1
M
Êk
Dam rubriek.
H H p
Voor de laders
aan bloedarmoede.
m m,
m
m
ons zijn gouden hartje, uit tweeslachtige buisbloem
pjes bestaande te midden van vrouwelijke lintbloem
pjes, die wit van binnen en roodachtig aan de buiten
zijde zijn. Die roode kleur evenwel vindt men meer
in den herfst dan in lente en zomer, misschien wel om
met die donkere kleur meer van de zonnewarmte te
kunnen profiteeren. En het bloempje van het najaar
is er niet leelijker om. Voor de vruchtvorming zou
het voldoende zijn, wanneer het plantje alleen de buis
bloempjes voortbracht, doch idle mooie, fijne lintjes
vormen bij avond en bij donker weer een dakje over het
hartje van goud, daar ze zich dan naar elkander toe
buigen. Zie, daar is een bloempje, dat de buis- en
straalbloempjes heeft verloren. Óp het lange steel
tje prijkt de kegelvormige, naakte bloembodem, waar
van ook de vruchtjes reeds zijn afgevallen en waarom
heen nog zichtbaar is het omwindseltje uit een dichte
rij van lancetvormige blaadjes bestaande en zoo een
fraai schoteltje vormende, waarop het vruchtkegeltje is
geplaatst. Ook de bladen van het wortelrozet met
hun spatelvorm zijn mooi, en nu beter te zien dan in
den zomer, wanneer ze wat al te veel onder het gras
zijn verborgen.
Het Madeliefje draagt vele namen en is een bij al
len bekend plantje. Men noemt het: Kransje, Gras
bloem. Margerietje, Meizoentje, Velderbloempje,
Koeieolom, Fennebloem, Landjebloem en in de laat-
te jaren ook Jalianabloempje, uit welke namen blijkt,
dat men dit Florakindje een goed hart toedraagt.
Ook de weideboer heeft er niet veel op tegen, omdat
het vee dit plantje niet versmaadt. En waar het zich
te veelvuldig ontwikkelt, daar weet men door goede
bemesting den grasgroei te bevorderen en daardoor
de madeliefjes te verdrijven of sterk te verminderen.
We brengen hiermede dit vriendelijk composietje on
zen herfstgroet en we roepen het toe: Vertoon u niet
al te fier en te trotsch op uw stengel, want alle dagen
kunt ge verwachten- den ijzigen wind, die u zal* doen
bevriezen en vergaan
En nu zullen we in December zien, wat er dan nog
over is.
J. DAALDER Dz.
STADN1EUWS.
DE DAGERAAD.
Woensdagavond had in de Harmonie de eerste bij
eenkomst in dit seizoen van de afd. Alkmaar der vct-
eeniging „de Dageraad" plaats.
De voorzitter de heer R. Zomerdijk heette de aanwe
zigen hartelijk welkom, hoewel hij het betreurde, dat
de opkomst niet g rooter was. Spr. hoopte, dat de
heer Havers en het Vrije Tooneel zouden bijdragen om
dezen avond de vrije gedachte meer te brengen onder
de menschheid dan ooit tevoren, juist nu de kerken
trachten met hun dogma's verder en verder in de
menschheid door te dringen.
Vervolgens gaf spr. het woord aan den heer W. Ha-
vers, den wensch uitsprekende dat de Dageraad al
was het slechts enkele, leden meer zou gaan tellen.
Daarna sprak de heer W. Havers over het onder
werp: „Waarom Vrijdenker".
Spr. wilde enkele dingen behandelen, die vooral
voor het oogenblik van zoo groote beteekenis zijn,
n.l. over den onmenschelijken godsdienst der Chrisie-
nen en over de goddelooze menschheid van de vrij
denkers.
Naast de verwarde economische omstandigheden,
naast de ontwrichting op economisch gebied, ziet
spr. de nog vreeselijker ontwrichting op geestelijk ge
bied. Meende men dat de menschheid geestelijk voor
uitging, we zien nu een ontwrichting van den geest.
Toen we in 1914 voor den vreeselijken oorlog werden
geplaatst zag men, dat de verantwoordelijke personen
de schuld van dit gebeuren van zich af trachtten te
schuiven.
Spr. wilde in verband hiermee spreken over de vrije
gedachte tegenover de Christelijke kerk en het geloof,
hij wilde niet zeggen tegenover den godsdienst, omdat
godsdienst zooiets heel anders is dan wat de Christe
nen ervan maakten.
De voor den oorlog aansprakelijke personen scho
ven die verantwoordelijkheid op den God.
Hieruit merkt men dat men de verantwoordelijk
heid niet aandurfde en daarom afwierp op een on
controleerbaar iets, wat men den naam „God" geeft.
Men vraagt zich daarom af, hoe het Christelijk
geloof staat tegenover den oorlog. Spr. meende, dat
elk dogma bij slot van rekening zelf de gevolgen na
zich zal sleepen, omdat het iets is dat van den eenen
mensch aan den anderen wordt gegeven, zonder dat
men zelf nadenkt. De achteruitgang in het geeste
lijk leven van den laatsten tijd moet worden toege
schreven aan dat dogma. Wanneer men echter wer
kelijk religieus voelt uit eigen overtuiging, dan zal
spr. daarmee gaarne accoord gaan, Spr. verzette
zich er echter tegen dat men meent, dat wie de
„echte" godsdienst niet bezit, verdoemd is.
Wanneer men het tegenwoordig gebeuren beziet dan
stelt men de vraag: welke schuld draagt de kerk aan
deze catastrophe? Spr. meende dat dit komt, doordat
de menschen reeds tweeduizend jaar achtereen ge
bracht zijn op de hoogte dat ze niet zelf mochten den
ken en de meest wonderlijke verhalen op gezag moes
ten aannemen.
'In het algemeen zit er in de menschen een idee voor
dat ze aannemen wat hun van hoogerhand wordt op-
;elegd, zonder zelf te denken.
dat hij wist, dat Vivien haar engagement met Selwyn
Harpur verbroken had; maar, zooals zij tot mevrouw
Marlow zeide, „dat moet hij anders maar zelf uitvin
den, als 't hem belang inboezemt," en zoo openbaarde
zij haar eigen wenschen in deze zaak als er nog
aan getwijfeld kon worden. Maar Stott sprak nog
steeds niet ofschoon, nu Hugo's herstel hem gerust
stelde, zijn liefde voor Vivien uit ieGcren blik sprak,
dien hij op haar wierp.
,,'t Is mogelijk, dat hij zoo aanmatigend is, dat hij
reeds zeker van haar toestemming meent te zijn, zon
der iets te zeggen", dacht mevrouw Eady wanhopig.
Op een mooien middag tegen het einde van tie
maand kwam mevrouw Marlow met den ponywagen
om Hugo voor een rijtoer af te halen. Misschien was
het een samenzwering tusschen haar en mevrouw
Eady, dat zij Vivien niet vroeg om mee te gaan. Dien
middag kwam Stott bij mevrouw Eady, terwijl zij op
het grasveld zat te naaien.
„Denkt u dat mijnheer Jago de villa wil verkoo-
pen?" vroeg zij.
Hij keek haar wenkbrauwfronsend aan.
„Ik weet het niet", zei hij.
„Zou u 't eens voor mij willen onderzoeken zei
zij los weg.
„Zeker, ik zal het Jago vragen", zei hij „U wilt
haar zeker niet voor het volgende jaar hebben
„Ik zou het graag zoo gauw mogelijk in orde heb
ben", antwoordde zij, gebogert- over haar werkmandje.
„Ik moet mijn huisheer in Kensington een hali laai te
voren waarschuwen, en den volgenden Zaterdag is
het de 29ste. Wij moeten vóór dien datum naar de
stad terug."
„Zoo gauw al?" zei hij verwonderd. Na eenige
oogenblikken stond hij op, en begon op het gras
heen en weer te loopen.
„Is er eenige reden", vroeg hij plotseling, „waarom
ik niet met juffrouw Eady zou spreken?"
Was dit niet het geval geweest, was de vrije over
tuiging meer doorgedrongen, dan zou van zulk een
gebeuren geen sprake kunnen Zijn, meende spr.
Toen men in den eersten tijd van den oorlog bemerk
te dat ook onder de religieuzen de vraag naar yoren
kwam: „Waarom laat God dit toe", moest naar ar
gumenten gezocht worden om den oorlog te verdedi
gen.
Men zei o. a., dat God het noodig achtte de mensch
heid te straffen, omdat de zij achteruit ging en de
kerken minder bezocht werden, verder door het
voetballen op Zondag, de korte rokken- en de lage hal-
zen-mode in de dameskleeding, zooals het blad „Ro
me schreef.
Men vraagt zich dan af, waarom juist Neder
land gespaaid bleef, terwijl de andere landen in den
oorlog ;wi1 keld werden.
Verder werd gezegd, dat God wel zulk een straf
moest opleggen, omdat de menschheid ertoe kon ko-
uien te Brussel een standbeeld op te richten voor den
oekenden Spaanschen vrijdenker Ferrer.
Ten slotte kwam er systeem in het afschuiven van
de verantwoordelijkheid, welke werd overgebracht
op de vrijdenkers. Door Ds. Wisse uit Bodegraven
werd in een brochure aan het ongeloof definitief de
schuld van den oorlog gegeven.
Wanneer men een God wilde blameeren, dan moest
men, zei spreker, zeggen dat om enkele ongeloovigen,
inillioenen menschen worden geofferd. Dan zou het,
meende hij, toch veel rechtvaardiger zijn, wanneer
het Opperwezen alleen de goddeloozen strafte.
Ieder, die erkent, dat in het tegenwoordige wereld
gebeuren niet de wil van een God tot uiting komt, be
hoort, zoo vervolgde spr., front te maken en den
strijd tegen het dogma te aanvaarden. Het is de
plicht van den vrijdenker te strijden tegen het kerke
lijk dogma, dat een der oorzaken is, dat het volk niet
in verzet is gekomen tegen den oorlog. Ook moet de
vrijdenker zich kanten tegen de verkeerde uitlegging
van het begrip vaderlandsliefde.
De strijd van den vrijdenker is in de eerste plaats
tegen het dogma. In dezen tijd hebben ook de vrij
denkers den strijd laten rusten. Nu moet men echter
weer met kracht de denkbeelden die men voorstaat ver
dedigen, omdat slechts zóó verbetering kan komen.
In verschillende opzichten ziet men reeds de in
vloed van de vrijdenkers. Spr. herinnerde aan de
eedskwestie, de belasting van goederen in de doode
hand. enz Doch ook de vrijdenkers zijn gemakzuch-
men is niet van moeite gediend.
Tenslotte zei spr. te hebben getracht te bewijzen
dat het dogma de menschen op den verkeerden weg
brengt Elk vrijdenker doet liever een verkeerde daad
lartoe hij komt door eigen denken, dan dat hij een
'de dmd zou verrichten hem door een of ander
-n i pvplegd De vrijdenker zal door zijn eigen
denken inzien, dat hij verkeerd deed en hiernaar kun
nen handelen.
3nr hoople dat a'le aanwezigen zouden meewm
ken om de vrije gedachte te stellen tegenover het dog
ma. (Luid applaus.)
•'an de gr i geilheid tot vragen stellen werd geen
zebruik gemaakt
Na de pauze werd door 't Vrije Tooneel" opge
voerd „Een Herder', een tooneelspel van Jan Bruy-
'ants dat evenals de rede van den heer Havers veel
bi'val vond.
AAN DE DAMMERS 1
Met dank-voor de ontvangen oplossingen van pro
bleem No. 3ó2 (auteur P. Kleute).
Stand:
z.vvai ii, ii4, ZU en 2 uanmien op io en 20.
wu. ii, zi, zj, Zoi 32, 34, 38, 39, 44, -»io.
1.
48—42 1.
26 48
2.
28—22 2.
13 16
3.
23—19 3.
14 :23
4.
17—12 4.
7 18
5.
47—42 5.
48 28
6.
39—33 6.
16 29
7.
33 33 en wint.
Goede oplossingen ontvingen wij van de heeim:
W. Blokdijk, G. Cloeck, P. Dekker, D. üerimg,
J Houtkooper, G. van Nieuwkuijk, H. Zaadnoordijk
te Alkmaar, S. Homan, Wijde Wormer, H. E. Lantin-
ga, Haarlem, C. Moeijes, Eindhoven.
DE WEDSTRIJD OM HET MEESTERSCHAP.
Het minste aantal punten behaalde G. L. Gort
mans. Een zeer bijzonder, geniaal en professoraal
damspel van 20 jaar. Hij speelt soms de meest zon
derlinge zetten in de opening, komt daardoor in de
meest onregelmatige standen, doch wee de tegenpar
tij als die hem eenige kans geeft. De meest verras
sende combinaties volgen dan. Sommigen partijen
speelde hij met groote onverschilligheid en nonchalan
ce. Hij kan echter veel beter. Ook van zijn schitte
rende studies en problemen hopen wij nog dikwijls te
genieten.
Wij laten er hier een tweetal van zijn hand, volgen,
die voorkwamen in de „Damschool."
„Zoo ver ik weet, niet", zei mevrouw Eady.
„Zij zal denken, dat ik een list gebruikte, om haar
hier te krijgen", zei hij aarzelend.
Mevrouw Eady vond 't niet noodig iets te zeggen.
Zij glimlachte alleen.
Waar is zij heen gegaan?" vroeg hij driftig,
Dat weet ik niet", zei mevrouw Eady, „maar het
zou me niet verwonderen, als u haar cp 't tusschcn-
dek" vend."
Vivien keek van haar boek op toen hij aankwam;
zij zag, wat in zijn oogen te lezen stond, en sloeg de
hare neer. Hij ging naast haar zitten en nam haar
handen. Het boek viel op den grond, maar niemand
lette er op. Er werd niets gezegd.
„Wanneer heb je 't geweten?" vroeg hij nu.
„Toen ik je hier met mevrouw Fleming zag", ant
woordde zij.
Hij keek haar vragend aan; een oogenblik vroeg hij
zich af, of zij gerust gesteld moest worden.
„Het spijt me voor haar", zei zij. en meende het
ook. Hugo kwam vroolijk van zijn ritje terug. Me
vrouw Marlow keek mevrouw Eady aan, die alleen op
het gras zat.
„U blijft toch zeker thee drinken", zei mevrouw
Eady.
Mevrouw Marlow bloosde, ging naast haar zitten
en zij begTinm over blouses te praten
Stott en Vivien kwamen den tuin van den kant van
Rosemorran, maar de twee dames letten niet op hen.
„U ziet er beiden uit, of u 't naar den zin heeft,"
zei Hugo met iets van zijn oude plaagmanier, en toen
hield hij op; want, toen Vivien dichter bij kwam, zag
hij, dat zij gehuild had. Maar toch zag zij er niet
ongelukkig uit. Hugo keek Stott aan, die hem ernstig
wenkte en zij gingen het huis in.
„Hugo," zei Stott, „we zitten in een moeilijkheid,
en jij moet er ons uithelpen. Veronderstel,'dat ik met
juffrouw Eady zou trouwen."
WA WM
s//M W/a
//y
v/jm wm
ww wm. wm
wm mm. m
W/ Aw. AA.
Zw. 3, 5, 8, 10, 12, 13, 15, 18, 20, 26, 27.
W. 24, 28, 29, 30, 33, 35, 36, 39, 41, 42, 47.
Wit speelt 3934 en zwart meenende een aardige
winst te maken liet volgen 1319, wit 24 31 zwart
26 46 (op 26 48 speelt wit 3025, 25 14 en 35:
2.)
Na 26 46 speelde wit ook 3025 en Zwart moest
slaan van 46 naar 14. Wit 33—28 (zw. 14 :30).
w. 25 14 zw. 10 19 en wit wint door 35 2.
Een merkwaardig stukje met fijne oplossing is het
volgende.
M
«I
1 m
yW
Zw. 8, 9, 10, 13, 19, 24, 29, 40 en dam op 16.
W. 21, 22, 25, 28, 33, 35, 38, 42, 44, 49.
Wit wint doof:
1 49- 43 1. 16:18 of 16:23
2 43—39 2. 40 49
3. 39—34 3. 49 23 of 49 18
4 33—28 4 23 30
5. 25 5! Prachtig.
De damwereld verwacht nog heel wat van Gort
mans. Moge hij die verwachting niet beschamen!
Ter oplossing voor deze week:
Probleem 363 van N. N.,
uit het vierde concours van ,.Le jeu de Dames"
W,
Zw. 2, 7, 8, 9, 10, 12, 13, 16, 19, 20, 24, 26, 36.
W. 11, 22, 27, 29, 32, 33, 34, 35,87,38,40,43,48.
Aan dit probleem is een aardig eenvoudig eindspel
verhonden dat ook moet opgelost worden
Oplossingen vóór of op 11 November, Bureau van
dit Blad.
INGEBONDEN STUKKEN.
Mijnheer de Redacteur
Nu de heer Stadt de Duitsche misvatting van de
diepe verontwaardging bij alle niet-Duitsch-denken-
den over het fusilleeren van Miss Cavell in uw b1ad
van gisteravond nog eens herhaalde, zou ik gaarne te
gen die gansch verkeerde voorstelling het volgende
aanvoeren
Het recht van elke oorlogvoerende mogendheid, dus
ook van Duitschland, om mannelijke of vrouwelijke
spionnen, na een behoorlijk gevoerd proces schuldig
bevonden, te fusilleeren, wordt door niemand bestre
den.
Miss Cavell was echter geen spion en werd, zelfs
niet van spionage beschuldigd. Zij heeft te Brussel
Belgen in haar huis verborgen en geholpen bij hun
Hugo's mond ging open, en hij staarde hem aan.
Toen begon hij op en neer te springen.
„Wees nu kalm", zei Stott; „het is een ernstige
zaak. Hoe zou je haar moeten noemen?"
Hugo stond op één been, keek grinnikend van hem
naar tiaar.
„Ik denk, dat ik haar „mater" zou moeten noemen",
zei hij. Toen zag hij, dat hij er in geloopen was. Hij
keek met neergeslagen oogen naar Stott en zijn ge
zicht vertrok.
Vivien sloeg haar armen om hem heen. Stott sloop
de kamer uit.
Hugo huilde even tegen Vivien's schouder.
„Dwaze jongen", zei ze, haar wang tegen de zijne
wrijvend.
„O, jullie twee!" barste hij uit, en wreef met zijn
knuisten in zijn oogen.
Toen mevrouw Marlow Vivien feliciteerde, zei zij:
„Ik weet niet of ik verontschuldigingen moet maken
tot iemand of voor iemand. Zonder de zuster van
Gus zou Hugo niet ziek zijn geworden, en toch
Vivien zei, dat ze geen reden had om boos te zijn
op mevrouw Fleming.
„Neen, dat is zoo," zei mevrouw Marlow ondeu
gend.
„Maar 't was toch een heel leelijke daad. Ziet u,"
ging ze op vertrouwelijken toon voort, „Gus is in alle
opzichten best en ons huwelijk is werkelijk uit liefde
gesloten, maar zijn familie is niet heelemaal Zij
keek geheimzinnig rond. „Papa gebruikte soms een
uitdrukking; ofschoon hij predikant was, hield hij van
sterke woorden, zooals veel heeren van de oude school.
Nu hij zou gezegd hebben, Elsie Fleming is niet hee
lemaal" zij bloosde diep en kwam dichter bij Vi
vien „goed wijs!"
EINDE.
Het is een zeer verspreide meening dat de lijders
aan bloedarmoede en andere verzwakten sterk ge
voed moeten worden. Men tracht hen te overvoeden
en men geeft er zich geen rekenschap van dat men
hen nog meer verzwakt door hun maag geheel van
streek te brengen. De lijders aan bloedarmoede en
andere verzwakten hebben vooral behoefte aan een
uitgezoeht voedsel, dat zeer rijk is in een kleine
hoeveelheid, in plaats van veel voedsel waarmee
hun maag overvuld wordt.
Met een licht maar zeer rijk voedsel, late men
dan den zieke de behandeling der Pink Pillen vol
gen, zoodat het arme bloed van den lijder op zijn
normale samenstelling komt. Wanneer dan de zieke
weer in het bezit is van een rijk en zuiver bloed,
zullen alle ongemakken verdwijnen en bestaat de
bloedarmoede niet meer.
Ontbreekt het u aan levenskracht, aan weerstands
vermogen, neemt dan de Pink Pillen, want zij be
vatten zoowel het een als het ander.
De Pink Pillen zijn onovertroffen tegen bloedar
moede, bleekzucht der jonge meisjes, maagkwalen,
plaatselijke pijnen zenuwpijnenzenuwuitputting,
neurasthenie.
De Pink Pillen zijn verkrijgbaar k f 1.75perdoos,
en f 9 per zes doozen bij het Hoofddepot der Pink
Pillen, Dacostakade 15, Amsterdam. Te Alkmaar bij
Nierop en Slothouber, Langestraat 83.
pogingen o mvia ons land zich bij hun voor hun va
derland strijdend leger te voegen. Nu is het verschil
in opvatting tusschen Duitsch-denkenden en de rest
der menschheid dit, dat van Duitsche zijde deze Bel
gen als Duitschers worden beschouwd, die naar den
vijand willen overloopen,— als verachtelijke landver
raders dus terwijl toch ieder ander erkennen moet,
dat hoe ook het formeele recht in deze zij, die Belgen
blijk gevern van moed en liefde voor hun vaderland.
Dat van Duitsche zijde de uitsluiping van kriegstüchti-
ge Belgen wordt tegengegaan is natuurlijk; dat de
Duitschers ze echter als gemeene misdadigers be
schouwen, zonder eenig menschelijk gevoel voor hun
standpunt, is hetgeen wat afstoot. Van Duitsche zij
de is echter consequent op die wijze doorgeredeneerd:
Miss Cavell heeft Duitschers geholpen zich bij den
vijand te voegen. Ware dit zoo, had zij, een Engel-
sclie, werkelijk Duitschers geholpen bij landverraad,
dan was het doodvonnis, zelfs tegenover een vrouw, al
gold het dan oók gein spionage, te verdedigen ge
weest, daar dit van Duitsche zijde als een groot mo
reel kwaad moest worden beschouwd. In dit geval
echter is de factir van het moreele kwaad zoowel bij
Miss Cavell als bij haar beschermelingen voor den
objectieven beschouwer geheel afwezig.
1 Iet was integendeel een daad van grooten moed en
vaderlandsliefde. Een ook maar eenigszins edelmoedi
ge vijand zou dat wel begrepen hebben. Door gevan
genneming van Miss C. zou voorkoming van verdere
schade aan Duitsche belangen evenzeer zijn bereikt.
Nu koos men echter als offer tot het doel. „Schrecken
einflössen" een nobele vrouw, in wie geen moreele
schuld was, die ook Duitsche gewonden liefderijk ver
pleegd' had en die het zonder behoorlijk proces tegen
haar uitgesproken doodvonnis, met stillen heldenmoed
droeg.
Voor niet-Duitsch denkenden wordt het geval door
de Duitsche verdediging nog verzwaard, de gelijkstel
ling met de twee door den heer S. genoemde verachte
lijke spionnen doet zien hoe zwak men hierin
van Duitsche zijde staat. De eerste heentte niet
Margaretha Schmidt, maax Marguerite Smitt,
zij was een Fran?aise, die, niet eens
arm zijnde, haar eigen land voor een paar
honderd mark verried. De 2cle was een Duitsche be
roepsspion, in wier zak een brief van den Duitschen
officier gevonden werd, aan wien zij, die in Frankrijk
jarenlang als onderwijzeres werkzaam was en die in
Fransche families verkeerde, stelselmatig militaire in
lichtingen gaf. Beide vrouwen werden na behoorlijk
gevoerde processen gevonnisd en gefusilleerd. Het
fusilleeren van een vrouwelijke spion zou men ook den
Duitschers niet ten laste leggen.
Zoo het waar is, dat te Londen Hollanders, dip
Duitsche spionnen waren, van Duitsche zijde gekocht
en betaald, zijn gefusilleerd, dan zullen hun familie
en vrienden wel gegronde reden hebben om dat feit
liever diep te verzwijgen dan er zich over te beklagen.
Uit den aard der zaak bemoeit de Nederlandsche re
geering zich met hun lot op geenerlei wijze.
Eenig punt van vergelijking met de zaak van Miss
Cavell biedt hun geval niet aan.
Met dank voor de plaatsing
L: VAN DER HOEVEN.
BURGERLIJKE STAND.
HARENKARSPEL. October.
Geboren Andreas, z. van NicoLaas Nolten en
Jansje Groen. Jannetje, d. van Etse Kleijer en Ma
ria Martha Schenk. Cornells, z. van Comelis
Schuit en Anna Schuurman. Comelis, z. van Jan
Zijdewind en Neeltje Bijpost. Arie, z. van Jan
Schouten en Geesje Bakker. Willebrordus, z. van
Johannes Bes en Aaltje Admiraal. Gerarda, d. van
Jacobus Bruin en Aagje Koning. Cornelia Alida,
d. van Nicolaas Jonker en Maartje Engeringh. Jo
hanna, d. van Jacob Bakker en Maria Rietveld.
Wilhelmina, d. van Johannes Gieling en Trijntje Hoo-
geboom. Jan, z. van Jacob Karsten en Antje Put.
Ondertrouwd Nicolaas Wester en Catha-
rina Bleelcer.
Ondertrouwd en Getrouwd: Simon Kos-
sen en Grietje Kuijper.
Overleden Barbera Wiedijk, wed. van Simon
Makal, 72 j, Neeltje Portegijs, echtgen. van Louis
Dockes 41 j. Levenloos aangegeven kind van het
vrouwelijk geslacht van Johannes Hendrikus Theodo-
rus Baas èn Maria Groot. Maria Borst, 26 j, on
gehuwd. Simon de Graaf, weduwnaar van Maartje
Hittema, 77 j. Neeltje Kneijsberg, wed. van Reijer
Roos, 77 j. Hendrik Borst, weduwnaar van Trijn
tje Schoenmaker, 73 j.
SCHERMERHORN. October.
Geboren Johanna, d. van Pieter Plas en Dieu-
wertje Beek Martinus, z. van Pieter Modder en
Debora de Ruijter.
Overleden Jacob Beets, 70 j., echtgen. van
Johanna Margaretha Walch.
ZUID-SCHARWOUDE. October 1915.
Qeboren: Comelis, z. v. Jan Kostelijk en Anna
Glas.
Overleden: Mietje JBakker, echtgenoote van Petrus
Langendijk oud 49 jaar. Adolf van der Stuijft oud
9 maanden. Pieter van de Pol, echtgenoot van
Sierkje Oudhuis, 47 jaar.
WINKEL. October.
Geboren Hendrika, d. van Hendrikus Ros-
man en Heintje Smit.
Gehuwd Pieter S'ikker en Cornelia Kaaij -
Dirk Johannes Geuzenbroek en Maria Johanna Wit-
lam. Klaas Nap en Jannetje Kaashoek.
Overleden: Pieter Vries, 89 j., weduwnaar
van Maartje Slooves.
JJ i 6 S 1 11
'mm
W.
V/
