Openbare Y erga (lering
DINSDAG 13 MAART, 's avonds 8 uur, In de HARMONIE alhier.
KERKBOEKEN
long ziart Keestiondje.
mBoerenknecht of Knechtje
en een Dienstbode,
Loodgieter en Fitter (Belg)
Kaclielsmedeii
Iemand zoekt Kost en Inwoning,
ongimiuhlleerde Miapkimtr
keurig gom. pension-gebouw,
Onder- of Bovenhuis,
Gennte-Plaitonen t
Alk
m
iar.
Busgroenten.
Bouwterrein
Binnen- en Buitenl. Boekhandel.
Snelle levering van boekwerken
en tlldschrliten.
Spreker de lieer GL RIJKDERS,
v. h. Herms. Coster Zoon,
Microtoom systeem „Putter",
nette Dienstbode,
een flinke Dienstbode.
„De Ambachtsschool"
Ledenvergadering
1 Motorrijwiel.
Verkoop van Boomon.
A-
Groenten, Aardappelen Fruithandel.
li.ll. Boek- sb UandelsdrukkGrlj
Honger en Oorlog, waar is de redding!
IN DIVERSE BINDWIJZEN.
VOOR TRO UWEN EN AANNEMEN
sen prackt-collectie
41 |a °joPandbrieven tegen den koers van 99^2 0
ülTLOTINGr fvan Pandbrieven jaarlijks op ROctober.
Agentschap te"AlkmaarFirma BE LANGE DE MORAAZ, Breedstraat.
Industrieele Onderneming „Anneveldt",
Aan 25ee.
Dinsdag 27 Maart 1917,
Hoofdpij ax
CINEMA AMERICAIN,
Peg van den Circus
Episode 4: Do Circosratten.
5: Het geheimzinnig huis.
W. SCHEEPMAKER,
Het Eerste Ned.
Middenstands Ziekenfonds,
ILISE HOIJER,
Laat 133.
N assau-Kwartier.
Lindelaan, Lam oraal straal-
Vaii der JHuystraat, Nassau,
plein, Kg ni onderst raat.
Nassau laan.
ftordarn C 9, Alkmaar
ONDEBVBBPi van AMSTERDAM.
Entrée 10 cent. DEBAT GEWEXSCHT.
N V. BOEK- EN HANDELSDRUKKERIJ
VOORDAM C 9,
ALKMAAR.
HOUTTIL 64
Telefoon 356
ALKMAAR.
Gevestigd te GRDXIXGEX. [Opgerielit 1£«0.
Geplaatst'Maat* eh. Kap. 1 *.5000.000,—. Reserves vstim 1 940,054,80.
VERSTREKT geld op EERSTeTÏYPOTHEEK tegen eoncur-
reerende voorwaarden en geeft thans uit ia stukken vaa f1000,—
f 500,— en f 100,—
4°|o 94G
XederlandschlFabrlkaat.
Leverbaar in prijzen van f 25.—, f 30— en hooger.
Amsterdam, Singel 386; Haarlem, Ged. Oudegracht 14, Tel. 2987 en Jaar
beurs te Utrecht, Stand No. 504, terrein Vredenburg.
AANKOMEN LOOPEN te*
HerkenningsteekanNikkelen ketting met
slotje. Terug te bekomen Westerweg 5.
GEVRAAGD zoo spoedig mogelijk een
ook genegen in Manufactuurwinkel behulp
zaam te zijn, bij U. JDXGSMA, Roedek.
Mej. REITSMA, Payglop, vraagt tegen
1 MEI
Wasch buitenshuls.
GEVRAAGD
bij jr. HOOG VORST te SCHOORL.
BIEDT ZICH AAN.
Adres: Snaarmanslaan 82.
GEVRAAGD. VAST WERK.
Adres: J. H. SCHOUS,
Warmoesstraat 12 HAARLEM.
OMTREK VERDRONKENOORD.
Brieven onder No. 434, bureau v. d. blad.
GEVRAAGD
met volledig pension In burgtrgezin.
Br. onder No. 433, bureau v. d, blad.
TE HUUR |met recht van KOOF
hetwelk goed bestaan oplevert, direct te
aanvaarden. Brieven onder no. 392 bureau
van dit blad.
Te Hnur gevraagd een ongemeubileerd
door Heer en Dame (geh.) Te aanvaarden
overfhoogstens 4iweken.
Brieven met prijsopgave onder No. 436,
bureau van dit blad.
Vereeniging
voor Alkmaar on Omstreken.
op
des avonds 8 uur,
la de Bestuurskamer (Ambachtssshoel).
AGENDA
Notulen.
Verslag over 1916.
Rekening en Verantwoording over
Verkiezing van 2 Bestuursleden.
bJitloting van 2 Obligatiën in de
3°/o geldleening.
door
HéLèNE SWARTH.
Nadruk verboden.
Heerlijk weer, vrouwtje, echt lente! zei
Nico vroolijk, laten we een flinke duinwan
deling maken; Tido mag mee.
De hond kwispelde blij en sprong tegen
zijn baas op. Maar Rie zei zacht:
t Spijt me, Nico, maar ik kan niet wan
delen. Ik heb hoofdpijn, ik ga straks naar
bed.
Alweer hoofdpijn! zei Nico ontevre
den. De teleurstelling bewolkte zijn gezicht
en harder dan noodig was tikte hij het top
je van zijn ei stuk. Er kwam een lieve uit
drukking van meewarigheid op het wit ge
zichtje van zijn jonge vrouw. Maar eer zij
een woord had kunnen zeggen, werd Nicoo's
bewegelijk, nog wat jongensachtig gezicht,
weer vroolijk.
Een frissche wandeling zal je goed
doen; je moet je-zelf niet zoo toegeven,
vrouwtje, ik heb er zoo'n zin in, den heelen
morgen neb ik er mij op verheugd.
Arme jongen! zei Rie moederlijk, maar
heusch, 't is zoo erg, ik moet rusten, mis
schien kan ik dan wel vanmiddag aan tafel
komen. Ga jij maar alleen.
Rie strekte over tafel het blanke handje uit
dat, in den nog zoo kort geleden verlovings
tijd, verwend was met kussen en streelen.
Maar het blanke handje werd niet aange
nomen, toen trok het zich maar stil weer te
rug om het pijnkloppend hoofdje te steunen
Jou mankeert ook altijd en eeuwig wat!
verweet Nico driftige wat heb ik aan zoo'n
vrouw?
Tranen sprongen Rie in de oogen, maar
zij gaf geen antwoord op den ruwen uitval
van haar man. En zwijgend werd het maal
voortgezet. Nico at zijn boterhammen, dronk
zijn koffie, sneed een homp kaas. Rie ver
kruimelde haar brood voor de mussehen, die
tjilpend op het grint of op de takken van het
Met 1 APRIL te Haar gevanngd
één minstens 16 M3, het andere minstens
24 M2 vloeroppervlak, geschikt voor een
Kantoor met weinig aanloop.
Brieven worden spoedig Ingewacht onder
No. 435, bureau van dit blad.
TE KOOP:
Te bevragen bij N.V. HefLandbouw-
kantoor Noord-Holland, Alkmaar.
MT HEDEN 87, uur "W
vervolg van
4 afdeelingen.
Te voren de nieuwste beelden.
Eenige gerooide Populieren en
op stam staande Iepen, geschikt
voor brand- en werkhout, zullen bij
inschrijving worden verkocht.
Biljetten in te zenden bij den opzichter
over de plantsoenen enz., waar de voor
waarden ter lezing liggen en door wien
naders inlichtingen worden verstrekt, vóór
of op 2Q Maart 1917.
De opzichter voornoemd,
B. HOEK te Alkmaar.
Alkmaar, 12 Maart 1917.
OPENBARE VERGADERING
op MAANDAG 13 MAART, 's avonds
8 aar precies, in de „Harmonie" alhier.
SprekerJ. H. HUIJBERS,
Lid H.B. Sigarenmakersbond.
Onderwerp „OORLOG EX DUURTE".
VRIJ ENTRÉB. DEBAT VRIJ.
(Door verandering van spreker, wegens
onvoorziene omstandigheden, is het onder
werp eenigszins gewijzigd geworden).
Japon- en
Blousestoffen, y
Rood Flanel,
Vyella.
Zomerrokken.
ALKMAAR,
Fnidsen 84. Telef. 316.
tuintje de gulle hand verbeidden, die brood
voor hen strooide, eiken dag. De booze
woorden hingen in de kamer, 't was of zij
er den lenteglimlach der zohnig-gele narcis
sen, door Rie aan de deur gekocht en in ran
ke glazen vaasjes op de blankgedekte tafel
gezet, allengs uit roofden. Zoo leek het Rie
overgevoelig door haar hevige hoofdpijn,
waartegen zij, na een koortsigen nacht, héél
den morgen had gestreden. Zij had het Nico
willen verzwijgen, zij leerde hem kennen en
zij wist dat hij niet meewarig, maar boos
werd, als zij hoofdpijn had.
Gaat Tido mee met den baas? vroeg
Nico opstaand, en met blij geblaf, gespring
en gekwispel nam de hond de uitnoodiging
aan.
Tido wil wel mee! beste hond! Tido
sukkelt niet aan hoofdpijn 1 praatte Nico
druk, terwijl hij den hond den halsband aan
deed.
Bij de kamerdeur wendde hij zich even
naar Rie en zei koel
Wij gaan dan maar samen; beterschap!
Even later viel de huisdeur met een slag
in het slot. Rie stond op en belde de
meid, vroeg om een heete kruik, ja, zij moest
naar bed; Dientje moest vandaag maar den
koffieboel wasschen.
Toen, in het schemerdonker van de slaap
kamer, de wèldoende bed-warmte haar wat
ontspanning gaf, begonnen haar lang-inge-
houden tranen te vloeien.
Waarom verweet Nico haar die hoofdpijn
nen, die haar zelve toch zooveel erger kwel
den dan hem? Als een verwend kind werd
hij boos wanneer zijn plannetjes daardoor
mislukten. En zij was toch zoo meegaande,
zoo zacht, nooit kantte zich haar wil tegen
den zijnen. Moest hij dan niet begrijpen
dat, als zij hem iets weigerde, 't wel was wijl
zij niet anders kon? Onredelijk was 't en lief
deloos. Eerlijk had zij hem toch gezegd dat
zij veel aan hoofdpijn leed en dat zij dan tot
niets in staat was, maar rust nooaig had.
Teeder had hij to«n zijn meisje op zijn
schoot genomen, het arme lieve kopje aan
zijn borst gedrukt en gekust op „het stoute
pijnp lekje", beschermend had hij de armen
om haar heen geslagen en troostend beloofd
dat zij wel heelemaal gezond zou worden als
hij maar voor haar zorgen kon.
En als 't niet overgaat, zal je dan geen
spijt hebben?
Spijt! Als een moeder zal ik je koeste
ren, lieveling, in mijn armen zal geen pijn
je genaken.
Rie's oudste zuster had bedenkelijk het
hoofd geschud. Rie had Nico niet moeten
vertellen van die hoofdpijn, waarvoor geen
enkele dokter raad wist. Mannen zijn nog
meer op de gezondheid van een vrouw ge
steld dan op de vrouw zelve en als Nico 't
nu eens afmaakte.
Dan ben ik tenminste eerlijk geweest!
zei Rie, 't is toch ook geen schande Als Ni
co mij vertelde dat hij de een of andere pijn
had, zou ik immers ééns zoo lief voor hem
zijn.
Rie haalde de schouders op, zei: Och!
schaap 1 En Rie vond haar cynisch, terwijl
Rie het argeloos zusje naief vond. Verwon
derd en teleurgesteld, lag Rie, toen ze al
haar tranen had vergeten, hierover te pein
zen. Vroeger bleef ze eenvoudig in bed als
de morgen met die hoofdpijn begon. Vader
en de zusters waren er aan gewend; er werd
geen ophef van gemaakt, en geen woord van
medelijden aan verspild. Maar niemand
dwong haar op te staan. Een warme kruik
en het weinigje voedsel dat zij noodig had
werden haar gebracht. En den volgenden
morgen stond zij, nog wat bleek, maar her
steld toch weer op. Waarom gunde Nico
haar die noodige rust niet?
Geen jaar waren zij nog getrouwd en nu
was Nico's liefde, die haar een onuitputte
lijke bron van geluk had toegeschenen, reeds
verkild. En haar liefde, die zij toch wel te
gen een stootje bestand had gewaand, had
geleden onder zijn zelfzucht. Bitter herdacht
zij een gezegde dat zij eens gelezen had:
„Élle ne te prend, jamais pour toi, elle ne te
prend que pour elle."
't Was door een man geschreven natuur
lijk. Maar kon zij 't niet omkeeren en, met
recht, van haar man zeggen: Hij heeft mij
genomen voor zijn geluk, niet voor het
mijne?
Een harde ruk aan de huisdeurbel gaf
haar een schook, maar meteen bedacht zij
dat zij veilig in bed lag en geen bezoek be
hoefde te ontvangen. Zij hoorde Dientje naar
de voordeur sloffen en weldra de schelle
stem van Fie zeggen:
Alweer hoofdpijn! 't lijkt wel hoe lan
ger hoe erger te worden 1 Nu, de groeten en
beterschap
Ja, Fie had gelijk, de hoofdpijndagen wa
ren talrijker geworden sedert ze getrouwd
was. Juist als ze er bang voor was kwamen
ze terug, 't Was ook zoo'n beklemmend ver
nederend gevoel, bang te zijn voor je eigen
man; alsof zij Nico's slavin was inplaats
van zijn vrouw. Soms vroeg zij 't zich wee
moedig af wat er overbleef van haar mooie
jonge liefde, waarmee zij zoo hoopvol, zoo
vertrouwend, zoo stralend gelukkig de „vei
lige haven van het huwelijk" was binnenge
zeild. Veilig! neen, onzeker voelde zij zich
met den opvliegenden Nico. Schikken' en
plooien, als een oudcrwetsche huisvrouw
met haar heer en meester, had zij moeten lee-
ren. En telkens weer vergeven om voor on
dergang te behoeden wat er nog overbleef
van hun huwelijksgeluk.
Terwijl Rie lag te lijden, stapte Nico door
het mulle duinzand, omdarteld door den
vroolijken hond. Als een verwende jongen
liep hij te mokken over die vervelende hoofd
pijnen van Rie, die alle plannen in de war
stuurden. Was hij maar nooit met haar ge
trouwd. Had hij Suze maar genomen, die
vroolijke zus! Die had hem genoeg te kennen
gegeven, dat zij wel zijn vrouwtje wou zijn.
Neen, Suze was hem toch te druk, altoos aan
het lachen om haar mooie tandjes te laten
zien. Dat zachte stille van Rie had hem juist
zoo aangetrokken. Maar hij had zich het hu
welijksleven toch wel gezelliger voorgesteld
2 eerste acten 7e serie.
Nog voorradig een kleine partij
N.B. Zij, die nog verzuimd hebbes hun
Iegitimatienummer op te geven, kunnen dit
nog doen tot Dinsdag namiddags 9 uur bij
STATIONSWEG 6.TELEF. 387.
's-GRAVENHAGE, Huijgensplein.
Maatschappelijk kapitaal t 300.000.—.
Koninklijk goedgekeurd.
De verzekerden deelen in 50 0/0 der winst.
Contributie f0.65 tot f 1.35 per maand.
Inlichtingen b.d. Vertegenwoordiger
STATIONSWEG 8.
Te bevragen b(J A. G. DEX flOEN-
TKXtl». iMiaaplein 41. Tel. R«8
In een luwe duinpan, waar reeds viooltjes
bloeiden, liet hij zich loom neervallen;
barsch joeg hij den hond, die een zandregen
over hem heen schudde, van den top van liet
duin af. Benijdend keek hij naar een man en
een meisje die lachend een duin afrolden en
elkaar kusten toen zij beneden waren en met
een zucht wendde Nico de oogen af. Hoe
kort geleden hadden zij ook zoo gestoeid in
de duinen! En nul Was hij nu voor altoos
geketend aan een invalide? dacht hij wreve
lig: hij had toch recht op levensvreugd!
Tranen van zelfmedelijden welden op in
zijn oogen. Wat had hij aan den zonnigen
voorjaarsdag? Het ruime hemelblauw boven
het fluweelig bleekblond van de duinen had
alle bekoring voor hem verloren, nu Rie niet
bij hem was. Maar opeens kwam het besef
van zijn egoïsme in hem op. Arm vrouwtje,
zij moest toch maar de pijn lijden en daarbij
zijn humeur verdragen. Misschien o ja, ze
ker had hij haar d'iep gegriefd met zijn wreed
verwijt.
Kom, hen zou 't gauw gaan afkussen, zeg
gen dat hij 't niet zoo gemeend had. Vlug
sprong hij op en floot den hond. Neen, eerst
wat duinviooltjes voor haar plukken, dan
zag zij dat hij aan haar had gedacht.
Als een kind had Rie zich in slaap ge
schreid. Voorzichtig sloop hij op de teenen,
de schemerdonkere kamer binnen, lei het
bosje viooltjes tusschen haar koortsachtig-
heete hand'en, knielde berouwvol bij het bed.
Haar roodgezwollen oogleden gingen aan
stonds open.
Wat 't prettig in de duinen, mijn jon
gen? vroeg zij zacht.
Neen, 't was niet prettig zonder jou en
ik ben een bruut, zei Nico, het hoofd ver
bergend in het dek; kun je 't mij vergie-
ven, arm vrouwtje? Nooit zal ik weer zoo
zelfzuchtig zijn.
Streelend gleed het heete handje van Rie
over Nico's haren. En vergevend bood zij
hem haar gloeiende lippen voor een teederen
verzoeningskus.
wil
V' x
1916.
tnc mii tÉticn,
(Kectlflsatie).
PERMANENT COMITÉ VAN ACTIE
TEGEN DE DUURTE.
(Merk Hoogenetraafen.)
lilirfï
IN HET
