FEUILLETON.
Purper en fijn Linnen
versteend ben."
Ondertusschen onderzoekt de politie de zaak; de
hoofdcommissaris van politie heeft daarvoor een paar
van zijn ondergeschikten uitgekozen die zelfs voor den
diuivel niet bang zijn. Hoe dapper evenwel genoemde
heeren ook zijn, de stille kracht-historie blijft ook voor
hen een „enge" geschiedenis.
UIT HOORN.
De op initiatief van den Nederlandschen Dambond
uitgeschreven wedstrijden voor West-Friesland wer
den Zondag in café J. Pz. Coen te Hoorn gespeeld. De
uitslag is ais volgt:
le kl. Groep A.
D. Eeken (Hoorn) 120
J. Geusebroek (Oosthuizen) 120
T. C. Mantel (Grootebroek) 000
A. v. d. Wolff (Twisk) 2—2—2
le kl. Groep B.
K. de Vos (Hoorn) 010
K. Mantel (Enkhuizen) 220
C. Schimmel (Twisk) 101
G. Renooy (Lambertschaag) 221
De diploma's van den Ned. Dambond zijn dus be
haald door den heeren V. d. Wolff en Renooy.
De wedstrijd voor de 2e kl. spelers wordt 19 Dec.
voortgezet.
UIT BERGEN AAN ZEE.
Hedenmorgen spoelde alhier aan de kust een nog
levende haai van ongeveer 1.550 M. lengte aan. De
ku 'wacht doodde het dier, dat reeds van de ingewan-
de; ontdaan is. Een mooi aanwinst voor het „Duin-
mt'seum."
UIT- BROEK OP LANGENDIJK.
In de week van 29 November4 December werd
aan de veiling aangevoerd 25500 bloemkool, 53200
toode kool, 167100 gele kool, 13500 witte kool, 1
waggon kool, 61 baal wortelen, 1250 ramenassen en
1000 bieten.
UIT St.-PANCRAS.
Herbenoemd tot diaken der Ned. Herv. Gemeente
alhier de heer C. de Wit en benoemd tot ouderling de
heer A. Wagenaar.
UIT WIERINGERWAARD.
Aan den burgemeester alhier is door den minister
van landbouw machtiging verleend de maximum melk
prijzen vast te stellen op 10 cent per Liter.
UIT ZUID-SCHARWOUDE.
Vrijdagavond vergaderde de raad dezer gemeente
voltallig.
Van Ged. Staten zijn goedgekeurd terugontvangen
de gemeentere';. - d""- over 1914 en de begrooting voor
1916. Dit laats- .-.iet een kleine aanmerking.
De voorzitter deelde mede, dat de opbrengst van
het Broeker spoortje was over Juli 1115 en Augus
tus 1600. De kasopname bij den gemeenteontvan
ger gaf aan een kasgeld 4182, 7814 overeenkomstig
der boeken.
De rekening van de Leesinrichting van het Nut waar
voor van gemeentewege een subsidie wordt verleend
van 35.gaf aan een ontvangst van 45,14 en een
uitgaaf van 45.54.
Ged. Staten maakten aanmerking op een verorde
ning inzake uitbetalen van salaris aan miliciens- en
landweefsoldaten-onderwijzers.
Hoewel de raad meende, dat in alle opzichten de
neest zuivere en rechtvaardige weg was bewandeld
zagen Ged. Staten liever dat voor de landstormers de
vergoeding werd bepaald voor ongehuwden niet-kost-
winners 25 pet. van het salaris en alle andere 75 pet.
afgescheiden van het salaris, dat door hen als mili
tair wordt genoten.
Besloten werd in dezen geest te handelen met terug
werkende kracht vanaf 1 Jan. 1915.
Het hoofd der school verzocht om verhooging van
salaris met het oog. op zijn pensioen, welk salaris met
100 verhoogd zal worden, waardoor het aanvangsa-
laris 1000 wordt en het eindsalaris boven 18_ dj.
1300. De verhoogingen geschieden om de 3 jaren
telkens met 50.
Daarna kwam ter tafel een adres van de afd. Heer-
hugowaard van den B. v. N. O. ter verbetering der
salarisregeling. B. en W. adviseerden afwijzend te
beschikken.
Besloten werd met algemeene stemmen, de salaris
sen met 500.te verhoogen.
Van het fanfarecorps was een adres ingekomen met
het verzoek van gemeentewêge een muziektent te mo
gen krijgen.
B. en W. meenden dat het niet op den weg der ge
meente ligt, een tent te bouwen.
De heer de Boer wilde toestemming geven, hiertoe
bij de burgers met een lijst rond te gaan, hetgeen B.
en W. goedkeurden.
Vervolgens kwam in behandeling het adres van den
Proef- en Schooltuin te Alkmaar om, een subsidie van
15.-
Besloten werd dit uit te stellen tot de begrooting
voor 1917. Het adres van het drankweercomité om
eenige subsidie voor de betrokken vereenigingen ging
denzelfdcn weg op.
Van de vooruitstrevende vrijzinnige kiesvereeniging
was verzoek ingekomen om een andere regeling inza
ke de heffing van den H. O.
naar het Engelsch
door
LILLIAS CAMPBELL DAVIDSON.
16)
Ofschoon zijn hart daarbij zwol van verrukking, of
schoon hij nog altijd duizelig was van het wonder
baarlijke, van zijn blijdschap over en den trots op zijn
positie ofschoon hij opgewonden en als dronken
was van den plotselingen overgang van de hel naar
het rijk van glorie, toch welde er een diepe treurig
heid, een soort van pijnlijke lusteloosheid en een ge
voel van eenzaamheid in hem op.
Hij was heer van dit alles koning van Revelly
meester van een huis en een inkomen, die men hem
zou benijden. En toch, en toch zat hij daar al
leen. Geen hart, dat hem geluk kon wenschen, geen
ziel waarvoor hij stamelend zijn verbijsterde verruk
king kon uitspreken. Het kwam hem voor, dat zijn
nieuw lot hem in gelijke mate vreugde en droefgeestig
heid had toegemeten./ Het verlangen om tegen
iemand te spreken, die vol sympathie en medelijden
naar hem luisteren wilde, liet hem niet los en werd
hem bijna te machtig. Nergens in deze wijde wereld
was een belangstellend hart, dat zich met hem ver
heugde of begaan was me het onbehagelijke dat zijn
positie hem gaf.
Op eens, terwijl hij daar zat temijmer en met som
ber gelaat, waarop geen verrukking te lezen stond,
schoot hem als een verblindende lichtstraal de gedach
te door 't hoofd aan de typiste op het kantoor van
Barclay en Penton, aan het meisje, dat zoo goed voor
hem was geweest.
Het kenschetste het karakter van Sylvia Martin dat
iedereen dien zij op haar levensweg' ontmoette instinct
matig maar zeker voelde, dat zij iemand was bij wie
men medegevoel en in wie men een vriendin, een ver-
B. en W. stelden voor in den loop van 1916 met
voorstellen te dier zake te komen, om dan met de be
grooting voor 1917 hiermee te kunnen rekening hou
den, welk voorstel met de stem van den heer Berkhout
tegen, werd aangenomen.
De vereeniging Volkswoning vroeg een leening van
pi.m. 30.000 voor het bouwen van 13 woningen,
waarvan 6 met koolberging.
In de toelichting werd gewezen op de groote be
hoefte die aan goede arbeiderswoningen beestaat. B.
en W. vonden het vreemd, dat dit adres nu weer in
komt. Een half jaar geleden is er ook een adres ge
weest waarop toen geantwoord is dat B. en W. er in
principe niet tegen zijn doch het aantal te groot is.
Op voorstel van B. en W. werd met 1 stem, die van
den heer Berkhout tegen, besloten, tot den vrede te
wachten.
Een verzoek van de afd. van de vereeniging voor
vakonderwijs om 35 subsidie werd tot de begroo
ting ter zijde gelegd.
Met algemeene stemmen werd besloten op een adres
van de afd. S. D. A. P. tot beschikbaarstelling van
goedkoope cokes niet in te gaan, met de meening dat
het niet ligt op den weg van de gemeente.
De gratificatie voor extra politietoezicht werd be
paald als het vorig jaar, evenzoo de regeling voor het
herhalingsonderwijs. Bij de rondvraag wees de heer
de Boer op het van gemeentewege beschikbaar stellen
van melk en kaas. Wat het eerste betreft, zei de voor
zitter toe, te zullen ingrijpen als de prijzen hooger
worden.
De heer Bekker zei gehoord te hebben, dat er ge
meenten zijn, waar de polderbesturen gezamenlijk met
de gemeente de straat onderhouden, hetgeen misschien
ook voor deze gemeente mogelijk zou zijn.
De heer Slot sloot zich hierbij aan. De zaak zal
worden onderzocht.
De heer Berkhout had gaarne dat de leden voortaan
vooraf inzage van de concept-begrooting kregen. Men
kwam dan meer beslagen ten ijs.Dit werd goedge
vonden. Hierna sluiting.
VEILING TE WARMENHUIZEN.
In de week van 29 Nov. tot 4 Dec. j.l. werden aan
gevoerd
122200 stuks roode kool, 84900 stuks witte kool,
36400 stuks gele kool. totaal 243500 stuks; 329 zak
kool 3 wagons roode kool, 41 wagons witte kool.
KORTE BERICHTEN.
het station Heerenveen heeft 8 dagen lang
een w. met regeeringsgroenten gestaan; men kon
maar t e weten komen, voor wie de groenten be
stemd ren.
I o mmandant van het veldleger, het militair
gezag te enenc in Noord-Brabant, enz., heeft aan
den gr A rntal er >nen toegestaan in het hun als
verblijf ontzegde gebied terug te-keerén.
Iemand, dlie onbekend wenscht te blijven, beeft
voor de Evangelisatie aan het villa-dorp De Bilt
Station, onder zekere voorwaarde, èen terrein geschon
ken, benevens 10.000 voor den bouw van een kerkje.
De Gemeenteraad van 's-Hertogenbosch heeft,
op voorstel van jhr. mr. Schade van Westrum, met 19
tegen 1 stem besloten in 1916 geen carnaval te doen
houden. i
De Maas is onrustbarend aan het wassen, in de
laatste 24 uren 69 c.M., en bereikte gisteren een hoog
te van 3.05 M. of 45.06 boven N. A. P. De Uiter
waarden en een gedeelte van het Stadspark te Maas
tricht staan onder water.
Gisteravond omstreeks 5 uur is bij het groote
rangeerterrein te Maam een goederentrein ontspoord,
naar vermoedt wordt door het breken van de as van
een deel der wagens.
Een jachtopziener uit Miero schoot gisteren in
het jachtveld aldaar op een bekenden strooper uit Stra
tum, toen deze het hazenpad wilde kiezen. De getrof
fene overleed. t
STAATSLOTERIJ.
Trekking van heden.
No. 13285, 20.000, No. 7511, 5000, No. 1211,
2000, Na 7582, 1500, No. 14815, 1000, No.
14788, 400, Nrs. 1079, 1931, 5440, 6098, 100.—
STADNIEüWS.
DE GEMEENTELIJKE ASSCHEPOES.
De stoornis, welke gisteravond omstreeks half elf,
toen alle electrische lampjes uitgingen, in de stroom-
levering plaats had, is in de stad door velen gesteld
op rekening van het gemeentelijk eltctrisch bedrijf.
Unze gemeente heeft er echter part noch deel aan,
daar deze stoornis zich ook in andere deelen van het
groote K. E. M.-net voordeed en haar oorzaak wel
licht in IJmuiden moet worden gezocht.
Toch zijn zulke uitlatingen, die men overal kan op
vangen, teekenend. Men weet in de stad, dat het elec-
trisch bedrijf nu eenmaal de gemeentelijke Asschepoes
is. Men weet het, omdat men het ervaart. Wanneer
men bijv. om half twaalf de gasfabriek telefonisch me
dedeelt, dat men in zijn bedrijf plotseling van stroom
verstoken is en men krijgt dan van een juffrouw te
hooreu, dat dit zal. worden medegedeeld zoodra de be
trokken ambtenaar terugkomt, dan krijgt men niet
den indruk dat men te cfoen heeft met een flink, frisch
trouwde kon vinden. Aldus kwam zij Wynnstanley
voor nu hij daar in de eenzaamheid van zijn groot
huis zat. zij zou met een armen kerel te doen heb
ben, zij zou begrijpen hoe hij zich voelde.
Als men maar een paar woorden met haar kon
spreken. Dan zou zij je helpen. En toen, op het
zelfde oogenblik, dat die gedachte bij hem opkwam,
viel zijn oog op de telefoon bij de schrijftafel en hij
sprong op eens energiek en verheugd overeind. Dat
was 't. liij zoti haar opbellen.
En een paar oogenbhkken later was hij in contact
met Barclay en Penton en na om miss Martin ge
vraagd te hebben, luisterde hij met een eigenaardig ge
voel van voldoening en verlichting naar haar.
„Ja? Ik ben hier. Wie verlangt mij te spreken?"
„O, hoe maakt u het, miss Martin? Heeft u de
postbewijzen in goed orde ontvangen? Ik wou u dat
vragen. Dat is goed. Ik ben blijk, dat u ze heeft ge
kregen. Ik kan u niet genoeg danken, dat u mij dien
dienst heeft bewezen. Neen dat is niet alles ik
moest u daarvoor niet alleen hebben. Wacht een
oogenblik, wilt u? Ik zeg ik had geen flauw ver
moeden, dat dit zoo'n buitengewoon prachtig land
goed v s! Ik voel er mij als een neergesmeten worm
in. K u de buitenplaats niet? Wel zij heet Revel
ly en naar ik het er voor houdt, grooter dan eenig
paleis n de oude Romeinsche keizers en honderd
maal e: r. Het is als uit een sprookjesboek. En
en. m et wen u, dat ik vroeger nooit geld had of
of s. Ik voel tl ij juist als een verdwaald kind,
dat midden in een groot bosch is neergezet, ik verlies
er mij in, dat is het heele geval. Het is verschrikke
lijk om zooveel geld.te hebben 1 't Is alsof het je ten
einde raad brengt."
„Wat zegt u? U verheugt u om mijnentwil? O
dank uIk wist wel, dat u dat zou doen ik wist het,
hoe dan ook. Maar er schijnt geen ruimte in te we
zen voor opgewektheid hoe groot het ook is. Het is al
te ontzagwekkend
Nu klonk haar stem, zulk een heldere, lieve stem, als
het gekwinkeleer van een roodborstje op een winter
morgen.
gemeentebedrijf, waarin de beteekenis van den electri-
schen stroom voor de stedelijke nijverheid wordt be
seft, en waarin men er op uit is, om dienovereenkom
stig te handelen en de afnemers zoo vlug en vlot mo
gelijk te bedienen. En wanneer men hoort, dat er
door sommigen weken en weken moet worden ge
wacht, voordat zij aansluiting kunnen krijgen, dan
krijgt men alweer niet den indruk, dat de zaken gaan
zooals dit behoort. De schuld L.ervan berust natuur
lijk niet bij de betrokken ambtenaren, maar schuilt in
het systeem, dat van dezen tak v n dienst een Assche
poes heeft gemaakt, die stiefmoederlijk wordt behan
deld. De gasfabriek niet waar, dat is de bevoorrechte
zuster die er een aardig spaarpotje op na houdt, dat
ter gelegener tijd uit den nood kan helpen, al brengt
het misschien ook wel eens' ongelegenheid. „Zoolang
het electrisch bedrijf een verlies oplevert", zeggen B.
en W. in hun memorie van antwoord van 27 Novem
ber en zulk een uitlating doet alweer denken aan de
moeder, die over haar verwaarloosd kind spreekt. In
werkelijkheid staat zóó slecht het gemeentelijk elec-
crisch bedrijf er niet voor hoe kan men anders de
begrooting van het bedrijf, dienst 1916 goedkeuren
met een winst van 2653.50? Hiermee is echter
geenszins gezegd, dat de toestand niet veel gunstiger
had kunnen zijn. Wij hebben eenige hoop, dat, wan
neer de regeling van de K. E M. als provinciaal be
drijf gereed zal zijn de gemeente als detailverkoopster
haar ontslag zal krijgen, omdat het groot-bedrijf zelf
zijn zaken beter zal kunnen waarnemen en grooter af
name zal weten te verwerven. Maar het kan nog een
heelen tijd duren voor het zoover is en intusschen zou
het voor den Alkmaarschen handel en de Alkmaarsche
nijverheid een goed ding zijn. wanneer althans eenige
verbetering werd aangebracht Dit lijkt ons in elk
geval van eenig meerder algemeen belang dan de
vraag of een ambtenaar of beambte eenige salarisver-
hooging al of ni?t moet worden toegekend.
Het zal Woensdag bij de behandeling der begroo
ting blijken of er in den Raad ook zoo over gedacht
wordt, of iemand het voor Asschepoes zal willen op
nemen en daardoor zal willen pleiten voor een niet
te onderschatten Alkmaarsch belang.
STAATSLOTERIJ.
Bij res. van den Min. van Fin. is met ing. van de
412e Staatsloterij, benoemd tot collectrice der Staats
loterij te Alkmaar mej. J. A. W. Bondam, thans id. Je
Heerenveen.
VOETBAL.
Alcmaria VictrixAjax 20.
Dank zij de activiteit van 't Alcmariabestuur ('t veld
was een eind verlegd en eenige meters smaller gewor
den) kon de wedstrijd tegen Ajax, Leiden, doorgaan.
Had deze verlegging niet plaats gehad, dan had men
het terrein beslist moeten afkeuren. Nu was 't speel
veld wel wat glad, doch verder alleszins voldoende.
Alcmaria begon met 2 invallers voor keeper en rechts
binnen. Ajax met 10 man waaronder één invaller.
't Begin van den strijd was eenechte surprise. Di
rect na den aftrap speelde de rechtervleugel goed sa
men, de rechtsbinnen zette voor, Ajax' keeper sloeg
den bal voor de voeten van den linksbinnen en 't was
10.
Na deze overrompeling herstelde Ajax zich en moes
ten de middenlinie en achterhoede van Alcmaria meer
malen de vlugge aanvallen onderbreken, vooral toen
de elfde speler van Ajax in 't veld was gekomen.
Jammer genoeg werd de rechtsbuiten van Alcmaria
door een ongeval op halve kracht gesteld en tot rust
scharrelde hij nog zoo'n beetje mee. Voor de tweede
helft stelde Ajax zeer sportief een invaller toe en daar
Alcmaria's keeper juist gearriveerd was, nam deze zijn
plaats in als doelverdediger, terwijl de reserve-keeper
naar de voorhoede verhuisde. Doelpunten werden er
tn de eerste helft niet meer gemaakt. Vermelding ver
dient nog een schot van den rechtsbuiten, dat als voor
zet bedoeld tegen de bovenlat ketste en een prachtige
doorbraak van den' linksbinnen.
De eerste twintig minuten na de rust zouden we wil
len noemen een periode van pech en knoeierij voor en
door Alcmaria. Ajax was finaal ingesloten, keeper,
paal en bovenlat wisten er echter voor te waken, dat
de score niet hooger werd opgevoerd. De linksbuiten
(rapte een meter voor 't doel nog naast. Telkens als
men reeds dacht dat de bal zat, was het toch nog mis.
De rechtsback van Leiden, die zeer goed speelde, red
de een paar malen verdienstelijk, toen de keeper uit
het doel was. Zeer gevaarlijk waren de vlugge uitval
len van de Leidsche voorhoede. En tot viermaal toe
moest de keeper van Alcmaria in benauwde oogen-
blikken redden. Éénmaal had Alcmaria geluk toen de
linksbinnen van Ajax een zeker doelpunt door hoog
overschieten verknoeide. De keeper zette onmiddellijk
door zijn verre uittrappen de voorhoede we?r aan
'1 werk. Eindelijk gelukte het Alcmaria's linksbinnen
met een zuiver onhoudbaar schot den Leidschen kee
per van dichtbij te passeeren. Daar de wedstrijd zeer
laat begon werd 't laatste gedeelte in 't halfduister
gespeeld. Weldra klonk 't eindsignaal en had Alc
maria met 2—0 gewonnen.
Had Alcmaria werkelijk over een tweede klasse voor
hoede beschikt, 't ware zeker 50 of 60 geweest.
De rechtsbinnen werkte hard, de linkervleugel soms,
„O, maar geld is toch zulk een zegen 1 Bedenk eens
hoe gelukkig het u zal maken, als u anderen vreugde
kunt bereiden. Hoeveel hoeveel ellende u uit de we
reld kunt helpen en hoeveel geluk u er In kunt bren
gen. Mij dunkt u is te benijden, weet u dat wel? En
niet te beklagen ofschoon het mij voor u spijt als het
nu eerst in het begin zoo is, als u zegt. Het moet
iemand van de wijs brengen."
„Van de wijs brengen, dat was het rechte woord er
voor. Het verwonderde hem, dat hij er zelf niet op
gekomen was. Hij trachtte verder met haar te praten,
maar dat lukte hem niet.
Zij zei alleen nog: „Het spijt mij zeer, maar men
heeft mij noodig. Ik moet gaan. Goeden dag dus!"
Dat was een grappig idee! Anderen gelukkig te
maken en daardoor zelf gelukkig te worden. Hij be
greep niet recht, hoe hij dat moest bewerkstelligen. Al
die bedienden te Revelly schenen welgesteld en zeer te
vreden. 'Zij moesten goed doorvoed, goed gehuisvest,
en goed gekleed zijn en zij konden niet veel te doen
hebben, want er waren er zoovelen I
Hij peinsde over het probleem, dat haar woorden
bevatten. Doch spoedig vergat hij die, daar hetgeen
er nu volgde van meer belang was. Het nieuwe pur
per en fijn linnen was in ongelooflijk korten tijd voor
handen. Stokes had' daarvoor gezorgd. Wynnstan
ley, gestoken in kleeren, die hij tot nog toe voor win
kelramen had gezien, of met een glimp bij het pas
seeren van rijken, vond zichzelf een nieuw wezen.
Zijn toilettafel schitterdte van 'nieuwe zilveren benoo-
digdheden. Hij was daaraan in een week gewend. Hij
begon zijn hoofd rechtop te houden door te ver
trekken en gangen van zijn groot huis te wandelen
alsof hij daar eenig recht had. En toen toen
kwam de wolkbreuk.
Hi' bevond zich in het kleine studeervertrek, dat nog
altijd zijn geliefoosde verblijfplaats was en hiêld zich
onledig met rooken en lezen. Stokes kwam bij hem
met iets smeekends in zijn voorkomen. Hij hield iets
in zijn hand en toen hij den stoel, waarop Wynnstan
ley languit lag, was genaderd, schraapte hij zijn
keel.
doch lang niet altijd. De middenvoor was gisteren
zeer zwak. De middenlinie was best, zonder uitzon
dering. Backs en keeper zeer betrouwbaar, ofschoon
de rechtsachter dit seizoen betere wedstrijden heeft ge
speeld. Bij Ajax waren keeper, rechtsback, spil en
linksbüiten uitstekende spelers.
BOND VAN NEDERLANDSCHE ONDERWIJZERS.
(Vervolg).
De onderwijzer moet een voorbeeld kunnen zijn en
daartoe heeft hij noodig een beschaafde vrouw. Doch
daarom ook heeft hij weer verschillende behoeften
zooals een werkman ze niet kent, en om tot voorbeeld
te kunnen strekken mag hij niet onder zorgen gebukt
gaan. In verscheidene onderwijzersgezinnen is spr.
geweest, gezinnen, waar de armoede nauwelijks voor
de buitenwereld verborgen kon blijven. En in die
gezinnen konden alleen vader en de kinderen een beet
je knap gekleed gaan, terwijl moeder de deur niet uit
kon omdat ze niets had om aan te trekken wat toon
baar was. En omdat de kinderen dan netjes zijn zegt
men: dat onderwijzer-zijn is toch nog zoo'n slecht
baantje niet; jullie laat het je kinderen toch telkens
maar weer worden.
Ja, aldus spr., we laten onze kinderen onderwijzer
worden, omdat dit het eenigste voor ons bereikbare
is, hoe gaarne we ze ook iets anders dan onderwijzer
zagen.
Doch ook geestelijke armoede wordt er geleden. De
onderwijzer moet toch muziek kunnen, en ermede op
de hoogte zijn, terwijl hij toch ook een tooneelstuk dat
zijn gansche land in beroering brengt moet kunnen
gaan zien.
Spr. komt wel eens op Bronbeek, waar onze oud-
Indische militaireü ondergebracht worden. Zijn broer
leidt hem dan rond en is er trotsch op dat alles daar
zoo prachtig is ingericht, het eten b.v.
Nu, ik zeg u, vervolgde spr., dat het eten dat daar
gebruikt wordt, in geen enkel onderwijzersgezin op
tafel komt, het zou het maandelijks budget van meni-
gen onderwijzer verre te boven gaan.
Een vriend van spreker, koopman, zeide tegen hem:
't Is toch maar mooi hè, zoo'n vast salaris van den on
derwijzer. De vriend liet zijn grootboeken zien en re
kende spreker voor zijn maandelijksche uitgaven, zoo
veel aan dit, zooveel aan dat en zooveel voor onvoor
zien, gooi ik 't nu over den balk? Neen zteker niet,
hij gooide het niet over den balk, maar toen zei spr.
tegen zijn vriendBedenk nu eens dat een onderwijzer
van de helft van dat geld moet leven en daarvan zijn
onvoorzien en verschillende extra's ook nog moet be
talen.
Spreker bracht de afdeeling Alkmaar er hulde voor
dat deze niet zooals hij op verschillende andere plaat
sen had gezien, een kostenlijstje bij haar adres aan den
raad had gevoegd, zooveel voor zijn brood, zooveel
voor zeep, dat voor den barbier, enz. Dat is niet noo
dig. Men heeft slechts wat er uitgaat en wat er in
komt te beschouwen, 't Is voor den onderwijzer de
geheele maand door een goochelen, hoe zal hij het
cene eind aan het andere brengen.
Steeds kwamen de salarisverhoogingen -wanneer de
nood op z'n hoogst was en de onderwijzer met z'n
salaris eenvoudig niet meer toekon, want de tijd ging
vooruit en eischte steeds meer. 't Leven wijzigde zich
steeds.
Spr. zal thans niet over de heerschende levensmidde-
lenduurte spreken. De onderwijzers weten het best,
hoe ook voor den oorlog reeds, de prijzen gestaag de
hoogte ingingen. Voor 20 jaar kon de onderwijzer
met zijn toen zooveel kleiner salaris beter toe, dan nu
met het tegenwoordige.
Thans trad spr. in bijzonderheden over den toestand
der Alkmaarsche onderwijzers. De afd. Alkmaar heeft
hem toegezonden de nieuwe salarisregeling van
Hoorn. Alkmaar en Hoorn zijn beide steden met de
zelfde levensomstandigheden, en dezelfde behoeften.
Alkmaar moest niet willen, dat zijn onlerwijzers naar
Hoorn omzagen en misschien mettertijd wel vertrek
ken ook, zoo er geen verandering komt.
Spreker was eens op een vergadering van het Ne-
derlandsche Onderwijzers Genootschap te 's-Graven-
hage. Een van de sprekers zeide toen: Ik was eens
bij mijn barbier en vroeg hem hoe hij zijn leerjongens
toch scheren leerde. O, sprak hij, dat leeren ze Dins
dags op de boeren.
Zoo gaat het met de onderwijzers ook. Eerst gaan
ze naar het een of andere boerendorpje om daar op de
boerenkinderen het schoolmeesteren te leeren, en als
ze zich dan wat capabel achten om een beter salaris te
verdienen, gaan ze naar een grootere plaats.
Komt er nü geen afdoende regeling binnenkort zal
ze toch komen, en waarom dan niet nu in eens goed
afdoen, dan tweemaal half.
Hoorn is historisch. Laten de Alkmaarsche onder
wijzers in Hoorn niet hetzelfde en eenigste redmiddel
zien als Lambert Meliszoon.
Ook te Alkmaar zijn er plannen.
Minister Treub heeft gezegd dat er een geheel an
dere regelini moet zijn voor de onderwijzers dan voor
de and. e ambtenaren Zooals de salarisregeling op
't oogenblik te Hoorn is zuilen de onderwijzers daar
ode zich httdi' neg 3 et in weelde baden.
Met alle kracht evenwel moeten we ons verzetten te-
„Neemt u mij niet kwalijk, sir. Maar Ik haaldie dat
blauw pak van u voor den dag, dat u aan had toen
u hier kwam om het mrs. Bilson voor de rommelver-
koopig in de pastorie te geven, toen ik iets hards on
der in de jas voelde. Ik bemerkte, dat het door een
gat in de voering was gegleden. Het spijt me, dat ik
het niet eerder heb ontdekt. Ik hoop, dat u het door
de vingera zult zien, sir."
En bij die woorden legde hij naast Wynnstanley s
elleboog den zilveren sigarettenkoker op tafel, die
reeds zulk een groote rol in zijn leven had gespeeld.
Wynnstanley keek van zijn sigaret op, hij had nu af
stand van zijn pijp gedaan en beweerde, dat het er
niet erg op aan kwam, maar dat hij toch blij was, dat
de koker was gevonden. Stokes ging onhoorbaar heen
en Wynnstanley die er van uit zijn langen gemakkelij-
ken stoel traag de hand naar uitstrekte, nam den klei
nen koker op en beschouwde dien.
Hij voelde er iets voor. En hij was reeds met zijn
naam gemerkt. Stokes zou er toch zeker niet tegen
ïebben, dat hij hem gebruikte? Hij nam een paar si
garetten uit het kistje naast hem, hij wou het ding vul-
k i en gébruiken. Hij liet de klep openspringen. Wat
blonk het! De kellner in het hotel Kinnet had zijn be
werking niet alleen tot- den buitenkant beperkt. De
binnenkant blonk even als dé buitenzijde. Toen nij
den koker omdraaide, viel een inscriptie op den bin
nenrand, die hij nooit eerder had gezien, hem in het
oog. Tot dusver had het vuil van jaren die bedekt.
Hij draaide den koker langzaam in zijn handen om,
ten einde het volle licht daarop te laten vallen en las
„George Wynnstanley 1870."
Een schok ging plotseling door zijn lichaam, de ko
ker ontglipt aan zijn vingers en kwam onder het val
len rinkelend tegen de armleuning van zijn stoel aan.
Het bloed was hem naar het hoofd gestegen. Hij
tastte naar den koker, raapte dien op en beschouwde
hem weer, terwijl het bloed langzaam naar zijn nart
terugvloeide. Hij had een gevoel alsof hij zou stik
ken-
„George Wynnstanley! Hoe had de oude Barclay
zijn vader ook weer genoemd? Hij had dat als een
