i
VOOR. ALKMAAR
MI
Honderd en zeventiende jaa gang.
1915
ra
ftbonnemeatspnls m 3 iMkf1.-~,fL p. pc/, f 125, Advertentieprijs 10 ct. p. regel groote letten; naar plaatsruimte. Brieven fr. N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v.h. HERlïis. COSTER BOON, Vucrdam C9. Telefoonnr. 3.
Z A T E R 1) A G 6 NOVEMBER.
No. 2(>S
f-%&i r
Dll nummer bestaal uil 2 bladen.
r pi:
ALKMAAR, 6 November.
Geregeld blijft de overmacht in Servië voortgang
naken: ook de hoofdstad is thans in 'svijands han
den, immers een telegram van hedenmiddag meldt,
dat een Bulgaarsche divisie Nisj is binnengerukt.
Gisteren schreven we reeds, dat de val dezer stad
:eer aanstaande scheen. Vanmorgen bleek, dat de Bul
garen al voor de fortenlinie stonden en weltoegerust
net artillerie en munitie als ze zijn, was het te voor
zien, -dat het lot der hoofdstad' nu wel zeer spoedig
zou zijn bezegeld. De Servische troepen hébben zich
blijkbaar hier niet opgesloten, gelijk aanvankelijk
werd vermoed, dat ze zouden doen, en waarschijnlijk
heeft de bezetting de stad tijdig kunnen verlaten en
:ich teruggetrokken in westelijke richting.
)i de Servische legermacht tenslotte een opgedrongen
slag zal aanvaarden, zal capituleeren, omdat de ver-
vachte hulp en bijstand uitblijven, zal uitwijken naar
Montenegro en Albanië, misschien om daar inge-
cheept van Saloniki uit weer mede te werken aan de
rerovering van het land, of wel zich in de bergen zal
verspreiden, zullen de gebeurtenissen leeren. In elk
geval zal de Qrient-spoorweg wel spoedig in het be
zit der midden-mogendheden zijn en zal de entente
hun hetzij in Bulgarije, hetzij in Macedonië het onge
stoorde bezit van dit belangrijke vervoermiddel moe
ten b -.twisten. Waar het Duitsche leger van von Gall-
witz Pa atsjin binnengerukt is, ontbreekt den midden-
mogendheden nog maar 75 K.M. van de lijn, welke
iöor de nadering van Duitschera en Bulgaren weldra
geheel door hen bezet zal zijn.
Het heet, dat generaal Joffre een warm voorstander
is van een campagne in Macedonië, om daardoor den
tegenstanders hun voordeelen té ontnemen. Fransche
troepen hebben, blijkens een Fransch legerbericht niet
onfortuinlijk gevochten in het grensgebied, waar zij
aan de Stroema Bulgaarsche aanvallen afsloegen en
twee Bulgaarsche dorpen veroverden. Het Bulgaar
sche legerbericht meldt, dat alle Fransche aanvallen
werden afgeslagen. Het een sluit het ander niet uit,
maar heel duidelijk is de militaire toestand in deze
>treek toch niet.
Eenigszlns vreemd is het, dat lord Kitchener, de
zngelsche minister van oorlog, op dit tijdstip, vacan-
tie heeft genomen en vervangen wordt door den mi
nister-president Asquith, die zonder deze waarne
ming al een zware, verantwoordelijke en afmattende
taak heeft. Uitdrukkelijk meldt Reuter er bij, dat lord
Kitchener niet zal aftreden. Zou het bericht echter
toch in verband staan met het telegram van gisteren,
volgens hetwelk er zoo goed als onmiddellijk een
loogstbeiang ijke verandering in de leiding van den
oorlog zou worden gebracht? Zou deze even popu-
•airv als bekwame militair, die met zoo gunstige re-
uitaten voor de Engelsche zaak in Egypte, In den
SoecLu en in
Afrika de militaire leiding heeft
gevoerd, tenslotte het commando van het Britsche ex
peditiekorps in Frankrijk en België op zich nemen en
dus sir John French vervangen, tegen wien de critiek
naar niet zwijgen wil?
De Griekscbe crisis is nog niet opgelost. Uit En
gelsche bladen vernemen we thans, dab de moeielijk-
heden in de Kamer zijn ontstaan naai" aanleiding van
een extra-toeslag gedurende mobilisatie of oorlog
pan de officieren. In het levendige debat werd een van
de aanhangers van den heer Venizelos, die zich op
onparlementaire wijze uitdrukte, tot de orde geroe
pen, waarop hij zich haastte verontschuldigingen aan
te bieden, hetgeen echter niet werd gehoord door den
minister van oorlog, die driftig zijn papieren bij el
kaar pakte en weg liep, zeggende, dat er voor hem
geen plaats meer in de zaal was. De zitting werd ge
schorst, de ministers overlegden wat hun te doen
stond. Na de heropening der vergadering verklaarde
de heer Venizelos, dat de minister van oorlog ver
ontschuldigingen behoorde aan te bieden, wijl hij de
zitting op zoo in het oog vallende wijze had verlaten,
nadat hem verontschuldigingen waren aangeboden,
de minister-president ontkende zulks en verklaarde te
vens, dat de regeering hier de kwestie van vertrouwen
stelde, hetgeen tot het bekende gevolg heeft geleid.
De Koning heeft gisteren aan den heer Zaïmis voor
gesteld aan te blijven, doch deze heeft geweigerd. Een
Reuter-telegram meldt, dat zoowel de Koning als de
heer Venizelos door het volk werd toegejuicht. In
beiden zijn twee groote gedachten verpersoonlijkt.
De een wil het geweer bij den voet houden, de ander
het aanleggen. En het verwarrende van den toestanc
is, dat beiden den loop der gebeurtenissen in Servië
als een versterking van hun meening kunnen beschou
wen. De Koning kan hierop wijzen, zeggende, dat
een overwinning der entente steeds onwaarschijnlijker
wordt en de staatsman kan voor de toeneming van
het nationale gevaar de gelukkige wapenfeiten der
Bulgaren, aanvoeren.
Op het Oostelijk oorlogstooneei luiden de berichten
een weinig ten gunste der Oostenrijkers, die nu aan
het Strypa-front weer iets sterker schijnen.
Een kleine verrassing uit den oorlog heeft thans
een verklaring gekregen. Twee dagen, voordat Kow-
no op 17 Augustus j.l. in Duitsche handen geraakte,
had het Russische opperbevel bekend gemaakt, dat
het er niet aan dacht deze vesting te ontruimen.
De spoedige val bleef tot dusverre onopgehelderd.
Thans echter wordt door Reuter uit St. Petersburg ge
meld, dat generaal Grigorjef, de voormalige bevelheb
ber der genoemde vesting, door den krijgsraad te Du-
naburg tot 15 jaar dwangarbeid en verlies van alle
rechten is veroordeeld, omdat hij geen doeltreffende
maatregelen ter harer verdediging had genomen en
tijdens de verdediging niet in de vesting aanwezig
was.
In het Westen blijft de toestand zichzelf vrijwel ge
lijk.
In de Egeische Zee ié een Engelsch transportschip
door een onderzeeër met granaatvuur in den grond
geboord,' waarbij van de 380 inlandsche soldaten er
75 werden gered en voorts 28 man der bemanning.
De Nederlandsche regeering heeft beslist, dat de be
manning van den Duitschen onderzeeër, die in de ha
ven van Terschelling ligt, geïnterneerd zal worden
(te Bergen natuurlijk) en dat het vaartuig zal worden
opgelegd tot na den oorlog, omdat de commandant,
uit den koers geraakt, het verbod, om binnen ons
rechtsgebied te komen, heeft overschreden en het hier
geen uitzonderingsgeval geldt, zooals bij averij of
zware zee.
De Duitsche soc.-dem. „Vorwarts" zet uiteen, d
na. 15 maanden oorlogvoeren zoo bloedig, als de we
reldgeschiedenis het nimmer heeft gezien, de staats
lieden geen precies antwoord op de vraag kunnen ge
ven, hoe het recht hersteld zal worden en de vrede
tot stand zal komen. Het ziet er naar uit, alsof béide
partijen vreezen, elkander hun plannen bloot te leg
gen. En waar er nu al 12 maanden lang precies ver
teld is wat niet waar is (hier wordt gezinspeeld op
de berichten, welke een tegenspraak bevatten van ge
ruchten over vredesvoorwaarden), wil men gaarne
eens vernemen wat wèl waar is. Het gaat toch op den
duur niet aan, dat de eene slag op den anderen volgt,
dat de mannen steeds naar nieuwe oor logs tooneelen
worden gebracht, zonder dat de volkeren te weten
komen, wat er eigenlijk geschied en bereikt moet zijn,
willen de vxedesklokken wedérom luiden. „De
anderen, zoo zegt men, moeten om vre
de vragen, want wij zijn de overwinnaars. Maar
jammer genoeg voor ons, voelen die anderen zich
niet als overwonnenen en op die manier komt men
niet tot eenig resultaat. De oorlog gaat voort in het
oneindige, omdat beide partijen schuwen, hun voor
waarden'scherp te omlijnen en uit te spreken, uit
vrees, dat het bekendmaken van het einddoel voor
zwakheid zou worden aangezien. Het kan dus zoo
ver komen, dat deze oorlog zal eindigen met de vol
ledige uitputting van allen, omdat niemand wil zeg
gen, welke voorwaarden vervuld moeten zijn, om er
een eind ann te maken. Zal dat verhinderd worden,
dan moeten de regeeringen eindelijk hun algemeene
phrases in den steek laten en met een positief pro
gramma voor den dag komen. Zijn zij zelve door de
verschillende wisselvalligheden van al deze veldtoch
ten in de war geraakt, dan moeten de sluizen van de
openbare welsprekendheid geopend worden. Dan zal
er spoedig helderheid zijn en, naar wij hopen, vrede."
STADN1EUWS.
BOND VAN ZUIVELFABRIEKEN.
In de gistermorgen ten 12 ure in café „Central" ge
houden vergadering van den Bond van Zuivelfabrie
ken in Noord-Holland, welke vergadering ook werd
bijgewoond door het bestuur van de Vereeniging van
Kaashandelaren en vele niet aangesloten kaasprodu
centen, waardoor deze vergadering zeer druk bezocht
was, zeide de secretaris, de heer G. Nobel, na het
openingswoord van den voorzitter, hetgeen wij reeds
in ons nummer van gisteren vermeldden, dat het be
stuur van de Kaasvereeniging, waarin vertegenwoor
digers van de Bonden van de Handelaren zitting heb
ben, de laatste 14 dagen na de vergadering bijna da
gelijks vergaderd had. Namens het bestuur van den
Bond verklaarde spr., dat de samenwerking tusschen
de heeren kaashandelaren in Noord-Holland en de
producenten uit de provincie uitstekend is.
Van beide kanten was men van meening, dat de op
lossing die gebracht moest worden, deze was: In de
eerste plaats moest doorgegaan kunnen worden 'met
den handel. Dit was ook een belang van den handel
en den producent, aangezien Nederland veel te veel
kaas produceerde om ze hier te kunnen houden. Aan
den anderen kant had men een regeling overwogen
waardoor men de zekerheid kreeg, dat er voldoende
kaas In Nederland zou blijven.
Wel kan men niet alles ondervangen, maar de door
de commissie gedachte regeling geeft de vrij groote
zekerheid, dat de voor het binnenland geschikbaar
gestelde kaas, ook voor het binnenland blijft.
De commissie stelt zich voor, om de op de markten
in Noord-Holland, te weten die te Alkmaar, Purmer-
end, Hoorn en Edam, voor het binnenland te reser
veeren hoeveelheid kaas van de handelaren word
overgenomen en opgeslagen in de daarvoor beschik
baar te stellen pakhuizen. Van de handelaren heeft
etnen thans reeds de zekerheid over de noodige ruimte
te kunnen beschikken. Hoewel deze regeling moeilijk
heden met zich brengt, is de commissie van meening,
dat deze wel te ondervangen zijn. Waar men niet weet
hoe lang de regeling zal duren, heeft de commissie
gezocht naar een regeling van blijvenden aard. Zijn
de kazen in de pakhuizen, dan stelt men- zich voor om
de beschikbaarstelling voor het gebruik via de burge
meesters te doen geschieden. Dit zal voor deze geen
gemakkelijke taak zijn, doch de commissie vertrouwt
er op, dat deze met het oog op de belangrijkheid der
zaak zullen medewerken.
Om orde te krijgen, zal het noodig zijn, dat daar,
waar van regeeringswege gesproken wordt van 40,
30 of 20 pet. vet in de droge stof, deze kaas ook wer-
celijk geleverd wordt, met een herkenningsteeken.
Hierdoor zullen de menscheu werkelijk die kaas
krijgen, die door de regeeringsprijzen daarvoor wor
den aangewezen. Wordt deze regeling aangenomen,
dan is de zaak volgens spreker voor Noord-Holland
al aardig op den goeden weg.
Dit plan voor Noord-Holland Is ook goedgekeurd
door het bestuur van de Kaasvereeniging, dat de zaak
voor geheel Nederland regelt. Voor de verdere rege
ling heeft men nog te maken met de Rijks commissie
van Toezicht en met Z.Excellentie den Minister van
Landbouw. Ook voor de uitvoer heeft de Kaasveree
niging voor het geheele land een regeling aan den
Minister gezonden, evenals aan de Rijks Commissie
van Toezicht.
Overeengekomen toch was, dat het bestuur der
Kaasvereeniging de regeling maakt en deze ter goed
keuring bij den Minister en de Rijks Commissie van
Toezicht indient.
Gister sprak spreker in den Haag weder over de
export-kwestie; spreker achtte zich verplicht, mede te
deelen, dat de verhouding tusschen het bestuur van
de Kaasvereeniging en de Rijks Commissie van Toe-
Zicht niet zoo is, dat ze goed genoemd kan worden.
Blijven de grenzen langer gesloten, dan naar de
meening van de Kaasvereeniging noodig is, dan kan
men weten, dat dit haar schuld niet is. Op 't oogen-
blik schijnt de Commissie van Toezicht de voorstel
len van de Kaasvereeniging inzake de export niet te
willen accepteeren.
Zaterdag worden wij, aldus spr., met 3 vertegen
woordigers in Eten Haag verwacht, om met de Rijks
Commissie de zaak te bespreken en wij zullen trach
ten, onze voorstellen nog aangenomen te krijgen. Ge
beurt dit niet, dan zal die Commissie zelf met voor
stellen moeten komen. Op welk een standpunt men
zich dan heeft te stellen, weet spr. nog niet. Het geldt
hier evenwel de belangen van producenten en bande
laren.
Wij hebben de overtuiging, dat wij hebben ge
werkt, om een zoo goed mogelijke regeling te treffen.
Wanneer die commissie onze regeling niei wenseht te
accepteeren, zij is hooger dan wij, dan-moet die com
missie maar weten wat zij doet. Men had liever ge
had, dat spr. dit niet had medegedeeld, maar z. i
moet de Noord-Hollander weten, wat hij aan de com
missie heeft. Zeer hoopte spr., dat bij de bespreking,
welke Zaterdag over e' kwestie gehouden, wordt, er
nog kans bestaat, dat er aan hun wenschen wordt vol
daan. Spr. drong er op aan, om zich bij de discus
sies te bepalen tot het noodzakelijke en om op de lei
ding te vertrouwen. Spr. wees er op, dat nog een
andere kwestie van heel veel belang niet tot oplossing
was gekomen, n.l. de reserveering van 40 pet. voor
het binnenland en of de zekerheid bestaat dat dit per
centage voor het binnenland blijft. Het is He vraag,
of de oude consenten, wanneer de grenzen geopend
worden, het recht geven, om kaas uit te voeren. Met
deze consenten is veel gebeurd. Spr. zou op de beken
de kwestie van de firma Lebret niet ingaan. Zij is
door de Commissie van Toezicht nog niet geregeld.
Alleen wenschte spr. te zeggen, dat één van de voor
deden, om de kaas voor het binnenlandsch gebruik,
in de pakhuizen te reserveeren, is, dat dan de kans is
buitengesloten, dat de kaas voor het binnenlandsch
gebruik buiten de grenzen van het land raakt. Dan
zal niemand in staat zijn, hoe knap hij juridisch ook
moge zijn, om ons die kaas te ontnemen. Vanzelf ver
valt dan die kwestie met die oude consenten. Ook hier
om is het gewenscht, om in die richting te sturen. Er
zijn producenten, die van meening zijn, dat zij ver
standig doen, met aan die handelaren te verkoopen,
die nog in het bezit zijn van veel consenten van het
voormalig Centraal Bureau, omdat deze meer kunnen
geven, dan iemand, die geen consenten heeft. Deze
moeten niet vergeten, dat hierdoor meer naar het
buitenland gaat en dat het daardoor des te langer
duurt, eer hier een voldoende voorraad beschikbaar
is voor binnenlandsch gebruik. Des te langer duurt
het ook, dat men den minister kan bewijzen, dat er
geen 40 pet. voor binnenlandsch gebruik noodig is
Men moet wel bedenken, dat, bij de regeling, waarbij
de kaas in de pakhuizen blijft, de uitvoer van deeze
voor het binnenland bestemde kaas naar het buiten
land, buitengesloten is. Het is ook de wensch van de
Noord-Hollandsche handelaren, dat de zaak zoo zui
ver mogelijk komt te staan.
Algemeen oordeelde men het gewenscht, dat de
zaak aldus geregeld zou worden.
Hierna kwam het voorstel van het bestuur ter
sprake, dat alle fabrieken zich zouden verbinden, om
steeds de volledige kaasproductie van minstens twaalf
dagen in voorraad en beschikbaar te houden voor
binnenlandsch gebruik.
De secretaris zeide, dat dit voorgesteld werd, om
den minister op dezen voorraad te kunnen wijzep
alsmede op die in de pakhuizen, waardoor de minister
er des te eerder voor te vinden zal zijn, om het be
schikbaar te stellen percentage voor binnenlandsch
gebruik te verlagen. Hoofdzaak toch is, dat de kaas
voor het binnenland beschikbaar is. Ook in andere
provincies is deze zaak besproken. Men heeft daar ge
meend, om het aantal dagen tot 16 te moeten uitbrei
den, om het aanbod voor den minister nog beter te
maken. Er kan dus niet gezegd worden, dat de land
bouwer niet meewerkt. Steeds stelt hij zijn kaas be
schikbaar en het is zijn recht, dat de regeling dan
ook een goede is.
Spr. is er voor, om ook voor Noord-Holland het
aantal dagen op 16 te brengen; dan is er ten allen tij
de een flinke voorraad voor het binnenland en behoeft
de voorraad in de pakhuizen niet 300 groot te wezen.
Dit geldt evenwel alleen,'als de door de Kaasvereeni
ging gedachte regeling doorgaat.
De heer Ooms vroeg, hoe men zich voorstelde, om
de verkoop van de kaas aan de fabriek zelf te regelen.
Nog vroeg spr., of het van 16 dagen in voorraad te
houden product bedoeld is vanaf het moment, dat de
kaas gemaakt is of dat men levexba e kaas op het cx
had.
De secretaris antwoordde, dat alle kaas voor 1
Holland 'op de ^daarvoor erkenden markten als A
maar, Hoorn, Pi merend, Edam, uitgezonderd
van de zelf export rende fabrieken, verkocht zal m
ten worden. De laatste fabrieken zullen eenzeli
percentage hebben te leveren franco in het meest nal
gelegen pakhuis. Op de tweede vraag antwoordti
spr., dat in voorraad gehouden zal moeten worden
vanaf den dag van het eerste maken.
Het is de bedoeling, zei de voorzitter, dat er geen
andere, dan 16 dagen oude kaas ter markt komt.
De heer De Boer vroeg, of er een zoodanige rege
ling getroffen zou worden, dat er niet anders dan op
de markt gekocht en verkocht mag worden. Z.i.
mocht niet vergeten worden, dat- men heeft kunnen
zien, dat er handelaren en boeren zijn, waaronder niet
de gewenschte soliditeit bestaat. Reeds in de vorige
vergadering had spr. op de zelf-kazers gewezen.
De heer Ooms achtte het een' vrij groot bezwaaar
om, waar hij nooit op de markt bracht, nu op de
markt te moeten brengen. Z.i. was een regeling wel
mogelijk, waarbij de niet-markende fabriek evengoed
verplicht wordt, zijn 40 pet. voor binnenlandsch ge
bruik beschikbaar te stellen. Overlegging van han
delsfacturen was z.i. reeds een goed middel.
De secretaris oordeelde dit een kwestie van tech-
nischen aard. Het door dén heer De Boer genoemde
zal niet uit het oog verloren worden. Hoe dit zal ge
schieden, is evenwel nog niet uitgemaakt.
De heer Stuy had gehoopt, dat men niet in details
was getreden over een regeling, die in de lucht hangt
en waarover morgen beslist zal worden Spr. wilde
nu evenwel wijzen op art. 1. van de voorloopige rege
ling door de kaasvereeniging vastgesteld, waarbij be
paald wordt, dat de exporteurs niet anders mogen
koopen, dan op de markten te Alkmaar, Hoorn, Pur-
merend en Edam en de fabrieken, welke als exporteur
zijn ingeschreven. De producent zal dus, waar de
exporteur niet aan huis mag koopen, wel verpilcbt zijn,
op een van de markten te komen. (Applaus.!)
De heer De Boer zeide, alleen bedoeld te hebben, uit
te laten komen, dat een zoodanige regeling getroffen
moest worden waarbij de welwillende niet het gelag
zal moeten het al en voor de niet-welwil lende.
Spr. had vodoen de vertrouwen in het bestuur
E>e heer Ooms vroeg, of het niet gewenscht was. om
het product nog voor een groote' aantal dagen in de
fabriek beschikbaar te houden, om daardoor des te
eerder tot verlaging van het beschikbaar te stellen per
centage te geraken".
Op een vraag van den heer Met zeide de heer No
bel, dat de maatregel een algemeene, bij ministerieëeie
geregelde beschikking zal worden
De heer Jongerliug vroeg, of de 40 pet., die nu voor
het binnenland gekocht wordt, later niet uitgevoerd
zal worden.
De voorzitter kon. hier niet voldoende op antwoor
den, aangezien nog niet besloten was, hoe er gehan
deld zal worden, met de vroeger Verkregen consenten.
De mogelijkheid bestaat, dat die kaas uitgevoerd
wordt, wanneer ze in handen komt van lui, die veel
consenten hebben. Naar spr. meening was het dan
ook een belang voor de boeren, om aan deze personen
geen kaas te verkoopen.
De heer Jonger ling vroeg, of er een lijst van deze
personen bestaat.
De secretaris zeid dat hun namen voldoende be
kend waren. Spr. wilde er dan ook niet verder op in
gaan.
De heer Ooms vond het een treurige toestand, waar
bij een kooper de kans heeft, de kaas, die hij voor 37
voor het binnenlandsch gebruik koopt, op een basis
van 80 naar het buitenland te sturen.
De secretaris zeide, dat deze zaak verband hield
met de opheffing van het oude Centraal Bureau en
de oprichting van de nieuwe kaasvereeniging. Of het
juist was van dengene, die in het tijdperk van het
Centraal Bureau veel consenten bewaarde, was moei
lijk uit te maken. Dat was een juridische kwestie.
Er zijn altijd lui, die probeeren, wanneer er een over
eenkomst gemaakt wordt, om er iets uit te halen, wat
wel geoorloofd is, maar dat juist niet de bedoeling is.
Nu is de grens gesloten en het Centraal Bureau 01
geheven. De Kaasvereeniging krijgt de zaak in ha'
den, maar nog zal moeten worden uitgemaakt of
oude consenten het recht van uitvoer behouden of ni
Of dit door dé Kaasvereeniging of door de Rijksco
missie van Toezicht of door dé minister van Lar
bouw uitgemaakt zal worden, is nog niet beslist. C
is niet bekend, hoe er beslist zal worden. Vast sta.
evenwel, dat de NoordLHollanders zich kunnen verze
keren, dat dé 40 pet. voor het binnenland in het lanc
blijft, wanneer de regeling, door de Kaasvereeniging
;edacht, doorgaat en de kaas ondergebracht wordt
bij de sub-commissies van Noord-Holland. Hoe de
regeling dan ook moge zijn, wanneer dat gebeurt, dan
blijven ze van de kaas af.
De heer Ooms vroeg, of het geen aanbeveling ver
diende om, zoolang de grenzen gesloten zijn, de ver
koop met de verplichte 40 pet. van het binnenland, op
te heffen en gewoon te verkoopen met een kaasprijs
per 100 K.G.
De secretaris meende, dat de kwestie niet lang
meer kon duren; een beslissing moest spoedig komen.
Volgens spr. moest de 40 pet. in het binnenland ko
men, afgezien van de oude consenten. De nieuwe ver
eeniging hoefde z.i. niets van het verloop in het "orige
bureau te aanvaarden. Dit moest maar In orde ge
bracht worden.
Met den minister en de Rijkscommissie van Toezicht
had spr. hierover reeds overleg gepleegd.
De heer Ooms \^oeg, of het advies, om niet te ver
koopen, niet herhaald moest worden.
Door nu te verkoopen toch, beoordeelt men den slech
ten handelaar. De nu gekochte kaas toch wordt ge
kocht door personen, in het bezit van consenten.
De voorzitter wees er op; dat die handelaren geen
fea WMI
H
