DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
im
Na. 184
Bonderd en negenlileiaée Jaargang.
Famy'a tweede huwelijk
WOENSDAG
8 AUGUSTUS.
B
FEÜllilBTOK.
HnurGommissie te Alkmaar.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdfl^an, mtgegeven. Ahonnementsprijfi per 3 maanden
voor Alkmaar fl,3Q tmneo door het geheele R|k ft,50
Afzonderlijke numnxeri 5 Cents.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone Adv^rtentiën
Per regel 10.12* Bij groote contracten rabat. Oroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER 6t ZOON, Voor dam C 9.
Over den abonnementsprijs wordt bij voorultbetalina beschikt. Bewijsnummers 5 cent.
ALKMAAR, 8 Augustus.
Hebben de Russen de laatste dagen niet
meer meld gemaakt van vergrijpen hunner
soldaten i jen de krijgsraad, vandaag be
richten zij, dat aan de Bistritza twee Russi-
8' regimenten en een divisie uit eigen initia
tief de tloor hen bezette stelling verlieten en
achteruittrokken, waardoor de terugtocht der
troepen in deze streek naar het Oosten nood
zakelijk was.
Hoewel de Oostenrijkers op sommige
punten taaien tegenstand melden, gaan ze
toch vooruit. Ook aan het Russisch-Roemeen-
schiNront Veldmaarschalk von Mackensen
heeft de stellingen daar met succes bestormd.
1300 angenen gemaakt en zelfs 13 stuk
ken geschut veroverd. Zijn troepen zijn reeds
vooruitgekomen tot het punt,, waar de rivier
de Sereth de Donauvlakte betreedt
Times-correspondent van het zevende
Russische 1> ;ei mrps vindt den toestand ern
stig. Hij voorziet, dat de Dt»*schers en Oos
tenrijkers zullen pogen de Russische en Roe-
meensche troepen in de Karpathen en Roe-
menië al te snijden en bovendien Zuid-Rus
land te verover en. Hij betreurt het dat aan den
mindrang van generaal Korniloff om van elk
offensief af te zien en onmiddellijk alle legers
anders te groepeeren, geen gehoor is gegeven.
Intusschen ziet generaal Korniloff zelf den
toestand blijkbaar niet zoo ernstig in. Die
veronderstelde volgens den correspondent,
geen oogenblik, dat het Russische leger zich
zou overgeven. Hoe grooter de bedreiging
hoe grooter echter ook de inspanning zou
moeten zijn, maar hij was wel overtuigd, dat
het Russische leger zou volhouden en de
juiste keuze zou weten tq doen tusschen het
kv ad van den oorlog en het kwaad van de
overgave.
T ee nieuwe ministeries trekken nog steeds
de aandacht, n.l. het Pruisische en het Rus
sische. Van beiden wordt getuigd, dat ze
teburgerlijk zijn. Maar natuurlijk niet
door dezelfde categorieën van personen. De
adellijke beoordeelaars in Pruisen, die het
nieuwe Pruisische ministerie te „be" vinden,
liunnen het niet verkroppen, dat er wel zeven
regeeringsmannen zijn, die geen „von" voor
hun naam hebben. En de socialistische beoor
deelaars in Rusland vinden het kabinet-Ke
renski te burgerlijk, omdat de minister-presi
dent een nationaal kabinet heeft samenge
steld, waarin ook burgers, met name cadetten,
zijn opgenomen.
Hieruit volgt echter nog niet, dat de meer
radicale elementen in Pruisen de kabinetswij
ziging zouden toejuichen, of dat de meer be
zadigde personen dit in Rusland zouden
doen. Integendeel In Pruisen wordt veelvul
dig betoogd, dat het nieuwe ministerie uit
ambtenaren en uit enkele politieke personen
moge bestaan, maar dat de wijze van zijn
totstandkoming niets te maken heeft met het
stelsel van een volksregeering.
En wat nu het Russische ministerie betreft,
is het opvallend, dat de cadetten, na zich
eerst te hebben teruggetrokken, zich thans
weer bereid hehben verklaard zitting te ne
men in een ministerie, waarvan de president
zooiets als een democratische dictatuur zal
uitoefenen
Beide nieuwe kabinetten hebben een eigen
taak. Het Pruisische moet en zal ongetwij
feld Pruisen het aangekondigde kiesstelsel
brengen. Het Russische heeft evenwel een
veel omvangrijker opdracht: het zal het re-
geerstelse! naar binnen èn naar buiten moe
ten bevestigen en versterken. En van de ver
vulling van die opdracht zal het voornamelijk
afhangen, wat Rusland in het oorlogsspel
verder heeft te beteekenen.
Eigenaardig is het, dat in een bericht over
een entente-conferentie te Londen wel Brit-
sche, Fransche en Italiaansche vertegenwoor
digers worden genoemd maar geen Russi
sche. Wel is waar ook geen Amerikaansche,
maar van Amerika is de entente buitendien
zeker genoeg. Doch van Rusland?
VARIA.
DE OMMEKEER.
De nieuwbenoemde onderstaatssecretaris
ami het rijksvoedingsbureau te Berlijn, dr.
August Muller, is als redacteur van de so
ciaal-democratische Volkstimme te Maagden
burg wegens majesteitsschennis veroordeeeld.
In 1899 had de Volkstimme een onschuldige
annecdote verteld, waarin beschreven werd,
hoe een vorst zijn zoon het gebruik van een
kras woord wil alleeren. Uit ergernis dat zijn
opvoeding geen succes heeft, past de ge
kroonde vader dan dat krasse woord op zijn
zoon toe. De geschiedenis werd als een toe
speling op den Keizer opgevat en- dr. Müller,
die als vciantwoordelijk redacteur dat num
mer geteekand had, werd tot vier jaar gevan
genisstraf verootdeeld. Later meldde zich een
ander ree' cteur, het vroegere Rijksdaglid de
heer Albert Schmidt, als de eigenlijke „schul
dige" aan, die, terwijl dr. Muller afwezig
was, het onschuldige verhaaltje in dc krant
had gezet. De heer Schmidt kreeg drie jaar
gevangenisstraf, die hij uitzat; kort daarna
zocht hij vrijwillig den dood onder de wielen
van een spoortrein. Dr. Müller werd na twee-
en-een-hafve maand vrijgelaten.
van ANNIE QUIDINQ.
Uit het Zweedadi vertaald door M, A. Z.
4)
Oucte dc gasten was gen professor uit Up-
sala, die Arnold SclvjBer had tegengewerkt iln
dltu» siuuictijd. 't liad niet geschaad, Schef-
fcr had op vier-en-twintig jarigen leeftijd den
doctorstitel gekregen. Nu was het niet on-
aaid:;; dien man als gelijke te ontmoeten op
neutraal1 gebied. Maar de aardigheid begon
pas toen het bleek, dat de professor doodelijk
gecharmeerd was van mevrouw Lorin. Het
vvs kostelijk zijn gezicht te zien toen hij
i anny en Arnold aim in arm tegenkwam in
't park. Arnold had die ontmoeting met over-
eg voorbereid.
De jonge docter was op weg naar Enge
land voor zijn studie's en de verloofden na
men op het landgoed afscheid van elkaar. Zij
ging naar huis, naar Stockholm. Daar bracht
ze den heelen winter door in koortsachtig
verlangen, schreef dagelijks een brief en ver
zuimde ai haar vereenigingen* zelfs die voor
vrouwenkiesrecht. Hij had" een bijzonder in
teressanten tijd in Oxford, wierp zich met
den must vurigen ijver op de Rigsveda-studie
eu sprak over den invloed van de Oostersche
v\ ijsbegeerte op die van Alexandria met Gor
don Webb. Deze zeide den jongen man heel
vleiende cn bemoedigende dingen. Op de
thuisreis bleef dr. Scheffer een tijdlang te Ko
penhagen en ontmoette daar bankdirecteur
Hein met zijn dochter, mevrouw Lorin. Acht
dagen brachten zij samen door, prettige da
gen vond Arnold. Voor Fanny waren ze vol)
emoties, zooals heel haar leven was ver-
Dat Maagdenburgsehe proces wegens ma-
esteitsschennis behoort tot de gruwelijkste
iladzijden uit de geschiedenis van de Duit-
sche socialisten-vervolging, zegt de Vorwarts.
Toentertijd stond, ofschoon de socialistenwet
opgeheven was, elk actief 6ociaal-democraat
onder een uitzonderingstoestand en met zijn
eenen voet in dc gevangenis. Hoewel nu de
sociaaldemocratische redacteur, die een von
nis te zijnen laste heeft, tot onderstaatssecre
taris is benoemd, blijft er nog veel te doen,
om van Duitschland een land van werkelijke
vrijheid van overtuiging te maken.
Maar men had er vóór den oorlog eens om
moeten komen, een sociaal-democraat een ge
schikt Pruisisch staatsambtenaar te vinden!
HDOGER SOLDIJ GEVRAAGD.
Op uitnoodiging van het Algemeen Ver
bond van Vakvereenigiugea in Engeland zijn
den len dezer 60 leden van het Parlement
bijeengekomen, om te spreken over de soldij
van soldaten en matrozen van Engelamk le
ger en vloot. De soldij bedraagt nu 1 shilling
(60 ets.) daags.. Koloniale troepen krijgen
van 3 tot 6 shilling d ram. De wensch in de
Engelsche soldij tot 3 shilling te "crhoogcn,
hetgeen ruw geschat 1.500000.000 in hei
jaar zou kosten. Een besluit om 3 shilling te
eischea werd met alg- rcene stemmen geno
men. Er werd! een co missie voor benoemd,
waarin ook zes leden van bet Hoogcrhuis
zitten.
ONDER PARLEMENTSLEDEN.
Den 25-en Juli protesteerde de unionist ko
lonel Archer-See in hei Lagerhuis tegen een
uitlating van den heer Pemberton Billing,
den onafhankelijken Juchtdiensf'-afgevaar-
digde. Deze zou een Engelsch officier voor
een leugenaar hebben uitgemaakt, wat de
heer Archer-See krenkende en ploerige taal
noemde. Waarop de i&tr Billing hem uit
daagde, dat buiten de vergaderzaal te her
halen, waartoe de kolonel zich bereid ver
klaarde.
Er volgde een korte, scherpe woordenwisse
ling in de gang. iDe heer Billing noodigde
daarop zijn tegenstander uit, buiten te komen.
Hij begaf zich naar het pariementsplein en
wachtte het is volgens de N. R. Ct des
heeren Billing's verhaal daar een half
uur, tot bij elven 's avonds, toen de kolo
nel buiten kwam. Hij begon een verklaring te
geven. De heer Billing zei toen, dat hij: alleen
verontschuldigingen wensch te te hooren. Dat
deed de kolonel niet. De heer Billing wilde
zich toen naar zijn auto begeven, maar voelde
een1 slag tegen het hoofd. Hij, keerde zich om
en sloeg den kolonel tegen den grond'. Deze-
trapte zijn tegeostanri. r tegen de scheen,
waarop die op hem ging zitten. Politieagen
ten scheidden toen de vechters. De heer Bil
ling noodigde den kolonel nog uit het ge
vecht elders voort te zeilen, waaraan hij geen
gevolg gaf.
Een paar dagen later daagde de heer Bil
ling hem in een brief uit tot een bokspartij in
de National Sporting Club, volgens de rege
len van de kunst. De verliezer zou een zeker
bedrag aan het Roode Kruis geven Als er
entrée werd geheven zou de opbrengst wor-
gissing, twijfeL teleurstelling en overdreven
geluksgevoel, m dien tijd was Arnold* of
schoon zelf daarvan niet bewust, begonnen
op zijn manier zijn meerderheid te toornen,
en nu en uan im te grijpen en afdoende te be
slissen, kalm en kalm eerend. Zij was er door
getroffen, gekwetst somtijds. Maar hij was
zoo knap en deed alles met zooveel natuuiiij
ke eenvoudigheid, zij kon niet anders dan
telkens nog meer van hem houden bij iedere
nieuwe ontdekking van een anderen kant
van zijn wezen. Hij voor zich zou eigenlijk
liever gehad hebben, dat zij minder dol op
hem was, op kalmer wijze van hem hield. Hl
had behoefte aan vrijheid en frisclihcid om
zich heen; hij was gewend aan alleen zijn en
waardeerde het. Om zijn innerlijkstc binnen
ste trok hij een gebied van eenzaamheid, dat
niemand mocht overschrijden; nu wilde zi
over die grens en dat maakte hem terughou
dend en soms wat koel. Maar hij had een
vast vertrouwen, dat alles goed zou worden,
als ze maar eerst getrouwd waren.
Van Kopenhagen waren ze met Fanny's va
der meegegaan naar de villa aan zee in
Zuid-Skaane, waar langzamerhand rondom
het oude stadje een moderne badplaats ont
stond.
Ongeveer op denzelfden tijd dat Amok
van zijn rit terugkeerde, wandelde Koert
door het bosch naar huis. Hij was in het beste
humeur. De nieuwe papa was de aardigste
papa dien hij ooit had gezien. Ze hadden
elkaar op den kruisweg ontmoet na driemaa
gefloten te hebben; toen had Koert voorop
het paard mogen zitten* ze hadden gegalop
peerd en over greppels gesprongen. Daarna
waren ze gaan baden, en terwijl ze langs he
strand liepen om een plaats daartoe uit te
kiezen, had Koert zijn nieuwen vriend een
vertrouwelijke mededeeling gedaan. In de
boekenkast stond een oud boek, dat David
Copperfield' heette; dat had Koert gelezen.
Ja, eigen-lijk niet heelemaal gelezen. Hij was
er mee op gehouden, toen David groot werd
en hij had enkel maar gelezen wal ze zeiden
en al het andere overgeslagen. Maai juist
zooals dien mijnheer Murdstone had hij zich
zijn nieuwen vader voorgesteld. O, wat had
den ze samen daarom, gelachen en elkaar ge
plaagd!
Toen hadden ze gezwommen, heel ver in
zcuj Kocrl had zijn nanden mogen leggen op
dc schouders van zijn kameraad. Maar hl,
mocht hem niet om den hals pakken, wan
dan zou mr. Murdstone Koert onmiddellijk
laten verdrinken.
Na het zwemmen ontbeten ze In de herberg!
en dat was ook leuk. Daarna ging de nieuwe
papa languit in 't zand liggen met een boek,
en Koert mocht hem niet storen. Koert keek
naar zijn vaders oogendie stonden1 nog n/et
ernstig, maar ze zouaen het wel kunnen
worden, en Koert hield zich op een afstand.
Na een poos kwam hij terug en begon om zijn
vader heen te loopen in kringen, die altijd
kleiner werden, en eindelijk begon hij onder
diep stilzwijgen) diens voeten te begraven on
der een hoop zand.
„Zoo, nu zal ik met je spelen."
Hoe het op de zeekoningen te spreken was
gekomen, herinnerde Koert zicb niet meer.
Maar „zeekoning" hadden ze gespeeld, en
dat was bar leuk geweest. Koert was een ge
wone menschenkoning en woonde boven op
den begroeiden heuvel, papa was zeekoning
en woonde daar beneden. Ze voerden een on-
ophoudelijken strijd. En vóór Koert wist hoe
het kwam, rilde hij telkens van schrik, als
het hoofd met die wonderlijk veranderde
oogen zich boven den heuvelrand verhief. Ein
delijk werd de arme landkoning door list ge
vangen gcuomet/cn moest zijn verder leved
slijten op den bodem der zee, leven onder den
den gestort in een fonds om de soldaten te
velde bokshandschoenen en andere sportarti
kelen te verschaffen
Kolonel Archer-See ontkent en beroept
zich op getuigen, dat hij de heer Billing een
ïalf uur heeft laten wachten. (Trouwens in
zijn brief sprak de heer Billing reeds van
ïalf elf als de rijd- van het gevecht). Hij i3
raiten gekomsn, zoodra een rede, waarin hij
genoemd werd* was afgeloopen. Verder ont
rent de kolonel, dat hij den heer Billing had
geslagen, toen deze zich verwij derde. Hij
sloeg wel het eerst, maar uit zelfverdediging,
daar de ander blijkbaar ging slaan (dit ar
gument zou bij een discussie over de voorge
schiedenis van den oorlog dienst kunnen
doen); hij had niet geschopt; al worstelende
waren ze samen gevallen.
Kolonel Archer-See is 45 jaar oud. De
leer Billing 37. De kolonel is, na kort ver
lof, naar het 'front teruggekeerd. Als hij te
rug komt, zei een' vriend, zal hij gelegenheid
hebben op den heer Billing's uitdaging te
antwoorden.
Den 3 l en Juli is het geval nog in het La
gerhuis ter sprake gebracht. Een lid vroeg
of er niet een wet van Hendrik VIII was, die
hier kan worden toegepast. Die wet zei, dat
als iemand op het pariementsplein boosaar-
diglijk iemand sloeg zoodat er bloed vloei
de, zijn rechterhand zou worden afgekapt en
hij levenslang gevangen zou worden gehou
den Maar, zei minister Cave, die wet is in
1828 ingetrokken. De gewone wet eischt voor
vervolging een aanklacht van den veronge
lijkte. Aangezien die niet is ingediend zal de
zaak geen voortgang hebben.
HET LOT VAN BELG 16.
In het Lagerhuis vroeg een lid of de minis
ter van Buitenlandsche Zaken reden had aan
te nemen, dat de Duitsche regeering haar be
lofte van 4 Augustus 1914 zal nakomen of
verzaken, volgens welke zelfs in geval van
een gewapend conflict met België, Duitsch
land onder geen omstandigheid Belgisch ge
bied zou annexeeren.
Lord Cecil antwoordde: Voor zoovér mij
bekend is, heeft de Duitsche regeering er voor
opgepast, de wereld niet er aan te herinneren,
dat zij in 1914 nadrukkelijk aan Engeland
beloofde onder geen voorwendsel Belgisch ge
bied in te lijven. Naar mededeelingen, welke
blijkbaar van geïnspireerde zijde afkomstig
zijn, is dit een belofte, welke Duitschland zich
voorneemt te verbreken, zoo het hiertoe in
staat is.
De correspondent van het Berl. Tageb!
heeft een onderhoud gehad met August
Borms, directeur vim het Vlaamsche ministe
rie van Onderwijs en Kunsten die naar aan
de N. Ct. uit Berlijn wordt geseind, zeide:
Wij, Vlamingen, verlangen een vrij Vlaande
ren in een vrij België. De eenige voor beide
partijen bevredigende oplossing van het
vraagstuk waarvoor de groote mogendheden
altijd hebben gestreden, is, dat België inder
daad de onzijdige Staat is, die het tot nu toe
niet is geweest. Frankrijk moet waarborgen,
dat België niet verder wordt verfranscht, ter
wijl Duitschland België moet herstellen. Wij
verlangen, dat België een Staat zal zijn als
De HUURCOMMISSIE te ALKMAAR
brengt ter kennis van belanghebbenden, dat
voor de zaken, de HUURCOMMISSIE BE
TREFFENDE, de Voorzitter en de Secreta
ris NIET aan nunne particuliere woningen te
spreken zijn, doch dat mededeelingen aan de
Commissie hetzij schriftelijk of mondeling
kunnen geschieden bij den Secretaris, ter ge-*
meente-secretarie, op alle werkdagen van 9
12 en van 12 uur.
Alkmaar, 8 Augustus 1917.
De Huurcommissie voornoemd,
O. J. VERKERK. Voorzitter.
F. H. VAN DIJK, Secretaris.
HINDERWET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van ALKMAAR brengen ter algemeene ken-
niSj dat heden op de gemeente-secretarie ter
visie is gelegd het verzoek met bijlagen van
hun College aan heeren Gedeputeerde Staten
van Noordholland om vergunning tot het
oprichten van een ELECTRO-MOTOR van
5 P.K., voor het in beweging brengen vanfeen
cirkelzaag, ten dienste van het zagen van
brandhout in het perceel Keetgracht Wijk D,
No. 3.
Bezwaren tegen deze oprichting kunnen
worden ingediend ten raadhuize dezer ge
meente, mondeling op DINSDAG 21 AUG.
e.k., 's voormiddags te elf uur en schriftelijk
vóór of op dien tijd. Gedurende drie dagen
vóór gemelden dag kan de verzoeker en hij
die bezwaren heeft ingebracht, op de secreta
rie dezer gemeente van de terzake ingekomen
schrifturen kennis nemen.
Alkmaar, 7 Augustus 1917.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
harden druk, te moeten passen op de diepzee-
krabben. Wee hem als er één zoo'n krab ver
mist werd
Maar midden in het spel keek de zeékoning
op een horloge, dat hij iu een leeren band om
zijn arm droeg, en toen had hij gezegd:
,,'t Ia uit, hoor! We moeten naar huis."
Ze praatten samen onder het rij dén cn de
den elkaar verhalen den' heelen wég over. Bij
den kruisweg werd Koert van het paard ge
zet cn mot»! te voet door het bosch naar
huis gaan.
En heel dit pretje bleef een diep geheim.
Koert was verrassend gedwee; hij sprak
geen woord tegen, toen hij zich moest aan-
kleeden om beneden aan tafel tc verschijnen.
Hij had een kleur als vuur, toen' hij' binnen
kwam, maar dat was van opwinding en
pleizier.
Daar zaten grootvader en grootmoeder en
tante Eva en oom Bengt en waren allen even
nieuwsgierig, hoe de ontmoeting zou afloo-
pen. De nieuwe papa stond tegen het raam
geleund. Mama nam Koert's hand en' bracht
hem daarheen.
„Her Koert, dat is papa. Wat wou je nu
zeggen?"
Koert ha dinwendig pret; hij stak zijn
hand vooruit. 'Nieuwe papa stond stijf recht
op en nam op gemaakte manier de hand aan.
„Ik hoop, vriendje, dat wij met elkaar te
vreden zullen zijn. Je hebt een kurig humeur
getoond* maar
O, die leukerd! Hij speelde de rol van mr.
Murdstone!' Koert schaterde het uit, sloeg
zijn armen om Arnold en riep jubelend tot
groote verbazing van de aanwezigen:
„Zeekoning!"
Ja, die naam paste best.
iHij was frisch en jong, zooals de zee eeuwig
frisch en- jong is. Hij was koel als de zee,
Oc3tenrijk-Hongarije, bestaande uit twee on
afhankelijke gedeelten onder den persoonlij
ken band van den tegenwoordigen koning.
KORTE BERICHTEN
Oeneraal von Kövess, de heroveraar
van Czemowitz, is tot veldmaarschalk bevor
derd.
De Vereenigde Staten zullen aan de ge
allieerden dezelfde voordeelen verleenen bij
den inkoop van oorlogstuig als de regeering
te Washington zelf geniet.
Amerika stond Italië een leening van
10 millioen dollars toe.
In Engeland bestaat onder het volk een
wijdverspreid bijgeloof, dat lord Kitchener
niet dood is. Uit de Morning Post blijkt, dat
ook mevr. Parker, de zuster van Kitchener,
dat gelooft. Hij is niet dood, zegt zij, en zal
nog eens terugkeeren.
De Duitsche regeering heeft toegestemd
in de vrije vaart van hospitaalschepen, onder
voorwaarde, dat zich een Spaansch marine
officier aan boord zal bevinden. Als waar
borg werd geëiacht, dat de schepen alleen ge
bezigd zullen worden voor het vervoer van
zieken en gewonden. De Engelsche en Fran
sche regeeringen hebben deze regeling aan
vaard.
Op de leden van de Belgische zending
gleed weg, telkens weg, zooals de golven
wegglijden van het strand. Nooit kon men
hem heel na komen, nooit hem vastgrijpen.
Zoo zat Fanny te peinzen voor het open
raam.
„Slaap lekker," had hij gezegd. Hij was
vriendelijk, maar wat afgetrokken; toen zij
naai- boven ging. was hij uitgegaan met
Bengt. om langs het strand te dwalen'.
Zij kon niet slapen Zij zat nu naar hen te
kijken. Ze waren er nog. Ze hadden in 't zand
gelegen en op en neer geloopcn, nu zaten ze
m het duingras onder den door den wind
verdraaiden' denneboom, en de schemering
belette haar hen te onderscheiden, maar hun
sigaren glommen als een paar vuurvliegen.
Een enkele maal kwam het gedempte geluid
van hun stemmen tot haar, vermengd met
het eeuwigdurend' gemurmel van de zee.
Kleurloos, toch onophoudelijk wisselend on
der 't eentonig golfgedein, lag daar het wa
tervlak, samenvloeiend met het matblauwe
hemelgewelf. Het witte srtand, dte grijze gras
vlakte strekte zich in duizend bochten uit
naar een horizon, dien men niet duidelijk
meer kon onderkennen. Uit de denneboschjes
klonk de roep van den koekkoek. Dat roepen
verraadt noen vreugde noch verdriet, het heeft
iets geheimzinnig kalms, spreekt van het
eeuwig onbegrepene, wat er gaat door heel
de natuur.
Misschien kwam het geluid uit de seringen-
boomen rondom de oude kerk, die onder het
stuifzand half begraven ligt en' de wacht
houdt over de oude stad, die geen stad meer
is, maar enkel een opeenhooping van bouw
vallige huisjes in het diepe zand* tusschen
elzen en wilgen en trillend populierloover.
Fanny zag niets dan dat glimmende schijn
sel onder den denneboom.
(Word* vervolgd).
ALRMAARSCHE COURANT.