DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. t Ons slot Reebach. Van bet Westelijk Oorlogstent. CURSUS VOOB HOOFDAKTE. Kamer vaR Koophandel ës FabrleRen. Now 172 Honderd en achttiende jaargang. 1916 MAANDAG 24 JULI FEUILLETON. Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar fly—5 karno door het gehaefe Rijk f 1,29. Afzonderlijke nummers 3 Cents. Telefoonnummer 3. Prijs der gewone Adverlentiën s Per regel o,iB|. Bij groote eontraeten rabat Qroote letters naar pkaésmkite. Brieven taco aÉ de N. V. Boek- en HandekdraMBffitfj v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordara C 9. i Mei 20 ei oorlogstoeslag op den abonnementsprijs per 3 maanden. I Bapanme B 6 AlbertB l Thiepval Martinpnich I Pozières Detvïlleboseh m Drillers a BtUenHn le Petit a Cotitabmison a Longusmi Mantmdam I F/ïeaurta Mamie Rivier de Sotmne O 8- ALKMAAR, 24 Juli. De slag aan de Somme duurt voort Wel ia er even verpoozing geweest, maar daarna is de slag door de Engelschen opnieuw ingezet tusschen Pozières en Guillemont Het Engelsche legerberichi zegt, dat er verwoed gevochten is, dat de Duitschers met een groot aantal machinegeweren wanhopig tegenstand bieden endat de Engelschen nergens blijvende voordeelen hebben behaald. Wel werd Longueval heroverd, maar de Duitschers hernamen opnieuw het noordelij ke dorpsgedeelte en hetzelfde gebeurde bij Guillemont, dat tweemaal van bezetting haft gewisseld. Overigens vuurgevechten en verkenoings- ontmoetingen. Op het Oostelijk oorlogstooneel trokken de Oostenrijkers bij Tartarow in Zuid-Galicië op den Karpathenhoofdkam terug, zoodat er weldra nieuwe Karpathen-gevechten ver wacht kunnen worden. In den Kaukasus verklaren de Russen sinds 20 Juli 13.000 Turken gevangen genomen te hebben. Het Russische ministerie heeft eenige ver anderingen ondergaan met den minister van buiten landsche zaken Sasonof heeft op nieuw een der verantwoordelijke mannen die twee jaar geleden in den crisistijd de zaken leidden, het staatstooneei verlaten. Het Neder lan dsche stoomschip „Maas" is bezuiden het lichtschip Noordhinder op een Roman naar 't Duitsöh, door MERMINE VHMN0BR. 12) Op dat oogenblik kwam de vrouw van Kommerzienrath Ëirkel binnen, een klein, mager vrouwtje in een japon met een Sleep, die te nauw was en daardoor wijd uitstond. Ook de kant aan de mouwen, aan het lijf, al les was armoedig en krap, precies als haar gezicht, waar ook overal aan gespaard scheen te zijn. Ze zei met zachte stem, terwijl zij haar zak je op tafel legde: „Er zijn vandaag weer zooveel menschen, ik ben haast bang dat mijn flikjes niet genoeg zullen zijn „Ja, dat is wel mogelijk," viel Mama Gros- si haai' id de rede, „maar, zooals u ziet, me vrouw Birkel, wij hebbe lekkernijen genoeg." Mevrouw Birkel wilde in den fauteuil naast mevrouw Grossi plaats nemen. „Maar u weet toch," zei deze, „dit is se dert menschenheugenis de plaats van mijn collega Heim kijk, mevrouw Birkel. net zoo'n fauteuil daar ginds, die is bij „Ik zit echter liefst zoo dicht mogelijk bij u," verklaarde mevrouw Birkel, „en zoo ma ger als ik ben Hoep! daar zat zij op de canapé hiaarh^ de beide vriendinnen. Mevrouw Grossi sprong op „Neen, beste mevrouw, van kaaspersen hou ik niet Er kwamen meer gasten, professoren met hun vrouwen, acteurs en actrices, Nu en a Péronne Biaches mijn geloopen en gezonken. Tien personen zijn daarbij verdronken. Zoowel in Engeland als in Duitschland is mm verheugd over den gang van zaken aan de Somme. Het Engelsche standpunt in diezen Licht de Times aldus toe: Wij zitten nu weer in het bosch van Fourreaux. Wij hebben de schrik kelijk geduchte organisatie der eerste Duit- sche linie gebroken, het zou belachelijk zijn om te denken, dat de Duitschers bijtijds ver derop dergelijke beletsels op onzen weg heb ben kunnen plaatsen. Wij staan nu enkel te genover den druk der troepenmacht. Als wij Combles bereiken, zullen wij Bapaume en Péronne vermoedelijk spoedig krijgen. Er zullen zware gevechten komen, maar als wij een sterke strijdmacht hebben, om in het open terrein op te rukken, zullen de Duit schers dé noodzakelijkheid1 inzien om hun li nie te wijzigen. Als zij dan op de Maas te rugtrekken, kunnen zij niet langer beweren, dat zij niet verslagen zouden zijn." Tot zoover de Times. Wanneer dé genoem de steden in de handen der entente-troepen vallen, dan is het inderdaad mogelijk, dat het Duitsche front in Frankrijk en België aan het wankelen wordt gebrachtMaar eerst moeten Combles en Bapaume genomen wor den, en hoewel de Engelschen langs dén straatweg gemeten Blechts ruim 12 K.M. van Bapaume verwijderd staan, zal er nog heel wat moeten gebeuren, voordat de Duitschers dan ontmoette men kennissen en luid gelach en gepraat vervulde de kamers. Collega Heim, de vriend en tijdgenoot van Grootmama, was ook gekomen en had plaats genomen in den fauteuil, die altijd voor hem bestemd was. Hij. slurpte het eene kopje koffie voor en het andere na, sprak zelden een woord, maar amuseerde zich iedere on natuurlijkheid in woord of gebaar, die zijn scherp oog en oor waarnamen, met een luid „Hm, hm" te berispen. Mevrouw Birkel kon geen woord Bpre- ken, zonder deze vermaning deelachtig te worden. Mama Grossi werd er zoo opgeruimd door, dat zij steeds vroolijker erop los bab belde en de taalfouten, zoo eigenaardig in haar dialekt, haar van de lippen vlogen. plotseling zijn pijn College Heim greep plotseling naar handschoenen. „Al dat gesis doet mij aan mijn ooren," beweerde hij. „Maar beste collega", antwoordde Mama Grossi met vuur, „ge f erlangt toch niet, dat ik als een slechte tooneelspeelster in 't dage- lijksch leve sal spreke sooala op het tooneel." „Geen enkele s zou ik van je willen mis sen," verklaarde mevrouw Von Reut De acteur stak zijn handschoenen weer in zijn zak. Niets verheugde hem zoozeer als zijn collega tegen hem zelf in te hooien ver dedigen. „Een kunstenares," verklaarde hij, terwijl hij mevrouw Birkel scherp fixeerde, „een kunstenares heeft dé verplichting volkomen goed' haar taal te spreken." Mooi zoo, mevrouw Birkel liep in den val, „Daar heeft u gelijk aan," zei ze Heins toe knikkende, „o ja, volkomen gelijk, ik zou het tot mijn principe maken, lieve mevrouw Gros- ai." hun stellingen moeten ontruimen. Evenwel, al moesten de Duitschers het thans door hen bezette gebied grootendeels prijsgeven en zich achter de Maaslinie terugtrekken, dan zou dat wel een nederlaag zijn, maar dan zouden ze, militair gesproken, zich nog geenszins gewonnen behoeven te geven. Immers zij zouden langs de Maaslinie, de Belgische Ardennen, de Vogezen en Lotha ringen een krachtige verdedigingslinie kun nen vormen, om aldus het eigen gebied tegen vijandelijke invallen te beschermen. De Times beoordeelt o. i. de moeielijkheden, welke er voor de entente op den weg der eindoverwin ning liggen opgestapeld, dus wel wat heel licht, wanneer het blad meent, dat bij de ontruiming der Duitsche stellingen in Picar- dië en Champagne de Duitschers zouden er kennen, dat zij verslagen zouden zijn. Thans het Duitsche standpunt Daarvoor kan dienen een Wolfftelegram uit Berlijn, waarin niets meer of minder wordt verzekerd, dan dat, nu de slag aan de Somme over zijn hoogtepunt heen is gekomen, de Duitschers daar een overwinning hebben behaald. Nu moge een succesvol afslaan van een geweldi gen aanval in resultaat gelijkstaan aaneen overwinning, in den regel verstaat men on der een overwinning iet3 anders 1 Een over winning zouden de Duitschers eerst aan de Somme hebben bevochten, wanneer zij niet alléén hei verloren gegane terrein hadden heroverd, maar bovendien de Engelschen en Franschen zulk een klap hadden toegediend, dat deze voorloopig aan een hernieuwden aanval niet behoefden te denken. Doch daar lijkt het op het oogenblik nog niet1 veel op. Wolff moge de wereld rondbazuinen, „dat in gevolge de overwinning der Duitschers de krijgskans aan de Somme zich geleidelijk te hunnen gunste begint Ce keeren en aan de Somme de geweldige aanvlasplannen onzer vijanden volkomen ineenstorten," het is daarom nog niet aldus. Eerst de volgende dagen zal moeten blijken, of de toestand zich inderdaad ontwikkelt in deze richting. Voorloopig valt hieromtrent nog niets met zekerheid te zeggen. Wel mag iets anders worden geconstateerd. De Duitschers hebben met succes de verwe zenlijking der entente-plannen belemmerd. Zij hebben wel is waar terrein moeten prijs geven, maar ze hebben dat de tegenstanders duur laten betalen. Hoe dreigend het er voor hen begon uit te zien, zij wisten het ge vaar voorloopig af te wenden. Zij hebben weten te bereiken, dat belangrijke pogingen van hun tegenstanders zijn mislukt En dat „Principe," riep deze lachend, „ik heb hee- lemaal geen enkel principe, lieve „Dat kan u onmogelijk ernst zijn," ant woordde mevrouw Birkel ontsteld. „Natuurlijk is het mij ernst 1 Waartoe heeft een fatsoenlijk mensch ook nog princi pes noodig? Wat goed is, dat begriep je fan self." Mevrouw Von Reut knikte haar vriendin hartelijk toe. Wat deze ook zei, het droeg altijd haar goedkeuring weg. De vrouw van den Kommerzienrath schoof onrustig op haar canapé heen en weer: „Dat weet ik nog niet. Ik ben wel is waar maar een altèdaagsche vrouw „Hm, hml" hoorde men collega Heim kuchen. „Maar ik ben van meening, dat wil zeg gen, ik veroorloof mij als trouwe vriendin des huizes van meening te zijn, dat als onze lieve mevrouw Grossi volgens principes han delde, zij onmogelijk haar kleindochters, die toch door haar geboorte recht hébben tot de eerste kringen te worden toegelaten, naaister zou laten worden.—" „Zoo, en wat dan lieve mevrouw?" infor meerde mevrouw Grossi, terwijl haar colle ga, als in afwachting van een genot, achter over leunde in zijn stoel. „Wat anders?" herbaalde mevrouw Birkel, „welnu, gouvernante, juffrouw van gezel schap, actrice als ge wilt alles meer over eenkomstig haar stand dan naaister." „Zoover ik weet," zei mevrouw Grossi, „moet een gouvernante wat 'leerd hebbe en om actrice te wordei is talent noodig. Dus juffrouw van gezelschap blieft nog over. Hebt u de gravin fergete, m'n lieve mevrouw Birkel, die Sondags bij mij kwam? Ze was al over de fieftig. Twee jaar lang heeft ze s voor hen inderdaad zeer veel. Doch twee erlei dient hierbij ernstig overwogen te wor den. In dé eerste plaats gelijk de Duit sche majoor Moraht in 't Tageblatt opmerkt merkt, dat er nu nog maar één voomaine slag is geleverd en er dus nog andere kunnen vol gen. En In de tweede plaats hangt er zeer veel van af, op welke wijze de Duitschers zich sterk hebben gemaakt Het is bijv. mo gelijk en het kan nader blijken dat zij om het dreigendè gevaar aan de Somme te ceeren, een ander gevaar in het leven hebben moeten roepen. Om het populair te zeggen, dat de Duitsche staf heeft moeten doen als de schuldenaar, die door het eens gat met het andere te stoppen, zich steeds dieper in de schulden steekt. Het is dus mogelijk, dat wanneer de entente nu plotseling elders een geweldigen druk gaat uitoefenen, dit een zwakke plaats bleek te zijn, die moest bezwij ken. Gesteld bijv. dat de Duitschers nu eens plotseling bij Verdun konden worden ver dreven men begrijpt welk een noodlottig feit dit in militair en moreel opzicht voor hen zou zijn en hoe duur dan de „overwin ning aan de Somme" gekocht zou wezen. Voorloopig lijkt het daarnaar niet, de actie bij Verdun gaat uiterst langzaam, maar stil staat zij d^ar nog niet, doch men weet niet wat er nog gebeuren kan. Zoo zien wij dus, dat beide partijen op het oogenblik maar matig ingenomen kunnen zijn met den stand van zaken en dat deze allerbelangrijkste tijden nog zeer gewichtige verrassingen kunnen opleveren. a a Het Duitsche legerbericht luidde. Tusschen de zee en de Ancre hebben in' enkele sectoren levendige vuurgevechten aats gehad. In de buurt van Richebourg werd' een be trekkelijk talrijke verkenningsafdeelmg terug geslagen. Tusschen de Ancre en de Somme werden, nadat overdag de artillerie-actie belangrijk sterker was geworden, 's-avonds en 's nachts wederom infanterie-gevechten geleverd aan het front Thiepval—Guillemont. De aanvalr len dér Engelschen bleven, ondanks het groot aantal manschappen, dat zij in het veld voerden^ zonder succes. Bij en ten westen van Pozières, aan het Foureaux-boschje en aan den westelijken rand van Longueval leidden zij tot hevige gevechten van man tegen man. Tusschen Guillemont en de Somme werden pogingen tot den aanval reeds in de loopgra ven, van welken den vijand Uitging, door spervuur verhinderd. Ten zuiden van de Somme volgden op het, nu en dan zeer sterke, door de Duitschers be antwoordde vuur, slechts enkele aanvallen der Franschen die echter nog mislukten. Er naar soo'n plaats 'zocht en eindelijk een onderkomme 'tonden bij een zieke koopmans- weduwe. Wat beeft het haar 'holpen, dat ze gravin was? Of heeft de kring, waartoe zij behoorde, misschien 'holpe? Mijn Geor- gientjes hebbe nergens anders talent foor alB foor kleere make. Daarom moete ze kleere make leere. En als ze op haar eigen beene staan en geld verdiene, find ik dat duzend maal achtenswaardiger dan dat ze als freules von Reebach uut genade en barmhartigheid uut'noodigd worde aan een adelijke tafel „Begrijpt u het mevrouw Von Reut?" vroeg mevrouw Birkel. „Ik vind de zaak zoo eenvoudig als twee maal twee vier is," antwoordde deze. De jonge meisjes stonden bij dén ingang der zijkamer te luisteren en te gichelen. „Welnu freule Von Reebach," ging me vrouw Birkel voort, het woord richtende tot Belhamel, „ze vragen mij steeds, hoe het toch met uw talent wezen zou. Heit is voor mij, als trouwe vriendin des huizes, zeer pijn lijk Mevrouw Grossi huiverde telkens inwen dig als mevrouw Birkel zichzelf een. trouwe vriendin noemde. „Zeer pijnlijk," ging deze voort, „nooit antwoord op die vraag te kunnen geven,. Zou ik u niet mogen vragen ons een proefje van uw talent te geven?" „Wel ja, waarom niet?" zei Belhamel en ging in het midden der kamer staan. Fier richtte zij zich op. „Mein ist der Helm," begon zij prachtig gebaar der rechterhand, „und met De BMR®EME15TER van ALKMAAR brengt ter kennis van belanghebbenden, dat, ingevolge be schikking van den Minister van Oorlog, d.d. 13 Juli j.I„ no. 127 L„ afd. Dienstplicht, d de vergoedingsgerechtigden wegens stwinnersohap, voor zoover zulks noodig is, in verband met de prijzen der eerste "evensbehoeften, een bQilag kan wonden verstrekt tot ton hoogste 19% van liet vergoedingsbedrag, dat volgens de bestaande besluiiten en aanschrijvingen kan worden toegekend. Verder is bepaald, dat de vergoeding, waaronder eventueel de bijslag is te be grijpen, zoowel voor de landstormpllehtigen als voor de militie- en landweerpliehtigen nimmer hooger mag zijn dan het wettelijk maximum van f 2,— per dag. Alkmaar, 20 Juli 1Q1Ö. De Burgemeester voornoemd, <S. RIPPING. een mir gehört er zu." Een oogenblik stilte. De verwachting was groot. Het meisje zag ex wonderschoon uit. Daar brak zij plotseling ia een straatjon- BURGEMEESTER an WETHOUDERS der gemeente ALKMAAR brengen ter kennis HOOFDAKTE WOENSDAG 6 SEPTEM BER an. beginnen zal. Onderwijzers(-easea), die zich voor het nieuwe schooljaar willen doen Inschrijven, gelieven zich daartoe, liefst vóór 1 Augustus a.s., schriftelijk te wenden tot den Directeur, den Heer J. MEDEMBLK ie URSEM. d mondeling tot den Heer S. ELTB te ALK- wien tevens inlichtingen betref fende dezen Cursus te verkrijgen Hei Cursusgeld bedraagt 34»- VERGADERING op Woensdag 26 Juli, des avonds half negen uur, ten Stadhuize. A. PRINS Voorzitter. Mr. j. VERDAMSasretarte. werden meer dan 100 man, onder welke ee nige officieren^ gevangen genomen. In het Maasgebied artilleriegevecht, dat nu en dan zeer hevig werd. Ten oosten van de rivier werden In dein sector van Fleury vij andelijke troepen met handgranaten en in het bergwoud (ten noorden van hef fort Tavnnes) verkenningsafdeelingen afgeslagen. Ten zuiden van Damloup wonnen de Duit schers In de richting van de hoeve Decourl terrein; zij maakten krijgsgevangenen eft veroverden buit. Op de stad Mfllheim (Baden) en de nabij gelegen dorpen werden gister endoor een Fransch luchtescadrille bommen geworpen. Twee der vijandelijke vliegtuigen werden in een luchtgevecht naar beneden geschoten en de aanval werd dadelijk met een hevige be schieting van de stad Belfort beantwoord. gensachtigen triomfkreet uit, stormde als een roofvogel op het zakje van mevrouw Birkel af, snelde daarmede naar de jonge meisjes bij de deur en schudde al de flikjes uit over de luid gillende meisjesschaar. Allen lachten. Alleen mevrouw Birkel stamelde knorrig: „Maar dat is nu wat al te erg „Niet waar," knikte collega Heim haar toe, „zelfs voor flikjes heeft de tegenwoordige jeugd geen respect meer Het gebeurde ook dikwijls, dat Onnutje zulke Zondagen- bijwoonde. Zij bleef een vreemdeling in dien kring, al was het alleen door haar uiterlijk. Grootmama stuurde haar uit de stad wel kleeren, maar zonder er het minste verstand van te hebben ging Onnut met onbeschrijvelijke vermetelheid aan 't werk om de dingen aan haar eigen persoon lijkheid aan te passen. Zij droeg haar mooi weelderig hanr in een wrong midden op het hoofd, terwijl iedereen hem in den hals droeg Zij liep met een lagen hals, terwijl de mode een hoogen kraag voorscheef. Ongekunsteld als een- kind verscheen zij onder Grootmama's gasten, want-de gedachte, de een of anderen indruk te maken, wes zeer verre van haar. Liefst zat rij als een vogeltje op collega Heim's stoelleuning. Die had dan plotseling het teederste grootvadergezicht, en het tweetal babbelde en giebelde met elkaar als school kinderen.- Precies als de tooneelspeler met zijn menschenkennis herkende het jonge On nutje dadelijk bij dien- eersten oogopslag alles wat geaffecteerd was, en onwaar en onecht. Zij vertelde den ouden vriend van Meile en van de overige bewoners van haar dorpje en dat zij nauwkeurig ieders zorgen en verdriet kende. Ook bruiloften woonde zij bij en het doopen van kinderen- Hf} moest toch eens AARSGIE COURANT. B D X) 9 CojBbhs* S3 a

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1916 | | pagina 1