DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. DE OORLOG. No. 183 Honderd en negentiende Jaargang. 1917c p 9 maanden f 130. k p. post f HO. ftdMentlepMMlt p. regel, groote letters naar plaatsruimte. Biferen fr. N. V, Boek- en Handelsdrukkerij Y.h, HERffls. COSTER fi ZOON, Voordam C 9. Telefnr. 3. DIHSDAG 7 AUGUSTUS. FKUI&LHTÖN. Fanny's tweede huwelijk Sekoenen, Klompen en Sajet. Over den abonnementsprijs wordt bi) vooruitbetaling beschikt, Bewijsnummers 5 cent. ALKMAAR, 7 Augustus. Het ia op het Westelijk oorlogstooneel nog steeds koekoek-één-zang. „In BelgiS is geen verandering" meldt het - isch lcgerberichi Het blijft bij tactische aanvallen en vuurgevechten. Vermoed wordt echter, dat er spoedig weer infanterie-actie te wachten valt. Aan het Isonzo-front is de artillerie-actie vooral op het Karstplateau verlevendigd. Op-het Oostelijk oorlogstooneel blijven de midden-mn adbeden terrein winnen. Zij underra !e Pnssisch? gteo»rt»tJf*g Cbotin, m» - meiden, dat tó Russen 'n dit geb'M (te «dien de rivieren Djnestr en jpruth) op nieuw stand hielden. Men mag hieruit aflei den, dat de Russen wijken, zoolang zij zich op bezet gebial bevinden, maar zich krachtig ver dedigen, zoodra zij den eigen bodem onder de voeten weten. Ten Oosten van Czemowitz slaagden de Russen er zelfs in hij een tegen aanval 50° Oostenrijkers gevang**" te nemen. Overigens gaat de bQro"ermg 1er Uoekuwina door de -"'ddemjiogendheden baar gang. Ra- dautz, 10 K.M. van de Russische grens en Sereth, noordoosteiijker en nog dichter bij de grens, zijn bezet, too naderen de velu win nende troepen Roemeensch Moldavië en de :t zic'i in v^band hiermede voor of de terugtocht der Russen zich aan het Roe- meeasche ironi zal voortzetten, waardoor terrein zou worden prijsgegeven, dat de middenmogendheden verleden jaar niet ver- mr ten te betreden. Misschien komt het zoo ver niet en heeft Rusland zich eerder hersteld. De heer Kerenski heeft het ministerie reeds gewijzigd. Hij is zelf minister-president, mi nister van oorlog en minister van marine hij riet blijkbaar tegen werk tóch verant woordelijkheid opl De heer Terestjenko blijft minister van buitenlandsche zaken. In hoe verre nu de heer Kerenski met dictatoriale macht is bekleed, zal wel spoedig blijken. De Russische berichten over actualiteiten zijn de laatste dagen evenwel merkwaardig scliaarsch 1 - B m - DlITSCHIiAJTD. EEN TELEGRAM VAN OEN KEIZER AAN PRESIDENT WILSON. Het door den Duitschen keizer op 10 Aug. 19R aan Wilson gezonden telegram, dat de thans voormalige gezant Gerard open baar maakte luidt als volgt* PrinHeinxich era door koning George te Londen .utvai.. e.die hem machtiging v rleemde, mij med té deeleo, dat Eng.(and na raai zou blijven wanneer een oorlog op ici continent uitbrak, waarbij, Duitschland en Frankrijk, Oostenrijk en Rusland betrok- i zouden, .rijn. Dit bericht werd mij door mijn broeder uit Londen geseind, na zijn on derhoud met den Koning, en op 29 Juli mon deling herhaald. Mijn ambassadeur te Lon den bracht een bericht van Sir Edward Grey naar Berlijn over, inhoudende dat Engeland alleen dan tusschen beiden zou komen; in ge val de verplettering van Frankrijk waarschijn lijk was. Op 30 Juli meldde mijn gezant te van ANNIE QUIDING. Uit het Zweoiach vertaald1 door M. A. Z. 3! Hij bracht het paard op stap en keerde D'itu ï-i; tcrUfze liepen zwijgend voort. Ze ag ii,j*a zijn mooi gezicht met die krach tige trek). '.ui en met die nog jeugdig fijne ron dte c ia haar eigen wangen glad en z; is ze waren toch niet meer hadden. In üaur blik stond te lezen, dat haar verlan- goi nijet was bevredigd, al was hij bij haar. „Je bleef zoo lang weg o zoo langl" '•rik iide ze zacht. „Heb je al dien tijd de villa b keken?" „De villa? Neen, in 't geheel niet, die villa Wxu al verhuurd." Zij kwam nog dichter bij hem, een verwijt ag in haar blik. „Was die verhuurd? Dan had je dadelijk kunnen terugkeeren 1" Maar zijn smalle oogen, die als die van een roofvogel dicht beschaduwd waren, vin gen haar blik niet op, ze keken rustig 't strand langs. „Dat kon ik niet. Dat was een paar kilome ter ver, en 't paard moest rusten." „Heb je niet naar een ander villa geke ken vroeg*Fanny met zelfbeheeraching, „Er was geen andere." „Waar had je dan gedacht, dat we zullen wo n, als we terug zijn van de huwelijks reis?" „O, allicht vinden we iets: 't Ia wel prettig nog te wachten en te zien waarheen onze wgg ons leidt." Ze waren een oogenblik stil. „Wat heb je den heelen morgen uitge- Londcn, dat Grey hem in den loop van een „particulier" gesprek gezegd had, dat indien het conflict gelocaliseerd bleef tusschen Rus land, Servië en Oostenrijk, Engeland zich daarin niet zou mengen, maar dat het dit wèl zou doen, indien wij tusschen beiden kwamen. Indien ik dus mijn bondgenoot Oostenrijk in den steek liet en hem alleen liet vechten, zou Engeland mij! niet aanraken. Daar deze mededeeling rechtstreeks in strijd was met de door den koning aan mij gerichte boodschap seinde ik Z. M. op 29 of 30 Juli dat ik hem dankte voor de vrien delijke berichten die ik door bemiddeling van mijn broeder had ontvangen; ik verzocht hem alles te doen wat in zijn macht was om Frankrijk en) Rusland, zijn bondgenooten, te weerhouden ooriogstoanistingen te maken, die er op herritend zouden zijn mijn brandde* lings-arheid te verstorm en verklaarde dat ik in voo .arende gedachtenwisseling stond met den Tsaar. Dien avond antwoordde de koning vriendelijk dat hij zijn regeering had opgedragen al haar invloed aan te wenden om zijn geallieerden te weerhouden van het nemen van provoceerende militaire maatrege len. Te zeifder tijd vroeg Z. M. mij of ik een Engelsch voorstel naar Weenen wilde over brengen, inhoudende, dat Oostenrijk Belgra do en) enkele andere Servische steden bene vens een stook gronds in bezit zou nemen als garantie dat Servië's beletten op papier ook in wcrke'ijkheid vervuld zouden worden. Dit voorstel werd mij tegelijkertijd uit Weenen geseind, voor Londen bestemd, en volkomen in overeenstemming met het Engelsche voor stel. Bovendien had ik heizelfde aam den tsaar getelegrafeerd als een idee van mijzelf er dit, voordat ik de twee telegrammen uit Weenen en Londen, die beide dezelfde mee ning waren toegedaan, had ontvangen. Ik bracht de telegrammen onmiddellijk vice-verea tusschen Weenen1 en Londen over. Ik gevoelde mij in staat mij door deze kwes tie heen ie slaan en was verheugd over het uitzicht op het bewaren van den vrede. Ter wijl ik den volgenden morgen bezig was met het gereedmaken der nota aan den Tsaar, om hem te melden dat Weenen, Londen en Berlijn dezelfde meening waren toegedaan omtrent de behandeling eter zaak, ontving ik telefonisch bericht van den kanselier, dat de Tsaar den vorigem avond bevel gegeven had het heele Russische leger te mobiliseeren, hetgeen natuurlijk ook tegen Duitschland be doeld was, terwijl de mobilisatie der zuidelij ke legers tot nu toe tegen Oostenrijk gericht was geweest. In een telegram uit Londen deel de de ambassadeur mede, dat hij vernomen had, dat de Britsche regeering wilde instaan voor Fran i rijks neutraliteit en dat zij wensch- te te vernemen of Duitschland' van den aan val wilde afzien. Ik seinde den Koning per soonlijk, dat 3e mobilisatie reeds ten uitvoer was gebracht en niet meer gestopt kon wor den, maar dat indien Z.M. gewapenderhand de neutraliteit va nFrankrijk kon garandee ren, ik er van zou afzien dit rijk aan te val len, dat ik het met rust zou laten en mijn troepen elders gebruiken. De Koning ant woordde, lat hij meende, dat mijn aanbod op een misv stand berustte, en voor zoover ik kan nag* n, nam Grey mijn aanbod nimmer in ernstige overweging en hij beantwoordde het niet. n plaats daarvan verklaarde hij, dat Engeland België's neutraliteit had te verdedigen, welke door Duitschland op stra tegische gronden moest worden geschonden1; er was bericht ontvangen, dat Frankrijk zich gereed maakte België binnen te vallen en dat de koning der Belgen mijn verzoek had geweigerd om doortocht, onder waarborg voor de vrijheid van zijn land. Ik ben zeer voerd?" begon Fanny weer. Haar toon was geprikkeld, klonk scherp. »0 gezwommen- en ontbeten in bet veerhuis. Daar was het idyllisch, we moeten éen dezer dagen eens een zeiltochtje daar heen maken. En dan heb ik gezworven langs liet strand. Het was genoegeiiijk daar ecus rond te kijken, prettig te rijden.'"' Hij zweeg en lachte bij zichzelf. „Ja veel prettiger dan met mij samen te zijn, dat weu ik wel." „U, neen Fanny. Wat is diat een vervelend zeggen van jel" Zijn anwoord was verrassend en heel barsch. Haar lippen beefden. „Arnold, ik smeek je, spreek niet zóó rond uit tegen me, daar kan ik niet tegen." „Luister eens, kindlief." Hij bleef staan, en als Fanny een humoristische ader had gehad, had ze waarschijnlijk moeten lachen om de uitdrukking van zacuten ernst, dien zijn jong gezicht nu aannam. Hij stond daar mannelijk, waardig, ofschoon het paard met zijn kop aan den teugel rukte en- stooten gaf tegen zijn rug. „Je weet, dat ik je heel lief heb, Fanny, op m ij n manier, een andere manier ken ik niet. We hebben elkaar gekozen en onze huwe lijksdag is niet ver meer; maar je moet een vast vertrouwen in me hebben, zeker van me zijn, zooals ik van jou, anders komt er tus schen ons geen rust. Je kunt op me aan, ik geef er mijn eerewoord op. En een eerewoord moet nooit meor een maal gegeven wor den." Hij trok haar naar zich toe en kuste haar, altijd nog heel ernstig, en ze zetten hun wan deling voort en kwamen biji de villa, waar dë jongen het paard van hem overnam. Op de warande was niemand. Fanny ging de trap op, terwijl Arnold het paard op den hals klopte en dm Uakexaebter- erkentelijk voor het telegram van den presi dent". De brief werd overhandigd toen de beer Gerard den Keizer te Berlijn bezocht. De Keizer sprak toen1 op moedelooze wijze over den oorlog; hij had gemeend- dat de Duit- schera spoedig Parijs zouden zijn binnenge rukt, maar nu had Engeland den toestand totaal veranderd. „De Engelschen zijn een stijfhoofdig volk" zeide hij, „zij zullen den oorlog sleepende houden, als zij er niet spoe dig in slagen er een eind aan te maken." Des namiddags br; ebt een hooggeplaatst Duitsch persoon, wiens naam de heer Gerard niet onthuld, aan laatstgenoemde een be zoek op de legatie en verzocht den gezant in het belang van de goede verhouding usschen 'Duitschland en Amerika om h<d telegram van den krfeer niet te publioeenen. -De heer Gerard stonde hierin toe en de publicatie bleef toen achterwege. De heer Gerard voegt er bij „Het was het meedoen van Engeland aan den oorlog om de rechten der kleine naties te verdedigen en om de gewaarborgde neutraliteit van België te verdedigen, dat de wereld redde van de ruwe heerschappij' der hongerige Pruisen en daardoor werden eveneens de beide Ameri- ka's gered." RUSLAND. DE VOORWAARDEN VAN- GENERAAL KORNILOFF. Een telegram uit Moskou aan. de Roeskojc Wolja meldt, dat generaal Komiloff, de be noeming tot opperbevelhebber aannemende, aan den heer Korens) de voorwaarden- sein de, welke hij noodig acht voor het gezag om bevel te voeren, n.l. lo. dat hij enkel verant woordelijk zal zijn aan zijn geweten en het volk; 2o. dat niemand zich zal bemoeien met zijn bevelen voor den strijd en zijn benoemin gen1; 3o. dat de maatregelen, de laatste da gen- op het front genomen, eveneens daarach ter in de depots zullen worden toegepast, en 4o. dat de voorwaarden op 31 Juli door ge neraal Broesilof geseind moeten worden aan genomen. Uit de loopbaan van generaal Komiloff wordt medegedeeld, dat bij de zoon is van arme kozakken-oudera. Door zijn buitengewo nen. ijver slaagde hij er in op 13-jarigen leef tijd in het caueitenkorp» ie worden opgeno men. Later deed hij' stoutmoedige reizen in het Verre Oosten. In dezen oorlog werd hij gevangen genomen; maar hij wist te ontsnap pen. Hij wordt beschreven als een man van middelbare grootte, kaarsrecht, gehard, on vermoeibaar als zijn kozakken-voorouders, met een welgevormd hoofd, harde trekken, kleine, doordringende oogen, rustige manie ren. POLENS TOEKOMST. Afgevaardigden van de socialistische partij te Warschau hebben tot het Neuerlandscb Scandinavische comité te Stockholm een nota gericht, waarin zij met kracht de onafhanke lijkheid van hun land eischen. In Prui sen), zoo wordt er in tót dokument gezegd» zijn 3Yt miilioen, in Oostenrijk 5 millioen Polen, die alien) bij: bet onafhankelijke Polei behooren. Wij' wenschen, dat als resultaat van dezen oorlog Polen wordt hersteld als een vereenigd, onafhankelijk rijk. Daarvoor roe pen' wij de hulp in van de internationale de mocratie. Wij zijn tegen annexaties, en oor logsschadeloosstelling, en eveneens tegen schending der nationaliteiten. Als vertegen woordigers van een verwoest gebied cisdien wij herstel van ons land) door den steun van alle naties. poot onderzocht en dieu aan den jongen liet zien, waarop ze er over redeneerden en vol daan schenen over het resultaat alles onr uoodig, vond Fanny. Zc stond bij de tafel en keek uaar haar brieven zonder er bij te den ken, blij over de vleiende woorden, "een wei- nigje verschrikt en misnoegd over heit eere woord, dat één keer gold voor alle en niet iedkren dag opnieuw mocht afgevraagd wor den, beleeaigd door dcu ietwat musterach- tigeu toon, dien ze zelf had opgeroepen, waar ze zelf die schuld van droeg. Arnold kwam bij haar. „Zijn er brieven voor mij?" „Daar." „O", riep hij opgetogen, „een brief van Gordon Webbs." „Wie is dat?" vroeg ze gemaakt onver schillig. „Gordon Webb3 Max MülleFs leerling. Wij bespraken in Oxford samen Rigsvedla- teksten en en hij kreeg een kleur, interesseerde zich zoo voor ach je w< wel, voor wat ik je vertelde van die Alexan- drijnsche wijsbegeerte. Hoe vriendelijk van hem, zoo gauw te schrijven „Vind je?" Ze speelde afgetrokken met haar brieven. „Zijn die alle voor jou?"Hij schikte ze waaieragewijs in zijn .hand en liet ze zoo één voor één op tafel vallen. „Vrouwenverbond de Vereenigilng voor Vrouwenkiesrecht de hemel beware me wat een massa vrouwen- praat! Nu, lees nu je brieven, terwijl ik me verkleed. Ik kom gauw terug." Toilet maken nam bij hem nooit veel tijd in beslag, Gordon Webb's brief iets meer. Maar toen hij beneden kwam, zat ze nog op de waranda, alleen. Hij giing bij haar zitten. „Is er nieuws uit het Oosten?" Hij wierp een blik vol belangstelling op de couranten. „Ik weet 't niet. Ik heb vanmorgen de cou- VARIA. GRIEKENLAND EN DE OORLOG. Koning Alexander heeft Zaterdagmorgen om half elf den eed op de grondwet afge legd. Na hulde te hebben gebracht aan de dien sten, door de entente-mogendheden aan Griekenland bewezen, zette de koning, vol gens de Tel., de plannen der regeering uit een. Voor wat de buitenlandsche aangelegenhe den betreft, bestaat dit plan in samenwer king met de Entente en steun aan Servië. Inzake de binnenlandsche politiek wensebt de regeering de nationale eenheid te verwe zenlijken. Aan het einde der troonrede verklaarde de koning het volgende: „Nooit heeft Griekenland era ernstiger cri sis doorgemaakt. Ik reken op -de medewerking van volk en regeering en op de dapperheid van ons leger om ons ideaal te verwezenlij ken, zoodra de soldaten van de noodige uit- Hellenisme te herstellen." Naar voorts uit Athene gemeld wordt heeft de heer Venizelos verklaard, dat Grieken land met de geallieerden ten strijde zal trek ken, zoodra ae soldat envan de noodige uit rusting zullen zijn voorzien, en al hetgeen verder noodig is, is aangeschaft. Volgens een ander bericht uit Athene zijn twee Grieksche zeeofficieren, de luitenants ter zee Typalëos en Boulis gearresteerd. Deze hadden gedurende de onlusten van Decem ber eene voorname rol gespeeld en waren na het vertrek van koning Constantijn in de bergen gevlucht. DE GEVOLGEN VAN CHINA'S INGRIJPEN. China staat op het punt den middenmo gendheden den oorlog te verklaren. Het „Journal des Débats" meent dat de handige commerdeele en financieele organi satie, in de laatste jareni door de Duitschers in China; zoowel als overal elders in het leven geroepen, wel eens in gevaar zou kunnen komen. „Duitschland was er in geslaagd, zegt het blad; het op de Chineesche markt tot een in voer ter waarde van 50 ijpllioen te brengen. Dat alles loopt ernstig gevaar als de oorlog voortduurt. De concurrenten zullen de plaats kunnen innemen,, welke dc Duitschers rich met zooveel ijver hadden veroverd. Hier dreigt de vrucht van een' onmetelijke krachtsinspan ning den Duitschers te ootgaan in China, S'iam en1 Liberia, als de Entente-mogendhe den een goed begrip hebben en een breeden blik op markten, nog heel wat gewichtiger dan die van Zuid-Atnerika. De commerdeele verwurging is een1 oorlog van goeden huize tegen de wetenschappelijke barbaren, die door stelselmatige verwoesting en plundering de commerdeele verwurging hunner slacht offers hebben voorbereid voor den tijd. die op het herstel van den vrede zal volgen" HEI AMERIKAANSCHE LEGER. 'De vrijwillige recrutecring heeft, naar Ha- vas meldt, in de Vereenigde Stalen sedert de oorlogsverklaring geregeld' en onafgebroken plaats. Met is niet zeker, dat zii alleen de ge weldige legere, waaraan de Amerikaansche Unie Behoefte heeft, zou kunnen leveren; maar 't staat niettemin vast, dat zij een aanzienlijk aandeel er toe bijdraagt. Dp het oogenblik hebben meer dan een millioen vrijwilligers, sinds de oorlogsver klaring geteekend. In April telden leger en vloot slechts bestemd voor 't kader vant bet nieuwe leger. h 800,000. In drie maanden kwam' het ge regelde leger van 100/100 man op 250,000 ranten niet kunnen lezen, ik was zoo onge rust over je. Lees ze zeil maar." Ze schreide. „Lieve Fanny, waarom schrei je nu? Kom eens hier." Hij sloeg zijn arm om haar heen, en haar hoofd viel op zijn schouder als dat van een moedeu vogel. Hij streek met zijn hand over haar haar een sterke, krachtige hand' de lietkoozing was niet in het voordeel van haar kapsel. „Wees au niet bedróefd, Fanny. Alles is unmers in orde. We kennen elkaar nog niet zoo heel goed, natuurlijk neemt het wat tijd; eer weions aan elkaar aanpassen. Maar je zult zien, dat gaat vanzelf als wij getrouwd zijn. We hebben overdag allebei ons werk, en 's avonds ritten we dan gezellig samen en vertellen elkaar wat we beleefd hebben." Ze keek op en lachte door haar tranen heen „Praat nog wat dbor," zei ze, haar oogen sluitend. „Jij zit met een of ander werk en ik rook een sigaret of lees een boek „Dan zal je niet precies amusant zijn". „Ja, waarom niet? Ik kijk tusschenbeide eens op en praat over wat ik lees. We zijn ta melijk intelligent alle twee en kunnen in el- kaars belangen inkomen, er in deelen." Ze hief haar hoofd' op. „O zoo, deel je mijn belangen? Dat heb ik nooit gemerkt! Geef je wat om 't vrouwen- kiesredit?" „Neen, dat doe ik natuurlijk niet, maar voegde hij er hoopvol aan toe, „je zit in zoo veel vereenigingen. Er zijn er misschien wel bij, die me kunnen interesseeren." „Ja maar dat kiesrecht is voor mij h e t le vensbelang." Ze keek hem, dit zeggende, met vlammen de drift aan, maar tegelijk eemgszins ang stig hoe weinig begreep hij haarZij; keek De DIRECTEUR van het DISTRIBUTIE BEDRIJF van ALKMAAR, brengt ter ken nis van belanghebbenden, dat naar aanlei ding van een cirenlalre van Z. Ex. den Mi nister van Landbouw, Nijverheid en Han del, de gelegenheid zal worden epenge- steld, tot verstrekking van bovengenoemde artikelen, voor goedkooperen prijs, en wel voor die gezinnen, welke in het afgeloopen jaar geen grooter inkomen hebben gehad dan 1550 gulden in de gemeenten, genoemd in de 4e klasse van da Tabel, bedoeld in artikel 5 der Wet tot regeling der Perso neels Belasting. ZIJ, dia voof deze distributie in verband met bovenstaande bepaling in aanmerking wenschen te komen, moeten zich Woens dag a.s. 8 Augustus 's namiddags van 2—5 uur, hiertoe aanmelden, en wel de houders van de legltimatlekaarten ge nummerd 1tOOO aan de Keetkoik, hoofd der sehool de heer G. HELLINGA. 10012000 aan de Brillensteeg, hoofd der school de heer F. J. AUKES. 2001SOOO aan de Nienwesloot, hoofd der school de heer J. A. ZWAR- TEVEEN. 3001—4000 aan de Nienwesloot, hoofd der school de heer A. WIJN 40015000 aan de Snaarmanslaan, hoofd der school de heer J. E1TS. 3001 en daarboven tan den Koningsweg hoofd der school de heer P. SCHIPPER. De aaagtfte most schriftelijk ge schieden en onderteekend zijn door het hoofd van het gezin en mot vermelding van bet aantal leden van het gezin on hunnen leeftijd. De Directeur voornoemd, D. SCHENK. man, de nationale garde van 150,000 op 260,000, de fuseliers van 17,000 op 30,000; het aantal matrozen, dat thans 120,000 be draagt, verdubbelde. Er worden in de in structie-kampen 40,000 officieren, opgeleid, bestemd voor het kader an. het nieuwe leger. Regimenten spoorweg-pioniers zijn op de been gebracht. Al deze soldaten moeten den Atlantlschen Oceaan oversteken'. Aan deze troepen der nieuwe legers moet men' nog een millioen sol daten toevoegen, die de Amerikaansche regeering thans recruteert door loting. KORTE BERICHTEN. Naar verluidt heeft de voorloopige re geering besloten, den leden van het vroegere tsar ennuis het stemrecht voor de constiiuee- rende vergadering niet toe te staan. In het Russische legerbericht van 31 Juli werd gemeld dat maarschalk Hinden burg aan den keizer de verzekering zou heb- bcn gegeven, dat het Russische leger na twee maanden strijden, buiten gevecht zou gesteld zijn. Hiertegenover stelt Wolff vast dat de maarschalk niets dergelijks gezegd heeft. Een hevige aardbeving heeft groote schade aangericht in het Zuidelijke deel van het Noordereiland van Nieuw-Zeeland in het hijzonder in het district Wairarapa. De heer Troelstra meldt aan Het Volk uit Stockholm, dat de heer Tsjeidze als voor zitter de conferentie zal openen en dat tó/p met de heeren Branting en Troelstra als on to zijn lachende oogen, dlie van geen lijden wisten, de oogen die ze liefhad en die ze ge heimzinnig betooverend noemdè. Hij lachte stil ironisch. „Is het dat? O, dwaas vrouwtje, dat je bentl" Haar verontwaardiging was zoo hevig, dat ze geen woorden kon vinden, misschien omdat die gemengd was met boosheid op zich zelf, dat ze haar denkbeelden en de waarde er van met beter had kunnen doen uitkomen voor hem, die haar in de wereld het naast zou zijn. Hij wist niet dat hij haar kwetste. Hij gai haar een zoen en zij deed er het zwijgen toe. Zij hadden elkaar in den Kersttijd ontmoet op een buiten, waar ze belden gelogeerd wa ren. Zij kwam daar als gevierd elegant per soontje, met een stralenkrans om haar naam uit de literaire kringen, waartoe zij behoorde. Hij werd op zijn kalme manier verliefd op haar, en zij ja, zij was altijd vuur en vlam voor alles wat haar op een oogenblik pakte. Ze voelde zich, alsof ze weer zeventien was, zei ze bij zichzelf. Maar dat was niet ten vol le de waarheid. Wat zij voelde was, dat haar jeugd op retour voor de laatste maal zich omkeerde en haar de hand toestak. Niet dr. Scheffer had héér genomen, maar zij hem, zeiden de andere dames, en dat was waar, al wist ze het zelf niet. Ze had hem getrokken door de kracht van haar begeeren en hij was niet ongenegen zich te laten van gen Een sledevaart had de beslissing ge bracht. De paarden voor hun slee waren ge schrokken, en hij had op schitterende wijze ge toond meester van de situatie te zijn. Hij had het streelend bewustzijn van zijn eigen krach tige mannelijkheid en tegelijk een zacht be schermend gevoel voor dat mooie vrouwtje, dat woordvoerdster was in politieke vereeni gingen en voordrachten had' gehouden over kiesrechtvragen en nu to angst zijn arm vast gegrepen had. (Wondt vervolgd). MUAAISC COURANT.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1917 | | pagina 1