DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Tabak J. R. Keuss
FEUILLETON.
I1
No. 52.
Honderd en negentiendejaargang.
1917.
Abonnementsprijs per 3 maanden f 1—fr. d. post f 1.25. Advertentieprijs^ct. p. regel, groote letters naar plaatsruimte. Brieven Ir. N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v.h. HERWls. COSTER ZOON, Voordam C 9. TtOfnr. 3.
VRIJ l> AO 2 BI A ART.
Dokter Stillfried
NEDERLAND.
Rantsoeneering.
Met 20 ct. oorlogstoeslag op den abonnementsprijs per 3 maanden.
ALKMAAR, 2 Maart.
De dorpen bij Bapaume
Men moet bij het woord dorpen niet denken
aan de dorpen, zooals wij die kennen. Met de
in de legerberichten vermelde namen worden
bedoeld de plekken, waar eens kerken, torens,
woningen enz. hebben gestaan. Al die gebou
wen zijn weg, zijn weggewerkt, zijn wegen
geworden. Zijn de gebouwen tot puin gescho
ten, dan wordt het puin gebruikt om-de groo
te, geel-gjrijze vlakte, welke uitsluitend be
staat uit dikke, vloeibare modder, te bestraten.
Stoomwalsen persen het in de modder, en
zoo krijgt men de harde heirbanen, waarover
verkeer mogelijk is. De dorpen van weleer, ze
worden dus straten, en alleen op de kaart
valt na te gaan, waar ze hebben gelegen.
Maar dit in orde maken van het onbegaanba
re en onherberj .ame terrein gaat niet van
vandaag tot morgen. Daarvoor is heel wat
tijd, arbeid en organisatie noodig.
De Duilschers hebben thans de verwoes
tingstactiek stelselmatig gevolgd. Blijkens de
Engelsche berichten1 wordt alles vernield, dat
den tegenstanders eeni schuilplaats zou kun
nen bieden, dat hun nut zou kunnen1 geven.
Zoo komen de Engelschen in het open, mod-
derterrein, door de Duitschers na de vernie
ling verlaten.
Men vraagt zich af, hoe lang dit vernie
lingswerk moet voortduren. Verleden jaar
werd de mogelijkheid wel eens besproken,
dat heel Noord-Frankrijk, heel België, met
den grond gelijk zou moeten worden gemaakt,
om „bevrijd" te worden. Wanneer men aan
neemt, zooals door sommigen gedaan wordt,
dat de Duitsche terugtocht zal worden voort
gezet op den ingeslagen wijze, totdat de linie
Pont-a-Mousson-Aken is bereikt, dan ziet
men de mogelijkheid als gruwelijke werkelijk
heid voor oogen, dan is het vrij bioedlooze
krijgsbedrijf van nu niet minder ontzettend
dan het bloedige offensief, dat verleden jaar
omstreeks dezen tijd werd ingezet.
Doch de Duitsche terugtocht zal wel heel
wat eerder gestaakt worden. In elk geval
heeft nu zoowel als toen het Duitsche legerbe
stuur het initiatief, de leiding der krijgsopera
ties, in handen. Wat het met dit initiatief be
oogt, is nog steeds verborgen. Alleen is ge
zegd, dat men er iets mee beoogt. „Om bij
zondere redenen," geschiedde de ontruiming,
zoo wordt in het Duitsche legerbericht mede
gedeeld.
En evenals indertijd het terugtrekken van
vóór Warschau tot nabij de Silezische grens
door de Duitsche legerleiding te voren be
kend gemaakt was aan journalisten, zoo is
van de ontruiming in het Ancre-gebied voor
af ook mededeeling gedaan. De Berlijnsche
correspondent van het Hbld. deelt althans
mede, dat hem in Berlijn van militaire zijde
op 20 Februari werd gezegd, dat het legerbe-
Roman naar het Duitsch van
DORA DUNCKER.
10)
„De eerste symptomen van overgeërfden
drankzucht zijn dorst en nog eens dorst en
de zucht om dien te lesschen, met welke
drinkbare vloeistof ook. Je hebt mij niet
met je vertrouwen vereerd, ik vraag je daar
ook niet om en wil mij niet in je privaat aan
gelegenheden mengen, maar toch vind ik het
mijn plicht als dokter je op deze omstandig
heid opmerkzaam te maken. De zonden der
vaderen gaan op de kinderen over tot in het
derde en vierde geslacht", voerde hij er met
een grafstem bij. „Zoo en nu, wat heb je
op je hart ten opzichte van de „Freie War-
te"
Radtke had die laatste vraag in het geheel
niet gehoord. Hij stond maar te staren naar
de leege karaf en verwarde, wanhopige ge
dachten woelden door zijn brein.
Ook hij had er zich meermalen over ver
wonderd, dat Marietje zoo dikwijls dorst
had, maar zijn argeloos hart had daarachter
niets bedenkelijks vermoed. Doch nu, na
Stillfriedt's woorden, doken vreeselijke visi
oenen voor hem op. Als zij eens niet alleen
water dronk —als zij mogelijk reeds op
de gevaarlijke helling was?
Stillfried liet hem aan zijn sombere over
peinzingen over en amuseerde zich er koste
lijk mee, dat de brave pedant zich zoo had
laten beetnemen.
Eindelijk stond Radtke op en stak den dok
ter zijn hand toe.
„Ik dank u voor uw vriendschappelijken
raad, dokter", zei hij treurig, „en als de zaak
met Korb mogelijk tot morgen zou kunnen
uitgesteld worden
„Je voelt je niet wel, dat is begrijpelijk,
stuur last gegeven had een aanvang te ma
ken met den terugtocht aan beide zijden van
de Ancre- ter verbetering der strategische po
sitie.
Het is geenszins onmogelijk, dat de terug-
toch beoogt het karakter van den strijd
geheel te wijzigen, de operaties op het stijve
koord (de positie-krijg) te doen volgen door
die op het slappe koord (de bewegingsoor
log). Wellicht wordt dus inplaats van een
loopgraven-slag eeni veld-&\&g voorbereid.
In Engeland houdt men met die mogelijk
heid rekening. „Alles wijst erop, zoo werd in
het Lagerhuis gezegd door een secretaris van
het ministerie van oorlog, dat de Duitschers
een wanhopige poging zullen doen om den
oorlog dit jaar te hunnen gunste te beslissen,
een poging, die alleen kan worden gefnuikt
door de uiterste vastberadenheid van het Brit-
sche rijk en zijn bondgenooten."
In een vraaggesprek heeft de Pruisische
minister van buitenlandsche zaken, Zimmer
man, verklaard: „wij verwachten' den vrede
nog dezen herfst."
Het is mogelijk, maar er zijn reeds zoo
dikwijls dergelijke voorspellingen gefaald,
dat men ze moet nemen, voor wat ze zijn.
Hoogstens kan men zeggen, dat er dingen op
til zijn, waarvan een beslissing wordt ver
wacht. En dit klopt met een telegram van
Reuter uit het Engelsche hoofdkwartier: „in
dien het tegenwoordige droge weer aanhoudt,
dan mogen wij voorbereid zijn op zeer ernsti
ge gebeurtenissen."
Uit Washington wordt gemeld, dat de Kal
mer met 403 tegen 13 stemmen heeft besloten
de Amerikaansehe schepen te bewapenen te
gen het onderzeeërsgevaar.
Het Amerikaansehe nieuwsbureau de Asso
ciated Press onthult dat Duitschland, toen
het zijn verscherpten onderzeeërsoorlog ont
wierp, een bondgenootschap voorstelde met
Mexico en Japan, voor het geval de Vereenig
de Staten niet onzijdig bleven. Mexico moest
Japan bewegen de geallieerden te verlaten en
zich aan te sluiten bij een aanval op de Ver-
eenigüe Staten. Als vergoeding zou Mexico
financieelen steun van Duitschland ontvan
gen, Texas en de provincies Nieuw-Mexico en
Arizona terugkrijgen en deelen in de voor
waarden van den zegevierenden vrede, dien
Duitschland tegemoet zag.
Het klinkt zonderling maar wat is te
genwoordig onmogelijk?
Dit bericht heeft er in elk geval niet weinig
toe bijgedragen, om de meerderheid in het
Huis van Afgevaardigden, voor het bewape-
ningsvoorstel te vergrooten. Een senator
kwam mededeelen, dat het bericht volgens
president Wilson „wezenlijk juist" was. Ook
minister Lansing verklaarde, dat de mededee-
lingen juist waren, maar dat bijzonderheden
niet konden worden openbaar gemaakt uit
mijn beste Paul. Laat die geschiedenis maar
gerust tot morgen rusten."
Radtke had zich naar de deur toegekeerd.
„En niet waar, goede vriend, ik kan mij op
uw discretie verlaten. Geen woord er over te
gen mijn nicht het zou onkiesch wezen
misschien is er toch wel een middel voor te
vinden is er redding."
„Als u zou kunnen helpen, dokter."
„Ik zal doen wat in mijn vermogen staat,
Jij moet mij echter beloven, dat je je voor
eerst op een zoo groot mogelijken afstand van
mijn nicht zult houden", merkte Stillfried zeer
ernstig op.
„Alles wat u wenscht. Als u haar maar
redt. Mijn dank reeds bij voorbaat, mijn in-
nigen dank.
Stillfried maakte een afwerend gebaar en
meesmuilde vergenoegd, toen de deur zich
achter den geheel verslagen Radtke had ge
sloten.
Het ging niet anders al had hij ook met
den armen kerel te doen. Goed beschouwd be
trof het slechts een armzalige zes weken. Wol-
kenstein was dan toch te veel waard om het
ter wille van een minnend paartje in gevaar
te brengen.
Stillfried ging voor zijn rooktafel staan en
verwoog of hij !n dit uur van voorloopigen
zegepraal aan een „Bloem Pascha" dan wel
aan een kleine bruine geïmporteerde de voor
keur zou geven. Eindelijk besloot hij de siga
ret te nemen Juist had hij zich in een fijne,
aromatische wolk van rook gehuld, toen er
tegen de deur werd geklopt.
Op des dokters juist niet aanmoedigend
„binnen", kwam Pappenheim aangesloft. Hij
zette zijn meest grimmig gezicht en kondigde
het bezoek van een dame aan.,
„Zij heeft geen kaartje bij zich en heel veel
bijzonders lijkt zij ook niet bepaald. Maar zij
wil den dokter spreken, partout: noodig vind
ik dat nu juist niet."
Stillfried stond langzaam op. Bij de
„Bloem Pascha" zou hij zoo heerlijk hebben
vrees voor het leven der personen, die inlich
tingen hebben gegeven.
Wij zullen er spoedig wel meer van hooren.
Hoe langer de oorlog duurt, hoe grooter de
verbijstering in de oorlogvoerende landen I
Opnieuw blijkt dit uit een redevoering, door
minister v. Stein in den rijksdag gehouden.
Duitschland neemt „represailles," d. w. z.
men volgt de verkeerdheden, waarvan men de
Franschen beschuldigt. Zoo zullen den ge
vangengenomen Franschen mededeelingen
van militairen aard afgeperst worden o.a.
door uithongering en zoo zullen er Fransche
gevangenen vlak achter het front (dus aan
het vuur blootgesteld) tot arbeid worden ver
plicht.
Hoe lang zal het nog duren, dat men
eikaars gevangenen maar dadelijk dood
schiet?
KORTE BERICHTEN,
Het Amerikaansehe stoomschip „Ro
chester" is nu ook te Bordeaux aangekomen.
E>e bemanning van de Orleans is te
Bordeaux officieel ontvangen en gehuldigd
door militaire en civiele autoriteiten. Ze zijn
in optocht door de straten! getrokken en na
men deel aan een maaltijd hun door het ger
meentebestuur aangeboden.
De Koningin van Zweden vertoeft we
der te Karlsruhe.
De Fransche Kamer heeft met 328 te
gen 101 stemmen een voorstel van den afge
vaardigde Jean Bon, om de geheele oorlogs-
nijver&id aan den staat te trekken, verwor
pen. De regeering had er zich tegen ver
klaard, daar de particuliere nijverheid het
land in moeilijke tijden groote dieasten heeft
bewezen.
Het ei, dat onlangs weer aan de bevol
king te Berlijn was beloofd, komt, volgens een
nadere mededeeling van het magistraatcolle
ge, pas later. Bekend is gemaakt, dat de kou
de en de moeilijkheden met het vervoer de
transporten van eieeren naar Berlijn ver
traagd hebben.
Er is gebrek aan aardappelen in Enge
land. Het denkbeeld wordt opgeworpen om
een of meer aardappellooze dagen in de week
in te stellen.
Wolff meldt uit Berlijn dat in den
nacht van 28 Februari op 1 Maart de termijn
voor zeilschepen ook in het versperde gebied
van den Atlantischen Oceaan verstreken is,
zoodat de meedoogenlooze onderzeeërsoorlog
nu in z'n volle kracht wordt uitgeoefend en
geen waarschuwingen meer gegeven zullen
worden.
De Russische Doema heeft hare zittin-
gen hervat, de conferentie der geallieerden
woonde de eerste zitting bij.
EEN NEDERLANDSCH
VISSCHERSCHSCHIP BESCHOTEN.
Woensdagmorgen is de Goereesche blazer
„G. O. 24" op pl.m. 10 mijl W.N.W. van het
vuurschip Maas door een onderzeeër be
schoten. Van verre zagen de opvarenden den
onderzeeër naderen, maar zij1 vischten rustig
voort, meenende buiten de gevaarlijke zóne
te zijn. Eensklaps werden drie schoten ge
lost, die voor den boeg neerkwamen. De be
doeling was blijkbaar, dat een boot zou
worden uitgezet, doch daaraan kon niet
droomen van toekomstige dingen
„Laat maar aantreden", Met een zucht leg1-
de hij de sigaret neer.
Pappenheim scheen zich niet bepaald ge
haast te hebben. Er verstreken eenige minu
ten voor de deur, werd geopend en Pappen
heim brommend de kamer inriep: „Hier is
de dame."
„Ja, hier is ze", herhaalde een stem die
Stillfried, als door een- veer in beweging ge
bracht, zich deed omkeeren.
Met uitgestoken handen snelde hij op de
slanke vrouwengestalte in de opening der
deur toe.
„O, juffrouw Gustava, juffrouw Hill
eindelijk, eindelijk
De jonge dame in het eenvoudig grijs,
nauwsluitend reistoilet, wist oogenschijnlijk
niet goed, wat zij van deze onstuimige ont
vangst moest denken Zij gaf Stillfried de
hand, waarbij zij de tweede, die haar al te
ijverig werd aangeboden, met opzet voorbij
zag, en vroeg verbaasd
„Heeft u mij dan verwacht, mijnheer
dokter?"
„Verwacht? Verlangd! Verzocht- Ge
smeekt hier te komen met gedachten, woorden,
brieven1, telegrammen, 'k i leb de heele wereld
in beweging gezet-"
Gustava Huil lachte hartelijk en gul.
„Waarheen ter wereld heeft u dan geschre
ven, mijnheer Stillfried?"
„Naar uw oude woning, juffrouw HRl."
„Ik ben reeds sinds twee jaren niet meer in
Berlijn geweest.
Stillfried keek haar in het eerst verbluft
aan, doch het volgende oogenblik begon zijn
gezicht van zalige vreugde te stralen
„Als u mijn brieven niet heeft gekregen,
wel, dan is u immers uit eigen beweging bij
ALKMAARSCHE
OVERAL VERKRIJGBAAR.
worden voldaan, daar men geen boot aan
dek had. De onderzeeër kwam steeds nader
en loste intusschen wederom een tweetal
schoten voor den boeg. Toen men zag, dat
aan het bevel om een boot uit te zetten geen
gevolg werd gegeven, werd over het dek
geschoten, welk schot langs den mast ging
en gelukkig niemand raakte. Intusschen was
de onderzeeër genaderd en lag op eenigen
afstand aan bakboord van den blazer, zoo
dat men met elkaar kon spreken.
De gezagvoerder gelastte een boot uit te
zetten, doch van de blazer werd geantwoord
dat er geen boot was. Door teekens gaf men
van den onderzeeër af te kennen, dat de bla
zer zich te ver uit den wal bevond. Aan
boord van de blazer werden toen de netten
binnengehaald en de zeilen opgezet. Men
erste naar de kust, waarop de onderzeeër
verdween, zonder onder te duiken.
NOODLANDING.
Gistemamiddag is te Cadzand een Engel
sche vliegmachine aan de kust neergedaald
De landing geschiedde op het strand. Vlie
genier en machine kwamen'in het water te
recht. Nadat zij op het droge waren gehaald,
werd de inzittende, een Engelsch zeeofficier,
geïnterneerd. Deze vertrok hedenmorgen on
der geleide in de richting Vlissingen. De
vliegenier moest lauden, daar een granaat
scherf in het benzine-reservoir geraaid was.
HET STOOMSCHIP „MENADO".
De directie van de Rotterdamsche Lloyd
heeft bericht ontvangen betreffende de scha
de aan het stoomschip „Menado". Die scha
de blijkt te bestaan uit een gat aan bakboord
zijde van ongeveer vier voet en een gat van
rwee voet aan stuurboordzijde in ruim No
III onder de waterlijn, ongeveer tien voet
achter het schot van de machinekamer. Deze
gaten zullen door een duiker voorloopig
kunnen worden dichtgemaakt. De machines
en ketels zijn intact gebleven. In ruim III
staat 24 voet water, in ruim IV is het water
door pompen reeds teruggebracht van vijf
tot één voet.
DE REGEERINIGSINKOOPEN VAN
TARWE EN MEEL.
De iieer Gerhard Polak heeft aan de voor
zitters van de verschillende Kamerfracties
een telegram gezonden, waarin hij zich be
reid verklaart zijne bezwaren tegen het be
heer van den Minister van Landbouw inzake
het graanbedrijf, na overleg met het Departe
ment van Justitie, zóó te formuleeren, dat een
vervolging wegens smaad wordt ingesteld.
De heer P. neemt dan aan door het oproepen
van getuigen voor de rechtbank „de bewijzen
te leveren, dat de Minister van Landbouw
een levensmiddelen-politiek voert in overeen
stemming met de geldelijke belangen van een
beperkt aantal bevoorrechten, wier adviezen
hij volgt, waardoor van de schatkist offers
worden gevraagd, die de kosten der distribu
tie op ongewenschte wijze verhoogen en dus
de distributie belemmeren."
Het Hbld teekent hierbij aan
mij gekomen."
zij lachte w<
.ij lacnte weer en zette haar reistaschje
neer, dat Stillfried haar in zijn verbazing en
blijdschap had afgenomen.
„Bij u? Wie zegt u, dat ik bij u kom? Ik
had er immers geen flauw vermoeden van,
dat u lner was. Ik meende, dat a in Nieuw-
York of Cincinnati vertoetae of ergens an
ders aan de overzijde van den grooten oce
aan."
Stilliried's stralend gelaat betrok.
„Mag ik u dan vragen, wat u naar Wol-
kenstein gebracht heeft?"
„len eerste de spoortrein, een mooi eindje
in dagreizen van uit Holland. Daarna een
uitstekend voetpad. Behoort dat tot Wolken-
stem, dan maak ik u mijn compliment. Bene
den, bij liet station, zei men mij, dat alleen
slot Wolkeustem in de plaats behoorlijk lo
gies aanoood en ofschoon liet een sanatori
um was, ook wel vreemdelingen voor een
paar dagen opnam. Pas hier vlak bij, weet
u." Gustave llitl wees uit het raam, „daar
ginds bij de brug, vernam ik tot mijn niet
geringe verbazing, dat u de leider der inrich
ting was."
Zij trad wat dichter op hem toe en vroeg
zacht, met een bijna onmerkbaren, spotachti-
gen glimlach in de mondhoeken:
„Leider? In welke hoedanigheid, als men
vragen mag?"
Stillfried richtte zich plotseling op.
„In hoedanigheid van geneeskundige, na
tuurlijk. Wat dacht u dan?"
„Zoo, zoo", zei juffrouw Hill lakoniek,
zonder dat het ondeugend glimlachje uit
haar mondhoeken was geweken.
Hij wist niet wat hij uit haar vraag en uit
de uitdrukking van haar gezicht moest op
maken en zei zenuwachtig:
„Dus nogmaals in ernst, wat voert u hier
heen, juffrouw Hill?"
„Zaken", zei zij' kort en droogjes.
Stillfried schoot in den lach.
„Zaken? Hier in Wolkenstein? Uitste
kend 1"
,,'k Hoop, dat zij uitstekend zullen zijn
Maar nu op al uw vragen een wedervraag:
Om welke redenen hebt u naar mijn tegen
woordigheid hier verlangd1?"
De DIRECTEUR van het DISTRIBUTIE
BEDRIJF te ALKMAAR geeft hiermede ken
nis, dat, met het oog op de aanstaande dis
tributie van rantsoeneerings-artikelen, de
WINKELIERS LIJSTEN DIENEN IN TE
LEVEREN, vermeldende legitimatienummer,
naam, straat en huisnummer met het aantal
gezinsleden van hunne afnemers.
Deze LIJSTEN moeten zijn overeenkom
stig het model, verkrijgbaar ten zijnen kan
tore, LANGESTRAAT 58. De goederen
zullen dan naar het aantal gezinsleden wor
den toegewezen.
Houders van legitimatiekaarten en verkoo-
CIER VERPLICHTEND IS.
Verkoopers van regeeringsartikelen wor
den verzocht vóór WOENSDAG 7 MAART
a.s. HUNNE OPGAVEN IN TE DIENEN
waarschijnlijk zullen BONBOEKJES DON
DERDAG, VRIJDAG en ZATERDAO
WORDEN UITGEGEVEN.
Alkmaar, 2 Maart 1917.
De Directeur voornoemd,
D. SCHENK.
Overleg van den aspirant-beklaagde met
het Departement van Justitie? Iets nieuws,
meenen wij! Als dat de voorwaarde is voor
den smaad en de vervolging.
GETORPILLEERD.
Inzake het Groninger tjalkschip „Maria
Adriana" is een tweede telegram ontvangen,
waarin wordt gezegd, dat de bemanning te
Fécamp (bij Havre) is geland.
Kapitein Klugkist kan met recht een onge
luksvogel worden genoemd. Verleden jaar
strandde hij met de „Egberdiena" bij Falster-
bö (Zweden) en eenige jaren vóórdien
strandde hij met de „Gezicna" nabij Sunder
land. Negen maanden lang heeft men den
ongeluksvogel op een zijner reizen naar
Schotland, in Óban gevangen gehouden.
Men zag Klugkist daar voor een spion aan.
En gaan wij nog verder in de historie van
Klugkist's leven terug, dan herinneren wij
aan het vergaan van de „Jantina Agatha",
up welk schip hij stuurman was. Klugkist
heeft bij die gelegenheid bij de Eskimo's
overwinterd.
Het tjalkschip „Maria Adriana", vroeger
„Margaietha" genaamd, was een stalen
schip van 87 registerton.
KEURING MILITIELICHTING 1918.
De Minister van Oorlog heeft den Com
missarissen der Koningin verzocht de zitting
van de keuringsraden voor de militielichting
1918 zoodanig te regelen, dat die zitting
omstreeks 12 Maart aanvangt en zoo moge
lijk in het laatst van April of anders zoo
spoedig mogelijk ui Mei eindigt.
Vooils heeft de Minister medegedeeld, dat
in overweging is het treffen van een verdere
voorziening voor hen, die recht op vrijstel
ling zouden hebuen gehad en als gevolg van
„Heeft u onze oude vriendschap vergeten,
juffrouw Hill?" vroeg hij met groote warm
ee van toon.
„Neen, in 't geheel niet. Maar daarom
was het toch niet te doen?"
„Niet alleen, om volkomen eerlijk te zijn.
Ik verzocht u hierheen te komen, omdat Wol
kenstein een clou noodig heeft. U moest
glans, licht, ja beroemdheid aan mijn sana
torium geven. Wij zijn een jong instituut, wij
moeten behalve het geneeskundig succes,
overwinningen behalen op het gebied van
kunst en van het gezellig verkeer, willen wij
met andere, soortgelijke inrichtingen gelij
ken tred houden of boter nog, hen voorbij
streven."
„Dank den hemel, dat er van dat prachtig
lan mets geworden is en niets worden kan.
ij mij zou u daarmee geheel aan het ver
keerde kantoor zijn gekomen", beweerde
Gustave met drogen spot over zichzelf.
Stillfried sprak dat levendig tegen.
„Dat moet je anderen doen gelooven. Gusr
tava". Zij maakte een beweging van onbehar
"jkheid toen hij haar zoo vertrouwelijk bij
aar voornaam noemde. „Dat weet ik beter.
Ik ken u, zooals zeker nauwelijks iemand an
ders u kent. Wanneer je je maar eenigerma-
te zoo verder ontwikkeld hebt, als je dat
vóór vijf jaren beloofdet, dan moet je nu be
halve veel anders een groote schilderes
zijn."
„Ik heb mij echter niet verder ontwikkeld",
beweerde Gustava, ietswat spottend lachend.
„Eerder het tegendeel."
„Dat geloof ik eenvoudig niet", riep Still
fried met vuur, „zelfs al was je op het toen
bereikte standpunt blijven staan, dan zou je
nog al uws gelijken overtreffen. Uw geest-"
„Dien heb ik reeds lang in de donkere ka
mer opgeborgen
„Uw schoonheid
„Die neemt gewoonlijk met de jaren niet
juist toe."
„Uw chic uw voornaamheid
ALÜ1AARSC11 ««All