DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
im.
No. 48.
Honderd en negen^iendejaafganc.
AhonnnmentsDriis oer 3 maanden f 1.—fr. o. post f 1.25. fldyertentiepriisl2iCt. p. regel, groote letters naar plaatsruimte. Brieven Ir. N. V. Boek- en Handelsdrukkerij Y.h. HERWls. COSTER 4 ZOON, Voordam C 9. ïelefnr. 3.
MAANDAG
26 FEBRUARI.
FEUILLETON.
NEDERLAND.
ifgji.
Met 20 ct. oorlogstoeslag op den abonnementsprijs per 3 maanden.
ALKMAAR, 26 Februari.
Er zijn thans eenige bijzonderheden over
het drama bij de Scilly-eilanden van den 22en
Februari.
Om ongeveer 6 uur in den namiddag ver
richtte de Duitsche onderzeeër zijn noodlottig
werk. Of er al werd geseind: „wij varen voor
de Nederlandsche regeering," de Duitschers
antwoordden daarop niet, hun parool bleef
„vijf minuten tijd om in de booten te gaan."
Zoo moesten de bemanningen hals over kop
hun schepen verlaten, zelfs ontbrak de tijd
om de scheepspapieren mee te nemen. De on
derzeeër, beschreven als eeni buitengewoon
vaartuig met twee kanonnen, kon niet wach
ten de vrees, dat Engelsche patrouillesche
pen zouden kunnen opdagen zal wel de reden
van die haast geweest zijn. En toen werden1
de schepen onderhanden genomen als pijp
jes in een kermisschiettent. De bemanningen
zwierven in de open booten rond, maar ge
lukkig was het weer goed en de zee kalm, de
booten werden opgepikt en de manschappen
aldus in veiligheid gebracht.
Het schijnt, dat de Jacatra, de Noor der dijk
en de Oaasterland tot zinken: zijn gebracht en
dat de Bandoeng, de Eemland, de Zaandijk
en de Menado opgezet of binnengesleept zijn.
Het gebeurde kan men natuurlijk van ver
schillende kanten bekijken. Maar één kant
doet zich voor iedereen gelijk vooronze zee
lieden hébben aan een ernstig gevaar bloot
gestaan, waaraan zij gelukkig zijn ontsnapt,
onze handelsvloot heeft een paar kostelijke
en kostbare schepen verloren, die wij in ver
band met het voedingsvraagstuk zoo noode
kunnen missen. Vaststaat verder dat een
Duitsche onderzeeërs-commandant deze on
rechtmatige daad heeft verricht en dat der
halve Duitschland daarvoor aansprakelijk
moet worden gesteld Tot zoover is er wel
geen verschil van meening mogelijk. Anders
staat het echter, wanneer men het geval
draait en keert. Dan valt het oog op andere
kanten, die zich niet gelijk aan alle beschou
wers voordoen. Er zijn er, die de schuld toe
schrijven aan de Duitsche regeering, welke
zich niet stoort aan de belangen en nooden
der onzijdigen, welke ook tegenover de neu
tralen „rücksichtslos" optreedt, welke terrori
seert om te terroriseeren. Zij zijn van oor
deel, dat er met protesten niets meer te be
reiken valt, dat wij nu maar van leer moeten
trekken. Anderen werpen de schuld op de
Engelsche regeering, die onze schepen maar
vasthoudt en chicaneert, zoodat, wanneer ze
uitvaren, zij bijüa zeker aan het Duitsche ge
vaar niet kunnen: ontkomen.
Weer anderen geven de schuld aan den tor-
pilleerden Duitschen kapitein ter zee. Zij re
deneeren aldusde Engelsche en de Duitsche
regeeringen toonen inderdaad medewerking
voor volstrekte veiligheid. De schepen zouden
veiliger hebben gevaren, indien1 ze den En-
gelschen autoriteiten om inlichtingen hadden
gevraagd naar den te nemen koers of de
te nemen voorzorgsmaatregelen Ze zouden
niet zijn blootgesteld geweest aan het torpe
do-gevaar, indien ze maar niet voor 17 Maart
zee gekozen hadden. Immers eerst na dien da
tum kon de Duitsche regeering, gelijk zij met
stelligheid heeft aangekondigd, instaan
voor volstrekte veiligheid. De schepen zijn
zonder den eenen en zonder den anderen
waarborg uitgevaren. Natuurlijk zullen
daarvoor doorslaande redenen hebben gegol
den, al zijn die thans nog niet bekend. Men
heeft een proef genomen, maar die proef is
mislukt en wel door de schuld van den com
mandant van den Duitschen onderzeeër. Had
aie kapitein maar even willen luisteren, dan
had hij zijn onrechtmatige daad niet ge
pleegd, dan was het geheele drama voorko
men.
Nu het drama er echter is, moet Neder
land, de gevolgen' zoo dragelijk mogelijk po
gen te maken. Het zou dit niet doen, als het
de sabel ging trekken. Dan zou het drama
juist de ergste gevolgen krijgen. Die weelde
zou het zich kunnen veroorloven, wanneer
Nederland Amerika was of ergens aan een
verre zee lag. Nu kan Nederland niets an
ders doen, dan staan op vergoeding van het
door een onrechtmatige daad toegebrachte
nadeel. Maar dan ook met volle kracht. En
dan denke men niet aan vergoeding in geld,
maar vergoeding in wat verloren is gegaan
en wat wij niet kunnen missen: vergoeding
aan scheepsruimte
En wanneer wij dit laatste betoog tot het on
ze maken, dan zouden wij daaraan de hoop
willen toevoegen, dat onze regeering inder
daad in die richting werkzaam zou kunnen
zijn.
Ook nu weer doet zich het eigenaardige ge
val voor, dat de Duitsche torpedo's, die de
Tollandsche schepen troffen, gevoelige bres
sen geschoten hebben in de financiën van
Duitsche verzekeringsmaatschappijen. Im
mers de schepen waren allen tegen den ver
scherpten onderzeeërsoorlog verzekerd
men spreekt van een bedrag van 40 millioen
gulden. De grootste sommen dragen de ver-
eenigde Zwitserscbe Verzekeringsmaatschap
pijen, maar dan komen er Duitsche, vervol
gens eenige Engelsche, eindelijk kleine Deen-
sche, Nöorsche, Zweedsche en Hollandsche
verzekeringssocieteiten. Gevreesd wordt, dat
de Scandinavische maatschappijen niet aan
haar verplichtingen kunnen voldoen.
Militair nieuws is er weinig. Alleen zij aan-
geteekend, dat de Engelschen er in slaagden
aan de Ancrebeek het dorp Serre te bezetten.
De gestrande Duitsche onderzeeër U 30 is
te Vlissingen geintemeerd De bemanning
zou heden naar Bergen worden gebracht.
Dokter Stilltried
Roman naar het Duitsch van
DORA DUNCKER.
7)
Wanneer hij Richard te Wolkenstein liet
komen, dan sloeg hij twee vliegen in een
klap of eigenlijk drie Hij was de goede oom,
die Marietje's droeve tranen stilde, die door
zijn weldadigheid een overhaast huwelijk
voorkwam en die ten derde op zijn minst ge
nomen een soort amusement voor het feest
leverde.
Richard in de toga op te treden van den
Hygiatempel, bij Bengaalsche verlichting,
balladen van Schiller voordragend, dat zou
lang geen gekfiguur maken.
Maar neen, dat ging niet, dat kon in geen
geval. Bij Richard's steeds toenemenden
zucht naar alcohol als hij welsprekend
werd als hij oude geschiedenissen op-
dischte als men hem uitvroeg als de
lieeren curatoren goede maatjes met hem
werden
Frits werd beurtelings warm en koud.
Vandaag over zes weken schreef men den
eersten October! Dan moest het voorloopig
contract, dat voor een proefjaar geldig was
in een voor vijf jaren veranderd worden'
Neen, het ging niet het zou een al te ge
waagd spel zijn.
Dus iets anders. Maar dat andere kwam,
ondanks Stillfried's werkzamen geest, zoo
maar niet opdoemen.
Steeds weer keerden zijn gedachten terug
naar hetgeen zijn wil aan banden legde,
naar hetgeen hem zijn gedrag jegens Ri-
hard voorschreef.
KORTE BERICHTEN.
De Zaterdag gepubliceerde Engelsche
leger-begrooting bepaalt het effectief van het
Engelsche leger, uitgezonderd de troepen wel
ke in Indië dienen, op vijf millioen man.
Een blad te Nieuw-York meldt, dat het
gouvernement inlichtingen heeft ontvangen,
omtrent eem complot, dat tegen' het leven van
Wilson zou zijn gesmeed. Een onderzoek is
aan den gang
De Duitschers hebben' bij Baranowitsj
aan het oostfront „tanks" tegen de Russen ge
bruikt Ze hadden niet de minste moreele uit
werking op de soldaten en hun eerste toepas
sing had geen enkel resultaat, zegt het Pe-
tersburgsche Telegraaf-agentschap.
De torpillêjering van het Zweedsche
stoomschip ,JEdda", heeft, naar het onder
zoek heeft uitgemaakt, ten onrechte plaats ge
had. „Men heeft reden om aan te nemen dat
de eigenaars van het schip en lading voor
hun verlies schadeloos zullen worden ge
steld," meldt het Wolffbureau.
De Gemeenteraad van Nieuw-York
heeft er bij de Staat Nieuw-York op het in
stellen van een levensmiddelen-distributiebe
drijf aangedrongen. In sommige streken van
Amerika zijn hongeropstootjes voorgekomen.
De premies voor zeeverzekering zijn
door de Italiaansche Maatschappijen tot op
7 pet. verhoogd, terwijl de regeering vergun
ning heeft gegeven dit percentage zoo noo-
dig te overschrijden/. Vóór den oorlog was de
premie 2 pet.
VERTOO GTOT DE DUITSCHE
In opdracht der regeering heeft de Neder
landsche gezant te Berlijn een ernstig ver
toog tot de Duitsche regeering gericht in
zake de schending van het Hollandsche
grondgebied door een Duitsch luchtschip op
17 dezer.
DE GETORPILLEERDE SCHEPEN.
Heel Nederland was Zaterdag ontroerd
door het bericht over de torpilleering in het
groot van Nederlandsche schepen.
Vrijdagavond reeds kwam het bericht aan
het ministerie van buitenlandsche zaken,
maar de Minister wilde het nog niet publi-
ceeren om geenonrust te verwekken bij de
betrekkingen van de opvarenden, daar om
trent het lot van de bemanningen niets hoe
genaamd bekend was en de Minister daar
omtrent eerst meer zekerheid wilde hebben.
Gelukkig kan worden gezegd, dat alle opva
renden zijn gered.
Het stoomschip „Menado", waarvan eerst
werd gezegd, dat het aan het gevaar was
ontsnapt, omdat het naar Falmouth was- te
ruggekeerd wegens schade aan üe machine,
blijkt achteraf toch ook getorpilleerd. Het
bleef drijvende en is naar Falmouth gesleept
De opvarenden werden op de Scilliy-eilam
den geland. De „Bandoeng" is nog gezon
ken. Behalve Nederlandsche zijn ook Duit
sche assurantiemaatschappijen bij de getor-
pilleerde schepen betrokken.
In kringen, welke met de regeering in
nauwe betrekking staan, is men volgens de
Tel. overtuigd, dat minister Loudon zich
thans niet zal bepalen tot een protest en hel
vragen van financieele vergoeding voor de
getorpilleeide schepen, maar den wensch
kenbaar zal maken, dat de Duitsche regee
ring nog op een andere wijze, welke voor
onze scheepvaart onmiddellijk van belang is,
het geleden verlies zal vergoeden.
De voor vertrek naar Noord-Amerika in de
Rotterdamsche haven gereed liggende sciie-
I pen zullen voorloopig niet uitvaren, maar
wachten tot de noordelijke route voldoende
veilig geacht kan worden
Om verkeerde indruukken naar aanleiding
van het torpedeeren van de Nederlandsche
stoomschepen Jacatra, Bandoeng, Noorder-
dijk, Zaandijk, Eemland en Gaasterland bij
de Scilliy-eilanden op 22 Februari te 5 uur
nam, door een Duitsche duikboot te voorko
men, stelt het Duitsche gezantschap het vol
gende vast:
Met het oog op den toestand van de Ne
derlandsche schepen in Engelsche havens
werd de termijn om uit te varen, die op 5
Februari was afgeloopen, tot op 9 Februari
des middags verlengd. Nadat deze termijn
door de Nederlandsche schepen niet had
kunnen worden benut, werd hun als laatste
mogelijkheid om de Engelsche havens met
zekerheid te kunnen verlaten en naar het
westen uit het versperde gebied te stoomen,
een tijdstip niest later dan middernacht van
10 op 11 Februari gegeven. Daar om rede
nen, die aan Engeland waren te wijten, ook
deze termijn niet kon worden benut, heeft
Duitschland met het oog op den van toe
stand van Nederland en zijne scheepvaart,
het verlaten van Engelsche havens naar mo
gelijkheid gesteund en op 14 Februari den
reeders de volgeqde verdere concessies ge
daan:
De Nederlandsche schepen te Dartmouth
en Falmouth kunnen uitvaren hetzij op 22
Februari of op 17 Maart. Op 22 Februari
kan hun slechts betrekkelijke veiligheid ge
waarborgd worden. Eerst op 17 Maart kan
volstrekte zekerheid worden gegeven, daar
vóór dien datum niet alle Duitsche strijd
krachten desbetreffende instructies met volle
zekerheid konden hebben ontvangen. De
schepen varen gezamenlijk in de voor het
Amerikaansche - passagiersverkeer aangebo
den vaargeul naar het westen uit het ver
sperde gebied en daarbuiten daaromheen,
'l egen mijnengevaar kan geen waarborg ge
geven worden
Reeds op 6 Februari was den reeders ver
trouwelijk medegedeeld, dat het versperde
gebied in grooten omvang met mijnen was
bezaaid. Aan de reeders der uitgevaren en
door een uiterst betreurenswaardig samen
werken van ongelukkige, doch buiten onze
macht liggende omstandigheden te gronde
gegane schepen, was mitsdien bekend, dat
zij op 22 Februari slechts op betrekkelijke,
d.w.z. van gelukkige of toevallige omstan
digheden afhankelijke veiligheid konden re
kenen.
Hetzelfde begrip van betrekkelijke veilig
heid geldt ook thans nog voor de vrije vaar
geul in de Noordzee, welke Duitschland
evenzeer om aan de Nederlandsche behoeften
tegemoet te komen door verandering der
grenzen van het versperde gebied heeft inge
steld, terwijl zoodanige of dergelijke tege
moetkoming van ErfgeiSchen kant tot heden
nog in geen enkel opzicht heeft plaats ge
had Op 3 Februari werd n.l. den reeders
bekend gemaakt, dat het nieuw vrijgegeven
gebied in de Noordzee na drie dagen betrek
kelijk veilig was, maar dat volstrekte zeker
heid tegen aanvallen, zonaer waarschuwing
eerst na 30 dagen, dus ongeveer op 5 Maart,
zou bestaan.
Dezelfde bepaling geldt ook voor de I'ort
Said liggende Nederlandsche schepen, die
door bijzondere tegemoetkoming van Duit
schen kant door herhaalde verschuiving van
den termijn onlangs een nieuwen termijn
van uitvaren hebben toegestaan gekregen
De reeders in Rotterdam meenen, dat in
de verklaring van den Duitschen gezant,
zuoai j,i.eii mjUisdieiü aan t^ch eui zter
geflatteerde waarheid voorkomt. De gezant
vermeldt toch, dat aan de Nederlandsche
schepen als laatste mogelijkheid om Engel
sche havens veilig te verlaten, werd aange
geven het middernachtelijk uur van 10 op 11
Februari, en dat van dezen termijn geen ge
bruik kon worden gemaakt om redenen die
aan Engeland waren te wijten. Deze concesr
sie kan men slechts naar waarde schatten,
als men weet, dat de Duitsche marine-atta
ché te 's-Gravenhage den lOen Februari, des
avonds 7 uur, van deze beschikking aan de
reederijen heeft kennis gegeven. En men be
grijpt, dat het onder de tegenwoordige om
standigheden niet mogelijk was, om tusschen
7 en 12 uur de noodige instructies in Enge
land te hebben. Dat van de concessie dus
geen gebruik kon worden gemaakt ligt voor
de hand en Engeland staat daar geheel1 bui
ten.
MAIS.
De prijs van maïs, uitsluitend bestemd om
aan de gemeentebesturen te worden verstrekt
voor ruiling tegen rogge oogst 1916, be
draagt deze week voor alle soorten 235
per last van 2000 K.G. of 8,22% per 70
K.G., zoowel te Rotterdam als te Amsterdam
te ontvangen.
MANNEN VAN DE „YARROWDALE"
Zaterdag zijn te Oldenzaal twee zeelieden
aangekomen van een getorpilleerd Engelsch
schip, een Nederlander en een Griek, wonen
de in Amerika. Ze waren in gezelschap van
de bemanning der „Yarrowdale" in Duitsch
land gevangen gehouden en ook met deze
vrijgelaten. Over de ondervonden behande
ling lieten ze zich zeer ongunstig uit
BINNENLAND
INDIë.
Aardbeving op Bali. Op Bolengleng alleen
zijn 14 menschen gedood, 127 huizen en 181
tempels ingestort en beschadigd. Omtrent de
schade op Zuid-Bali zijn nog slechts onvol
doende inlichtingen ingekomen. Men schat
dat het aantal dooden 1300 bedraagt.
DE „VRIJE GEDACHTE"
EN DE MILITAIREN.
De heer Mendels, lid der Tweede Kamer,
had den minister vragen gesteld naar aanlei
ding van het niet bestellen van het weekblad
„De Vrije Gedachte" in de legerplaats Mil-
lingen.
De minister heeft daarop geantwoord, dat
hem de weigering van den commandant be
kend was. De minister achtte dit redelijk en
rechtmatig,' omdat bedoeld weekblad stukken
opneemt van anti-militairistische strekking,
welke somtijds dienstweigering zelfs eervol
noemen. Ten einde verspreiding van het
blad in de legerplaats Milligen zooveel mo
gelijk tegen te gaan, ligt het voor de hand,
antwoordde de minister, dat ook gefrankeer
de brieven in gesloten enveloppe, welke ken
nelijk van het hoofdbestuur der vereeniging
afkomstig zijn, niet vanwege de militaire
overheid aan hun adres worden bezorgd.
Hij wist heel goed, dat hij jegens zijn
broeder groote verplichting had, maar ook
dat hij zijn schuld jegens hem niet kon af
doen. Hij moest nu weer, zooals in honderd
andere gevallen, handelen tegen zijn betere
natuur en zijn beter weten in.
De A die hij voor vijf jaren lichtzinnig
had gezegd, trok een B, waaraan schijnbaar
feen einde wilde komen, achter zich aan.
chijnbaar slechts, God zij; dank! Zoodia hij
zijn vijfjarig contract voor Wolkenstein in
den zak had, was hij weer vrij man, en kon
inhalen, wat hij verzuimd, goed maken wat
hij misdaan had. De patiënten zouden dan
niet meer te klagen hebben. Er zou hem
dan geen vaal spook meer op den rug zitten,
dat hem toefluisterde: „Waarom zou jij je
met hen aftobben? Het is immers niet
waard er mee te beginnen? Als het je tegen
loopt, kun je morgen wel op straat zitten."
Het zou dan niet meer op het verleden
pochen, hem niet voor de toekomst bang
maken, dat ellendige grauwe spook! Het
zou hem dan niet meer zoo luid in de ooren
schreeuwen, dat hij al het andere daardoor
vergat, en zijn vakkennis zoo geheel naar de
maan ging, dat hij zich door een meisje,
zooals die Trude Kleemann, die misschien
hier of daar eens haar neus in een ziekenka
mer had gestoken, moest laten beschamen.
Goddank, dat zou dan uit zijn. Hij zou
een geneesheer wezen „sans peur et sans re-
proche." Men zou geloovig en vertrouwend
een bedevaart naar Wolkenstein doen, zooals
men optrekt naar Karlsbad en Mariënbad.
Elke vrije minuut zou hij voor de studie ge
bruiken, om verder in de wetenschap door
te dringen, 's Winters, omstreeks Kerst
mis, wanneer gewoonlijk alle sanatoria leeg
staan, zou een assistent zijn plaats innemen
Dan wilde hij de groote klinieken te Berlijn,
Weenen en München bezoeken. Hij wilde de
beróemde hospitalen van Parijs bestudeeren
en de inrichtingen voor teringlijders aan den
Nijl. Geen werk zou hem te zwaar, geen
moeite te veel zijfl.
Dan zou ook zijn hart, zijn menschenlief-
de weer kunnen spreken.
Richard zou levenslaan zijn tehuis bij
hem kunnen hebben. Voor de kinderen van
Richard zou hij zooveel doen als in zijn ver
mogen was.
Marietje kon dan met haar Radtke trou
wen en met diens honderdduizend gelukkig
worden, als Amalie tenminste goed gehoord
had. Voor 't oogenblik echter moest nie
mand hem in den weg komen, niemand
stoornis brengen in zijn omgeving, het
moest nu op alle manieren verhinderd wor
den, dat iemand zijn krachten aan Wolken
stein onttrok en ze versplinterde aan allerlei
overtollige dingen. Radtke, Marietje, beiden
moesten op hun post blijven, zich voor 't
oogenblik alle liefdesgedachten uit het hoofd
zetten. Wanneer 't niet anders ging, dan
moest hij ze van elkaar vervreemden, iets
tusschen hen plaatsen, al was dat ook nog
zoo onwaarschijnlijk. Ze mochten elkaar pas
liefhebben na den eersten October. Vóór
dien tijd kon er, in welk opzicht ook, geen
sprake van zijn.
Stilfried spande al zijn verbeeldingskracht
in. Hoe kon hij Marietje en Radtke, beiden
door en door goede menschen, in eikaars
oogen verdacht en slecht maken? Zou hij
een van beiden een minnehandel aanwrij
ven? Zij zouden hem niet gelooven, de een
zou troost bij den ander zoeken, hun teeder-
heid zou er slechts door toenemen, ook wil
de hij zich in geen geval van een ernstig mo
tief bedienen Als hij eens een grap kon be
denken, waarmee hij ze van elkaar hield,
totdat hij zijn zaak had gewonnen!
Hij was reeds lang opgesprongen en liep
volgens zijn gewoonte, wanneer mj geheel
van iets vervuid was, in ae kamer op en
neer.
Bij de kleine canapetafel, tegenover de ra
men, bleef hij staan. Hier was hij gewoon
met zijn patiënten té bespreken en af te doen,
wat niet onvoorwaardelijk aan zijn schrijfta
fel moest geschieden. Hier had mj Marietje
dien uiitiaag nog met een opdracht gelast,
zonder dat zij hem ook maar een vriendelijk
gezicht getoond, of een vriendelijk, laat
staan vertrouwelijk woord tot hem gespro
ken had.
Met vriendschappelijke oprechtheid zou
bij deze stemming^ egens hem bij haaf niets
truc bedenken.
te bereiken zijn. Hij moest de een of andere
Werktuigelijk zoekend, aldoor zoekend,
dwaalde btilifried's blik over den kleinen
hoek, totdat hij eindelijk bleef rusten op de
waterkaraf midden op het blad met glazen,
dat hier voor zijn patiënten klaar stond. In
den zenuwachtigen toestand waarin elk sa
menzijn met hem het jonge ding scheen te
brengen, had Marietje daar straks bijna de
geheele karaf leeggedronken. Het water te
Wolkenstein was zeker niet te verachten,
maar een drinkvermogen zooals hij dat reeds
meermalen bij zijn nicht had waargenomen,
was toch iets heel eenigs.
En plotseling kreeg hij een guitigen inval,
zooals in zijn studententijd, plotseling wist
hij, hoe hij met beiden moest te werk gaan,
hoe hij ze mogelijk tot een kort uitstel van
hun voorgenomen verbintenis kon brengen.
Hij lachte hardop, 't Was wellicht geen
aardige grap, maar toch een bruikbare inval,
die zijn uitwerking niet zou missen, wan
neer hij vriend Radtke, den braven, soliden.
Gemengd nieuws
MONUMENT-THOMSON.
De bijzondere soort manner voor het mo
nument Thomson is uit België aangekomen.
De beeldhouwer Charles van Wijk heeft ver
klaard, wanneer er nu verder niets onver
wachts gebeurt, zóó tijdig gereed te zullen
komen, dat de onthulling van het monument
zal kunnen plaats hebben op 15 Juni a.s.
Iet is dan drie jaar geleden, dat Thomson
tij Durazzo sneuvelde.
HET IJS.
De vaart tusschen Amsterdam en Rotter
dam is hersteld, zoowel over de Gouwe en
het Aarkanaal als over Leiden.
Het verkeer per gierpont tusschen Nijme
gen en Leut is weer mogelijk.
De Rijn is bij Arnhem losgeraakt, het ijs
gezeten burger niet geheel verkeerd beoor-
Zoodra het verliefde paar in de nabijheid
kwam, zou hij de proef nemen met zijn in
val. Dat moest er nog bijkomen, dat hij
zich door het blonde krulhaar en de treuri
ge, blauwe oogen van dit jonge meisje op
zwart zaad liet zetten!
Hij schoot weer in den lach en wierp zijn
mooi hoofd achterover Hij moest er door
heen, er mocht van komen, wat wilde.
In de kleine, berookte achterkamer van de
„Linde", die op een ouden verwilderden
vruchten- en groentetuin uitzag, was het wel
en wee van Wolkenstein lang en breed' door
curatoren beredeneerd.
De schoolmeester was in een goed voor
bereide redevoering tot aan den oorsprong
der stichting teruggegaan. Hij had in her
innering gebracht, dat voor een reeks van
jaren slot Wolkenstein als de zomerverblijf
plaats van een schijnbaar welgestelden
Frankforter burger was ontstaan, dat de
heer Semmelweis het slot echter nooit met
zijn familie had bewoond, daar hij onver
wacht in geldelijke verlegenheid was ge
raakt. Voor een betrekkelijk billijken prijs
was de bezitting in handen der heeren Kom-
feld, Heimlich, Wohlschlager en Rappold,
hun waarden medeburger en nu intiemen
collega overgegaan. En toen bij de vier
heeren het nobele besluit tot rijpheid was
gekomen om Wolkenstein tot een sanatori
um te maken, dat wil zeggen tot een zegen
voor het landschap, hadden de heeren hem,
den spreker en den koster, den heer Alt-
mann, de eer bewezen, hen tot mede-curator
van de inrichting te kiezen.
Wordt vervolgd.
J
AiKMAARSCE SOiRART.