DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Tabak J. R. Keuss FEUILLETON. I1 No. 52. Honderd en negentiendejaargang. 1917. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1—fr. d. post f 1.25. Advertentieprijs^ct. p. regel, groote letters naar plaatsruimte. Brieven Ir. N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v.h. HERWls. COSTER ZOON, Voordam C 9. TtOfnr. 3. VRIJ l> AO 2 BI A ART. Dokter Stillfried NEDERLAND. Rantsoeneering. Met 20 ct. oorlogstoeslag op den abonnementsprijs per 3 maanden. ALKMAAR, 2 Maart. De dorpen bij Bapaume Men moet bij het woord dorpen niet denken aan de dorpen, zooals wij die kennen. Met de in de legerberichten vermelde namen worden bedoeld de plekken, waar eens kerken, torens, woningen enz. hebben gestaan. Al die gebou wen zijn weg, zijn weggewerkt, zijn wegen geworden. Zijn de gebouwen tot puin gescho ten, dan wordt het puin gebruikt om-de groo te, geel-gjrijze vlakte, welke uitsluitend be staat uit dikke, vloeibare modder, te bestraten. Stoomwalsen persen het in de modder, en zoo krijgt men de harde heirbanen, waarover verkeer mogelijk is. De dorpen van weleer, ze worden dus straten, en alleen op de kaart valt na te gaan, waar ze hebben gelegen. Maar dit in orde maken van het onbegaanba re en onherberj .ame terrein gaat niet van vandaag tot morgen. Daarvoor is heel wat tijd, arbeid en organisatie noodig. De Duilschers hebben thans de verwoes tingstactiek stelselmatig gevolgd. Blijkens de Engelsche berichten1 wordt alles vernield, dat den tegenstanders eeni schuilplaats zou kun nen bieden, dat hun nut zou kunnen1 geven. Zoo komen de Engelschen in het open, mod- derterrein, door de Duitschers na de vernie ling verlaten. Men vraagt zich af, hoe lang dit vernie lingswerk moet voortduren. Verleden jaar werd de mogelijkheid wel eens besproken, dat heel Noord-Frankrijk, heel België, met den grond gelijk zou moeten worden gemaakt, om „bevrijd" te worden. Wanneer men aan neemt, zooals door sommigen gedaan wordt, dat de Duitsche terugtocht zal worden voort gezet op den ingeslagen wijze, totdat de linie Pont-a-Mousson-Aken is bereikt, dan ziet men de mogelijkheid als gruwelijke werkelijk heid voor oogen, dan is het vrij bioedlooze krijgsbedrijf van nu niet minder ontzettend dan het bloedige offensief, dat verleden jaar omstreeks dezen tijd werd ingezet. Doch de Duitsche terugtocht zal wel heel wat eerder gestaakt worden. In elk geval heeft nu zoowel als toen het Duitsche legerbe stuur het initiatief, de leiding der krijgsopera ties, in handen. Wat het met dit initiatief be oogt, is nog steeds verborgen. Alleen is ge zegd, dat men er iets mee beoogt. „Om bij zondere redenen," geschiedde de ontruiming, zoo wordt in het Duitsche legerbericht mede gedeeld. En evenals indertijd het terugtrekken van vóór Warschau tot nabij de Silezische grens door de Duitsche legerleiding te voren be kend gemaakt was aan journalisten, zoo is van de ontruiming in het Ancre-gebied voor af ook mededeeling gedaan. De Berlijnsche correspondent van het Hbld. deelt althans mede, dat hem in Berlijn van militaire zijde op 20 Februari werd gezegd, dat het legerbe- Roman naar het Duitsch van DORA DUNCKER. 10) „De eerste symptomen van overgeërfden drankzucht zijn dorst en nog eens dorst en de zucht om dien te lesschen, met welke drinkbare vloeistof ook. Je hebt mij niet met je vertrouwen vereerd, ik vraag je daar ook niet om en wil mij niet in je privaat aan gelegenheden mengen, maar toch vind ik het mijn plicht als dokter je op deze omstandig heid opmerkzaam te maken. De zonden der vaderen gaan op de kinderen over tot in het derde en vierde geslacht", voerde hij er met een grafstem bij. „Zoo en nu, wat heb je op je hart ten opzichte van de „Freie War- te" Radtke had die laatste vraag in het geheel niet gehoord. Hij stond maar te staren naar de leege karaf en verwarde, wanhopige ge dachten woelden door zijn brein. Ook hij had er zich meermalen over ver wonderd, dat Marietje zoo dikwijls dorst had, maar zijn argeloos hart had daarachter niets bedenkelijks vermoed. Doch nu, na Stillfriedt's woorden, doken vreeselijke visi oenen voor hem op. Als zij eens niet alleen water dronk —als zij mogelijk reeds op de gevaarlijke helling was? Stillfried liet hem aan zijn sombere over peinzingen over en amuseerde zich er koste lijk mee, dat de brave pedant zich zoo had laten beetnemen. Eindelijk stond Radtke op en stak den dok ter zijn hand toe. „Ik dank u voor uw vriendschappelijken raad, dokter", zei hij treurig, „en als de zaak met Korb mogelijk tot morgen zou kunnen uitgesteld worden „Je voelt je niet wel, dat is begrijpelijk, stuur last gegeven had een aanvang te ma ken met den terugtocht aan beide zijden van de Ancre- ter verbetering der strategische po sitie. Het is geenszins onmogelijk, dat de terug- toch beoogt het karakter van den strijd geheel te wijzigen, de operaties op het stijve koord (de positie-krijg) te doen volgen door die op het slappe koord (de bewegingsoor log). Wellicht wordt dus inplaats van een loopgraven-slag eeni veld-&\&g voorbereid. In Engeland houdt men met die mogelijk heid rekening. „Alles wijst erop, zoo werd in het Lagerhuis gezegd door een secretaris van het ministerie van oorlog, dat de Duitschers een wanhopige poging zullen doen om den oorlog dit jaar te hunnen gunste te beslissen, een poging, die alleen kan worden gefnuikt door de uiterste vastberadenheid van het Brit- sche rijk en zijn bondgenooten." In een vraaggesprek heeft de Pruisische minister van buitenlandsche zaken, Zimmer man, verklaard: „wij verwachten' den vrede nog dezen herfst." Het is mogelijk, maar er zijn reeds zoo dikwijls dergelijke voorspellingen gefaald, dat men ze moet nemen, voor wat ze zijn. Hoogstens kan men zeggen, dat er dingen op til zijn, waarvan een beslissing wordt ver wacht. En dit klopt met een telegram van Reuter uit het Engelsche hoofdkwartier: „in dien het tegenwoordige droge weer aanhoudt, dan mogen wij voorbereid zijn op zeer ernsti ge gebeurtenissen." Uit Washington wordt gemeld, dat de Kal mer met 403 tegen 13 stemmen heeft besloten de Amerikaansehe schepen te bewapenen te gen het onderzeeërsgevaar. Het Amerikaansehe nieuwsbureau de Asso ciated Press onthult dat Duitschland, toen het zijn verscherpten onderzeeërsoorlog ont wierp, een bondgenootschap voorstelde met Mexico en Japan, voor het geval de Vereenig de Staten niet onzijdig bleven. Mexico moest Japan bewegen de geallieerden te verlaten en zich aan te sluiten bij een aanval op de Ver- eenigüe Staten. Als vergoeding zou Mexico financieelen steun van Duitschland ontvan gen, Texas en de provincies Nieuw-Mexico en Arizona terugkrijgen en deelen in de voor waarden van den zegevierenden vrede, dien Duitschland tegemoet zag. Het klinkt zonderling maar wat is te genwoordig onmogelijk? Dit bericht heeft er in elk geval niet weinig toe bijgedragen, om de meerderheid in het Huis van Afgevaardigden, voor het bewape- ningsvoorstel te vergrooten. Een senator kwam mededeelen, dat het bericht volgens president Wilson „wezenlijk juist" was. Ook minister Lansing verklaarde, dat de mededee- lingen juist waren, maar dat bijzonderheden niet konden worden openbaar gemaakt uit mijn beste Paul. Laat die geschiedenis maar gerust tot morgen rusten." Radtke had zich naar de deur toegekeerd. „En niet waar, goede vriend, ik kan mij op uw discretie verlaten. Geen woord er over te gen mijn nicht het zou onkiesch wezen misschien is er toch wel een middel voor te vinden is er redding." „Als u zou kunnen helpen, dokter." „Ik zal doen wat in mijn vermogen staat, Jij moet mij echter beloven, dat je je voor eerst op een zoo groot mogelijken afstand van mijn nicht zult houden", merkte Stillfried zeer ernstig op. „Alles wat u wenscht. Als u haar maar redt. Mijn dank reeds bij voorbaat, mijn in- nigen dank. Stillfried maakte een afwerend gebaar en meesmuilde vergenoegd, toen de deur zich achter den geheel verslagen Radtke had ge sloten. Het ging niet anders al had hij ook met den armen kerel te doen. Goed beschouwd be trof het slechts een armzalige zes weken. Wol- kenstein was dan toch te veel waard om het ter wille van een minnend paartje in gevaar te brengen. Stillfried ging voor zijn rooktafel staan en verwoog of hij !n dit uur van voorloopigen zegepraal aan een „Bloem Pascha" dan wel aan een kleine bruine geïmporteerde de voor keur zou geven. Eindelijk besloot hij de siga ret te nemen Juist had hij zich in een fijne, aromatische wolk van rook gehuld, toen er tegen de deur werd geklopt. Op des dokters juist niet aanmoedigend „binnen", kwam Pappenheim aangesloft. Hij zette zijn meest grimmig gezicht en kondigde het bezoek van een dame aan., „Zij heeft geen kaartje bij zich en heel veel bijzonders lijkt zij ook niet bepaald. Maar zij wil den dokter spreken, partout: noodig vind ik dat nu juist niet." Stillfried stond langzaam op. Bij de „Bloem Pascha" zou hij zoo heerlijk hebben vrees voor het leven der personen, die inlich tingen hebben gegeven. Wij zullen er spoedig wel meer van hooren. Hoe langer de oorlog duurt, hoe grooter de verbijstering in de oorlogvoerende landen I Opnieuw blijkt dit uit een redevoering, door minister v. Stein in den rijksdag gehouden. Duitschland neemt „represailles," d. w. z. men volgt de verkeerdheden, waarvan men de Franschen beschuldigt. Zoo zullen den ge vangengenomen Franschen mededeelingen van militairen aard afgeperst worden o.a. door uithongering en zoo zullen er Fransche gevangenen vlak achter het front (dus aan het vuur blootgesteld) tot arbeid worden ver plicht. Hoe lang zal het nog duren, dat men eikaars gevangenen maar dadelijk dood schiet? KORTE BERICHTEN, Het Amerikaansehe stoomschip „Ro chester" is nu ook te Bordeaux aangekomen. E>e bemanning van de Orleans is te Bordeaux officieel ontvangen en gehuldigd door militaire en civiele autoriteiten. Ze zijn in optocht door de straten! getrokken en na men deel aan een maaltijd hun door het ger meentebestuur aangeboden. De Koningin van Zweden vertoeft we der te Karlsruhe. De Fransche Kamer heeft met 328 te gen 101 stemmen een voorstel van den afge vaardigde Jean Bon, om de geheele oorlogs- nijver&id aan den staat te trekken, verwor pen. De regeering had er zich tegen ver klaard, daar de particuliere nijverheid het land in moeilijke tijden groote dieasten heeft bewezen. Het ei, dat onlangs weer aan de bevol king te Berlijn was beloofd, komt, volgens een nadere mededeeling van het magistraatcolle ge, pas later. Bekend is gemaakt, dat de kou de en de moeilijkheden met het vervoer de transporten van eieeren naar Berlijn ver traagd hebben. Er is gebrek aan aardappelen in Enge land. Het denkbeeld wordt opgeworpen om een of meer aardappellooze dagen in de week in te stellen. Wolff meldt uit Berlijn dat in den nacht van 28 Februari op 1 Maart de termijn voor zeilschepen ook in het versperde gebied van den Atlantischen Oceaan verstreken is, zoodat de meedoogenlooze onderzeeërsoorlog nu in z'n volle kracht wordt uitgeoefend en geen waarschuwingen meer gegeven zullen worden. De Russische Doema heeft hare zittin- gen hervat, de conferentie der geallieerden woonde de eerste zitting bij. EEN NEDERLANDSCH VISSCHERSCHSCHIP BESCHOTEN. Woensdagmorgen is de Goereesche blazer „G. O. 24" op pl.m. 10 mijl W.N.W. van het vuurschip Maas door een onderzeeër be schoten. Van verre zagen de opvarenden den onderzeeër naderen, maar zij1 vischten rustig voort, meenende buiten de gevaarlijke zóne te zijn. Eensklaps werden drie schoten ge lost, die voor den boeg neerkwamen. De be doeling was blijkbaar, dat een boot zou worden uitgezet, doch daaraan kon niet droomen van toekomstige dingen „Laat maar aantreden", Met een zucht leg1- de hij de sigaret neer. Pappenheim scheen zich niet bepaald ge haast te hebben. Er verstreken eenige minu ten voor de deur, werd geopend en Pappen heim brommend de kamer inriep: „Hier is de dame." „Ja, hier is ze", herhaalde een stem die Stillfried, als door een- veer in beweging ge bracht, zich deed omkeeren. Met uitgestoken handen snelde hij op de slanke vrouwengestalte in de opening der deur toe. „O, juffrouw Gustava, juffrouw Hill eindelijk, eindelijk De jonge dame in het eenvoudig grijs, nauwsluitend reistoilet, wist oogenschijnlijk niet goed, wat zij van deze onstuimige ont vangst moest denken Zij gaf Stillfried de hand, waarbij zij de tweede, die haar al te ijverig werd aangeboden, met opzet voorbij zag, en vroeg verbaasd „Heeft u mij dan verwacht, mijnheer dokter?" „Verwacht? Verlangd! Verzocht- Ge smeekt hier te komen met gedachten, woorden, brieven1, telegrammen, 'k i leb de heele wereld in beweging gezet-" Gustava Huil lachte hartelijk en gul. „Waarheen ter wereld heeft u dan geschre ven, mijnheer Stillfried?" „Naar uw oude woning, juffrouw HRl." „Ik ben reeds sinds twee jaren niet meer in Berlijn geweest. Stillfried keek haar in het eerst verbluft aan, doch het volgende oogenblik begon zijn gezicht van zalige vreugde te stralen „Als u mijn brieven niet heeft gekregen, wel, dan is u immers uit eigen beweging bij ALKMAARSCHE OVERAL VERKRIJGBAAR. worden voldaan, daar men geen boot aan dek had. De onderzeeër kwam steeds nader en loste intusschen wederom een tweetal schoten voor den boeg. Toen men zag, dat aan het bevel om een boot uit te zetten geen gevolg werd gegeven, werd over het dek geschoten, welk schot langs den mast ging en gelukkig niemand raakte. Intusschen was de onderzeeër genaderd en lag op eenigen afstand aan bakboord van den blazer, zoo dat men met elkaar kon spreken. De gezagvoerder gelastte een boot uit te zetten, doch van de blazer werd geantwoord dat er geen boot was. Door teekens gaf men van den onderzeeër af te kennen, dat de bla zer zich te ver uit den wal bevond. Aan boord van de blazer werden toen de netten binnengehaald en de zeilen opgezet. Men erste naar de kust, waarop de onderzeeër verdween, zonder onder te duiken. NOODLANDING. Gistemamiddag is te Cadzand een Engel sche vliegmachine aan de kust neergedaald De landing geschiedde op het strand. Vlie genier en machine kwamen'in het water te recht. Nadat zij op het droge waren gehaald, werd de inzittende, een Engelsch zeeofficier, geïnterneerd. Deze vertrok hedenmorgen on der geleide in de richting Vlissingen. De vliegenier moest lauden, daar een granaat scherf in het benzine-reservoir geraaid was. HET STOOMSCHIP „MENADO". De directie van de Rotterdamsche Lloyd heeft bericht ontvangen betreffende de scha de aan het stoomschip „Menado". Die scha de blijkt te bestaan uit een gat aan bakboord zijde van ongeveer vier voet en een gat van rwee voet aan stuurboordzijde in ruim No III onder de waterlijn, ongeveer tien voet achter het schot van de machinekamer. Deze gaten zullen door een duiker voorloopig kunnen worden dichtgemaakt. De machines en ketels zijn intact gebleven. In ruim III staat 24 voet water, in ruim IV is het water door pompen reeds teruggebracht van vijf tot één voet. DE REGEERINIGSINKOOPEN VAN TARWE EN MEEL. De iieer Gerhard Polak heeft aan de voor zitters van de verschillende Kamerfracties een telegram gezonden, waarin hij zich be reid verklaart zijne bezwaren tegen het be heer van den Minister van Landbouw inzake het graanbedrijf, na overleg met het Departe ment van Justitie, zóó te formuleeren, dat een vervolging wegens smaad wordt ingesteld. De heer P. neemt dan aan door het oproepen van getuigen voor de rechtbank „de bewijzen te leveren, dat de Minister van Landbouw een levensmiddelen-politiek voert in overeen stemming met de geldelijke belangen van een beperkt aantal bevoorrechten, wier adviezen hij volgt, waardoor van de schatkist offers worden gevraagd, die de kosten der distribu tie op ongewenschte wijze verhoogen en dus de distributie belemmeren." Het Hbld teekent hierbij aan mij gekomen." zij lachte w< .ij lacnte weer en zette haar reistaschje neer, dat Stillfried haar in zijn verbazing en blijdschap had afgenomen. „Bij u? Wie zegt u, dat ik bij u kom? Ik had er immers geen flauw vermoeden van, dat u lner was. Ik meende, dat a in Nieuw- York of Cincinnati vertoetae of ergens an ders aan de overzijde van den grooten oce aan." Stilliried's stralend gelaat betrok. „Mag ik u dan vragen, wat u naar Wol- kenstein gebracht heeft?" „len eerste de spoortrein, een mooi eindje in dagreizen van uit Holland. Daarna een uitstekend voetpad. Behoort dat tot Wolken- stem, dan maak ik u mijn compliment. Bene den, bij liet station, zei men mij, dat alleen slot Wolkeustem in de plaats behoorlijk lo gies aanoood en ofschoon liet een sanatori um was, ook wel vreemdelingen voor een paar dagen opnam. Pas hier vlak bij, weet u." Gustave llitl wees uit het raam, „daar ginds bij de brug, vernam ik tot mijn niet geringe verbazing, dat u de leider der inrich ting was." Zij trad wat dichter op hem toe en vroeg zacht, met een bijna onmerkbaren, spotachti- gen glimlach in de mondhoeken: „Leider? In welke hoedanigheid, als men vragen mag?" Stillfried richtte zich plotseling op. „In hoedanigheid van geneeskundige, na tuurlijk. Wat dacht u dan?" „Zoo, zoo", zei juffrouw Hill lakoniek, zonder dat het ondeugend glimlachje uit haar mondhoeken was geweken. Hij wist niet wat hij uit haar vraag en uit de uitdrukking van haar gezicht moest op maken en zei zenuwachtig: „Dus nogmaals in ernst, wat voert u hier heen, juffrouw Hill?" „Zaken", zei zij' kort en droogjes. Stillfried schoot in den lach. „Zaken? Hier in Wolkenstein? Uitste kend 1" ,,'k Hoop, dat zij uitstekend zullen zijn Maar nu op al uw vragen een wedervraag: Om welke redenen hebt u naar mijn tegen woordigheid hier verlangd1?" De DIRECTEUR van het DISTRIBUTIE BEDRIJF te ALKMAAR geeft hiermede ken nis, dat, met het oog op de aanstaande dis tributie van rantsoeneerings-artikelen, de WINKELIERS LIJSTEN DIENEN IN TE LEVEREN, vermeldende legitimatienummer, naam, straat en huisnummer met het aantal gezinsleden van hunne afnemers. Deze LIJSTEN moeten zijn overeenkom stig het model, verkrijgbaar ten zijnen kan tore, LANGESTRAAT 58. De goederen zullen dan naar het aantal gezinsleden wor den toegewezen. Houders van legitimatiekaarten en verkoo- CIER VERPLICHTEND IS. Verkoopers van regeeringsartikelen wor den verzocht vóór WOENSDAG 7 MAART a.s. HUNNE OPGAVEN IN TE DIENEN waarschijnlijk zullen BONBOEKJES DON DERDAG, VRIJDAG en ZATERDAO WORDEN UITGEGEVEN. Alkmaar, 2 Maart 1917. De Directeur voornoemd, D. SCHENK. Overleg van den aspirant-beklaagde met het Departement van Justitie? Iets nieuws, meenen wij! Als dat de voorwaarde is voor den smaad en de vervolging. GETORPILLEERD. Inzake het Groninger tjalkschip „Maria Adriana" is een tweede telegram ontvangen, waarin wordt gezegd, dat de bemanning te Fécamp (bij Havre) is geland. Kapitein Klugkist kan met recht een onge luksvogel worden genoemd. Verleden jaar strandde hij met de „Egberdiena" bij Falster- bö (Zweden) en eenige jaren vóórdien strandde hij met de „Gezicna" nabij Sunder land. Negen maanden lang heeft men den ongeluksvogel op een zijner reizen naar Schotland, in Óban gevangen gehouden. Men zag Klugkist daar voor een spion aan. En gaan wij nog verder in de historie van Klugkist's leven terug, dan herinneren wij aan het vergaan van de „Jantina Agatha", up welk schip hij stuurman was. Klugkist heeft bij die gelegenheid bij de Eskimo's overwinterd. Het tjalkschip „Maria Adriana", vroeger „Margaietha" genaamd, was een stalen schip van 87 registerton. KEURING MILITIELICHTING 1918. De Minister van Oorlog heeft den Com missarissen der Koningin verzocht de zitting van de keuringsraden voor de militielichting 1918 zoodanig te regelen, dat die zitting omstreeks 12 Maart aanvangt en zoo moge lijk in het laatst van April of anders zoo spoedig mogelijk ui Mei eindigt. Vooils heeft de Minister medegedeeld, dat in overweging is het treffen van een verdere voorziening voor hen, die recht op vrijstel ling zouden hebuen gehad en als gevolg van „Heeft u onze oude vriendschap vergeten, juffrouw Hill?" vroeg hij met groote warm ee van toon. „Neen, in 't geheel niet. Maar daarom was het toch niet te doen?" „Niet alleen, om volkomen eerlijk te zijn. Ik verzocht u hierheen te komen, omdat Wol kenstein een clou noodig heeft. U moest glans, licht, ja beroemdheid aan mijn sana torium geven. Wij zijn een jong instituut, wij moeten behalve het geneeskundig succes, overwinningen behalen op het gebied van kunst en van het gezellig verkeer, willen wij met andere, soortgelijke inrichtingen gelij ken tred houden of boter nog, hen voorbij streven." „Dank den hemel, dat er van dat prachtig lan mets geworden is en niets worden kan. ij mij zou u daarmee geheel aan het ver keerde kantoor zijn gekomen", beweerde Gustave met drogen spot over zichzelf. Stillfried sprak dat levendig tegen. „Dat moet je anderen doen gelooven. Gusr tava". Zij maakte een beweging van onbehar "jkheid toen hij haar zoo vertrouwelijk bij aar voornaam noemde. „Dat weet ik beter. Ik ken u, zooals zeker nauwelijks iemand an ders u kent. Wanneer je je maar eenigerma- te zoo verder ontwikkeld hebt, als je dat vóór vijf jaren beloofdet, dan moet je nu be halve veel anders een groote schilderes zijn." „Ik heb mij echter niet verder ontwikkeld", beweerde Gustava, ietswat spottend lachend. „Eerder het tegendeel." „Dat geloof ik eenvoudig niet", riep Still fried met vuur, „zelfs al was je op het toen bereikte standpunt blijven staan, dan zou je nog al uws gelijken overtreffen. Uw geest-" „Dien heb ik reeds lang in de donkere ka mer opgeborgen „Uw schoonheid „Die neemt gewoonlijk met de jaren niet juist toe." „Uw chic uw voornaamheid ALÜ1AARSC11 ««All

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1917 | | pagina 1