DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
ïeie
Hot al to goodo hart.
Bo. 211
Honderd en achttiende jaargang.
m
DONDERDAG 7 SEPTEMBER.
FEUILLETON.
AboMBQt&prüs per 3 maanden 1—, fr. p. post f 1.25. Adyertentiepriisl2*ct. p. regel, groote letters naar plaatsruimte. Brieven fr. N. V. Boek- en Handelsdrukkerij Y.h. HERMs. COSTER 5 ZOON, Voordam C 9. Telefnr. 3.
NEDERLAND.
p -- -
Met 20 ei. oorfogstoeslag op dan abonnementsprijs per 3 maanden.
ALKMAAR, 7 September.
Met onverminderde hevigheid duurt de
Somme-slag voort. De Franschen hebben ten
zuiden van de rivier nieuwe voordeden be
haald en ten noorden van de waterscheiding
de oude behouden, terwijl de Engelschen'
eenige geringere vorderingen hebben gemaaid
en moeten volstaan met te melden, dat ze het
bosch van Leuze tusschen Guillemont en
Comb les hebben veroverd en dat de gevech
ten tusschen het bosch en het dorp Combles
en rondom Ginchy voortduren, waarbij men
moet bedenken, dat die dorpen zelf nog
steeds niet veroverd zijn. De Franschen daar
entegen hebben zich van het grootste deel
van Bemy meester gemaakt en de buitenwij
ken van Chaulnes bereikt, zoodat in het zui
den het front weer ongeveer 1,5 K.M. in oos
telijke richting verschoven en de mogelijkheid
van verdere operaties, zuidelijker dan tot
dusverre geleverd, geopend is. Wij denken
daarbij vobral aan de buurt van Roye, dat op
12 K.M. afstand van Chaulnes is gelegen en
waar de groote bocht begint, welke de front
linie bij Noyon maakt, om dan in oostelijke
richting naar Soissons verder te gaan. Blijk
baar om de troepen, die het aan de Somme
zoo zwaar te verantwoorden hebben, lucht te
geven, pogen de Duitschers bij Verdun weer
in beweging te komen. Maar dit is nog niet
gelukt, na voorafgaande hevige beschieting
hebben de Duitschers getracht een aanval te
doen op het dorp Fleury, doch het Fraasche
vuur uit de mitrailleuses heeft hen belet tot
den stormaanval over te gaan.
De Russen hebben op het Oostelija oor-
logstooneel tusschen de Zlota Lipa en de
Djnestr het Oostenrijksche front weer een
eindje ingedrukt en ook in het moeielijke ter
rein der Woudkarpathen eenige vorderingen
gemaakt
Aan het Italiaansch-Obstenrijksche front
viel de eerste sneeuw.
Van de beide Roemeensche fronten wordt
niets anders gemeld, dan dat in Zevenbergen
vooruit geschoven verkenningsafdeelingen
schermuteslen het heeft er allen schijn van
dat de Roemeniërs den opmarsch hebben ge
staakt en zich met man en macht met de
Russen naar de Dobroedsja hebben gewend,
waar hevig gevochten wordt in de streek van
Tortoekai, van welke stad thans zeven verde
digingswerken door de Duitschers en Bulga
ren genomen zijn.
Uit Macedonië bericht generaal Sarrail,
dat de tegenstander het front bij het Doiran-
meer drie uren beschoten heeft.
In Griekenland arresteeren Engelsch-
Fransche agenten in burgerkleeren enkele
verdachte individuen en uit Saloniki zijn te
Athene Grieksche officieren aangekomen, die
weigeren deel te nemen aan de beweging ten
gunste der entente. Volgens een Engelsch be
richt steunt de minister-president Zaimis een
Roman naar hat Duitsch van Marie Diers.
13)
Op het couvert stond het volgende geschre
ven Wees zoo goed dezen brief te geven aan
de verpleegster van jufrouw Biermaan, die
in den nacht van den 16en op den 17en bij
haar waakte. De brief was gesloten met een
zegel waarop een familiewapen.
Dokter Huuefeld was er zeer mee verlegen
of hij den brief moest afgeven. Hij vermoedde
dat er een slinksche wijze van toenadering
achter stak en voelde zich verantwoordelijk
voor Renate. Het zou welicht de aangewezen
Weg zijn geweest hem aan mevrouw Gropius
te brengen, zij had zeker tien maal meer ver
stand van zulke dingen dan hij, maar hij ver
trouwde haar moederlijke gevoelens tegen
over Renate niet recht. Hij had een vaag ge
voel, dat zij altijd slechts dat zou kiezen en
doen wat haar zelf het best paste, zonder veel
- rekening met de belangen van het meisje te
houden.
Hij behield dus den brief en de gedachte
daaraan kwelde hem, totdat Renate op het
spreekuur kwam. Maar toen hij haar aankeek,
was hij terstond hulpeloos en onzelfstandig,
hij beredeneerde bij zich zelfwelk recht heb
midden-koers, welke geen enkele partij kan
bevredigen en heeft de koning beslist gewei
gerd een afvaardiging van de groote volks
vergadering te ontvangen, terwijl hij wel be
reid is de hiervoor bedoelde officieren tot
zich toé te laten. Hoe lang zal Koning Kon-
stantijn dezé houding nog kunnen volhou
den?
Servische afgevaardigden vertrokken naar
Korfoe waar de Skoepsjtina (volksvertegen
woordiging) Zondag zal bijeen komen. Zij
vertrouwen er vast op, dat hun land nog
vóór het einde van dit jaar bevrijd zal wor
den, zegt een Times-telegram. Dan zal er ech
ter in korten tijd heel wat moeten gebeuren
op het oorlogsterrein, dat door velen voor
het allerbelangrijkste wordt aangezien.
m
1 "KORTE BERICHTEN.
- De Russen hebben het Oostenrijksch-
Duitsche front tusschen Zlora Lipa en
Dnjestr ingedrukt en 4500 gevangenen ge
maakt
Het Deensche stoomschip Jeanne (1200
ton) is gezonken.
Het Noorsche Btoomschip Rilda (313
ton) is gezonken, de bemanning werd door
de Batavier III gered.
De bemannig van den neergeschoten
Zeppelin L 21 is in de buurt van de plaats
waar het luchtschip neerviel, met militaire
eer begraven.
Er gaan geruchten dat aan Grootvorst
Nicolaas Nicolajeutsy het bevel van het Rus
sische leger dat tegen de Bulgaren optrekt
zal opgedragen worden.
vuldig opgeborgen had.
„Ach! zei Renate verbaasd. „Aan mij?"
De „Deutsche Tageszeitutng" Is nader
order verboden, waarom is niet bekend.
Het Duitsche legerbericht meldt dat
sterke Roemeensche-Russische treepen door
de Bulgaren zijn terug geslagen.
DE OPLOSSING VAN DE
VISSCHERIJKWESTIE.
Economisch-statistische Berichten geeft een
overzicht van de visscherij'-kwestie en van de
oplossing daarvan. Aan het einde van het ar
tikel lezen wij
Naar verluidt zal ook van Duitsche zijde
geen bezwaar worden gemaakt tegen boven
bedoelde overeenkomst, welke aan de centra-
len aanmerkelijk geringer hoeveelheden ha
ring verschaft dan zij in normale jaren uit
Nederland betrokken, en zijn dus pile moei
lijkheden opgelost, voor zoover althans niet
de bewoordingen der overeenkomst zelf tot ver
schillende uitlegging aanleiding geven. De
kans daartoe schijnt ons niet buitengesloten,
wagr het de clausule betreft, dat de Engel-
sche regecring he recht heeft 20 pet. der
vangst op te vorderen tegen den prijs, dien
de Nederelandscfie regeering hëtaalt. Nu is
u-. een feit, dat de Nederland&che regeering
in het geheel geen haring koopt, de hier te
lande gedistribueerde z. g. regeeringsharing
is door de Zeevischvereeniging tegen verlaag
den prijs beschiqbaar gestelde haring, die
uied oor haar op de open markt wordt aange
kocht tegen dezelfde prijzen als b. v. Duitsch-
land besteedt. Het versthll tusschen na- en
verkoopsprijs wort gevonden uit de opbrengst
van een z. g. consentrecht, waarvoor de ex
porteurs de beschikbaarstelling van haring
steeds gretiger de regels verslond.
„Die goddelooae bengel die heeft haar
zeker dacht Hünefeld en het jeukte
hem in alle vingers om haar den brief af te
nemen, dien zelf te lezen en ia stukken te
scheuren. Intusschen was Renate klaar met
lezen. Zij staarde over het papier heen in de
lucht en> trok nadenkend haar voorhoofd boven
de neuswortels samen.
„Nu, wat is H? Wat wil hij?" bromde de
dokter.
Zij antwoordde niet, scheen in 't geheel niet
te luisteren, dacht steeds ernstiger na, totdat
er ten laatste «en plotseling 'n lichtstraal over
haar gezicht gleed. Ze glimlachte blijmoedig
als opgelucht, keek haar ouden dokter aan en
vroeg„Dokter, mag ik wel dadelijk aan uw
schrijftafel een brief schrijven? Een zeer kor
ten maar. Ik neem ook van de stalen pennen.
Gaat u toch als 't u belieft een beetje weg.
op en schrijf later verder. Maar ik moet nu
Als er een patient komt houd ik natuurlijk
■lijk beginnen mag 't?"
Zij had daarvoor werkelijk zooveel woor
den- noodig, want de dikke dokter stond als
een kolos voor zijn schrijftafel en versperde
die. I lij vond het een afschuwelijke gedachte,
dat zijn kleine assltenite daarvoor dadelijk als
behekst wildé gaan zitten om dien adelijken
windhond te antwoorden. Wat of die haar
toch wel kon geschreven hebben? En wat zou
zij nu zelf schrijven? Neen, en daartoe zou hij
zijn schrijftafel, zijn inkt en pen geven 1 't Was
immers een vervloekte geschiedenis 1
Maar zij pakte hem nu met haar beide han
den aan en duwde hem op zijde. Hij bromde
iets onverstaanbaars in zich zelf en daar zat
zij reeds. Zij trok het nieuwe pennetje behoed
zaam uit den pennehouder, zocht, een oud uit,
stipte in, nam e engroot vel papier, vouwde
dubbel, sneed het door, legde het recht en
in natura afkoop en.
De clausule zal van Engelsche zijde wel
zoo bedoeld zijn, dat Engeland het recht heeft
20 pet. der haring te vorderen- tegen den prijs
van de „beschikbaarstelling voor het Neder-
landsche publiek, dus tegen c. a. 25 per ton,
en niet tegen den inkoopsprijs van ca. 60
op de open markt. Gaan beide partijen hier
mede accoord, dan rijst nog de vraag, of bij
den export de consenigelden (ca. 6 per ton
van 150 K. G. bruto) komen tent laste van de
Engelscehr egeering of van de Nederlandsche
reeders
HET CONFLICT AAN DE HEMBRUG.
De samenwerkende rijkswerkliedenvereeni-
gingen hadden telegrafisch tot minister Cort
van der Linden het verzoek gericht, om in
een buitengewone audiëntie het adres, waar
in zij hun ontstemming over het vormen der
werkliedenbrigade te kennen gaven, te mogen
toelichten.
Op dit verzoek werd door den minister te
legrafisch geantwoord-, dat hij heden verte
genwoordigers van de samenwerkende orga
nisaties kan ontvangen.
„Het Volk" deelt mede:
De plannen der autoriteiten, tot de vor
ming van een werklieden-brigade o. a. uit de-
aan de Hembrug werkzame arbeiders, die
nog in militairen dienst zijn-, nemen vasteren
vorm aan. Deze werklieden ontvingen allen
een ministerieel schrijven, waarbij hun wordt
medegedeeld, dat zij zijn ingedeeld bij de
werkliedenbrigade. Een en ander verwekte
nog al eenige opwinding en gisting. Men
verkeert in twijfel omtrent hetgeen nu gebeu
ren gaat en daardoor is de bestaande onte
vredenheid in sterke mate toegenomen.
Naar wij vernemen, zegt „Het Volk", zal
het comité uit de Rijkswerkltedenbonden zich
vandaag met enkele betrokken vakbonden in
verbinding stellen.
Gisteren was he tKamerlid Van der Voort
van Zijp aan de Hembrug, terwijl hij daarna
een onderhoud had met den vertegenwoordi
ger van de Patrimonium-afdeeling in het co
mité uit de Rijkswerkliedanbonden.
BINNENLAND.
VOORZITTER EERSTE KAMER, i
Bij kon. besluit van 5 dezer is benoemd
tot voorzitter van de Eerste Kamer der Sta-
ten-Generaal, gedurende de zitting, die zal
aanvangen op den derden Dinsdag in Sep
tember, de heer J. J. G. baron van Voorst
tot Voorst, lid van die Kamer.
SLUITING VAN DE ZITTINO
DER STATEN-GENERAAL.
Bij Kon. besluit van 5 dezer is het volgen
de bepaald:
Art. 1. De tegenwoordige zitting der Sta-
ten-Geocraal zal worden gesloten op Zater
dag 16 September, des namiddags te 3 uur.
Art. 2. ütoze minister van bmnenlandsche
zaken wordt'gemachtigd zich op het in art. 1
vermelde tijdstip te begeven naar de vergade
ring der Staten-Generaal, ten einde in een
vareenigde vergadering der beide Kamers de
zitting in Onzen naam te sluiten.
DE OPSTAND IN DJAMBI.
De opstand breidt zich uit, méldt de cor
respondent van de Tel. uit weltevreden. De
controleur te Baugko heeft het volgende tele
gram naar Batavia gezonden:
„Alle maatregelen ter yerdediglng zijn ge
nomen. Alles is hier nog rustig. Ik vraag ver
sterking aan voor Kcrintje."
Men vreest, dat er een nachtelijke aanval
op Moearaboengo zal worden gedaan.
Van den Gouvemeur-peneraal van- Neder-
landsch-Indië werd een telegram ontvangen,
inhoudende dat de Residem. van Djambi hem
bericht heeft, dat Moeara Tambesi op twee
dezer, na een hevig gevecht, werd bezet.
Vermoed wordt, dat de familie van den vo-
rigen Sultan de hand in de onlusten heeft.
Na een hevig gevecht werd Moeara Tembe-
sie door de onzen heroverd. De vijand liet 50
iooden
De N.
en achter.
Roti Crt. deelt nog mede:
De controleurs te Saradoengoen, de in-
landsche geëmployeerden en de coGtrofcCE
van Tambesa zijn vermoord.
DE MIDDENSTANDSBOND.
De 13de algemeene vergadering en het
congres van den Nederlandschen bond van
vereenigingen van den handeldrijvenden en
industrieelen middenstand werden gehouden
in het Vokshuis te Leiden.
De voorzitter, de heer H. Koppel Jr., uit
's-Gravenhage, heette de aanwezigen welkom.
Spr. zei o. m. dankbaar te zijn, dat het Va
derland verschoond is gebleven, tot nu toe,
van de oorlogsverschrikkingen, en dat de
Middenstand zich in deze moeielijke tijden
heeft staande gehouden. Met een enkel woord
wordt de vorigen voorzitter, de meer Meuw-
sen, herdacht, als een man van groot organi
satorisch talent, aan wien veel te danken was,
hij was een groot man. Spr. zei verder:
Wanneer ik verder een terugblik werp op
hetgeen sedert het vorige congres te Utrecht
door het bondsbestuur is gedaan, dan geloof
ik, de buitengewone omstandigheden in aan
merking genomen, te mogen zeggen, dat het
bestuur in menig opzicht met tevredenheid op
zijn werk mag terugzien.
De bond van incasso- en informatie-bu-
reaux is gesticht en bezit thans 24 af deelingen
en 400 correspondentschappen.
Vervolgens herinnerde spreker aan de bui
tengewone vergadering van 4 Juli j.L te
Utrecht gehouden en de daarop gevolgde
langdurige bespreking van het bestuur met
het departement van landbouw. De heer C.
Koenfaads, consulent van den Middenstand,
is voorloopig aangewezen als administrateur,
en voor de vestiging van het bureau van den
bond is een voorloopige overeenkomst ge
troffen met het bestuur van de Amsterdam-
sche Centrale Middenstandscredietbank,
waardoor in haar gebouw ons bureau en ar
chief op goede en goedkoope wijze gevestigd
is, en zoodoende heeft onze bona een cen
traalpunt gekregen.
De voorzitter sprak een woord van welkom
tot prof. Eerdmans en mr. Fokker, adviseur
van de Leidsche afdeeling van den Midden
standsbond.
Dé heer W. van Rossem Duchatel, voorzit
ter van den handeldrijvenden en industrieelen
middenstand, voor Leiden en omstreken, riep
den voorzitters, bondsbestuurders, afgevaar
digden en aanwezige leden een hartelijk wel
kom toe.
Spreker richt zich vervolgen» tot den heer
Koppel. Hij hield zich verzekerd de tolk te
zijn van alle aanwezigen, en van den geheele
georganiseerden middenstand in Nederland,
wanneer hij den nieuwen voorzitter liartelijk
dankt voor diens bereidwilligheid, het zeker
niet gemakkelijke mandaat van bondsvoorzit
ter te aanvaarden.
Daarna werden de notulen der vorige al
gemeene vergadering en van de buitengewo
ne vergadering gelezen en goedgekeurd.
Tot lid van het hoofdbestuur werd geko
zen de heer P. Heering te Deventer.
De inkomsten over 1915 wijzen een batig
saldo aan van 1705,40, uitgaven 2509,79.
De begrooting 1916 sluit in ontvangst en
uitgaat op een bedrag van 5413,40. Dfe
nu ging het er op los.
De dokter keek zoo rood als een kalkoen
van woede oyer ham schouder. Wat kwam er
nu? In zijn verontrustbare gedachten stond
er raeds met opvallende groote krulletters:
„Mijn allerliefste" of «en ander onbezonnen
meisjeswoord, toen haar stijf, recht, eenigszins
eigenzinige schrift op het papier verscheen.
„Zeer geachte heer
„Wel zoo!" dacht de dokter. „Ben ik blind
of wat doet zij daar? Hij keek nog eens. Neen
warempel, daar stond evenmin iets van liefste
als van luitenant of iets dergelijks, maar dui
delijk en stijf: Pagel. Zeer geachte heer Pa-
gel. Wel, lieve hemel, dat werd een brief aan
den ouden heer op Brei tendamm!
„Toe dokter, kijk niet over mijn schouder,
dat hindert me", zei Renate.
„Ja zoo", zei dokter en hij keek beschaamd
een anderen kant uit. „Ik wou slechts ik
dacht ik bekeek hier trouwens dé leuning
van mijn stoel. De rotting gaat los, je kunt er
je japon aan opscheuren".
„Och, is het waar?" zei Renate luchtig. In
tusschen gng de bel en een- aptient kwam naar
boven1.
Rneate hield met schrijven op en liet op
staande den brief open liggen. Hünefeld kon
nu op haar plaats gaan zitten. Hij zou door
heimelijk schuin te fijken alles hebben kunnen
lezen, want zij lette niet op hem en de metse
laarsgezel met de zieke borst, die voor hem
stond, zou natuurlijk geen beletsel zijn ge
weest. Maar hij waagde het niet ook maar
ijze een enkelen- blik op den brief te
werpen. Hij was daarvoor te wel opgevoed en
had daarvoor een te groot respect voor het
kleine eigenzinnige, bruin gelokte meisje, dat
aan zijn eigen schrijftafel haar buitensporige
dwaasheden uithaalde.
0è bleeke gezel vertrok en Hünefeld1 dacht
met een- soort van wanhopigen troost: ik blijf
zitten. Het is mijn stoel. Het is bovendien
mijn spreekuur en clan zit ik hier altijd. Maar
terwijl hij nog dacht, stond hij reeds lang
zaam en aarzelend op, weliswaar alsof hij
nog vastkleefde, maar toch de volgende secon
de reeds los zou zijn. Want Renate stond vlak
naast hem vastberaden weg en zei verstrooid
en- als of 't vanzelf uprak. „Als 't u blieft,
dokter, mag ik? Een beetje vlug, vóórdat er
weer een komt."
Ditzelfde spel werd nog tweemaal herhaald
Tusschen de consulten in liep Hünefeld
brommend als een zacht kokende ketel in het
vertrek op en neer. Hij zag met wantrouwende
oogen, dat Renate het velletje omsloeg en
eindelijk met het .derde kantje aanving. Het
spreekuur liep ten einde, de dokter moest weg
naar zijn patiënten, bij wie Renate niet had
te maken-. Zij deed dit aan de hand, dan
schreef zij ver-der als hij weg was.
Neen, dat mocht de duivel halen, maar dat
ging niet. Hij was tenslotte toch verantwoor
delijk voor het meisje. Voor den drommel, zij
was nog maar zeventien jaar, al deed zij ook
nog zoo zelfstandig en kordaat. -Hij bekleedde
hier dep laats van een vader. Was hij dan
slechts enkel een hulpelooze dwaas die in de
kamer rondloopt en zich dood ergert terwijl
zij vlak voor zijn oogen doet, wat zij wil en
dolle dingen uitvoert!
Hij kuchte eenmaal, tweemaal, driemaal,
Zonder succes. Hij snoot zijn neus en zei in
zijn zakdoek: „Het spreekuur is nu afgeloo-
f. Geen antwoord. De pen1 kraste, zoortat
De Wethouder, Voorzitter der Raadscom
missie van advies inzake de levensmiddelen-
voorziening te Alkmaar, brengt ter kennis
van belanghebbenden, dat het van heden af
VERBODEN zal zijn om suiker af te leveren
of te doen afleveren aan personen, DIE BUI
TEN DEZE GEMEENTE WOONACH
TIG ZIJN.
Overtreding dezer bepaling wordt gestraft
met gevangenisstraf van ten - oogste twee ja
ren of geldboete van tea hoogste zes duizend
gulden.
Alkmaar, 6 September, 1916.
De Wethouder voornoemd,
J. F. LUBBE.
it hem zenuwachtig maakte. „Ik moet nu
weg", zei hij. Niets. „Ben je nog niet klaar?"
„Ja, -dadelijk", zei Renate.
Hij wachtte maar dat scheen nooit te ko
men. Eindelijk Vermande hij zich. Met een
grooten stap, met een geweldige uitdrukking
heer J. Das Dzn., penningmeester van den
Bond, stelde voor aan de regeerin-g een adres
te zenden, waarin de Bond er op aandringt,
dat bij de nieuwe distributieregeling de
winstmarge voor den winkelier wordt vast
gesteld op 20 pet.
De heer Am. Cohen merkte op, dat in het
ontwerp-Distributiewet niets gezegd werd
betreffende de grossiers, makelaars en com
missionairs.
De heer v. d Maetsen vroeg wat eigenlijk
met een winstmarge van 20 pet. bedoeld
wordt. De heer Hermans Moons, secretaris
van het hoofdbestuur, gaf in overweging, dat
de plaatselijke vereenigingen zich per rekest
tot de gemeenteraden zullen wenden, met het
verzoek hen in de distributie te betrekken.
De heer Barends zeide, dat de macht van
de inkoopcentrale in Den Haag zoo groot is,
omdat niet toegelaten wordt, dat anderen in
voeren. De minister wil den middenstand niet
uitschakelen, maar hij doet dit wel degelijk,
hetgeen bij de distributie van margarine ge
bleken is. De heer Jentes meende dat van
maximum-winstcijfers geen sprake behoeft te
zijn, maar dat de handel vrij moet zijn. De
hefer Das zeide, dat bij den minister reeds
zeer is aangedrongen de makelaars en gros
siers niet uit te schakelen. Als winkelier is
hij tevreden met een bruto winst van 20 pet.
op regeeringsartikelen, tenminste in zijn
branches. De heer Duykera was van oordeel,
dat hier niet over een bepaald vak, maar over
het belang van den geheelen bond moet ge
sproken worden. De middenstand zit in den
knel als nooit tevoren het geval is geweest
Wij hebben een bestaansrecht, wij mogen
eischen en behoeven niet te verzoeken; het is
een eisch, dat de middenstander niet alleen
niet wordt uitgeschakeld, maar dat hij voor
aan komt te staan. Hij heeft te zorgen voor
zijn personeel en voor zijn belastingen, de
toestand is niet zooals hij behoort te zijn.
Het gaat niet aan zich met een jantje van
Leiden er af te laten maken. Van 20 pet.
moet niet gesproken worden, maar van een
bestaanszekerheid.
Na de pauze heette de voorzitter prol mr.
Aalberse, dr. Voerman, directeur van het
rijksbureau tot onderzoek van handelswaren,
den heer Harteveld, .voorzitter van het de
partement van Nijverheid en dr. v. Eek, dir
rectcur van het distributiebureau, welkom en
deelde mede, dat van den minister van land
bouw bericht is ontvangen dat hij verhinderd
is ter vergadering te komen, maar dat de heer
mr. J. C. A. Everwijn hem zal komen verte
genwoordigen. De wethouder van onderwijs
van de gemeente Leiden, de heer v. Hamel,
v uicraend burgemeester, en de heer van
Strijen, secretaris van Leiden, komen ter ver
gadering. De voorzitter heette ook hen harte-
ijk welkom en zeide, dat de vergadering dit
om den saanigeknepen mon-d trad hij gewich
tig nader, ging breed naast haar staan en
keek rechtstreeks en-openlijk over haar schou
der heen in d-en brief.
En wat las hij nul
In roerende, hartverscheurende uitdruk
kingen beschreef Renate den heer Pagel den
treurigen toestand van zijn neef en nicht.
Alsof zij op het punt waren te verhongeren.
„Als haar zoon thuiskomt treft hij haar schrei
ende aan. Hij heeft niets anders geleerd dan
luitenant zijn en nu heeft hij het vreeselijk
mocieüjk. U heeft hem zoo opgevoed en dus
moogt u hem niét in den steek laten. U moet
hem dadelijk weer helpen."
„Kijk nu eens aan, dacht Hünefeld. „Be
paald gebiedend. De oude kerel zal verwon
derd zijn. Hoe komt zij er toch bij Die edele
neef moet haar zeker om haar voorspraak
verzocht hehben. Sakkerloot, dat is immers
een grenzelooze laagheid-. En zij doet 'tl Na
tuurlijk! Zonder zich te bedenken, zonder
verstandige menschen om raad te, vragen.
Dat spreekt vanzelf. Die infame goedhar
tigheid- van het meisje men zou uit zijn vel
kunnen springen. En wat zal 't resultaat
zijn? Misschien dat de oude toegeeft na
zulk een brief 1 Ziedaar ik deed net ook!
Dan zaly de windhond in zijn vuistje
lachen. Zoo'n lafbek zonder Principe's is
immers toch slechts tot een enkele opvatting
van zoo'n bereidwilligheid in staat. Welja,
zulke kleine meisjes en een1 luitenant van de
garde! Neen, God helpe mij, maar die
schrijverij gaat niet weg!"
Hij balde zijn groote roode, slappe vuist,
sloeg plotseling zoo heftig, dat hij er zelf van
schrikte, op het blad, der schrijftafel, zoodat
alle voorwerpen rinkelden, een zegelring een
sprong maake en Renatefs pen in een plotse-
lingen haal over het halve kantje heen streek.
(Wordt vervolgd.)
1
