J. H. Wil Iers
117, a, (I, VIschmarkL
Binnen- en Bultenlandsciie Boekhandel
Snelle levering tan boekwerken en
ü.V. buck- un haniisi&dtiikkerli
i.ag«
tones m. Heeren
Herinnert gij u uw jeugd
Hoe ïnord Öaaonbury aan zijn
vrouw kwaxa.
V
rft?
Handschoenen
Slobkousen
Shawls
Zakdoeken
Zakdoeken (iuxe doozenj
Heeren Overhemden
Dassen
Cachenez
Pochets I
Manchetknoopen
Dasspelden
Garnituren (Manchetknoopen
Loopers en Kleedjes
Ontbijtlakens
Voordam 0 9, Alkmaar.
INGEZONDEN MEDEDEEIINGEN.
Oij werdt rwoii vermoeid, at goed en
sliept goed. Waarom nu niet?
Herinnert gij u welk een eetlust gij hadt in uw
jeugd, hoe gij -ren geiteden dag bezig kondt zijn?
Hoe gij 's avonds met tegenzin naar bed giagt?
is het doordat gij oudu wordt, dat nu een maaltijd
geen genot meer voor u is; dat gij u altijd vermoeid
en zenuwachtig gevoelt?
Neen, want de krachtigste menschen zijn volwasse
nen, die veel sterker zijn dan jeugdige personen.
Het is, omdat gij van gewoonten, veranderd zijt.
,/aut als kind liept gij den heelen dag en waart gij
voortdurend bezig, Neemt nu meer lichaamsoef e-
mug, ah die alleen in loepen bestaal. Misschien over
werkt gij u, eet gij ie veel vkeseh, slaapt gij te weinig'.
Slechte gewoonten zijn oorzaak dat urinezuur in
het bloed achterblijft, verzwakken de nieren en veroor
zaken rugpijn, rheumatische pijnen, waterstoornissen
en een dof, slaperig'gevoel.
Wekt de nieren op door het gebruik van Foster's
Rugpijn Nieren Pillen, laat de slechte gewoonten een
tijd'na tri gij zult ondervinden hoe gij vooruitgaat
Personen op meer gevorderden leeftijd dienen nauw
keurig te letten op verschijnselen van uier- en blaas-
rwakte, want door het spoedig behandelen der eerste
verschijnselen van nleraandoentng worden vele kwa
len van den ouden dag voorkomen. Voor oudc-re men
schen zullen Foster's Rugpijn Nieren Pillen een waar
devol geneesmiddel blijken.
Jé Alkmaar verkrijgb. bij de hh.
Nierop en Slothouber, Langestr. 83.
Toezending geschiedt fr. na ontv.
v. postwissel I f i,75 voor één, of
f 10.voor zes doozen. Eisciit de
echte Foster's RugpijnNieren Pillen,
a? weigert elke doos, die niet voorzien
is van nevenstaand handelsmerk.
vroriwtje had een krijgshaftig™ knevel, was het beeld
van den wachtmeester in kern dm lijve! Hij stond vóór
mij en presenteerde mij een kop gloeiende koffie, ter
wijl ik hem, over den' hal# van mijn paard heengebo
gen soezerig aanstaarde.
„Hét schijnt, dat wij 'een kleine tuk genomen hebben,
luitenant," lachte hij.
Ik zette mij schrap en keek om mij heen. NVij hiel
den nog steeds de wacht aan den waterplas en over de
verre bergen van Marokko lag de vale morgensehemet
Uii het Engelsch, door
F. GRIBBLE.
Iedereen wist, dat Lord Canonbury, df nicuwbe-
noemde anibareadcmr te Washington, met zijn vrouw
was weggdoopm. Hij leek, dat i» daar, te deftig' (ra
zij, van haar kant te zwaar) orn hard of ver weg te
loopeu, maar hei verhaal dateert uit de dagen hunuu
jeugd, en Charlie Hammerfet, van het Nieuw-Yorker
Nieu.ws", bevestigde mij de waarheid ervan. Charlie
scheen veel in Parijs rondgekeken te hebben met
lord Canonbury, in den tijd torn Lord Canonbury
nog Bertie Dalson heette, met een inkomen van 800
pond per jaar, en attaché bij de abassade was.
„Het sprak van zelf", vertelde hij, „dat, toen Berrie
verliefd raakte, hij mij dit dadelijk meedeelde, en toen
hij bemerkte, dat het Heidepad oneffenheden vertoon
de, riep hij mijn hulp in om hef te helpen glad maken,
Misschien dat ik niet die gewenschte hulp verleende,
zooals ik gehoopt had, maar ik deed mijn best, naar
de omstandigheden,"
De jonge dame meende men was één der
dochters de jonge en mooie dochter van graaf
Petrowitch, een Croatischen edelman, die voor een
winter in dc Champs-Elysées een villa had gehuurd.
Bertie Dalson had de familie twee of drie keeren bij
de Servische Legatie ontmoet en was tot over de
ooren verliefd geworden op juffrouw Rosa Petro
witch. Het leven had geen waarde meer voor hem,
zoo beweerde hij, tenzij hij haar kon trouwen, maar
hij had tegen zich een boosaardiger! vader,
De oude heer, vertelde Charlie, wilde hem alleen de
hand zijner oudste, Lelijke dochter schenken, en bij
Bertie's aandringen om hem toch de jongste al te
staan, werd hij woedend en wees hem de deur, ban
aldus beide dochters onthoudend. Bertie, dia zidi-
ïcive al ingewerkt had in de gedachte van een huwe
lijk, verloor zijn kalmte en dreigde dat hij haar scha
ken zou, en ik, zpoals u wel kunt raden, ik werd ge
roepen hem met die schaking een handje te helpen.
Een «djakiag heeft wel t Lge voorzorg&maatreg
leu nor,dii-Ort.H Trtrowi' -h, zooate men vftfit n
Croont koa verwachten, w.is ten vsdrt met Oester
sciopvattingen Hij had zijn dochters in rijn
Champs-Elyaées-villa opgesloten al» een pacha fijn
vrouwen doet,
Duidelijk was het daarom ook nor niet, hoe de jon
ge attache in verbinding kon t.onm met cL jong*, da
me, om baar de schaking voor te slaan, en zonder
dingen te doen, die vooi een attaché der Fni.dsche
ambassade minder geschikt waren.
„Ben1 attaché", beweerde Charlie, „kon toch niet
bijster goed op de guitaar gaan tokkelen bij nacht on
der d>Jonkvrouw raam en kan» loopen door wu
kogel van den ouden heer te worden neergeschoten.
Een dergelijk figuur te slaan was, wel beschouwd,
een beetje beneden de waardigheid van een diplomaat,
althans m ons oude Europa. Maar wat de attaché niet
zich uit zat te staren onder het rooken van de eene
pijp na. de ander, vroeg hij om de rekening, verorber
de zijn laatster) lunch, betaalde met het laatste geld,
dai zich nog in zijn zak bevond en had een taxi laten
aanroepen, waarin hij zijn luttele bagage zette.
„Goedendag, air", zei de klerk in het bureau met
stralende vriendelijkheid. „Ik hoop dat u een aange
nomen dag zult hebben. Gaat u weer naar Liver
pool?"
De woorden drongen Wynnstaaley naar de lippen
om haai' zijn wonderbaarlijk geluk toe te vertrouwen
Hij snakte, hunkerde ét naar het aan iemand mee te
deelen, om te zien of het ook door het. vertellen meet
schijn van werkelijkheid zou krijgen. Maar hij be
dwong zich. Terughoudendheid was zijn tweede na
tuur evenais bij zijn vader. Haar de hand drukkend,
bedankte hij haar.' Neen, hij ging nier naar Liverpool,
hij ging naar buiten, naar Hampshire.
De huisknecht, die zijn bagage naar beneden had
gebracht, de sjofele kellner, de kamermeid' met het al
tijd vuile schort, ieder kreeg zijn fooi. Al was zijn
doen kon, kon daarom we', de correspondent van een
Amerikaansch blad. Dit meende in elk geval Bertie.
en dal is de reden waarom ik de aangewezen man
werd.
Trouwens, de .guitaar- lokkelarij was mijn uitvin
ding, want Bertie's idee was geweest, dat ik trachten
moest 'het dienstpersoneel cm te keepenmaar ik wist
beter. De gmia&r was veel vdliger; farao* uit het
romantische Oosten zijn gewend "aan die soort van
hulde; toch was het niet direct een buitensporig genoe
gen voor wij.
Er waren groote bezwaren aan verbonden. Charlie
vertelde van zijn eerste poging in den achtertuin, on
derbroken door een woeaten hond. Om zijn kuiten te
redden Was hij genood raakt géwordén de guitaar naar
's honden hoofd te slingeren. Den volgenden dag
had hij het in den oofttuin geprobeerd, met een nieu
we guitaar, en hart toen meer succes
„Nadat ik «enige minuten vóór het venster had ge
spreid, went dit opengeworpen ai een beeldige, mooie
vrouw, met een prachtige, kanten shawl om haar
hoofd, leunde er uit. Ik eindigde mijn spet onmiddel
lijk en vroeg fluisterend:
„Bent ti juffrouw Petrowitch?"
„Ja," lispelde zij terug,
„Dan, vang! Vanavond kom ik het antwoord halen.
Kijk ua.it me uit, of het mooi of slecht weer is;" en
weg was ik.
wat ik had toegeworpen was een brief van Ber
ne, ia eer. beurs gepakt, zoodat het gemakkelijk te
gooien en te vangen was. Hij was otigeteekcnd en on-
geadrésseerd, opdat, wanneer hij in verkeerde handen
zou vullen, niemand er door gecompromiteerd zou zijn.
geduide uur, tiet zij het antwoord vallen.
„Het is heel moeilijk," schreefzij, „men bewaakt
mij vau nabijzelfs kan ik nauwelijks onbespied schrij
ven. maar toch zal ik trachten de zaak voor elkaar te
krijgen. Kom na drie dagen terug."
Dat was het antwoord1 op Bertie s aanzoek, om met
hem naar Engeland te vluchten, waar hij .met een bij
zondere volmacht zich zou laten trouwen.
U kunt de opwinding u denken, waarin hij ge
bracht werd. Hij liet niet na, mij elk kwartier te vra
gen of ik dacht, dat zij een uitweg zou vinden, en ik
kon hem slechts antwoorden, dat, zoover mijn onder
vinding reikte, jonge vrouwen, die een uitweg wensch-
ten, in hei algemeen et ook een vonden.
Maar wat voor soort van uitweg kon ik onmogelijk
raden, daar ik de huiselijke omstandigheden niet ken
de. Even dacht jk er aan om brand-alarm te laten
verwekken en haar bij wijze van redding te schaken,
maar het was niet noodtgj haar eigen uitweg werd
gevonden, Haat tweed" briefje luidde:
laatste penning er ook mee gegaan, Wynnatanley had
het hotel niot kunnen verlaten zonder hun iets te ge
ven voor het werk, dat zij voor hem hadden verricht:
Hij had1 zelf het gebrek te nijpend gevoeld om niet
voor hard werkende, slecht betaalde bedienden te voe-
zeker geen. reisgeld voor een kaartje derde klasse,
len. Onder het rijden naar Grav's Inn telde hij de
enkele penningen., die hem nog overbleven. Hij had
waarheen ook.
(Wordt vervolgd.)
schrijven Veel liefs
„Maar wat beteekeoi: -datriep Bertie uit, toen
hij het gelezen had
Ik tefïtwH, jttort, ate' Mj dit ruet «tapte, hij wet gc
aahikt was voor de dlploitiatirtti' loopbaan.
„Die klok, Berde,'legde ik uit, „zul blijken geen ge
wone klok te zijn."
„Hoe dan?"
„Het zal zijn een „grootvader»' klok", en i opmats
v«u hei uurwerk,'zal er het jonge meisje bioueu in. zit
ten! Zij kon geen tijd vinden, dit precies nu uit te
leggen."
„Hemel, nog-en-toe!" Eu Bertie klapte m zijn han
den en begon In de rondte te dansen; maar plotseling
werd hij ernstig:
„Maar maar, kerel, een attache begon hij,
maar ik begreep wat volgen zou en voorkwam hem
„Een attaché mag niet de Kans loopen opgepakt te
worden van achter een kar, in de vermomming van
een ktokkernaker, bedoel je? 'Natuurlijk niet! Maar'
daarom beu k er nog: én waar ik beloofd, heb je bij
te staan...."
„Kan je het heusch niet schelen, Charlie?"
„Natuurlijk niet, Ik step er direct op uit om een
kar te vinden en een kruier. Het eenige waar jij voor
te zorgen hebt, zijn dc plaatskaartjes en een uitzetje
voor het dametje; en ik breng haar hier tijdig genoeg
voor den Noorder-expres.
Had Bertie tot eenig andere natie dan de Engelsche
behoord, hij zou mij om mijn hals gevallen zijn en
mij op beide wangen gekust hebbeu. Nu schudde hij
mij alleen maar terdege de hand en trok een flesch
champagne open., tk dronk op zijn gezondheid en dat
der jouge dame verscheiden malen, verliet hem tóen,
om hem bij Cook voor gereserveerde coupé en dekhut
te laten zorgen, terwijl ik zelf het deel van liet pro
gram verder, ging afwerken. En ik voltooide liet, zen-
da- eenige beirmmering. Misschien had ik iets van
een Parijsdien ktokkernaker, misschien ook niet.
Graaf Petrowitch W0f; er aiet om er op te letten. Blijk
baar hadden -re hem rN'fs utef gezegd dat de klok ge
repareerd moest worden en ik vermoed, dat juffrouw
Petrowiuu de handpalm da bedienden had gekrie
beld. De verbazing van den kruier 'over het gewicht
van de klok gaf ecu oograbllk nog een zweem van
gevaat, maar ik praatte het schielijk weg.
„Jules", zei ik„ „dit is geen alleüaagsche klok. Het
is een klok met een héél apart soort van uurwerk, Be
handel haar tea'voorzichtig en. gooi er niet wee; tk
geel je twintig francs als je handig bent,"
"Hij grinnikte en deed, wat ik vroeg; een half uur la
ter had hij de Vlok tegen der; muur van BwtitT «par
lement gezet, nam dc belooning tot zh.u ca verdween
Bertie stond cms af te wachten in zijn reispak met
een gepakt valies voor zichzelf en een gepakt valies
vol kantjes en lintjes voor de jongedame.
„Gauw, gauw", riep hij me toe; „gauw, kerel, den
sleutel
Hij stak haar in het gat en draaide haar rond. E>e
deur van oude grootvaders klok opende zich. en een
jong meisje viel er uit, zooals ik begrepen had, dat
zij doen zou, in Bertie's armen.
Viel et uil, begrijp%e wei, /ij stepte a r-iet uit.
Zij was zoozeer geschokt geworden, dat net een ge-
woon mensch zeeziek gemaakt had, want de laatste
drie kwartier had ze geen frissche lucht geroken. Zij
was dus bijna gestikt en wit als een doek, en ais Ber
de haar niet had opgevangen, zou zij bewusteloos zijn
neergestort.
„Goede hemel!" rkp hij uit, terwijl hij haar op dc
canapé neerlegde, en ik wat wijn van het buffet haal
de; ik bemerkte opeens, dat zijn gezicht en. zijn stem
nog' andere ontroering uitdrukten dan zorg alléén,
„Wat is er, Berde?" vroeg ik zacht, hoewel een
zweem van begrijpen in mij ontwaakte.
„Wat er is? Zie je niet, wat je hebt gedaan?"
„Gedaan, gedaan? Wat heb ik gedaan?"
Ik dacht, dat tuj me verwijten ging, dat het meisje
onderweg zoo geleden had, maar zijn ontsteltenis was
iets anders.
„De duivel mag je halen", siste hij, „Jij hebt mij
de verkeerde zuster georacht!"
„Je wilt toch niet zeggen, dat...."
„Kijk maar eens!" antwoordde Bertie woedend.
Ik keek helaas! er kon geen twijfel over zijn
Beide zusters waren op Bertie verliefd. Juffrouw Aa-
ua, de Lelijke, had hoop gekoesterd, evengoed als
juffrouw Rosa, die mooi was. Ik, die geen van beiden
direct kende, had den. brief bij ongeluk aan Anna ge
reikt; en hier was nu Anna, onbewust van de vergis-
..mg, uitgestrekt, meer dood dan levend, op Bertie's
canapé en grijpend naar Bertie's hand.
En Bertie's gezicht! Het was ais het gezicht van
den man, die op heeterdaad op een misdaad betrapt
wordt. Hij keek wanhopig naar mij, alsof hij het mijn
plicht.achtte hem van dezen step te bevrijden en ik
stotterde het eerste vat ma.tr voci mijn geest kwam:
„Berue, er L maar één uitweg; zet haar weer in de
klok, voordat zij wakker wordt en zend haar naar
Lpont ."ooals net programma luidde."
Het was een laag voorstel en ik bloos als ik er
aan terugdenk, en ik zou voor Bertie gebloosd heb
ben, had hij er naar gehandeld. Maar daar bestond
geen kans voor. Bertie was een Engelsch gentleman
en hij was er de than niet naar om het arme meisje
van schaamte te laten omkomen, als zij uit de klok
ou rollen, midden in dc werkplaats van den vreem
den ktokkernaker.
„Charlie", zeide hij, „dat zal niet gaan en dat be
grijp je zelf ook wel", en ik moest bekennen, dat hij
gelijk had.
Toen ging hij wat terug, en achter het meisje
staande, keken wij elkaar aan. Als Bertie iets anders
dan Engelsch geweest was, zou hij gehuild hebben.
Maar nu beet hij zich op de lippen.
„Charlie", sprak hij, „de eenige eervolle uitweg is:
door te gaan."
ia, ik denk dat ook."
„ïk kan niet eerst één zuster compromitteren en
daarna de andere trouwen, niet waar?"
„Neen, ik geloof van niet,"
„Daarom moet ik de zuster trouwen, die ik gecom
promitteerd1 heb. Ik ik veronderstel, dat zij van mij
houdt
„Ik geloof dat stellig Zij zou niet door de stad,
middenin mi klok, rondgetold' zijn, als zij het niet
voor jou deed. Maar vraag het haar zelf. Zij komt
weer bij."
„Ja, ik zal het doen."
Hij boog zich over het meisje heen met veranderde
uitdrukking op zijn gezicht; maar het toeval wilde,
dat zij het eerste sprak: Ik kon niet nalaten te luiste
ren:
„Lieveling, ik ben zoo gelukkig. Ik heb zooveel
vertrouwen in je. Ik zal alles doen om jou gelukkig te
maken."
Dat was alles, maar zij sloeg haar armen om Ber
tie's hals en stak hem haar gezicht toe voor een kus.
Hij kuste haar heel voldoende en nam haar hand. Ik
geloof, dat zij den ganschra namiddag daar gezeten
zouden hebben, de handen in elkaar, maar ik kwam
tussohenbeide, het moest.
,,J/ooruit, Bertie, als je niet haast maakt mis jij je
trein en als ik niet haast maak orn die klok naai den
man terug te brengen, is er meer dan eenige kans, citet
ik gevat word ais dief."
Ik zond' dra congierg® om ren rijtuig co stopte Ber
tie on her mei erin en zag ze gaan. Het bleek la
ter, dat. 'zij de beste vrouw van de wereld voor Bertie
werd en dat Bertie heel blij was over dtv.e vergissing.
F.i was alleen maar één ding, waar hij ongerust
over was.
„'Charlie." zeide hij toen hij mijn hand vatte bij hel
heengaan. „Ik weet, je bent journalist, maar
„Bertie," viel ik hem in de rede, „ik ben eerst gent
leman,. dan journalist, daarom, je kunt gerust zijn. Het
romannetje komt m geen courant."
En het gebeurde niet, en het gebeurt niet, hoewel ik
veronderstel, dat het een duizend dollars waard zou
zijn om dit „smulnumroertje" te publiceren, thans, nu
Lord Canonbury naar Amerika gaat als gezant.
En daarom zwijg ik er over. Men heeft nu een
maal beginselen of men heeft die niet,
BOEKAANKONDIGING.
L)e heer N. B Jaspers geeft, ju de Novemberluiteve-
ïing van „De Natuur' eeu beschrijving en teeke
mug van een 'windhoos, dr. R. Bijlsma beiiandelt het
z.g.n. „booze oog", de heer Onnen geeft het slot van
„Eeuwige kalenders". Een belangrijke bijdrage is
van Ue nauu van den heer Hemmes. „De techniek der
diaadiooze telegrafie voor amateurs", toegelicht door
teetveunigen. De heer Kleiboer behandelt de ontwik
keling van onze uurwerken, terwijl dr. A. j. C. Snij-
ders ue kleinste waarneembare deeltjes stof beschrijft.
De ingenieur E. K. L. A. Beijen schrijft over de in
vloed van, de electrieiteit op den plantengroei. Tot
sist sten «kundige mededeeuugen en optische prom
ven. i1ajiiiiil"
INGEZONDEN MEDEDEtl.INGEN.
den, nog een maand later steken de jonge zanglijsters
hun hongerige snavels omhoog
Zoo gaat het eenige maanden door, totdat in Octo-
dci alles in laaien herfsttint staat, in November de
bonte kraai eenzaam op de ontbladerde takken zit en
ui December de hongerige vogeltjes op den vuurbak
gespijzigd worden en in plaats van wormpjes korrels
pikken.
lloytenia's kalender is dus weer net als vroegere
jaren en toch ook weer anders. Het Idee blijft
steeds hetzelfde, doch de uitwerking wisselttelken
male. Alleen een groot bewonderaar, die tevens een
nimwic-fteiid bespieder van de natuur is, is in staat
elk jaar maar weer opnieuw andere karakteristieke ka
lenderbladen te ontwerpen.
Wij wenschen de firma Ferwerda en Tieman, die
blijft doorgaan zulk en kostelijk geschenk: aan. haar
afnemers aan te bieden, gaarne geluk met dit schoone
resultaat van een streven, dat zoowel in artistieke ah
in commeneieele richting gaat.
De firma P, Noördhoff te Groningen zond ons ter
aankondiging den bundel „Kun je nog zingen, zing
dan mee," Daar zou heel veel goeds van te zeggen
zijn, ware het niet, dat de samenstellers de heeren J.
Veldkamp en H. de Boer zelf de schoonste getuigenis
van hun werk afleggen door er aan te herinneren, dat
zij het jubileum van den tienden druk vieren Tien
drukken is er beter bewijs denkbaar, dat de heeren
voortreffelijk geslaagd zijn in hun pogen, om hei
jeugdige Nederlandsche Volk te doen zingen, maar
ook, dat jong; Hol land nog wel zingen kar Welk
een schat van aardige liederen is er op deze wijze on
der het volk gekomen, dat ze zal blijven zingen, ook
wanneer de kinderen volwassenen zijn geworden.
Maar'ook de uitgeefster mag haar aandeel in dit
succes opcischen. Immers hoewel het aantal liederen
van 60 tot 111 is gestegen, is de prijs van den bundel
hoegenaamd niet verhoogd
Voor wie het nog niet mocht weten, deelen we nog
evert mede, dat ook het Liedje van den Bergenaar
(woorden van mevr. Van Reenen- Völter, muziek "ar.
dra heer Philip Loots) in deze liederenreeks is opge
nomen,
ADVERTENTIëN
maagzuur, verstopping, gebrek aan eetlust
slechte spijsvertering genees! spoedig door het
gebruik van
MIJNHARDT's MAAGTABLETTEN.
Per koker 60 cent, 3 kokers f l.o5.
Verkrijgbaar bij Apoth. en Drogisten, Te Alk
maar bij fa ANSINOH MFSMAN en fa.
NlEikGP1 öc SLOTHOUBER.
TEfscïi roomt merk „lynlisrdt".
We ontvingen Nr. I van dra 14eu jaargang van
„Ona Thuis", geïllustreerd maandschrift voor kinde
ren van 6—10 jaar, uitgave Z. G. Veen te Amsterdam.
Het feest, dat dit tijdschrift reeds zijn Hen jaargang
beleeft, bewijst voldoende dat het zijn plaats ondt r
de talrijke maandschriften voor de jeugd verdient.
Oc.k dit numma zitu ea aantrekkelijk uit, dé va haal-
!|u; ïiji r~-::vw*ig ■•n frisch geschreven, evenals, de
versjes, de illustraties zijn heel mooi en fijn geteekend.
Liet ia aardig een geheel aan de kinderen voor wie
het bestemd is, zeer zeker veel genoegen zuliea heb
ben, Sint Nico laas zal er dan waarschijnlijk ook wel
aandenken!'
Van dra heer ïl A. Roelsnts, uitgever te Schie
dam, ontvingen we een proefnummer van „Onze neu-
trahtf.it", een geïllustreerd maandschrift, waarmede
wo. .it beoogd h« opwekken vau sympathie voor onze
weermacht ra van het besef, dat de dcfensievraagstuk-
keu geen politieke, doch nationale vraagstukken *ljm'
n;,irig val. d.U niatmdttekrd! i* opgedragen aan dc
heeren W. J. M. Linden, len luit. der infanterie, en
mr. W. Nierstrasz.
Het proefnummer ziet er keurig uit Op hot titel
blad staat een groote foto, waarvoor H, M. de Ko
ningin ra Z. K. H. de Prins wel (te paard) hebben
willen posec-rep.
Rijk geïllustreerd artikelen behandelen - ons veldka
non, het slaan van pontonbruggen, mitrailleurs, on
derzeeërs en torpedobooten en de militaire gymnas-
tlekschoci» oeö historisch ops-d over Daandels
en du Monceau, era aardige beschrijving van een pa
trouille in een buitenbezitting en ten slotte een sport-
bricf,
De redactie, die zich in de medewerking mag ver
heugen van de departementen van oorlog, marine en
koloniën, zegt toe, dat over alle wapens en dienstvak
ken artikelen /uilen vschijnra Maar zij blijft strikt
binnen v n grenzen oorlogsfoto's behoeft men
dan ook niet te zoeken in haar uitgave, die enkel be
oogt het Nederlandsche en Nederlandsch-Indische le
ger en marine to« hun recht te dom komen.
De inteekeningsprijs voor dit tijdschrift, dat een
prettigen, voornamen indruk maakt, is laag gesteld.
1ÏOYTEMA'S KALENDER.
Wanneer we nog enkele dagen hebben gekeken
naar de wondere figuur van de zwemmende pinguïn
en vervolgens een maandlang ijaar den mantel gier, die
het scheidende jaar onder zijn wijd-uitgesprekle vleu
gels neemt, komt een fier-wekkende haan met. luid ges-
kraai 1916 aankondigen. Een wit en een zwart kauw
tje bekeuvelen vervolgens de intimiteit van de korte
Februari-maand, in Maart steekt de Wulp nog den
kop in de veeren, maar in Aprjl verschijnt de kievit
in het lentegroen, in de warme Meimaand zet de lijs
ter temidden vau hei warme voorjaarsgroen te broe-
met Dasspeld]
met en Konder Vingerdoekjes.
ma
IMjiyi, ii in,.. I i iwwli
icr ci u-ju om""' erkend
beste versterkingsmiddel
wordt
voor
MKjWHgl
