DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. HET VIJFDE HAD No. 176 Honderd negentiende jaargaiw. M A AI D A Q 30 JULI FEUILLETON. 1917. Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feeeédagao, u£tjpge»®L Ataineraenispj^s per 3 raamden voor Alkmaar ft,30 twraeo door hel geheeto Rp 11. ao Afzonderlijke in» 6 Cents. TeMcronnUijmiE? 3. Prijs der gewone Advertentiën Per regel S 0.12* Bij groote contracten rabat. Qroote naar plaatsruimte. [Meven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMa. COSTHR ZOON, Voordam C 9. NMBEKLAKD. Z -iH O var dan abonnementsprijs wordt bij vooruitbetaling beschikt Bewijsnummers 5 cent Ten Zuid-Oosten van Tamopol, bij Hust- aiyn, hebben de Cemfcralen de Russische grens overschreden, meer Zuidelijk is hun front nog niet 200 naar het Oosten opgedrongen, maar toch staan ze tusschea Horodenka en Koety, welke plaatsen ze bezet hebben, reeds halverwege de oude Russische linie ea Tser- aowitsj. De val van deze stad zal wel een kwestie van enkele dagen zijn, want op alle punten van het front melden de Duitschers voortgang. Bij Horodenka trachtten dé Rus sen, echter zonder resultaat, tegenstand' te bieden. Intusschen zetten de Roemeniërs hun offensief voort en hebben daarbij; goed succes. Volgens hun legerbericht hebben ze hun bres in de vijandelijke linies tot 30 K.M. diepte vergroot en daarbij nog eens 1245 ge vangenen en vrij veel geschut en minutie buit gemaakt. In Vlaanderen is het artitleriegevecht we der tot groote hevigheid toegenomen, maar van iinfanterie-aanvallen is nog geen sprake. Wol is de actie in de lucht zeer levendig, de Duitschers melden 35 vliegtuigen der Entente 'geveld te hebben. De Duitsche Keizer heeft reeds bij voorbaat zijn troepen in Vlaanderen dank gebracht voor het standhouden tegen de aanstaande Engelsche aanvallen 1 Blijk baar is het noodig den moed van deze troe pen, wier weerstandsvermogen door het we kenlange bombardement op een zware proef wordt gesteld, er wat in te houden. De Middienstatea gaan voort, op faun wijze de vredesidee te propageeren, de beide lei dende persoonlijkheden in Duitschland en Oostenrijk-Hongarije, de heeren Michaëlia en Czemin, hebben daartoe gelijktijdig heizelfde middel aangewend): de pers. Ze hebben zich tegenover eenige journalisten over den toe stand uitgelaten, de Rijkskanselier heeft daar bij gebruik gemaakt van wat hem over de ge heime zitting der Fransche Kamer in begin Juli ter oore is gekomen, om de Entente, en Frankrijk in 't bijzonder, schaakmat te zetten „Frankrijk, dat ons er van beschuldigt, den oorlog begonnen te hebben, liep reeds vóór Augustus 1914 met veroveringsplannen rond en daarbij had het Tsaren-Rusland steun toegezegd, omdat het zelf diergelijke plannen, ten opzichte van Turkije, had. Het nieuwe Rusland wil geen gebieds uitbreiding en voelt er daarom weinig voor, Frankrijk's machtsdroomen te helpen verwe zenlijken. Over dezen ontrouw van Rusland is in de geheime zitting van de Fransche Ka mer gedebatteerd." Hierop komit ongeveer de aanval van den kanselier tegen Frankrijk neer. Voorts verklaarde hij, dat hij zich ge heel op het standpunt van de vredesresolutie, welken de Rijksdag had aangenomen, stelde. Ook wat betreft de verklaring dat Duitsch- 41) „Zfi komt dadelijk," antwoordde hij. „Waar is moeder-?" Agnes wees de kleine morgenkamer aan, waar mevrouw Pridham gewoon was brieven te schrijven en haar zaken af te doen; hij haastte zich daarheen. „Laurie mijn jongen ben je daar weer terug!" Mevrouw Pridham keek hem vol belangstelling aan. Zij had de laatste twee dagen de diepten van haar eigen hart gepeild en begrepen dat noch rijkdom, noch de groote wereld, noch een titel zelfs onver deelde satisfactie kan schenken. „Moeder 1" Hij sloeg zijn armien vol liefde om haar heen en kuste haar twee maal. Toen vertelde hij haar alles wat er gebeurd was tot het oogenbiik in het hotel Cecil, toen hij aan Felicia gevraagd) had haar opoffering volkomen te maken. „En nu staat het in, uw macht Fee te beloonen voor al haar goedheid en, toewijding en miij innig gelukkig te maken door haar op te nemen in uw faartl Moeder vergeet niet, dat oneenigheid het geluk en' succes verdrijft Bedenk dal men het met geen geld ter we iand geen veroveringswenschen had1. Maar dan moesten natuurlijk ook de vijanden van hun veroveringsplannen afstand doen. Dub belzinnigheid is er in <tee verklaring van den heer Michaëlis niet, maar men had, graag willen zien, dat hij duidelijk en omonwonden had uitgesproken, dat België weder geheel onafhankelijk zal worden1 en, volgens de be lofte, door den heer von Betbmann Hollweg den 4en Augustus 1914 afgelegd, volledige schadeloosstelling zal ontvangen, terwijl ook Servië's onafhankelijkheid zal gewaarborgd worden. Zóóver is de heer Michaëlis echter nié gegaan. De Oostenrijksch-Hongaareche minister van buitenlandsche zaken heeft de naam, een oprecht vredesvriend te zijn. Ook diltmaal heeft de heer Czemin het volkomen bereid zijn der monarchie tot een vrede, op gropd van de vredesresolutie des Rijksdag», betuigd, evenzeer legde hij er echter den na druk op, dat Oostenrijk-Hongarije nooit zou toestemmen in een oneervollen vrede. Sympathiek klinken de woorden van den' Staatsman, als hij het heeft, over een vrede door overleg, welke alleen en voor altoos de terugkeer van een zóó vreeselijke ramp als deze wereldoorlog ia, zal kunnen beletten. „Zoowel moraal als verstand pleiten er voor, middelen te zoeken om de wereld te be vrijden van de beklemming, dat toestanden als die welke wij thans beleven, zich zouden herhalen. Dc weg mag moeilijk zijs, maar onbegaanbaar is hij niet", aldus zeide graaf Czemin en hij tiet er op volgen: „Dit zijn de beide grondbeginselen, vól gens welke naar mijne meening een vrede door vergelijk kan tot stand komen lo. geen overweldiging; 2o. de verhoeding van een terugkeer van een oorlog." De pers der Middenrijken roemt natuurlijk de vredelievende woorden der beide Staats lieden zeer. Maar de Italiaansche Secoio zegt dat op de conferentie der geallieerden tot een vierden winterveldjocht is besloten. Het diebat over de verantwoordelijkheid van den oorlog is weer met vernieuwde he vigheid losgebroken. Zeide Michaëlis, dat Frankrijk oorlogszuchtig was, de Times be weert, naar aanleiding van de volgende op merking van Haase in een der laatste Rijks dagzittingen, „dat men de beteekenis der ver gadering van den 5en Juli' 1914 goed moest verstaan om de aanleiding tot dezen oorlog ten volle te kunnen waaxdeeren", dat op deze vergadering, waarbij de Duitsche en Oosten- rijksche leidende staatslieden tegenwoordig waren, tot den oorlog was besloten. En al leen graaf Czemin zegt in zijn verklaring, dat hij „over de verantwoordelijkheid van dezen oorlog thans niet wilde spreken". reld kan koopen wanneer het noodlot tegen u is. Bedenk hoe weinig het gescheeld heeft of al ons geluk was verloren gegaan door een aaneenschakeling van omstandigheden en toevallige gebeurtenissen' en zeg mij dan of ge u nog tegen den wensdh van mijn hart zult verzetten." Zij keek hem lang en ernstig aan. „Laurie", zei ze eindelijk, „toedenk hoe je vader gewerict heeft toedenk hoeveel jaren het hem ge kost heeft en mij ook want ik heto meege holpen om dit op te bouwen. Denk aan de teleurstelling, die het wezen moet voor oen man, die alles gedaan heeft wat hij ge daan heeft, te merken, dat zijh eenige zoon, die zijn erfgenaam zal zijn, met een meisje van niets, een meisje zonder een cent, wil trouwen." Hij1 viel haar zacht in de rede. „Zij is het meisje dat ik liefheb," zei hij, „zij1 houdt mijn hart in haar hand. Zonder naar zou ik ver loren Zijn. Zij is mijn leidster. Moeder, geef haar aan mij'. Zeg, dat ge mij uw toestem* ming verleent om met haar te trouwen, dat u vriendetijk voor haar zult wezen, om mijnent wil. Bedienk wat het voor mij beteekent ver- deel'd te zijn tusschen het meisje dat ik lief heb en de moeder, die de eerste voor mij is van alles ter wereld. Nog zoo kort geleden waren wij beidien machteloos. Ik was een' blok, tot niets nut, zonder verleden, of heden, of toekomst. Nu is mij dat alles teruggegeven en ik vraag nog slechts één ding meer. Houdt u niet genoeg van mij1 om mijj dat te geven?" uitdrukking week van mevrouw Pridham's ge- iKQiRTE BERICHTEN. Nlaar aanleiding van Lloyd George's rede heeft de Oostenrijhscb-ttongaarsche minister van Buitenlandsche zaken graaf Czemin, klaringen afgelegd, waarin hij zei de, dat de centralen niet overweldigd zouden, worden, dat een vrede door. vergelijk de waar borgen zou bieden dat een ramp als de hui dige wereldoorlog niet zou terugkomen en d!at er democratiseering van den Oosten- rijksdi-Hongaaiachen regeeringsvorm te wachten was. Met het oog op 'den buitengewonen toe stand is de Russische grens tot 15 Augustus gesloten voor alle reizigersverkeer. Bijl hun bomaanval, op Parijs zijn de Duitschers, naar Havas meldt, niet boven de middenstad kunnen komen'in een der bui tenwijken werd een magazijn vol brandstof fen geraakt door een 'bom, overigens' is de schade niet zeer groot De Italiaansche minister Sonnino is naar Londen vertrokken, daar zal binnenkort een nieuwe conferentie der geallieerden ge houden worden. De keizer heeft naar Wölff meldt van de slagvelden in Oost-Galicië aan von Hin denburg een telegram gezonden, waarin hij dankbaar herdenkt wat de legers op het wes telijke gevechtsterrein hébben verricht ea „vooral in- de troepen in Vlaanderen, die al weken in het zwaarste geschutvuur staan en de aanstaande stormioopen onvervaard tege moet zien, zijn vertrouwen uitspreekt." Rijkskanselier Michaëlis zeide in een rede tot de vertegenwoordigers van de Duit sche pers, dat Frankrijk, vóór de oorlog nog was begonnen, met Rusland vérstrekkende veroveringsplannen ten opzichte van Duitsch- land besproken had; en er o.a. overeengeko men was, dat Frankrijk bijna het gieheele ge bied' ten Westen van den Rijn zou krijgen Deze zaak was, di. Michaëlis, in de geheime kamerzitting te Parijs op 1 en 2 Januari 1917 nog eens ter sprake gébracht DE AANSLAG OP VISSCHERSVAARTUIGEN. Gisteren is nog te Scheveningen door de Sch. 281 binnengebracht de bemanning van de eveneens nabij IJmuiden tot zin ki p ge brachte Sch 479. Zooals wij Zaterdag reeds mededeelden, beweert de bemanning van eenige der gezon ken schepen zeer besliBt in de als veilig aan gegeven vaart te zijn geweest. De comman dant van den onderzeeër, een zeer jong man, had gezegd, dat zij 30 mijl uit de kust waren. Op protesten van dé zijde der visschers was niet gelet. De schipper van de Sch 134 had ten antwoord gekregen, dat alle Nederland sche visschersschepen, die zouden worden aangetroffen, naar den kelder zouden worden gezonden. Van boord van eenige der aangevallen schepen werden door de Duitschers allerlei voor hen bruikbare artikelen meegenomen, vooral koper en eten. Een compas van een dier vaartuigen werd aan de bemanning te ruggegeven, omdat zij geen ander instrument hadden om op te roeien. Bij het gewelddadig optreden zijn geluk kig geen menschenlevcns te betreuren. De schepen waren onderling verzekerd, waardoor het geval elk der reeders ook hen wier schepen niet aangevallen werden ongeveer 3000 zal kosten. De opvarenden hebben niets van boord kunnen meenemen. Weder zagen zij elkander aan en de harde zicht en zij glimlachte vriendelijk. „Van je houden!" zd ze. „Ik geloof, dat lk je de maan zou geven als je dat werkelijk verlangde." „Liefste," antwoordde hij, ,,u weet niet wat dit voor mij beteekent. U zult het begrijpen als tic u zeg, dat ik vandaag met een speciale vergunning met Fee getrouwd. Luister I Be knor mil Met en neem niet terug wat u ge zegd hdbt. Hét was het eenige wat ik doen kon. Zij kon hier anders niet terug komen en na alles wat zij om mijnentwil gedaan heeft, kon ik haar niet alleen laten staan op de wereld. Zij is niet wat u noemt een meisje van niets en evenmin een meisje zonder een cent op de wereld; men kan trotsch zijd zulk een meisje te kennen, zooals mr. Saxon vandaag zei." De millionair?" Laurie antwoordde bevestigend en, ^eed het verhaal van het huwelijkscadeau en ook vertelde hij! van Sallie's engagement. „Waarom héb je dat niet alles te voren ge zegd?" vroeg mevrouw Pridham. „Dat Sal- lie geëngageerd is maakt natuurlijk een heel groot verschil." ,,Dat moest geen verschil maken," zei hij. „Dc wou u vrijwillig uw toesteming laten ge ven en uit liefde voor mij. En dat 'heeft u goddank gedaan I Laten wij het nu aan vader vertellen. Als hij; het eerst niet gunstig op neemt omdat alles zoo snel in zijn werk ge- ;aan is, dan moet u het voor ons goed' ma- en ik weet zeker dat u dat wilt." Aan boord van elk der schepen was voor on geveer 200 haring, In verband met het dreigement van den on derzeeërs-commandant ia een kustvaartuig uit Scheveningen naar zee gegaan om de overige visschersschepen te waarschuwen. Totaal waren ongeveer 25 Schewtüogsche treiters op BATAVIER II EN ZEEMEEUW. Over het gebeurde met deze beide Nedter- landscfae stocmtoooten wordt nog het volgen de medegedeeld: De „Batavier IF had1 dé „Zeemeeuw" op sleeptouw, toen door een schot ldngs den j boeg dé Engelsche onderzeeër het bevel gaf j te stoppen. De opvarenden van beide schepen gingen toen in de booten, waarmee zij be- i houden op het Texelsche strand aankwamen, j De Engelscben. plaatsten' aan. Noord van de „Batavier P" een prijsbemanuing, die echter j bij de koens* dér Nederlandsche oorlogssche- pél teruggeroepen werd Eenige inmiddels f aangekomen visschers uit den Helder hebben 1 toen getracht aan boord van de verlaten „Ba tavier5' te komen om het zinkende schip op j strand te zetten, met het oog op eventueele 1 berging. Dit werd hun echter verboden, even- als bij' de voor anker liggende „Zeemeeuw". De vletterlui gaven niet veel om 't verbod en 1 gingen zij toch aan boord' van de Zeemeeuw, j eerst met ongeveer 15 man, later zeker wel 35 40. Getracht werd' den motor op gang te krijgen, maar toen dat niet lukte, omdat de machine naar alle waarschijnlijkheid niet meer geheel intact was, werd met dé reederij Zur Mühlen een overeenkomst getroffen, waarbij de visschers, die het vaartuig in be- i zit gnomen hadden, zouden doelen in het j bergloon. De sleepboot „Assistent" nam daarop het schip op sleeptouw en kwam er bij hé aan breken yan den dag dé haven van oen Helder mee binnen'. Achtentwintig Duitschers, de bemannin gen van „Batavier IF' en „zeemeeuw", zijn Zaterdag met de „Dageraad" van Texel ver-1 trokken. MAXIMUMPRIJZEN OOQST 1917. De minister van landbouw, gezien zijn be schikking van 24 dezer, betreffende de maxi mumprijzen van den- oogst 1917, maakt be kend, dat de laatste alinea ais volgt moet worden gelezen: voor aardappelen voor hé tijdvak: van 15 October 1917 tot 1 Februari 1918 0.70: va-; 1 Februari 1918 tot 15 Februari 1918 0.07y2 per week; vani 15 April 1918 tot 15 Mei 1918 0.12& per week; na 15 Mei 1918 0.15 per week, alles per 100 K.O., j welk bewaarloop zal worden ingehouden voor de aardappelen die vóór 15 Oéober 1917 gevorderd en vóór 15 November 1917 i zijn afgenomen, en voor de aardappelen die nié zijn geleverd binnen den bij ae lastge ving tot levering bepaalden termijn. VERVOER VAN AARDAPPELEN. De minister van landbouw heeft ingetrok ken zijne beschikking van 19 Juli 1917, en BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR maken békend, dat hé GE MEENTE-ARCHIEF van 30 JULI tot 11 AUGUSTUS a.s. GESLOTEN zal zijn. Burgemeester en Wethouders voornoemd, O. RIPPING; Voorzitter. L. VAN DER VEGT, lo.-Secretaria. vervoer van: a. die soorten aardappelen, welke uitslui tend als vroege aardappelen in dén handel kpmen; b. Eigenheimers of Borgers; c. de aardappelen gedekt door een vervoer- bewijs, afgegeven door de Rijkscommissie van Toezicht op de Aardappelvereemging. WITTEBROOD EiN BRUINBRQÖD. Mé ingang van I Aug, zal bloem (waarvan 'hé "wittebrood wordt reid) als volgt zijn samengesteld: 60 pet. inlandsehe tarwebloem, 20 pet. roggebloem, 10 pet aardappelmeel, 10 pé. Amerikaansch meel. Regeeringsmeel (waarvan hé bruin- brood wordt bereid) zal bevatten 65 pé. on- gebuild tarwemeel en 35 pet. ongebuild maïsmeel. KANONGEBULDER IN BELGIë. Men meldt ons van Zondagmorgen van de Zeeuwsch-Belgische grens: iHé ontzettende schieten aan hé Westelijk front, dat j.L Vrijdag begonnen is, werd on verflauwd in al Zijn hevigheid voortgezet, tot Art. 1. De aflevering en hé daarmede verband houdend vervoer van alle aardappe len is verboden. Art. 2. Het verbod, tn hé voorgaande ar tikel gesteld, is nié van toepassing op de al- levering en hé daarmede verband houdend Zljgi Fee en samen naar de bibliotheek, waar en Agnea zich later bdj) hen ico liep op haar vader toe en sloeg haar armen om zijn hals. hedenmorgen vroeg. Eindelijk verflauwde dit, hoewel hé schieten, doch in minder hevige mate, nog steeds gehoord werd. Vele ingeze tenen hebben eenige vliegeniers boven den omtrek van Brugge gezien. Opeens kraakte het Duitsche afweergeschut weder, een groot aantal projectielen spat hoog in de lucht uit een. Na de hevige ontploffingen te oordeeten moeten verscheidene oommen beneden jln. orgen 5 uur werden velen In hun slaap gestoord door hé rammelen van déu- ren ea vensters. Hé bleek toen dat er eenige zware schoten op de kust gelost werden. Om zes uur werd er boven Brugge wederom op vliegmachines geschoten. Intusschen hoorde men steeds nog het schieten uit de richting van Yveren en meer zuidelijker 't roöeivuur SHEEPVAARTBEWEOINO. In de afgeloopen week kwamen te IJmuir den binnen 5 stoomschepen en 1 zeilschip, tegen 12 schepen in de week tevoren. Uit en naar zee bedroeg dit aantal 14 schepen', te gen 21 schepen in de vorige week. Den Nieuwen Waterweg zijn 25 schepen binnengekomen (17 Engelsche, 7 Nederland sche en 1 Zweedsch), tegen 64 in dezelfde week van 1916 en 250 in 1914. BINNENLAND ONZE SCHEEPVAART. Het Hbld. noemt de aan de Nederlandsche schepen toegestane vaarruimte een slootje, een theoretisch slootje gaat hé schip aan dé eene zijde over de onzichtbare grens heen, dan stoot hé op een Engelsche mijn en ver- ;aat mé man en muis. Oaat het aan de an- „Vadé," ze mi] ten huweti, zegd. Hij heeft mij allea uil die arme Liz Bainton en ik ze, „Tutoh k gevra Mauleverer heeft en ik heb „ja" ge- gelégd omtrent jclooï hem. Dat doet de inspecteur ook en bij) denkt niet, dat Tutotoy en Fee er verder mee zullen Lastig ge vallen worden." „En waarvan," vroeg mr. Pridham, terwijl hij haar in de wang kneep, „ben. jij en Tubby van plan je huishouden op te zetten. Je kleed geld, met brood en kaas en kussen om de hol letjes te stoppen?" „Neen" zé ze plechtig, „bij gaat aan hé werk. En ik ook. Wij zijn allébei dat beuzelig en nutteloos leven moede." Mr. en mrs. Pridham keken haar beiden met een toegevend1 glimlachje aan. Hé vooruitzicht dat hun jongste dbchter eenmaal Lady Brismain zou worden deed hun aangenaam aan en vergoedde eenigszins de teleurstelling van Laurie's huwelijk. Hij toch had de schakel moeten vormen, die hen ver bond met de oude aristocratie. ?,Als deze ellendige zaak nu in orde was", zei mijüheer Pridham, „en ons onze gemoeds rust teruggaf, dan zou ik wel denken, dat moeder en ik, hij zag daarbij zijn vrouw aan, „er iets voor zouden overhebben om de jon gelui voort te helpen." Toen ging hij naar Fee en nam haar hand iet ;oe- en wijze keu® gedaan heeft en wij zullen Zi' hij. ere zijde over de grens heen, dan komt een ondérzeeër-p iraat en vemiéigt hé „zonder meer". Wij hoorden hé bij de troonrede, onze verhoudingen tot mogendheden, die dus onze schepen vemiéigen en een jaar lang in zijn beide handen. „Lieve", zd hij, .tie hebt meer dan je deel van al die ellende. Je hebt een 1_, ren strijd gestreden, wij moeten trachten oed te maken. Ik geloof, dat Laurie een g vrouw." Hij boog zich tot haar en kuste haar op voorhoofd en met haar hand in de zijne, te) de hij haar naar zijh vrouw. „Moeder," J, „neet onze nieuwe dochter welkom." Agnes sloop stil de kamer uit naar haar bidvertrekje. 'Nu schenen er geen bezwaren meer te zijn tegen de vervulling van haar d'iertoaarsten wensch; in verbeelding zag zij zich reeds gewijd aan het heilige werk, dat zij! begeerde. Maar eerst moest zij danken voor de ver vulling van haar wensch en bidden, 'dat de laatste schaduw van oneer mocht worden weggenomen van hé pad dergenen, die haar zoo dierbaar waren. Toen Fee en Laurie déor de straten van Londen naar hé hotel Cecil terugtredén, trok ken een paar aanplakbiljetten van de avond bladen hun aandacht: KANAALGEHEIM OPGELOST, BUITENGEWONE ONTDEKKING. Laurie liet de taxi stilstaan en riep een courantenjongen aan. Volijverig keken zij naar de kolom laatste berichten en wat zij daar lazen bracht hen van de duisternis tot het licht. (Wordt vervolgd). zd GOURAN laild:

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1917 | | pagina 1