YARIA
NEDERLAND»
OVER DE BENOEMING VAN EEN
VICE-CONSUL.
In het Lagerhuis heeft de unionist Roland
McNeill aanmerking gemaakt op de benoe
ming van den heer A. Q. Holzapfel tot vice-
consul van nngeiand te Rotterdam. Was niet,
vroeg hij, de Duitsche consui te Newcastle
van vóór den oorlog een oom van hem, en
kunnen er niet mannen met een Engelschen
naam en van Engelsche geboorte voor de
consulaire posten in onzijdige landen wor
den gekozen?
Lord Robert Cecil antwoordde, dat de be
noemde Engelschman van geboorte is. Men
had hem een eere-post aan het Engelsche con
sulaat-generaal te Rotterdam gegeven om
hem in staat te stellen, beter zekere bizondere
Elichten in Nederland uit te oefenen, in ver
and met handelskwesties waar hij vakkennis
van heeft. Natuurlijk zou hij in geenerlei op
zicht den Engelschen consul-generaal te Rot
terdam vervangen of zich in diens werk men
gen. Of hij verwant is aan den genaturali-
seerden heer Max Holzapfel, die Engelsch
genaturaliseerd burger is en voor den oorlog
Duitsch consul te Newcastle was, wist de re
geering niet. De regeering wou het niet als
een straffe regel invoeren, dat geen Engelsch
man van geboorte met een buitenlandschen
naam een staatsbetrekking zal krijgen. De
waarborg voor geschiktheid is niet de naam,
maar het karakter, bekwaamheid en verdiens
te.
De afgevaardigde Sherly Benn merkte op,
dat 'sheeren Holzapfel's vader wel als En
gelschman genaturaliseerd was, maar bij het
uitbreken van den oorlog naar Duitschland
was gevlucht. De benoemde had nog andere
aanverwanten in Duitschland. Kon hij niet,
trouw aan zijn „ras," met hen betrekkingen
onderhouden
De minister herhaalde, dat de heer Hol
zapfel geboren Engelschman is. Als men iets
tegen zijn karakter wist in te brengen, zou de
regeering het onderzoeken, maar dat hij een
Duitschen naam draagt of van Duitsche af
komst is, is in haar oogen geen beletsel.
De afgevaardigde Pennefather had nog een
opmerking, waarop Lord R. Cecil zei, dat de
regeering gehandeld had naar het advies, dat
zij had gekregen, en haar niet was gebleken,
dat hij niet voor de benoeming deugde.
De Londensche correspondent van de N
Rott. Ct. 'seint hierover nog:
De Evening News hekelt in scherpe be
woordingen het antwoord, dat Robert Cecil
in het Lagerhuis heeft gegeven op bezwaren,
ingebracht tegen de benoeming van den heer
Holzapfel als Engelsch vice-consul te Rotter
dam. Het is niet voldoende zegt het blad
dat de heer Holzapfel in 1910 liberaal can-
didaat voor het parlement is geweest en dat
hij Engelschman van geboorte is, hij moest
ook van Engelsche afkomst zijn.
Vrijdag is er te New-Castle op de handels
beurs een vergadering gehoudeg, waarop
eenstemmig een protest werd aangenomen
voorgesteld o.a. door den burgemeester
tegen de benoeming van den heer Holzapfel
tot vice-consul te Rotterdam, „de voornaams
te haven van Nederland en zoo goed als de
voordeur van Duitschland."
Toen de heer Renwick, de eerste voorstel
ler, lord R. Cecil's woorden aangaande Hol
zapfel's vakkennis aanhaalde, werd er gela
chen. De atmosfeer, waarin de benoemde
had geleefd, is Duitsch, zei de heer Renwick.
Dte heer Holzapfel had zich op den achter
grond moeten houden. Hij had geen recht
naar voren te dringen.
De burgemeester zei, dat de scherpste kri
tiek op de benoeming dien ochtend van de
admiraliteit was gekomen, die de reeders
verzocht er voor te zorgen, dat heeren die ze
in buitenlandsche havens benoemden van
Britsche nationaliteit zijn. (Gelach.) En wij
houden niemand van Britsche nationaliteit,
zei de burgemeester, die niet van Britscheu
bloede is.
Gelijk minister Asquith dezer dagen in het
Lagerhuis zeide, sluit dat generaal Botha uit;
en met hem alle Afrikaanders. mag men er
bij voegen, alsook de Fransche Canadeezen,
gezwegen van de Indiërs, die ook Britsche
burgers zijn.
DE TRAM EN DE LEVENSMIDDELEN-
VOORZIENING.
De stad Münster, waar men Van gemeente
wege de arme bevolking van soep voorziet,
-maakt thans van tramwagens gebruik voor
de distribueering der spijzen. In de trams
wordt een fornuis met ketels geplaatst, langs
de electrischen rails glijden verschillende wa
gens naar alle windstreken der stad, om daar
met vreugde door de wachtende bevolking té
hartje was van nu af een gouden herinnering
evenais het doode moedertje zelve.
De stiefmama was niet bepaald slecht voor
haar. Misschien zou zij met haar aard boos
aardig ijverzuchtig op haar kameraadschap
tusschen- vader en dochter zijn geworden als
die later was begonnen. Maar nu, nu Gro-
pius haar het kleine ding, dat haar lastig
was, afnam, kon haar dat niet anders dan
aangenaam zijn. Als daarop aanmerkingen
werden gemaakt, die een verwijt voor haar
bevatten, dan hoorde zij ze eenvoudig niet.
Dat behoorde tot haar speciale handigheden.
In haar jonge jaren was ze klierachtig, bleek
zuchtig, haar lichaam was totaal ongeoefend,
zij had geen besef van zelfbeheersching.
Maar gemak was haar daarom 't hoogste.
Dat wist ze geraffineerd te verdedigen. Zij
kreeg bijna esprit bij zulke gelegenheden en
een 'soort van waardigheid, welke haar na
tuur anders vreemd was.
De dokter was dood, neergemaaid in negen
korte uren. Om elf uur 's avonds was hij
nog bij een kraamvrouw geweest, bij de
vrouw van een boekhouder, die haar eersten
flinken jongen kreeg. Hij had haar vast .in
zijn armen gehouden en haar als een vader
toegesproken, terwijl de jonge echtgenoot,
geheel uit zijn evenwicht gebracht, in de aan
grenzende kamer rondliep. Nate had intus-
schen in het nette keukentje de koffie gezet,
die hij, toen alles gelukkig achter den rug
was, zelf nog had meegedronken. Toen zij
de smalle wenteltrap afgingen, strompelde
(lij plotseling met zijn zware laarzen krakend
een paar trappen naar beneden, maar hield
worden inprehanld. Men gaat aan de achter*
rijde ia, krijgt voor 40 pïemig rija pannetje
boordevol, ea vertrekt door de voordeur.
INLEVERING VAN GOUDEN VOOR
WERPEN.
De Kölnische Voikszeitung zegt, dat de tijd
gekomen is om den goudvoorraad der Duit
scue banx te vermeerueren door naai zooveel
mogenjK gouaen sieraden te verkoopen. Haar
gbudvoorraad, schnjit net blad, is wel sedert
net oegin van den oorlog gestegen van 12oj
muuoeu mars tot Zjoö mtnioeu, maar ook
de uitgüte van bankbiljetten is sterk toegeno
men. Dat was noodig, o.a. om he bezette ge
bied van een ruilmiddel te voorzien; er is
daar een twee milliard mark in omloop. Om
de banx te helpen is ai aanstonds zooveel
mogelijk goudgeld bij haar ingeleverd en
heelt men het pubiiex aangespoord, üet be
taalverkeer zonder gereed geld te onderhou
den, alsook zijn papieren geld zoo spoedig
giogelijk aan bank of spaarbank toe te ver
trouwen.
Maar nu kan het Duitsche volk de bank
nog meer heipen door haar zijn gouden sie
raden al te staan. Men ontvangt daarvoor
de waarde aan goud; van 8 karaat 0.75 mark
het gram, van 14 karaat 1.50 mark en van
18 karaat 2 mark. Ai,wie een stuk inlevert
krijgt een gedenkblad, zoo het voor meer dan
5 mark is bovendien een gedenkpenning en
wie een gouden ketting inlevert een ijzeren
ketting. Men levere echter geen stukken in
die persoonlijke waarde hebben en geen be
paalde kunstwerken. Reeds hebben zich in
een aantal steden commissies gevormd om
goudea sieraden in te zamelen.
OORLOGSOOIEVAARS IN PARIJS.
Terwijl de meeste kleinere vogels gewend
zijn geraakt aan het voortdurend slagveldla-
waai met z'n kanonvuur en wapengekletter,
hebben de ooievaars er nog altijd een sterken
afkeer van. Tal van dieren hebben dan ook de
plaatsen van het offensief verlaten en zich in
rustiger streken gevestigd. Zoo is er ook een
schaar ooievaars aangeland op het stadhuis
van Levallois-Perret, een voorstadje van Pa
rijs, waar ze op de vele hooge schoorsteenen
hun nesten hebben gebouwd.
Zou Langbeen zich van z'n taak in Parijs
bewust zijn
VERDWENEN PLAATSEN.
Het is een opmerkelijk verschijnsel, dat
dorpen en steden, die wegens een oorlog ver
laten moesten worden, nooit meer tot hun
ouden bloei terugkeeren. In het algemeen
heeft men een tegenzin er tegen, zich op de
graven der gevallen slachtoffers te vestigen.
De historicus en archaeloog kan er dikwijls
verzekerd van zijn, dat het verdwijnen van
steden en dorpen ten nauwste samenhangt
met een oorlog. Ook op de cultuur van het
land heeft een oorlog invloed. De boer houdt
er in het algemeen niet van, grond om te
spitten, waarin hij allerlei menschelijke over
blijfselen en andere oorlogsherinneringen
kan vinden. Liever ziet hij van een geldelijk
voordeeltje af, dan dat hij de vrees en het
bijgeloof overwint, dat onvermijdelijk met
den arbeid op een voormalig slagveld ver
bonden is.
WATERVLIEGTUIG.
Een vlieger beschrijft in de „Daily Chro
nicle" aldus zijn werk:
„Op zee bestaat onze bezigheid hoofdza
kelijk in verkenningen voor de vloot, want
op 5000 voet hoogte kan een vlieger hem
maal zoover zien als de uitkijk op een slag
schip of kruiser. In deze gevallen begint en
eindigt de vlucht in den regel op het water
naast het moederschip en als de machine niet
in gebruik is, wordt zij door middel van een
lange kraan aan boord, geheschen en op een
speciaal daarvoor ingericht dek weggebor
gen.
Wat de belangwekkendheid van het wefk
aangaat, is dat van den vlieger over land ho
ven dat van dien op zee te verkiezen. Men
kan zicli nietè saaiers en eentonigers voor
stellen dan een lange vlucht over een einde-
looze uitgestrektheid van blauw water: De
bestuurder van een land-vliegmachine heelt
tenminste een voortdurend veranderend per
spectief van heuvels en dalen, rivieren en
bosschen, steden en dorpen onder zich, ter
wijl hij d.ie een zeevliegtuig bestuurt niets an
ders ziet dan zee, lucht en horizon en mis
schien nu en dan een toevallig voorbijgaand
schip.
Een kennis van mij, die een water-aero-
plaan bevliegt, nam altijd zijn hond mee, om
de eentonigheid wat te verbreken. Het is een
rustige wijs-uitziende Schotsche terrier. Die
hond kan aanspraak maken op een honden-
zich nog vast. Beneden in de gang, waar de
gelukkige jonge vader met een keukenlamp
voorlichtte, kwam de tweede en ernstiger
aanval van duizeligheid, Hij moest nog de
verschrikte oogen van zijn dochter gezien
hebben, want hij zei: „Nate, maak je maar
niet ongerust waarop hij in de lucht
greep, wankelde en neerviel.
Hij kwam niet meer tot bewustzijn. Den
geheelen nacht niet meer en dat duurde tot
's morgens negen uur toen alles voorbij was,
al zat ook de vurigste liefde, die in hemel en
op aarde te vinden is voor zijn bed, die al
die lange uren zijn hand niet losliet en met
woest opengesperde oogen in zijn zoo vree-
selijk veranderd gezicht staarde.
Er was een collega van hem, een neef, een
heel jonge dokter, die sedert een half jaar in
het ziekenhuiè assistent was: Die bezat den
aard der Gropiussen, zijn moeder waS dan
ook een Gropius geweest, een volle nicht
van den dokter. Hij leek niet in het minst
op zijn oom, maar was een slanke, jonge man
met een mager, hoekig gelaat, dochhij
drukte zich op dezelfde besliste, gereserveer
de knorrige wijze uit, waarachter zich veel
innerlijk gevoel vèrborg.
De oude dokter had' nog in de laatste we
ken van zijn leven iets gemerkt, dat hem on
gerust maakte. Hij zag dat zijn neef, die
Bob Andreas, die reeds als gymnasiast de
kleine Renate als een onnoozele had nage
staard, nu verlegen werd, zoodra het meisje
de kamer binnen kwam. Daarbij was Nate
in zulke dingen nog onbevangen als een kind
en men kon nog absoluut niet voorspellen, in
welke richting zich later daarin haar gevoel
kwopipeoichsp, want hij heeft nu reeds meer
dan 2000 miilen in de lucht afgelegd. Hij
heeft eea eigrn methode van luchtreisjes ma
ken ontwikkeld, want zoodxa de machine in
beweging en onderweg is, gaat hij opgerold
op de fuselage van het vliegtuig liggen en
doet een stevig dutje, terwijl hij weer wakker
wordt als de motor stilstaat
Het vliegen in, een water-aeroplaan is in
deze dagen een in vele opzichten gevaariijk
werk.
In de officieele cominuniqué's is een zee-
vlieger vermeld geworden, die in den jong-
sten zeeslag in de Noordzee zulk een be
langrijke rol heeft gespeeld. Uren achtereen
bleef hij in de lucht om de bewegingen van
de vijandelijke vloten te verkennen en dan dë
Engelsche vloot mede te deelen. Daarna
daalde hij weder, om na .een korte rust weer
óp te stijgen en de kanonniers aan boord der
slagschepen omtrent de uitwerking van hun
vuur in te lichten.
Zijne werkzaamheid heeft er ongetwijfeld
veel toe bijgedragen om het vuur der groote
kanonnen naarmate het gevecht zich verder
ontwikkelde, zoo krachtige uitwerking te ge
ven.
Deze vlieger is de eenige,die de beide
vloten welke met elkaar slaags waren in den
grootsten zeeslag dien de geschiedenis kent,
gelijktijdig heeft gadegeslagen en hij zal ze
ker een uiterst belangwekkend verhaal kun
nen doen, als hij zich eens daartoe zal zet
ten.
RIJWEILBANDEN VAN RIET.
Naar>het „Berliner Tageblatt" meldt is
men er in geslaagd een surrogaat te vinden
voor de gummi-rijwielbanden welke sinds
maanden onbereikbaar zijn en er door hun
schaarschte toe hebben geleid dat het wiel-
rijden in Berlijn en omstreken thans vrijwel
verboden is.
De veerende band, die uit in spiralen ge
vlochten Spaanach riet (Feddigrohr) bestaat,
is cirkelvormig en uit één stuk vervaardigd.
Om den eigenlijken band loopt een mantel
van waterdichte stof; terwijl aan de loop
vlakte een sterke reep zwijnsleer bevestigd
werd, die het weerstandsvermogen van het
geheel niet weinig verhoogt.
Deze nieuwe bandsoort is bestand tegen
vocht en andere invloeden van het weer; en
weegt slechts 275 tot 300-gram. De gaten die
een middellijn van ongeveer 2 millimeter heb
ben en met schroeven in de velg geboord
worden, bevestigen den band aan het wiel.
De band kan zonder- veel moeite over de velg
gedrukt worden en door de schroeven kan
men zorgen dat hij veerend en toch stevig zit.
De banden dragen elk gewicht en de slijta
ge is slechts gering.
KORTE BERICHTEN.
De Britsche opperbevelhebber van In-
dië, Sir Beauchamp Duff, is naar Engeland
teruggeroepen, om verklaringen af te leggen
voor de Mesopotamië-commisiën en door
Sir Charles Camichael Monro vervangen.
De Turken namen den Karamisjberg
bij Moesj.
Door Duitsche onderzeeërs werden aan
de Duitsche Oostkust een kleine kruiser en
een torpedojager vernield, een andere kleine
kruiser en een linieschip beschadigd.
Tusschen de Entente en Griekenland
wordt over maatregelen onderhandeld voor
den Griekschen verkiezingsstrijd.
Roemenië verbood den uitvoer van ha
ver- en gerstoogst.
De Engelsche schrijver Norman An-
geil, meest bekend om zijn „De Oroote Illu
sie, is wegens dienstweigering op grond van
gewetensbezwaren, die ongeldig werden ge
acht, veroordeeld tot anderhalf jaar tucht
huis.
De Temps deelt mede, dat van de 72
Duitsche en Oostenrijksch-Hongaarsche
schepen, die Portugal in beslag heeft geno
men, 51 aan Engeland zijn afgestaan, terwijl
21 voor Portugal varen. Men scnat de
winst, door Portugal uit deze schepen ge
trokken, op 5 millioen frs. per maana.
Volgens een telegram uit Bern zijn in
■de gevechten om Oörz de Italiaansche gene
raals Tancredi en Pittaluga gesneuveld.
Het spek is nu in Engeland zoo duur
als 't nog niet is geweest, zegt de Daily
Mail. De beste soort deea verleden week 1
sh. 8 d. (nominaal een gulden) tot 1 sh. 10
d. het Engelsche pond (4'A ons). Deensch
spek is echter nog voor 1 sh. 4 d. te koop.
Voor boter zal de prijs, naar verwachting,
spoedig rijzen tot 2 sh. 6 d. het E. pond. Men
schrijft dit toe aan het uitblijven van Sibe
rische boter en de vele melk, die de hospitalen
noodig hebben. Fruit en groente is niet te
duur.
zou ontwikkelen.
Gropius echter, die zijn eigen vleesch en
bloed kende, kon zich precies voorstellen, hoe
Nate hem ook zijn dwaasheden zou nadoen
en zich op zekeren dag uit louter goedaar
digheid kalm zou verloven, alleen omdat de
ander dat zoo razend gaarne wilde.
Hij weerde daarom den jongen, hoe gaarne
hij hem overigens ook mocht lijden, uit zijn
huis, tot diens verbazing en verdriet, maar
hij kon het nu toch niet verhinderen, dat hij
in ait ernstig uur verscheen en zich heel een
langen nacht door naast de kleine Renate al
le moeite voor- zijn arm, stervend omhulsel
gaf.
E>e jonge man was dien nacht tot gek wor-
dens toe verward in 't hoofd. Hij zag zijn
oom, van wien hij hog zooveel had gedacht-
te leeren en dien hij boven alles op de wereld
vereerde, zoo maar onder zijn handen ster
ven en hij voelde zijn bruinlokkig nichtje
naast zich, waarop hij het laatste half jaar
op halsstarrige, romantische wijze verliefd
was, zooals dat slechts bij een gesloten,
eigenzinnigen Noordduitschen jongen voor
komt. Hij voelde, dat dit sterfgeval haar
zoo verlaten maakte als slechts een wees op
de groote, uitgestrekte aarde kan zijn en hij
moest zijn tanden opeen klemmen om niet
naast het bed op de knieën te vallen, en de
andere van die beide trouwe, zoo onuitspreke
lijk gezegende handen te grijpen en onder
snikken uit te roepen: „Oom vader
laat mij uw kind beschermen
MM' (Wordt vervolgd.)
DE WERKLIEDEN AAN DE HEMBRUG.
Gistermorgen werd in Bellevue opnieuw
een vergadering gehouden van den Bond van
Rijkswerklieden om te protesteeren tegen het
antwoord van de Regeering.
Aanwezig waren op deze bijeenkomst de
Kamerleden Helsdingen, Van oen Tempel en
Ketelaar, de directeur van de Artillerie-in
richtingen Van Unen, verder vertegenwoordi
gers van den Bond van werklieden in open-
oare bedrijven, losse werklieden en zooais de
voorzitter, de heer Keider, meedeelt, is een
sympathiebetuiging ingekomen van den
Uhristelijken bond
De voorzitter zei ojn. in zijn openingsre
de, nadat hij erop gewezen had dat de rijks-
werkiieden reeds jarenlang bezig zijn de toe
standen te verbeteren, dat het antwoord van
de Regeering op het verzoek van den Bond
aiie perken van brutaliteit te buiten gaat.
En wanneer het tot een conflict mocht ko
men en het niet te vermijden is, dat dan al
ien mede zullen doen gedwongen door de
arbeidsvoorwaarden. De üeer Keider deelde
meoe dat besloten is samen te werken met de
R. K. en Christelijke bonden. De regeering
moet dus zien dat wij staan als één man met
één eiscb tegenover die regeering. Deze ver
gadering zei spr. bedoeld dus een protest op
het antwoord van de Regeering. De heer
Tiepen, hierna het woord verkrijgende, zei o.
m. dat de loonsverhooging op koopjes ging.
De toestand is ernstig zei spr., er heerscht
een stakingsgeest, en moet er strijd gevoerd
worden, dan zal het zijn: allen voor éen en
eén voorallen.
Uitvoerig zette spr. verder uiteen, dat er
door de Regeering voor de arbeiders iets ge
daan moet worden.
De heer Keider stelde daarop de volgen
de motie voor:
De openbare vergadering van werklieden
in Rijksdierlst, bijeen op Zondag 20 Augustus
1916, in Gebouw Bellevue, te Amsterdam,
gehoord de besprekingen over de toestan
den aan de Artillerie-inrichtingen en andere
rijksinstellingen,
kennis nemende van de motie, aangenomen
door den Rijkswerkliedenbond,
is mede van oordeel, dat in de positie van
de werklieden in rijksdienst spoedig en af
doende verbetering moet worden gebracht,
en voor alles een herziening van de loonen
moet voorafgaan,
dringt er bij de Regeering en de Tweede
Kamer krachtig op aan, zoo spoedig moge
lijk een directe loonsverhooging van het per
soneel in rijksdienst tot stand te brengen,
besluit deze motie te publiceeren en onder
de aandacht van Regeering en Kamer te bren
gen.
en draagt het hoofdbestuur op m samen
werking met andere organisaties de noodige
stappen te doen tot oplossing van de bestaan
de grieven en ter verkrijging van betere ar
beidsvoorwaarden.
Zij werd met algemeene stemmen aangeno
men.
De heer Schenk, voorzitter van den Bond
van losse rijkswerklieden, verheugde zich
over de samenwerking.
Het Kamerlid Helsdingen, het woord ne
mende, zei o. m.Wanneer nu aan de Hem-
brug de toestanden een dreigend karakter
aannemen, is dat niet de schuld van de werk
lieden, maar van de Regeering. Spr. ging nog
het antwoord van de Regeering na en noem
de dit antwoord de oorzaak van de samen
werking. Hij hoopte, dat de Regeering het
niet tot een staking zou laten komen.
Met pen opwekkend woord van den voor
zitter werd daarna de vergadering gesloten.
BINNENLAND.
Gemengd nieuw».
VERGEETACHTIGE MENSCHEN.
Het vorige jaar werden te Haarlem in
openbare veiling gebracht 2400 parapluies,
700 wandelstokken en honderden andere
voorwerpen, kostbaar en van weinig waarde,
alles in het jaar 1914 nagelaten in rijtuigen
der H. IJ. S. M. De menschen zijn er niet
minder vergeetachtig op geworden: aan het
eind dezer maand worden verkocht 2800 pa
rapluies en 600 wandelstokken, behalve het
noodige goud- en zilverwerk, de kleeding-
stukken, gereedschappen, enz. enz., welker
eigenaars zich nimmer bij de H. IJ. S. M.
hebben aangemeld.
TEGEN DEN ZOMERTIJD.
Terwijl men hier algemeen zeer tevreden is
met de invoering van den zomertijd, die een
winkelier nog een rustig avonduur met dag
licht bezorgt, die ip de huishouding uit
spaart, en die een forens de ochtendgeuren en
avondkleuren met meel meer innigheid doet
genieten, heeft men zich in Beieren tegen her
haling van de proefneming uitgesproken. In
den raad voor Landbouw,, waar de kwestie
ter sprake kwam verwierp men het voorstel
met op twee na alle stemmen, en dat op
grond van de ervaring, dat men in het boe
renbedrijf slechts last had van de nieuwig
heid, en dat er aan licht absoluut niets was
gespaard.
EEN NIEUW VLIEGENWEERMIDDEL.
Een eigenaardigheid van vliegen is, dat ze
zoo goed als kleurenblind zijn. Voor enkele
kleuren hebben ze echter grooten vrees. Dit
is in de eerste plaats voor blauw, en in min
dere mate voor geel en rood. De practijk
heeft nu geleerd, dat men zijn kamer slechts
van blauwe ruiten heeft te voorzien, om alle
vliegen die er in aanwezig zijn te verjagen.
Eén raam moet natuurlijk geopend worden,
en hiervan moet de omgeving natuurlijk niet
blauw zijn. Dit middel komt hierop neer,
dat men blauw lancaster gordijnen neemt. Bij
hinder van vliegen laat men op één na alle
blauwe gordijnen neer. Binnen een uur is de
kamer gezuiverd.
RIJKSLANDBOUWWINTERSCHOOL
TE SCHAGEN.
Het programma van het onderwijs aan bo
vengenoemde school voor het aanstaande
winterhalfjaar werd ons toegezonden en is
voor iederen belangstellende verkrijgbaar bij
den Directeur, den Heer Nobel.
Het onderwijs omvat: kennis van den
grond, grondbewerking en grondverbetering,
bedrijfsleer, boekhouden, veevoeding, bemes
tingsleer, zuivelbereiding, melkonderzoek, be*
Gordeelingsleer van het vee en rassènkennis,
veefokkerij, gezondheidsleer van het vee,
plantenteelt, groententeelt, ooitteek, schei
kunde, natuurkunde, dierkunde, plantkunde,
rekenen, Nederlandsche taal
De school bestaat uit twee klassen, die tel
kens in een winterhalfjaar kunnen worden
doorloopen.
UIT DE SCHERMEER.
Dezer dagen is de naamlooze vennoot
schap „de Prinses" geliquideerd, welke. 12
November 1890 was opgericht. Tot 30 April
1.1. werkte zij volgens de statuten, dateerende
van vóór 26 jaar; thans rust zij op coöpera
tieven grondslag, van 1 Mei 1916.
De aandeelhouders van de voormalige
kaasfabriek meenden na een kwart eeuw sa
menwerking den kaasmaker, de heer G. Nes,
en diens vrouw, die beiden al dien tijd voot
de vennootschap gewerkt hadden, een souve
nir te moeten aanbieden.
De directeur, de heer D. Schermerhom,
herinnerde den heer G. Nes er aan, dat niet
tegenstaande de vele veranderingen in het be
stuur in die 25 jaren, het hem genoegen deed,
te kunnen zeggen, dat tusschen werkman en
werkgevers steeds eene aangename verstand
houding had bestaan, dat de kaasmaker
steeds tot ieders tevredenheid gearbeid had,
dat bvj alle verschil van meening immer een
vriendschappelijke toon was genoord en dat
het hem daarom een groote eer was den heer
Nes een schilderij te kunnen aanbieden, voor
stellende diens vroegere werkplaats, keurig
uitgevoerd door den heer Gilles. Tevens
overhandigde men den kloeken zestiger een
couvert met inhoud als een bewijs van er
kentelijkheid der aanwezige aandeelhouders.
Zichtbaar aangedaan, onbekend met de
verrassing van dien avond, dankte de heer-
Nes voor dit blijk van waardeering, getuigen
de van oprechte belangstelling in het werk
van hem en zijne vrouw.
„Er zijn" zeide hij „oogenblikken in
ons leven waar niet de mond, maar het hart
spreekt, mijnheer S., zij het mij vergund te
mogen eindigen met u, ook namens mijne
vrouw, nogmaals dank te zeggen. Thans ben
ik als controleur en melkontvanger werk
zaam; ijk hoop te toonen, dat het vertrouwen,
in mij gesteld, u niet moge teleurstellen."
Nog enkele oogenblikken bleef men bijeen,
doch in gedachten was men nog langen tijd
te zamen.
UIT EGMOND AAN ZEE.
Zaterdag werd in hotel „Welgelegen" een
„Cabaret"-voorstelling geven door een ge
ïmproviseerd Egmondsch Badgasten-Ensem
ble, onder artistieke leiding van Mr. Paul van
Sonsbeeck."
Dat het badgastenpubliek van deze voor
stelling een zeer groote verwachting had,
bleek uit de overtalrijke opkomst; de zaal
was tjokvol; zelfs*moesten de tafeltjes wor
den verwijderd, om afe nog steeds opdagende
bezoekers een plaatsje te kunnen verschaffen
De verwachting der opgekomenen is zeker
niet beschaamd geworden. In tegendeel, het
telkens herhaald en aanhoudend applaus was
voor de uitvoerenden niet een „succes d'esti-
me," maar een spontane, wel gemeende hulde
aan de artisten, gebracht voor het schoone,
door hen geboden.
Uit den aard der zaak gaat het niet aan,
in uitvoerige beoordeeling te treden over het
door de artisten ^ëbodené. Genoeg zij het
een woord van hulde te brengen in de eerste
plaats aan den leider, die behalve zijn van
humor en geest tintelende openingspeech,
nog een viertal voordrachten ten beste gaf,
met eene waarvan hij de aanwezigen tot tra
nen toe wist te roeren.
Het pianospel van Mej. van Dam was ar
tistiek, geacheveerd, èf. Jammer, dat de kuns
tenares niet kop besluiten, wijl het aanwezige
instrument zien hiervoor niet leende, „de
Etude" van Chopin in de Hexentanz van
Mac Dowell te geven. Het gemis dezer num
mers werd evenwel eenigszins vergoed door
de musicale en sprekende begeleiding der an
dere artisten.
Het succes van Mej. van Dam was groot en
verdiend.
Ook de beide zangeressen mevrouw Krauss
Adema en mevr. van Oort—Braakensiek
deelden in de algemeene toejuichingen.
Trouwens, wat zij ten beste gaven, gaven
zij met gloed en kleur.
Vergissen wij ons niet dan vielen de
„Bergerettes" de Hollandsche liederen en het
viertal kleine composities ad van No. 9
van het programma zeer in den smaak en
oogstten de beide artisten daarmede veel bij
val.
Last not least, zij een woord gewijd aan
den concertzanger den heer H. C. van Oort,
die in de le afdeeling te zamen met zijne
echtgenoote een drietal duetten vertolkte, vol
warmte en kleur. Edocji op een cabaretavond
slaan korte typische liederen beter in. Het
succes dat de zanger behaalde met de num
mers 10, ad, was dan ook veel grooter,
zoodat hij zich tot een toegift genoopt zag
De zaal van hotel „Welgelegen" bleek voor
een avond als deze te klein. Ter wille der
veiligheid van de bezoekers wijzen wij er op,
dat bij een eventueele paniek, door welke oor
zaak ook ontstaan, ongelukken zeker niet te
voorkomen zijn. Het is dus den ondernemer
geraden maatregelen te nemen, dat voor vol
gende gelegenheden die veiligheid verzekerd
zij.
Alles te zamen was deze avond een uitste
kend geslaagde, die de badgasten sterk naar
meer zal doen verlangen. Helaas is het bad
seizoen wat te ver gevorderd, dan dat men
zou mogen hopen dit gegronde verlangen
bevredigd te zien.
Ten slotte zij met groote erkentelijkheid
een woord van waardeering gebracht aan dit
„geïmproviseerde ensemble", ten eerste voor
het initiatief, ten tweede voor de uitstekende
wijze, waarop tot aller voldoening de ont
worpen avond werd geregeld en tot uitvoe
ring kwam.
DE VISSCHERIJ-KWESTIE.
Het corr. bureau deelt mede:
In de pers heeft dezer dagen een bericht'de
ronde gedaan, «volgens hetwelk 40 millioen
K.G. in 1915 onder den naam van haring
uitgevoerd, niet uit haring, doch uit smok
kelwaren zou hebben bestaan. Daar ge-
