DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Luxe Automobielen AdresJAC. MET. No. 273 Honderd en zeventiende Jaargang. 1915 ftbomepitspriis per 3 maaiHten ft— ,fr. p, post fl?£ Adïertaitleprijs 10 ct. p. regel, groote letters naar plaatsruimte. Brieven fr. N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v.h, HERMs, COSTER4ZOON, Yoordam C9. Telefoonnr, 3. ZATERDAG 20 NOVEMBER FEUILLETON. Purper en fijn Linnen ITADNIEUWS. ALKMAARSCHE VEREENIGING VOOR DEN HANDELDRIJVENDEN EN INDUSTRIEELEN MIDDENSTAND EN DE HANZE. (Vervolg.) Men begon met 47 leden, 6 vielen door het weigeren hunner contributie af, doch werden in den loop van den cursus lid. De bemoeiingen van dit bureau bestaan in het gra tis geven van adviezen op de zittingavonden en het gratis inrichten der boekhouding. 23 leden wonnen op de zittingsavonden over aller lei onderwerpen advies in. Er zijn 58 zittingsavonden gehouden, alwaar 54 verschillende adviezen werden .uitgebracht. Het ligt in de bedoeling in alle plaatsen die een centrum vormen dergelijke bureaux op te richten. Alen heeft er thans reeds in Deventer en Groningen, en in Leeuwarden, Amsterdam, Utrecht en Enschedé staat de oprichting te wachten. Ook voor Haarlem, Alkmaar, Rotterdam, den Haag, Dordrecht, Middelburg, 's-Hertogenbosch, Venlo, Nij megen, Arnhem, worden deze bureaux voor die plaat sen met hun omgeving noodig geoordeeld. Aan het hoofd van zulk een bureau dient een ver trouwensman, een eerste kracht, te staan. Door een breede ontwikkeling moet zoo iemand de vraagstuk ken m het zakenleven kunne* beoordeelen, of althans de bronnen weten waar men een antwoord het beste kan bekomen. Voor ieder aangeslotene wordt een afzonderlijk dossier aangelegd, dit blijft geheim, alleen de direc teur komt de zaak te weten. De Borgmaatschappij stelt in de eerste plaats een onderzoek in naar de zaak van een credietaanvrager Blijkt het, dat een goede boekhouding gevoerd wordt en dat op grond van de balans eenig eigen kapitaal aanwezig is, dan zal deze maatschappij geen bezwaar maken om als borg op te treden. De Borgmaatschap pij heeft dan ook veel belang bij de oprichting van de bureaux. Ook de regeeringscommissie voor crediet aan klei ne middenstanders eischt een goede boekhouding en stelt zéker als voorwaarde, dat een goede boekhou ding gevoerd zal worden. Wel staat het rijk voor 55 pet., de gemeente voor een ander deel en de Bank voor de rest risico, doch dit zal alleen gedaan worden, indien de aanvrager credietwaardig is en er een goede boekhouding ge voerd zal worden. Inzake de technische adviezen wees spr. er op, dat reeds lang in verschillende landen de overtuiging be staat, dat de middenstand alleen met krachtigen steun van de regeering is staande te houden. De Minister van Landbouw, Handel en Nijverheid is dan ook in de laatste jaren in deze richting werk zaam geweest en ingevolge het genomen advies op de tentoonstelling in 1907 te Amsterdam, door de Maat schappij van Nijverheid, zijn de nijverheidsconsulen ten gekomen. Spr.'s voorganger, de heer Kist, werd reeds in 1910 door minister Talma benoemd. Dr. Bos besprak ook reeds meermalen de groote be- teekenis hiervan voor de kleine nijverheid. Thans heeft men reeds drie nijverheidsconsulenten en een nijverheidslaboratorium te Delft met een inge nieur aan het hoofd. Deze dienst is voor den kleinen middenstand bedoeld, doch ook bedrijven van eenigen omvang vragen wel eens adviezen. Ingeval van ge schillen treden de consulenten ook meermalen als ar biters op. Van groot belang is het hun hulp reeds in te "roepen bij het sluiten van koopcontracten. Bij de beantwoording der vragen, wordt van be staande organisaties gebruik gemaakt en de hulp in geroepen van andere ambtenaren waar zij van dienst kunnen zijn naar het Engelsch door LILLIAS CAMPBELL DAVIDSON. 8) Hij sleepte zich naar zijn slaapkamer met haar vui le kanten gordijnen en haar vale, vuile bedsprei. Hij liet zich neervallen op een ouden bruinhouten stoel met verkleurde zitting, vlak bij een bekraste, armzali ge latafel, die altijd1 klemde als men de laden uittrok of dichtschoof. Zijn hand tastte in zijn zak naar bet ongelukkige apparaat, dat 'dood was dat nooit had geleefd' behalve in de valsclhe verbeelding van zijn liefhebbenden vader. De beschrijvingen er van waren scherpapier, het model was een nutteloos speelgoed. Hij haalde het voor den dag, zette het op de wagge lende toilettafel met grauw witte kleed en staarde er met somberen blik naar, zooals iemand zou staren naar het gezichtje van een doodgeboren kind, waarop men al zijn verwachtingen en hoop had gevestigd. Het was daarbij zulk een goede uitvinding! Dat moest het wel zijn, daar- het denkbeeld was aangeno men en toegepast werd en goed voldeed. Zoo iets als nieuwsgierigheid omtrent den uitvinder bekroop hem. Had diie even hard gewerkt als hij om het tot vol maaktheid te brengen? Was het voor hem van even veel belang geweest of hij er succes mee had of niet? Zou het voor den ander een even noodlottige beteeke- nis gehad hebben indien Wynnstanley's uitvinding de zijne, die nu zoo goed werkte, was voor geweest? Hij liet zijn hoofd op zijn hand rusten, terwijl hij voor zich uit zat te staren. Zijn hoofd was loodzwaar. De lucht buiten had nog een géler tint dan zij te Londen gewoonlijk schijnt te hebben. Hij voelde ,zich ver moeid, mistroostig, verslagen, 't Was alsof hij een slag in 't gezicht had gekregen en 'daardoor duizelig was. Onwillekeurig gleed zijn andere hand in zijn ande ren zak. Hij wilde zijn teekeningen vergelijken met de schets van het andere apparaat in het handelsjour- Hiema besprak spr. het vertrouwen, dat de midden standers in de nijverheidsconsulenten dienen te heb ben. Steeds zijn dezen bereid om den middenstander met raad en daad bij te staan Wenscht een organisa tie steun van de regeering, dan kunnen de consulen ten den weg aanwijzen die gevolgd moet worden. Ook brengen zij de middenstanders waar noodigin aanraking met personen die specialisten op zeker ge bied zijn. Zonder technische voorlichting kan een industrieele middenstander ook in de klein-industrie niet tot bloei komen. Een leek is niet in staat een technische aange legenheid te beoordeelen. De groot-fabrikanten als Jurgens, v. d. Berg, Schol- te, enz., hebben speciale ingenieurs aan hun fabrieken verbonden. Jaren zijn er geweest, dat de administra tieve tegen de technische leiding strijd voerde, thans werken zij samen. Kleinere fabrieken hebben zich reeds vereenigd om technische voorlichting voor hun bedrijven mogelijk te maken, en naar het belang van hun installatie beta len zij contributie. Dit geschiedt in het noorden des lands, doch ook in de andere deelen is dit streven merkbaar. De kleinen kunnen ook niet buiten technische voor lichting en voorkomen moet worden, dat deze mid denstanders de dupe worden van die technische bu reaux die aan de leveranciers zijn verbonden. Bij de bureaux van advies zal dan ook de technische voorlichting hoofdzaak zijn. De kosten zijn niet onbeduidend, doch de vraag, wat de Staat aan subsidie geeft, moet niet voorop staan. Blijkt later een tekort aan baten, dan is het niet onmogelijk, dat de Minister van Landbouw, Han del en Nijverheid overgaat tot het steunen door sub- sidiën. De onkosten kunnen, door jaarlijksche contributiën. vergoedingen voor adviezen en subsidiën van rijk en gemeente, dan ook wel gedekt worden. Wil een vereeniging evenwel voor subsidie in aan merking komen, dan dienen alle middenstanders lid te kunnen worden. Voor een flinken opzet verdient het aanbeveling, dat de bestaande middenstandsvereenigingen het lid maatschap voor het bureau van advies aan het lid maatschap hunner vereenigingen verbinden, daardoor verkrijgt men een flink ledental en kan de contributie laag zijn. Spr. stelde tenslotte voor, om in principe tot de oprichting van een bureau van advies over te gaan en een commissie te benoemen, die een begroo ting maakten de statuten ontwerpt. Deze commissie kon dan- beide aan de besturen van de middenstands vereenigingen doen toekomen die in hunne vergade ringen de leden er mede in kennis stellen, waarna de ze kunnen besluiten om al of niet definitief aan te sluiten. Daarna kan een algemeene vergadering plaats hebben om tot definitieve oprichting van het bureau te besluiten, waardoor men door centrale kracht een organisatie kan scheppen, die de belangen van den middenstand beter behartigt dan tot nog toe geschiedde. Men moet door gezamenlijken strijd sterk worden. De tijden kunnen zwaar worden. Eep organisatie als het bureau van advies is noodig om Te voorkomen, dat de middenstanders in handen vallen van diegenen, die op den loer liggen om hen ten gronde te brengen. (Applaus.) Na een korte pauze vroeg die heer Pels wat onder rekenplichtige personen verstaan moet worden. Waar de inleider sprekende over technische advie zen dit meestal deed in verband met de mechanica, wenschte spr. ook gaarne te weten of iemand die fa briceert en toch niet met machines werkt, ook op den goeden weg geholpen wordt wanneer hij fouten ont dekt, dien hij niet kan opsporen. Spr. is mede overtuigd, dat een bureau van advies van veel nut kan zijn, doch vreesde dat het betrekke- naal, dat met vurige lijnen in zijn brein scheen ge grift. Er was een klein verschil, o ja, een heel klein en wel ten gunste van zijn eigen vinding naar hij dacht. Maar hij zou daaromtrent toch gaarne zeker heid hebben. Zijn hand gleed in zijn zak, dooh bleef halverwege plotseling als met een schok steken. Hij bracht de hand haastig naar den anderen zak en toen weer naar den eersten, waarin hij met een huivering van schrik rondwoelde. Opstaande stak hij zijn handen in zijn andere zakken, waarbij zijn gezicht, dat reeds bleek was, groen-grijs werd van agitatie en angst. En daarop viel hij weer op den stoel met de gevlekte, plat gezeten zitting neer, alsof zijn beenen weigerden hem langer te dragen. Zij was wegVerdwenenDe portefeuille die de pa pieren bevatte! Uit zijn zak gevallen waarin hij ze zoo secuur had gestoken of gestolen. Zij was weg, on herroepelijk, hopeloos verwenen. En zij bevatte zoo wel zijn geheelen schamelen voorraad aan geld als zijn papier en Niets dat den mensch zoo aantast als wanhoop. Lord Lansdowne. Mogelijk weten wij armzalige stervelingen mis schien nooit tot welke diepten de ellende ons kan voe ren. Het zal altijd lijken, wanneer de ellende het grootst is, dat er nog grootere, ongepeilde diepten zijn. De beker van bitterheid bevat in zijn droesem ten smaak dien wij ons niet kunnen voorstellen, voor dat wij dien hebben beproefd. Een oogenblik te vo ren had Wynnstanley gemeend, dat het lot hem niet nog smartelijker kon treffen, hem niet met nog meer verachting als zijn speelbal kon gebruiken en zie! Nu kreeg hij weer een slag, die den vorigen in wreed heid verre overtrof. Zijn geld verdwennen! Zijn kleine voorraad, waar mee hij had moeten toekomen en hem in goedten doen bracht. Verdwennen! Hij wist alles van groote ste den af en begreep dus, dat het groote dwaasheid zou zijn om zelfs maar te droomen, dat hij zou terugkrij gen wat hem ontroefd was. Hij zou naar Scotland Yord ghan. O ja, ofschoon hij op dat oogenblik den naam van het politiebureau niet wist waar men naar verloren zaken moet informeeren, zoo begreep hij toch, lijk een dure instelling zal worden. Wie zal deze kos ten dragen? Spr. vernam gaarne welk resultaat Deventer in dit opzicht heeft opgeleverd. De heer Begemann zeide, dat een boekhouder aan een middenstandscredietbank een rekenplichtig persoon was; voor een dergelijk per soon kan de directeur bij de borgmaatschappij een verzekering sluiten. Op alles wat maar eenigszins met techniek te maken heeft zal gelet worden. In het geval ook het scheikundig bureau niet kan helpen, dan zal getracht worden een oplossing bij het nijverheids- bureau in Delft te krijgen. Aan het hoofd van die adviescommissie staan 3 professoren van de technische hoogeschool. Het onderzoek van handelswaren geschiedt te Lei den gratis. Twijfelt men aan de kwaliteit der ontvan gen goederen dan kan men een monster naar Leiden zenden en krijgt men gratis het resultaat van het on derzoek thuis. Inzake de kosten deelde spr. mede dat men in De venter 55 leden heeft die 2.50 per jaar contributie betalen. De gemeente geeft daar 200 subsidie, de maatschappij van nijverheid 100.en de midden- standsvereeniging 30.—*. Het aldaar bereikte resultaat is van dien aard, dat de regeering tot de conclusie is gekomen, dat er, wan neer er in deze werkelijk actie van den middenstand uitgaat, aan deze instellingen subsidie verleend moet worden. Bovendien kan men steun van de borgmaat schappij en de middenstandscredietbank verwachten. Reers zonden verschillende plaatsen begrootingen en ontkerp-statuten in. De begrooting voor Amsterdam is 6000en daar wordt 1600.subsidie gevraagd. Er zijn evenwel ook plaatsen met een begrooting van 4500.waar 2500.subsidie gevraagd wordt. Hoofdzaak oordeelde spr. evenwel thans om in prin cipe tot de oprichting van een bureau van advies te besluiten. De heer Fortuin vernam gaarne welke persoon in Deventer als vertrouwensman was gekozen. De spr. zeide, dat een directeur in de eerste plaats moest zijn een prima zakenman. In Deventer had men deze in den heer Nijhof gevonden, als accountant was deze aldaar met het zakenleven bekend. Voorloopig heeft hij 500 salaris, waarvoor hij twee avonden in Te week zitting houdt. Dit wordt natuurlijk beter, aangezien men zich voor Apeldoorn, Zutfen en Zwol le reeds met hem in verbinding heeft gesteld. De heer Fortuin vroeg of spreker er zich mede ver eenigen kon, dat aan het hoofd een jurist, die zich in liet zakenleven had ingewerkt, geplaatst werd. Spr. kende juristen, die op middenstandsdissertaties pro moveerden en gaf aan dezen de voorkeur. De heer Begemann betwijfelde zeer of een jurist hiervoor de aangewezen man is. Men moet het zaken leven hebben gevoeld en medegemaakt en hieraan ont breekt bij de juristen nog al véél De heer Fortuin bleef in deze met den spreker van meening verschillen en verklaarde te durven beweren, dat de door hem bedoelde juristen door hun ervarin gen bij faillissementen enz. zeker zooveel m aanmer king konden komen als een accountant. Onder de ac countants heeft men tegenwoordig wel zeer veel per sonen, die blijk hadden gegeven niet op de hoogte van het zakenleven te zijn. Spr. stelde er prijs op om in deze met de besturen yan de middenstandsvereeni gingen te kunnen confereeren, om.alsdan namen te kunnen noemen. De voorzitter merkte op, dat de oprichting van een bureau van advies aan dè orde was. Het bespreken van het benoemen van een directeur was z. i. overbo dig. Hiervoor zaten nog geen candidaten aan de ta fel. De heer Room vroeg wat hij met zijn boekhouding moest doen, wanneer hij hiermede in den drukken tijd op achter raakte. De heer Begemann zeide dit niet te weten, doch oordeelde de eenige oplossing, dat de heer Room dat er zelfs in Londen een zijn moest. Hij zou dat zeker doen, evenals men met een veer den adem tracht te zien van een doode, wel wetend, dat die onder de stille neusgaten door geen trilling in be weging zal worden gebracht, maar Toch probeert men het, probeert het steeds weer. Hij wist echter, dat het tot niets zou leiden, wist dat reeds in de eerste oogeub'likken van zijn wanhoop. Het was verdwenen, voor goed verdwenen en hij bevond zich in Londen zonder een cent op zak. Hij had gedacht te wachten totdat de Albania over een paar weken zou terug zijn. Zij had weer haar reis naar huis aanvaard, maar als zij terugkwam kon het wel zijn, dat kapitein Annesley hem zou willen helpen. Hij kon nu niet in de. tweede klasse terugrei zen zelfs niet tusschendeks, zooals zijn plan was geweest., Maar de kapitein kende hem. Als hij hem schreef en vertelde hoe het met hem stond1 of te voet naar Liverpool ging om hem te spreken, dan zou hij zeker medelij den hebben en hem een baantje bezorgen, waardoor hij naar de overzij kon komen, als hofmees ter, koksjongen of iets dergelijks.' Hij zou niet kies keurig zijn. In het nieuwe land kon ieder werk krijgen, van wel ken aard ook. Maar hier was het, zooals hij reeds had opgemerkt, vrij moeilijk een kostwinning machtig worden, hoe bekwaam men er ook voor was. Wat voor kans zou hij hebben, terwijl niemand hem kende, niemand zijn voorspraak kon zijn? Hij schudde zijn hoofd en liet het weer op zijn borst vallen. Voor het eerst in zijn leven en ook het laatst maakte zich wanhoop van hem meester. Het geen hem het meest kwelde en benauwde was de hotelrekening. Hij had natuurlijk per week 'betaald en hij was nog slechts d'eze week schuldig. Wat zou er gebeuren, ais hij die niet kon betalen? Hij zou zijn schuld later kunnen afdoen en de voetreis naar Liver pool kunnen beginnen. Maaar hij kon geen duit schuldig zijn, kon 't hotel niet heimelijk verlaten, wat sommige merischen niet zulk n moeilijke zaak zouden gevonden hebben. Wynnstanley had iets in zich, dat een schuld tot een gruwel voor hem maakte een on eerlijke daad tot iets onmogelijks. Hieruit zou men veilig kunnen afleiden, dat hij gelijk had met zijn ver onderstelling van edel bloed af te stammen. TE HUUR tegen billijk tarief. Telefoon 572. trachtte iemand te krijgen, die de boeken gedurende dien tijd bijhield. De heer Pels was van meening, dat een contributie van 2.50 per jaar veel te hoog zou blijken. Gaarne kad spr. een begrooting van de kosten, opdat de op- richtingscommissie een leiddraad heeft voor het bepa,- len der door de leden te betalen contributie. De voorzitter wenschte deze vraag aan het einde der vergadering te stellen. De heer Fortuin wenschte, alvorens in beginsel tot de oprichting over te gaan, eerst ingelicht te worden over de eventueele kosten-j bleken deze voor Alkmaar te bezwarend, dan kon men tijd en moeite sparen. De voorzitter bleef van meening, dat eerst in prin cipe tot aansluiting besloten moest worden. De heer Fortuin oordeelde het geen kunst om het debat af te breken Dit behoefde de voorzitter even wel met hem niet uit te halen. Spr. had zijn avond er voor gegeven en drong er dan ook bij het bestuur op aan om de vergadering niet met een kluitje in het riet ie sturen. Beleefd verzocht spr. dan ook antwoord op zijn vraag. De voorzitter oordeelde de vraag voor het oogen blik niet goed, Het bureau van advies zal er een moe ien zijn voor een groot deel van Noord-Holland. Men dient te weten, waarom de inleider dan ook bedaard zal moeien kunnen overwegen hoe hoog de begroo- iiiig zal moeten zijn. Gaat de inleider er evenwel op in, dan zal hij èr een siag naar moeten slaan. Daar mede is men niet geholpen. Waar de heer Fortuin evenwel zoo aandringt, daar stelde spreker aan den lieer Begemann de vraag of deze lust gevoelde om er op in te gaan. De heer Begemann wees er op réêds gezegd te jiebben, dat niet allen in Deventer zijn aangesloten. Sluiten alle middenstandsvereenigingen zich evenwel aan, dan kan de contributie 30 a 35 cent per lid wor den. Een begrooting kan spr. evenwel nog niet geven; wel was hij bereid daarvoor over te komen. Men dient evenwel eerst af te wachten wat men in Hoorn, Enk huizen, den Helder enz. zal doen. Komen die evenwel allemaal, dan zal men van het rijk wel een subsidie van 1500 kunnen krijgen. Dit bedrag h^d spr voor iedpre centrale in het hoofd. Het speet spr. evenwel, dat de heer Fortuin deze mededeeling had uitgelokt. De heer Fortuin wenschte een verkeerde indruk weg te nemen en stelde voorop, dat ook hij met zeer veel genoegen de oprichting van een bureau van advies tegemoet zag. Spr. oordeelde het evenwel bovenal gewenscht klaren wijn te schenken, doch was nu ta melijk wel voldaan. De heer Trijbetz merkte nog op, dat men indien men in principe tot aansluiting besloot, men nog tot mets gebonden was. Bleken de kosten te hoog, wat spr. buitengesloten achtte, dan was men nog vrij. Volgens spr. deed men verstandig om in principe dan ook tot de oprichting te besluiten. Men kan dan doorgaan en mocht de oprichting te veel kosten, dan kan men de zaak nog altijd laten vallen De heer Lewyt vroeg of de middenstandsver eenigingen uit de omgeving en andere plaatsen wel waren uitgenoodigd. Nog vroeg spr. ot de inleider ook in andere plaatsen zijn onderwerp ging behande len. De voorzitter deelde mede, dat de betreffende ver eenigingen waren uitgenoodigd en zegde toe, dat ook later met hen rekening gehouden zal worden. Hij1-stond weer op en voelde in al zijn andere zakken. Een weinig zilvergeld zat daarin, niet veel; een paar koperen munten. Al zijn goudgeld had zich in zijn portefeuille bevonden met de bankbilletten, waartegen hij zijn Canadeesch geld had ingewisseld. Hij trok zijn horloge voor den dag en bekeek het. Dat kon hij als pand geven, maar het had niet veel waarde. Het was slechts van zilver. Toen schoot hem iets anders te binnen en hij zocht naar den vuilen sigarettenko ker, dof als lood, zoo als de arme dromme,l die over boord was gevallen, hem dien had gegeven. Die was hoogstwaarschijnlijk van zilver, 'van echt zilver naar het gewicht te oordeelen en zou wellicht in den lommerd wat meer opbrengen. Maar het was zoo slecht onderhouden, zoo dof, zoo zwart, dat zelfs een lommerdhouder den neus voor zulk een prul zoü optrekken. Hij ging naar zijn schamele waschtafel met de gebarsten kan en goot wat koud water in de kom wat leek het moeilijk om met Londensch water het vuil van iets af te krijgen! Hij beproefde den ach terkant van den koker met gele zeep en een punt van zijn dunnen handdoek glad te poetsen. Dit had' niet veel effect en hij besloot daarom te zien of men hem beneden ook kon helpen. Hij ging de deur uit en de stoffige trap af, waar de reuk van de mid dagmalen van een half geslacht nog scheen te han gen. Leefde ieder in dit land van kool en niets dan kool? Het scheen overal de overheersehende reuk. Hij had in zijn chrik en ontsteltenis den geheelen lunch vergeten. Op de ronde klok aan den muur kij kend, zag hij dat het drie uur was en hij voelde zich plotseling fauw vanh onger. Het deed er niet toe. Wanneer men den volgenden dag als landooper op weg moest, kwam het op een maal minder niet aan. Hij' zou dan minder in het hotel te betalen hebben. Hij begaf zich naar het bureau, waar een meisje met een prettig gezicht achter het loket stond en tegen hem glimlachte, toen hij staan bleef. De beleefde Cana dees had zich van zijn komst af in het hotel bemind gemaakt voornamelijk bij het vrouwelijk personeel, dat niet gewend was met zooveel eerbied behandeld te. worden als men van hem ondervond Hij haalde den sigarettenkoker uit zijn zak en hield haar dien voor. „Ik wou u vragen, als u 't goed vindt, hoe ik dit ding moet schoonmaken? 't Is vreeselijk vuil en 't ziet ALKMAARSCBE CODRANT.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1915 | | pagina 5