Veevoeder-
Werktuigen
Lijnkoekbrekers
IJzeren en booten voederbakken.
Bouwterrein
W. F. Stoel i Zoon, Alkmaar.
- „KINHEIM". -
N.V. Boek- eo
i.i. fins. Coster i
Maatschappij tot Exploi
tatie v. Staatsspoorwegen.
Stroo- en Wortelsnijders.
Graan- en Beendermolens.
Veevoederkookpotten
Krielprakkers.
Dorsehmackines.
Eos- en Wanmolens.
H. STEENBERGEN,
Bericht yan Inzet.
f48.802,22.
Woensdag 15 December 1915
Mü
Landbou w-Werktuigen,
DIJK. ALKMAAB. DIJK.
TE KOOP aan den Westerweg en
Yan der Woudestraat.
KOEGANGrE bij Meppel.
Y erzekering-Maatschappij
Voor dam C 9, Alkmaar.
Bestelt a. u. b. bij ons Uwe be-
noodigde
organisatie en o. ra. als volgt wordt ingericht:
dat leden zijn zij, die lid zijn van een Midden-
standsvereeniging welke zich bij het Bureau heeft
aangesloten;
dat personeele leden zijn zij, die zich bij het Bureau
hebben aangesloten cn niet lid zijn van een Midden
stands-Commissie
dat de leden hunne zeggingsschap door middel
hunner organisatie kunnen laten gelden, welke daar
toe afgevaardigden met schriftelijk door het bestuur
dier vereeniging geteekende volmacht kan zenden;
dat personeele leden hunne zeggingsschaps alleen
door aanwezigheid kunnen doen laten gelden;
dat de contributie zoodanig wordt vastgesteld, dat
de aansluiting door middel der Vereeniging voordee-
liger is als dat van personeel lid van het Bureau van
Advies;
dat het bestuur wordt saamgesteld uit zooveel le
den als een (50-100) tal stemmen op hem zijn uitge
bracht.
In de ledenvergaderingen der beide Middenstands-
vereenigingen hier ter stede, welke resp. 14 en 16 De
cember door de Hanze en de Vereeniging van den
Industrieelen en Handeldrijvenden Middenstand zul
len gehouden worden, zullen voorstellen in den aard
van bovenstaan concept worden gedaan.
INGEZONDEN STUKKEN.
REGEERING DOE IN DEZEN UW PLICHT.
Onder de geïnterneerden te Bergen (N.-H.) bevin
den zich nog steeds een dertigtal Deutsche deserteurs,
die, hoewel hierop reeds meermalen is aangedrongen,
nog steeds te vergeefs op hun vrijlating wachten.
De reden van hun interneering vindt haar grond in
het feit, dat zij geheel of gedeeltelijk in uniform ons
gebied betraden.
Nederland, en elke andere onzijdige staat, is even
wel volgens art. 11 van het Oorlogsreglement 1899
alleen verplicht om troepen, tot de oorlogvoerende le
gers behoorende, te intemeeren.
Nu staat voor een ieder wel vast, dat een deserteur
niet meer tot den troep van een oorlogvoerend leger
behoort. Aanvankelijk deëd men dezen deserteurs
dan ook de toezegging, dat zij wel spoedig vrijgelaten
zouden worden.
De weken werden evenwel maanden en de maan
den werden kwartalen, doch nog altijd hebben deze
menschen geen zekerheid over hun lot.
Men begrijpt, dat zij allerminst, evenals de bij Vi-
sé en Luik teruggeslagen manschappen, de geneigd
heid zullen gevoelen om naar hun stamgamizoens te
rug te keeren.' Hun toch wacht een zware straf, zoo
niet de doodstraf.
Hun vertrouwen op een vrijlating wordt er niet
grooter op, nu zij ervaren, dat geen van hen zelfs in
de gelegenheid gesteld wordt om buiten de gemeente,
v/aar zij werk kunnen bekomen, iets voor hun gezin
nen te verdienen, die, doordat men in Duitschland op
gehouden heeft deze gezinnen te steunen, thans in
den grootsten nood verkeeren.
Toch stond ook in dit intemeeringskamp, evenals in
de andere kampen, in September reeds de medeeling
aangeplakt, dat geïnterneerden, die één der vakken,
verwant aan de metaalindustrie, beoefenden, in Rot
terdam, Breda en Veendam werk konden bekomen.
Onze regeering belet deze menschen, waarschijnlijk
door enkele administratieve ingewikkeldheden, den
bestaansstrijd voor hunne gezinnen te voeren en "dit,
terwijl zij weet, dat de regeering van het land, waar
toe zij behoorden, hen als strafschuldigen beschouwt,
terwijl de landen, die met dat land in oorlog zijn, zich
in het geheel niet om hen zullen bekommeren.
Dit is voor deze menschen om radeloos te worden.
Reeds vluchtten enkelen, die de onzekerheid niet
langer konden verdragen. Een van hen werd .voor
eenigen tijd in Hilversum in deerniswekkenden toe
stand, slapende op een bank gevonden en 14 dagen
geleden, wegens dit vluchten, men heeft het kunnen
lezen, tot 3 maanden gevangenisstraf veroordeeld.
Ttians is deze man weer in het kamp terug; zijn geest
is echter verstoord.
Deze menschen, men bedenke dit wel, vluchtten met
gevaar voor hun leven naar Nederland, door ons nog
zoo gaarne als de bakermat der vrijheid beschouwd.
Onder hen zijn er die van Rijssel en de hel aan den
Yser wisten weg te vluchten. Velen zijn vaders van
gezinnen. Anderen waren als vrijwilligers reeds
tweemaal gewond en wilden zich niet voor de derde
maal weer naar het front laten zenden. Ook zijn er
onder hen Elzas Lotharingers, die onder geen voor
waarden tegen de hun verwante Franschen wilden
vechten.
Zij allen mogen niet uitgeleverd worden, dit zou
een misdaad zijn.
Dit kan en mag de wil niet zijn van de regeering
eener Koningin, die nog in de laatste Troonrede o. m
verklaarde:
„Wordt Nederland tot den einde toe gespaard, dan
zal het, ik ben er zeker van, opnieuw een eervolle
plaats innemen in den vreedzamen wedstrijd der vol
ken."
Om bovenstaande redenen wekken ondergeteeken-
den alle goedwillende Nederlanders op, met hen bij
de regeering op de vrijlating van deze mannen aan te
dringen.
Hiermede instemmenden worden daarom verzocht,
hun naam en adres aan één der ondergeteekenden al
len te Bergen (N.-H.) te zenden.
J. M. BOSCH VAN 's GRAVEMOER.
T. M. GRAADT VAN ROGGEN
C. S. ADAMA VAN SCHELTEMA.
LUCIE BAART.
H. DE HEER KLOOTS.
C. BRUCH.
Ds. F. W. J. VAN DEN KIEBOOM.
B. SIEBERT COSTER.
J. STERKEN.
D. A KLOMP.
[Met de inzenders achten wij de langdurige inter
neering van deze deserteurs weinig logisch en zeer
ongewenscht. En wanneer men hen in ons land vrij
heid van beweging verschaft, zal wel geen der oor
logvoerende partijen daartegen bezwaar hebben. Hét
ligt voor de hand, dat de onzekerheid', waarin de re
geering hen laat, voor deze menschen hoe langer dés
te pijnlijker begint te worden en men doet stellig een
goed werk, wanneer men een poging steunt om deze
zaak tot een bevredigende oplossing te helpen bren
gen. Red. Alkm. Crt.]
Schoorl, 11 Dec. 1915.
Geachte Redactie!
Beleefd verzoek ik voor onderstaande regelen, gast
vrijheid in Uw geëerd blad.
Met leedwezen zullen vele gemeentenaren van
Schoorl kennis genomen hebben van het raadsverslag
van gisteren, waaruit bleek, dat electriciteit voor
licht en kracht, voorshands weder zal behooren
tot de v rome wenschen. Stellig hadden we ver
wacht, waar bijna alle gemeentenaren, evenals 1K
jaar geleden, ook nu weder de wenschelijkheid hier
voor uitspraken dat de heeren gemeenteraadsleden nu
eens zouden toonen, dat zij een juist begrip hadden
van te zijn, de uitvoerders van een gezonden volkswil.
Hulde mag niet onthoudén worden aan de heeren
Peeck, den Das en van Lienen; zij althans hebben
getoond te begrijpen wat een dorp met een schoone
toekomst er op na dient te houden, wil het niet onver
hoopt t?n achter komen, doch men vraagt zich af,
hoe die 4 andere heeren er du toch toe komen, om het
te wagen zulk een voor Schoorl en voor Schoorl voor
al, dringende noodzakelijkheid van de baan te doen
schuiven? Ze zullen toch hoop ik niet gaan denken dat
ze met tegen te stemmen in 't belang der gemeente heb
ben gehandeld'.
Indien M. de R. uwe verslaggever juist is geweest
moeten vooral de heeren Couwenhoven en Frans er al
heel bijzondere begrippen opnahouden over „het
Vreemdelingenverker in onze gemeente" als tak van
inkomsten, waar ze schenen te beweren dat de Vreem
delingen (of liever de eischen van dezen) buiten be
schouwing konden blijven; men had met deze men
schen niet te rekenenEn dat nog wel waar de heer
Couwenhoven door bijna altijd buiten ons dorp te ver
toeven al heel veel voor ons hier op een vreemdeling
begint te gelijken, 't Lijke me zoo toe dat 't voor de
zen heer niet best meer gaat om over onze plaatselijke
toestanden te oordeelen, hij geraakt er zoo uit en
zou 't beste doen door te gaan begrijpen dat onze raad
door meer inheemsdie krachten beter onze gemeente
kan dienen.
De heer Frans heeft nu eenmaal 't beste begrip van-
wat 't Vremdelingenverkeer voor Schoorl is en nog
worden kan niet, anders wage zijn oordeel in onze
raadszaal zóó niet, althans indien uw verslag
gever juist is geweest. Gelukkig zal 't verkeer on
danks de opvattingen van enkele onzer raadsleden
zich niet laten tegenhouden, 't Zal zijn vlucht nemen,
ook buiten hun steun, al ware steunen dan ook als
raadslid hun plicht.
Des heeren Dapper's houding bevreemdde mij niet.
't Heeft me den laatsten tijd zoo toegeschenen, dat 't
beoordeelen der gegevens hem wat moeielijk leek;
men moet toch ook per slot van rekening als raadslid
van Schoorl nog vrij wat verstand hebben, anders
weet men maar niet wat men doen of kiezen moet. 't
Oude behouden is dan nog maar 't beste.
Alleen bevreemdde mij zeer de houding van de hee
ren Frans en Polle, waar 't een paar weken toch veel
er op geleek dat deze heeren voorstanders waren van
een gunstig besluit; alleen hoorde ik wel in deze
week, dat eerstgenoemde heer plotseling veranderd
was van gedachte. Dit nu is geen zeldzaamheid,
doch alleenvoor onze gemeente werd deze zwen
king noodlottig. Vooral met 't oog op dezen heer
was 't beter geweest, geloof ik, indien er een paar we
ken eerder raadszitting ware geweest. Doch, hoe 't
zij Schoorl moet 't weer met de petroleumlamp en
carbidpitjes goedmaken, en den gemeentenaren is een
modem gemak weder voor lang onthouden. Dui
delijk is hiermede, mijns inziens, bewezen, dat ge
meenteraad en gemeentenaren hier in Schoorl twee
zijn, en dat een meerderheid in dien raad op de weeg
schaal is geweest, in 'n zekere zin dan, en..... de eve
naar ging niet naar hun kant.
Bijzonder is 't echter, dat, ondanks de geheele lij
densgeschiedenis, de voedingskabel der Kennemér
Electriciteits-Maatscliappij toch wel eens binnen af-
zienbaren tijd Schoorl's grondgebied binnen kon ko
men.
Trouwens de Schoorlsche burgerij moet zelve
niaar eens nog wat duidelijker toonen wat ze wil, en
absoluut niet bij de pakken neer gaan zitten; deze 4
heeren kunnen wel eenigen tijd de zaak keeren, doch
ze zullen voor sterken drang nog wel eens moeten
zwichten.
U, Mijnheer de Redacteur, dankzeggend voor uwe
beschikbaar gestelde plaatsruimte, hoogachtend,
Uw dw.,
Fl. SCHERMER.
Gemengde mededeelingen.
HOEVEEL VERWONDINGEN
KAN DE MENSCH VERDRAGEN
Natuurlijk hangt dit in. de eerste plaats af van den
aard der verwondingen, daar enkele onmiddellijk den
dood tengevolge hebben. Aan den anderen kant kun
nen dikwijls wonden, die op zichzelf ongevaarlijk
zijn, door verwaarloozing of ook door verbloeding,
wanneer ze-niet spoedig verbonden worden, ernstige
gevolgen met zich sleepen. Het record aan wonden in
den i ransch-Duitschen oorlog 18701871 bereikte
wel de Duitsche artillerie-luitenant Haas. Bij le Mans
werd hij den 9en Januari 1871 voor het eerst gewond.
Hij commandeerde verder en trok den volgenden mor
gen mee naar het strijdperk. Daar hij echter tengevol
ge van zijn opgezwollen 'gewonde been niet rijden
kon, reed hij op het affuit mee, steeg af, zag zijn ka
non na en commandeerde rustig verder. Toen na eeni
gen tijd de Franschen op de in het bosch van le Mans
staande Duitsche artillerie had geschoten, trof een
Fransche kogei het geschut, waarbij Haas stond, sloeg
de Joop stuk, ontplofte met vreeseiijk geweld en
wierp paarden en manschappen zwaargewond op den
grond. Luitenant Haas had 17 kogels in het lichaam,
andere kogels hadden zijn mantel en uitrusting ver
nield. Haas verloor het bewustzijn niet, doch com
mandeerde nog eenmaal „vuur". Na een lang ziekbed,
waarop hem liet IJzeren Kruis le klasse werd uitge
reikt, verliet Haas het leger.
EEN MAN.
Veronderstelt, zoo lezen we in de Daily Chronicle,
dat er eens een Engelsch minister en misschien is
er wel zoo een in het kabinet stout genoeg was om
te verklaren: „Ik ben er zeker van, dat ik dit land
kan redden, en niemand anders kan het", wat zou hij
dan ten antwoord krijgen? Zeer waarschijnlijk zou
hem wel'niet de kans worden gegeven om het te pro-
beeren. William Pitt echter, de eerste graaf van
Chattam, legde niet alleen de verklaring al, maar werd
ook in de gelegenheid gesteld haar waar te maken en
hij slaagde. In het midden der 18e eeuw was bijna
de geheele wereld in oorlog met Engeland, Pitt maak
te niet alleen de plannen op voor de militaire expedi
ties, maar leverde ook de millioenen, noodig om ze
uit te voeren. In 1758 begonnen de overwinningen el
kaar op te volgen. In 1759 kon Horace Walpole schrij
ven: „We zijn genoodzaakt iederen ochtend te vragen
wat voor overwinning er geweest is, als we er ten
minste geen willen missen."
EEN GENTLEMAN.
Een klein oorlogsverhaaltje wordt door een En
gelsch officier verteld. Hij reisde naar Winchester in
een coupé, waarin verscheiden Tommies zaten en
hoorde een van hen het volgende verhalen„Onze ma
joor is een officier en een gentleman. Ja dat is hij.
Op een goeden dag komt hij in de cantine en vraogt:
„Zijn er ook klachten?" En ik zeg: „Jawel, Sir, neem
me niet kwalijk, Sir, maar deze thee is niet te drin
ken Toen zegt hij tegen den man in het buffet: „Geef
eens een kop." En als hij geproefd heeft: „Waschwa-
ter
„Zet die mannen dit tegen den man in het buffet
op een rij, en geef ze nu hun stuivers terug."
stuiver vangen. Zoo'n gentleman is die majoor van
ons".
HET SCHAAP.
Het zinnebeeld van zachtmoedigheid en geduld
vertoont heel andere karaktertrekken, wanneer het meer
aan zichzelf wordt overgelaten. Onlangs wees prof.
Friedel er in de vereeniging voor Duitsche volkskun
de op, dat de schapebokicen in de berglanden, die het
vee soms tegen aanvallen van arenden en andere
roofdieren moeten beschermen, de schuchterheid van
het kudde-vee dei- vlakten volledig afgelegd hebben, en
in 't geheel niet voor menschen uit den weg gaan. In
Tyrol worden de schapen soms zoo brutaal, dat ze de
menschen zelfs achtervolgen. Vooral zijn ze moeilijk
te Verjagen als iemand ze zout te likken heeft gegeven.
Van iederen voorbijganger eischen ze dan een zout-
cyns en ze gaan weldra zoo ver, dat ze de menschen
beknabbelen, zoodra ze het door het zweet in de klee-
ren afgescheiden zout ruiken. In Zwitserland moet
het zout voeren aan de schapen soms zelfs levensge
vaarlijk zijn, daar de dieren dan zoo onstuimig naar
voren dringen, dat ze den voederaar omvér werpen en
hem in een afgrond kunnen duwen. De omstandighe
den maken dus niet alleen den mensch, maar ook het
schaap!
BINNENLAND.
Gemengd Nieuws.
UIT NOORD-SCHARWOUDE.
De afd. van den Bond voor Staatspensioneering
hield Donderdag een feestelijke bijeenkomst ten lo
cale van den heer J. de Bakker.
De rentetrekkende oudjes waren uitgenoodigd,
waarvan er een 15-tal waren opgekomen.
De opkomst was matig. De voorzitter bracht in
herinnering de eerste pensioenuitkeering, sprak allen,
m 't bijzonder de oudjes, een woord van welkom toe,
protesteerde tegen de nandeling van den oud-voorzit
ter, Ds G. de Leeuw, die juist op dezen avond, die
vér genoeg vooraf bekend was, een godsdienstige sa
menkomst hield. De secretaris had een 7-tal sprekers
aangeschreven, doch was niet bij maehte iemand te
krijgen.
Opgevoerd werd: „Poppenkastje", dat goed van
stapef liep en bij het publiek zeer in den' smaak viel.
De oudjes werden onthaald op koek, chocolademelk
en sigaren en na het stuk zorgden enkele leden nog
voor voordrachten.
Het' geheel was een mooien avond en bracht de af
deeling 3 nieuwe leden.
UIT SINT PANCRAS.
De afdeeling van den Ijsbond „Flollands Noorder
kwartier alhier vergaderde Vrijdag j.l. ten huize van
den heer D. Stammes.
De rekening en verantwoording der gelden wees
an een batig slot van 77.36 'A. De aftredende leden
van 't bestuur, de heeren G. Booij, D. Sluis en A.
Verduin, werden herkozen. Men verkoos de heeren
Jb. Kloosterboer en J. v. d. Ham tot afgevaardigden
en tot bode de heer J. Boskamp.
Voorloopig zal over de helft der contributie be
schikt worden.
UIT WARMENHUIZEN.
„De Wognummers" zullen Zondag 19 December
a s. in de Ned. Herv. Kerk alhier eene buitengewone
uitvoering geven. Zeker zal door velen van deze ge
legenheid, om dit beroemde gezelschap te hooren, ge
bruik worden gemaakt, vooral nu ook voor bewoners
van omliggende plaatsen Warmenhuizen gemakkelijk
is te bereiken.
KALENDERS.
Door di firma Veel-Schermer wordt als reclame een
kalender voor 1916 uitgegeven. Het keurig uitgevoer
de schild zal zeker wel bij menigeen in den smaak
vallen.
MAANDBLADEN.
Het December-nummer van „Schoon Nederland",
geïllustreerd blad tot bevordering van liet vreemdelin
genverkeer, is geheel gewijd aan „Mooi Schoorl het
dorp van d'e groene duinen."
Een artikel dat tintelt van liefde tot de natuur, wijst
op de mooie plekjes, die er bij Schoorl zoo vele te
vinden zijn en geeft' tevens van een en ander aardige
bijzonderheden. Het geheel wordt nog verlucht
door een groot, aantal zeer goed uitgevoerde foto's,
die de schoonheid van liet duinlandschap duidelijk
doen uitkomen. Menigeen die dit nummer leest, zal
den lust bij zich voelen opkomen, van zijn aanstaande
zomervacantie eenige dagen af [e zonderen om een be
zoek aan Schoorl en omgeving te brengen.
ADVERTENTIëN.
Notaris C. L. ^an den BERGH te Schagen bericht,
dat bij de op 9 December 1915 ten zijnen overstaan
gehouden voorloopige toewijzing, de boerenplaats
met boet, watermolen, erf, tnln, bouw- en
weilanden, in de onmiddellijke nabijheid van
Oudesluis en het Oude Veer, aan den Zijperdijk in
den Anna Paulownapolder, ter groote van 33, 15,
80 H.A., eigendom van de Erven van nu wijlen den
Heer KLAAS of N1COLAAS de WIT, in 22 per-
ceelen is ingezet op
De landerijen van deze boerenplaats zijn zeer
geschikt voor bloembollencultuur.
De toeslag blijft bepaald op
's morgens 10 uur, in het Noordhollandsch Koffiehuis
te Schagen.
Op verschillend© Stations bestaat gelegenheid
tot plaatsing van SUBJfUJttEBAIBS op eene aan
vankelijke bezoldiging van t 500 per Jaar.
Zij, die in het bezit zijn van een diploma van vol
doend afgelegd eindexamen aan eene Hoogere Bur
gerschool met drie- of vijfjarigen cursus of van een
Gymnasium, of van een getuigschrift van toelating
tot de vierde of vijfde klasse van eene Hoogere
Burgerschool of een Gymnasium, of wel van een
diploma A. of B. wegens voldoend afgelegd examen
der Vereenigingen voor M. L. O., den leeftijd
van zeventien jaren hebben bereikt en dien van
twee en twintig jaren nog niet hebben overschre
den en die voor plaatsing als bovenbedoeld in aan
merking wenschen te komenzullen zich, onder
overlegging van hun diploma of getuigschrift en de
officieele lijst der hun toegekende examencijfers,
met eigenhandig schrijven hebben te wenden
tot de Tweede Afdeeling van den Centralen Dienst
van bovenvermelde Maatschappij te Utrecht.
De surnumerairs moeten zich zes maanden na
hunne indiensttreding onderwerpen aan het examen
voor klerk-telegrafist (zijnde een examen betreffende
den spoorwegdienst). Indien zij slagen, wordt hunne
bezoldiging gebracht op f 550.per jaar. Twee
jaren later, bij hunne benoeming tot klerk-telegrafist,
wordt de bezoldiging verhoogd tot t 600 per jaar,
saai
voor hand- en drijfkracht.
Vraagt Prijscouranten.
beëedigd Makelaar en Deskundige,
Belastzich met het koopen en ver
koopenvan boerderijen, heidegrond,
enz. in geheel Nederland
KA I.KIWBIUKK K>.
STOOMTBASMOIiEBr
STEEJTKOOP^RIJ.
Handel ln Bouwmaterialen.
LAGE PREMIE, WEINIG INSCHRIJ-
VINGSKOSTEN, BILLIJKE VERZE
KERINGSTERMIJN VOORWAARDEN
OP DE POLIS.
mn l:
Ohmstede
Adres; .1 KOSTER. Van der Wondestraat 9
iflfÉffll.
EEN SIGARENWINKELIER BE
TAALT VOOR EEN WEKELIJK-
SCHE UITKEERING VAN fSO,-
PER WEEK, EEN PREMIE VAN
50 x 7,5 ct. f 8,75 PER JAAB.
TELEFOON 507.
RÜKWERKE
