DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. im. No. 48. Honderd en negen^iendejaafganc. AhonnnmentsDriis oer 3 maanden f 1.—fr. o. post f 1.25. fldyertentiepriisl2iCt. p. regel, groote letters naar plaatsruimte. Brieven Ir. N. V. Boek- en Handelsdrukkerij Y.h. HERWls. COSTER 4 ZOON, Voordam C 9. ïelefnr. 3. MAANDAG 26 FEBRUARI. FEUILLETON. NEDERLAND. ifgji. Met 20 ct. oorlogstoeslag op den abonnementsprijs per 3 maanden. ALKMAAR, 26 Februari. Er zijn thans eenige bijzonderheden over het drama bij de Scilly-eilanden van den 22en Februari. Om ongeveer 6 uur in den namiddag ver richtte de Duitsche onderzeeër zijn noodlottig werk. Of er al werd geseind: „wij varen voor de Nederlandsche regeering," de Duitschers antwoordden daarop niet, hun parool bleef „vijf minuten tijd om in de booten te gaan." Zoo moesten de bemanningen hals over kop hun schepen verlaten, zelfs ontbrak de tijd om de scheepspapieren mee te nemen. De on derzeeër, beschreven als eeni buitengewoon vaartuig met twee kanonnen, kon niet wach ten de vrees, dat Engelsche patrouillesche pen zouden kunnen opdagen zal wel de reden van die haast geweest zijn. En toen werden1 de schepen onderhanden genomen als pijp jes in een kermisschiettent. De bemanningen zwierven in de open booten rond, maar ge lukkig was het weer goed en de zee kalm, de booten werden opgepikt en de manschappen aldus in veiligheid gebracht. Het schijnt, dat de Jacatra, de Noor der dijk en de Oaasterland tot zinken: zijn gebracht en dat de Bandoeng, de Eemland, de Zaandijk en de Menado opgezet of binnengesleept zijn. Het gebeurde kan men natuurlijk van ver schillende kanten bekijken. Maar één kant doet zich voor iedereen gelijk vooronze zee lieden hébben aan een ernstig gevaar bloot gestaan, waaraan zij gelukkig zijn ontsnapt, onze handelsvloot heeft een paar kostelijke en kostbare schepen verloren, die wij in ver band met het voedingsvraagstuk zoo noode kunnen missen. Vaststaat verder dat een Duitsche onderzeeërs-commandant deze on rechtmatige daad heeft verricht en dat der halve Duitschland daarvoor aansprakelijk moet worden gesteld Tot zoover is er wel geen verschil van meening mogelijk. Anders staat het echter, wanneer men het geval draait en keert. Dan valt het oog op andere kanten, die zich niet gelijk aan alle beschou wers voordoen. Er zijn er, die de schuld toe schrijven aan de Duitsche regeering, welke zich niet stoort aan de belangen en nooden der onzijdigen, welke ook tegenover de neu tralen „rücksichtslos" optreedt, welke terrori seert om te terroriseeren. Zij zijn van oor deel, dat er met protesten niets meer te be reiken valt, dat wij nu maar van leer moeten trekken. Anderen werpen de schuld op de Engelsche regeering, die onze schepen maar vasthoudt en chicaneert, zoodat, wanneer ze uitvaren, zij bijüa zeker aan het Duitsche ge vaar niet kunnen: ontkomen. Weer anderen geven de schuld aan den tor- pilleerden Duitschen kapitein ter zee. Zij re deneeren aldusde Engelsche en de Duitsche regeeringen toonen inderdaad medewerking voor volstrekte veiligheid. De schepen zouden veiliger hebben gevaren, indien1 ze den En- gelschen autoriteiten om inlichtingen hadden gevraagd naar den te nemen koers of de te nemen voorzorgsmaatregelen Ze zouden niet zijn blootgesteld geweest aan het torpe do-gevaar, indien ze maar niet voor 17 Maart zee gekozen hadden. Immers eerst na dien da tum kon de Duitsche regeering, gelijk zij met stelligheid heeft aangekondigd, instaan voor volstrekte veiligheid. De schepen zijn zonder den eenen en zonder den anderen waarborg uitgevaren. Natuurlijk zullen daarvoor doorslaande redenen hebben gegol den, al zijn die thans nog niet bekend. Men heeft een proef genomen, maar die proef is mislukt en wel door de schuld van den com mandant van den Duitschen onderzeeër. Had aie kapitein maar even willen luisteren, dan had hij zijn onrechtmatige daad niet ge pleegd, dan was het geheele drama voorko men. Nu het drama er echter is, moet Neder land, de gevolgen' zoo dragelijk mogelijk po gen te maken. Het zou dit niet doen, als het de sabel ging trekken. Dan zou het drama juist de ergste gevolgen krijgen. Die weelde zou het zich kunnen veroorloven, wanneer Nederland Amerika was of ergens aan een verre zee lag. Nu kan Nederland niets an ders doen, dan staan op vergoeding van het door een onrechtmatige daad toegebrachte nadeel. Maar dan ook met volle kracht. En dan denke men niet aan vergoeding in geld, maar vergoeding in wat verloren is gegaan en wat wij niet kunnen missen: vergoeding aan scheepsruimte En wanneer wij dit laatste betoog tot het on ze maken, dan zouden wij daaraan de hoop willen toevoegen, dat onze regeering inder daad in die richting werkzaam zou kunnen zijn. Ook nu weer doet zich het eigenaardige ge val voor, dat de Duitsche torpedo's, die de Tollandsche schepen troffen, gevoelige bres sen geschoten hebben in de financiën van Duitsche verzekeringsmaatschappijen. Im mers de schepen waren allen tegen den ver scherpten onderzeeërsoorlog verzekerd men spreekt van een bedrag van 40 millioen gulden. De grootste sommen dragen de ver- eenigde Zwitserscbe Verzekeringsmaatschap pijen, maar dan komen er Duitsche, vervol gens eenige Engelsche, eindelijk kleine Deen- sche, Nöorsche, Zweedsche en Hollandsche verzekeringssocieteiten. Gevreesd wordt, dat de Scandinavische maatschappijen niet aan haar verplichtingen kunnen voldoen. Militair nieuws is er weinig. Alleen zij aan- geteekend, dat de Engelschen er in slaagden aan de Ancrebeek het dorp Serre te bezetten. De gestrande Duitsche onderzeeër U 30 is te Vlissingen geintemeerd De bemanning zou heden naar Bergen worden gebracht. Dokter Stilltried Roman naar het Duitsch van DORA DUNCKER. 7) Wanneer hij Richard te Wolkenstein liet komen, dan sloeg hij twee vliegen in een klap of eigenlijk drie Hij was de goede oom, die Marietje's droeve tranen stilde, die door zijn weldadigheid een overhaast huwelijk voorkwam en die ten derde op zijn minst ge nomen een soort amusement voor het feest leverde. Richard in de toga op te treden van den Hygiatempel, bij Bengaalsche verlichting, balladen van Schiller voordragend, dat zou lang geen gekfiguur maken. Maar neen, dat ging niet, dat kon in geen geval. Bij Richard's steeds toenemenden zucht naar alcohol als hij welsprekend werd als hij oude geschiedenissen op- dischte als men hem uitvroeg als de lieeren curatoren goede maatjes met hem werden Frits werd beurtelings warm en koud. Vandaag over zes weken schreef men den eersten October! Dan moest het voorloopig contract, dat voor een proefjaar geldig was in een voor vijf jaren veranderd worden' Neen, het ging niet het zou een al te ge waagd spel zijn. Dus iets anders. Maar dat andere kwam, ondanks Stillfried's werkzamen geest, zoo maar niet opdoemen. Steeds weer keerden zijn gedachten terug naar hetgeen zijn wil aan banden legde, naar hetgeen hem zijn gedrag jegens Ri- hard voorschreef. KORTE BERICHTEN. De Zaterdag gepubliceerde Engelsche leger-begrooting bepaalt het effectief van het Engelsche leger, uitgezonderd de troepen wel ke in Indië dienen, op vijf millioen man. Een blad te Nieuw-York meldt, dat het gouvernement inlichtingen heeft ontvangen, omtrent eem complot, dat tegen' het leven van Wilson zou zijn gesmeed. Een onderzoek is aan den gang De Duitschers hebben' bij Baranowitsj aan het oostfront „tanks" tegen de Russen ge bruikt Ze hadden niet de minste moreele uit werking op de soldaten en hun eerste toepas sing had geen enkel resultaat, zegt het Pe- tersburgsche Telegraaf-agentschap. De torpillêjering van het Zweedsche stoomschip ,JEdda", heeft, naar het onder zoek heeft uitgemaakt, ten onrechte plaats ge had. „Men heeft reden om aan te nemen dat de eigenaars van het schip en lading voor hun verlies schadeloos zullen worden ge steld," meldt het Wolffbureau. De Gemeenteraad van Nieuw-York heeft er bij de Staat Nieuw-York op het in stellen van een levensmiddelen-distributiebe drijf aangedrongen. In sommige streken van Amerika zijn hongeropstootjes voorgekomen. De premies voor zeeverzekering zijn door de Italiaansche Maatschappijen tot op 7 pet. verhoogd, terwijl de regeering vergun ning heeft gegeven dit percentage zoo noo- dig te overschrijden/. Vóór den oorlog was de premie 2 pet. VERTOO GTOT DE DUITSCHE In opdracht der regeering heeft de Neder landsche gezant te Berlijn een ernstig ver toog tot de Duitsche regeering gericht in zake de schending van het Hollandsche grondgebied door een Duitsch luchtschip op 17 dezer. DE GETORPILLEERDE SCHEPEN. Heel Nederland was Zaterdag ontroerd door het bericht over de torpilleering in het groot van Nederlandsche schepen. Vrijdagavond reeds kwam het bericht aan het ministerie van buitenlandsche zaken, maar de Minister wilde het nog niet publi- ceeren om geenonrust te verwekken bij de betrekkingen van de opvarenden, daar om trent het lot van de bemanningen niets hoe genaamd bekend was en de Minister daar omtrent eerst meer zekerheid wilde hebben. Gelukkig kan worden gezegd, dat alle opva renden zijn gered. Het stoomschip „Menado", waarvan eerst werd gezegd, dat het aan het gevaar was ontsnapt, omdat het naar Falmouth was- te ruggekeerd wegens schade aan üe machine, blijkt achteraf toch ook getorpilleerd. Het bleef drijvende en is naar Falmouth gesleept De opvarenden werden op de Scilliy-eilam den geland. De „Bandoeng" is nog gezon ken. Behalve Nederlandsche zijn ook Duit sche assurantiemaatschappijen bij de getor- pilleerde schepen betrokken. In kringen, welke met de regeering in nauwe betrekking staan, is men volgens de Tel. overtuigd, dat minister Loudon zich thans niet zal bepalen tot een protest en hel vragen van financieele vergoeding voor de getorpilleeide schepen, maar den wensch kenbaar zal maken, dat de Duitsche regee ring nog op een andere wijze, welke voor onze scheepvaart onmiddellijk van belang is, het geleden verlies zal vergoeden. De voor vertrek naar Noord-Amerika in de Rotterdamsche haven gereed liggende sciie- I pen zullen voorloopig niet uitvaren, maar wachten tot de noordelijke route voldoende veilig geacht kan worden Om verkeerde indruukken naar aanleiding van het torpedeeren van de Nederlandsche stoomschepen Jacatra, Bandoeng, Noorder- dijk, Zaandijk, Eemland en Gaasterland bij de Scilliy-eilanden op 22 Februari te 5 uur nam, door een Duitsche duikboot te voorko men, stelt het Duitsche gezantschap het vol gende vast: Met het oog op den toestand van de Ne derlandsche schepen in Engelsche havens werd de termijn om uit te varen, die op 5 Februari was afgeloopen, tot op 9 Februari des middags verlengd. Nadat deze termijn door de Nederlandsche schepen niet had kunnen worden benut, werd hun als laatste mogelijkheid om de Engelsche havens met zekerheid te kunnen verlaten en naar het westen uit het versperde gebied te stoomen, een tijdstip niest later dan middernacht van 10 op 11 Februari gegeven. Daar om rede nen, die aan Engeland waren te wijten, ook deze termijn niet kon worden benut, heeft Duitschland met het oog op den van toe stand van Nederland en zijne scheepvaart, het verlaten van Engelsche havens naar mo gelijkheid gesteund en op 14 Februari den reeders de volgeqde verdere concessies ge daan: De Nederlandsche schepen te Dartmouth en Falmouth kunnen uitvaren hetzij op 22 Februari of op 17 Maart. Op 22 Februari kan hun slechts betrekkelijke veiligheid ge waarborgd worden. Eerst op 17 Maart kan volstrekte zekerheid worden gegeven, daar vóór dien datum niet alle Duitsche strijd krachten desbetreffende instructies met volle zekerheid konden hebben ontvangen. De schepen varen gezamenlijk in de voor het Amerikaansche - passagiersverkeer aangebo den vaargeul naar het westen uit het ver sperde gebied en daarbuiten daaromheen, 'l egen mijnengevaar kan geen waarborg ge geven worden Reeds op 6 Februari was den reeders ver trouwelijk medegedeeld, dat het versperde gebied in grooten omvang met mijnen was bezaaid. Aan de reeders der uitgevaren en door een uiterst betreurenswaardig samen werken van ongelukkige, doch buiten onze macht liggende omstandigheden te gronde gegane schepen, was mitsdien bekend, dat zij op 22 Februari slechts op betrekkelijke, d.w.z. van gelukkige of toevallige omstan digheden afhankelijke veiligheid konden re kenen. Hetzelfde begrip van betrekkelijke veilig heid geldt ook thans nog voor de vrije vaar geul in de Noordzee, welke Duitschland evenzeer om aan de Nederlandsche behoeften tegemoet te komen door verandering der grenzen van het versperde gebied heeft inge steld, terwijl zoodanige of dergelijke tege moetkoming van ErfgeiSchen kant tot heden nog in geen enkel opzicht heeft plaats ge had Op 3 Februari werd n.l. den reeders bekend gemaakt, dat het nieuw vrijgegeven gebied in de Noordzee na drie dagen betrek kelijk veilig was, maar dat volstrekte zeker heid tegen aanvallen, zonaer waarschuwing eerst na 30 dagen, dus ongeveer op 5 Maart, zou bestaan. Dezelfde bepaling geldt ook voor de I'ort Said liggende Nederlandsche schepen, die door bijzondere tegemoetkoming van Duit schen kant door herhaalde verschuiving van den termijn onlangs een nieuwen termijn van uitvaren hebben toegestaan gekregen De reeders in Rotterdam meenen, dat in de verklaring van den Duitschen gezant, zuoai j,i.eii mjUisdieiü aan t^ch eui zter geflatteerde waarheid voorkomt. De gezant vermeldt toch, dat aan de Nederlandsche schepen als laatste mogelijkheid om Engel sche havens veilig te verlaten, werd aange geven het middernachtelijk uur van 10 op 11 Februari, en dat van dezen termijn geen ge bruik kon worden gemaakt om redenen die aan Engeland waren te wijten. Deze concesr sie kan men slechts naar waarde schatten, als men weet, dat de Duitsche marine-atta ché te 's-Gravenhage den lOen Februari, des avonds 7 uur, van deze beschikking aan de reederijen heeft kennis gegeven. En men be grijpt, dat het onder de tegenwoordige om standigheden niet mogelijk was, om tusschen 7 en 12 uur de noodige instructies in Enge land te hebben. Dat van de concessie dus geen gebruik kon worden gemaakt ligt voor de hand en Engeland staat daar geheel1 bui ten. MAIS. De prijs van maïs, uitsluitend bestemd om aan de gemeentebesturen te worden verstrekt voor ruiling tegen rogge oogst 1916, be draagt deze week voor alle soorten 235 per last van 2000 K.G. of 8,22% per 70 K.G., zoowel te Rotterdam als te Amsterdam te ontvangen. MANNEN VAN DE „YARROWDALE" Zaterdag zijn te Oldenzaal twee zeelieden aangekomen van een getorpilleerd Engelsch schip, een Nederlander en een Griek, wonen de in Amerika. Ze waren in gezelschap van de bemanning der „Yarrowdale" in Duitsch land gevangen gehouden en ook met deze vrijgelaten. Over de ondervonden behande ling lieten ze zich zeer ongunstig uit BINNENLAND INDIë. Aardbeving op Bali. Op Bolengleng alleen zijn 14 menschen gedood, 127 huizen en 181 tempels ingestort en beschadigd. Omtrent de schade op Zuid-Bali zijn nog slechts onvol doende inlichtingen ingekomen. Men schat dat het aantal dooden 1300 bedraagt. DE „VRIJE GEDACHTE" EN DE MILITAIREN. De heer Mendels, lid der Tweede Kamer, had den minister vragen gesteld naar aanlei ding van het niet bestellen van het weekblad „De Vrije Gedachte" in de legerplaats Mil- lingen. De minister heeft daarop geantwoord, dat hem de weigering van den commandant be kend was. De minister achtte dit redelijk en rechtmatig,' omdat bedoeld weekblad stukken opneemt van anti-militairistische strekking, welke somtijds dienstweigering zelfs eervol noemen. Ten einde verspreiding van het blad in de legerplaats Milligen zooveel mo gelijk tegen te gaan, ligt het voor de hand, antwoordde de minister, dat ook gefrankeer de brieven in gesloten enveloppe, welke ken nelijk van het hoofdbestuur der vereeniging afkomstig zijn, niet vanwege de militaire overheid aan hun adres worden bezorgd. Hij wist heel goed, dat hij jegens zijn broeder groote verplichting had, maar ook dat hij zijn schuld jegens hem niet kon af doen. Hij moest nu weer, zooals in honderd andere gevallen, handelen tegen zijn betere natuur en zijn beter weten in. De A die hij voor vijf jaren lichtzinnig had gezegd, trok een B, waaraan schijnbaar feen einde wilde komen, achter zich aan. chijnbaar slechts, God zij; dank! Zoodia hij zijn vijfjarig contract voor Wolkenstein in den zak had, was hij weer vrij man, en kon inhalen, wat hij verzuimd, goed maken wat hij misdaan had. De patiënten zouden dan niet meer te klagen hebben. Er zou hem dan geen vaal spook meer op den rug zitten, dat hem toefluisterde: „Waarom zou jij je met hen aftobben? Het is immers niet waard er mee te beginnen? Als het je tegen loopt, kun je morgen wel op straat zitten." Het zou dan niet meer op het verleden pochen, hem niet voor de toekomst bang maken, dat ellendige grauwe spook! Het zou hem dan niet meer zoo luid in de ooren schreeuwen, dat hij al het andere daardoor vergat, en zijn vakkennis zoo geheel naar de maan ging, dat hij zich door een meisje, zooals die Trude Kleemann, die misschien hier of daar eens haar neus in een ziekenka mer had gestoken, moest laten beschamen. Goddank, dat zou dan uit zijn. Hij zou een geneesheer wezen „sans peur et sans re- proche." Men zou geloovig en vertrouwend een bedevaart naar Wolkenstein doen, zooals men optrekt naar Karlsbad en Mariënbad. Elke vrije minuut zou hij voor de studie ge bruiken, om verder in de wetenschap door te dringen, 's Winters, omstreeks Kerst mis, wanneer gewoonlijk alle sanatoria leeg staan, zou een assistent zijn plaats innemen Dan wilde hij de groote klinieken te Berlijn, Weenen en München bezoeken. Hij wilde de beróemde hospitalen van Parijs bestudeeren en de inrichtingen voor teringlijders aan den Nijl. Geen werk zou hem te zwaar, geen moeite te veel zijfl. Dan zou ook zijn hart, zijn menschenlief- de weer kunnen spreken. Richard zou levenslaan zijn tehuis bij hem kunnen hebben. Voor de kinderen van Richard zou hij zooveel doen als in zijn ver mogen was. Marietje kon dan met haar Radtke trou wen en met diens honderdduizend gelukkig worden, als Amalie tenminste goed gehoord had. Voor 't oogenblik echter moest nie mand hem in den weg komen, niemand stoornis brengen in zijn omgeving, het moest nu op alle manieren verhinderd wor den, dat iemand zijn krachten aan Wolken stein onttrok en ze versplinterde aan allerlei overtollige dingen. Radtke, Marietje, beiden moesten op hun post blijven, zich voor 't oogenblik alle liefdesgedachten uit het hoofd zetten. Wanneer 't niet anders ging, dan moest hij ze van elkaar vervreemden, iets tusschen hen plaatsen, al was dat ook nog zoo onwaarschijnlijk. Ze mochten elkaar pas liefhebben na den eersten October. Vóór dien tijd kon er, in welk opzicht ook, geen sprake van zijn. Stilfried spande al zijn verbeeldingskracht in. Hoe kon hij Marietje en Radtke, beiden door en door goede menschen, in eikaars oogen verdacht en slecht maken? Zou hij een van beiden een minnehandel aanwrij ven? Zij zouden hem niet gelooven, de een zou troost bij den ander zoeken, hun teeder- heid zou er slechts door toenemen, ook wil de hij zich in geen geval van een ernstig mo tief bedienen Als hij eens een grap kon be denken, waarmee hij ze van elkaar hield, totdat hij zijn zaak had gewonnen! Hij was reeds lang opgesprongen en liep volgens zijn gewoonte, wanneer mj geheel van iets vervuid was, in ae kamer op en neer. Bij de kleine canapetafel, tegenover de ra men, bleef hij staan. Hier was hij gewoon met zijn patiënten té bespreken en af te doen, wat niet onvoorwaardelijk aan zijn schrijfta fel moest geschieden. Hier had mj Marietje dien uiitiaag nog met een opdracht gelast, zonder dat zij hem ook maar een vriendelijk gezicht getoond, of een vriendelijk, laat staan vertrouwelijk woord tot hem gespro ken had. Met vriendschappelijke oprechtheid zou bij deze stemming^ egens hem bij haaf niets truc bedenken. te bereiken zijn. Hij moest de een of andere Werktuigelijk zoekend, aldoor zoekend, dwaalde btilifried's blik over den kleinen hoek, totdat hij eindelijk bleef rusten op de waterkaraf midden op het blad met glazen, dat hier voor zijn patiënten klaar stond. In den zenuwachtigen toestand waarin elk sa menzijn met hem het jonge ding scheen te brengen, had Marietje daar straks bijna de geheele karaf leeggedronken. Het water te Wolkenstein was zeker niet te verachten, maar een drinkvermogen zooals hij dat reeds meermalen bij zijn nicht had waargenomen, was toch iets heel eenigs. En plotseling kreeg hij een guitigen inval, zooals in zijn studententijd, plotseling wist hij, hoe hij met beiden moest te werk gaan, hoe hij ze mogelijk tot een kort uitstel van hun voorgenomen verbintenis kon brengen. Hij lachte hardop, 't Was wellicht geen aardige grap, maar toch een bruikbare inval, die zijn uitwerking niet zou missen, wan neer hij vriend Radtke, den braven, soliden. Gemengd nieuws MONUMENT-THOMSON. De bijzondere soort manner voor het mo nument Thomson is uit België aangekomen. De beeldhouwer Charles van Wijk heeft ver klaard, wanneer er nu verder niets onver wachts gebeurt, zóó tijdig gereed te zullen komen, dat de onthulling van het monument zal kunnen plaats hebben op 15 Juni a.s. Iet is dan drie jaar geleden, dat Thomson tij Durazzo sneuvelde. HET IJS. De vaart tusschen Amsterdam en Rotter dam is hersteld, zoowel over de Gouwe en het Aarkanaal als over Leiden. Het verkeer per gierpont tusschen Nijme gen en Leut is weer mogelijk. De Rijn is bij Arnhem losgeraakt, het ijs gezeten burger niet geheel verkeerd beoor- Zoodra het verliefde paar in de nabijheid kwam, zou hij de proef nemen met zijn in val. Dat moest er nog bijkomen, dat hij zich door het blonde krulhaar en de treuri ge, blauwe oogen van dit jonge meisje op zwart zaad liet zetten! Hij schoot weer in den lach en wierp zijn mooi hoofd achterover Hij moest er door heen, er mocht van komen, wat wilde. In de kleine, berookte achterkamer van de „Linde", die op een ouden verwilderden vruchten- en groentetuin uitzag, was het wel en wee van Wolkenstein lang en breed' door curatoren beredeneerd. De schoolmeester was in een goed voor bereide redevoering tot aan den oorsprong der stichting teruggegaan. Hij had in her innering gebracht, dat voor een reeks van jaren slot Wolkenstein als de zomerverblijf plaats van een schijnbaar welgestelden Frankforter burger was ontstaan, dat de heer Semmelweis het slot echter nooit met zijn familie had bewoond, daar hij onver wacht in geldelijke verlegenheid was ge raakt. Voor een betrekkelijk billijken prijs was de bezitting in handen der heeren Kom- feld, Heimlich, Wohlschlager en Rappold, hun waarden medeburger en nu intiemen collega overgegaan. En toen bij de vier heeren het nobele besluit tot rijpheid was gekomen om Wolkenstein tot een sanatori um te maken, dat wil zeggen tot een zegen voor het landschap, hadden de heeren hem, den spreker en den koster, den heer Alt- mann, de eer bewezen, hen tot mede-curator van de inrichting te kiezen. Wordt vervolgd. J AiKMAARSCE SOiRART.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1917 | | pagina 1