DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
DE OORLOG.
No. 183
Honderd en negentiende Jaargang.
1917c
p 9 maanden f 130. k p. post f HO. ftdMentlepMMlt p. regel, groote letters naar plaatsruimte. Biferen fr. N. V, Boek- en Handelsdrukkerij Y.h, HERffls. COSTER fi ZOON, Voordam C 9. Telefnr. 3.
DIHSDAG 7 AUGUSTUS.
FKUI&LHTÖN.
Fanny's tweede huwelijk
Sekoenen, Klompen en
Sajet.
Over den abonnementsprijs wordt bi) vooruitbetaling beschikt, Bewijsnummers 5 cent.
ALKMAAR, 7 Augustus.
Het ia op het Westelijk oorlogstooneel nog
steeds koekoek-één-zang.
„In BelgiS is geen verandering" meldt het
- isch lcgerberichi Het blijft bij tactische
aanvallen en vuurgevechten.
Vermoed wordt echter, dat er spoedig weer
infanterie-actie te wachten valt.
Aan het Isonzo-front is de artillerie-actie
vooral op het Karstplateau verlevendigd.
Op-het Oostelijk oorlogstooneel blijven de
midden-mn adbeden terrein winnen. Zij
underra !e Pnssisch? gteo»rt»tJf*g Cbotin,
m» - meiden, dat tó Russen 'n dit geb'M
(te «dien de rivieren Djnestr en jpruth) op
nieuw stand hielden. Men mag hieruit aflei
den, dat de Russen wijken, zoolang zij zich op
bezet gebial bevinden, maar zich krachtig ver
dedigen, zoodra zij den eigen bodem onder de
voeten weten. Ten Oosten van Czemowitz
slaagden de Russen er zelfs in hij een tegen
aanval 50° Oostenrijkers gevang**" te nemen.
Overigens gaat de bQro"ermg 1er Uoekuwina
door de -"'ddemjiogendheden baar gang. Ra-
dautz, 10 K.M. van de Russische grens en
Sereth, noordoosteiijker en nog dichter bij de
grens, zijn bezet, too naderen de velu win
nende troepen Roemeensch Moldavië en de
:t zic'i in v^band hiermede voor of
de terugtocht der Russen zich aan het Roe-
meeasche ironi zal voortzetten, waardoor
terrein zou worden prijsgegeven, dat de
middenmogendheden verleden jaar niet ver-
mr ten te betreden. Misschien komt het zoo
ver niet en heeft Rusland zich eerder hersteld.
De heer Kerenski heeft het ministerie reeds
gewijzigd. Hij is zelf minister-president, mi
nister van oorlog en minister van marine
hij riet blijkbaar tegen werk tóch verant
woordelijkheid opl De heer Terestjenko blijft
minister van buitenlandsche zaken. In hoe
verre nu de heer Kerenski met dictatoriale
macht is bekleed, zal wel spoedig blijken. De
Russische berichten over actualiteiten zijn de
laatste dagen evenwel merkwaardig
scliaarsch 1
- B m -
DlITSCHIiAJTD.
EEN TELEGRAM VAN OEN KEIZER
AAN PRESIDENT WILSON.
Het door den Duitschen keizer op 10 Aug.
19R aan Wilson gezonden telegram, dat
de thans voormalige gezant Gerard open
baar maakte luidt als volgt*
PrinHeinxich era door koning George
te Londen .utvai.. e.die hem machtiging
v rleemde, mij med té deeleo, dat Eng.(and
na raai zou blijven wanneer een oorlog op
ici continent uitbrak, waarbij, Duitschland
en Frankrijk, Oostenrijk en Rusland betrok-
i zouden, .rijn. Dit bericht werd mij door
mijn broeder uit Londen geseind, na zijn on
derhoud met den Koning, en op 29 Juli mon
deling herhaald. Mijn ambassadeur te Lon
den bracht een bericht van Sir Edward Grey
naar Berlijn over, inhoudende dat Engeland
alleen dan tusschen beiden zou komen; in ge
val de verplettering van Frankrijk waarschijn
lijk was. Op 30 Juli meldde mijn gezant te
van ANNIE QUIDING.
Uit het Zweoiach vertaald1 door M. A. Z.
3!
Hij bracht het paard op stap en keerde
D'itu ï-i; tcrUfze liepen zwijgend voort.
Ze ag ii,j*a zijn mooi gezicht met die krach
tige trek). '.ui en met die nog jeugdig fijne ron
dte c ia haar eigen wangen glad en
z; is ze waren toch niet meer hadden.
In üaur blik stond te lezen, dat haar verlan-
goi nijet was bevredigd, al was hij bij haar.
„Je bleef zoo lang weg o zoo langl"
'•rik iide ze zacht. „Heb je al dien tijd de
villa b keken?"
„De villa? Neen, in 't geheel niet, die villa
Wxu al verhuurd."
Zij kwam nog dichter bij hem, een verwijt
ag in haar blik. „Was die verhuurd? Dan
had je dadelijk kunnen terugkeeren 1"
Maar zijn smalle oogen, die als die van
een roofvogel dicht beschaduwd waren, vin
gen haar blik niet op, ze keken rustig 't
strand langs.
„Dat kon ik niet. Dat was een paar kilome
ter ver, en 't paard moest rusten."
„Heb je niet naar een ander villa geke
ken vroeg*Fanny met zelfbeheeraching,
„Er was geen andere."
„Waar had je dan gedacht, dat we zullen
wo n, als we terug zijn van de huwelijks
reis?"
„O, allicht vinden we iets: 't Ia wel prettig
nog te wachten en te zien waarheen onze
wgg ons leidt."
Ze waren een oogenblik stil.
„Wat heb je den heelen morgen uitge-
Londcn, dat Grey hem in den loop van een
„particulier" gesprek gezegd had, dat indien
het conflict gelocaliseerd bleef tusschen Rus
land, Servië en Oostenrijk, Engeland zich
daarin niet zou mengen, maar dat het dit wèl
zou doen, indien wij tusschen beiden kwamen.
Indien ik dus mijn bondgenoot Oostenrijk in
den steek liet en hem alleen liet vechten, zou
Engeland mij! niet aanraken.
Daar deze mededeeling rechtstreeks in
strijd was met de door den koning aan mij
gerichte boodschap seinde ik Z. M. op 29
of 30 Juli dat ik hem dankte voor de vrien
delijke berichten die ik door bemiddeling van
mijn broeder had ontvangen; ik verzocht hem
alles te doen wat in zijn macht was om
Frankrijk en) Rusland, zijn bondgenooten, te
weerhouden ooriogstoanistingen te maken,
die er op herritend zouden zijn mijn brandde*
lings-arheid te verstorm en verklaarde dat
ik in voo .arende gedachtenwisseling stond
met den Tsaar. Dien avond antwoordde de
koning vriendelijk dat hij zijn regeering had
opgedragen al haar invloed aan te wenden
om zijn geallieerden te weerhouden van het
nemen van provoceerende militaire maatrege
len. Te zeifder tijd vroeg Z. M. mij of ik een
Engelsch voorstel naar Weenen wilde over
brengen, inhoudende, dat Oostenrijk Belgra
do en) enkele andere Servische steden bene
vens een stook gronds in bezit zou nemen als
garantie dat Servië's beletten op papier ook
in wcrke'ijkheid vervuld zouden worden. Dit
voorstel werd mij tegelijkertijd uit Weenen
geseind, voor Londen bestemd, en volkomen
in overeenstemming met het Engelsche voor
stel. Bovendien had ik heizelfde aam den
tsaar getelegrafeerd als een idee van mijzelf
er dit, voordat ik de twee telegrammen uit
Weenen en Londen, die beide dezelfde mee
ning waren toegedaan, had ontvangen.
Ik bracht de telegrammen onmiddellijk
vice-verea tusschen Weenen1 en Londen over.
Ik gevoelde mij in staat mij door deze kwes
tie heen ie slaan en was verheugd over het
uitzicht op het bewaren van den vrede. Ter
wijl ik den volgenden morgen bezig was met
het gereedmaken der nota aan den Tsaar,
om hem te melden dat Weenen, Londen en
Berlijn dezelfde meening waren toegedaan
omtrent de behandeling eter zaak, ontving ik
telefonisch bericht van den kanselier, dat de
Tsaar den vorigem avond bevel gegeven had
het heele Russische leger te mobiliseeren,
hetgeen natuurlijk ook tegen Duitschland be
doeld was, terwijl de mobilisatie der zuidelij
ke legers tot nu toe tegen Oostenrijk gericht
was geweest. In een telegram uit Londen deel
de de ambassadeur mede, dat hij vernomen
had, dat de Britsche regeering wilde instaan
voor Fran i rijks neutraliteit en dat zij wensch-
te te vernemen of Duitschland' van den aan
val wilde afzien. Ik seinde den Koning per
soonlijk, dat 3e mobilisatie reeds ten uitvoer
was gebracht en niet meer gestopt kon wor
den, maar dat indien Z.M. gewapenderhand
de neutraliteit va nFrankrijk kon garandee
ren, ik er van zou afzien dit rijk aan te val
len, dat ik het met rust zou laten en mijn
troepen elders gebruiken. De Koning ant
woordde, lat hij meende, dat mijn aanbod op
een misv stand berustte, en voor zoover ik
kan nag* n, nam Grey mijn aanbod nimmer
in ernstige overweging en hij beantwoordde
het niet. n plaats daarvan verklaarde hij,
dat Engeland België's neutraliteit had te
verdedigen, welke door Duitschland op stra
tegische gronden moest worden geschonden1;
er was bericht ontvangen, dat Frankrijk zich
gereed maakte België binnen te vallen en
dat de koning der Belgen mijn verzoek had
geweigerd om doortocht, onder waarborg
voor de vrijheid van zijn land. Ik ben zeer
voerd?" begon Fanny weer. Haar toon was
geprikkeld, klonk scherp.
»0 gezwommen- en ontbeten in bet
veerhuis. Daar was het idyllisch, we moeten
éen dezer dagen eens een zeiltochtje daar
heen maken. En dan heb ik gezworven
langs liet strand. Het was genoegeiiijk daar
ecus rond te kijken, prettig te rijden.'"'
Hij zweeg en lachte bij zichzelf.
„Ja veel prettiger dan met mij samen te
zijn, dat weu ik wel."
„U, neen Fanny. Wat is diat een vervelend
zeggen van jel"
Zijn anwoord was verrassend en heel
barsch. Haar lippen beefden.
„Arnold, ik smeek je, spreek niet zóó rond
uit tegen me, daar kan ik niet tegen."
„Luister eens, kindlief." Hij bleef staan, en
als Fanny een humoristische ader had gehad,
had ze waarschijnlijk moeten lachen om de
uitdrukking van zacuten ernst, dien zijn jong
gezicht nu aannam. Hij stond daar mannelijk,
waardig, ofschoon het paard met zijn kop
aan den teugel rukte en- stooten gaf tegen zijn
rug.
„Je weet, dat ik je heel lief heb, Fanny, op
m ij n manier, een andere manier ken ik niet.
We hebben elkaar gekozen en onze huwe
lijksdag is niet ver meer; maar je moet een
vast vertrouwen in me hebben, zeker van me
zijn, zooals ik van jou, anders komt er tus
schen ons geen rust. Je kunt op me aan, ik
geef er mijn eerewoord op. En een eerewoord
moet nooit meor een maal gegeven wor
den."
Hij trok haar naar zich toe en kuste haar,
altijd nog heel ernstig, en ze zetten hun wan
deling voort en kwamen biji de villa, waar dë
jongen het paard van hem overnam. Op de
warande was niemand.
Fanny ging de trap op, terwijl Arnold het
paard op den hals klopte en dm Uakexaebter-
erkentelijk voor het telegram van den presi
dent".
De brief werd overhandigd toen de beer
Gerard den Keizer te Berlijn bezocht. De
Keizer sprak toen1 op moedelooze wijze over
den oorlog; hij had gemeend- dat de Duit-
schera spoedig Parijs zouden zijn binnenge
rukt, maar nu had Engeland den toestand
totaal veranderd. „De Engelschen zijn een
stijfhoofdig volk" zeide hij, „zij zullen den
oorlog sleepende houden, als zij er niet spoe
dig in slagen er een eind aan te maken."
Des namiddags br; ebt een hooggeplaatst
Duitsch persoon, wiens naam de heer Gerard
niet onthuld, aan laatstgenoemde een be
zoek op de legatie en verzocht den gezant in
het belang van de goede verhouding usschen
'Duitschland en Amerika om h<d telegram
van den krfeer niet te publioeenen. -De heer
Gerard stonde hierin toe en de publicatie
bleef toen achterwege.
De heer Gerard voegt er bij „Het was het
meedoen van Engeland aan den oorlog om
de rechten der kleine naties te verdedigen en
om de gewaarborgde neutraliteit van België
te verdedigen, dat de wereld redde van de
ruwe heerschappij' der hongerige Pruisen en
daardoor werden eveneens de beide Ameri-
ka's gered."
RUSLAND.
DE VOORWAARDEN VAN- GENERAAL
KORNILOFF.
Een telegram uit Moskou aan. de Roeskojc
Wolja meldt, dat generaal Komiloff, de be
noeming tot opperbevelhebber aannemende,
aan den heer Korens) de voorwaarden- sein
de, welke hij noodig acht voor het gezag om
bevel te voeren, n.l. lo. dat hij enkel verant
woordelijk zal zijn aan zijn geweten en het
volk; 2o. dat niemand zich zal bemoeien met
zijn bevelen voor den strijd en zijn benoemin
gen1; 3o. dat de maatregelen, de laatste da
gen- op het front genomen, eveneens daarach
ter in de depots zullen worden toegepast, en
4o. dat de voorwaarden op 31 Juli door ge
neraal Broesilof geseind moeten worden aan
genomen.
Uit de loopbaan van generaal Komiloff
wordt medegedeeld, dat bij de zoon is van
arme kozakken-oudera. Door zijn buitengewo
nen. ijver slaagde hij er in op 13-jarigen leef
tijd in het caueitenkorp» ie worden opgeno
men. Later deed hij' stoutmoedige reizen in
het Verre Oosten. In dezen oorlog werd hij
gevangen genomen; maar hij wist te ontsnap
pen. Hij wordt beschreven als een man van
middelbare grootte, kaarsrecht, gehard, on
vermoeibaar als zijn kozakken-voorouders,
met een welgevormd hoofd, harde trekken,
kleine, doordringende oogen, rustige manie
ren.
POLENS TOEKOMST.
Afgevaardigden van de socialistische partij
te Warschau hebben tot het Neuerlandscb
Scandinavische comité te Stockholm een nota
gericht, waarin zij met kracht de onafhanke
lijkheid van hun land eischen. In Prui
sen), zoo wordt er in tót dokument gezegd»
zijn 3Yt miilioen, in Oostenrijk 5 millioen
Polen, die alien) bij: bet onafhankelijke Polei
behooren. Wij' wenschen, dat als resultaat van
dezen oorlog Polen wordt hersteld als een
vereenigd, onafhankelijk rijk. Daarvoor roe
pen' wij de hulp in van de internationale de
mocratie. Wij zijn tegen annexaties, en oor
logsschadeloosstelling, en eveneens tegen
schending der nationaliteiten. Als vertegen
woordigers van een verwoest gebied cisdien
wij herstel van ons land) door den steun van
alle naties.
poot onderzocht en dieu aan den jongen liet
zien, waarop ze er over redeneerden en vol
daan schenen over het resultaat alles onr
uoodig, vond Fanny. Zc stond bij de tafel en
keek uaar haar brieven zonder er bij te den
ken, blij over de vleiende woorden, "een wei-
nigje verschrikt en misnoegd over heit eere
woord, dat één keer gold voor alle en niet
iedkren dag opnieuw mocht afgevraagd wor
den, beleeaigd door dcu ietwat musterach-
tigeu toon, dien ze zelf had opgeroepen,
waar ze zelf die schuld van droeg.
Arnold kwam bij haar. „Zijn er brieven
voor mij?"
„Daar."
„O", riep hij opgetogen, „een brief van
Gordon Webbs."
„Wie is dat?" vroeg ze gemaakt onver
schillig.
„Gordon Webb3 Max MülleFs leerling.
Wij bespraken in Oxford samen Rigsvedla-
teksten en en hij kreeg een kleur,
interesseerde zich zoo voor ach je w<
wel, voor wat ik je vertelde van die Alexan-
drijnsche wijsbegeerte. Hoe vriendelijk van
hem, zoo gauw te schrijven
„Vind je?" Ze speelde afgetrokken met
haar brieven.
„Zijn die alle voor jou?"Hij schikte ze
waaieragewijs in zijn .hand en liet ze zoo één
voor één op tafel vallen. „Vrouwenverbond
de Vereenigilng voor Vrouwenkiesrecht
de hemel beware me wat een massa vrouwen-
praat! Nu, lees nu je brieven, terwijl ik me
verkleed. Ik kom gauw terug."
Toilet maken nam bij hem nooit veel tijd
in beslag, Gordon Webb's brief iets meer.
Maar toen hij beneden kwam, zat ze nog op
de waranda, alleen. Hij giing bij haar zitten.
„Is er nieuws uit het Oosten?" Hij wierp
een blik vol belangstelling op de couranten.
„Ik weet 't niet. Ik heb vanmorgen de cou-
VARIA.
GRIEKENLAND EN DE OORLOG.
Koning Alexander heeft Zaterdagmorgen
om half elf den eed op de grondwet afge
legd.
Na hulde te hebben gebracht aan de dien
sten, door de entente-mogendheden aan
Griekenland bewezen, zette de koning, vol
gens de Tel., de plannen der regeering uit
een.
Voor wat de buitenlandsche aangelegenhe
den betreft, bestaat dit plan in samenwer
king met de Entente en steun aan Servië.
Inzake de binnenlandsche politiek wensebt
de regeering de nationale eenheid te verwe
zenlijken.
Aan het einde der troonrede verklaarde de
koning het volgende:
„Nooit heeft Griekenland era ernstiger cri
sis doorgemaakt. Ik reken op -de medewerking
van volk en regeering en op de dapperheid
van ons leger om ons ideaal te verwezenlij
ken, zoodra de soldaten van de noodige uit-
Hellenisme te herstellen."
Naar voorts uit Athene gemeld wordt heeft
de heer Venizelos verklaard, dat Grieken
land met de geallieerden ten strijde zal trek
ken, zoodra ae soldat envan de noodige uit
rusting zullen zijn voorzien, en al hetgeen
verder noodig is, is aangeschaft.
Volgens een ander bericht uit Athene zijn
twee Grieksche zeeofficieren, de luitenants ter
zee Typalëos en Boulis gearresteerd. Deze
hadden gedurende de onlusten van Decem
ber eene voorname rol gespeeld en waren na
het vertrek van koning Constantijn in de
bergen gevlucht.
DE GEVOLGEN VAN CHINA'S
INGRIJPEN.
China staat op het punt den middenmo
gendheden den oorlog te verklaren.
Het „Journal des Débats" meent dat de
handige commerdeele en financieele organi
satie, in de laatste jareni door de Duitschers
in China; zoowel als overal elders in het leven
geroepen, wel eens in gevaar zou kunnen
komen.
„Duitschland was er in geslaagd, zegt het
blad; het op de Chineesche markt tot een in
voer ter waarde van 50 ijpllioen te brengen.
Dat alles loopt ernstig gevaar als de oorlog
voortduurt. De concurrenten zullen de plaats
kunnen innemen,, welke dc Duitschers rich
met zooveel ijver hadden veroverd. Hier dreigt
de vrucht van een' onmetelijke krachtsinspan
ning den Duitschers te ootgaan in China,
S'iam en1 Liberia, als de Entente-mogendhe
den een goed begrip hebben en een breeden
blik op markten, nog heel wat gewichtiger
dan die van Zuid-Atnerika. De commerdeele
verwurging is een1 oorlog van goeden huize
tegen de wetenschappelijke barbaren, die
door stelselmatige verwoesting en plundering
de commerdeele verwurging hunner slacht
offers hebben voorbereid voor den tijd. die
op het herstel van den vrede zal volgen"
HEI AMERIKAANSCHE LEGER.
'De vrijwillige recrutecring heeft, naar Ha-
vas meldt, in de Vereenigde Stalen sedert de
oorlogsverklaring geregeld' en onafgebroken
plaats. Met is niet zeker, dat zii alleen de ge
weldige legere, waaraan de Amerikaansche
Unie Behoefte heeft, zou kunnen leveren; maar
't staat niettemin vast, dat zij een aanzienlijk
aandeel er toe bijdraagt.
Dp het oogenblik hebben meer dan een
millioen vrijwilligers, sinds de oorlogsver
klaring geteekend.
In April telden leger en vloot slechts
bestemd voor 't kader vant bet nieuwe leger.
h 800,000. In drie maanden kwam' het ge
regelde leger van 100/100 man op 250,000
ranten niet kunnen lezen, ik was zoo onge
rust over je. Lees ze zeil maar."
Ze schreide.
„Lieve Fanny, waarom schrei je nu? Kom
eens hier."
Hij sloeg zijn arm om haar heen, en haar
hoofd viel op zijn schouder als dat van een
moedeu vogel. Hij streek met zijn hand over
haar haar een sterke, krachtige hand' de
lietkoozing was niet in het voordeel van haar
kapsel.
„Wees au niet bedróefd, Fanny. Alles is
unmers in orde. We kennen elkaar nog niet
zoo heel goed, natuurlijk neemt het wat tijd;
eer weions aan elkaar aanpassen. Maar je
zult zien, dat gaat vanzelf als wij getrouwd
zijn. We hebben overdag allebei ons werk,
en 's avonds ritten we dan gezellig samen en
vertellen elkaar wat we beleefd hebben."
Ze keek op en lachte door haar tranen heen
„Praat nog wat dbor," zei ze, haar oogen
sluitend.
„Jij zit met een of ander werk en ik rook
een sigaret of lees een boek
„Dan zal je niet precies amusant zijn".
„Ja, waarom niet? Ik kijk tusschenbeide
eens op en praat over wat ik lees. We zijn ta
melijk intelligent alle twee en kunnen in el-
kaars belangen inkomen, er in deelen."
Ze hief haar hoofd' op.
„O zoo, deel je mijn belangen? Dat heb ik
nooit gemerkt! Geef je wat om 't vrouwen-
kiesredit?"
„Neen, dat doe ik natuurlijk niet, maar
voegde hij er hoopvol aan toe, „je zit in zoo
veel vereenigingen. Er zijn er misschien wel
bij, die me kunnen interesseeren."
„Ja maar dat kiesrecht is voor mij h e t le
vensbelang."
Ze keek hem, dit zeggende, met vlammen
de drift aan, maar tegelijk eemgszins ang
stig hoe weinig begreep hij haarZij; keek
De DIRECTEUR van het DISTRIBUTIE
BEDRIJF van ALKMAAR, brengt ter ken
nis van belanghebbenden, dat naar aanlei
ding van een cirenlalre van Z. Ex. den Mi
nister van Landbouw, Nijverheid en Han
del, de gelegenheid zal worden epenge-
steld, tot verstrekking van bovengenoemde
artikelen, voor goedkooperen prijs, en wel
voor die gezinnen, welke in het afgeloopen
jaar geen grooter inkomen hebben gehad
dan 1550 gulden in de gemeenten, genoemd
in de 4e klasse van da Tabel, bedoeld in
artikel 5 der Wet tot regeling der Perso
neels Belasting.
ZIJ, dia voof deze distributie in verband
met bovenstaande bepaling in aanmerking
wenschen te komen, moeten zich Woens
dag a.s. 8 Augustus 's namiddags van 2—5
uur, hiertoe aanmelden, en wel
de houders van de legltimatlekaarten ge
nummerd
1tOOO aan de Keetkoik, hoofd der
sehool de heer G. HELLINGA.
10012000 aan de Brillensteeg, hoofd der
school de heer F. J. AUKES.
2001SOOO aan de Nienwesloot, hoofd der
school de heer J. A. ZWAR-
TEVEEN.
3001—4000 aan de Nienwesloot, hoofd der
school de heer A. WIJN
40015000 aan de Snaarmanslaan, hoofd
der school de heer J. E1TS.
3001 en daarboven tan den Koningsweg
hoofd der school de heer P. SCHIPPER.
De aaagtfte most schriftelijk ge
schieden en onderteekend zijn door
het hoofd van het gezin en mot
vermelding van bet aantal leden
van het gezin on hunnen leeftijd.
De Directeur voornoemd,
D. SCHENK.
man, de nationale garde van 150,000 op
260,000, de fuseliers van 17,000 op 30,000;
het aantal matrozen, dat thans 120,000 be
draagt, verdubbelde. Er worden in de in
structie-kampen 40,000 officieren, opgeleid,
bestemd voor het kader an. het nieuwe leger.
Regimenten spoorweg-pioniers zijn op de
been gebracht.
Al deze soldaten moeten den Atlantlschen
Oceaan oversteken'. Aan deze troepen der
nieuwe legers moet men' nog een millioen
sol daten toevoegen, die de Amerikaansche
regeering thans recruteert door loting.
KORTE BERICHTEN.
Naar verluidt heeft de voorloopige re
geering besloten, den leden van het vroegere
tsar ennuis het stemrecht voor de constiiuee-
rende vergadering niet toe te staan.
In het Russische legerbericht van 31
Juli werd gemeld dat maarschalk Hinden
burg aan den keizer de verzekering zou heb-
bcn gegeven, dat het Russische leger na twee
maanden strijden, buiten gevecht zou gesteld
zijn. Hiertegenover stelt Wolff vast dat de
maarschalk niets dergelijks gezegd heeft.
Een hevige aardbeving heeft groote
schade aangericht in het Zuidelijke deel van
het Noordereiland van Nieuw-Zeeland in het
hijzonder in het district Wairarapa.
De heer Troelstra meldt aan Het Volk
uit Stockholm, dat de heer Tsjeidze als voor
zitter de conferentie zal openen en dat tó/p
met de heeren Branting en Troelstra als on
to zijn lachende oogen, dlie van geen lijden
wisten, de oogen die ze liefhad en die ze ge
heimzinnig betooverend noemdè.
Hij lachte stil ironisch.
„Is het dat? O, dwaas vrouwtje, dat je
bentl"
Haar verontwaardiging was zoo hevig,
dat ze geen woorden kon vinden, misschien
omdat die gemengd was met boosheid op zich
zelf, dat ze haar denkbeelden en de waarde
er van met beter had kunnen doen uitkomen
voor hem, die haar in de wereld het naast zou
zijn. Hij wist niet dat hij haar kwetste.
Hij gai haar een zoen en zij deed er het
zwijgen toe.
Zij hadden elkaar in den Kersttijd ontmoet
op een buiten, waar ze belden gelogeerd wa
ren. Zij kwam daar als gevierd elegant per
soontje, met een stralenkrans om haar naam
uit de literaire kringen, waartoe zij behoorde.
Hij werd op zijn kalme manier verliefd op
haar, en zij ja, zij was altijd vuur en vlam
voor alles wat haar op een oogenblik pakte.
Ze voelde zich, alsof ze weer zeventien was,
zei ze bij zichzelf. Maar dat was niet ten vol
le de waarheid. Wat zij voelde was, dat haar
jeugd op retour voor de laatste maal zich
omkeerde en haar de hand toestak.
Niet dr. Scheffer had héér genomen, maar
zij hem, zeiden de andere dames, en dat was
waar, al wist ze het zelf niet. Ze had hem
getrokken door de kracht van haar begeeren
en hij was niet ongenegen zich te laten van
gen Een sledevaart had de beslissing ge
bracht. De paarden voor hun slee waren ge
schrokken, en hij had op schitterende wijze ge
toond meester van de situatie te zijn. Hij had
het streelend bewustzijn van zijn eigen krach
tige mannelijkheid en tegelijk een zacht be
schermend gevoel voor dat mooie vrouwtje,
dat woordvoerdster was in politieke vereeni
gingen en voordrachten had' gehouden over
kiesrechtvragen en nu to angst zijn arm vast
gegrepen had.
(Wondt vervolgd).
MUAAISC
COURANT.