DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
t
Ons slot Reebach.
Van bet Westelijk Oorlogstent.
CURSUS VOOB HOOFDAKTE.
Kamer vaR Koophandel ës FabrleRen.
Now 172
Honderd en achttiende jaargang.
1916
MAANDAG
24 JULI
FEUILLETON.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar fly—5 karno door het gehaefe Rijk f 1,29.
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone Adverlentiën s
Per regel o,iB|. Bij groote eontraeten rabat Qroote
letters naar pkaésmkite.
Brieven taco aÉ de N. V. Boek- en HandekdraMBffitfj
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordara C 9. i
Mei 20 ei oorlogstoeslag op den abonnementsprijs per 3 maanden.
I Bapanme
B
6
AlbertB
l Thiepval
Martinpnich
I Pozières
Detvïlleboseh
m Drillers a BtUenHn le Petit
a Cotitabmison a Longusmi
Mantmdam
I F/ïeaurta Mamie
Rivier de Sotmne
O
8-
ALKMAAR, 24 Juli.
De slag aan de Somme duurt voort Wel ia
er even verpoozing geweest, maar daarna is
de slag door de Engelschen opnieuw ingezet
tusschen Pozières en Guillemont
Het Engelsche legerberichi zegt, dat er
verwoed gevochten is, dat de Duitschers met
een groot aantal machinegeweren wanhopig
tegenstand bieden endat de Engelschen
nergens blijvende voordeelen hebben behaald.
Wel werd Longueval heroverd, maar de
Duitschers hernamen opnieuw het noordelij
ke dorpsgedeelte en hetzelfde gebeurde bij
Guillemont, dat tweemaal van bezetting haft
gewisseld.
Overigens vuurgevechten en verkenoings-
ontmoetingen.
Op het Oostelijk oorlogstooneel trokken
de Oostenrijkers bij Tartarow in Zuid-Galicië
op den Karpathenhoofdkam terug, zoodat er
weldra nieuwe Karpathen-gevechten ver
wacht kunnen worden.
In den Kaukasus verklaren de Russen sinds
20 Juli 13.000 Turken gevangen genomen te
hebben.
Het Russische ministerie heeft eenige ver
anderingen ondergaan met den minister
van buiten landsche zaken Sasonof heeft op
nieuw een der verantwoordelijke mannen die
twee jaar geleden in den crisistijd de zaken
leidden, het staatstooneei verlaten.
Het Neder lan dsche stoomschip „Maas" is
bezuiden het lichtschip Noordhinder op een
Roman naar 't Duitsöh,
door MERMINE VHMN0BR.
12)
Op dat oogenblik kwam de vrouw van
Kommerzienrath Ëirkel binnen, een klein,
mager vrouwtje in een japon met een Sleep,
die te nauw was en daardoor wijd uitstond.
Ook de kant aan de mouwen, aan het lijf, al
les was armoedig en krap, precies als haar
gezicht, waar ook overal aan gespaard scheen
te zijn.
Ze zei met zachte stem, terwijl zij haar zak
je op tafel legde: „Er zijn vandaag weer
zooveel menschen, ik ben haast bang dat
mijn flikjes niet genoeg zullen zijn
„Ja, dat is wel mogelijk," viel Mama Gros-
si haai' id de rede, „maar, zooals u ziet, me
vrouw Birkel, wij hebbe lekkernijen genoeg."
Mevrouw Birkel wilde in den fauteuil
naast mevrouw Grossi plaats nemen.
„Maar u weet toch," zei deze, „dit is se
dert menschenheugenis de plaats van mijn
collega Heim kijk, mevrouw Birkel. net
zoo'n fauteuil daar ginds, die is bij
„Ik zit echter liefst zoo dicht mogelijk bij
u," verklaarde mevrouw Birkel, „en zoo ma
ger als ik ben
Hoep! daar zat zij op de canapé hiaarh^
de beide vriendinnen.
Mevrouw Grossi sprong op
„Neen, beste mevrouw, van kaaspersen hou
ik niet
Er kwamen meer gasten, professoren met
hun vrouwen, acteurs en actrices, Nu en
a Péronne
Biaches
mijn geloopen en gezonken. Tien personen
zijn daarbij verdronken.
Zoowel in Engeland als in Duitschland is
mm verheugd over den gang van zaken aan
de Somme.
Het Engelsche standpunt in diezen Licht de
Times aldus toe: Wij zitten nu weer in het
bosch van Fourreaux. Wij hebben de schrik
kelijk geduchte organisatie der eerste Duit-
sche linie gebroken, het zou belachelijk zijn
om te denken, dat de Duitschers bijtijds ver
derop dergelijke beletsels op onzen weg heb
ben kunnen plaatsen. Wij staan nu enkel te
genover den druk der troepenmacht. Als wij
Combles bereiken, zullen wij Bapaume en
Péronne vermoedelijk spoedig krijgen. Er
zullen zware gevechten komen, maar als wij
een sterke strijdmacht hebben, om in het
open terrein op te rukken, zullen de Duit
schers dé noodzakelijkheid1 inzien om hun li
nie te wijzigen. Als zij dan op de Maas te
rugtrekken, kunnen zij niet langer beweren,
dat zij niet verslagen zouden zijn."
Tot zoover de Times. Wanneer dé genoem
de steden in de handen der entente-troepen
vallen, dan is het inderdaad mogelijk, dat het
Duitsche front in Frankrijk en België aan het
wankelen wordt gebrachtMaar eerst
moeten Combles en Bapaume genomen wor
den, en hoewel de Engelschen langs dén
straatweg gemeten Blechts ruim 12 K.M. van
Bapaume verwijderd staan, zal er nog heel
wat moeten gebeuren, voordat de Duitschers
dan ontmoette men kennissen en luid gelach
en gepraat vervulde de kamers.
Collega Heim, de vriend en tijdgenoot van
Grootmama, was ook gekomen en had plaats
genomen in den fauteuil, die altijd voor hem
bestemd was. Hij. slurpte het eene kopje
koffie voor en het andere na, sprak zelden
een woord, maar amuseerde zich iedere on
natuurlijkheid in woord of gebaar, die zijn
scherp oog en oor waarnamen, met een luid
„Hm, hm" te berispen.
Mevrouw Birkel kon geen woord Bpre-
ken, zonder deze vermaning deelachtig te
worden.
Mama Grossi werd er zoo opgeruimd
door, dat zij steeds vroolijker erop los bab
belde en de taalfouten, zoo eigenaardig in
haar dialekt, haar van de lippen vlogen.
plotseling
zijn
pijn
College Heim greep plotseling naar
handschoenen. „Al dat gesis doet mij
aan mijn ooren," beweerde hij.
„Maar beste collega", antwoordde Mama
Grossi met vuur, „ge f erlangt toch niet, dat
ik als een slechte tooneelspeelster in 't dage-
lijksch leve sal spreke sooala op het tooneel."
„Geen enkele s zou ik van je willen mis
sen," verklaarde mevrouw Von Reut
De acteur stak zijn handschoenen weer in
zijn zak. Niets verheugde hem zoozeer als
zijn collega tegen hem zelf in te hooien ver
dedigen.
„Een kunstenares," verklaarde hij, terwijl
hij mevrouw Birkel scherp fixeerde, „een
kunstenares heeft dé verplichting volkomen
goed' haar taal te spreken."
Mooi zoo, mevrouw Birkel liep in den val,
„Daar heeft u gelijk aan," zei ze Heins toe
knikkende, „o ja, volkomen gelijk, ik zou het
tot mijn principe maken, lieve mevrouw Gros-
ai."
hun stellingen moeten ontruimen. Evenwel,
al moesten de Duitschers het thans door hen
bezette gebied grootendeels prijsgeven en
zich achter de Maaslinie terugtrekken, dan
zou dat wel een nederlaag zijn, maar dan
zouden ze, militair gesproken, zich nog
geenszins gewonnen behoeven te geven.
Immers zij zouden langs de Maaslinie, de
Belgische Ardennen, de Vogezen en Lotha
ringen een krachtige verdedigingslinie kun
nen vormen, om aldus het eigen gebied tegen
vijandelijke invallen te beschermen. De Times
beoordeelt o. i. de moeielijkheden, welke er
voor de entente op den weg der eindoverwin
ning liggen opgestapeld, dus wel wat heel
licht, wanneer het blad meent, dat bij de
ontruiming der Duitsche stellingen in Picar-
dië en Champagne de Duitschers zouden er
kennen, dat zij verslagen zouden zijn.
Thans het Duitsche standpunt Daarvoor
kan dienen een Wolfftelegram uit Berlijn,
waarin niets meer of minder wordt verzekerd,
dan dat, nu de slag aan de Somme over zijn
hoogtepunt heen is gekomen, de Duitschers
daar een overwinning hebben behaald. Nu
moge een succesvol afslaan van een geweldi
gen aanval in resultaat gelijkstaan aaneen
overwinning, in den regel verstaat men on
der een overwinning iet3 anders 1 Een over
winning zouden de Duitschers eerst aan de
Somme hebben bevochten, wanneer zij niet
alléén hei verloren gegane terrein hadden
heroverd, maar bovendien de Engelschen en
Franschen zulk een klap hadden toegediend,
dat deze voorloopig aan een hernieuwden
aanval niet behoefden te denken. Doch daar
lijkt het op het oogenblik nog niet1 veel op.
Wolff moge de wereld rondbazuinen, „dat in
gevolge de overwinning der Duitschers de
krijgskans aan de Somme zich geleidelijk te
hunnen gunste begint Ce keeren en aan
de Somme de geweldige aanvlasplannen
onzer vijanden volkomen ineenstorten,"
het is daarom nog niet aldus. Eerst
de volgende dagen zal moeten blijken, of de
toestand zich inderdaad ontwikkelt in deze
richting. Voorloopig valt hieromtrent nog
niets met zekerheid te zeggen.
Wel mag iets anders worden geconstateerd.
De Duitschers hebben met succes de verwe
zenlijking der entente-plannen belemmerd.
Zij hebben wel is waar terrein moeten prijs
geven, maar ze hebben dat de tegenstanders
duur laten betalen. Hoe dreigend het er
voor hen begon uit te zien, zij wisten het ge
vaar voorloopig af te wenden. Zij hebben
weten te bereiken, dat belangrijke pogingen
van hun tegenstanders zijn mislukt En dat
„Principe," riep deze lachend, „ik heb hee-
lemaal geen enkel principe, lieve
„Dat kan u onmogelijk ernst zijn," ant
woordde mevrouw Birkel ontsteld.
„Natuurlijk is het mij ernst 1 Waartoe
heeft een fatsoenlijk mensch ook nog princi
pes noodig? Wat goed is, dat begriep je fan
self."
Mevrouw Von Reut knikte haar vriendin
hartelijk toe. Wat deze ook zei, het droeg
altijd haar goedkeuring weg.
De vrouw van den Kommerzienrath schoof
onrustig op haar canapé heen en weer:
„Dat weet ik nog niet. Ik ben wel is waar
maar een altèdaagsche vrouw
„Hm, hml" hoorde men collega Heim
kuchen.
„Maar ik ben van meening, dat wil zeg
gen, ik veroorloof mij als trouwe vriendin
des huizes van meening te zijn, dat als onze
lieve mevrouw Grossi volgens principes han
delde, zij onmogelijk haar kleindochters, die
toch door haar geboorte recht hébben tot de
eerste kringen te worden toegelaten, naaister
zou laten worden.—"
„Zoo, en wat dan lieve mevrouw?" infor
meerde mevrouw Grossi, terwijl haar colle
ga, als in afwachting van een genot, achter
over leunde in zijn stoel.
„Wat anders?" herbaalde mevrouw Birkel,
„welnu, gouvernante, juffrouw van gezel
schap, actrice als ge wilt alles meer over
eenkomstig haar stand dan naaister."
„Zoover ik weet," zei mevrouw Grossi,
„moet een gouvernante wat 'leerd hebbe en
om actrice te wordei is talent noodig. Dus
juffrouw van gezelschap blieft nog over.
Hebt u de gravin fergete, m'n lieve mevrouw
Birkel, die Sondags bij mij kwam? Ze was
al over de fieftig. Twee jaar lang heeft ze
s voor hen inderdaad zeer veel. Doch twee
erlei dient hierbij ernstig overwogen te wor
den. In dé eerste plaats gelijk de Duit
sche majoor Moraht in 't Tageblatt opmerkt
merkt, dat er nu nog maar één voomaine slag
is geleverd en er dus nog andere kunnen vol
gen. En In de tweede plaats hangt er zeer
veel van af, op welke wijze de Duitschers
zich sterk hebben gemaakt Het is bijv. mo
gelijk en het kan nader blijken dat zij
om het dreigendè gevaar aan de Somme te
ceeren, een ander gevaar in het leven hebben
moeten roepen. Om het populair te zeggen,
dat de Duitsche staf heeft moeten doen als de
schuldenaar, die door het eens gat met het
andere te stoppen, zich steeds dieper in de
schulden steekt. Het is dus mogelijk, dat
wanneer de entente nu plotseling elders een
geweldigen druk gaat uitoefenen, dit een
zwakke plaats bleek te zijn, die moest bezwij
ken. Gesteld bijv. dat de Duitschers nu eens
plotseling bij Verdun konden worden ver
dreven men begrijpt welk een noodlottig
feit dit in militair en moreel opzicht voor
hen zou zijn en hoe duur dan de „overwin
ning aan de Somme" gekocht zou wezen.
Voorloopig lijkt het daarnaar niet, de actie
bij Verdun gaat uiterst langzaam, maar stil
staat zij d^ar nog niet, doch men weet niet
wat er nog gebeuren kan.
Zoo zien wij dus, dat beide partijen op het
oogenblik maar matig ingenomen kunnen
zijn met den stand van zaken en dat deze
allerbelangrijkste tijden nog zeer gewichtige
verrassingen kunnen opleveren.
a a
Het Duitsche legerbericht luidde.
Tusschen de zee en de Ancre hebben in'
enkele sectoren levendige vuurgevechten
aats gehad.
In de buurt van Richebourg werd' een be
trekkelijk talrijke verkenningsafdeelmg terug
geslagen.
Tusschen de Ancre en de Somme werden,
nadat overdag de artillerie-actie belangrijk
sterker was geworden, 's-avonds en 's nachts
wederom infanterie-gevechten geleverd aan
het front Thiepval—Guillemont. De aanvalr
len dér Engelschen bleven, ondanks het
groot aantal manschappen, dat zij in het veld
voerden^ zonder succes. Bij en ten westen van
Pozières, aan het Foureaux-boschje en aan
den westelijken rand van Longueval leidden
zij tot hevige gevechten van man tegen man.
Tusschen Guillemont en de Somme werden
pogingen tot den aanval reeds in de loopgra
ven, van welken den vijand Uitging, door
spervuur verhinderd.
Ten zuiden van de Somme volgden op het,
nu en dan zeer sterke, door de Duitschers be
antwoordde vuur, slechts enkele aanvallen
der Franschen die echter nog mislukten. Er
naar soo'n plaats 'zocht en eindelijk een
onderkomme 'tonden bij een zieke koopmans-
weduwe. Wat beeft het haar 'holpen, dat
ze gravin was? Of heeft de kring, waartoe
zij behoorde, misschien 'holpe? Mijn Geor-
gientjes hebbe nergens anders talent foor alB
foor kleere make. Daarom moete ze kleere
make leere. En als ze op haar eigen beene
staan en geld verdiene, find ik dat duzend
maal achtenswaardiger dan dat ze als freules
von Reebach uut genade en barmhartigheid
uut'noodigd worde aan een adelijke tafel
„Begrijpt u het mevrouw Von Reut?" vroeg
mevrouw Birkel.
„Ik vind de zaak zoo eenvoudig als twee
maal twee vier is," antwoordde deze.
De jonge meisjes stonden bij dén ingang
der zijkamer te luisteren en te gichelen.
„Welnu freule Von Reebach," ging me
vrouw Birkel voort, het woord richtende tot
Belhamel, „ze vragen mij steeds, hoe het
toch met uw talent wezen zou. Heit is voor
mij, als trouwe vriendin des huizes, zeer pijn
lijk
Mevrouw Grossi huiverde telkens inwen
dig als mevrouw Birkel zichzelf een. trouwe
vriendin noemde.
„Zeer pijnlijk," ging deze voort, „nooit
antwoord op die vraag te kunnen geven,. Zou
ik u niet mogen vragen ons een proefje van
uw talent te geven?"
„Wel ja, waarom niet?" zei Belhamel en
ging in het midden der kamer staan. Fier
richtte zij zich op.
„Mein ist der Helm," begon zij
prachtig gebaar der rechterhand, „und
met
De BMR®EME15TER van
ALKMAAR brengt ter kennis
van belanghebbenden, dat, ingevolge be
schikking van den Minister van Oorlog, d.d.
13 Juli j.I„ no. 127 L„ afd. Dienstplicht,
d de vergoedingsgerechtigden wegens
stwinnersohap, voor zoover zulks noodig
is, in verband met de prijzen der eerste
"evensbehoeften, een bQilag kan wonden
verstrekt tot ton hoogste 19% van
liet vergoedingsbedrag, dat volgens de
bestaande besluiiten en aanschrijvingen
kan worden toegekend.
Verder is bepaald, dat de vergoeding,
waaronder eventueel de bijslag is te be
grijpen, zoowel voor de landstormpllehtigen
als voor de militie- en landweerpliehtigen
nimmer hooger mag zijn dan het wettelijk
maximum van f 2,— per dag.
Alkmaar, 20 Juli 1Q1Ö.
De Burgemeester voornoemd,
<S. RIPPING.
een
mir
gehört er zu."
Een oogenblik stilte. De verwachting was
groot. Het meisje zag ex wonderschoon uit.
Daar brak zij plotseling ia een straatjon-
BURGEMEESTER an WETHOUDERS
der gemeente ALKMAAR brengen ter kennis
HOOFDAKTE WOENSDAG 6 SEPTEM
BER an. beginnen zal.
Onderwijzers(-easea), die zich voor het
nieuwe schooljaar willen doen Inschrijven,
gelieven zich daartoe, liefst vóór 1 Augustus
a.s., schriftelijk te wenden tot den Directeur,
den Heer J. MEDEMBLK ie URSEM. d
mondeling tot den Heer S. ELTB te ALK-
wien tevens inlichtingen betref
fende dezen Cursus te verkrijgen
Hei Cursusgeld bedraagt 34»-
VERGADERING op Woensdag
26 Juli, des avonds half negen uur,
ten Stadhuize.
A. PRINS Voorzitter.
Mr. j. VERDAMSasretarte.
werden meer dan 100 man, onder welke ee
nige officieren^ gevangen genomen.
In het Maasgebied artilleriegevecht, dat
nu en dan zeer hevig werd. Ten oosten van
de rivier werden In dein sector van Fleury vij
andelijke troepen met handgranaten en in het
bergwoud (ten noorden van hef fort Tavnnes)
verkenningsafdeelingen afgeslagen.
Ten zuiden van Damloup wonnen de Duit
schers In de richting van de hoeve Decourl
terrein; zij maakten krijgsgevangenen eft
veroverden buit.
Op de stad Mfllheim (Baden) en de nabij
gelegen dorpen werden gister endoor een
Fransch luchtescadrille bommen geworpen.
Twee der vijandelijke vliegtuigen werden in
een luchtgevecht naar beneden geschoten en
de aanval werd dadelijk met een hevige be
schieting van de stad Belfort beantwoord.
gensachtigen triomfkreet uit, stormde als een
roofvogel op het zakje van mevrouw Birkel
af, snelde daarmede naar de jonge meisjes bij
de deur en schudde al de flikjes uit over de
luid gillende meisjesschaar.
Allen lachten.
Alleen mevrouw Birkel stamelde knorrig:
„Maar dat is nu wat al te erg
„Niet waar," knikte collega Heim haar toe,
„zelfs voor flikjes heeft de tegenwoordige
jeugd geen respect meer
Het gebeurde ook dikwijls, dat Onnutje
zulke Zondagen- bijwoonde. Zij bleef een
vreemdeling in dien kring, al was het alleen
door haar uiterlijk. Grootmama stuurde haar
uit de stad wel kleeren, maar zonder er het
minste verstand van te hebben ging Onnut
met onbeschrijvelijke vermetelheid aan 't
werk om de dingen aan haar eigen persoon
lijkheid aan te passen. Zij droeg haar mooi
weelderig hanr in een wrong midden op het
hoofd, terwijl iedereen hem in den hals droeg
Zij liep met een lagen hals, terwijl de mode
een hoogen kraag voorscheef. Ongekunsteld
als een- kind verscheen zij onder Grootmama's
gasten, want-de gedachte, de een of anderen
indruk te maken, wes zeer verre van haar.
Liefst zat rij als een vogeltje op collega
Heim's stoelleuning. Die had dan plotseling
het teederste grootvadergezicht, en het tweetal
babbelde en giebelde met elkaar als school
kinderen.- Precies als de tooneelspeler met
zijn menschenkennis herkende het jonge On
nutje dadelijk bij dien- eersten oogopslag alles
wat geaffecteerd was, en onwaar en onecht.
Zij vertelde den ouden vriend van Meile en
van de overige bewoners van haar dorpje en
dat zij nauwkeurig ieders zorgen en verdriet
kende. Ook bruiloften woonde zij bij en het
doopen van kinderen- Hf} moest toch eens
AARSGIE COURANT.
B
D
X)
9
CojBbhs*
S3
a