FEUILLETON.
ie ïZoevalli.
geleden in Alkmaar gehouden, toen is gead
viseerd, geen wijziging in de marktdagen te
brengen, daar de maatregel te veel zou in
grijpen in andere markten, o.a. te Leiden, te
Amsterdam en te Londen.
De heer Henneman had vernomen dat
deze redenen nu met meer bestonden en men
aan den Maandag als marktdag genoeg nad.
Hij wist niet dat deze kwestie ter sprake zou
komen en. had dus geen naüere inlichtingen
ingewonnen. Hij stelde voor de zaak een
maand uit te stellen en middelerwijl aan de
inzenaers van het request om nadere argu
menten te verzoeken.
Aldus werd besloten.
Bij de rondvraag vroeg de heer Henne
man naar aanleiding van een hem gedane
vraag of, als een college, vereeniging of par
ticulier persoon aan de Kamer een verzoek
om adhaesiebetuiging op een of ander advies
of iets dergelijks richtte, hij persoonlijk bij
de Kamer de zaak mocht toelichten. Degene,
die de vraag deed beriep zich op de open
baarheid van de veigaderingen der Kamer.
De voorzitter en de secr. lichtten
toe, dat dit geen recht gaf om in de vergade
ringen mondeling advies te geven, het hing
van de Kamer af, deze kon de personen, als
zij dit noodig oordeelde, hooren.
De heer van der K 1 e ij zou dit echter
met in een openbare vergadering willen zien
geschieden.
De voorzitter was het hiermede eens,
men kon in zoo'n geval aan de openbare ver
gadering een gesloten doen vooraf gaan.
De heer Potaieser gaf in overweging
om, inzake de kwestie van de Zondagsvee
markten, evenals bij een vorige gelegenheid
voeling te houden met de zusterkamers Pur-
mcrend en Hoorn.
De voorzitter was van oordeel, dat de
kamer de kwestie voor zichzelf had uit te
maken, was de zaak twijfelachtig, dan kon
men adijd nog de andere kamers raadplegen
De heer Messelaar wees op het be
zwaar dat de scheepvaart ondervond van het
watermalen op de Zes wielen, dat soms zoo'n
strooming veroorzaakte, dat de schepen met
konden varen, wat veel vertraging in de af
levering van goederen veroorzaakt. Hij vroeg
een concept-regeling dienaangaande van ue
Kamer.
De voorzitter vroeg den heer Messe
laar tegen de volgende vergadering een
schrifteujk voorstel in te dienen.
Hierna sluiting.
DISTRIBUANTEN-BELANGEN.
In het café Central waren gisterenavond 45
kruideniers en handelaren in grutterswaren
bijeen naar aanleiding van een advertentie in
dit blad, waarbij zij ter vergadering waren
opgeroepen. De pers werd toegelaten, op
voorwaarde dat geen namen van sprekers zou
den worden genoemd en vakbelangen onbe
sproken werden gelaten in het verslag.
De heer A. Beudeker opende de bijeenkomst.
Hij zeide de jongste te zijn van de leiders en
tot voorzitter te zijn aangewezen. Hij zou
echter gaarne den voorzittershamer aan een
ander overgeven.
Een der aanwezigen bracht dank aan het
voorloopig comité voor den gedanen oproep en
verzocht een uiteenzetting van het doel.
Een lid van het comité zeide -daarop dat de
jogste regeeringsmaatregelen aanleiding wa
ren, niet het distributiebureau of de burge
meester. De vrijheid van den winkelier was
hier groot geweest. Het nieuwste ministerieele
voorschrift bracht vele winkeliers in het ge
drang.
Spreker hoopte dat men het dezen avond
eens zou worden inzake de te nemen maatre-
Ï;elenhet benoemen van een comité ter behar-
iging van de belangen van den kruidenier en
grutter.
Een; der aanwezigen vroeg of er geen verre-
niging, hetzij tijdelijk of blijvend, kon worden
opgericht voor deze zaak.
Ik waardeer de bedoeling van het comité
zei een ander aanwezige, maar behoefte aan
een zoodanige vereeniging is hier niet. Nty'ij
hebben hier de middenstandsvereenigingen,
die nog steeds geen lid benoemden in ae com
missie van bijstand voor het distributiebedrijf.
De arbeidersvereenigingen zijn actief, zij heb
ben: altijd gezorgd menscben te hebben die bij
stand konden verleenen aan het distributiebe
drijf. De middenstanders waren niet zoo op
hun qui vive, we ondervinden daar nu de scha
de en den last van Spr. wilde bij de midden-
stansvcreenigingen aankloppen om leden te
benoemen van de commissie van bijïtand
De winkelier kan niet voldoen aan den
rechtmatigen eisch van het publiek om artike-
len te verkoopen tegen de vastgestelde prijzen
Spr. wilde graag medewerken aan een poging
om den winkelier een beteren naam te ver
schaffen.
Uit het comité werd gezegd, dat, als men
steun zocht bij de middenstandsvereenigingen,
men niet meer één was. Spr. zou bijna den m-
nister willen danken voor zijne bepalingen,
waardoor de winkeliers zoodanig werden ge
drukt, dat zij steun zoeken in en bij elkaar.
Spreker was er tegen zich te scharen onder de
hoede der middenstandsvereenigingen. De
ter vergadering aanwezige gossies en winkc
liers moesten hunne belangen aaneenbinden.
Als dat gebeurde, zou spreker er niet aan
twijfelen, of er zop iets bereikt kunnen
worden. Spreker had over de distributie in de
laatste dagen veel gesproken en haalde een
uitlating aan van den heer Ter Laan, burge
meester van Zaandam, dat de distributie na 't
teekenen van den- vrede nog wel drie jaren zou
voortduren en steeds aan de winkeliers een
boterham zou geven, zij het dan ook geen dik
ke.
Een -der vorige sprekers deelde de vergade
ring nog mede, dat door de Hanze als afge
vaardigde naar de commissie van bijstand
voor het distributiebedrijf was benoemd de
heer C. W. Keijsper en dat waarschijnlijk het
bestuur der Alkmaarsche Winkeliersvereen
heden (Donderdag) avond een afgevaardigde
zal benoemen. Deze spreker ging voort met
op te merken, dat er gezegd is, dat bij de dis
tributie de winkelier gehandhaafd zal blijven
maar, vroeg hij, zal er na eenigen tijd nog
wat te distribueeren zijn? De rijksdistributie
schiet nu al te kort in hare levering aan de
rijzen vastge
niet gezorgd
gemeenten. De minister heeft pr
steld voor artikelen, welke hij
heeft ter beschikking te hebben. Dit geeft veel
iedereen bereiken. Spreker zou daarom den
minister een telegram willen sturen omtrent
de uitingen op deze vergadering. Hij was over
tuigd, dat dit bij het publiek een goede uit
werking zou hebben en dat de menschen van
dew inkeliers een beteren indruk zouden krij
gen.
Een der andere aanwezigen merkte hier te
genover op, dat het wellicht beter zou zijn een
deputatie af te vaardigen, die persoonlijk al
les met den minister zou kunnen bespreker.
Een ander zei, dat het doel der vereeniging
moest zijn te bewerken, dat de besluiten van
den minister niet pas komen, als het heele
zoodje over de grens is.
Bij den heer Wen tink werd sterk aangedron
gen om toch de benoeming te aanvaarden,
waaraan deze ten slotte onder applaus toe
gaf. Ook de andere gekozenen lieten zich hun
ne benoeming welgevallen.
De tijd, die nog restte vóór de sluiting,
werd1 benut voor de bespreking van winke-
liersbelangen waarvan de pers verzocht werd
geen- woord te reppen.
De nieuwe vereeniging is gedoopt „Vereeni
ging van winkeliers in kruideniers- en grut
terswaren Alkmaar".
EXPORTVEILING VAN GROENTEN EN
FRUIT VOOR ALKMAAR EN
OMSTREKEN.
Hedenmorgen waren in het café van den
heer S. Koster alhier een groot aantal tuin
ders en handelaren uit Alkmaar en omgeving
bijeen, om de oprichting van een nieuwe ex
portveiling te bespreken.
De heer P. Jonker, voorzitter van de tuin
bouw- en handelsvereeniging „Algemeen Be-
on
Roman uit het k*Wt d«r lfcr ww.
naar 't Engalseh van RAFAëL MF'VTT*fl
51)
„Uwe verdraagzaamheid heeft de engelen
vreugde bereid", antwoordde zij hem, „en
toch was er iemand laag genoeg, om met u
en uw godsvrucht te spelen, Asad
Hij rukte zich los en liep van haar weg, ten
prooi aan hevige ontroering. Hij liep heen en'
weer in het maanlicht en zij strekte zich zee.
tevreden, op de kussens van den divan uit,
met groote bevalligheid, haar glinsterende
oogen zedig voor hem gesluierd in afwach
ting tot haar vergift zijn werking zou gedaan
hebben.
Zij zag hem stilstaan en zijn armen verhef
fen. alsof hij den hemel aanriep, alsof hij een
vraag deed aan de sterren, die in heldere
maanlicht fonkelden
Eindelijk kwam hij langzaam bij haar te
rug. Hij was nog steeds niet besloten. Er was
waarheid in wat zij gezegd hadmaar hij
kende en overwoog haar haat tegen Sakr-el-
Bahr, en wist, hoe die haar aanzette, om ieder
zijner daden zoo slecht mogelijk voor te st
len hij kende haar jaloezie voor Marzak en
daarom wantrouwde hij haar argumenten en
zichzelf Bovendien legde zijn liefde voor
Sakr-el-Bahr een groot gewicht in de scha?
van zijn oordeel. Zijn gemoed was in onrust
Genoeg", zei 'hij bijna ruw. ,,Ik smeek A
lah mij van nacht raad te geven En daarm
de liep hij haar voorbii. de treden op. en g'n
heZijUvolgde1hem. Den geheelen nacht lag zu
aan zijn voeten, gereed om bij het eerste krie-
De heer Akkerman wïMe eerst de kwtenure-
gel ing weten.
De voorzitter had van den heer Lokman
vernomen, dat de gemeente zich wel voor
zoo'n veiling zou willen in-teresseeren. De
commissie wilde de zaak het liefst in eigen
hand houden en de veiling zelf exploiteeren,
aangezien dat goedkooper is. Men kon dan
het terrein huren of in erfpacht zien te krijgen.
In de vegadering van „Algemeen Belang"
werd reeds voor 2500 aandeelen geteekend.
Het afmijntoestel zou evenwel alleen wei
2500 kosten
De commissie rekende dat men met 5000
wel klaar zou komen.
De heer Schipper ondersteunde het voor
stel van den heer Boersen, doch wenschtte te
vens de toezegging van de aanwezigen, dat zij
het door hen geteelde zouden aanvoeren.
De heer Stuifbergen, Heiloo, betoogde, dat
zij deze toezegging niet konden doen, aange
zien zij, wanneer te Heiloo een veiling kwam,
daar bleven.
De heer Akkerman oordeelde, dat te Heiloo
slechts een seizoenveiling mogelijk was. Het
geheele jaar door was daar een exportveiling
een onding.
De Heiloërs zouden met hun overige pro
ducten toch naar Alkmaar moeten komen.
De heer v. Saas Schermeer, wees er op, dat
er in de Schermeer reeds een 20 H.A. ge
scheurd is dat toch in Alkmaar geveild zou
worden, bovendien zou er om Alkmaar na de
oprichting toch nog wel meer gescheurd wor
den.
De heer Akkerman had geen tegenstanders
van de oprichting gehoord. Spr. wenschte de
zaak flink aan te pakken en daarom maar be-
enoegen.
Een der comité-leden verklaarde zich er te
gen zich onder de hoede te stellen van de mid
denstand&vereenigingen, omdat die als zooda
nig de belangen der kruideniers en grutters
niet dienen. Wij kunnen onze boontjes zelve
wel doppen, zei de spreker. Het eenige wat we
zouden kunnen doen, is, zoo noodig, de mid
denstandsvereenigingen om adhaesiebetuiging
vragen. De spreker pleitte voor oprichting van
een vereeniging van vakgenooten, zooals
slagers en anderen hebben.
Een ander lid van het comité zei wel te wi;
len meedoen aan oprichting van een vakbond
maar hij zou toch ook lid blijven van de mid
denstan-dsvereeniging, waarop werd opge
merkt, dat ieder der aanwezigen gerust lid
kon zijn van de op te richten vereeniging en
tevens van andere vereenigingen.
Uit de vergadering ging nog een stem
op voor oprichting van een voorloopig comité
omdat de grossiers en winkeliers op den duur
toch niet goed zouden kunnen samenwerken.
Een tijdelijke vereeniging van allen, die in het
kruideniersvak hun brood verdienen, zou dus
het meest aan te bevelen zijn.
De voorzitter stelde voor bij zitten en op
staan uit te maken of men een tijdelijke veree
niging zou oprichten. Geen der aanwezigen
stond op, waarop de voorzitter de oprichting
eener dusdanige vereeniging een feit verklaar
de.
Een der aanwezigen, een grossier, zei dat
een der vorige sprekers zeer terecht had opge
merkt, dat grossiers en winkeliers op den duur
toch niet goed zullen kunnen samenwerken,
dij vroeg daarom of zijne (spr.'s) aanwezig-
teid nog wel gewenscht was.
„We kunnen geen één missen, allen behoo-
ren hier", antwoordde het comité.
Alsnu stelde de voorzitter de benoeming
van' een bestuur aan de orde.
Een der aanwezigen stelde voor het voorloo-
■jig bestuur alsdefinidef te verkiezen, waar
op de voorzitter zei zeer beslist niet in het be
stuur te willen blijven en het beter te achten
dat eenige oudere aanwezigen als bestuursle
den werden aangewezen.
Na langdurige discussie werden van de co
mité-leden de heeren A Schellinker en J. Weij
ling, die zich disponibel stelden als bestuurs
leden der nieuwe \eieenigicg aangewezen. De
voorz., de heer A. Beudeker, werd overreed dat
voorbeeld te vo.gen. Voorts werden nog als
bestuursleden benoemd de he Ten E. G Wen-
tink met 28, J. M. Jansen met 27, J. Bak met
20 en J. Pastoor me' 16 Ummen. Een aantal
andere heeren hadden minder stemmen
De heer Wentmk zeide de benoeming we
gens drukke werkzaamheden niet te kunnen
aannemen. Wel wilde hij gaarne medewerken
het doel der verceriging te bereiken. Spreker
constateerde, dat B. en W. en de directeur van
het distributiebureau alles doen om het alge
meen belang te dienen, maar zij kunnen niet
lang opende de vergadering en deelde mede, sluiten: „wij richten een exportveiling te Alk-
Hqi .lia vArAAnio-incr rpArls in hecrinsel hesloot I maar op". Men richt niet dadelijk een veiling
op die goed marcheert. In Alkmaar heeft hij
dat die vereeniging reeds in beginsel besloot
tot oprichting en een commissie benoemde.
Deze commissie toog aan het werk en keek
allereerst uit naar een geschiktt errein en liet
het oog vallen op het afgesneden kanaalvak,
maakte hiervoor een plan, besprak dit met den
burgemeester, die er gunstig over oordeelde
en de commissie verwees naar den heer Lho-
man, die op haast aandrong. Aangezien zoo'n
veiling van het geteelde te Alkmaar alleen
niet kon bestaan, had men de teelders uit de
omgeving bijeen geroepen. Spreker vroeg of
er kans bestond, dat er van buiten aangevoerd
werd.
Een der aanwezigen, uiit Egmond-Binnen,
deelde mede, dat er ook getracht wordt om in
Heiloo een exportveiling op te richten. In spre-
ker's omgeving worden veel aardbeien, erwten
en boonen voor export geteeld. Spreker meen
de, dat een exportveiling in Alkmaar meer
recht van bestaan zou hebben. Werd er even
wel in Heiloo ook een opgericht, dan vreesde
spreker voor aanvoer uit zijn gemeente. Spr.
vroeg of de commissie al gegeven voor de ex-
plitatie had.
De heer Boersen, Schermeer, wilde eerst vast
stellen hoeveel ieder der aanwezigen dit jaar
teelde.
De heer Akkerman wees er op, dat hij ook
de vergadering als voorzitter van de asperge-
vereeniging bijwoonde. Als zoodanig kon hij
evenwel geen toezegging: doen, al gevoelde hij
zeer veel voor de oprichting van een exportvei
ling te Alkmaar. Geconstateerd1 werd, dat de
tuindersvereenigingen te Heiloo, de Rijp en
Schremerhom niet officieel tegenwoordig wa
ren.
De heer Akkennan wees er op, dat de teelt
aan de duinstreek seizoenteelt was.
De voorzitter wees er op, dat het in de be
doeling van de commissie lag om het geheele
aar door, zij het dan drie dagen per week
door te veilen.
De heeren Verhoeven, Postuma en Hooj
land wezen er op, dat zij hun artikelen bij
totstandkoming van een exportveiling, niet
meer te Langendijk zouden aanvoeren.
De heer Buis gaf den voorzitter in overwe
ging om de vergaderingen in -de buitenge
meenten bij te wonen om daar de zaak uiteen
te zetten Óm fer vergadering een opgave van
de teelt te doen gaf z.i. niet veel.
De voorzitter wees er nog op, dat het thans
de wil is van den minister dat zij hun produc
ten op de dichtsbijgelegen veiling aanvoeren.
Bleef hij deze meening handhaven, dan kon
men hem wel oprichten, dan moest men naar
Alkmaar. De minister zegt vandaag evenwel
zus en morgen zoo. Hoofdzaak was, dat er
genoeg aanvoer kwam.
De heer van Reenen gaf in overweging om
de vereenigingen aan te schrijven het door
hen in het vorig jaar aangevoerde op de op te
richten veiling aan te voeren.
De heer Boersen bleef er op aandringen om
als aanwezigen een opgave te doen.
ken van den dag een voornemen te versterken,
dat, zooals zij vreesde, nog zeer zwak was, en
terwijl hij onrustig sliep, sliep zij in 't geheel
niet, maar lag wakend met wijd geopende oo
gen.
Bij het eerste geluid van de stem van den
mueddin, sprong hij van zijn legerstede op,
om den oproep te gehoorzamen, en nauwelijks
waren de laatste tonen er van uitgeklonken, of
hij was overeind, klapte in de bandten, om sla
ven ter oepen, en zijn bevelen te geven, waar
uit zij opmaakte, dat hij dadelijk naar de ha-
haven ging.
„Moge Allah u verlicht hebben, Heer!"
riep zij. En zij vroeg: ,.Wat is uw besluit?"
„Ik ga een teeken zoeken", antwoordde hij
en vertrok, haar in een gemoedstoestand ach
terlatend, die ver van rustig was.
Zij riep Marzak en gelastte hem, zijn vader
te vergezellen. Zij fluisterde hem snel allerlei
aadgevingen in, over wat en hoe hij doen
moest.
„Je lot ligt nu in je eigen handen ver
maande zij hem.,„Zorg, dat je het nu stevig
vasthoudt"
Op het voorplein vond Marzak zijn vader
bezig een witten muiltzl te bestijgen, die voor
gebracht was. Hij was vergezeld door zijn vi
zier Tsamanni, Biskaine en eenige andere of
ficieren. Marzak verzocht mede te mogen
gaan. Het werd onverschillig toegestaan, en
zij gingen heen, Marzak naast zijn vader, een
weinig voor deNanderen. Een poos heerschte
er stilte tusscben vader en zoon, toe begon de
laatste.
„Ik smeek u, vader, dat gij besluit den trou-
weloozen Sakr-el-Bahr te ontzetten van het be
vel over dezen tocht".
Asad keek zijn zoon somber aan. „Het scrup
moet onmiddellijk vertrekken, als de koopvaar
der onderschept zal worden", zei hij. „Als
z 1. de grootste levensvatbaarheid.
De heer Smit deelde mede, dat de R.K. L.
en T. B. reeds besloten had, wanneer wij er
niet toe besloten, er een op te richten.
De heer Akkerman keurde verdeeldheid ten
zeerste af en was van meening, dat een alge-
meene beter was.
Bij acclamatie werd hierop tot oprichting
besloten.
De voorzitter zeide nog, van een een Alk
maarsch bestuurslid van de R.K. L. en T. B.
vernomen te hebben, dat zij hun plannen
slechts zouden voortzetten, indien wij de onze
stopzetten. Nu tot oprichting is besloten zul
len zij het dus niet doen.
De heer Akkerman oordeelde het voor bui
ten van veel invloed, hoe de regeling zou zijn.
De voorzitter zeide, dat hierover geen defi
nitief besluit was genomen. Wel had men ver
schillende regelingen onder de oogen gezien
De heer Akkerman gaf in overweging om
een commissie te benoemen die met een rege
ling voor den dag moest komen, om ten spoe
digste de veiling in werking te kunnen stel
len.
De voorziter gaf in overweging om de be
staande commissie met leden van buiten uit te
breiden, opdat men het ontwerp voor allen zoo
bevredigend mogelijk kon maken.
De heer Wagenaar meende, dat de bestaan
de commissie wel een reglement kon ontwer
pen. Men kon dan de niet-leden een hooger
percentage voor veilen laten betalen.
De voorzitter merkte op, dat dit thans, waai
een ieder verplicht werd om te veilen, niet
mocht.
De heer Wagenaar was overtuigd, dat de
veiling te Alkmaar zeer zeker levensvatbaar
heid zou hebben.
De voorzitter bleef er op aandringen om de
commissie met anderen uit teb reiden.
De heer de Reus oordeelde eveneens, dat
het gewenscht was de commissie uit te brei
den.
Nog gaf spreker in overweging om voor
het veilen een percentage gelijk aan andere
veilingen te nemen. Alkmaar met zijn gunsti
ge ligging zou zeker een goede exportveiling
krijgen. Va
/an handelaren had spreker reeds
toezegging, dat zij de op te richten veiling
zouden bezoeken.
Geen plaats lag zoo gunstig. De veiling
was bereikbaar met groote vaartuigen en
dicht aan het spoor gelegen.
De heer van Saasen, Schermeer, kreeg het
aanstaande jaar een millioen grove produc
ten. Het vorig jaar zag hij zich genoodzaakt
alles naar Amsterdam en vandaar per spoor
te verzenden. Kwam de veiling te Alkmaar,
dan kon de teelt in de Schermeer zooveel voor-
deeliger wordea. Naar zijn oordeel *as ge<m
plaats in N.-Holland zoo gunstig ge
legen. Na de circulatie van het plan conclu
deerde men dit algemeen gunstig. Hierop
stelde de heer Posthuma voor om de commit
sie met de heeren Akkerman, Egmond-Bin
nen, v. Reenen, Bergen, en Broersen, Scher
meer, uit te breiden
De heer Akkerman had geen tijd en gaf in
overweging iemand uit do afdeeling Schourl
te nemen. Het venvonder de hem, dat Schoorl
niet aanwezig \vas. Spreker was overtuigd
dat er van Schoorl veel zou komen. Met het
aanwijzen van personen moest men voorzich
tig zijn. 't Was jammer, dat de menschen uit
Heiloo niet vrij waren. Deze konden nu moei
lijk in de commissie zitting nemen. Hoewel
spreker vreesde, dat de veiling voor aardbeien
niet voldoen zou, meende hij, dat de culturen
wel spoedig aan een opgerichte veiling zou
den worden aangepast
De h.h. j. van Reenen, Bergen, S. Koppes,
Akersloot, S. Broersen, Schermere, A. Akker
man, Egmond-Binnen, werden als commissie
leden van buiten gekozen.
De heer Trompetter, St. Pan eras, drong er
op aan, om ook een koopman en wel den heer
Wagenaar in de voorloopige commissie te kie
zen.
De heer Akkerman bestreed dit.
Anderen oordeelden het met het oog op een
goeden opzet voor de zaak wel gewenscht.
De heer Akkennan zou geen principieel be
zwaar maken.
De heer C. Wagenaar te Alkmaar werd
hierop als zoodanig gekozen.
De heer Akkerman drong er op aan, om ook
iemand uit Heiloo in de commissie te kiezen.
De heer Stuifbergen wees er op, dat men te
Heiloo per tram naar Beverwijk vervoerde
De voorzitter wees er op, dat men daar ge
makkelijker per spoor naar Alkmaar zal kun
nen vervoeren.
Besloten werd om den hr. Westering te Hei
loo ook in de voorloopige commissie te kie
zen en de commissie van Alkmaar van 5 op 3
personen terug te brengen.
De heer v. Reenen meende, dat men door het
uitschrijven van een leening aan de gelden
moest komen.
Besloten werd deze zaak aan de commissie
over te laten.
De heer Akkennan vroeg wie de voorloopi
ge kosten be,aaide.
De voorzitter zeide, dat de tot nog toe ge
maakte kosten door de tuinbouwvereeniging
„Algemeen Belang" te Alkmaar gedragen
werden.
De voorzitter sloot hierop de vergadering.
BENOEMD.
Onze stadgenoot, de heer D. v. Diepen,
amötenaar ter secretarie te Ursem, is met in
gang van 1 Februari a.s. aiszoodanig be
noemd te Gennep (L.)
De heer H. Ruijter, tot dusverre redacteur
aan „Ons Blad" is benoemd tot 2e ambtenaar
propagandist bij de R. K. Land- en ruin
bouwbond te Leiden.
BELASTINGEN.
Bij koninklijk besluit is met ingang van 1
Mei opgeheven de inspectie der directe belas
tingen invoerrechten en accijnzen en inge
steld een idem le en 2e afdeeling. 1 ot inspec
teur der le afd is benoemd de heer A W.
Udo, tot idem der 2e aid. de heer J. C. A
Glazius, thans te Tiel.
TRAM NAAR BERGEN.
De H. IJ. S. M. stelt kosteloos ter beschik
king een aanvullingsblad voor de dienstre
geling van 8 Januari, aangevende een veran
dering in de tramdienst naar- en van Bergen
aan Zee. De tram naar Bergen aan Zee van
10 28 vertrekt voortaan om 10.15 van Alk
maar en komt om 10.46 in Bergen aan Zee
aan. De tram van Bergen aan Zee vertrekt in-
plaats van om 12.09 voortaan om 10.55 en
komt om 11.26 te Alkmaar aan.
Ook de heer v. d Tooren stelt aan de koo-
pers van zijn bekende dienstregeling een der-
g elijk supplement gratis beschikbaar.
NAGEKOMEN KALENDER.
Van de levensverzekeringmaatschappij Pié-
tas te Utrecht ontvingen we nog een practi-
schen en duidelijken maandkalender, die
vooral voor kantoorgebruik zich zeer goed
zal leenen. Sprekende kleuren geven het ge
heel een vroolijk uiterlijk.
SCHIETVEREENIGING
In de
ring der
„NIMROD"
jaarvergade-
gisteravond gehouden
Kon. erkende schietvereeniging ,Nim
rod*' werden, wegens periodiek aftreden, geko
zen tot voorzitter de heer A. P. Gerstel, tot
penningmeester de heer A. Boersen, tot com-
Sakr-el-Bahr het bevel niet voert, wie zal het
dan in 's hemels naam doen
„Beproef het met mij, vader", riep Marzak.
Asad glimlachte droevig. „Zijt gij het le
ven reeds moede, mijn zoon, dat gij den dood
wilt zoeken, en het schip ten verderve wilt voe
ren
„Gij zijt nog minder dan rechtvaardig, va
der", sprak Marzak.
„En toch meer dan vriendelijk, mijn zoon",
antwoordde Asad, en zij gingen zwijgend ver
der, tot zij aan den havendlam kwamen.
Het prachtige schip lag aan den wal ge
meerd en overal aan boord heerschte groote
drukte met de toebereidselen voor het vertrek.
Dragers liepen de brug op en neer, die het
schip met den wal verbond, met kisten levens
middelen, tonnen water, vaatjes buskruit en
andere benoodigdheden voor de reis, en juist
toen Asad en zijn gevolg aan de brug kwa
men, waren vier negers erop, gebukf onder het
gewicht van een reusachtige mand van palm
takken, die aan stokken op bun schoudtrs
'"'op het achterschip stond Sakr-el-Bahr mei I zij het geweten volmaakt rustig was.
Othamanni, Ali, Jasper-Reis, en eenige an de- „Men heeft mij voorgesteld, dat ik
re officieren. Op de brug heen en weer liepen J
Larocque en Vigitello, twee bekeerde bootslie
den, de een Franschman en de ander Italiaan,
die de laatste twee jaren iedere reis met hem
hadden meegemaakt. Larocque bad het toe
zicht over het laden van het schip en gaf zijn
bevelen omtrent het plaatsen van voorraad
daar, van water ginds, en van kruit bij den
grooten mast Vigitello inspecteerde voor het
laatst de slaven1 aan de riemen
Toen de mand van palmtakken aan boord
gebracht werd riep Larocque, ze bij den groo
ten mast neer te zetten. Maar Sakr-el-Bahr
kwam tusschenbeide, en gelastte ze op den
achtersteven te brengen in de kajuit op het
nrdd-e niets hu tnnc aan ooora. marzaK ja&f-truam j J"
de anderen volgden hem. Op dit oogenblik stellen. „In het denkbeeld, dat zulk een arm-
achterdek.
Asad was afgestegen en stond met Marzak
naast hem bij den brug, toen de jongen einde
lijk zijn vader verzocht, zelf het bevel over den
tocht op zich te nemen, en hem mede te laten
gaan als zijn luitenant, om zoo het zeeman
schap te leeren.
Asad keek hem eigenaardig aan, maar ant
woordde niets, hij cing aan boord. Marzak
en de anderen volg
eerst werd Sakr-el-Bahr de tegenwoordigheid
van den Dey gewaar, en hij kwam dadelijk
naar voren, om hem op zijn schip te ontvan
gen. Zoo hij inwendig plotseling onrustig
werd, zijn gelaat bleef kalm. en zijn blik even
trotsch en vast als gewoonlijk.
„Moge de vrede van Allah u en uw huis
overschaduwen, machtige Asad", luidde zijn
groet. „Wij zijn op het punt van te vertrekken,
en ik zai te veiliger wegzeilen, als gij mij ge
zegend hebt."
Asad keek hem verwonderd aan. Zooveel on
beschaamdheid, zulk een rust na hun laatste
onderhoud, scheen den Dey ongelooflijk, ten-
„Waarom lachtet ge?" vroeg hij kortaf.
„Waarom? Of de dwaasheid van zulk een
voorstel," antwoordde Sakr-el-Bahr haastig,
te haastig, om een diplomatische antwoord te
geven.
Nog donkerder werd, de blik van den Dey.
„Dwaasheid?" vroeg hij. „Waarin bestaat de
dwaasheid
Sakr-el-Bahr haastte zich, zijn fout te her-
meer zal
doen, dan dezen tocht zegenen dat ik het
bevel zal voeren", antwoordde hij, Sakr-el-
Bahr nauwkeurig opnemende. Hij bemerkte
het plotseling flikeren van diens oogen, het ee
nige, uiterlijke teeken van zijn innerlijke ont
roering.
„Het bevel voeren?" herhaalde Sakr-el-Bahr.
„Is* dat u voorgesteld?" En hij lachte even,
als om dat denkbeeld te verwerpen.
Die lach was een tactische fout. Hij zette
Asad aan. Hij liep langzaam over het mid
dendek naar den 'hoofdmast, want het schip
had een voormast en grooten mast. Daar
hield hij weer stil, om Sakr-el-Bahr aan te
zien, die naast hem liep.
zalige onderneming uw krachten waard is, en
den Leeuw van het Geloof zou dwingen, zijn
klauwen uit te slaan. Gij," ging hij voort met
diepe verachting, „gij, o hela van honderd
roemrijke gevechten, waar geheele vioten aan
deelnamen, gij zoudt zee kiezen' voor zulk een
nietig werk, één schip, om een enkele Spaan-
sche galei aan te vallenHet zou uw grooten
naam onwaardig zijn, beneden de waardig
heid van uw moed!' en met een gebaar stap
te hij van het onderwerp af.
Maar Asad bleef hem met koele oogen en
ondoorgrondelijk gelaat aanzien. „Sinds gis
teren heeft hier een verandering plaats ge
had", zei hij.
„Een verandering, Heer?"
„Gisteren pas op de marktplaats hebt gij
mij trachten over ie halen, dezen tocht mede te
maken en het bevel op mii te nemen", herin
nerde Asad hem, met nadruk sprekende. „Gij
zelf hebt de herinnering opgeroepen aan vroe
ger dagen, toen wij, met het zwaard in de
hand, zij aan zij de ongeloovigen aanvielen,
en gij verzocht mij, opnieuw naast u te vech
ten. En nu Hij spreide zijn handen uit,
toorn ftikerde in zijn blik. „Van waar die ver
andering?" vroeg hij scherp.
Wordt vwvulgd
