DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Van liet Westelijk Onrlogsterrein. Van het Oostelijk Oorlogsterrein. No. 193 Honderd en icMtïende jaargang. DONDERDAG 17 AUGUSTUS 1910 Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 1,franco door het geheela Rijk f 1,25. Afzonderlijke nummers 3 Cents. Telefoonnummer 3. Prijs der gewone Advertentiën Per regel f 0.12^ Bij groote contracten rabat Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9. ENGELAND. ROEMENIE. ITALIË. AMERIKA. YARIA. Met 20 ct. oorlogstoaslag op den abonnementsprijs per 3 maanden. ALKMAAR, 17 Augustus Het Fransche legerbericht' meldt, dat bij een' aanval in samenwerking met de Engel- schen ten noorden van Maurepas een linie Duitsche loopgraven over een froüt van 1500 Meter werd veroverd, ten zuiden van dat dorp alle Duitsche stellingen over een front van 2 K.M. en een diepte van 300 tot 500 M. werden bezet, en ten zuiden van de Somme een krachtig versterkt complex Duitsche loopgraven over een lengte van 1200 Meter werd genomen. Het is dus voor de Franschen en Engelschen aan de Somme een goede dag geweest als ze het behaalde voordeel nu maar geheel kunnen behouden Duitsche tegenaanvallen zullen wel niet uitblijven. Mededeelingen over botsingen tusschen verkenningsafdeel'ingen bij Armentières, aan de Aisne, in Champagne en Argonne wijzen er op, dat het zoeken1 en tasen voorduurt en doen veronderstellen, dat er weldra groote gebeurtenissen zullen1 volgen. Aan het Italiaansch-Oostenrijksche front blijken aanval en verdediging thans tegen el kaar opgewassen en vorderingen zijn ook daar sinds gisteren niet meer gemaakt, al lukte het den Italianen een oogenblik vasten voet te krijgen in Oostenrijksche stellingen. Hetzelfde kan van het Oostelijk oorlogs- tooneel worden verklaard. Voor het eerst sinds langen tijd zegt het Russische legerbe richt: de toestand is onveranderd. En het Oostenrijksche legerbericht maakt zelfs mel ding van eenige winst in de Karpathen. Op grond van dezen stand van zaken is men ge neigd te veronderstellen, dat het terugtrekken van het front in Galicië inderdaad tot verbe tering heeft geleid, dat de midden-mogendhe- den daardoor in staat gesteld zijn hun front tegen de stormende Russische troepen te handhaven. Zulk een veronderstelling zou echter zeer voorbarig zijn. Op het resultaat van enkele dagen mag een dergelijke conclu sie niet worden gebouwd. Er kan immers een kleine gevechtspauze zijn ingetreden en het is alleszins mbgelijk, dat de Russen spoedig weer opschieten. Toch is het opvallend, dat van Russische zijde de laatste dagen geen groote hoeveelheden gevangenen meer ge meld worden. In de plaats daarvan wordt het totaal bekend gemaakt van 4 Juni tot 13 Au gustus: 7757 officieren en 350.845 soldaten. Al is het minder, dan is het nog veel. De Oostenrijkers hebben op dit oorlogstooneel een nederlaag geleden, geducht, maar niet be slissend. Het front is achteruit geduwd, doch aaneengesloten gebleven. Een débacle heeft niet plaats gehad en daarop schijnt thans, evenals op het Westelijk oorlogstooneel, de kans verkeken. Zou het misschien daaraan moeten worden toegeschreven, dat er uit Roemenië de laatste dagen zulke tegenstrij dige berichten komen? Tegen morgen schijnt de mededeeling over Polen te mogen worden verwacht. Inmiddels krijgt het Poolsche legioen èn in het Berlijn- sche èn in het Weensche legerbericht een pluimpje wegens het verrichten van succes volle aanvallen aan de Stochod. Bij den aanvang van den oorlog heeft de Tsaar van Rusland herstel van het oude ko ninkrijk Polen toegezegd. Thans zal waar schijnlijk door de midden-mogendheden een koninkrijk Polen in het leven worden geroe pen. Er is een tijd geweest, dat de Polen zoowel over de Russen als over de Pruisen heerschten, toen bijv. Dantzig en Wilna tot het rijk behoorden. Wanneer er van herstel van Polen sprake is, zal er wel niet worden teruggegaan tot de dagen van Polens groot sten bloeitijd. Het Poolsche vraagstuk heeft al heel wat te doen gebracht. Napoleon heeft aan de oplossing ernstig gedacht en het con gres van Weenen heeft er zich daarna mee bezig gehouden. In 1815 kreeg Polen, onder Russische heerschappij zekere waarborgen van eerbiediging der nationaliteit. Het heeft een tijd lang een grondwet gehad, maar de Polen'waren met de halve vrijheid niet tevre den en dit heeft er toe geleid, dat hun land een gewone Russische provincie werd, met ruw geweld bestuurd. Tsaar Nikolaas heeft het verledene willen goedmaken en tegelijker tijd van Polen willen maken een voormuur tegen Duitschland. Behalve dan het oogenblikkelijke militaire voordeel, bestaande in ee' ige honderddui zenden Polen, die ten strijde trekken voor hun pas verworven onafhankelijkheid, willen ook Duitschland en Oostenrijk stellig niets anders, dan Polen als voormuur tegen Rus land bezigen. In zijn rijksdagrede, den 17en September van het vorige jaar, zeide de Duitsche rijks kanselier: „Onze troepen en die van Oosten rijk hebben de uiterste grens van Polen be reikt, en nu hebben wij het landj te besturen. Een aardrijkskundig en politiek noodlot heeft Duitschers en Polen eeuwen lang tegen el kander in de wapenen gedreven. De herinne ring aan dien strijd vermindert niet de ach ting voor den hartstocht, de vaderlandsliefde en het uithoudingsvermogen waarmede het Poolsche volk zijn oude westelijke bescha ving en zijn vrijheidsliefde tegen de Russen verdedigd heeft De schoonschijnende belof ten van onze vijanden zal ik niet nabootsen, maar ik hoop dat de bezetting van Polen het begin zal zijn van een loop van zaken, die de oude rivaliteit tusschen Duitschers en Polen opheft en het van het Russische juk bevrijde land een toekomst tegemoet voert, waarin het zijne nationale bijzonderheid bevestigen en ontwikkelen kan." En in zijn redevoering van 5 April van dit jaar verklaarde de heer von Bethmann Holl- weg: „Polen, dat de Russische tsjinownik verliet na nog inderhaast geld te hebben af geperst, dat de Russische kozak brandend en roovend verliet, bestaat niet meer. „Rusland mag niet nog eens met behulp van Fransch geld het Weichselland inrichten voor den aanval op het onbeschermde Dnitschland." Men weet, dat er in Duitschland 3 millioen in Oostenrijk 5 en in Rusland 11 millipen Polen wonen. Die allen tot één koninkrijk vereenigen zal wel niet de bedoeling zijn, nóch van Duitschland, nóch van Oostenrijk. Van Russisch Polen een koninkrijk maken, een bufferstaat, door economische en politie ke banden verbonden aan Duitschland en (of) Oostenrijk? Of wel een koninkrijk, dat wordt verbonden met het keizerrijk Oosten rijk en het koninkrijk Hongarije, zoodat er een drievoudige monarchie ontstaat? Ziehier enkele mogelijkheden, die wij ons kunnen denken. Zeker is het een historisch gewichtig oogenblik, de geboorte van een nieuw koninkrijk. Wij hebben nog maar die van één staat meegemaakt: Albanië, en dat was een crèche-kindje, dat het niet heeft kun nen halen. Zal de geboorte van het nieuwe koninkrijk voorspoediger gaan, zullen de pe ters en meters er veel en vooral lang genoegen van beleven? En hoe zullen de on- zijdigen het jonge kindje begroeten? Ziedaar vragen, die naar de eerstkomende tijden doen verlangen. DE GEVECHTEN AAN HET SOMME- FRONT. Over de gevechten aan het Sommefront schrijft majoor Morath in het Berl. Tageblatt: Op 1 Juli begon de infanterieaanval van het versche, zeer sterke leger van generaal Haig. Thans zijn er anderhalve maand ver- loopen en deg roote poging tot doorbraak der Engelschen uitgeloopen op een heen en weer golvende positiestrijd. Deze uitslag bevredigt de legerbesturen der geallieerden' in geenen deele en als op bevel trachten de Engelschen den stilstand van het offensief verklaarbaar te maken. Zoo schreef de Morningpost een dag of tien geleden. „Al melden de officieele berichten der laatste dagen geen grooten voor uitgang, toch mag men niet aanemen dat wij door den vijand worden tegengehouden of dat wij een politiek van werkeloosheid opvolgen". Waarheid en onwaarheid zijn hier 'dooreen- gemengd. Werkeloos zijn de Engelschen niet geweest. De aanvallen op de gevechtsterrei nen langs belangrijken weg AlbertBapau- me waren op 12, 13 en 14 Augustus met groo ten druk ingezet. Het gelukte den Engelschen echtter niet hun front in noordoostelijke en oostelijke richting uit te breiden. Sedert de eer ste Engelsche aanval tot staan kwam, hebben wij ongeveer dezelfde linie behouden en het is misleidend wanneer de Londensch berichten beweren, dat de groote tweede Duitsche linie zou zijn genomen. Deze linie is ongeveer gele gen op het front GrancourtCourcelette Martinpuich—Guillemont en aangezien wij veel tijd hadden om ons op de komende ge beurtenissen voor te bereiden, hebben wij langs en achter deze linie meer dan één ver sterkt front, zoodat thans na 45 dagen de Engelschen precies voor hetzelfde werk staan als bij het begin, maar met dit onderscheid, dat het groote Britsche leger zware verliezen heeft geleden en dat tallooze tegenaanvallen zijn innerlijke kracht tot op zijn gron ivesten hebben gesdiokt. Den Franschen is het niet beter gegaan; hun inde laatste dagen tusschen Maurepas en Hem ondernomen aanvallen zijn zonder sue- ces gebleven ten koste van talrijke offers. Ook deze tegenstander heeft ondanks zijn dapper heid, zijn doel: den straatweg Péronne— Bapaume niet bereikt. Derhalve is de toestand van evenwicht her steld en het stoute plan van den Engelschen legeraanvoerder om onze doorbraak tusschen Tarnow en Gorlice na te doen mislukt, want wat ook moge gebeuren en hoe vaak de Engel schen hun divisies laten stormloopen, wij mo gen niet vergeten, dat gindsche doorbraak zich na weinige dagen tot een grooten veld slag ontwikkelde, terwijl de Engelsche door braakpoging in anderhalve maand nog geen ruimte heeft kunnen vinden om zich te ont wikkelen. Het is tot op zekeren hoogte gelukt om den sterken druk op de Franschen bij Ver dun te verlichten, maar de slag aan de Som me heeft ons ook daaröiet achterwaarts doen gaan. DE RUSSISCHE BUIT. Volgens de afgesloten telling hebben de troepen van generaal BroessiloW, naar in het Russiche legerbericht wordt medegedeeld, in het tijdperk van 4 tot 13 Aug. tijdens de krijgsverrichtingen ter verovering van de oorspronkelijke winterlinie der Duitschers en Oostenrijkers van de Pripet tot de Roemeen- sche grens de volgende getalen aan gevange nen en buit gemaaktde troepen van generaal Kalidin 2384 officieren, 107225 soldaten, 147 kanonnen, 459 machinegeweren, 146 bom- en mijnwerpers; voor de troepen van ge neraal Letsjitsky waren deze cijfers in dezelf de volgorde 2139, 100578, 127, 424, 44 en 35 caissons; voor de troepen van generaal Saharof: 1967, 87248, 76, 232, 119 en 128 caissons met munitievoor de troepen van ge neraal Stsjerbatsjof1267, 55794, 55, 211 en 29. In het geheel. 7757 officieren, 350.845 soldaten, 405 kanonnen, 1326 machinegewe ren, 338 bom- en mijnwerpers, 292 caissons. Bovendien zijn tal van geweren, 30 werst smalspoor, telefoonmateriaal, verscheidene depots van artillerie munitie en genie-materi aal buitgemaakt. DE TERECHTSTELLING VAN KAPITEIN FRYATT. In het Lagerhuis heeft de heer Carson ge vraagd, „welke stappen de regeering denkt te doen inzake den moord op kapitein Fryatt door de Duitechers". De heer Asquith antwoordde: „De regee ring heeft besloten, dat dit land niet zal dul den dat de; diplomatieke betrekkingen met Duitschland na den oorlog worden hervat, voordat vergoeding zal zijn gemaakt voor de vermoording van kapitein Fryatt. Eenige van onze bondgenooten hebben te lijden gehad onder nog erger en omvangrijker barbaarsch heden van de zijde der Duitsche autoriteiten dan wij zelf. Wij zijn met hen in onderhande ling nopens de beste en meest doeltreffende stappen, die kunnen worden genomen en over de voorwaarden, die bij den vrede zou den kunnen worden gesteld, ten einde een herstel van onrecht te erlangen, waarbij aan het recht zal worden voldaan." VREDELIEVENDE AANWIJZINGEN De sociaal-democraten hebben een open bare vergadering gehouden, waarin tegen de oorlogszuchtige bedoelingen van de federa listen is geprotesteerd en aan de regeering is verzocht, maatregelen tegen de duurte te ne men. De Roemeensche staatsspoorwegen heb ben met het Duitsche „Stahlwerkverband" een contract afgesloten voor 25 tot 30.000 ton spoorwegrails, voor den aanleg van een nieuwe lijn van Crajova naar Boekarest. EEN AARDBEVING. Tengevolge van een aardbeving is gister ochtend in Rimini groote schade aangericht. Er zijn 4 menschen omgekomen en een 30 ge wond. Enkele huizen zijn ingestort en andere zwaar beschadigd. Te Pesaro zijn door den aardschok, die ook daar is gevoeld, geen menschen omgekomen. Alle maatregelen zijn genomen om de be volking van de geteisterde streek te helpen. Ofschoon volgens de ingekomen berichten slechts een klein gebied is geteisterd en de aardbeving niet hevig was, zijn de noodige beschikkingen gegeven1 om in alle behoeften te voorzien. DE VERKIEZINGSCAMPAGNE. De heer Hughes heeft zijn verkiezingsveld- :ocht voortzettende te Seattle opnieuw het buitenlandsch beleid van president Wilson aangevallen. Hij zeide, zonder terug te deinzen, oorlog te zullen voeren, indien dat noodig mocht zijn voor de bescherming van Amerikaansche levens-of eigendommen. Hij geloofde niet, dat oorlog het noodzakelijk gevolg zou moeten zijn van de tenuitvoerleg ging van dat beginsel, maar „hij zou daar voor niet terugdeinzen, indien het er op aan kwam een duidelijken plicht te vervullen". WAT GEWONDEN VERTELLEN. Een medewerker van de „Yorkshire Obser ver" heeft uit den mond der gewonden een aantal verhalen opgeteekend, waarvan hier enkele volgen: Het eenparig oordeel der gewonden is, dat de Duitschers in de loopgraven uitmuntend werk doen, taai stand houden en allerlei ontberingen gelaten verdragen. In het gevecht met het blanke wapen zijn de Engelschen hun echter verreweg de meerdere. Een ge wonde sergeant drukte dit aldus uit: „Ik ben er zeker van, dat als we eens kon den afspreken dat de oorlog beslist zou wor den in één gevecht tusschen een Duitsch en een Engelsch bataljon in het open veld zon der kuilen of loopgraven, de heele zaak in twintig minuten zou afgeloopen zijn en dat er dan van dat Duitsche bataljon niets meer zou over zijn, zelfs niet als het het beste uit de Pruisische garde zou zijn. De beste Duit sche troepen kunen het niet tegen onze jon gens opnemen als ze dicht genoeg bij elkan der zijn gekomen. Het is nu natuurlijk de groote moeilijkheid om dicht genoeg bij ze te komen. Maar dat zal binnenkort ook wel gelukken; als ze ons maar genoeg munitie blijven sturen. Ziet u dien kerel daar in dat bed bij den ladder liggen? Die daar, die nu met de zus ter spreekt. Dat is een Australiër, die komt uit Nieuw Zuid Wales. Zijn bataljon was bij Pozièdes midden in het dichtst van het ge vecht. Ze zeggen, dat hij binnenkort bevor derd zal worden. Zelf weet ik het niet. Maar ik sprak gisteravond met een man uit zijn pe- leton, die naast hem in het gevecht was en hij vertelde me, hoe die baas daar het in een ge val met zeven Duitschers aan den stok had. Er was daar geen ruimte genoeg voor het bajonetgevecht. Zij dachten natuurlijk, dat zij hem wel zouden krijgen, te meer daar hij ten slotte zijn geweer kwijt geraakt was. Maar de man die hetm ij vertelde, zegt, dat hij plot seling merkte dat zijn vriend op den grond lag en het heele stel boven op hem. Hij ging hem natuurlijk een beetje met zijn bajonet helpen, zoodat zij den ander loslieten. Zoo kwam er dus een beetje ruimte en toen be gon de aardigheid. De man die het mij' ver telde, was maar een klein kereltje, ook een Australiër. Hij bleef maar met zijn bajonet werken, maar vertelt me dat die andere .als een duivel tegen zijn aanvallers vocht. Hij sloeg ze met zijn vuisten neer en als er een lag, dan kwam hij niet zoo gauw weer over eind. Zij namen er sameii twee gevangen en de andere vijf waren dood, dus die konden ze niet meenemen. Die groote daar was natuur lijk ook wel geraakt, hij had een massa vleeschwonden opgeloopen en zijn hoofd is ook beschadigd, maar ja, één tegen zeven, he? En dan nog wel allemaal gewapend! Dat is geen kleinigheid. De zuster vertelde me dat hij over een week wel weer in orde zal zijn. Het zijn gevaarlij ke heerschappen als ze eenmaal beginnen, die Australiërs. Maar ze voelen zich, het bes te als ze in het gevecht van man tegen man staan, net als de Engelschen. En dan zijn de Duitschers juist het minste waard." Het merkwaardige is, dat bijna geen van de gewonden iets vertellen wil van wat hij zelf gedaan heeft. Als men dat wil weten, moet men het aan zijnkameraden vragen Zoo bleek den correspondent, dat de onder officier, die hem met zooveel vuur van den Australiër had verteld, zelf zijn bataljons- GEVONDEN VOORWERPEN Eenige portemonnaies met geld, een zilve ren broche, een leesboek, een zilveren arm band, een hamertje, een borsteltje, een bril in étui, een notitieboekje, een kammetje, een zakspiegeltje, een broche, een rood koralen armband met gouden sluiting, een fruitmand, een dames-parapluie, een koralen beursje met geld. Alkmaar, 17 Augustus 1916. De Commissaris van Politie, W. Th. VAN GRIETHUIJSEN. commandant over een hevig vuur uit een Duitsche loopgraaf naar de Engelsche stel lingen teruggehaald had. WAT DE AMERIKANEN OP HUN PAKKETTEN PLAKKEN. Het Amerikaansche Hulp-Comité voor de gewonden voegt bij elk pakket dat het aan on ze soldaten afzendt, dev olgende schriftelijke toespraak: De Vereenigde Staten aan De Soldaten van Frankrijk. Soldaten van Frankrijk en der Menschheid De burgers der Vereenigde Staten stellen er een eer in, aan U en Uwe kameraden hun groeten te zenden, met de verzekering van him sympathie en hunne bewondering. De moed en ae geestkracht, waarvan gij zoo vele schit terende bewijzen geeft, dienen om de zaak der Vrijheid, der Gelijkheid en der Broederschap te verdedigen en te verlichten, die zoo duur baar is voor het hart van alle republikeinen. Hetgeen wij willen, is Uw lijden en Uw ont beringen te verzachten, het is om eenige ver lichting en aanmoediging te doen weten, dat voor u allen, de dooden en de levenden, wij ons eerbiedig nedeibuigen, en1 wij verklaren Uw heldendaden' waardig om eeuwig in de herinering van onze gelijken te leven. 'BLOED ALS VOEDINGSMIDDEL. Het in de slachtplaatsen vergoten bloed werd vroeger bijna niet gebruikt; voor een klein gedeelte verwerkte mm het tot dierlijk voedsel of tot fabricatie van medische of che mische preparaten. En toch heeft het Hoed door zijn eiwitgehalte bijna evenveel voeding» waarde als het vleesch, zoodat het gebruik vooral bij de tegenwoordige dure vleeschprij- zij zekere aanbeveling verdient. In den laatste tijd heeft men dan ook in Duitschland gepro beerd allerlei spijzen bijv. soepen, sauzen, puuumgen' enz, toe teb ereiden met een groote re of kleinere hoeveelheid bloed. Ja, zelfs is in sommige Duitsch steden bloedbrood inge voerd, dat over het algemem zeer voldoet Zooals de „Munchener Medizinische Wochen schrift" meldt, is mm er onlangs ook in ge slaagd aan meel bleed toe te voege». Dit door professor Hofmeister uitgevonden bloed meel, ziet er uit als cacaopoeder en kan met rogge- of ander meel makelijk tot brood wor den verbakken. Het van dit mëel gebakken brood moet bijzonder fijn van smaak zijn. Om het bloedmeel algemem ingan? te dien vindm heeft men verschillende proefnemin gen gedaan het te ontkleuren. Als ontkleu ringsmiddel gebruikte men oxydeerende stof fen, zooals waterstofssuperoxyde, alkahpero- xyde of persulfaat. Gver de voedingswaarde van dit als „sanol" bekende kleurlooze bloed meel is tot dusver nog niets bekend gewor den. DE KONING DER WOLKEN KRABBERS. Te Chicago is dezer dagen de laatste hand gelegd aan een reusachtigen wolkenkrabber, die niet minder dan 50 verdiepingen bevat Behalve in een schier ontelbaar aantal kan toorlokalen, kan men al dwalende in dit la byrinth terecht komen in een schouwburg, die ruimte biedt voor 8000 personen, of in een concertzaal van dezelfde afmetingm. Ge bruik makende van een der 10 liften, die ge zamenlijk per dag omstreeks 75.000 personen vervoeren, bereikt mm op het dak een meteo rologisch observatorium. KORTE BERICHTEN. De commissie uit het Lagerhuis heeft dm Engelschen minister-president gewezm op het belang van het aanleggen van dm tunnel onder het Kanaal, onmiddellijk na dm oorlog, waartoe de Franschen bereid zijn. De Keulsche correspondent van De Tijd zegt, dat in Duitschland eerlang de in trekking van het verbod ont het oorlogsdoel te bespreken, kan worden verwacht. Voortaan moet door de politie in de Noors che havens worden onderzocht of b'n- nenloopende koopvaarders begapend zijn. Is dit het geval, dan moet een militair onder zoek volgen, vóór ze verlof krijgen uit te va ren. De Duitsche keizer heeft op zijn door reis naar het Oostelijk front dm Keulschen dom bezocht. De Zuid-Afrikaansche minister van landbouw heeft een rondreis gemaakt om na ALRMAARSCHE COURANT

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1916 | | pagina 1