DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. HET VIJFDE RAD 1'AR AFIS E. m. ii9 WOENSDAG 23 MEI FEUILLETON. Honderd en negentiende Jaargang. 191?. Ahonneflieiit&jffïis per 3 immntan UO. fr. p. past f 150. MYertenfiepn]sl2UL p. regel, gnnrte letters near plaatsruimte. Brieren fr. N. V. Boek- en RandelsMkerii yJi. HERffls. COSTER tf ZOON, Voordam C 9. Tetefnr. 3. JDe evolutie in Indië. Hondenbreod- Distributie. Over den abonnementsprijs wordt bij vooruitbetaling beschikt.. Bewijsnummers 5 cent. ALKMAAR, 23 Mei. Militair nieuws van beteekenis ontbreekt ook heden. De Franschen hebben in het Westen nu 1000 gevangenen gemaakt, de Duitschers melden er 550. De Italianen zijn van oordeel, dat de Oostenrijkers een afleidings-offensief aan het Trentinofront zullen beginnen, ze voegen er aan toe, dat ze zich niet zullen laten verschalken, de Oostenrijkers verzekeren, dat de Italianen gedwongen zijn hun troepen aan de Isonzo rust te geven. Deze beide me- dedeellingen doen duidelijk zien, dat er niets belangrijks te melden valt. In Hongarije is een1 kabinetscrisis uitgebro ken. Graaf Tisza heeft na een audiëntie bi; den' Keizer het ontslag van het ministerie aangeboden. De „man met den ijzeren vuist" heeft het dus niet langer kunnen bolwerken. Reecis in 1903 met de samenstelling van een kabinet belast, kreeg hij een dergelijke moeie- lijke opdracht in het voorjaar van 1915 op nieuw. De Duitsche pers, die zijn heengaan reeds geruimen tijd voorspelde, betreurt hem zeer en verklaart, dat hij een van de grootste steunpilaren van het Duitsch-Oostenrijksch verbond is geweest. Zij neemt aan, dat de vroegere minister van landbouw Be la Sereng zijn opvolger zal worden, maar ook graaf Cizhywórdt al3 zoodanig genoemd. Na de verklaring van den Russisch en mi nister-president, Prins Lwof, die in de coali- tie-regeering zijn plaats heeft behouden, na de beginselverklaring van het nieuwe kabi net zelve, is er thans ook een uitlating open baar gemaakt van den nieuwen minister van buitenlandsche zaken. Men weet dat de. vori ge titularis, de heer Miljoekoff, van den vrede voorloopig niets wilde weten. Zijn opvolger nu heeft verklaard, dat zijn program kort en gewichtig is, n.l. het spoedige herstel van een algemeenen viede zonder inlijving of oorlogs schatting, een vrede, die gegrond is op het recht van zelfbepaling /fer volkeren en bereikt moet worden in nauw); onverbrekelijk verband met de democratieën van Rusland's bondge noot-en. Het openbaar maken der oude verdra gen met de bondgenoot-en zou beteekenen een breuk met die bondgenooten, zou de eerste stap zijn op den weg naar een afzonderlijken vrede, terwijl een wereldvrede moet worden bereikt. De Russische regeering zal haar verplichtingen nakomen, maar tegelijkertijd zooveel mogelijk bespoedigen een overeen komst met de bondgenooten, die berust op de verklaring van 9 April. In die verklaring werd gezegd, dat het vrije Rusland niet ten doel heeft de overheersching van andere vol keren, noch die wil berooven van nationale goederen noch ook maar een -duimbreed vreemden grond bezetten, maar een duurza- men wede wil vestigen op den grondslag van de rechten der volken, die over hun eigen lot behooren te beslissen. In Engeland staat men op een ander stand- door Beatrice Heron1 Maxwell en Florence E. Eaatwick. Naar het Engelach. 3) „Het is niet kwaad een diner te geven ter wijl Jiiji thuis is en de Brismains te vragen en enkelen van de grootheden uit de buurt, vind je niet „Ja." Mevrouw Pridham's vastberaden ge zicht verzachtte. Haar zoon was haar afgod, hoewel zij het op scherpen toon zou hebben tegengesproken als het haar gezegd werd. 1 Iet was voor hem dat zij haar man wenschte te zien vooruit komen indirect voor hem, dat zij een huwelijk wenschte tus schen Theo en den jongen Mauleverer, omdat dit verdere plannen, die zij koesterde met het oog op Laurie's huwelijk, zou kunnen bevor deren. Zij ging de kamer uit om den brief aan miss Leadi te schrijven en een lijstje te ma ken van de menschen die zij op hun dinpr wilde vragen. Mevrouw Pridham paste zich, zooals de meeste vrouwen, niet alleen beter aan dan haar man bij den hoogeren levenskring dan waarin zij geboren waren, maar zij behoorde vopr haar huwelijk ook tot een beteren stand dan hij. Zij had reeds Jang begrepen dat indien de vrouw uit de voorsteden succes wilde heb ben in de goede kringen der maatschappij, zij niet al te voorkomend moest wezen in naar manieren. Het is niet door een groote mate punt. En in Duitschland zeker ook. Maar het is mogelijk dat men spoedig naar de Russi sche opvatting moet overhellen, anders ge zegd, tot de Russische opvatting zal moeten opklimmen. Wederzij dsch overleg, mits een maal maar aanvaard, kan wonderen tot stanc brengen. Minister Terestjenko wees op Elzas- Lotharingen, welks bevolking naar hij zeide, thans recht heeft te hopen op de verwezenlij king van haar ideaal, een .betere toekomst Maar ook in Duitschland zijn er velen, met wie over de Rijkslanden te praten valt, het geen te Stockholm wel nader zal blijken. De eerste bespreking van de permanente socia listische vredescommissie met een socialisti sche deputatie heeft thans ,01 de Zweedsche hoofdstad plaats gehad. Met -de Bulgaarsche afgevaardigden is van wal gestoken. Die hee- ren verklaarden, dat ze principieel voor een vrede zonder annexatie waren, maar voegden hieraan toe, dat de verovering van de Do- broedsja en Macedonië door Bulgarije niet onder het begrip annexatie kon worden ge rangschikt. Een -dergelijke verklaring zouden de Fransche afgevaardigden kunnen afleggen, maar daarbij dan Elzas-Lotharingen uitzon deren. Zoo is het alleszins denkbaar, dat de socialisten van de vertegenwoordigde oorlog voerende landen het eens worden over het oor logsdoel en dat him regeeringen, zich uit sprekende op initiatief van Rusland, tenslotte ook niet zoo heel veel blijken te verschillen, lang niet zooveel, als men- op het oogenblik wel denken moet. Misschien is de minister-president van Beieren, graaf von Hertling, tevens voorzit ter van de af deeling voor buitenlandsche za ken in den Duitschen Bondsraad, al te opti mistisch, wanneer hij verklaart te gelooven, dat de oorlog vóór den herfst zal zijn afge- loopen. Maar er zijn er meer, die van oordeel zijn, dat het vóór 1 Januari 1913 vrede zal wezen! Dat het oude koloniale systeem heeft afge daan, zal een ieder, die kennis heeft van Indi sche toestanden duidelijk zijn. En het is goed, dat het zoo is. De oude toestand be hoort niet meer in onzen modernen tijd, nu wij allen het beginsel huldigen van de rech ten van den mensch, van welke kleur of nati onaliteit hij moge zijn We erkennen nog wel niet ten volle de gelijkheid der mens dien wie een Europeaan vergelijkt met een Papoea kan ook moeilijk daartoe komen maar we erkennen wel het goed recht van iedere natie om, voor zoover dit met het algemeen belang overeenstemt, te beschikken over eigen lot Het gevolg niervan is, dat wij Nederlanders hadden af te zien van een regeersysteem in de koloniën, dat nog te veel deed denken aan de dagen der Oost-Indische Compagnie, toen In dië alleen werd beschouwd en behandeld als een voorwerp van nut voor het moederland, of om in de volkstaal te spreken als een koe, die maar gemolken moet worden. De Compagnie is hierover hard gevallen en handelde ze nog in onze dagen zoo, men zou hierin volkomen gelijk hebben. Maar bil- van overdreven vriendelijkheid, dat een aris tocratisch hart zich laat innenmen door een persoon van mindere afkomst: de eenige ma nier om invloed te krijgen langzaam, ge stadig en zeker is een objectieve persoon lijkheid te wezen moeilijker te genaken dan de hoogere standen zelf. Tot dusver had zij nog geen enkelen mis stap gedaan in de opwaartsche beweging van haar man's carrière en niemand waagde het haar in bescherming te nemen. Zij had hersenen, die Iedere omstandigheid met koele berekening ontleedden, om na te gaan of die omstandigheid pasté in haar le vensplan. HOOFDSTUK II. Eén en één met een derde in 't verschiet. In een slaapkamer op Doornen-Jacht stond op een Juli-avond een: jong meisje voor haar spiegel haar haren los te maken, en keek naar zichzelf, terwijl de glanzende, golvende lok ken als een wazige mantel om haar schou ders vielen. Het lange, slanke figuurtje was in een lichtblauwe peignoire gehuld en de wijde mouwen vielen neer terwijl zij daar stond, zoodat men haar ronde, blanke armen kon zien; met de kin op de gevouwen han den geleund bestudeerde zij haar gezicht met aandacht. Het was een allerliefst gezichtje, de groote onregelmatigheid van haar ge laatstrekken verhoogde de aantrekkelijkheid er van en de gloed in de donkergrijze oogen was welsprekend en getuigde van het opge wonden gevoel, dat onder die strakke, afge trokken houding verborgen was. Zij was in haar eigen oogen niet langer Felicia Leach, de gouvernante en gezel schapsdame van haar vroeger schoolkame raadje Theodora Pridham, maar iemand van veel grootere beteekenis, met n toekomst, waarin 't vooruitzicht op rijkdom en onaf- lijkheidshalve mogen we niemand beoordee- len buiten zijn tijd en zijn omgeving, dus ook deze beroemde en beruchte handelscom pagnie. niet. Wie ter wereld dacht er in de 16e eeuw aan, dat bruine en zwarte men schen rechten zouden kunnen doen gelden op een menschwaardig bestaan! Tot van den kansel af werd het verkondigd, dat het ge kleurde ras tnaar matige aanspraken op het mensch-zijn had. Men kon zich van zelf ab soluut .niet indenken, dat de gekoloniseerde landen en volken op een voet van gelijkheid moesten behandeld worden Een dergelijke stelling zou niet liberaal genoemd worden, maar libertijnsch en wat dat beteekende wis ten de als libertijnen vervloekte vrijgeesten uit de vorige eeuwen het best. De 18e eeuw bracht in Europa wel mooie theorieën over rechten van den mensch, enz., maar dit betrof toch altijd nog het blanke ras. De groote Franschp'Revolutie met haar vrij makende gedachte hield zich nog verre van het vraagstuk der koloniën. Eerbt daarna kwamen enkele mildere gedachten en gevoe lens, maar het zou pas aan de helft der 19e eeuw gegeven zijn te zien, hoe het betere zich baan brak. Men denke slechts aan Mevr Beecher Stowe en de slavenkwestie Gok in Ned.-Indië werden van lieverlede nieuwe beginselen gehuldigd. Weinige in den aanvang, het is zoo, en- slechts schoorvoetend meldden ze zich aan, terwijl het meerendeel der Nederlanders met een zekere verbazing tegensputterde en toch erkende. Maar weldra zou het sneller gaan. Mannen als van Deventer gaven den stoot aan een be weging, waardopr velen onzer als uit den dommel ontwaakten, terwijl de groote ge beurtenissen in Oost-Azië, vooral de Rus- siseh-Japanscne oorlog, den inboorlingen het besef bijbrachten van hun goed recht en van hun latente kracht. De ethische richting drong meer en meer door en thans staan we voor het feit, dat we niet alleen vooruit willen, maar ook moeten. Daar is niets aan te veranderen. Het gaat er niet meer om of wij vóór- of tegenstanders zijn van het oude koloniale beleid, de zaak is nu in welk tempo zal de wijziging geschie den. Dit is een zeer ernstige vraag, die ons plaatst voor de grootste moeilijkheden en die ons in de naaste toekomst in gevaarlijke con flicten kan brengen. Dat ia nu reeds te merken. In elke overgangsperiode heeft men het nog gezien, dat de voorstanders van een geleide lijke en langzame evolutie hun kracht zoeken in te sterk tegenhouden, terwijl de onnaden kende yoomitstrevers als echte dollen ver blind zijn voor naakte werkelijkheden en mee- nen met snelle spröngen het begeerde doel te kunnen bereiken De natuur maakt geen sprongen, ook de menschelijke natuur niet en het is een les, die de historie heeft gegeven, dat de te snelle vooruitgang, zoowel van het individu als van een gemeenschap leidt tot vroeg-rijpheid, die excessen veroorzaakt, waardoor een ge- heele periode in het leven, ja niet zelden Bet geheele leven in ongunstigen toestand komt. Dit vergeten de onnadenkenden, die in In dië een evolutie per sneltrein wenschen inge voerd te zien. Te vergeven is dit in de zonen des lands, die uit een begrijpelijke eigenliefde hun volk reeds nu een positie willen doen inmjnen, waardoor'het in alle opzichten gelijk wordt lk der aarde aan het meest democratische vol We zeggen, dat dit te vergeven is, maar be doelen daarmede niet, dat hun streven, en we vestigen nu het oog op mannen als Mas Mar co, ar. Tjipto, R. M. Soewardi Sderianingrat, hankelijkheid niets-was vergeleken bij haar beantwoordde liefde die dien rijkdom in haar oogen verheerlijkte. Zij hoorde niet dat er zacht getikt werd, en 't jonge meisje dat daarop de kamer ingluur- de, liep zacht naar dé toilettafel, sloeg haar handen over Felicia's schouders en legde ze op haar oogen. Felicia schrikte op, ze nam de handen weg en zag een lachend meisjesgezicht in den spiegel. Blozende wangen, bruine oogen, los bruin haar eri het lenige figuurtje van een meisje van zestien jaar. „Theo, jou kleine aap!" riep ze. „Ik heb je niet hooren binnenkomen." „We bewonderen ons zelf niet, is 't wel?" antwoordde Theo, „dat zou je niet durven!" Felicia keerde zich om, wierp haar haren achterover en werd ernstig. „Theo," vroeg ze in vollen ernst, „vindt je dat ik er aardig uitzie?" Theo, gezeten op den rand van een fauteuil, antwoordde zorgeloos: „lk heb er eigenlijk nooit over gedacht lieve." „Ja, weet je," ging Felicia voort, „er is een bepaalde reden waarom ik het graag weten wou." o „Dat weet ik wel," zei Theo. „Ik zou mij daar niets van aantrekken, als ik jou was, Fee." „Weet je hef Hoe kan dat? En waarom zeg je dat ik mij er niets van moet aantrek ken?" „Ach," antwoordde Theo, „moeder meent ten eerste niet alles wat zij zegt, en „Je moeder! Heeft die over mij gespro ken?" „Meende je dat niet? Ik heb met moeder indertijd gepraat en ik dacht dat je dat ge hoord had." „Neen. Ik heb niets gehoord. Vertel het me, Theo, toe als je blieft vertel het mij I" niet moet worden tegengegaan. Maar onvergeefüjk is het zoo te handelen in Europeanen, die kersversch uit Europa in Indië geëmigreerd, daar voor geesten, die hen niet kunnen begrijpen, theoriën gaan ontwikkelen, die noodwendig moord en doodslag en ontwrichting der Oostersche sa menleving tot gevolg moeten hebben, wan neer men ze in praktijk gaat brengen. Mannen als de heer Sneevliet, die dè In dische bevolking opzetten tegen alle gezag, een gezag, dat beslist erkend wordt door den inboorling en' zonder hetwelk hij niet kan be staan, handelen op de meest misdadige wijze Er moet komen wijziging van gezag, een ge- .zag, dat berust op volkswil en volkswensch, maar wie nu spreekt van een verdrijven van het bestaande gezag, ontneemt aan de bevol king, die pas in het eerste stadium van het zich voelen in zijn rechten is, alle grond on der de voeten en schept in plaats van een nieuwe orde van zaken, slechts een chaos, waaruit de jammerlijkste toestanden jgeboren worden. Tegen een dergelijk drijven moet beslist stelling worden genomen. Men mag het kwaad niet laten voortwoekeren. Maai- men doe dit op een juiste wijze en bijv. niet, zooals dat geschiedt door „het Nieuws van den Dag voor Ned.-Indië", re dactie W. Wijbrantz, die op de meest belee- digende wijze soms spreekt over de Inland- sche bevolking en daardoor de ontevreden heid, die heerscht, opzweept tot verbittering, die den haat aanwakkert en dus op zijn ma nier onverantwoordelijk handelt in niet min der mate dan de hoeren Sneevliet c.s. A. v W. KORTE BERICHTEN. Te Chaux de Fonds in Fransch Zwit serland zijn hevige onlusten uitgebroken, waarbij socialistische betoogers met troepen slaags zijn geraakt en zware klappen zijn ge vallen, 80 personen zijn in hechtenis geno men, de stad wordt door 5000 man troepen bewaakt. Over het zeegevecht in den nacht van 19/20 dezer deelt het Fransche "ministerie van marine mede, dat het ter Injogte van Duinker ken is geleverd tusschen 4 Fransche torpedo booten en een Duitsch smaldeel, dat op weg scheen naar de haven van Duinkerken. Na een kor ten strijd maakten de Duitschers rechtsom keert. Aan Fransche zijde werd een torpedo boot beschadigd. In een voorstad van Berlijn heeft In een chemische fabriek een hevige ontploffing plaats gehad, verscheidene personen zijn ge kwetst, de stoffelijke schade is groot. Brazilië heeft besloten de onzijdigheid op te geven. In Lissabon zijn ernstige hongerop- stootjes geweest, winkels zijn geplunderd, troepen nebben op de bevolking moeten schie ten, er vielen 10 dooden en 50 gewonden, de orde is hersteld. De Portugeesche minister van Oorlog kwam te Londen aan. Ribot verdaagde de bespreking der in terpellaties over het Fransche offensief. Het Hongaarsche ministerie Tisza is afgetreden. Aangezien verleden jaar zulke fabelach tige prijzen voor wijn zijn gevorderd, zal de Duitsche overheid voor den oogst van 1917 maximumprijzen voor wijn vaststellen. De inkrimping van het spoorwegverkeer in Duitschland is zeer ingrijpend. Vroeger liepen tusschen het Westen en Berlijn 29 trei nen in iedere richting, thans slechts 13. Tus schen het Oosten en Berlijn waren vroeger 13 en 14 verbindingen; thans beperkt zich dat „Och goed Het doet er ook niets toe, dunkt mij. Ze zei dat je je blankette en dat je een burgerlijk gezicht had endat je haar niet echt was. Dat was alles geloof ik." Felicia boog zich voorover, haar oogen verduisterden een weinig. Tegen wie zei ze dat? Wie was er bij? Iemand anders dan jij?" „Niemand dan Laurie en lk." „Laurie I" herhaalde Felicia sneb „Ja Maar je hoeft het je niet aan te trek ken. Moeder spreekt uit beginsel van ieder meisje kwaad tegenover hem, behalve van Sal lie Mauleverer en dat is omdat zij van adel is." Er heerschte een oogenblik stilte, terwijl het gezicht van Felicia steeds ernstiger werd Toen zei ze: „Scheen Laurie je broer het met haar eens te zijn?" „Neen, lieve oude Fee, waar zit je toch over te tobben? Laurie geeft geen zier om het uiterlijk als het meisje maar jolig is. Moeder zei „Nu?" „O niet veel bijzonders." Theo verliet haar hooge zitplaats en begon te dansen voor den grooten spiegel in de kleedkamer. „Theo, je moet het mij vertellen. Denk er aan, ik ben je oude schoolkameraad geweest voordat ik hier je gouvernante werd." „Wat -een grappig idee," merkte Theo lachend op, „jij gouvernante van iemand en dan van mijWelnu, moeder zei dat „jolig" het juiste woord voor je was een goedhartig, gezond, burgerlijk soort meisje" „Burgerlijk!" riep Felicia-met een veront waardigden blik. „Mijn vader was van vrij wat beter familie danO, het spijt mij, Theo!" „Wat kan mij dat* schelen, kindlief," ant woordde Theo luchthartig. „Je vader is ge neraal geweest en dat was de mijne ook in DB DIRECTEUR vaa het DISTRIB®» TIEBHDRIJF tan ALKMAAR, bericht deze aan belanghebbenden, dat, iigevolge kennisgeving in de Nederlandsche Staats courant van 21 Mei j.l. No. UT van Z.Bx, den'Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel, en naar aanleiding van art. 6 der Distributiewet 191Ö, een ieder, die PARA- FINE anders dan voor gebruik voor hem zelf of zijn gezin IN VOORRAAD HEEFT, gehouden is In den loop dezer week ten zijnen kantore opgave te doen van de hoe veelheid en den aard der partijen, welke hij in voorraad heeft op 23 MEI, uitsluitend voor zoo verre die hoeveelheid zich be vindt in deza Gemeente. De bedoelde opgaven zullen moeten wor den gedaan door hen, die PARAFINE on der zieh hebben, onverschillig of zij al dan ulet eigenaar daarvan zijn. De Directeur voornoemd, D. SCHENK. Alkmaar, 23 Mei 1917. DB DIRECTEUR van het DISTRIBU TIEBEDRIJF, Alhier, verzoekt, met het oog op de aanstaande DISTRIBUTIE VAN MONDENBROOD, H. H. W1NKELIER6 te dezer stede, die bereid zyn, genoemd brood to vorkobpen, zlob ten Zijnen kantore aan te melden, Alkmaar, 23 Mei 1917. De Directeur voornoemd, D. SCHENK. getal tot 5 of 6. De in de bezette gebieden werkzame Duitsche post- en telegraafbeambten wordien overal, waar hunne werkzaamheden door vrouwen kunnen worden overgenomen, door vrouwelijke beambten vervangen. De mannen, komen zoodoende voor het front vrij. De Hongaarsche stad Gvöngvös Is lm brand gevlogen, 1000 huizen zijn in de asch gelegd, 18000 menschen zijn dakloos, er leerschte een groote paniek. Naar aanleiding van het torpiüeeren van drie Zweedsche, bovendien voor Zweden 'eladen schepen, waarbij menschenlevens ver oren gingen, heeft de Zweedsche regeering bij de Duitsche krachtig geprotesteerd. Nader wordt het aantal Amerikaartsche dienstplichtigen tusschen 21 en 30 jaar op 10 millioen geraamd. Volgens „Bergens Aftenbladet" zouden er niet minder dan 6000 Scandtnavllrs aan het Fransche front strijden. In Canada wordt thans een volledig Scandinavisch regiment geoefend, dat in hoofdzaak door Noorsche of- i eieren wordt aangevoerd en een Ier tot com mandant heeft In Wischau (Oostenrijk) woedt een brand, 55 huizen zijn tot nu toe verbrand. Een uit 5 dames en 13 heeren bestaand gezelschap voer met een ondeugdelijk vaar tuig van Ingolstadt naar Theeheim. Het vaar tuig kantelde en alle opvarenden vonden in den Donaa den dood. DE ZEEVISSCHERIJ. De deputatie uit de IJmuider reeders, die met de Duitsche regeering zal spreken over het torpilleeren van visschersschepen, de ver ruiming van het visscherijgebied en de moei- een ander vat. Pridham's varkensvleeschpas» teien Pridham's parafine en petroleum hij moest G. P. achter zijn naam hebben in- Plaats van J. P. (Justice of the Peace vre derechter) Horatio Pridham General Pro- vidor (leverancier van alle levensmiddelen)." Felicia kwam naar haar toe en legde ha^- hand liefkozend op den arm van het meisje „Ondeugend kindl Het doet er werkelijk niet toe tegenwoordig wat iemand's vader is of geweest is maar mevrouw Pridham had mij niet burgerlijk hoeven te noemen in te genwoordigheid van Laurie." Theo sloeg haar arm om Felicia's middel „Wat praat je aldoor van Laurie: Als hij zoo'n domoor is dat hij niet zien kan hoe je bent, zonder dat een ander 't hem zegt, Han is hij toch niet waard je om hem te bekom meren. Fee ik heb je een geheim te vertel len I" „Werkelijk?" vroeg Felicia afgetrokken. „Zal je het aan geen sterveling vertellen? Op je woord van eer?" Fee trachtte haar zelfbeheersching terug te crijgen en zag ih de-heldere, donkere oogen, die op haar gevestigd waren. „Op mijn woord van eer", antwoordde zij, „Ken je den jongen Mauleverer? Tubby, eigenlijk heet hij Theodor." „Is 't waar?" Theo schudde haar zacht „Is t waar?" ïerhaalde zij. „Ja, het is waar. En de over eenkomst is zoo in 't oog loopend, dat „Welke overeenkomst?" viel Felicia haar in de rede. Theo nam haar zacht bij den arm en ge leidde haar naar een stoel. „Lief meisje," zei ze, „je verstand is op den loop. Span je eens in. Zijn naam is Theodor en de mijne Theo dora en het gevolg is dat wij verliefd zijn ge worden op elkaar Wordt vervolgd. ALRMAARSGHE COURANT. MM

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1917 | | pagina 1