DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Landweer, Landstorm en Militie.
Na lange.Jaren
No. 188
Honderd en adittiemde jaargang.
1916
WOENSDAG
U JUNI.
ÏEÜILLKTG».
KDIKLAND.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 1,i franco door het geheele Rijk 1,25.
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone Advertentiën
Per regel f0,10. Bij groote contracten rabat. Qroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
ALKMAAR, 14 Juni.
De Times ziet in het Russische offensief het
„meest schitterende voorbeeld van den nieu
wen geest van onderlinge samenwerking."
Rusland, zoo betoogt het Engelsche blad, is
op het juiste oogenblik tot den aanval over
gegaan, de Oostenrijkers hadden immers hun
beste troepen en him zwaar geschut tegen de
Italianen opgesteld. En inderdaad valt met
het krachtig optreden der Russen een ver
slapping van het Oostenrijksche offensief sa
men. Het zou echter niet zoo heel wonder
lijk zijn, wanneer de Russen de samenwer
king lichtelijk eenzijdig vonden en zich af
vroegen, wat, terwijl zij belangrijke vorde
ringen maken aan Styr, Djnester en Proeth,
dt Engelschen au wel deden, om te maken,
dat de legers der verbondenen niet als ver
schillende legers, maar als één legermacht
vechten. Wel is waar zijn de Engelschen! bij
Yperen tot plaatselijke aanvallen overge
gaan en heroverden zij daar hun oude stel
ling ten zuid-oosten van Zillebeke, over een
front van 1500 el, maar dit blijft slechts
„klein werk". Toch is thans voor de entente
het oogenblik buitengewoon gunstig, om ge
lijktijdig op alle fronten tot den aanval over
te gaan. Maar tot dusverre wordt het offen
sief alleen aan de Russen overgelaten, die er
intusschen voor hebben gezorgd, dat de Oos
tenrijkers heel wat van hun prestige en van
hun militaire macht hebben' ingeboet De
eenige troost, dien zij hun tegenstanders
hebben gelaten, is, dat deze niet ingesloten
werden. Het Russische legerbericht erkent,
dat op vele punten de Oostenrijksch-Hon-
gaarsche en de Oostenrijksch-Ehiitsche troe
pen er in geslaagd zijn zich terug te trekken
buiten, het bereik der Russische legers. Dit
kan een feit van beteekenis worden, omdat
de verdedigers dodr tijdwinst in gunstiger
omstandigheden kunnen komen en wellicht
in staat zijn in goede ojinemings-stellingen
en met behulp van reserves de offensieve
kracht te breken van het leger, waarvan bui
tengewoon veel gevergd is. Wanneer men
bedenkt, dat de Russen 115.000 tegenstanders
en de Oostenrijkers 2000 gevangen genomen
hebben, dan begrijpt men ook, hoezeer de
Oostenrijksche Legermacht verzwakt is en
dus ook in welke mate zij versterkt moet wor
den, om krachtig te kunnen optreden. Toch
schijnt het Russische offensief over het ge
heel eenigermate te verslappen, doch dit kan
natuurlijk van voorbijgaandea aard zijn. De
bezetting van Czernowitz door de Russische
troepen valt elk oogenblik te wachten. Reeds
1
naar het Engelsch, door L. O. MOBERLY.
30)
„Kan ik u ergens naar toe brengen?" was
de volgende vraag van den dokter. „U ziet
er zoo moe uit, misschien heeft u een hqel
eind geloopen en kent u den weg niet goed
in Londen. Waar wou u naar toe gaan? Zeg
of ik u helpen kan?"
„ik kende Londen in 't geheel niet", zéi ze
huiverend, „ik heb geen lust er verder kemiis
mee te maken. Het is een afschuwelijke stad,
afschuwelijker dan ik ooit had gedacht. Ik
was van plan naai- huis te gaan, maar ik heb
geen geld meer over, geen halven cent, en ik
ben bangik weet niet wat ik doen moet.'
Brampton zag haar onderzoekend aan; een
deel van een seconde kwam er twijfel op in
zijn hoofd. Misschien was ze toch niet aan-
ders dan een bedelaarster misschien was
dit het oude kunstje om geld te krijgen, door
te doen of men geen treinkaartje meer betalen
kon naar een veraf gelegen spoorwegstation.
Misschien had hij zich vergist in de meening,
dat de oogen van het meisje onschuldig wa
ren en onwetend. Maar hij zette dien twij
fel dadelijk van zich af, hij schaamde zich,
dat het zelfs maar even bij hem was opgeko
men. Het meisje, geleund tegen het hek,
was klaarblijkelijk geen bedelares; de vrees
_in haar stem was echt en niemand kon die
uitermate groote ^uitputting hebben voorge
wend, een uitputting, die dreigde haar on
den grond te doen zinken. Wat haar ook
mankeerde, en hij was van plan uit te vinden
wat het was, zij misleidde hem zieker niet en
nu wordt er verwoed om gestreden, en al
hebben de Oostenrijkers het bruggehoofd
nog weten te behouden, het staat te voorzien
dat zij het en daarmede Boekowina
moeten prijs geven. Moest hetzelfde lot Lem-
berg ten deel vallen, dan kan men de verou
derde beeldspraak van de Russische stoom
wals weer bezigen, die opnieuw aan het rol
len is geraakt maar nu in dé voor de Rus*-
sen goede richting
De Duitsehers zijn weer een klein eindje
gevorderd op den westelijken Maasoever.
Oostenrijksche vliegers hebben bommen
op Venetië geworpen en „lichte materieele
schade" veroorzaakt, Italiaansche vliegers
lieten bommen vallen op Triest en Italiaan
sche torpedobooten hebben de haven van Pa
renzo (Istrisch schiereiland) beschoten.
Griekenland besloot, naar Havas meldt
onder depressie der geallieerden, tot alge
mene demobilisatie over te gaan.
KORTE BERICHTEN.
Gisteren had onder groote belangstel
ling in de St. Paul&kerk te Londen een her
denkingsdienst voor Lord Kitchener plaats.
De Russiche commandant, wiens troe
pen over de Roemeensche grens trokken, heeft
verklaard dat hij daartegen maatregelen
heeft genomen.
De Russen bezetten Zadagora, Snyatin
en Horodenka. In Wolhynii rukten zij tot on
geveer 20 K. M. ten W. van Loetsk op.
Volgens het Fransche legerberickt dron
gen de Duitsehers in eenige loopgraven op
de hellingen ten O. van de heuvelgroep 321
bij Verdun.
De Bulgaarsch-Roemeensche grens is
gestoten.
In Frankrijk is men het nu eindelijk eens
geworden over den zomertijd, hij zal van
nacht ingevoerd worden.
Ook Portugal zal nu den zomertijd in
voeren. Den 17en dezer 's-avonds om'elf uur
zullen er de klokkeneen uur vooruit gezet
worden.,
De Fransche Kamer houdt 16 Juni een
geheime zitting, waarin de regeering verkla
ringen zal afleggen nopens de verdediging
van Ver dun en de oorzaken der tegenslagen
bij de eerste aanvallen der .Duitsehers.
Het Italiaansche kabinet heeft den ko
ning zijn ontslag aangeboden. De koning
houdt zich een beslissing voor, totdat hij den
toestand heeft onderzocht. De Kamer gaat tot
na de oplossing van de crisis uiteen.
De Fransche ministers, die met generaal
Joffre in Londen zijn geweest voor den oor
logsraad, zijn alweer teruggekeerd. Er moet
algeheele overeenstemming gedurende de be
sprekingen geheerscht hebben.
De economische conferentie der entente
komt vandaag te Parijs bijeen. Versterking
trachtte niet te bedelen. De motregen was
veranderd in een Üevigen regenbui, het water
vloog tegen het hoofd en de schouders van
het jonge meisje aan, haar hoed, werd een
,weeke vochtige massa, haar rokken hingen
slap langs haar beenen, het water droop er
uit en vormde plasjes op de steenen.
?,U moet liever met mij naar huis gaan",
zei hij vriendelijk, terwijl hij zijn hand weef
op haar schouder legde, „u kan hier niet blij
ven staan in dien aanhoudenden regen, en als
u in Londen niemand heeft om naar toe te
gaan, moeten wij er wat op bedenken en zien
wat u doen kunt. Wij kunnen in dien regen
niet buiten blijven staan om de zaak te be
spreken. Mijn huishoudster zal uw kleeren
drogen, ga met mij mee naar huis."
Het meisje kromp inéén door zijn aanra
king met een vernieuwden blik van angst,
maar Brampton sprak voort met zijn kalme,
geruststellende stem.
„Wees niet bang", zei hij, „mijn huis is
hier dichtbijik ben dokter, zooals ik u reedb
zei, ik ben verbonden aan het St. Jude^ zie
kenhuis." Hij wees naar het groote grijze
gebouw achter zich, „en er is geen redén om
bang voor mij te zijn. Ik wensch alleen u te
helpen en ik zal mijn best doen er wat op te
vinden, maar u moet hier niet in dien stort
regen blijven staan, hier kan ik niet met u
praten."
Of de toon van gezag in zijn stem, óf de
vertrouwbaarheid- van zijn gezicht, overwon
haar vrees, want zonder langer te aarzelen
volgde zij hem naar zijn huis en naar zijn
kamer, en de warmte en gezelligheid van het
vertrek bracht een glans van iets dat aan ge
noegen deed denken in haar verschri
oogen. Voordat hij verder met haar praatte,
riep hij zijn huishoudster, juffrouw Jackson,
en gaf de vreemdelinge aan haar zorgen over
en die goede ziel uitte vela uitroepen van
van 4e blokkade en maatregelen tegen Duit-
sche concurrentie zullen ter sprake kómen.
Qriekenland is tot algeheele demobilisa
tie overgegaan. Slechts 40.000 man het le
ger op vredessterkte zullen onder de wape
nen blijven.
Het Skandtnavische vredescongres is op
den Tweeden Pinksterdag te Stocckholm ge
opend. Vrédesvereenigingen der drie Noord-
sche landen, de Vereenigde Staten, Nederland
Zwitserland en Polen ziin er vertegenwoor
digd.
Wegens het nijpende gebrek aan arbeids
krachten voor den landbouw, zullen de Deut
sche Staatsspoorwegen van de daarbij werk
zaam zijnde 5200 krijgsgevangenen er 1700
tijdelijk afstaan ten behoeve van den aan
staanden oogst.
Vischworst wordt thans in Duitschland
verkocht voor 2 Mark het pond. Zij is echter
zoo weinig smakelijk, dat de honden er zelfs
niet aanwillen, zegt de N. R. CL
GEEN GOEDEREN MEER
UIT NEDERLAND.
Naar men aan de Haagsche N. Crt. meldt,
is door de Duitsche regeering het besluit ge
nomen, dat de Belgische gemeenten geen
goederen meer mogen koopen in Nederland.
De gemeentebesturen moeten zich in het
vervolg met de aanvragen tot aankoop wen
den tot den verplegings-officier (4de armee)
voor dé burgerlijke bevolking, welke deze
aanvragen doorzendt naar Berlijn, waar een
beslissing wordt genomen. De commissie-
F les kens, die de aaakoopen in Nederland
voor de Belgische gemeenten regelt, zou gisr
termiddag naar aanleiding van deze beslis
sing vergaderen.
WEER TWAALF WAGONS VEE
UITGEVOERD.
Op het emplacement van het spoorwegsta
tion S. S. te Zevenaar hebben de vorige week
naar de Arah. Crt. meldt, tien wagons met
rundvee gestaan, bestemd, naar Duitschland.
Reeds Zondag 1.1. kwam een twaalftal wa
gons aan, waarvan er twee door mochten,
terwijl de overige tien achterbleven. Blijkens
dén naam op de afsluithekken waren de die
ren afgezonden door de firma Zilversmit en
Pinto. Er moet- ieis met de consenten niet in
den haak geweest zijn, want eerst Zaterdag
zijn de dieren, welke door een paar knechten
van de firma Zilversmit tijdig van voeder en
drinken werden voorzien, naar Duitschland
uitgevoerd. Het was, zoo vernam het blad,
géén dragend vee, ten minste „kennelijk''
dragend, doch melkvee.
VERHOOGING SIGARENPRIjZEN.
De Zuidelijke Bond van Sigarenfabrikan
ten heeft besloten met ingang van heden dé
prijzen der sigaren wederom te verhoogen
en te brengen van 2% op 3 cent en van 3 cent
op 3y2 cent
DE HONGER STAAT
VOOR DE DEUR
Om te spreken over oorlogsbrood, dat ze
onsmakelijk vinden en dat voor velen onver
teerbaar blijkt, over oude aardappelen, die
medelijden en verzweeg haar verbazing, die
zeker door haar heer zou worden afgekeurd
Zij trok het meisje gauw haar natte kleeren
uit, gaf haar droge kleeren van zichzelf, die
ten minste warm en droog waren, al pasten
zij haar niet. Warme thee en toast bij het
keukenvuur volgde en met de thee en toast
dischte juffrouw Jackson menig verhaal op
van de goedheid en vriendelijkheid van haar
mijnheer. En toen het jonge meisje terug
kwam in de kamer, van den doktei was ér
een klein kleurtje op haar wit gezicht en een
minder opgejaagde en verschrikte uitdruk
king in haar oogen.
„Zoo is het beter", zei hij vriendelijk, ter
wijl hij een grooten armstoel voor haar bij-
schoof; „nu u zich minder nat en ellendig
voelt, moet u mij eens vertellein, wat er ge
beurd! is, waarom u in dit gedeelte van Lon
den is gekomen en dan zullen wij eens wat
wij er aan doen kunnen. Ik weet uw naam
niet eens of waarom u naar de stad is geko
men."
Hij was benieuwd! of zij een poging zou
deen om haar naam te verzwijgen, maar zi;
antwoordde zondér schroom:
„Ik heet Hetty Marshall; het kan mij niet
schelen u te vertellen, waarom ik naar Lon
den gegaan ben. Ik had het aan niemand wil
len. zeggen, maar u ziet er zoo goedhartig
uit, u zult mij zeker wel begrijpen."
„Misschien wel", was het vriendelijke ant
woord, „vertel mij alles wat u wilt, het zal
veilig bij mij zijn. Christoffel Brampton was
gewend, vertrouwelijke mededéelingen té -ont
vangen die om hulp bij hem kwamen, zei
den, dat de dokter nèn altijd begreep en zijn
rijke verbeelding stelde hem bijzonder vlug
in staat de gedachten van anderen te volgen
en zich op een standpunt te plaatsen, geheel
verschillend van het zijne.
„Wilt u mij eerst 'zeggen waarom u alleen
duur zijn en slecht; over capucijners, die al
lengs van 15 cent per kop zijn gestegen tot
35 cent; groene erwten, die nu 37V2 cent per
liter zijn (vroeger 15 cent) en over al die an-
uere veel te hooge prijzen van grutterswaren
en verdere dagelijksche behoeften, waren gis
termiddag in „Amsteis Werkman", Nieuwe
^eliestraat te Amsterdam, een duizend vrou
wen saamgekomen, meldt het Hbld.
„Tot' hiertoe en niet verder", stond in het
strooibiljet, „dit moet uit duizenden vrou
wenmonden de regeefing in het gelaat wor
den geslingerd. De mannen zijn over het al
gemeen, de goede niet te na gesproken, te
amlendig om op te treden; dan moeten de
vrouwen het zelf doen."
Als spreekster trad op mevr. Zelm-van
den Berg. Spr. zeide o. m., dat waar protes
teeren niet hielp, wij ons moeten verzetten
met de daad.
„Wij zijn hier bijeengekomen", vertelt de
voorzitster, „om spontaan te demonstreeren
tegen de duurte, zpoals dat. ook Vrijdag is
geschied. Toen er aardappelennood kwam,
toen hebben wij geprotesteerd. Wij zijn met
onze klachten naar den burgemeester gegaan.
Wij hebben daar vijf kwartier gewacht. ,De
burgervader was het met ons eens, dat de
toestand niet rooskleurig was. Wij hebben
verteld dat de aangevoerde aardappelen niet
te eten waren en de burgervader betuigde
zijn spijt, dat de toestand zóó was."
De heer Kits, bestuurder van het Plaatse
lijk Arbeidssecretariaat, wees op het onhoud
bare van dén tegenwoordigen toestand. Ver
schillende stemmen gingen uit de vergadé-
ring op, waarop spr. verzocht tot kalm hou
den, en geen opstootjes te maken. Want, ver
volgde spr., dan krijgen wij nog den naam
van „schorem".
Medegedeeld werd, dat de vrouwen zich in
optocht naar de aardappelenmarkt zouden
begeven, „teneinde de uitbuiters daar te la
ten zien aat men bezig is zich te mobilisee-
ren".
Door een aantal straten van dé Jordaan
trok de stoet, die zich onderweg verdrievou
digde, naar de aardappelmarkt en toen op
verlangen van honderden vrouwen, naar het
stadhuis, om daar bij burgemeester Tellegen
te protesteeren.
Op de binnenplaats van het stadhuis werd
een rondgang gemaakt. -Voorop liepen eenige
vrouwen, die up lange palen borden droe
gen met de opwekking om te blijven, protes
teeren. Boven de borden waren eenige plak
ken bruin brood en een bos raapstelen vast
gemaakt
in burgemeesterskamer komend, werd de
deputatie van vier vrouwen en twee mannen
door den burgemeester en wethouder Wibaut
ontvangen. De heer Spanjer voerde het eerst
het woord, zegt o. m. dat de gemeente ge
zorgd heeft dat er aardappelen kwamen,
maar dat die zoo slecht zijn, dat zij oneet
baar zijn. Spr. legt een door den burgemees
ter geteekende kaart van een der vrouwen
neer, waaruit blijkt, dat haar 1 is verstrekt
omdat haar man gemobiliseerd is. Spr. zeide,
dat U.3U voor het levensonderhoud blijven
voor die vrouw en haar kipderen.
Mevr. Zelm neemt hierop het woord; zegt
o. m., dat de vrouwen klagen, dat zij niet ai-
De Burgemeester van Alkmaar
brengt ter kennis van beiangheb»
benden, dat de nitkeerlng der ver
goedingen, loopende over het tijd
vak van 6 Jnnl tot en met 15 Juni,
zal plaats hebben ten Stadhuize ep
Yrfjdag 10 Jnnl a.s., veor zoo-
veel de LIIDWOIB en den
LANDSTORM betreft van 10—11
en voor zooveel de MELITLB1 aan*
gaat van 11IS uur.
Alkmaar, 14 Juni 1916.
De Burgemeester voornoemd,
JAN DE WIT Dz., Io. Burg.
is in Londen en nog wel in dit gedeelte van
de stad Het is niet heel verstandig van een
jong meisje alleen in een wijk als deze rond
ie loopen. Er zijn vrij wat ongewenschte
personen in enkele van onze straten en plei
nen."
„Dat weet ik wel", Hetty huiverde en tril
de. „O, ik ben zoo verschrikt, zoo vreesdij k
verschrikt en s nachts zij zwéeg en
Brampton keek haar ontsteld aan, ofschoon
zijn stem kalm bleef.
„U hebt den nacht toch niet dwalende
'door Londen doorgebracht?" vroeg hij,
„waarom ging u niet ergens in, waarom
zocht u geen schuilplaats?"
„ik wist niet waar ik naar toe moest gaan;
een gedeelte van den nacht heb ik rondge
dwaald, een poos heb ik op een bank bij dé
rivier gezeten ik geloof dat het op de
Embankment was. Maar daar was het vreese
lijk", zij huiverde, „en de menschen waren
zoo akelig, ik geloof, dat ik altijd van hen
zal droomen. Ik wist niet, dat er zulke men
schen op de wereld waren", zij legde haar
hand op haar oogen, alsof ze iets vreeselijks,
dat haar vervolgde, wilde verbergen.
„Brengt nooit meer een nacht op d'ie ma
nier door, blijf nooit, op straat ronddwalen,
of op de Embankment zitten", sprak Bramp
ton op bijna strengen toon, „als u niet weet.
waar u logeereu moet, vraag dan aan een po-
litie-agent wat u doen moet, hij zal u raac!
geven als u geen kennissen' hebt, waar u lo-
geeren kunt, of, als u dicht bij een spoorweg
station is, ga dan naar een der beambten en
vraag of hij u in verbinding wil stellen met
de Travellers Aid Society en- ga nooit naar
het een of ander logement, dat u bij toeval
opmerkt en niet kent. En doe nooit meer
wat u nu gedaan heeft, ronddwalen of in
Londen trachten op u zelf te passen."
„Be zal het nooit meer dóen", riep zij uit
HUTDIBVET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van ALKMAAR brengen ter algemeene ken
nis, dat zij bij hun besluit van heden, onder
een voorwaarde, vergunning hebben ver
leend aan J. SPAAN, sigarenfabrikant te SL
Pancras, tot het oprichten van een SIGA
RENFABRIEK, waarin DROGERIJ van Si
garen, in het perceer BIERKADE, Wijk C,
No. 9.
Alkmaar, den 14 Juni 1916.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
JAN DE WIT Dz.,
Voorzitter, 1°. Burgemeester.
DONATH, Secretaris.
leen alles duur moeten betalen, maar ook
nog bedrogen worden door den winkelier.
Koopt men aardappelen b.v., dan is men ver
plicht er groenten bij te koopen.
De burgemeester vroeg waar dat heeft
plaats gehad.
Mevr. Zelm noemt het adres.
De derde vrouwelijke spreekster beklaagde
zich er over dat er geen reuzel te verkrijgen
is. De slagers weigeren eenvoudig, minder
vet te verkoopen dan men kan besteeden. Spr.
vraagt om dien onhoudbaren toestand te
doen veranderen.
De laatste spreekster heeft haar kindje van
drie maanden bij zich en snikkend vertelt zij
dat zij van de 1 mobilisatietoelage maar 30
cent voor zich kan overhouden.
De heer Wibaut neemt hierop het woord
en zegt o. m„ dat klachten over levensmid
delen van, allerlei aard gericht moeten wor
den tot het secretariaat voor de levensmidde
lenvoorziening.
De zesde spreekster wijst op de buitenspo
rig hooge prijzen der groenten. Spr. wijst er
op, dat als de toestand zóó blijft, voor de ge
volgen niet ingestaan kan worden.
De heer Wibaut zeide, dat de regeering zal
ingrijpen, de zaak is in behandeling.
De burgemeester Tellegen noemde- wat de
heer Spanjer tot hem had gezegd een krasse
met een overtuiging,- die duidelijk bewi
dat haar ondervinding haar een les geleer*
had. ,;Ik ben van huis gégaan, omdat"', zij
aarzelde en keek beschaamd, „ornaat ik wat
anders verlangde. Altijd hetzelfde leven, al
tijd hetzelfde doen, verveelde mij zoo. Ik had
een gevoel of ik het niet meer kon uithouden.
En daarom ben ik weggeloopen. Ik dacht,
dat ik. hier misschien werk zou vinden en een
nieuw leven zou kunnen beginnen."
„Beteekent dat, dat u geen gelukkig tehuis
hebt? Of dat u niet tracht u zelf gelukkig te
maken; dat zijn twee heel verschillende din
gen."
„Gelukkig?" Haar oogen fonkelden. „Mijn
moeder haat mij, zij heeft mij altijd gehaat;
ik ben nooit echt gelukkig geweest thuis. Ik
heb een vriend, die veel van mij houdt, maar
zijn vadér haat njij ook; daarom is alles heel
moeilijk. De eenige waar het mij. om spijt is
juffrouw Dane. He
Dane verdriet heb ge*
pen", eindigde zij met een plotselinge veran
dering van stem.
„Juffrouw Dane?" Brampton dacht na,
welk een soort vrouw het wezen kon, wier
invloed" bij machte was zachtheid te brengen
in de stem van het jonge meisje, een berouw-
vollen gloed te roepen in haar oogen, die een
oogenblik te voren zoo woest geflikkerd had
dén.
„Ik heb nooit iemand gekend als juffrouw
Dane", ging de zachte, bijna done .stem
voort, „zij is heel anders dan iemand, aie ik
ooit te voren ontmoet heb. Zij is bij ons in
huis gekomen om mij les te geven en ik ben
telkens en telkens ellendig tegen haar ge
weest. Ik heb niet goed gewerkt en ik heb
haar een massa last veroorzaakt. Maar toch
houd ik veel van haar. Zij dóet mij voelen,
dat het mogelijk zou kunnen wezen, goed te
zijn en dat er goedheid in de wereld is. Zij
et spijt mij als" ik juffrouw
daan door weg te loo-
COUR
