FEUILLETON.
liHtu uitvoer bedroeg in de ondei scheiden weken se
dert 28 Juni —3 Juli 1,200,000 KO 5 Juli-10 Juli
100,000 KG 12Juli—17 Juli 050,000 KG 10—24
Juli 050,000 KG26—31 Juli 050.000 KO., 2 \ug
—7 Aug. 1,250,000 KG 9—14 Aug. 1,200,000 KG
Na een onderbreking van levering van 14 dagen
kon op 9 Augustus wederom met de beschikbaarstel
ling een aanvang gemaakt worden.
Het bureau kon echter, wegens het beschikbare ge
ringe aantal varkens, niet direct weer het volle in de
laatste weken geleverde varkens beschikbaar stellen
Alleen gemeenten welke geregeld 50 KG., later ook
die welken 40 KG., per week noodig hadden, konden
toen varkens betrekken.
Voor de overige gemeenten werd spek tegen ver-
lagden prijs beschikbaar gesteld.
Voor de loopendie week van 1621 Augustus zul
len in opdracht van het Rijksbureau geleverd worden
5860 varkens en ruim 64,000 KG. spek In het geheel
werden aldus op 205 plaatsen varkens of spek ge
leverd.
Het kon bekend zijn, maar het wordt nog al eens
vergetende maatregelen worden telkens genomen voor
een periode van. één maand voor het eerst van den
19den April tot den 18den Mei d.a.v. en zoo vervol
gens.
De volstrekte sluiting der grenzen voor den uitvoer
van varkensvleesch kan enkel een maatregel zijn van
tijdelijken aard, omdat de Nederlandsche varkenssta
pel te groot is om op den duur enkel in het binnen-
landsch verbruik te voorzien.
Zoodra er voldoende aanwijzingen zijn, dat er over
productie is van slachtrijpe varkens en de waar
schijnlijkheid is groot, dat dit spoedig het geval zal
zijn zal wederom een regeling ingevoerd worden,
waarbij een beperkte uitvoer wordt toegestaan en het
ligt voor de hand, dat dan wederom het tot dusver ge
volgde systeem met of zonder aanvullende regeling ge
kozen zal worden.
BINNENLAND.
Gemengd Nieuws.
OORLOGWINSTJES.
(Van een onzer Amsterdamsche correspondenten.)
Al meer en meer wint de meening veld, dat hei aan
tal personen, die van den oorlog geprofiteerd hébben,
zeer groot is. Aanvankelijk scheen het, dat ieder on
der oen oorlog zou moeten lijden. Toen kwam de
levensmiddelen-handel met Duitschiand, en in een om
mezien vloeiden de millioenen van Berlijn naar Am
sterdam. Wij voor ons kunnen ons miet goed voorstel
len, dat in die levensmiddelen-handel duizenden Am
sterdammers betrokken zijn geweest, maar wij hebben
verschillende gegevens, waaruit niet ander te conclu-
deeren is, dan dat er door zeer velen grof geld ver
diend is.
Het aantal Amsterdammers, die een paar weken
naar buiten zijn gegaan, is niet veel kleiner dan in an
dere jaren, Verkoopers van luxe artikelen hadden het
de eerste maanden van de crisis zeer stil, maar thans
zijn ze weer tevreden. Een sigarenwinkelier vertelde
ons, dat hij het ongeveer even druk had als andere ja
ren. Een groote zaak in huishoudelijke artikelen had
het zelfs cl rukker. Een bekend meubelfabrikant deelde
ons mee, dat hij het nog nimmer zoo druk gehad had
als thans, ondanks het feit, dat het hout en leer zeer in
prijs gestegen was.
Perry in de Kalverstraat verbouwt, breidt zich uit,
krijgt een prachtwinkelmen werkt er aan dag ea
nacht, om maar tijdig klaar te zijn. De reusachtige ma
gazijnen van Gerzon, nog betrekkelijk nieuw, gaan al
len voor den grond; er zullen nieuwe mode-paleizen
gebouwd worden voor rekening van die firma, waar
voor tal van panden zijn aangekocht. Een bierfabrl-
kant heeft voor veel gelo in de oude stad zich van een
prachtig terrein verzekerd, waar een reusachtig café
restaurant op gebouwd zal worden. Verder komt er een
combinatie tot stand, die een bioscoop, annex café-re
staurant wil bouwen, een cinema, die voor niet minder
dan 1500 menschen plaats zal bieden. Ook op het
Frederiksplein zou, naar wij vernamen, een modem ca
fé verrijzen. Ge ziet, de ondernemingsgeest is er niet
uit, en geld kan men krijgen, 't Is zelfs, of men temid
den van vette jaren zit inplaats van crisis.
We hoorden nog een typisch staaltje. Een bediende
van een Duitsche firma kreeg gedaan, toen de oorlog
begonde firma gaf haar Amsterdamsen kantoor er
aan. De ontslagen bediende ging in den hanod Dank
zij z'n goede infomiatie's schijnt hij geweten te hebben
wanneer een uitvoerverbod te wachten was, ai zoeura
hij van zoo'n uitvoerverbod de lucht had, kochi hij van
het bewuste artikel op, zooveel hij kon. Na een paar da
gen was het alweer van de hand gedaan met aardige
winst. Zijn verdiensten zouden tonnen gouds bedragen,
en de eenvoudige kantoorklerk zou thans van een der
de bovenhuis ergens in een ieuwe buurt verhuisc zijn
naar een groote villa in het Museumkwartier, waar Dij
o.a. auto's zou houden.
HET ONWEER.
Zondagavond 8 uur is boven Walcheren een on
weer losgebroken, dat tot 2 uur des nachts heeft ge
duurd. Vooral tegen middernacht was het noodweer
Op de boulevard te Vlissingen is een schildwacht, af
komstig uit Steenbergen door den bliksem getroffen;
hij was bewusteloos en aan den linkerkant verlamd.
-- Gisternacht is de bliksem geslagen in de schuur
van den landbouwer De Bruyn te Rockanje. De schuur
met de zich daarin bevindende landbouwgereeriscnap-
pen en werktuigen zijn verbrand. Een en ander was
verzekerd. s
Zondagmorgen van 10 tot 11 uur heeft het bo
ven Heerenveen erg geonweerd, gepaard met geweldi
ge regens. Terwiil ds. Te Winkel de godscLaistoele-
ning leidde, sloeg de bliksem in de dichtbijstaande
pastorie. Dakpannen werden afgerukt, doch brand ont
stond er niet.
Zaterdagmiddag is de bliksem ingeslagen in de
uit het Engelsch
van CHARLES MARRIOT F
Uit den tuin, die, hoewel klein, omringd was door
een dikken muur van reusachtige steenen, ging zij e
laan door en stond eenige minuten op de brug, en
keek naar de forellen in den helderen vijver, waar de
stroom zich over het kiezel uitbreidde. Zij wensen ie,
dat zij hare handen in het water kon dompelen en een
van de visschen kon pakken, om zijn glinsterende zij
den te bekijken. Mijnheer Stoti had gezegd, dat zijn
zoon haar iorellenvisschen zou leeren, maar zij twij
felde of zij de sport niet te wreed zou vinden. Zoolang
zij geen forel had zien dooden, wist zij niet. hoe het
haar zou aandoen. Zij dacht niet graag aan het steryen
van warmbloedige dieren, maar zij verbeeldde Z-J'-n,
dat zij niet hetzelfde gevoel bij visschen zou hebben
/ij kende Selwyn's denkbeelden omtrent visschen niet,
maar zij had gelezen, dat Matthew Arnold vischte, en
zonder eenige ironie verondertelde zij, dat Selwyn de
sport ook zou goedkeuren. De esschen, die zij van haar
slaapkamer gezien had, groeiden langs de oevers van
woning met schuw van den gardenier D.de Vries '..7
OostfaiijVert (Fr.) Hef gebouw verbrandde ge.be.1;
eenige kippen kwamen om. De inboedel kon gered wor
den. Alles was verzekerd.
Te Nes (W.) is Zaterdag de stelhuizinge van G.
Kingma door het hemelvuur getroffen. De vlammen
hadden reeds het dak bereikt, toen met den brand wist
te bedwingen. Huis en granen waren verzekerd bij de
Onderlinge Assurantie-Mij. in Oost- en Westdougera-
deel.
Onder Niawier werd de huizinge van D. de V. ge
troffen. Huis en hooi gingen in de vlammen op.
Te jubbega-Schurega, nabij Gorredijk, is de vee
houder j" J. Meinsma door den bliksem gedood. Ook
zijn woning werd getroffen en ging met den inboedel
geheel in vlammen op. Alles was verzekerd bij Woud-
saud.
Te Diever heeft de bliksem de Ned. Herv. kerk ge
troffen; een balk versplinterd, kalk afgeslagen, den
vloer beschadigd én, ook zijn, weg genomen over 't kla
vier van het orgel, waarop een blauwe streep zicht
baar was; slechts enkele toetsen waren goed gebleven
't Instrument is onbespeelbaar.
Door den bliksfem zijn twee anderhalfjaxige paar
den van den landbouwer L. Spoor te Nieuwenioom
doodgeslagen. De paarden, die een waarde hadden
van ongeveer 1300, waren verzekerd.
Tijdens een ernstig onweer is in Daniumadeel en
Oostdongeradeel zoo'n geweldige regen gevallen, dat
vele hooilanden blank staan. De landbouwwerktuigen
stonden gisteren nog diep in 'i water en ook het hooi,
dat nog moest worden ingehaald, dreef rond. Het vee
moest op sommige plaatsen uit de weide worden ge
haaid.
KORTE BERICHTEN.
Zondagavond drong een vermomd persoon bin
nen bij den 60-jarigen aileenwoneadien veehouder J.
Roiistergaast en eischte geld. Bij de worsteling bracht
de indringer B. met een mes 6 steken toe, zoodat deze
vluchtte ea achter het huis van zijn buurman door
bloedverlies ineenzeeg B. is naar het ziekenhuis te
Heerenveen overgebracht.
In de Poetsdoekenfabriek aan den Omval te Am
sterdam is in dén nacht van Zaterdag op Zondag in
gebroken. De dieven wisten zich van drijfriemen, die
ongeveer 250 waard waren, meester te maken.
De slagersvereenigingen te Franeker en Dokkuis
hebben besloten het slachten van varkens te staken,
wanneer de minister geen toezegging van regeerings-
varkens kan geven. De slagers te Heerenveen ontvin
gen gisteren weer 41 regeeringsvarkens.
Bij de Oosterdoksluis is Zaterdagmiddag een
59-jarig kellner door een motorwieirijder overreden.
De man overleed spoedig daarna.
HET LEGGEN DER BUIZEN TE VELZEN
Om zoo weinig mogelijk de scheepvaart te hinderen,
werd het leggen der buizen voor de gas- en waterlei
ding te Velsen bepaald op Zaterdagnacht.
Het werk kon zeer voorspoedig in circa 10 uren af-
leverd worden, terwijl op 21 uren was gerekend. Men
jon des Zaterdagsnachts om 3 uur en eindigde Zon
dagmiddag 1 uur.
Slechts één uit zee gekomen stoomschip moest nabij
Velsen vastmaken, ten einde den afloop der werkzaam
heden af te wachten.
HET LAND DER KROEGEN
Door de drankbestrijders-vereenigmg „Het Kruis
verband" te Oeffeit (N.-B.) werd aan den gemeente
raad verzocht het aantal bierhuizen te beperken, onder
mededeeling, dat er in die gemeente 21 herbergen zijn,
waarvan 7 met vergunning (de meeste anderen verkop
pen de borreltjes zónder (vergunning), wat op elke 62
zielen en zieltjes ééu café uitmaakt!'
Voor de dorstigen dus geen gebrek aan gelegenheid,
zich te laven.
EEN ARM AFGEBETEN.
In den Dierentuin te VGravenhage kwam een 22-
jarige juffrouw met haar rechterarm te dicht bij een
der beren, waarop het dier den arm afbeet en verslond.
De ongelukkige werd door den eerete-hulp-diensf
verbonden en daarna in het Gemeente-Ziekenhuis op
genomen.
Van het ongeluk was alleen een beambte van den
Tuin getuige; hij stelde nog tevergeefs alles in het
werk om den beer te noodzaken zijn prooi los te laten
EEN ZONDERLINGE DIEF.
Zaterdagmiddag j.l. kreeg de heer Van B., goud
smid te Laren: (Gooi), bezoek van een zonderling neer
schap, dat, den winkel binnengetreden, eenige oogen-
blikken moest wachten,voordat er iemand kwam. Ge-
du rende dien tijd nam hij zijn kans waar om zich
meester te maken van een aantal gouden ea zilveren
or werpen, zooals armbanden, ringen, manchetknoo
ppen, enz
Hij verwijderde zich weder, voordat iemand zich ver
toonde en probeerde in verschillende café'# het gestole-
ne te gelde te maken. Hij raakte echter boven zijn bier
en kwam toen op het denkbeeld, den goudsmidswinke!
nog eens met een. bezoek te vereeren en trachtte daar
ten tweede male zijn slag te slaan. Doch juist toen hij
uit een kastje een zilveren lepel en dito vork wegnam,
kwam de vrouw des huizes naar voren en betrapte hem
aldus op heeterdaad.
De dief am de vlucht, doch werd weldra achter
haald door den goudsmid zelf welke de politie liet
Wcicir8c.il uwen
Gisteren werd hij, na een volledige bekentenis afge
legd te hebben, naar Amsterdam overgebracht en ter
beschikking van de justitie gesteld. Het is een kellner
uit Hilversum.
STADNIEUWS.
HANDELDRIJVENDEN EN INDUSTRIEELEN
ALKMAARSCHE VËREENIGING VOOR DEN
MIDDENSTAND.
De Alkmaarsche Vereeniging voor den Handeldrij
ven den en Industrieelen Middenstand vergaderde gis-
den stroom en over de brug vormden zij een boschje.
Ergens in het boschje lachte een specht, alsof de
scheimsche kraaien grappige geschiedenissen vertel
den, die te goed waren, om door de menschen gehoord
te worden.
Aan de overzijde van de rivier vereenigde de laan
zich met den hoofdweg, die van .het dal naar zee diep.
V rouwen, die matten klopten oi hun trekpot voor de
deur uitgooiden, keken nieuwsgierig naar Vivien; zij
waren nog uiet aan haar gewend, hoewel een enkele
haar bij den naam noemde. Haai' moeder had er met
trots op gewezen, dat, ondanks hun naam, de men
schen van Penolver niet zoo achterdochtig waren ten
opzichte van hen, als zij gewoonlijk tegenover vreem
delingen waren alsof zij verwantschap herkenden.
V ivien ontmoette verscheidene kinderen, die geheim
zinnig voortgingen, en zij vond, dat vóór het ontbijt
alle kinderen er uitzien, niet bepaald, of zij kwaad
doen, maar of zij in het vertrouwen van den eveneens
jongen morgen bezig zijn met een of ander, dat zij
niet toevertrouwen aan het volle daglicht of aan vol
wassen menschen. Twee kinderen, een jongen en een
meisje, kwamen stilletjes naar haar toe, alsof zij door
een soort vrijmetselarij in haar een verwante ziel her
kenden.
„John Rowse heeft gisterenavond een groote manne
tjesdas gevangen", zei de jongen op een toon, alsof hij
een gesprek wilde beginnen, en het meisje zei: „Ik
heb eens een otter gezien. Zijn jong miauwde net als
feravond h 'iet hotel de Nachtegaal" alhier.
S'echts, een 16-ial leden woonde de vergadering bij
De voorzitter, tie heer ju. Cioeck, las een. uüvineu.
schrijven voor, waarin tr op gewezen werd aat zeer
veel middenstanders onder Je tijdsomstandigheden ge
bukt gaan w ia dag uit naai huip uiuten of red
ding neg niugciijk is. Den senrijver is het bekend,
dat tal van reentsdupen mtedtnsiandtr» geplaagd
werden met stapels dagvaardingen, wat gepaard gaat
met veel kosten en dit noemt hij een schande van de
regeering.
Zulke toestanden zijn een totale afmatting voor deze
menschen en dit betreft menuetten die niet door eigen
schuld ondergaan. Schrijver deelt dit per brief mede,
omdat wei memand het ter vergadering zal mede-
deelen, uit vrees van gevaar te loopea door eigen broe
ders beschuldigd te worden, van ook in de ellende te
zitten. De schrijver oordeek het van algemeen be
lang, dat deze middenstanders voor den ondergang
behoed worden en is van meening, dat dit op den weg
van de vereeniging ligt Voor den werkman wordt ai-
les gedaan, maar laai het bestuur van den midden
stand in dezen eens voor den dag komen. Laait de re
geering zien, dat ze ook wat ie vertellen heeft. In de
hoop in het belang van velen gesproken te hebben, op
dat de ondergang van velen wordt voorkomen, toe
kende schrijver, die het wel meende met den midden
stand, zich als een opmerker.
De voorzitter zeide van dit schrijven te zijn ge
schrokken, alleen de eerlijke overtuiging, dat men
geen enkel geschikt oogenblik heeft laten voorbij gaan
zonder alles wat men kon doen voor den middenstand
te doen, gaf spreker de kracht om het schrijven in de
vergadering te brengen en voor te stellen het voor
kennisgeving aan te nemen.
Spreker wees op de belangrijke punten van de agen
da en betreurde het, dat desondanks zoo weinigen wa
ren opgekomen. Op deze wijze eischt het wat om door
te zetten. Steeds weinigen zijn bereid om de zaken
aan te pakken, dit was bij de glas-assurantie het geval
en ook voor de midüenstandfr-c: edietbank waren de
ïeden niet te vinden, deze kwam, dank zij de medewer
king van buiten den middenstand staande personen,
ais de heeren Cohen Stuart, P A. de Lange, Thomsen
en Leguit. Spreker betreurde het echter, dat deze za
ken niet döor die middenstand-organisaties tot stand
gebracht worden. Hij wilde dan ook zien, hoelang'
men het nog kon houden.
Na lezing van de notulen kwam het punt 2 der
agenda „Verslag informatie- en incasso-bui' aji" in be
handeling.
De voorzitter wees er op, dat een dergelijk bureau
in andere plaatsen voor duizenden, doch hier voor
geen honderden behandelt, Wij zijn lid' van den bond
van Infcrmators en Ïneasso-Bureaux, welke bood
spoedig een instelling van den middenstandsbond zal
worden. Hiertoe is een vergadering in Utrecht ge
houden, welke vergadering door het lid R. Velthuis,
die zich bereid had verklaard om dit bureau van spre
ker over te nemen, was bijgewoond.
De heer R. Velthuijs wees er hierin in rijn verslag
op, dat deze vergadering op 30 Juni te Utrecht was
gehouden. Verondersteld werd, dat zij zeer belangrijk
was De opkomst was dan ook van dien aard. dat er
een grootere zaal gehuurd moest worden, De stem
ming zou dan ook moeten uitmaken of de bond zou
blijven een op zichzelf staand lichaam, of zou worden
een onderdeel van den Middenstandsbond. Het be
stuur was echter niet klaar met het onderwerp, door
dat een der leden wegens een ziekte ran 9 maanden
t weinig aan had kunnen doen. Wij afgevaardigden
konden ons verslag echter zoo uitbrengen, dat het be
slist komt in de volgende vergaderingen, dat alsdan
stellig het voorstel, om den bond var, Informaties- en
Tncasso-Bureaux te maken een onderdeel van den Bond
van bidustrloeien en Handeldrijvenden Middenstand
zal worden aangenomen.
Wel zullen dan eenige afdeel ingen. in het Zuiden
vallen, men meende echter, dat de Bond dan evenwel
spoedig zoo in kracht zou toenemen, dat dit verlies
spoedig vergoed zou worden.
Algemeen werd goedgevonden, dat de heer Velthuija
zich voortaan niet het Informatie- en Incassobureau
belast
Inzake een Borgmaatschappij voor den Middenstand
deelde de voorzitter mede, dat een uitvoerig schrijven
met een groot dossier was ingekomen. Spr. oordeelde
het overbodig alles voor te lezen m vrees er op, dat de
Minister een paar weken geleden te kennen gegeven
heeft, dat de regeering een handje wil hei oen, om aan
die middenstanders, die door de mobilisatie in hun za
ken achteruit gaan, en op de gewone wijze geen cre-
riiet meer kunnen bekomen, op andere wijze erediet te
verschaffen.
De Minister heeft dit op de volgende wijze geregeld.
Voor de eerste 10 erediet is het rijk borg voor 100
pet., voor de 2de 10 voor 90 pet. en voor de 10de
f 10 voor 10 pet.
Wanneer dus alles verloren is, dan dekt het rijk de
schade voor 55 pet.
De Minister oordeelt het thans voor den midden
stander gemakkelijk om erediet te bekomen, aangezien
deze maar c-en borg voor 45 pet. behoeft te zoeten.
Het is echter uitgekomen, dat dit niet zoo gemakke
lijk was als de Minister zich voorstelde.
De zaak is dan ook in verschillende gemeenteraden
ter sprake gebracht. Amsterdam besloot om voor de
overige 45 pet. borg te blijven. Den Haag nam een der
gelijk besluit. In Leiden nam men het besluit om voor
de eerste 10 n tetse te waarborgen, voor de 2dé 10
6 pet. en voor de laatste 10 54 pet borg te staan
De erediet verschuldigde banken kregen hierdoor
een kat."
Hoewel het pas half Februari was, was de lucht be
trekkelijk zacht. Het .zwakst mogelijke windje kwam
uit het zuid-oosten, ea de grijze, lichtbewolkte hemel
beloofde een mooien dag. Vivien voelde zich zeer ge
lukkig: de lichte matheid tengevolge van zwakte gaf
een bekoring te meer aan het genot van den heerlijken
morgen, haar moeder was de liefste vrouw ter wereld,
en de lente was in aantocht Zij was zeker vandaag
iefs van haar aanstaande te hooren. Zij was 23 jaar en
zou het volgende jaar trouwen. Hare oogbn werden
vochtig door het gevoel, dat het leven te goed was; er
moest eenig gevaar achter al die vriendelijkheid schui
len; evenals wanneer zij met de menschen in het dal
over het weder sprak, zij hun hoofd schudden en over
Maartsche winden spraken. Onwillekeurig stak Vivien
haar hand uit en greep die van het kleine' meisje naast
haar. Zij wilde het kind kussen, maar was te verier
gen om het te doen. Nu kwanl zij in het gezicht van de
zee, kalm als een spiegel, er, zóo vaal, dat het bijna
onmogelijk was de üjn van den horizon te zienvaar
tuigen in de verte schenen in de lucht te zeilen. Het
was vloed, en de geluidlooze beweging van het water
binnen de kaaimuren deed san een lachende samen
zwering der elementen denken Fen half dozijn booten
waren op de steenglooiing getrokken, en vier hutten
keken rustig op hun spiegelbeeld neer, alsof de zee ze
stil ontstolen had gedurende htm slaap. Van hier uit
werd het gezicht op zee belemmerd dopr twee land
voor de laatste 10 een risico te dragen van 36 pet
Dit nu ban in iedere gemeente geschieden.
De Minister heeft aan de burgemeesters een rond
schrijven gezonden, waarin gevraagd wordt om zoo
veel mogelijk mede te werken, dat het middenstands-
crc-diet slage.
Spreker oordeelde de door Leiden getroffen rege
ling beter dan die van Den Haag en Amsterdam, aan
gezien het aardiger is, dat de middenstander, die eert
zekere welstand bezit, iets wil doea om de anderen,
dié ia slechte condities verkeeren, te helpen Hij achtte
het gewenscht om in Alkmaar een klein Borgfodds te
vormen, om daarna tot de gemeente te zeggen: „doe
v/at Leiden doet". Deze zal hiertoe dan eerder te Vin
den zijn, omdat wij zeiven hopen vertrouwen in dien
middenstand te stellen. Dit zal noodig .zijn, omdat aan
ons opgedragen zal worden om een aanvrage te on
derzoeken. Het ligt ml. niet in de bedoeling om die
middenstanders, dié altijd in slechte condities ver-
keeren, geld' te verschaffen Het is alleen bedoeld voor
de middenstander die door de mobilisatie achteruit ge
gaan is en niet langer zaken kan doen. Deze moet op
nieuw geholpen.
Spreker gaf de vergadering de verzekering, dat de
middenstanders, die een 1000 tot 1500 ia hun zaak
verdienen, omdat zij van den morgen tot den Men
avond daarin werken, omdat zij van 1 Augustus 1914
uit hun zaak zijn getukt, ontzettend hebben geleden
Zij gaan langzaam maar zeker ten gronde.
Voor een 50-tal in Alkmaar hebben vrij, aldus spre
ker, in samenwerking met „De Hanze" verlof ge
vraagd. Dit kan echter- alleen worden toegestaan aan
de landbouwers. Een middenstander krijgt het niet. De
vereeniging van Bolienhandelaren had wel een kolos
saal succes, die kreeg bericht, dat het voor haar leden
werd toegestaan.
Na den sterksten aandrang kregen wij de vraag of
de menschen niet met een bediende geholpen konden
worden. Spreker oordeelde dit het beste bewijs, dat
men de positie van den middenstander niet begrijpt
en niet weet wat zaken doen is. De kleine zakenman
kan niet door een bediende vervangen worden. Wan
neer nu straks de inboedel van dezulken is opgegeten
en de zaak verioopen, dan zegt het rijk, wanneer blijkt
dat zoo iemand cred'ietwaardig was, "ben ik borg voor
55 pet. van je erediet. Nog heeft de regeering mede
gewerkt aan de oprichting van een algeiueene borg-
maatschappïj, die risico draagt voor de ontbrekende
10 pet, waarvoor dan rente betaald moet worden.
Wanner deze maatschappij gevallen Krijgt te onder
zoeken, waar geen boek gehouden is, dan zaT die ech
ter zeggen: ja, vriend, van jou weet ik niet af, ik kan
jou niet helpen", indien wij echter klaar konden krij
gen, dat wij met 10 pet. er af waren, dan zouden wij
niet 1001000 erediet' kunnen verleenen. De di
rectie, boekhouder of administrateur van de Midden-
standcredietbank kan dan de gevallen onderzoeken en
zou het veel gemakkelijker gaan, om de menschen aan
erediet te helpen. Wij kennen de lui allemaal. Wij
kunnen zeggen„het is een flinke kerel" en weten of
hij zijn zaken voor de mobilisatie vrij goed' voor el
kander had en of hij alleen, door de beroerde mobili
satie achteruit is geraakt.
Spreker was er dan ook voor om onder de midden
standers en enkele kapitaalkrachtige personen een cir
culaire voor de vorming van een „Borgfonds" te ver
zenden, In Veenciam kreeg meu aldus 10.000 bij el
kander. Op deze wijze kan men straks beter bij de ge
meente aankloppen.
Op een vraag van den heer W. van Vuure. antwoord
de de voorzitter, dfet het op deze wijze te verstrekken
erediet eerst na ernstig onderzoek verleend wordt eu
onbegrensd is. Het bedrag hangt geheel af van de om
standigheden van den aanvrager.
Nadat dé heer Teerink verklaard had. dat het voor
stel zijn volle sympathie had en de voorzitter op een
vraag van den heer van Vuure nog had medegedeeld,
dat reeds twee leden bereid waren gevonden om ieder
r 100 te storten en er op had gewezen, dat de siortera
bij een latere afwikkeling hun geld poadaponds-gewlf-
ze zouden terug ontvangen, werd met algemeene stem
men de verzending van de circulaire wenschelijk ge
oordeeld.
De benoeming van een administrateur, die de leden
iosteloos advies verstrekt voor het inrichten van hun
öoeken, kwam hierna in behandeling.
De voorzitter deelde mede, dat de heer Schenk be
reid gevonden was, deze taak voor 100 op zich te
nemen ea verdedigde uitvoerig hiervan de wensche-
lijkheid
De heer Fortuin wees op vroegere in deze richting
gedane pogingen en was overtuigd vaa den fiasco.
Spreker stelde voor om de benoeming voorloopig voor
3 maanden te doen. Joen de voorzitter dit voorstel
onaannemelijk oordeelde, stelde de heer Fortuin voor
om het althans niet langer dan voor den tijd van een
jaar re doen. Dit voorstel werd met algemeene stem
men aangenomen,
Hierna zwam punt 5 cki agenda: „De gemeente en
de cokes-verkoop ter sprake:.
De voorzitter wees er op, dm dit punt op die agen
te gebracht was ingevolge de vragen, door den heer
Verkerk aan 's R&ads voorzitter in dezen gericht.
Spreker wees er op, dat zelfs de brandatofhandela-
ren het vorige jaar niét meer konden krijgen dan zij
per week voor 'eigen gebruik noodig barfden. Hij was
met den voorzitter van „E>e Hanze" bij den burgemees
ter geweest. Deze verteldé, dat het de eigen Rchuldi van
de brandstoffenhandelaans was, dat de cokes dbor
een Amsterdammer werd weggehaald. Zij toch hadden
tongen, die de baai beschermden. De weg liep naar be
ueden naar den kaaimuur, Maar vertakte zich, waar Vi
vien stond, en een smal pal leidde naar de kaap aan
baar rechterhand. Vivien wist, dat wanneer zij dat
pad ongeveer een kwart mijl volgde, zij een vrij uit-
zich over de zee hebben zou. Zij verlangde daarnaar;
zij had behoefte aan oneindigheid voor de expansie
van haar hart. Het. sterkste deel in haar liefde voor
Selwyn was misschien een diepe dankbaarheid aan
God. Als er een kerk in de buurt geweest was, zou
zij er in gegaan zijn.
Zij was niet bekend met het onafhankelijke en on
dernemende karakter van. de kinderen van het strand,
en wilde dus de beide kinderen niet medenemen op het
pad, waarvan rij wist, dat er zeer gevaarlijke plekken
waren. Bovendien wilde zij alleen zijn. Zij maakte haai
hand los uit de stevig omklemmende vingertjes ea zich
bukkende, kuste zij haastig en verlegen het vuile ge
zichtje en zei
„Nu, kindertjes, gauw naar huis, om je boterham te
eten."
De kinderen gehoorzaamden ongaarne, en draaiden
zich om, om haar verwijtend na te kijken, teen zij be
gonnen was het pad op te gaan. De weg steeg en daal
de, en volgde de gebroken lijn van den landtong. Som
tijds moest Vivien over neergevallen stukken rots klau
teren, of er tusschen door kruipen, dan weer liep dc
weg langs dicht verborgen diepten vol water. Rechts
van haar steeg de klip in een lange helling, bezaaid
met rotsblokken en begroeid met brem en varens. Zij
wist, dat boven een groot, vlak land was, met hier en
daar een groep boerenwoningen, die een eigen naam
en de waardigheid van een „dorp" hadden.
(Wordt vervolgd.)
2)
