DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. im Na. 184 Bonderd en negenlileiaée Jaargang. Famy'a tweede huwelijk WOENSDAG 8 AUGUSTUS. B FEÜllilBTOK. HnurGommissie te Alkmaar. Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feestdfl^an, mtgegeven. Ahonnementsprijfi per 3 maanden voor Alkmaar fl,3Q tmneo door het geheele R|k ft,50 Afzonderlijke numnxeri 5 Cents. Telefoonnummer 3. Prijs der gewone Adv^rtentiën Per regel 10.12* Bij groote contracten rabat. Oroote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER 6t ZOON, Voor dam C 9. Over den abonnementsprijs wordt bij voorultbetalina beschikt. Bewijsnummers 5 cent. ALKMAAR, 8 Augustus. Hebben de Russen de laatste dagen niet meer meld gemaakt van vergrijpen hunner soldaten i jen de krijgsraad, vandaag be richten zij, dat aan de Bistritza twee Russi- 8' regimenten en een divisie uit eigen initia tief de tloor hen bezette stelling verlieten en achteruittrokken, waardoor de terugtocht der troepen in deze streek naar het Oosten nood zakelijk was. Hoewel de Oostenrijkers op sommige punten taaien tegenstand melden, gaan ze toch vooruit. Ook aan het Russisch-Roemeen- schiNront Veldmaarschalk von Mackensen heeft de stellingen daar met succes bestormd. 1300 angenen gemaakt en zelfs 13 stuk ken geschut veroverd. Zijn troepen zijn reeds vooruitgekomen tot het punt,, waar de rivier de Sereth de Donauvlakte betreedt Times-correspondent van het zevende Russische 1> ;ei mrps vindt den toestand ern stig. Hij voorziet, dat de Dt»*schers en Oos tenrijkers zullen pogen de Russische en Roe- meensche troepen in de Karpathen en Roe- menië al te snijden en bovendien Zuid-Rus land te verover en. Hij betreurt het dat aan den mindrang van generaal Korniloff om van elk offensief af te zien en onmiddellijk alle legers anders te groepeeren, geen gehoor is gegeven. Intusschen ziet generaal Korniloff zelf den toestand blijkbaar niet zoo ernstig in. Die veronderstelde volgens den correspondent, geen oogenblik, dat het Russische leger zich zou overgeven. Hoe grooter de bedreiging hoe grooter echter ook de inspanning zou moeten zijn, maar hij was wel overtuigd, dat het Russische leger zou volhouden en de juiste keuze zou weten tq doen tusschen het kv ad van den oorlog en het kwaad van de overgave. T ee nieuwe ministeries trekken nog steeds de aandacht, n.l. het Pruisische en het Rus sische. Van beiden wordt getuigd, dat ze teburgerlijk zijn. Maar natuurlijk niet door dezelfde categorieën van personen. De adellijke beoordeelaars in Pruisen, die het nieuwe Pruisische ministerie te „be" vinden, liunnen het niet verkroppen, dat er wel zeven regeeringsmannen zijn, die geen „von" voor hun naam hebben. En de socialistische beoor deelaars in Rusland vinden het kabinet-Ke renski te burgerlijk, omdat de minister-presi dent een nationaal kabinet heeft samenge steld, waarin ook burgers, met name cadetten, zijn opgenomen. Hieruit volgt echter nog niet, dat de meer radicale elementen in Pruisen de kabinetswij ziging zouden toejuichen, of dat de meer be zadigde personen dit in Rusland zouden doen. Integendeel In Pruisen wordt veelvul dig betoogd, dat het nieuwe ministerie uit ambtenaren en uit enkele politieke personen moge bestaan, maar dat de wijze van zijn totstandkoming niets te maken heeft met het stelsel van een volksregeering. En wat nu het Russische ministerie betreft, is het opvallend, dat de cadetten, na zich eerst te hebben teruggetrokken, zich thans weer bereid hehben verklaard zitting te ne men in een ministerie, waarvan de president zooiets als een democratische dictatuur zal uitoefenen Beide nieuwe kabinetten hebben een eigen taak. Het Pruisische moet en zal ongetwij feld Pruisen het aangekondigde kiesstelsel brengen. Het Russische heeft evenwel een veel omvangrijker opdracht: het zal het re- geerstelse! naar binnen èn naar buiten moe ten bevestigen en versterken. En van de ver vulling van die opdracht zal het voornamelijk afhangen, wat Rusland in het oorlogsspel verder heeft te beteekenen. Eigenaardig is het, dat in een bericht over een entente-conferentie te Londen wel Brit- sche, Fransche en Italiaansche vertegenwoor digers worden genoemd maar geen Russi sche. Wel is waar ook geen Amerikaansche, maar van Amerika is de entente buitendien zeker genoeg. Doch van Rusland? VARIA. DE OMMEKEER. De nieuwbenoemde onderstaatssecretaris ami het rijksvoedingsbureau te Berlijn, dr. August Muller, is als redacteur van de so ciaal-democratische Volkstimme te Maagden burg wegens majesteitsschennis veroordeeeld. In 1899 had de Volkstimme een onschuldige annecdote verteld, waarin beschreven werd, hoe een vorst zijn zoon het gebruik van een kras woord wil alleeren. Uit ergernis dat zijn opvoeding geen succes heeft, past de ge kroonde vader dan dat krasse woord op zijn zoon toe. De geschiedenis werd als een toe speling op den Keizer opgevat en- dr. Müller, die als vciantwoordelijk redacteur dat num mer geteekand had, werd tot vier jaar gevan genisstraf verootdeeld. Later meldde zich een ander ree' cteur, het vroegere Rijksdaglid de heer Albert Schmidt, als de eigenlijke „schul dige" aan, die, terwijl dr. Muller afwezig was, het onschuldige verhaaltje in dc krant had gezet. De heer Schmidt kreeg drie jaar gevangenisstraf, die hij uitzat; kort daarna zocht hij vrijwillig den dood onder de wielen van een spoortrein. Dr. Müller werd na twee- en-een-hafve maand vrijgelaten. van ANNIE QUIDINQ. Uit het Zweedadi vertaald door M, A. Z. 4) Oucte dc gasten was gen professor uit Up- sala, die Arnold SclvjBer had tegengewerkt iln dltu» siuuictijd. 't liad niet geschaad, Schef- fcr had op vier-en-twintig jarigen leeftijd den doctorstitel gekregen. Nu was het niet on- aaid:;; dien man als gelijke te ontmoeten op neutraal1 gebied. Maar de aardigheid begon pas toen het bleek, dat de professor doodelijk gecharmeerd was van mevrouw Lorin. Het vvs kostelijk zijn gezicht te zien toen hij i anny en Arnold aim in arm tegenkwam in 't park. Arnold had die ontmoeting met over- eg voorbereid. De jonge docter was op weg naar Enge land voor zijn studie's en de verloofden na men op het landgoed afscheid van elkaar. Zij ging naar huis, naar Stockholm. Daar bracht ze den heelen winter door in koortsachtig verlangen, schreef dagelijks een brief en ver zuimde ai haar vereenigingen* zelfs die voor vrouwenkiesrecht. Hij had" een bijzonder in teressanten tijd in Oxford, wierp zich met den must vurigen ijver op de Rigsveda-studie eu sprak over den invloed van de Oostersche v\ ijsbegeerte op die van Alexandria met Gor don Webb. Deze zeide den jongen man heel vleiende cn bemoedigende dingen. Op de thuisreis bleef dr. Scheffer een tijdlang te Ko penhagen en ontmoette daar bankdirecteur Hein met zijn dochter, mevrouw Lorin. Acht dagen brachten zij samen door, prettige da gen vond Arnold. Voor Fanny waren ze vol) emoties, zooals heel haar leven was ver- Dat Maagdenburgsehe proces wegens ma- esteitsschennis behoort tot de gruwelijkste iladzijden uit de geschiedenis van de Duit- sche socialisten-vervolging, zegt de Vorwarts. Toentertijd stond, ofschoon de socialistenwet opgeheven was, elk actief 6ociaal-democraat onder een uitzonderingstoestand en met zijn eenen voet in dc gevangenis. Hoewel nu de sociaaldemocratische redacteur, die een von nis te zijnen laste heeft, tot onderstaatssecre taris is benoemd, blijft er nog veel te doen, om van Duitschland een land van werkelijke vrijheid van overtuiging te maken. Maar men had er vóór den oorlog eens om moeten komen, een sociaal-democraat een ge schikt Pruisisch staatsambtenaar te vinden! HDOGER SOLDIJ GEVRAAGD. Op uitnoodiging van het Algemeen Ver bond van Vakvereenigiugea in Engeland zijn den len dezer 60 leden van het Parlement bijeengekomen, om te spreken over de soldij van soldaten en matrozen van Engelamk le ger en vloot. De soldij bedraagt nu 1 shilling (60 ets.) daags.. Koloniale troepen krijgen van 3 tot 6 shilling d ram. De wensch in de Engelsche soldij tot 3 shilling te "crhoogcn, hetgeen ruw geschat 1.500000.000 in hei jaar zou kosten. Een besluit om 3 shilling te eischea werd met alg- rcene stemmen geno men. Er werd! een co missie voor benoemd, waarin ook zes leden van bet Hoogcrhuis zitten. ONDER PARLEMENTSLEDEN. Den 25-en Juli protesteerde de unionist ko lonel Archer-See in hei Lagerhuis tegen een uitlating van den heer Pemberton Billing, den onafhankelijken Juchtdiensf'-afgevaar- digde. Deze zou een Engelsch officier voor een leugenaar hebben uitgemaakt, wat de heer Archer-See krenkende en ploerige taal noemde. Waarop de i&tr Billing hem uit daagde, dat buiten de vergaderzaal te her halen, waartoe de kolonel zich bereid ver klaarde. Er volgde een korte, scherpe woordenwisse ling in de gang. iDe heer Billing noodigde daarop zijn tegenstander uit, buiten te komen. Hij begaf zich naar het pariementsplein en wachtte het is volgens de N. R. Ct des heeren Billing's verhaal daar een half uur, tot bij elven 's avonds, toen de kolo nel buiten kwam. Hij begon een verklaring te geven. De heer Billing zei toen, dat hij: alleen verontschuldigingen wensch te te hooren. Dat deed de kolonel niet. De heer Billing wilde zich toen naar zijn auto begeven, maar voelde een1 slag tegen het hoofd. Hij, keerde zich om en sloeg den kolonel tegen den grond'. Deze- trapte zijn tegeostanri. r tegen de scheen, waarop die op hem ging zitten. Politieagen ten scheidden toen de vechters. De heer Bil ling noodigde den kolonel nog uit het ge vecht elders voort te zeilen, waaraan hij geen gevolg gaf. Een paar dagen later daagde de heer Bil ling hem in een brief uit tot een bokspartij in de National Sporting Club, volgens de rege len van de kunst. De verliezer zou een zeker bedrag aan het Roode Kruis geven Als er entrée werd geheven zou de opbrengst wor- gissing, twijfeL teleurstelling en overdreven geluksgevoel, m dien tijd was Arnold* of schoon zelf daarvan niet bewust, begonnen op zijn manier zijn meerderheid te toornen, en nu en uan im te grijpen en afdoende te be slissen, kalm en kalm eerend. Zij was er door getroffen, gekwetst somtijds. Maar hij was zoo knap en deed alles met zooveel natuuiiij ke eenvoudigheid, zij kon niet anders dan telkens nog meer van hem houden bij iedere nieuwe ontdekking van een anderen kant van zijn wezen. Hij voor zich zou eigenlijk liever gehad hebben, dat zij minder dol op hem was, op kalmer wijze van hem hield. Hl had behoefte aan vrijheid en frisclihcid om zich heen; hij was gewend aan alleen zijn en waardeerde het. Om zijn innerlijkstc binnen ste trok hij een gebied van eenzaamheid, dat niemand mocht overschrijden; nu wilde zi over die grens en dat maakte hem terughou dend en soms wat koel. Maar hij had een vast vertrouwen, dat alles goed zou worden, als ze maar eerst getrouwd waren. Van Kopenhagen waren ze met Fanny's va der meegegaan naar de villa aan zee in Zuid-Skaane, waar langzamerhand rondom het oude stadje een moderne badplaats ont stond. Ongeveer op denzelfden tijd dat Amok van zijn rit terugkeerde, wandelde Koert door het bosch naar huis. Hij was in het beste humeur. De nieuwe papa was de aardigste papa dien hij ooit had gezien. Ze hadden elkaar op den kruisweg ontmoet na driemaa gefloten te hebben; toen had Koert voorop het paard mogen zitten* ze hadden gegalop peerd en over greppels gesprongen. Daarna waren ze gaan baden, en terwijl ze langs he strand liepen om een plaats daartoe uit te kiezen, had Koert zijn nieuwen vriend een vertrouwelijke mededeeling gedaan. In de boekenkast stond een oud boek, dat David Copperfield' heette; dat had Koert gelezen. Ja, eigen-lijk niet heelemaal gelezen. Hij was er mee op gehouden, toen David groot werd en hij had enkel maar gelezen wal ze zeiden en al het andere overgeslagen. Maai juist zooals dien mijnheer Murdstone had hij zich zijn nieuwen vader voorgesteld. O, wat had den ze samen daarom, gelachen en elkaar ge plaagd! Toen hadden ze gezwommen, heel ver in zcuj Kocrl had zijn nanden mogen leggen op dc schouders van zijn kameraad. Maar hl, mocht hem niet om den hals pakken, wan dan zou mr. Murdstone Koert onmiddellijk laten verdrinken. Na het zwemmen ontbeten ze In de herberg! en dat was ook leuk. Daarna ging de nieuwe papa languit in 't zand liggen met een boek, en Koert mocht hem niet storen. Koert keek naar zijn vaders oogendie stonden1 nog n/et ernstig, maar ze zouaen het wel kunnen worden, en Koert hield zich op een afstand. Na een poos kwam hij terug en begon om zijn vader heen te loopen in kringen, die altijd kleiner werden, en eindelijk begon hij onder diep stilzwijgen) diens voeten te begraven on der een hoop zand. „Zoo, nu zal ik met je spelen." Hoe het op de zeekoningen te spreken was gekomen, herinnerde Koert zicb niet meer. Maar „zeekoning" hadden ze gespeeld, en dat was bar leuk geweest. Koert was een ge wone menschenkoning en woonde boven op den begroeiden heuvel, papa was zeekoning en woonde daar beneden. Ze voerden een on- ophoudelijken strijd. En vóór Koert wist hoe het kwam, rilde hij telkens van schrik, als het hoofd met die wonderlijk veranderde oogen zich boven den heuvelrand verhief. Ein delijk werd de arme landkoning door list ge vangen gcuomet/cn moest zijn verder leved slijten op den bodem der zee, leven onder den den gestort in een fonds om de soldaten te velde bokshandschoenen en andere sportarti kelen te verschaffen Kolonel Archer-See ontkent en beroept zich op getuigen, dat hij de heer Billing een ïalf uur heeft laten wachten. (Trouwens in zijn brief sprak de heer Billing reeds van ïalf elf als de rijd- van het gevecht). Hij i3 raiten gekomsn, zoodra een rede, waarin hij genoemd werd* was afgeloopen. Verder ont rent de kolonel, dat hij den heer Billing had geslagen, toen deze zich verwij derde. Hij sloeg wel het eerst, maar uit zelfverdediging, daar de ander blijkbaar ging slaan (dit ar gument zou bij een discussie over de voorge schiedenis van den oorlog dienst kunnen doen); hij had niet geschopt; al worstelende waren ze samen gevallen. Kolonel Archer-See is 45 jaar oud. De leer Billing 37. De kolonel is, na kort ver lof, naar het 'front teruggekeerd. Als hij te rug komt, zei een' vriend, zal hij gelegenheid hebben op den heer Billing's uitdaging te antwoorden. Den 3 l en Juli is het geval nog in het La gerhuis ter sprake gebracht. Een lid vroeg of er niet een wet van Hendrik VIII was, die hier kan worden toegepast. Die wet zei, dat als iemand op het pariementsplein boosaar- diglijk iemand sloeg zoodat er bloed vloei de, zijn rechterhand zou worden afgekapt en hij levenslang gevangen zou worden gehou den Maar, zei minister Cave, die wet is in 1828 ingetrokken. De gewone wet eischt voor vervolging een aanklacht van den veronge lijkte. Aangezien die niet is ingediend zal de zaak geen voortgang hebben. HET LOT VAN BELG 16. In het Lagerhuis vroeg een lid of de minis ter van Buitenlandsche Zaken reden had aan te nemen, dat de Duitsche regeering haar be lofte van 4 Augustus 1914 zal nakomen of verzaken, volgens welke zelfs in geval van een gewapend conflict met België, Duitsch land onder geen omstandigheid Belgisch ge bied zou annexeeren. Lord Cecil antwoordde: Voor zoovér mij bekend is, heeft de Duitsche regeering er voor opgepast, de wereld niet er aan te herinneren, dat zij in 1914 nadrukkelijk aan Engeland beloofde onder geen voorwendsel Belgisch ge bied in te lijven. Naar mededeelingen, welke blijkbaar van geïnspireerde zijde afkomstig zijn, is dit een belofte, welke Duitschland zich voorneemt te verbreken, zoo het hiertoe in staat is. De correspondent van het Berl. Tageb! heeft een onderhoud gehad met August Borms, directeur vim het Vlaamsche ministe rie van Onderwijs en Kunsten die naar aan de N. Ct. uit Berlijn wordt geseind, zeide: Wij, Vlamingen, verlangen een vrij Vlaande ren in een vrij België. De eenige voor beide partijen bevredigende oplossing van het vraagstuk waarvoor de groote mogendheden altijd hebben gestreden, is, dat België inder daad de onzijdige Staat is, die het tot nu toe niet is geweest. Frankrijk moet waarborgen, dat België niet verder wordt verfranscht, ter wijl Duitschland België moet herstellen. Wij verlangen, dat België een Staat zal zijn als De HUURCOMMISSIE te ALKMAAR brengt ter kennis van belanghebbenden, dat voor de zaken, de HUURCOMMISSIE BE TREFFENDE, de Voorzitter en de Secreta ris NIET aan nunne particuliere woningen te spreken zijn, doch dat mededeelingen aan de Commissie hetzij schriftelijk of mondeling kunnen geschieden bij den Secretaris, ter ge-* meente-secretarie, op alle werkdagen van 9 12 en van 12 uur. Alkmaar, 8 Augustus 1917. De Huurcommissie voornoemd, O. J. VERKERK. Voorzitter. F. H. VAN DIJK, Secretaris. HINDERWET. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeene ken- niSj dat heden op de gemeente-secretarie ter visie is gelegd het verzoek met bijlagen van hun College aan heeren Gedeputeerde Staten van Noordholland om vergunning tot het oprichten van een ELECTRO-MOTOR van 5 P.K., voor het in beweging brengen vanfeen cirkelzaag, ten dienste van het zagen van brandhout in het perceel Keetgracht Wijk D, No. 3. Bezwaren tegen deze oprichting kunnen worden ingediend ten raadhuize dezer ge meente, mondeling op DINSDAG 21 AUG. e.k., 's voormiddags te elf uur en schriftelijk vóór of op dien tijd. Gedurende drie dagen vóór gemelden dag kan de verzoeker en hij die bezwaren heeft ingebracht, op de secreta rie dezer gemeente van de terzake ingekomen schrifturen kennis nemen. Alkmaar, 7 Augustus 1917. Burgemeester en Wethouders voornoemd, G. RIPPING, Voorzitter. DONATH, Secretaris. harden druk, te moeten passen op de diepzee- krabben. Wee hem als er één zoo'n krab ver mist werd Maar midden in het spel keek de zeékoning op een horloge, dat hij iu een leeren band om zijn arm droeg, en toen had hij gezegd: ,,'t Ia uit, hoor! We moeten naar huis." Ze praatten samen onder het rij dén cn de den elkaar verhalen den' heelen wég over. Bij den kruisweg werd Koert van het paard ge zet cn mot»! te voet door het bosch naar huis gaan. En heel dit pretje bleef een diep geheim. Koert was verrassend gedwee; hij sprak geen woord tegen, toen hij zich moest aan- kleeden om beneden aan tafel tc verschijnen. Hij had een kleur als vuur, toen' hij' binnen kwam, maar dat was van opwinding en pleizier. Daar zaten grootvader en grootmoeder en tante Eva en oom Bengt en waren allen even nieuwsgierig, hoe de ontmoeting zou afloo- pen. De nieuwe papa stond tegen het raam geleund. Mama nam Koert's hand en' bracht hem daarheen. „Her Koert, dat is papa. Wat wou je nu zeggen?" Koert ha dinwendig pret; hij stak zijn hand vooruit. 'Nieuwe papa stond stijf recht op en nam op gemaakte manier de hand aan. „Ik hoop, vriendje, dat wij met elkaar te vreden zullen zijn. Je hebt een kurig humeur getoond* maar O, die leukerd! Hij speelde de rol van mr. Murdstone!' Koert schaterde het uit, sloeg zijn armen om Arnold en riep jubelend tot groote verbazing van de aanwezigen: „Zeekoning!" Ja, die naam paste best. iHij was frisch en jong, zooals de zee eeuwig frisch en- jong is. Hij was koel als de zee, Oc3tenrijk-Hongarije, bestaande uit twee on afhankelijke gedeelten onder den persoonlij ken band van den tegenwoordigen koning. KORTE BERICHTEN Oeneraal von Kövess, de heroveraar van Czemowitz, is tot veldmaarschalk bevor derd. De Vereenigde Staten zullen aan de ge allieerden dezelfde voordeelen verleenen bij den inkoop van oorlogstuig als de regeering te Washington zelf geniet. Amerika stond Italië een leening van 10 millioen dollars toe. In Engeland bestaat onder het volk een wijdverspreid bijgeloof, dat lord Kitchener niet dood is. Uit de Morning Post blijkt, dat ook mevr. Parker, de zuster van Kitchener, dat gelooft. Hij is niet dood, zegt zij, en zal nog eens terugkeeren. De Duitsche regeering heeft toegestemd in de vrije vaart van hospitaalschepen, onder voorwaarde, dat zich een Spaansch marine officier aan boord zal bevinden. Als waar borg werd geëiacht, dat de schepen alleen ge bezigd zullen worden voor het vervoer van zieken en gewonden. De Engelsche en Fran sche regeeringen hebben deze regeling aan vaard. Op de leden van de Belgische zending gleed weg, telkens weg, zooals de golven wegglijden van het strand. Nooit kon men hem heel na komen, nooit hem vastgrijpen. Zoo zat Fanny te peinzen voor het open raam. „Slaap lekker," had hij gezegd. Hij was vriendelijk, maar wat afgetrokken; toen zij naai- boven ging. was hij uitgegaan met Bengt. om langs het strand te dwalen'. Zij kon niet slapen Zij zat nu naar hen te kijken. Ze waren er nog. Ze hadden in 't zand gelegen en op en neer geloopcn, nu zaten ze m het duingras onder den door den wind verdraaiden' denneboom, en de schemering belette haar hen te onderscheiden, maar hun sigaren glommen als een paar vuurvliegen. Een enkele maal kwam het gedempte geluid van hun stemmen tot haar, vermengd met het eeuwigdurend' gemurmel van de zee. Kleurloos, toch onophoudelijk wisselend on der 't eentonig golfgedein, lag daar het wa tervlak, samenvloeiend met het matblauwe hemelgewelf. Het witte srtand, dte grijze gras vlakte strekte zich in duizend bochten uit naar een horizon, dien men niet duidelijk meer kon onderkennen. Uit de denneboschjes klonk de roep van den koekkoek. Dat roepen verraadt noen vreugde noch verdriet, het heeft iets geheimzinnig kalms, spreekt van het eeuwig onbegrepene, wat er gaat door heel de natuur. Misschien kwam het geluid uit de seringen- boomen rondom de oude kerk, die onder het stuifzand half begraven ligt en' de wacht houdt over de oude stad, die geen stad meer is, maar enkel een opeenhooping van bouw vallige huisjes in het diepe zand* tusschen elzen en wilgen en trillend populierloover. Fanny zag niets dan dat glimmende schijn sel onder den denneboom. (Word* vervolgd). ALRMAARSCHE COURANT.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1917 | | pagina 1