij op, smijt het geweer van zich af, en
vuistballend stoot hij er uit, terwijl zijn gansche
lichaam schokt.
Moest dht nou 't einde zijn.waarom.waar
heb 'k dcit aan verdiend.wat dóe 'k hier. ha, op
een pontonbrug passen, die niet wegloopt.je lichaam
verpesten in beesteweer.voor niks.voor niks.
weg je heele toekomstweg je betrekking.en nu zij
geheel in den steek te laten. De onvermijdelijke pauze
kwam, zij hoorden de musschen in den tuin, schitte
rend van gouden zonlicht, krakeelen en een pomp in
de verte piepen.
„Wat is het stil", merkte de barones op met een
lichte huivering.
„U heeft geen boerenerf bij het huis om het wat
vroolijker te maken", zei Frau von Treumann. „Bij
mijn vader lag de tuin achter het huis en het erf voor
aan, men voelde zich niet zoozeer van alles afgesloten.
Er gebeurde altijd wat op het erf er was altijd le
ven en beweging."
„Werkelijk?" zei Anna; en weder hoorde men de
pomp en de musschen.
„De stilte is bepaald opmerkelijk", zei de barones
we^er.
„Ja eben", zei Fraulein Kuhrauber.
„Maar het is mooi, niet waar", zei Anna en zij tuur
de naar het licht op het water. „Het is zoo rustig, zoo
kalmeerend. Kijk, wat zal de zon vanavond prachtig
ondergaan. Wij kunnen het aan dezen kant van het
huis niet zien, maar kijk eens naar de kleur van het
gras en het water."
„Ach u houdt veel van de natuur", zei Frau von
Treumann en heel even keerde zij het hoofd naar het
raam; toen wierp zij een onderzoekenden blik op An
na. „Ik ook. Er is niets waar ik meer van houd dan
van de natuur. Doet u aan schilderen?"
„Ik wou dat het waar was."
„O, dan aan zingen of piano spelen?"
„Aan geen van beide."
„So? Maar wat heeft u hier dan bij wijze van af
leiding, van tijdverdrijf?"
„Ik geloof van niets", zei Anna glimlachende. „Ik
heb het tot nu toe heel aruk gehad om alles voor u in
gereedheid te brengen, en voortaan zal ik alleen al
genieten dat ik leef."
Frau von Treumann keek een oogenblik verbijsterd.
Toen zei ze „Ach so."
Opnieuw eenig stilzwijzen.
..Ma? ik u nog een kopje koffie inschenken?" vroeg
Anna, terwijl zij de kan uitnoodigend opnam Zij
voelde zich wat bedremmeld en bloosde onzinnig bij
dat „Ach so".
sij ook wag.alfea wrK«w*w, wawaes?
heb ik dat alles zonder verzet geslikt.... waarom ben ik
hier gekotnea.wat doe ik langer op de wereld 1.
Hoor de golven Motsen, roepen ze mij
Een stormvlaag doet het nokje sidderen. De sefeildr
wacht is opgestaan, zijn donkere silhouet doet geheim
zinnig in de flauw-verlichte ruimte. En buiten, rondom
het schilderhuisje, buldert de storm. De wolken jagen,
de winden fluiten, de regen slaat kletterend tegen het
hout.
Wie bekommert zich om den eenzame in dat wilde
weer? Alle bezinning verliezend- is hjj naar buiten ge
gaan, loopt hij heen en weer op den modderigen dijk,
alsof hij zijn uren schildert En plotseling stoot hij uit
een rauwen lach, wanneer de wind hoog en ver mee
voert kleine stukjes papier, die hij als ia apeetechheid
vliegen laat,
Daar doemen gestalten op la den donkeren avond,
't Is de aflossing van de wacht, die nadert En Wim
begrijpt er zelf niets van, als hij werktuigelijk zijn ge
weer aan den schouder hangt, en met de» korporaal
mee naar de loods marcheert, terwijl een ander zjjn
plaats op post vervangt.
Nadien ging zijn naam onder de landweer verloren,
Men kende hem 6lechte als „de stille" voortaan.
AAN DE DAMMERS 1
Met dank voor de ontvangen oplossingen van pro
bleem 323 (auteur Joh. de Bree).
Stand
Zwart: 7, 8, 10, 12, 17, 18, 19, 21, 22, 24, 35.
Wit: 28, 30, 31,32, 33, 39, 42,43,44, 48 50.
Oplossing:
1. 22:31
2. 35 44
3. 24 35
4. 17 37
5. 37 28
6. 44 33
7. 33 42
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
31—27
44—40
42—38
28—22
38—32
33 11
43—38
48 8!
Goede oplossingen ontvingen wij van de heeren
C. Betlem, W. Blokdijk, D. Gerling, J. Houtkooper,
J. K., G. van Nieuwkuijk, H. Zaadnoordijk en C. Wa
genaar Cz. te Alkmaar, J. Boon, den Helder, S. Ho-
man, Wijde Wormer, D. Klaij, Oudkarspel (ook van
No. 322. Zal probleem nazien), H. E. Lantinga, Haar
lem, T. van der Velde, Huiswaard.
SLAGZET IN DE PARTIJ.
In een simultaan-seance beëindigde J. de Haas een
lartij, toen de stand nog 15 stukken gelijk was.
HP
Wm
IH
ÜH
Wit was aan zet en speelde:
1.
28—23
1.
19 :28
2.
38—33
2.
29 38
3.
43 23
3.
18 :29
4.
39—34
4.
29 40
5.
49—43
5.
40 :38
6.
48—43
6.
38 49
7.
27—22
7.
17 28
8.
31—27
8.
49 21
9.
26 10
9.
15: 4
10.
25: 3.
Een prachtige combinatie.
EEN SCHIJF WINST IN DE OPENING.
De volgende schijfwinst is zeer mooi gevonden door
den blinden speler Olsen:
Wit en zwart hebben beiden hun twintig schijven
opgezet en 't spel begint:
t
1.
33—28
1.
18—23
2.
39—33
2.
13-18
3.
44—39
3.
9—13
4.
50-45
4.
4— 9
5.
34—30
5.
18—22
6.
30—25
6.
13—18
7.
40—34
7.
9—13
„Neen, neen, dank u", zei Frau von Treumann met
een afwerend gebaar, „u is al te goed. Niet meer dan
twee kopjes, dat is een grens die zelfs door gulzigheid
met mag overtreden worden. Wat zegt u? Heeft u er
drie gedronken Ja ziet u, u is jong, en jonge men-
schen kunnen hun digestie beter op de proef stellen
dan oude."
Bij deze woorden stonden Fraulein Kuhraubers
vier kopjes plotseling duidelijk geschreven op haar
schuldig gelaat. De gedachte dat zij bij den allereer-
sten maaltijd gulzig geweest was, verschrikte haar.
Haastig schoof zij haar half vol kopje weg te haas
tig, want het viel om en in haar poging het te redden,
viel het op den grond en brak. „Ach, Herr je 1" riep zij
in haar wanhoop.
De twee anderen keken elkaar aanop de lippen van
beschaafde dames is men zulk een uitdrukking niet ge
woon.
„O, het doet er niets toe werkelijk niet", haastte
Anna zich te verzekeren. „Neem het maar niet op, dat
zal Letty wel doen. Het tafeltje is ook wel wat klein.
Er is nergens plaats voor."
„„Ja eben", antwoordde Fraulein Kuhrauber ont
zettend verslagen.
„U wilt zeker wel eens graag naar boven gaan", zei
Anna haastig tot de andere twee dames. „Is u niet
moe?" vroeg zij met een blik op Frau von Treumann.
„Ja, ik ben moe", antwoordde deze en zij sloot de
oogen een oogenblik met een lachje vol berusting.
„Laten wij dan naar boven gaan. Kom", zei ze en
zij stak Fraulein Kuhrauber de hand toe. „Neen, neen
laat Letty die scherven maar oprapenwant
in haar ijver om de ramp te herstellen was de Frau-
lein op het punt met de mouw van haar mantel ook de
andere kopjes van de tafel te sleepen.
Anna trok haar hand door haar arm en streelde die
eventjes aanmoedigend. „Ik zal voorgaan en u den
weg wijzen", zei ze over haar schouder heen tot de
anderen.
En zoo geschiedde het dat Frau von Treumann en
barones Elmreich de kamer uit en de trap op gaande,
achter een persoon, genaamd Kuhrauber, kwamen te
loopen. Zij wisselden opnieuw een blik met elkander.
Wat de bezwaren ook wezen mochten die ze tegen d-
8. 34—30 8. 20—24
9. 31 —26, deze zet is niet goed, want zwart speelt
nu in dezen stand:
ÉH*
VM,
flllf
ui
1 ÉH
mk
Ë3Ü P
9.
-10.
25 :14
10.
11.
33 :24
11.
12.
39 :28
12.
13.
26 17
13.
14.
38 :29
14.
15.
14 23
15.
Mooi doorzien!
14—20
Ter oplossing voor deze week:
Probleem 324 van H. ZAADNOORDIJK, Alkmaar.
Ül
Si
WÊ>
wfè
m
Zw. 2, 4, 6, 9, 12, 13, 14, 18, 20, 21, 27, 31.
W. 11, 28, 29, 33, 34, 38, 39, 41, 42, 44, 46, 4f,
Oplossingen vóór of op 11 Februari, Bureau van
dit Blad.
CORRESPONDENTIE.
H. Z. te A. 't Ned. Damtijdschrift kost 2,40 per
jaar (op luxe papier 2,65, wat ik u aanraad) bij
vooruitbetaling. Administrateur is K. Kooiman Dzn.,
Bergschelaan 172a, Rotterdam.
Uw probleem is, als eerste proeve, vrij goed ge
slaagd. De stand van zwart is zwak en de witte schijf
op 11 is niet fraai. Zwart moet als laatsten zet 1721
gespeeld hebben als antwoord op 1611 van wit. De
ontleding is aardig. Ter aanmoediging hebben wij het
een plaatsje ingeruimd In deze rubriek, hopende dat
u op den ingeslagen weg zult voortgaan.
C. W. Cz. te A. Dank voor uw toezending. Hoop
u geregeld onder de goede oplossers te kunnen ver
melden.
Voorzorgsmaatregelen in tijd van
epidemie te nemen.
Er zijn zoowat overal epidemieën, van griep, van
mazelen, van scharlakenkoorts, van typhus. Welke zijn
de kinderen, te voren aangewezen tot het vatten van de
eene of andere dier ziekten. Zonder eenigen twijfel zul
len de slachtoffers genomen worden onder de kinde
ren die op het oogenblik zich terneergeslagen en treu
rig toonen, onder hen die geen bloed schijnen te heb
ben, onder hen die verzwakt en bloedarm zijn.
Komt hen te hulp. Gij kunt hen buiten het bereik
der ziekte brengen, gij: kunt hen redden.
Zij zijn zwak, maakt hen sterk.
Zij hebben weinig bloed en hun bloed is arm. Geeft
hen rijk bloed, door hen eenige doosjes Pink Pillen te
laten nemen.
De Pink Pillen zijn onovertroffen om in de ver
stoorde organismen het evenwicht der goede werking
terug te brengen. Zij verrijken het bloed, versterken de
zenuwen, geven krachten, bevorderen de spijsvertering.
De Pink Pillen zijn verkrijgbaar a 1,75 per doos,
en 9,per zes doozen, bij het Hoofddépöt der Pink
Pillen: Dacostakade 15, Amsterdam. Te Alkmaar bij
Nierop en Slothouber, Langestraat.
kander hadden, zij hadden reeds één punt waarop zij
overeen kwamen, want met even groote felheid keurden
zij Fraulein Kuhrauber af.
HOOFDSTUK XV.
Zoodra barones Elmreich alleen op haar kamer was,
begon zij den inhoud met groote zorg te onderzoeken.
Het souper zou pas om acht uur plaats hebben en zij
had niet veel uit te pakkenzoo legde zij haar hoed en
mantel weg, keek in den spiegel of haar krulletjes za
ten zooals het behoorde en begon daarna ieder voor
werp in de kamer aan een afzonderlijk onderzoek te
onderwerpen. Zij nam alles op en bekeek het nauwkeu
rig, hield de vazen met hepatica's hoog boven haar
hoofd om te kijken of de prijs er onder stond, maakte
het beddegoed los om de kwaliteit van de lakens te
voelen, gaf een duw in de matras om te onderzoeken
waarmee hij gevuld was en bekeek met bijzondere aan
dacht het borduursel van de kussensloopen. Maar al
les was zoo keurig en zoo volmaakt in orde als en
thousiasme het slechte maken kon. Nergens met den
besten wil van de wereld kon zij de sporen ontdekken
van goedkoopheid en mindere netheid in dingen die
minder in 't oog liepen en juist zulke sporen zouden
haar haar gastvrouw beter hebben doen begrijpen.
Dit borduursel heeft zeker twee mark de meter ge
kost", dacht zij, terwijl zij het betastte. „Zij moet ba
den in het geld. En het behangselpapier! hoe on-
practisch! Het is zoo licht, dat men er ieder vlekje
op zien kan. De vliegen alleen zullen het in één maand
bederven."
Glimlachend haalde zij de schouders op; het is
vreemd om te zeggen, maar de gedachte dat Anna's be
hang bedorven zou wezen, amuseerde haar.
Nooit was zij in een kamer geweest, die met deze
eenige overeenkomst vertoonde. Indien witkalk bene
den de overhand had en in Anna's speciale vertrekken,
zij had niet veroorloofd dat de slaapkamers der Uit
verkorenen gewitte muren kregen. Anna's overdenkin
gen hadden tot de slotsom geleid, dat deze dames haar
leven waarschijnlijk tot nu toe hadden doorgebracht iH
naakte vertrekken en dat zij evenzeer genieten zouden
van het aanschouwen van vloerkleeden, behangen mu-
Advertentiën van 1—5 regels 25 Cts.
J. B. L. SIMON, Steenhouwer, Koningsweg 46,
MARMERSLIJP tot onderhoud van marmeren vloe
ren. MAkMERPOLITOER voor Schoorsteenmantels,
Waschtafels enz. Onovertroffen kwaliteit.
STEENHOUWERIJ A. KALLANSEE.
NIEUWESLOOT No. 1.
Specialiteit m GRAFZERKEN.
Foto gratis.
TE KOOP GEVRAAGD geheele en gedeeltelijke
INBOEDELS en alle voorkomende GOEDEREN. Is
ook aan huis te ontbieden-
Adres K. VERWER, Koningsweg 6S, Alkmaar.
TE HUUR AAN®EBODEN:
Een net HEIRINHUIS, op netten stand. Huur
prijs f 325.— p. j., dadelijk te aanvaarden en een
HEERENHUIS, f 250.p. j. Aanvaarding Mei a.s.
Te bevr. bij J. DE GR AAFF,"Laat' 103, Alkmaar.
In een net klein burgergezin is een BOVEN-
VOORKAMERTJE disponibel voor slaapgelegenheid.
Brieven onder lett. M 360 bureau van* dit blad.
TE KOOP GEVRAAGD een in goeden staat
zijnde HANDKAR voor licht werk.
Adres „St. Willebrordus". Heiloo.
Zoo spoedig mogelijk een BARBIERSBEDIENDE
gevraagd, die zijn vak goed verstaat, bij P. VAN
BERKUM, Boterotraat 7, Alkmaar.
Door omstandigheden te koop aangeboden een zoo
goed als nieuwe FIETS. Te bevragen bureau van
dit blad.
a Fx, Weduwe vraagt beleefd een WASCH
AAN HUIS. Brieven onder Ietter D 360, bureau
van dit btèd,
GEVRAAGD een TUINDERSKNECHT bij J.
PANDER, Egelenburgerlaan No. 2 te Alkmaar.
TE KOOP aangeboden een solide BRANDKAST,
afm. 148X60X48 c.M.
Te bevragen i „Nieuwe Doele."
TE KOOP sliethout eu takkenbossen bij K. EVERS,
Stompetoren.
NED. CHR. GEHEÈL-ONTHOUDËRSBOND,
afd. ALKMAAR. Morgen, Zondagavond acht uur,
openbare vergadering, bovenzaal „Waakt en Bidt",
Laat 217. Onderwerp: Schiedam—Oorlog.
Toegang Vrij.
Geen heerlijker en goedkooper glas bier dan het
beroemde TRAPPISTENBIER. Ook per halve flesch
verkrijgbaar bij J. H. ALBERS, in den Bierkelder
Verdronkenoord, ingang Kapelplein.
BIJVERDIENSTEN GEZOCHT. Gehuwd persoon,
van beroep BAKKER, zoekt voor de namiddaguren
eenige bijverdiensten, onverschillig welke arbeid.
Ook genegen in de Bakkerij te werken. Brieven
letter L 360, bureau van dit blad.
BURGERLIJKE STAND.
SCHERMERHORN. (Jan.)
Overleden! Pienk Belkom, laatst wednr. van
Antje Smit, 86 j.
HARENKARSPEL. Januari.
Geboren Wilhelmus Petrus, z. van Pieter
Nieuwboer en Sijtje Blankendaal. Margareth Ca-
tharina, d. van Adrianus Bakker en Catharina Stoop.
Dirk Louis, z. van Dirk Groenhart en Louisa Maria
van Thiel. Afra Maria, d. van Pieter Dekker en
Trijntje Stoop. Klaas Cornells, z. van Pieter de
Boer en Antje Borst. Adrianus, z. van Nicolaas van
Ophem en Anna Koning. Simon, z. van Simon Rus
en Cornelia Blankman. Comelis, z. van Jan Breg-
man en Geertruida Maria Groot
Ondertrouwd Johannes de Boer te Zijpe en
Grietje Kleijbroek alhier.
Overleden: Levenloos aangegeven kind van bet
mannelijk geslacht van Gerrit Entes en Hilletje Vlaar.
Trijntje Blank, 41 j„ echtgenoote van Klaas Stoop.
Jacob Nap, 71 p., echtgenoot van Engeltje Nierop.
Jan Hessing, 84 j., weduwnaar van Trijntje Paar-
debos.
OTERLEEK. Januari.
Overleden Willem Stam, 80 j., echtgen. van
Trijntje Visser. Antje Plomper, 71 j., wed. van
ren en opgevulde stoelen als zij zelve genoot van den
gestrengen aanblik van g;ewitte muren na de kwistig
versierde huizen van de jaren harer jeugd. Maar die
netheid en die weelde vervulden de barones slechts
met twijfel. Zij stond midden in de kamer rond te kij
ken, toen zij de inspectie-ronde had gedaan, en naar
den prijs van alle dingen had geraden, en ze vroeg
zich af, wie die miss Estcourt toch wezen kon. Het
zou een groote teleurstelling geweest zijn voor Anna
en ze zou misschien tot tranen toe bewogen geweest
zijn, indien zij geweten had dat de kamer, die zij zelf
zoo lief vond, de barones alleen zonderling voor
kwam. De barones had alleen smaak voor donkere en
zware gordijnen en notenhouten tafels, waaraan ze in
haar jaren van voorspoed gewend was. Zij vond alles
vreemd en zeer duur. Waar kwam al het geld van
daan voor deze roekelooze meubileering met stoffen en
kleuren, waar men ieder vlekje op zien kon. Zij liet
haar oogen gaan over de boekenplanken boven de
schrijftafel zij had de Heine- en Maeterlinck-kamer
gekregen en vroeg zich af waar al die boeken voor
dienden. Zij raakte ze niet aan, zooals alle andere
dingen, want behalve nu en dan een romannetje, en
vrij geregeld een tijdschrift waar alle Duitsche vrou
wen dol op zijn, de „Gartenlaube" genaamd, las zij
nooit.
Op de schrijftafel lag een vloeiboek, een mooi ge
borduurd ding, dat, zoo duidelijk als een vloeiboek
spreken kon, verkondigde met hoe groote zorg het
was uitgekozen; zij deed het open en vond postpapier
en couverten met het gedrukte adres van Kleinwalde
en haar eigen monogram er op. Dit was een speciaal
cadeautje van Anna, het was een kinderlijk genoegen
geweest er dit bij te voegen en het had haar zelf een
bespottelijk groot genot verschaft. De gelukkige inval,
zooals zij het noemde, was op een nacht bij haar op
gekomen, toen zij niet slapen kon en over haar nieuwe
vriendinnen lag te denken; zij had toen getracht den
smaak van de dames te ontdekken, door zich voor te
stellen, zooals men dat meer doet, in haar plaats te
zijn: „Sonderbar" luidde de opmerking van de baro
nes; en zij kwam tot het besluit, dat het beste wat zij
doen kon, zou wezen te schellen en te trachten nadere
informatie in te winnen omtrent miss Estcourt, door
het kamermeisje te ondervragen.
Wordt vervolgd.
«saga
SSSJjZg!
au
mSw
Wx//
m
vfitöï.
