DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
6de Volksconcert :.p
WELDON'! MODEBLADEN
Öwmtoix) en Ei&g£(B$iGBde jaargang.
Dl NS l> A tt
3 APRIL
FEUILLETON.
DE WALVISCHKUG.
TT inkelier slij sten.
Mo.
IfUfo
Deze Courant woFdt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagenu&gug&wn. AbiMm^a^aitap®^ por 3 saaasadeo
vocir Alkmaar fl,30 temm émr h®t gelseek Rp f 1,50
Afe©nd©rlifke Hummere 5 Cemte.
Telefooiraummer
Prijs der gewone Advertentiën
Per f«$&1 J 0.121 Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven fraraso aan de N. V. Boek- en HandeladpuÉkerij
v/k HERMs. COSTER ZOON, Voordan» C 9.
NEDEBLAMI).
y. d. MEULEN's Boekhandel.
Over den abonnementsprijs wordt bij vooruitbetaling beschikt. Bewijsnummers 5 cent.
ALKMAAR, 3 April.
De Engelschen komen langzamerhand
dichter bij St. Quentin, al bieden de Duit-
schers hier krachtigen tegenstand. Het zou
geen verwondering wekken, indien deze stad
binnen enkele dagen- van Duitsche in Engel-
sche handen overging. Dan zullen de Duit-
edhers verklaren dat St. Quentin behoort tot
het gebied, dat zij van den aanvang van hun
terugtocht af aan voornemens zijn geweest te
ontruimen, dan zullen de Engelschen zeggen,
dat zij den Duitschers tegen hun zin deze
stad hebben ontnomen en dan zal men zi
te vergeefs blijven afvragen, wie gelijk heej
en wat er nu eigenlijk op het front Atrec
Soissensi gebeurt en te gebeuren sjpat.
In het Engelsche Lagerhuis bmft minister
Law nadere bijzonderheden medegedeeld over
het verloop der operaties bij Gaza (Palesti
na) waaruit duidelijk blijkt, dat generaal
Murray in dat gebied een overwinning heeft
behaald en dat de Turksche overwinntogsbe-
richten in strijd met de waarheid zijn.
Uit St. Petersburg wordt gemeld, dat de
voorloopige regeering aanwij'zing zal geven
aangaande het oorlogsdoel, terwijl de plan
nen der strategische operaties geheel zullen
worden toevertrouwd aan den opperbevelheb
ber en zijn adjudant.
Door het garnizoen te St Petersburg is een
bekendmaking openbaar gemaakt, volgens
welke alle soldaten en officieren, die niet bin
nen zekeren termijn htm geregelden regi-
mentsdienst hervat hebben, beschouwd zullen
worden als schuldig aan landsverraad en als
partijgenooten van het oude regime.
Amerika staat thans vóór de beslissing,
heeft die beslissing misschien reeds genomen,
in dezen zin, dat de staat van oorlog tusschen
Amerika en Duitschland formeel is verklaard.
Er is een motie voorgesteld, waarin gezegd
wordt, dat de staat van oorlog tusschen de
Vereenigde Staten en Duitschland bestaat en
waarbij de president wordt gemachtigd on
middellijk maatregelen te nemen om het land
niet alleen in volmaakten staat van verdedi
ging te brengen, maar ook om al zijn macht
uit te oefenen en van de hulpbronnen gebruik
te maken om den oorlog 'tegen de Duitsche
regeering te voeren en den strijd' tot een over
winnend einde te brengen.
Het zal wellicht opvallen, dat er alleen
sprake is van een oorlog tegen Duitschland.
Niet tegen Oostenrijk bijv. De verhouding
tusschen Oostenrijk-Hongarije en Amerika
was in den laatsten tijd niet duidelijk. En
EEN VERHAALTJE UIT OUDEN TOJD
VAN JOHAN C. W. JUUHL.
Uit het Norsch vertaald floor M. A. 0.
het leek geenszins onaannemelijk, dat het met
Amerika zou gaan als met Italië, dat eerst
slechts met één der partijen in oorlog was,
doch later ook met de andere in oorlog ge
raakte. Toch diende bedacht, dat Oostenrijk-
Hongarije zich van den beginne af aan bij
den verscherpten onderzeeërs-oorlog heeft
aangesloten.
De rede, welke president Wilson in het
Congres heeft gehouden, geeft waarschijnlijk
een oplossing aan de raadselachtige verhou-
jng tusschen Amerika en Oostenrijk, verge
len met die tusschen Amerika en Duitsch-
,d.
De president toch heeft zich op het stand
punt gesteld, dat Amerika geen enkelen twist
heeft met Jiet Duitsche volk. De oorlog is z.i.
veroorzaakt door dynastieke belangen. De ge
beurtenissen in Rusland hebben, zeide hij, er
toe bijgedragen-, de Vereenigde Staten in de
overtuiging te sterken, dat de Pruisische au
tocratie niet onze vriend was, noch die ooit
kan zijn. Blijkbaar is de president van mee
ning, dat de Oostenrijkers en Hongaren het
zelf wel met hunne regeeringen klaar zullen
spelen, maar dat de Amerikanen de Duit
schers een handje moeten helpen. Vandaar
dan ook, dat hij in de laaiste daden van
Duitschland slechts oorlogsdaden tegen de
Vereenigde Staten ziet en de Vereenigde Sta
ten alleen Duitschland als de egoïstische en
autocratische mogendheid wil doen bestrijden
en niet Duitséhlands bondgenooten. Daar
voor wenscht hij- door middel van een alge-
meenen dienstplicht 500.000 ihan op te roe
pen en wenscht hij samen te werken met de
naties, die op het oogenblik Duitschland be
vechten, o.a. door ze een financieel crediet op
bijzonder gunstige voorwaarden toe te staan,
door het verstrekken van al het moge
lijke oorlogsmaterieel en door de vloot in het
bijzonder tegen de .onderzeeërs te doen uit
rusten.
Uit de rede van den president blijkt, dunkt
ons, dat hij vechten zal. Maar'liever niet. Nu
speculeert hij op twee mogelijkheden, om den
oorlog te doen eindigen, voordat hij heeft
kunnen vechten. De eerste is, dat Duitsch
land het te kwaad zal krijgen met rijn bond
genooten, omdat deze weigeren nog meer
hooi op hun vork te nemen, zoodat er oneenig-
heid onder de midden-mogendheden ontstaat,
j En de tweede, dat Duitschland het te kwaad
zal krijgen met zijn e^gen volk, dat den nieu
wen koers wenscht, d.w.z. afschaffing van „de
Pruisische autocratie" Zijn zinspelen op de
En onder al haar werk zong ze zachtjes ge
deelten van kerkgezangen en lachte haar man
vriendelijk toe.
Ook was ze weieens bij Austen in de 'boot.
Want het is aardig: wie voortvarend is, vindt
altijd' tijd voor alles, al is het werk menigvul-
dig.
Ze hield de boot op dezelfde plaats als de
netten werden uitgezet of er gevischt werd.
Zij 6need de visdh, en bracht lijnen en netten
in orde en deed aas aan de viSchboeken en
was eed handige drommel voor allerlei wat
eigenlijk manswerk is. En als het stormde en
de zee wild1 was, roeide ze -dapper mee als de
flinkste kerel.
En Austen werkte van dat de zon opkwam
boven de kale rots-en totdat de duisternis viel
over het eilandenrijk, hij was vootdurend be
zig met zijn lijnen en vischnetten en krabben-
manden en ander vischgerei. En hij hield het
allés keurig in orde.
En toen er gezegd werd, dat asch van zee
wier waarde had, begonnen Austen en Adno
ook wier te branden. Dat bracht een kleinig
heid op, die niet te verachten was.
Visch ving Austen altijd in menigte. En
de menschen uit de naastbijgelegen buurt
schappen praatten er wel eens over met een
tikje naijver, dat Austen zoo'n bijzonder goe
de vangst had. Hij moest, vonden ze. een
contract hebben met een boozen geest, .of wel
heel goed beschermd worden door een hooge-
re macht. Want al was de zee nog zoo barsch
en woest voor iedereen en al moesten dé kra-
nigste kerels hun steven weer wenden naar
land zonder een enkel vischje over de ree
ling te hebben gelicht „er is geen visch in-
zee, kind" dan kon je als zeker zeggen,
dat Aus'ten en zijn vrouw glunder op hun
roeibanken zaten met een kaar vol glinsteren
de vangst.
Hij sloeg zich overal dóórheen.
En altijd kreeg Austen zijn visch beter be
taald dan zij ae hunne. Ze moesten op die
manier wel kunnen léven, die twee eenzame
menschen, al deed die en gene er een eed op,
dat zijl daar buiten op d'en naakten Walvisen
rug wel gauw zouden doodhongeren.
Maar geen van hun benijders dacht er aan,
dat Austen dé vischvangst op een andere ma
nier behandelde dam de meeste andere vis-
schers aan den Westkant. Hij gaf zich voor
-dit en- voor dat meer moeite dan zij. En hij
hield rijn gereedschap beter in orde dan een
van hen. En dan was hij bedacht op allerlei
handgrepen, die hij alleen kende, om aan de
zee rijn voedsel te onttrekken fa ongunstige
tijden.
En wat -den omzet van visch betrof, -dat was
daaraan te danken, dat Austen rijn visch net
ter en frisscher hield dan deze en gene, of hij
ze nu krimp verkocht of gezouten. En daarin
kan soms een kunst liggen, die noch het werk
van dm duivel is noch van Onzen Lieven
Heer, maar die geregeld hét geld in de beurs
doet toenemen.
Daar was de opkooper zoo langzamer
hand ook achter gekomen. En dus was hij er
steeds op uit Austen op te vangen, als die
met zijn visch uit zee kwam aanroeien.
En over den handel werden ze het altijd
eens, ofschoon Austen zich volstrekt niet
door dm opkooper liet bedriegen. Hij liet
gebeurtenissen fa Rusland, die veel hebben
bijgedragen tot een toekomstigen wereldvrede,
pleit voor deze veronderstelling.
Maar er is nog een andere mogelijkheid.
Deze n.l. dat de Duitsche regeerfag overgaat
tot de invoering van het parlementaire stelsel..
De Vorv^arts schreef gisteren„Wij lijden on
der een politiek: van een valschen voorgevel.
Achter deze autocratische facade staat bij ons
veel meer democratie dan men fa Amerika of
fa Engeland wil merken of wil toegeven. La
ten wij toch dm moed hebben te schijnen wat
wij rijn en laten wijl dadelijk rijn wat wij stel
lig en zeker morgen zullen en moeten zijn."
Gesteld, dat de regeerfag van Duitschland
thans reeds wil do-en, wat zij1 na dm oorlog
gezegd heeft van plan te rijn te zullen doe*.
Dan zal de leuze Pruisische autocratie en mi
litarisme rijn vervallen. En dan? Zou dan
misschim Amerika, voordat het gelegenheid
heeft gehad daadwerkelijk fa dm oorlog fa
te grijpen, den oorlog maar niet liever willen
dom eindigen?
De toekomst houdt velerlei fa haar 'schoot
verborgen. Ook verrassingen wellicht!
KORTE BERICHTEN.
fa Spanje leiden de voedselnood en de
duurte tot stakingen. Te Valladolid is het tus
schen stakers en troepen tot een botsing geko
men, waarbij: emige menschen rijn gewond.
De staat van belég is er afgekondigd. Een air
gemeene staking wordt voorbereid.
De ziekte van lord Orey is, volgens een
bericht uit Londen aan het Bemer Tageblatt,
verergerd. De geneesheeren achten den toe
stand levensgevaarlijk, daar het hart slecht
werkt. Bovendien moet de zieke bijna geheel
blind geworden rijn.
De veremiging voor de binnenscheep
vaart in Duitschland heeft de Rijksregeerfag
verzocht bij het sluiten van vrede er voor te
zorgen, dat de mogelijkheid van het graven
van een kanaal van den Rijn naar Antwer
pen wordt gewaarborgd.
De Engelsche regeering heeft te Barrow
laten aanplakken, dat rij op grond van de
rijksverdedigingswet maatregelen zal nemen,
indien de stakers niet binnen 24 uur den ar
beid hervatten.
In dm kreits Minden liét een groot
grondbezitter verleden jaar uitgestrekte vel
den braak liggen. Thans zijn op bevel van
den landraad 100 morgen akkerland van
dim man onteigend, om fa kleine perceelm
aan particulieren ter bebouwing te worden
verpacht.
De katholieke internationale conferen
tie, die fa Februari fa Zwitserland plaats
had, zond een adres aan den Paus, waarin
IN DE GROOTE KERK.
Knarten verkrijgbaar ÏO cta., plus 21/! ets. Sted. bel. enz. in den Boekhandel
v.h. P. Kluitman (O. de Waal), Choorstraat b/d. kerk, ook op den 2en Paaschdag.
Jac. Deqeling, Kraanbuurt 6
zijl haar wenschen uitte voor de souvereiniteit,
vrijheid en onafhankelijkheid van dm Heili
gen Stoel bij den vrede.
De vroegere gezant van Amerika te
Berlijn, O er ar d, deelde de volgende bijzonder
heid mede van een gesprek, dat hij eens te
Berlijn voerde met minister Von Jagow.
„Denk eraan zei deze dat wiji 500,000
Duitsche reservisten hebben fa Amerika; fa
geval van oorlog zouden riji het u erg lastig
kunnen maken."
„Denk er aan antwoordde Gerard
dat Amerika 500,000 straatlantaarns heeft,
waaraan het uw reservisten, als rij ons bfar
derm, gemakkelijk zal kunnen ophangen."
De Oosterzrijksche minister van Justitie
is afgetreden, omdat hij als getuige fa een
rechtszaak gedagvaard is.
Volgens een Wolff-telegram heeft de
keizerin van Duitschland uit haar persoonlijk
bezit juweelen van hooge waarde .ten verkoop
naar het neutrale buitenland gezonden.
SCHIPBREUKELINGEN AANGE
BRACHT.
Gistermorgen is het stoomschip „Vesta",
van de Kon. Ned. Stoomboot-Maatschappij te
Amsterdam, van Nieuw-York te IJmuiden
binnengekomen.
Te Falmouth werden nog elf schipbreuke
lingen van de getorpiileerae Nederlandsche
schepen „Eemland" en „Saliand" van de Ko
ninklijke Holl. Lloyd door de „Vesta" opge
nomen. n.l. de le stuurman der „Eemland"
en 1 stuurman, 4 machinisten en 5 minderen
van de „Saliand". De geredden gingen te
IJmuiden aan land en zetten, na door de
marine-autoriteiten aldaar over het verloren
gaan der schepen verhoord te zijn, de reis
verder per spoor voort.
INCIDENT AAN DE GRENS.
Zaterdagmiddag ontmoetten, naar de Tel.
mededeelt, twee Hollandsche ambtenaren na
bij de Duitsche grens te Wehr (L.) emige
Duitsche smokkelaars, die zij sommeerden
te blijven staan. Niet alleen voldeden zij
hieraan niet, maar wilden de ambtenaren met
messen te lijf. Deze trokken uit zelfverdedir
ging hun revolvers m, gaven vuur, waar
door, twee smokkelaars getroffen werden.
De Duitsche schildwacht aan de grens, die
een en ander gezien had, kwam hierop een
vijftig nieter op Hollandsch grondgebied en
legde zijn geweer,op de Hollandsche ambte
naren aan waardoor deze genoodzaakt wa
rm te retireerm en niet tot arrestatie of in
beslagneming konden overgaan.
De smokkelaars maakten van deze gele-
zich niets afdingen voor een krans krakelin
gen of een paar glaasjes jenever, zooais vaak
gebeurde. Neen, behoorlijke munt en eerlijk
geld wilde hij hebben voor zijp vangst, an
ders dreef hij, gem handel, daar was de op;
kooper al aan gewend. En hij wist, dat hij
tegenover Austen niet moest probeeren hem
op een of andere manier in den nek te zien.
Maar hij kreeg dan ook beste waar, daar
kon hij gerust op zijn.
En dus vond de opkooper, als "t op situk
van zaken kwam, het voordeeliger zich aan
Austen te houden, al moest hij ook met geld
en dikwijls met goed geld betalen. Het bracht
winst op versche visch op te koopen, die leef
de in de kaar totdat ze in Bergen op de markt
kwam, of krimp gesneden visch, die netjes
was behandeld en niet stonk of door wormen
half was opgegeten na een nacht fa de boot
te hebben overgelegen fa dm tijd van de
heetste hondsdagen.
En Austen was op rijn woord te vertrou
wen. Hij hield zich niet op met'oplichterij of
bedrog. Daar had de opkooper mooie on
dervinding van.
.Maar trof het ems em enkelen keer, dat
Austen niets had gevangen, dan behoefde de
„stacisvisscher", zoo noemde mm dm op
kooper, bij niemand anders moeite te dom.
Doch dit gebeurde zelden of nooit.
In dm winterdag, tegen dat de zwar^ stor
men kwamên en de vloed op 't hoogst was,
was het wel vervelend, dat de vloer van Ausr
ten's huis onderliep, als 't weder op z'n ergst
was.
Austen en Adno lachten de eerste maal,
torn dat voorkwam.
Ze kropen in bed, zoolang het vloed was.
Want zoo hoog als tot de onderlagen van
het ledikant kwam het water nooit.
„Hoe vindt ie het?" vroeg Austen.
„O 'eerlijk", zei Adno.
„Ja, 'eerlijk", herhaalde Austen.
De kat echter was nat geworden en zat met
hoogen rug te blazen en het zoute water uit
haar vel te schudden.
Maar ze hadden geen medelijden met het
zwarte beest.
Eén cling was er waarmee Austen gevaar
liep voor am gek gehouden te worden.
Want niemand is zonder gebreken fa deze
wereld, en Austen was ook niet geheel zon
der zwakheid, al was het er een, die noch
heit Ijchahm noch de ziel schaadt.
Als de opkooper hem een bont stuk par
pier liet zien, een etiket of een Sluitzegel
zooals die gewoonlijk op fle6schen en doo-
zen zitten, dan kon het licht gebeuren dat er
gang fa dm handel kwam. En dan gebeurde
het ook wel, dat Austen zoo nauw niet meer
keek en de visch te goedkoop verkocht en
nog wel graag een vischje toegaf ook.
Die gekleurde papieren waren Austen's
sfliattm.
Op stille avonden, als hij in rijn huisje zat
en dé tafel bedekte met dat bonte moois, ge
noot hij de emige feesturen, die rijn aage-
lijksch leven na liet werken en zwoegen hem
opleverde.
De storm rameide het kleine huis, zoodat
het soms trilde op rijn grondvesten. De regen
sloeg tegen de ruiten, doch daar binnen
snorde de kachel. En het rook er naar turf
en scherpre tabak. Maar Austm had het naar
zijn zin.
Dan kon het zijn, dat er gloed kwam fa
zijn oogen, terwijl hij die gebloemde etiket
ten tusschen de door het water gerimpelde,
kromme vingers van rijn vereelte handen
hield. Hij streek iedere vouw en kreukel
voorzichtig glad. En met rijn gezicht in de
De DIRECTEUR van het DISTRIBUTIE
BEDRIJF van ALKMAAR brengt ter kennis
van H.H. WINKELIERS, dat LIJSTEN, ver
meldende legitimatienummers, naam, adres
en aantal leden van het huisgezin hunner af
nemers van rantsoeneerings-artikelen, vóór
of op dm vijfden van elke maand moeten
worden ingeleverd.
De Directeur voornoemd,
D. SCHENK.
genheid gebruik om met ,hun smokkelwaar
en de gewonden over de grens te vluchten
DE FKUITUITVOER.
Van bevoegde rijde wordt medegedeeld, dat
verschillende alarmeerende berichten betref
fende de nog fa voorbereiding zijnde regeling
van dm fruituitvoer met de waarheid fa strijd
rijn. Het ligt niet fa de bedoeling van ae
veremiging Frliit-Gentrale om een verbod tot
het houden van publieke verpachtingen van
boomgaarden uit te lokken en de pachters van
de veilingen te weren. Zeer waarschijnlijk
zullen bedoelde pachters wel als aanvoerders
aan de veilingen worden toegelaten, mits rij
kunnen aantoonen. dat zij het fruit van dié
boomgaarden en (of) fruittufaen hebben ge
pacht of gekocht op een, ten overstaan van
een notaris of veilingmeester gehouden pu
blieke verkoopfag, verpachting of veiling.
Het bericht, dat 60 pet. fruit voor het bin
nenland zal worden gereserveerd, is geheel
uit de lucht gegrepen. Voorstellen tot het
bepalen van percentages voor het binnen- en
buitenland kunnen uit dm aard der zaak
slechts dan worden gedaan, wanneer met
èenigen grond kan worden vastgesteld hoe
groot de oogst van elke fruitsoort zal rijn.
Het bericht omtrent met de Deutsche Êfa-
kaufs Zentrale door de Fruit-Centrale en
Groenten-Centrale getroffen regeling om
trent dm afzet van tuinbouwproducten is
eveneens onjuist. Wanneer daaromtrent een
regeling is getroffen, dan is zulks geschied
door ae Groep Veilfagsveremigfagen van
aaaT
den
ae Uroep V
Neder lanaschi
en Tufabouwra
LEVERING VAN VISCH.
In de Maandag gehouden vergadering van
HEDEN VERKRIJGBAAR:
(April-nummer)
ernstigste plooi legde hij die bonte vodden
uit over de tafel, ais speelde hij geduldsspel
met een pak kaarten.
„Zijn ze niet prachtig 1" riep hij, terwijl
hij stralend van genoegen naar den rijkdom
op de tafel keek. De papieren bedekten haar
als een landkaart. En ze fonkelden fa weel
derige kleurenpracht, glanziger dan die van
dm regenboog.
„Fijn 1"'zei Adno, die over rijn schouder
gebogen stond
En liaar hand streek zachtkens over Aus
ten's haar. En haar heldere oogen glinster
den van genot. En dan ging ze naar 't hoek
je van den haard en begon te spinnen.
De lamp aan de zoldering gaf daar maar
weinig licht. Haar schijnsel viel meest op
den man aan de tafel. En een heel klein beet
je walmde ze. Het blikken plaatje er boven
was bijna geheel zwart er van geworden:
pit en brander moesten reeds lang vernieuwd
zijn. Maar dat had telkens niet gekund, 't
Is zoo gek, dat voor alles geld noodig is.
Adno liet haar spinnewiel snorren, terwijl
ze met haar heldere stem een weinig be
verig in de hooge tonen zong
„Loof, loof dm 'eer, mijn ziel! met alle
krachten,
Verief zijn naam, zoo groot, zoo 'eilig te
achten,
Och, of nu al wat fa mij is 'em prees!
Die mooie psalm vulde het kleine huisje.
En zoo kwam het, dat Austm en zijn
vrouw de gelukkigste menschen warm onder
de zon Hun bestaan was soms krap genoeg
al leden ze nooit echt honger en hun
lapje grond scheen wel klein.
Maar Austm was koning in zijn rijk.
COURANT
1 eiüIUUlïnumiUCI a^«—W'u - n-nr
SolistenMevr. RUYGH—KRBNS, Sopraan,
F. H. MASCHHAUPT, Violoncel
de H.H. J. HOGERVORST, Tenor,
W. H. SLINGER, Orgel.
