FEUILLETQK.
Na lange Jaren
kunnen overtreffen. Toen zij dit aan den voor
zitter der vereeniging mededeelden stelde de
ze voor, om de grens van het te leenen bedrag
op 3000 te stellen, zooals ook elders b. v. in
Heemskerk gebeurde. Daar het bedrag, waar
voor de gemeente nu garant zou moeten zijn,
niet hooger kon beloopen dan 270 stelden
B. en W. voor de garantie te verleenen.
Hiermede kon de Raad zich vereenigen.
Verderw as ingekomen een verzoek van de
commissie tot controle en distributie van le
vensmiddelen te Heiloo om een renteloos
voorschot van 300 teneinde hiervoor brand
stoffen te kunnen inslaan voor den komenden
winter, wanneer het zich laat aanzien dat de
brandstoffen zoodanig in prijs zullen stijgen,
dat er voor den minder gegoeden van aan
schaffing geen sprake kan zijn.
De voorzitter lichtte bij dit verzoek toe, dat
het in de bedoeling lag, voor die 300 in de
zen tijd, als de brandstof het goedkoopst is,
een parti] in te koopen diem en wil opslaan in
de schuur van den heer Lek, om dan in den
winter die brandstof voord en kostenden prijs
aan minvermogenden te verkoopen. De voor
zitter zou de bepaling willen zien gemaakt,
dat alleen zij die een inkomen van 500 of
minder hebben, van die goedkoope brandstof
gebruik kunnen maken.
De heer Maas Geesteranus vroe? welke
brandstof men dacht in te slaan.
De voorzitter veronderstelde cokes.
De heer Maas Geesteranus geloofde niet,
dat dit doelmatig zou zijn. Cokes is altijd een
dure brandstof en de mindere man stookt er
niet veel mee, hij zou willen vorstellen die
brandstof in te slaan welke het meeste ge
bruikt werd.
De heer Bakker wilde weten hoe men 't tijd
stip vaststelde, waarop de brandstof gekocht
werd, deze kon b. v. 4 maanden wel veel goed-
kooper zijn dan nu.
De heer Maas Geesteranus opperde de mo
gelijkheid, dat de regeering de zaak ter hand
zou nemen.
De heer van 't Veer veronderstelde dat de
commissie mansgenoeg was om al deze zaken
te regelen.
De voorzitter deed mededeeling van een
adres van deb randstofhandelaren Speur en
Spaans, dat in verband met 'deze kwestie be
handeld kon worden. Deze heeren verzochten
n. 1. geen credieten te verleenen aan particu
lieren of vereenigingen tot het aankoopen van
brandstof, daar him bedrijf zoodoende met
den ondergang werd bedreigd.
De voorzittenm eende echter dat, waar het
hier ging omb randstof voor minvermogenden
men dit rekest ter zijde kon leggen.
De heer van 't Veer merkte op, dat waar de
gegeoeden al hebben ingeslagen en de com
missie nu voor de ongegoeden gaat zorgen,
er voor de handelaars niets overblijft.
De voorzitter wilde een regeling waarbij de
branjdstoffenhandelaars niet geheel buiten
gesloten waren en te dien einde met de com
missie onderhandelen. Alsnu werd besloten
de 300 toe te staan.
De vereeniging „Heiloo Vooruit" had een
adres ingezonden, waarin gewezen werd op
de behoefte van een of meer urinoirs in den
kom der gemeente, welk onderwerp op de laat
ste vergadering der vereeniging ter sprake is
gebracht.
B. en W. stellen voor het adres voor kennis-
feving an te nemen, daar in Heiloo, bij ge-
rek aan waterleiding een behoorlijke gele
genheid tot het schoonmaken van urinoirs
niets dan ellende geven. Aldus werd beslo
ten.
Ingekomen was verder een adres van een
aantal inwoners om van den woonwagens-
plaag verlost te worden.
De heer Zwart vond dat er wel reden tot
klagen was.
De voorzitter zochif de oorzaak van het
groote woonwagen bezoek in den staat vaa
Beleg, die in vele streken in Brabant en Lim
burg is afgekondigd, waardoor de bewoners
van woonwagens meer in deze streken hun
heil moeten zoeken, hij was er nog niet in ge
slaagd, middelen te beramen om in den toe
stand verbetering te brengen.
De heer Zwart wilde den weg bij den Ven-
newatersweg, waar de bewoners het ergste
klagen met een viertal zware palen afsluiten,
die de woonwagens beletten daar langs te rij
den.
De voorzitter zag daarin een verplaatsen
van de moeilijkheid, de wagens zouden nu op
andere plaatsen van het dorp komen. Hij ge
loofde dat alleen van regeeringswege afdoen
de matregelen te verwachten waren, de palen
wilde spr. echter wel laten plaatsen.
De heer van 't Veer vroeg of, in overleg met
de vereeniging van kleine en plattelandsge-
naar het Eagelaeh, door L. O. MOBERLY
15)
„Misschien wel", antwoordde Brampton en
de strenge lijn op zijn gezicht verdween, toen
hij opstond en maakte plaats voor een glim
lach; hij vatte Lancing vol genegenheid bij
den arm. „Een van mijn mijn beste vrienden
verwijt ik mij dat ik een gevoelsmensch ben.
Het is mogelijk," voegde hij er zuchtend bij.
„Maar ik moet je het geval uit alle oogpunten
laten bekijken. Dat was mijn plicht, maar eer
lijk gezegd, neen wereldwijsheid kan mij ook
niet veel schelen. Dat arme, mooie meisje, zon
der naam, is even goed als ze mooi is, dat
denk ik zeker; en als je duidelijk begrepen
hebt wat je onderneemt en bereid bent de ge
varen in net aangezicht te zien, nu, goed dan,
ik ben blij dat je het doet."
Beide mannen lachten om dit vrij inconse
quent besluit en Lancing vatte Brampton's
hand en drukte die met warmte.
„Ik dacht al dadelijk dat die wereldsche
vermaningen van u niet heel echt klonken'.,
zei hij stoutmoedig,,u is niet geschapen tot
wereldwijs man, mijnheer, en ik ben wat blij,
dat u een beetje een gevoelsmensch is. Het
doet u begrijpen wat andere menschen voe
len". De glimlach, die aan het ruwe gezicht
van Brampton zulk een bekoorlijkheid gaf,
vertoonde zich weder, zijn hand rustte weder
op den arm van zijn metgezel.
„Men leert in het leven andere mannen en
vrouwen kennen" zei hij, „en misschien is het
wel zoo goed te verdwalen op het gebied van
het gevoel dan op de harde zijde van het le
ven. In ieder geval ik wensch je geluk en
meenten, waarvan men nu lid was, een gea»-
menlijke actie tegen de woonwagenpLaag was
op te zetten.
Dit vorstel werd van alle zijden toege
juicht, zoodat hiertoe besloten wem, alsmede
tot het plaatsen van de palen.
Van de afd. Alkmaar van den Bond van
R. IC Openbare Onderwijzers was een verzoek
ingekomen om een flinke salarisveihooging
met het oog op den duren tijd en het onvol
doende salaris in Heiloo.
B. en W. stelden voor afwijzend te beschik
ken, in Heiloo wordt een voldoende duurte-
toeslag betaald, die zoolang dezen tijd aan
houdt, kan voortduren.
De Raad vereemgde zich hiermede.
Van den heer Hoogland was het verzoek
ingekomen of de gemeente hem den meik-
dijk, een openbaren weg, grenzende aan zijn
perceelen, doch geheel in onbruik geraakt,
zou willen verkoopen. B. en W. stelden voor
dezen dijk aan adressant telkens voor 5 jaar
te verhuren, tiaar men zich niet door een
verkooping van alle reent op dien weg ont
heven wilde zien.
üp verzoek van den heer Maas Geestera
nus werd hierbij de bepaling gevoegd, dait
ook binnen dne termijn de gemeente zich
veranderingen voorbehoudt
Een brief van Gedeputeerde Staten was in
gekomen met een ontwerp-verordening, tot
regeling van het achterhalen der onkosten,
ontstaan door de vergoeding van 40 voor
lederen leerling die de Alkmaarsche Am
bachtsschool bezoekt. Tevens verzochten Ge
deputeerde Staten inlichting omtrent de ge
goedheid der ouders van den leerling Krom
hout, waarvan B. en W. hadden besloten dat
deze de 40 betalen moest. Na eenige dis
cussie verklaarde de Raad, dat hij niet met
de verordening, die inzake de regeling van
ouders van die meer dan één kind op de
school hadden, niet voorzag, kon meegaan
en dat hij de beslissing voor ieder geval af
zonderlijk aan zich wilde houden. Kromhout
stond in den H. O. voor 700 aangeslagen,
maar had slechts één kind op school, hieruit
kan dus niet volgen dat iemand die voor
700 stond aangeslagen, en 2 of meer kinde
ren had die de school bezochten, ook de
volle onkost moesten dragen.
Ten slotte was ingekomen een aanvrage
om ontslag van den wethouder van der Mo
len, met het oog op zijn wankele gezond
heid.
De voorzitter verklaarde het verlangen van
den heer van der Molen te eerbiedigen, hij
dankte den heer van der Molen voor de vele
diensten, in den loop van zijn 12-jarig wet
houderschap aan de gemeente bewezen. Daar
de Raad geheel onvoorbereid tegenover deze
ontslagname stond, werd besloten met het
benoemen van een nieuwen wethouder tot de
volgende vergadering te wachten.
Aan de orde was nu de benoeming van een
gemeente-ontvanger. Het bedrag van borg
tocht werd vastgesteld op 2500, zijnde iets
meer dan een tiende van de inkomsten over
1911, 1912, 1913 en 1915.
Vervolgens moest de instrcutie van den
gemeente-ontvanger, dateerende van 1852,
herzien worden. Deze instructie bleek nog
bijna geheel te voldoen. De zitdagen werden
echter vastgesteld 1 keer in de week, n.l.
Woensdag behalve in Juni en November,
wanneer zij zouden zijn Maandag, Dinsdag
en Woensdag, de zitting zal gehouden wor
den in de Raadszaal, telkens van 10 tot 1
uur. Verder moet de ontvanger zelf voor as
surantie van het gemeentegeld zorgen.
De heer van 't Veer meende, dat men de
instructie had moeten wijzigen vóór den op
roep tot sollicitatie, doch de voorzitter
merkte op, dat men het recht had steeds ver
anderingen in de instructie aan te brengen.
De heer Maas Geesteranus wilde de aan
slagbiljetten van den Hoofdelijken Omslag
in gesloten biljetten verzenden. B. en W. en
de ovêrige Raadsleden oordeelden dit na
eenige discussie niet noodig, zoodat het
voorstel werd verworpen.
Ter bespreking van de sollicitanten voor
de betrekking van gemeente-ontvanger ging
de Raad vervolgens eeuigen tijd in geheime
zitting.
De aanbeveling van B. en W. bestond uit
de heeren: 1. G. Vrijburg Pzn., 2. P. Vos.
Vervolgens werd tot stemming overge
gaan, waarbii de heer G. Vrijburg 3 en de
heer J. van der Molen Jz. 4 stemmen ver
wier, zoodat deze laatste benoemd werd.
Aan de orde was nog benoeming van stem-
bureaux voor de a.s. Statenverkiezing. Met
algemeen goedvinden werd besloten ae stem-
bureaux van de laatste gemeenteraadsverkie
zing onveranderd te handhaven.
hoop dat het goed afloopt, beste kerel".
„Ik ga nu direct naar haar toe", antwoord
de Lancing met stralend' gelaat. „Zij zit een
beetje in de kamer van de Zuster nu ze zoo
veel beter is, en ik kan die treurige uitdruk
king in haar oogen niet zien als zij over het
verlaten van het ziekenhuis praat en over
haar plannen voor de toekomst. Ze zegt dat
ze geen toekomst heeft en geen verledenhet
geeft je een gevoel, ol u weet wel, dokter welk
soort gevoel het je geeft", sprak hij met een
verlegen glimlach.
„Ja, ik weet het". Christoffel klopte Tom op
den schouder en voor zijn eigen oogen ver
toonde zich even een vizioen van het gezicht
van Joyce met haar oogen als sterren en haar
kroon van blonde haren. „Ja ik weet 't en ik
schaam mij niet 't te voelen", voegde hij er
ernstig bij. „Schaam je nooit lief te hebben en
laat de menschen er niet om lachen en het als
sentimentaliteit beschouwen. Liefde is nog
steeds het grotste op de wereld. Niet slechts
liefde tusschen man en vrouw maar de veel
omvattender liefde, die zich over de geheele
menschheid' kan uitstrekken."
„Denkt u dat de eene soort liefde in de an
dere verzinkt", vroeg de jonge man schuw.
„De eene soort in de andere verzinkt", her
haalde Brampton afwezig. „Neem mij niet
kwalijk beste vriend, mijn gedachten dwaal-
dten af. Wat vroeg je?"
„U sprak van de liefde tusschen man en
vrouw en toen van de liefde voor alle men
schen, alsof die twee in eenig verband met
elkaar stonden. Ik dacht dat het twee heel af
zonderlijke gevoelens waren".
„Alle liefde is één, luidde het beknopte ant
woord. „Wanneer ik zeg liefde tusschen man
en vrouw, dan praat ik niet van hartstocht al
leen, kortstondig en spoedig uitgeblusciht. Ik
spreek van de liefde die waarlijk het grootste
is op de wereld, de liefde die eeuwig is. En
die liefde verbreidt zich van den man en
Bij de rondvraag bracht da heer Maas
Geesteranus de wegenkwestie ter sprake, De
voorzitter deelde mede, dat B. en W. onder
handelingen hadden gevoerd met de directie
vaa de tram en met die der papierfabriek te
verzen. De laatste kon tedere noeveetneiu
sintels leveren, mits de Gemeente Heiloo
voor net vervoer per sctieepsgeiegexiheiu of
vrachtrijder zorgde. Dit was onmogelijk
zeuie de voorzitter. De tram wnoe sintels
vervoeren van V elzen af 0 per wagon van
IU kuo. meter, doch had geen sinteu> ui voor
raad. Er werd besloten om, uaar de wegen
nu toen goed zijn, tot het najaar met een
tnnke veroetering te wacmen, out aisuan van
de tram smteis te betrekken. Niets meer aan
de orde zijnde, volgde sluiting.
GEESTMERAMBACHT.
Op de voordracht voor Heemraad van het
Ambacht voor West Friesland, genaamd
Geestmerambacht, vac. D. Appel, die bedank
te, komen voor de heeren C. Brinkman te
Noord-Sdharwoude, A. Kramer te Alkmaar
en J. Hauughuizen te Veenhuizen.
Uil W1JDENES.
Ook hier schikt men zich niet algemeen
naar den nieuwen tijd. O. adoet dit niet
de zuivelfabriek, waardoor alle aangeslote
nen dit voorbeeld wel moeten volgen.
Door den kerkeraad is besloten, dat de
godsdienstoefeningen niet meer om half tien
doch om tien uur zullen aanvangen.
UIT HENSBROEK.
Had men in onze gemeente aanvankelijk
gehoopt, den gepasseerden winter nog te
hebben kunnen profiteeren van het electrisch
licht, doordat de Engelsche kabelfabriek aan
gewezen was tot den aanmaak van ammuni
tie, was de kans daarop spoedig verdwenen.
Thans echter wordt hier met spoed aan het
net gewerkt. De negen draden van het hoog
spanningsnet zijn reeds gespannen, de huis-
aanleg in orde en de huisaansluitingen deels
klaar, zoodat, als het eenigszins mogelijk is,
aanstaanden Zaterdagavond in de verkoop
lokalen van de heeren Gunder en Koning de
eerste electrische lampen zullen branden.
UIT OUDE-NIEDORP.
In de Donderdagavond gehouden vergade
ring van de Protestantsche kiesvereeniging
alhier, werd de rekening over 1915 goedge
keurd met een voordeelig saldo groot
47.36, ontvangen was 55.09, uitgegeven
7.73.
In de plaats van de heeren C. Rempt, A.
Strijbis en J. Glas, die af moesten treden en
niet herkiesbaar waren, werden als bestuurs
leden benoemd de heeren G. Liefhebber, P.
Schaap en J. A. van Eerden. Tot afgevaar
digde naar de'Federatievergadering te Scha-
gen werd benoemd de heer G. Lidhebber.
UIT BERGEN.
Bij de heden genouden herbesteding van
een verplegingsinrichting voor degemeents
werd ingeschreven als volgt
J. Houtenbosch, Bergen, f 7690W. Stroo-
mer, f 7630 j A. Bijpost, f 7454C. v. d.
Plas, f 7390B. Huizinga fit Berkhouwer
f 7283. De gunning wordt later bekendge
maakt.
KORTE BERICHTEN.
Mr. Pleyte, minister van Koloniën, is de
vorige Vrijdag, voor particuliere aangelegen
heden naar Zurich vertrokken. Wanneer de
minister weer terugkomt is nog niet bekend.
Jhr. Mr. B. de Jong van Veek en Donk
te 's-Gravenhage, secretaris van den Anti-
Oorlog-Raad, is naar Stocholm vertrokken.
Het doel is. met verschillende person te con-
fereeren, in het belang der vrede en als even
tueel optreden van neutralen daarvoor.
Van uit Rotterdam werd een Nieuwjaars-
kaartje verzonden voor iemand te Montfoort
(Utr.J Dat kaartje kwam op 29 Febr. te Wel
tevreden op Java aan en is thans voor eenige
dagen eindelijk te Montfoort bezorgd.
Voor een munitierechtbank in Sheffield
heeft een Nederlander terecht gestaan, omdat
hij zijn werk niet naar behooren verrichte.
Over het algemeen schijnen Nederlandsche
arbeiders in Engeland met erg te voldoen, ze
zijn lastig en veeleischend volgens de Engel-
schen.
Ter vergadering van de Beurscommis-
sie is besloten, aan B. en W. van Rotterdam
het voorstel te doen, bij wijze van proef de
groote Beurs van Koophandel op de Zater
dagen in de maanden Juli en Augustus te
sluiten.
De nieuwbenoemde gezant van Noor
wegen bij Hr. Ms. hof, de heer Irgens, en de
nieuw optredende tijdelijke zaakgelastigde
van Denemarken bij het Nederlandsche hof,
de heer Bigler, hebben hedennamiddag hun
opwachting gemaakt bij den minister van
buitenlandsche zaken aan diens departement.
vrouw die elkander liefhebben over de
menschheid die hen omringt en tot den God
van wien die liefde kwam. Alle liefde is één.
Deze woorden klonken in Lancing's ooren,
toen de omnibus hem snel terug voerde naar 't
ziekenhuis. Hij had altijd van Brampton ge
houden, hij had hem bewonderd, hij had be
grepen dat er achter het strenge uiterlijk van
den geneesheer iets geheel anders verborgen
lag, iets dat voor den dag kwam wanneer leed
of droefheid zijn pad kruisteiets zeer feeders
en zeer sterk maar hij had dit nooit te vo
ren hooren klinken in de diepe stem, nooit
zulk een wonderlijke zachte uitdrukking in die
blauwe oogen zien komen.
„Liefde is nog het grootste op de wereld
Alle liefde is één." Brampton had deze woor
den uitgesproken. Bramton, die door de meer
oppervlakkige personen in het ziekenhuis
werd beschouwd1 als een gestreng en hard
vochtig man, „en Brampton weet precies wat
dit alles beteekent", was de slotsom van Toms
overdenkingen toen hij de trap op liep naar
de ziekenzaal iets ondervonden, dat hem zoo
wonderlijk goed doet begrijpen wat iemand
voelt. Hij zou zich -niet zóó hebben uitgelaten,
indien hij het niet zelf gekend' had."
,Ja, ze is in mijn zitkamer," zei Zuster Ja-
net, die aan het andere eind van de zaal in de
linnenkast bezig was. Daar heeft ze het be
ter; ze zit graag rustig te lezen. Ik zie dat
het niet goed voor haar is te veel in de zie
kenzaal te zijn de andere patiënten doen vra
gen en trachten haar de dingen in het ge
heugen terug te roepen. Dat maakt haar on
rustig, daarom heb ik haar overgehaald zoo
veel ze wil naar mijn kamer te gaan. Tus
schen twee haakjes," voegde zij er bij toen
Tom naar haar kamer wou gaan „wij dien
den haar wel den een of anderen naam te
geven, en daar wij niet weten hoe ze heet,
hebben de directeur en ik besloten haar den
naam van onze afdeeling te geven; wij heb-
in de gisteren gehouden caedsvengade-
ring te Noordwijk is net plan tot verbetering
van de voiksgezondnetd ut een deel van
Noorawijk aan z.ee na wanne veruechging
door den voorzitter en den inspecteur der
vodcsgezononeio, den neer W. v. Boven, en
ocsirijdrng uoor den heer v. d. Meer ver
worpen met 3 stemmen.
Naar de geldigneid van-de Li. Woens
dag gehouden herstemming, voor een nd van
uen gemeenteraad te Debt, waarbij de candi-
üaat der Sociaal-Democraten het van den ka-
tnoliek met een stem meeruerneid neeil ge
wonnen, zal een onderzoek ingesteld worden.
De curecteur van de te Amsterdam ge
vestigde Amstel Hypotheekbank in liquidatie
mr. D. A. E. te Hilversum, bevindt zien sinds
eaxele dagen in zijn woning onder politie
toezicht wegens verduistering. Het bedrag
der verduistering moet zeer aanzienlijk zijn.
Een te kort van 60.000 staat vast, doch
waarschijnlijk is het vermiste veel grooter.
De ernstige ziekte van den verdachte iaat
geen geregeld verhoor toe.
TAKU.
DE GESCHIEDENIS VAN DE SUIKER.
Geen voedingsmiddel heeft zooveel veran
deringen ondergaan als de suiker. Van ge
neesmiddel werd het in den loop der tijden
een genotmiddel en eindelijk na de ontdek
king van de suikerbiet een belangrijk en bijna
onontbeerlijk voedingsmiddel. Ofschoon
reeds Romeinsche schrijvers berichten van
een tn Indië groeiend riet, dat 'n zoete mas
sa bevatte, was toch eeuwen lang de honing
de eenige bekende zoete stof. Eerst de Ara
bieren brachten op hun veroveringstochten
de suiker in de Zuid-Europeesche landen en
bouwden ook daar, waar zij zich vestigden,
Indisch suikerriet aan. Deze zoete .stol ver
spreidde zich zeer langyaam en werd pas
wat meer bekend toen de uit het Oosten ter
rugkeerende kruisvaarders suiker mee naar
hun vaderland namen. Sindsdien is met de
aanbouw een begin gemaakt en zoo werden
spoedig Tripolis, Bagreuth. Damaskus en
Sicilië uitvoerlanden van de ruwe suiker.
Reeds in de 14e eu 15e eeuw werd ze echter
overvleugeld door Madeira en de Canarische
eilanden. Na de ontdekking van Amerika
brachten de Spanjaarden het suikerriet naar
West-lndië en dé Portugeezen naar Zuid-
Amerika, vooral Brazilië. Het klimaat was
daar ongeveer hetzelfde als in Indië en de
plant groeide er zoo goed, dat weldra in an
dere streken de aanbouw niet meer loonend
was. Langen tijd bleef Zuid-Amerika met
Brazilië de voornaamste suikerleverancier.
Toen kwam de concurrentie van de beetwor
telsuiker. Deze verdrong de rietsuiker uit
Europa, op een kleine hoeveelheid na, die
voor medische doeleinden noodig was.
Duitschland, Nederland, België, Rusland en
Frankrijk verbouwden alle beetwortels, zoo
dat twintig jaar geleden die beetwortelsuiker
productie 5 milliard kilo bedroeg en die van
de rietsuiker 3 milliard. Daarna werd ech
ter in de warme zóne met vernieuwde energie
met de aanplanting van suikerriet begonnen,
zooals bijv. op Java, de Philippijnen, Cuba,
Hawai, Portorico, de Zuid-AÏnerikaansche
Staten, Argentinië en vooral Peru, dat bij
zonder veel suiker produceerdé en nog pro
duceert. En zoo is het dan gekomen, dat de
rietsuiker de beetwortelsuiker weer heeft
overwonnen. Vijf jaar geleden bedroeg de
wereldproductie van Beetwortelsuiker 6V&
milliard kilo, van rietsuiker daarentegen 8
milliard kilo.
DE MOORDENAAR BELA KISS.
Hoewel de officieele rapporten van het Roo-
de Kruis uitwijzen, dat ae moordenaar Bela
Kiss, omtrent wiens afgrijselijke misdaden
bekend zijn, als krijgsgevangene in Vajevou
in Servië in den zomer van het vorige jaar ge
storven is, zijn er edhter verschillende feiten,
warauit zou kunnen blijken, dat het hier of
een anderen man van denzelfden naam be
treft, of dat Kiss zijne papieren in het hospi
taal met die van een gestorven kameraad ge
ruild heeft, om het gevreesde ontdekken van
zijn misdaad te ontgaan.
Een hoofdconducteur, Stefan Makarees,
heeft aan de .politie medegedeeld, dat hij' in
den zomer van 1915 te Raab met Kiss heeft
gesproken en bekrachtigd deze inlichting met
een aankijzing in zijn dagboek.
Dezera agen meldde zich bij de overheid
een vtouw aan, die verklaarde, dat een sol
daat, genaamd Bayoni, haar in Februari van
dit jaar verteld had, dat hij met twee kamera
den an de waakzaamheid van de Servische
wchters ontsnapt was enz oodoende aan het
vervoer naar Albanië ontkomen was. Een van
deze kameraden was een blikslager uit Czin-
koja, die met hem gelijktijdig te Boedapest
ben besloten haar als ze 't goed vindt, Chari
ty te doopen."
„Wat een zonderlinge overeenstemming,"
antwoordde Lancing, die nog geheel vervuld
was van Brampton's woorden over liefde,
maar hij verklaarde niet waarin die overeen
stemming bestond en de Zuster van de Af
deeling zag hem nieuwsgierig na toen hij
zich verwijderde.
„Brampion spreekt mij over liefde en over
de grootheid daarvan en ik hoor dat ze haar
Charity genoemd hebben, door Paulus het
grootste of meeste genoemd wat er op de
wereld bestaat,' peinsde de jonge man en
die overdenkingen riepen een glimlach te
voorschijn om zijn lippen en een licht in zijn
oogen en wat zal zij zelf tot mij zeggen
Het jonge meisje, dat zijn gedachten ver
vulde, zat in een armstoel in het zitkamertje,
dat op de zaal uit kwam; haar stoel was
vlak voor het raam getrokken, van waar
men even de platanen in den ziekenhuis-tuin
kon zien en in de verte een kerktoren afste-
.\en tegen de blauwe lucht. Het meisje in
den armstoel had de oogen gevestigd op de
blauwe lucht; Lancing stond haar op den
drempel een oogenbuk aan te zien en vond
haar de mooiste en liefste vrouw die hij ooit
gezien had. En inderdaad haar lief uiterlijk
was een feit dat door niemand kon worden
ontkend. De roode peignoir dien ze aan
had deed de donkere kleur van haar haren
nog meer uitkomen, en ook de bruine heldere
oogen en toen zij iemand hoorde aankomen
en zag wie het was die zoo zachtjes binnen
kwam, vertoonde zich een zacht blosje op
haar wangen, die te voren zeer bleek hadden
gezien.
„Zustér zei, dat ik hier naar toe mocht
gaan en u een bezoek brengen," zei de jonge
man, terwijl hij een stoel naast den hare trok,
„ik wou u om een bijzondere reden graag
eens spreken." Die laatste woorden kwamen
aangdtomen was Ook de moordenaar was
daar ter plaatse blikslager en vervardigde de
blikken kisten, waarin hij de lijken plaatste en
die hij daarna docht soldeerde en onder zajn
vlier verborg.
STADSNIEUWS.
rONDSEN IN NOORD-HOLLAND.
PROVINCIALE BOND VAN Z-lnKEN-
Heüenmorgen ten 11) ure vergaderde de
Provinciale Bond van Ziekeniondsen in
Noord-Holland in de Unie.
De voorzitter, de heer W. C. Visser uit
Nieuwe-Niedorp heette in zijn openings
woord allen hartelijk welkom, speciaai de
afgevaardigden van nieuwe afdeelingen.
Spreker achtte zich verplicht te herinneren
aan de door de dijkbreuken veroorzaakte
overstroomingen en hare gevolgen. Niet al
leen eischte deze ramp menschenlevens, maar
ook duizenden werden geheel of ten deele
beroofd van woning, have en goederen.
Ons volk toonde zich als steeds bewogen
met het lot der lijdenden. Hulp werd ver
leend met woord en daad, ook door geldelij-
ken steun. Zelfs zoo, dat er dorpen zijn mét
een bijdrage van 3 per inwoner.
Op het oogenblik is het directe gevaar ge
lukkig voorbij. De oude strijd tegen onzeu
erfvijand werd opnieuw aangevangen en de
zee opnieuw bedwongen. Zelfs meer. Men
zal de boeien zwaarder maken. Immers
Waard en Groet besteedde reeds uit het ver
sterken van zijn Zeedijk tot een bedrag van
600.000. Op menige plaats groeide de
overtuiging, zoo iets mag nooit meer gebeu
ren 1
Een zelfde 'uiting veroordeeld ook den nog
ijslijker ramp van den oorlog.
September 1914 zei spreker „Nederland is
gelukkig. Het is nog niet medegesleurd."
Het bleef ondanks alles neutraal, maar
niet mee willen doen, is niet genoeg 1 De
grenzen moeten bewaakt tegenoch laat
ik maar niet zeggen waar tegen!
Zou het totaal verlies kleiner zijn dan 't
dubbele der oorlogsleeniogeu? Zijn wij be
reid veel te doen om oorlog onmogelijk te
maken?
Kunnen wij wat doen? Zeer zeker! De
ze oorlog verhaast den tijd, dat dé menschen
menschelijker zullen worden, dat men zal in
zien dlat wellicht het beste middel om oorlog
onmogelijk te maken is, ook iets voor ande
ren over te hebben.
Wat zegt dit ons Bestuurderen van Zie
kenfondsen?
Uw functie bewijst dat 't zaad ontkiemde.
Och laat dit uitgroeien tot heil van u zelf,
tot zegen van de gemeenschap in 't belang
van den Bond en zijn nut voor dé leden.
la het uitspreken van zijn openingswoord
deelde de voorzitter mede, dat minister Treub
een uittreksel uit dé Ziektewet beloofd had,
welk uittreksel niet was ingekomen.
Van den Min. van Justitie was de schrif
telijke verklaring ingekomen, dat voor dé
Fondsen de Kon. Goedkeuring niet noodig
was.
Aanwezig waren 39 afdeelingen met 56 af
gevaardigden.
In de overstroomde streken kwamen eeni
ge fondsen tot stilstand.
De protesteerende vereen igingen zegden
bet lidmaatschap op.
Aan de andere kant gelukte het meer winst
te boeken door de toetreding van het Gooi,
bijna 1/i deel onzer Provincie.
Nog verklaarde de voorzitter zich bereid
om de geschillen in de afdeelingen te be
spreken.
De waarnemende secretaris, de heer A.
Visser, las hierna de notulen, die onveran
derd werden goedgekeurd.
De voorzitter deelde mede dat het jaarver
slag abusievelijk niet kon worden uitge
bracht.
Weesp stelde voor om dit bij het verslag
van de algemeene vergadering af te drukken.
De afgevaardigde uit Aalsmeer rapporteer
de namens de commissie belast met het na
zien der rekening over 1915 tot goedkeuring
van die rekening, aanwijzende een uitgave
van 437.37 en een ontvangst van 418.505,
alzoo sluitende met een tekort van 18.86y2.
De begrooting over 1916, aanwijzende een
ontvangst en uitgaaf groot 321, kwam hier
na in behandeling en werd eveneens goedge
keurd, waarna de afdeelingen Koog-Zaan
dijk, Ouderkerk aan den Amstel en O. en W.
Graftdijk als commissie werd aangewezen
om de rekening over 1916 en de begrooting
1917 na te zien.
De verkiezing van 9 bestursleden van den
Bond kwam hierna in behandeling.
er zeer haastig en kortaf uit en een oogen-
olik vermeed lom haar oogen te ontmoeten
en hij keek uit het raam naar de nog blader-
ïuoze piaianen en het torentje, dat zich tegen
de iucin aheenende. „Ik ben een domoor en
Kan de dingen met onder aardige woorden
brengen," ging hij voort, terwijl hij haar nu
ernstig aanzag, „ik moet ze ronduit zeggen
en kan ze met inkleeden op eenwijze zooals
ik zou wenscheu. Maar ik wou zoo graag
voortaan voor u zorgen. Dat kom ik u nu
zeggen. Ik wou zoo graag dat u met mij
wou trouwen. Wilt u dat? Ik kan er niet
aan denken, dat ge u. voortaan alleen een
weg door t leven zou moeten banen. Het is
neei natuurlijk als u mij heel brutaal vindt, u
nu op dit oogenblik ?uik een gewichtig ding
voor te stellen, terwijl u al heel weinig van
mij afweet. Maar toen u mij vertelde, dat u
het ziekenhuis gauw verlaLen zou, dacht ik
dat er niet veel tijd te verliezen was, en ik
heb u genoeg gezien om zeker te weten, dat
ik heel veel van u houdt, als ge ook maar
wat van mij kunt houden. Ik vraag heel veel
van u dat zie ik best in." Hij sprak met
jongensachtig vuur, maar in het gelaat dat
op naar neerzag ontbraken noch manlijkheid
noch kracht en in het licht der liefde in zijn
oogen kon men zich niet vergissen."
„O!" riep zij fluisterend uit, „hoe zou ik
dat kunnen? U vergeet dat ik een onbeken
de ben, erger dan een onbekende; hoe zou ik
u zoo iets kunnen laten doen. Het zou niet
goed van mij wezen, al
„Al? wat wou u zeggen?" vroeg hij met
aandrang, „zeg wat u wou zeggen. De rede
nen, die u tot nu toe hebt opgegeven is geen
reden die de moeite waard is om van te
spreken."
„Ik wou zeggen, zelfs al hielden wij echt
van elkander," stamelde zij.
(Wordt vsrvolgdl
