DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN
BE OOBLOÖ.
im
No. 185
Honderd en negentiende Jaargang.
DON DEEDAG
9 AUGUSTUS.
7EU2&LBT0H.
Fanny's tweede huwelijk
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon* en
Feestdagen, uitgegeven. AèonnemenÉsprij» per 3 maanden
voor Alkmaar f 1,30 fefflico door het geheele Rl]k f L50
Afzonder&jtee nummers 5 Cents.
Telefoannumnier 3.
Prijs der gewone Advertentiën
Per regel '10.12$ Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
NBOERfiAffl).
Over don abonnementsprijs wordt bij vooruitbetaling beschikt. Bewijsnummers 5 cent.
ALKMAAR 9 Augustus.
In het Westen valt eenige meerdere actie
waar te nemen.
Berlijn kondigi deze roerig en opgewonden
aan, gewaagt van hevig artillerievuur, over
gaande in trommelvuui, voorafgaande aan
den „iederen dag verwachten Engelschen
aanval aan de kust" en getuigt tenslotte van
„een zware Engelsche nederlaag."
Londen vat de zaak kalmer op ai ver
klaart, dat de Britsche troepen een geslaag
den aanval deden op Duitsche loopgraven bij
Lombaai zijde (tusscliea Nicuwpoort «_n de
kust), «enige gevangenen en één machine
geweer namen.
Bij alle verschil van waardeering van het
feit zelf, zijn de partijen het dus geheel eens
over het resultaat, dat hoegenaamd geen ver
andering in den' stand van zaken heeft ge
bracht.
Voor het overige wordt er toenemende be
drijvigheid van het geschut gemeld, niet al
leen in Vlaanderen maar ook aan het Aisne-
front, terwijl de verkenningsaanvallen worden
voortgezet.
In de Boekowina en in Oost-Galictë blazen
de troepen der middenmogendheden even uit.
W irechijnlijk wacht aartshertog Jozer op
nieuwe vorderingen van bet leger van veld
maarschalk von Mackensen. Het begint er
n.l. aardig op te lijken, dat de Duitsch-
Ooslenrijksche troepen bezig zijn met een om-
vattingspoging en trachten de Roemeniërs
tegelijkertijd van het noorden' en van het zui
den uit „er tusschen te nemen". En nu weet
men nog wel van de operatie van verleden
jaar, waarbij Walachije bezet werd, dat zulk
een groote strategische actie zeer automa
tisch wordt uitgevoerd, dat de eene be
velhebber weet te wachten, wanneer de
andere nog niet ver genoeg gevorderd is.
Of er groote troependeelen genomen zullen
worden staat te bezien, maar wel is het te
verwachten, dat Moldavië geheel of grooten-
dieels zal worden veroverd. Wel pogen de
Roemeniërs en Russen het dreigende gevaar
door een tegenoffensief af te wenden, maar
iet ziet er voorloopig nog niet naar uit, dat
hun dit veel baat zal opleveren.
van ANNIE QUIDINO.
Uit het Zweedfidi vertaald! door M. A. Z.
5)
Zij kon niet zeggen dat Arnold niet opge
wekt »as In haar gezelschap maar meest
was hij het als zij naar gevoel verborg. Dan
\y«t hij t,nli/vangen en heerlijk vrooliik,
praatte over zijn herinneringen van Upsala,
over hun toekomstplannen, over Oxford en
Oordon Webbs. Hij vertaalde hymnen uit de
Rmveha voor haar en legde haar uit, hoe de
Indische wijsbegeerte was opgebouwd. Hi]
wilde haar tot bet inzicht brengen dat dit
iets andere was om tijd aan te besteden, dan
tan Oorki of Anatole France. Als hij lichte
lektuur noodig had, dan las hij „Duizend en
één nacht", „de drie Musketiers" of „Don
Quixote".
Maar zij wou met hem praten over hun
liefde. Het was telkens als een verwonding
ai ten altijd brandende wond dat hij 't ge
lukkigst was, als ze met hem sprak als met
leder ander. En dan was het een nog dieper
grief, ofschoon zij1 dat zichzelf niet bekende,
dat zijn belangstelling levend was en warm,
terwijl de hare mat werd en uitdoofde.
Maar als zij dan prikkelbaar werd en boos
ai hem toonen wilde dat hij in ongenade was
^an ging hij zijns weegs,_ging rijden
met bengt ol spelen met Koert. Ze was ja
loers ch op allebei, ja, ze kon er niets aan
doen, ze was jaloersch op Koert.
„Koeit, je moet Papa niet telkens zoo bij
pc hand pakken," had ze eens tegen1 dén
l00?® gezegd. „Dat verveelt."
-Mama pakt hem telkens om den hals,"
nap Koert brommig geantwoord. „Verveelt
dat hem niet?"
VARIA.
HET BATAILLON DES DOODS.
De oorlogscorrespondent van het Berliner
Tageblatt meldt aangaande den aanval van
het Russische bataillon des doods het volgen
de: Het bataillon dat de kern eener geheele
divisie vormde was samengesteld uit perso
nen van verschillenden aard en leeftijd, die
alleen daarin overeenstemden, dat zij met het
leven hadden afgedaan. Voor dén aanval van
het vijfde Russische leger; ten Zuiden van Du-
naburg kreeg het bataillon des doods den be
langrijksten sector. De zwarte duizend ston
den tusschen de Savkessabeek en het Gati-
nimeer in het midden bij den door vuur ver
nielden spoordijk Wlna-Dunaburg. Ten
Oosten van dien spoordijk doorsneeed voor
Huchalisklei een boek de Duitsche liniën, die
een moeras vonnde. De taak- van het doods-
battaillon was door dit moeras te trekken,
de aan weerszijden versterkte stellingen' der
Duitschers aan te vallen van achteren, de
i>ui+sche linie naar den spoordijk oprollen.
Twee dagen lagen de zwarte duizend in de
nieuw aangelegde loopgraven. Den eersten
dag vuurden de Russen met vlakbaan-ge-
schiut op dte Duitsche moerasstelling, waar
bij den tweeden vuur uit een groot aantal
batterijen met krombaangeschut gevoegd
werd. Den derden morgen werden nog 4500
schoten afgegeven, zoodat de moestuin van
Huchalisklei, het kopje" en de Heimichs-
berg rookten en aard- en waterfonteinen uit
het moeras stegen. Thans kwam het bataillon
langzaam te voorschijn. Om 9 uur 20 werd
het vuur verlengd, terwijl tegelijk de Rus
sen tot den aanval vooruitrukten, het ge
weer in de linkerhand, de rechterhand boven
de oogen Door het terrein begunstigd kwam
het bataillon zonder groote verliezen door
het moeras. Rechts den moestuin, links den
Hindenburgschans, beide hooge punten, die
zwaar door het vuur geleden hadden, achter
zich latend, drongen zij in korten tijd door
tot de linie.
Zij waadden tot hunne knieën door het
moeras tegen het vuur der machinegeweren
in, terwijl achter de eerste golven jon
gens van 14 t ot 16 jaar munitie en handgra
ten aanvoerden. Even na tóen uur drong het
doodsbataillon in onze stellingen door, drei
gend diep in onzen rug. Ook aan weerszij
den van den Heimichsberg en het Hohenzol-
lemkasteel waren Russische bataillons door
gedrongen maai' sléchts tot geringe diepte,
üm had elf had een tegenaanval plaats van
Duitsche troepen, grootendeels uit Sileziëra
en Hessen bestaande, dié met het doodsba
taillon een gevecht aangingen, dat tot 12 uur
duurde. De Russen streden met hewonderens-
waardiigen heldenmoed. De officieren bleven
vuren to! .rij vielen; matrozen vochten als ra-
zenden, doch hun aantal verminderde van lie
verlede; om 12 uur waren 500 van hen ge
sneuveld, 300 gevangen genomen en bevond
zich geen Rus meer in de Duitsche stelling.
DUITSCHE HULPKRUISERS.
In het Lagerhuis heeft de heer Macnamara,
de secretaris der admiraliteit, geantwoord op
Van Bengt Adilerféldit had ze nooit gehou
den, hij plaagde graag en was niet gemak
kelijk in dén omgang. Maar gisteren en
vandaag weer had ze hem vreeselijk gevon
den, toen hij onder de waranda Arnold toe
riep .,Zeg, hoe denk je over een galop over
de hei vandaag?" en Arnold met een ver
heugd gezicht opsprong en1 dadelijk instem
ming betuigde.
„O, alleen met hem te zijn, ver weg van
allemaal i"
Nu stonden de heeren op en kwamen lang
zaam over het grasveld naar de villa.
„Goeden nacht."
Arnold hield de hand van zijn zwager in
de zijne en keek hem een ©ogenblik zwijgend
aan.
„Wees een man, Bengt Adlerfeldt."
Bengt lachte. „Ik zal je wat zeggen, vriend.
Een man is vrij. Is men. dat niet, dan is men...
vergeef me_."
De rest was niet te verstaan, de stem stokte.
„Wat is mien?"
„Een stuk vee. Goeden nacht."
'Hij stapte over de zandkuilen op de kleine
groep van boomen en huis af, een eenzame
gestalte, die de stilte en de verlatenheid van
het strand nog meer deed uitkomen.
Arnold bled tegen het hek geleund staan
en keek hem achterna.
Wat bedoelde Bengt, vroeg Fanny verwon
derd bij zichzelf. Waarover had hij te kla
gen? Als arme luitenant tot over de ooren
in dé schuld, een zoo bekoorlijk vrouwtje te
krijgen1 als Eva was; zijn schulden, zooal niet
geheel voldaan, dan toch behoorlijk geordend
te weten, door weelde omgeven te zijn zon
der een cent te behoeven te betalen? Nu ja,
het was om het inwonen in papa's huis, wat
Bengt niet wilde. Waarom toch niet? Het
huis was prachtig. En dan hadden haar ou
ders Eva altijd bij' zich. Er was dien avond
over gesproken in het bijzijn van Arnold, en
de stemming was een' poos niet prettig ge-
een vraag, of hij verder nieuws kon geven
over den EHiitschen kaper Wolf na den In-
dischen Oceaan alsmede de Seeadler, Möwe,
Vineta, Puyme en andere, die eenigen tijd
geleden in den Atlanfischen Oceaan aan den
slag waren en waarvan in den laatsten tijd
niets meer verluidde, dat de regeering niet
zonder kennis is omtrent de bewegingen of
het lot dezer schepen, maar dal het :u de
huidige omstandigheden niet in het openbaar
belang wordt geacht om de vraag te beant
woorden.
iDe heer Macnamara legde nadruk op het
woord „lot."
VOOR DE ARBEIDENDE VROUWEN.
De Duitsche Keizer stond, op voorspraak
der Keizerin, de som van 1 millioen Mark uit
de bij het ministerie van Oorlog voor oorlogs-
verzorging beschikbaar zijnde middelen, toe
voor het werk der Nationale Commissie voor
Vrouwenarbeid in den Oorlog, teneinde voor
de arbeidende vrouwen in Duitschland de
vereischte verzorgingsmaatregelen verder te
kunnen nemen.
DE BEVOLKING VAN GALÏCIë EN
BOEKOWINA.
Op een door den leider der Oekrainsche
club, Romanczuk, tot ie militaire kanselarij
van den Oostenrijkschen Keizere, naar aan-
Ieiidng van de herovering van Oost-Galirië
en de Boekowina, gesteld verzoek, dat tegen
de bevolking van Oost-Galioië met de groot
ste zachtheid zou worden opgetreden en dat
vooral met den toestand van dwang rekening
zal worden gehouden, waaronder de bevol
king onder Russische heerschappij leefde,
ontving de verzoeker de mededeeling, dat de
Keizer bij het begin van de expeditie beval de
bevolking met zachtheid te behandelen en be
paalde dat geen veroordeeliingen zonder pro
ces mogen plaats vinden en rat alle terdoo I
veroordeelingen bij het leger te velde aan het
opercommando ter goedkeuring moeten wor
den voorgelegd.
BIJEENKOMST «OER MIDDEN
MOGENDHEDEN.
De regeeringen van Oostcnrijk-Hongarffe,
Duitschland, Bulgarije en Turkije besloten
te onderhandelen over een voorbereiding van
economische overeenkomsten, welke ook tot
het gebied van het verkeerswezen in dez sta
ten zullen behooren.
Weenen is door allen tot plaats van be
spreking gekozen. 'De conferentie begint 9
Augustus.
DE „DUITSCHE" REGEN.
De Figaro vraagt of de Fransche zegswijze
„vervelend als de regen". die op zooveel mènr
schen van toepassing is, een ondragelijke be-
leediging dreigt te worden' nu het wel lijkt
alsof de regen, die onzijdig behoorde te zijn,
betaald wondt door de Duitschers I Want
het blad heeft het volgende uitgerekend
Het was mooi weer in September 1915.
Den 25n 's nachts om 12 uur begon het Fran
sche offensief in Champagne en- het stort-
weest. Bengt was trctsch. Waarop had hij
zich te hoovaardigen? Op zijn adel? O, be
lachelijk I
Arnold keerctë zich om. Ze schuilde weg
achter het gordijn, want ze wilde niet dat
hij zien zou, dat ze nog op was en gekleed,
zoo dat hij zou begrijpen, dat ze naar hem
verlangd en naar hem uitgekeken had, Maar
door de beweging, die zij maakte stootte zij
tegen den stoel, hij keek op en zag dat het
raam open stond.
Door het gordijn zag ze hem naderbij ko
men en dichter onder 't raam gaan staan.
Een' oogenhlik later, klouk een zacht
zelf bedachte woorden op zelfgevon
lodie. Hij was muzikaal en had een mooie
stem, die hij echter nooit gevormd had. Waar
mee hij zijn gezang begeleidde, begreep ze
niet, 't klonk niet wat men noemt mooi. 't
Moesten de staaldraden zijn, waartegen geen
enkele plant wildé groeien, die nu dienst de
den als een' soort mandoline.
„De koekoekzang in 't bosch,
de scheemfring op de hei,
het kabbelend zeegeruisen,
de nachtelijke rust,
de stemming van het strand,
en meest mijn eigen wenschen
fluisteren,
smeeken, A
bidden,
Schoone, die ik liefheb,
Slaap, slaap zacht."
Fanny's melancholie was voorbij, had plaats
gemaakt voor een zwijmel van geluk. Ze stond
te luisteren met de handen tegen 't hart ge
drukt; toen trok ze de rozen uit het glas op
de tafel, stak haar hand onder het gordijn en
liet ze vallen. Ze zag dat hij ze opraapte en
lachend opkeek naar haar venster.
Toen ging hij heen.
Ze sliep gerust, gewiegd door de tonen van
regende. 16 April 1917: offensief aan de
Aisne: stortregen. 31 Juli 1917: offensief
in Vlaanderen stortregen.
't s heusch waar, zegt de Figaro, de regen
is -Duitsch.
BETAALDE EEREPOSTEN.
In het Hoogerhuis leidde Lord Selbome
oen debat in, dat tot ernstige gevolgtrekkin
gen voor een gedeelte, n.l. ongeveer 40 leden,
zou kunnen leiden. Het debat gaat over het
verleenen van eereposten aan personen, dile
bijdragen voor de partijfondsen leveren. Lord
Selbome noodigde de regeering uit, om open
lijk bekend te maken1 om welke reden de
eereposten verleend' worden en daarbij uit
drukkelijk te verklaren, dat dit niets met het
storten van bijdragen heeft uit te staan. Lord
Curzon antwoordde namens de regeering en
bestreed de argumenten. Weliswaar veroor
deelde ook hij den verkoop van eereambten,
doch volgens zijn opvatting is een
gebruik van groote middelen een recWmati-
ge redai voor het verleenen van een eere-
post. Lórd Salisbury gaf daarentegen als zijn
moening te kennen, dat er In de tegenwoordi
ge praktijk van het verleenen van "eereposten
en eeretitels in hooge mate corruptie bestaat.
De Times is verontwaardigd over wat het
bladi de luchthartigheid en uitvluchten van
Lord Curzon noemt.
KORTE BERICHTEN.
De Engelsche minister-president Lloyd
George heeft tijdens een feestmaaltijd van
Servi'èrs te Londen verzekerd, dat de eerste
voorwaarde tot den vrede is herstel, volkomen
en zonder voorbehoud van Servië. Hoe lang
deze oorlog ook moge duren. Brittanniës eer
is er bij betrokken, dat Servië bevrijd wordt,
zeide hij.
Da Conferentie der geallieerden is gis
teravond verdaagd. Volgens de bladen werd
de conferentie te Stockholm besproken.
In het Engelsche Lagerhuis deelde Mac
Pherson mede dat het den soldaten niet zou
worden toegestaan, zich aan te sluiten bij de
Raden van Arbeiders en Soldaten.
De staatssecretaris van Buitenlandsche
Zaken Von Kühlmonn, nam gisteren de de
partementszaken over.
De Rijkskanselier vertrok gisteren met
Kühlmann en Stumm naar het groote hoofd
kwartier, waarheen ook minister Helfferich
zich begaf.
De „Ncue Strassburger Zeitung"
schryft dat ar. Micha'èlis niet lang kanselier
zal blijven, danr de schikkingen, welke tot
zijn benoeming geleid hebben, slechts van
voorloopigen aard zijn.
i iet heet, dat het nieuwe Oostenrijksche
ministerie binnen enkele dagen zal zijn sa-
mijgesteld en wel uit ambtenaren.
Te St .-Petersburg is een militair sym-
honie-oikest teruggekeerd na eene lange
oumee in de Russische provinciën waar ver-
P:
scheidene concerten warén
propaganda te
Het succes was schitterend; het Orkest had
.een winst gemaakt van 30 millioen Roebels
maken voor
georganiseerd om
de oorlogsleening.
de kleine serenade, die ze in herinnering nog
hoorde, tegelijk met het onophoudelijk geroep
van den koekoek op het dennenheuveltje.
De zon scheen en1 een frissche morgenwind
joeg de kleine woelige golfjes naar het strand,
terwijl de groote zee daarbuiten sloeg met
sterk geluid. Fanny stond aan den zeekant
en vermaakte zich, half ln gedachten, zooals
ze in haar jeugd placht te doen, met namen
te schrijven in het zand als de golven terug
liepen, om ze door de eerstkomende nieuwe
golf te iaten wegspoelen.
„Fanny
Ze schrok en wischte zijn naam- uit met
haar voet, de golf kwam hlet gauw genoeg.
„Zeekoning, ben je daar? Goeden morgen,
waar kom je vandaan?"
Zij zag, dat hij de rozen in zijn knoopsgat
droeg.
„Uit de zee," klonk lachend het antwoord.
„Waar zou ik andera vandaan komen?"
„Gezwommen of geroeid?"
,,'t Eén zoowel als 't andere. En daarbij
ook nagedacht. Ik kom, om eens ernstig met
je te praten." iHïj trok haar arm in den zijnen
en zij gingen samen langs het strand.
„Praten over Rigveda of iets andera inte
ressants?"
„Neen, praten over ons zelf."
„Wat dan?" Ze keek op met groote, ver-
.chrikte oogen.
„Wordt maar niet bang. 't Is alleen dit:
dat ik zelf mijn contingent aan de huwelijks
reis betalen wil."
„Ja, maar, Arnold, dat is nu in 't geheel
niet lief. 't Gaat bij jou toch uit een minder
ruime beurs dan de mijne, vergeef me dat ik
het zeg, als je 't misschien niet graag hoort,
maar onder ons kunnen we toch alles eerlijk
zeggen."
„Dat kunpen we. En dat moeten we ook."
„En nu, na je reis naar Engeland I"
„Ik héb er over gedacht, ik kan het doen."
„O Arnold, je weet niet, hoe ik me er op
en bovendien een groot aantal schenkingen
ontvangen in goud, zilver en edelgesteenten.
De Amerikaansche regeering heeft be
vel gegeven tot den bouw van een vliegtui-
genfabriek en een scheepstimmerwerf voor de
vloot te Philadelphia. De fabriek voor 2000
kleine vliegtuigen jaarlijks zal in 100 dagen
gereed komen.
De sneltrein van Qenaa naar Milaan fs
verongelukt; 34 menschen gedood, 100 ge
wond.
•DE „NOOHDAM".
Het stoomschip „Noordam" is gistermor
gen op eigen krachten te Rotterdam aange
komen. Dank zij het gunstige weer kon hoofd
zakelijk het eigen personeel en materieel der
N. A. S. M. de vlugge lossing buitengaats
den Waterweg bewerkstelligen. Het gat in
ruim 6 is niet gelicht, daar het stoomschip
nog genoeg drijfvermogen had, doch de
sleepboot „Blankenburg" heeft op ruim 7 ge
pompt. Door het uitgepompte water en de ge
loste lading heeft men de „Noordam" ruim
7 voet gelicht
DE „U.B. 30".
De departementen van- Buitenlandsche Za
ken en Marine deelen mede:
De Duitsche onderzeeboot ,U.B. 30", die als
gevolg der beslissing van de internationale
commissie door de Nederlandsche regeering
is vrijgelaten, gisteren ter plaatse waar het
vaartuig den 23sten Februari j.l. werd aange
troffen weer door de Nederlandsche Marine
aan den Duitschen commandant overgege
ven, waarop het vaartuig het Nederlandsch
rechtsgebied heeft verlaten, De Nederland
sche regeering heeft vooraf van de Duitsche
regeering de verzekering gekregen, dat de
„UB. 30" geen enkele oorlogsdaad tegen de
handelsscheepyaart zal ondernemen, alvo
rens zij een Duitsche haven of een haven ï!n
het door Duitschland bezettte gebied heeft
bereikt.
LAND- EN TUINBOUWV'ERLOVEN
IN HET NAJAAR.
Uitsluitend ten behoeve van bijzondere ver
loven gedurende de naj aars werkzaamheden
aan land- en tuinbouwers (zoowel bedrijfs
leiders als werkkrachten), kan over de 17 pet.
ook over de aanwezige ruimte in de 3 pCt.
genoemd in de 2e almea van punt 9o. van
de gewijzigde Leger Order 1916 B 131 wor
den beschikt.
De in Leger Order 1916 B 213 vervatte
regelen betreffende het toekennen van be
doelde verloven zijn eveneens dit jaar ook
wat den tijdsduur betreft van kracht.
TURFDISTRIBUTIE.
iDoor het rijkskolendistributiébureau is een
regeling van de distributie van turf vastge
steld. Er zijn drie centraal-kantoren inge
steld, n.l.: a. te N.-Weerdinge voor de veen-
streken in Friesland, Groningen, Drente en
Overijsel; b. te Amsterdam voor Noord- en
Zuid-Holland en Utrecht; c. te Helmond
voor Noord-Brabant en Limburg
verheugd héb, je op die reis t emogen fuiven.
Geen vervelende studiereis, enkel en alleen
voor on3 plezier!"
„Jla, dat weet ik. Dank je, Fanny, 't is lief
van je. Maar ik wil niet vrijgehouden wor
den. Dat juist wil ik niet."
En een vaste wil stond te lezen op dat
frissche, jonge gezicht met het mooie roof
vogelprof iel en de matdonkere huid; zelfs
het zwarte snorretje markeerde dien wil boven
den dichtgeknepen mond en de kin vol uit
drukking. De oogen schenen zooals gewoon
lijk gericht te zijn op een punt in de verte.
„Zoo'n kleinigheid," begon Fanny.
„Ja, als 't een kleinigheid was voor ons
alle twee."
„Juist daarom
„Ja, juist daarom."
„Arnold, je houdt niet van me, als je te
trotsdi bent iets van me aan te nemen."
„Lieve Fanny, op een mooien dag kom ik
met een plaktat om mijn hals, waar op staat:
ik houd van je. Hoor nu eens, Fanny. Jij
moest eigenlijk alles van mij krijgen. Spreek
het niet tegen, want zóó moest het zijn. Had
ik een arm meisje getrouwd, dat tevreden ge
weest zou zijn met een eenvoudige omgeving,
dan had dat gekund. Maar nu ben jij rijk
en ik maar net onafhankelijk. Ik kan ons huis
houden nief inrichten, zooals je het gewend
bent in je eigen huis, maar ik wil mijn deel
in de kosten dragen. De helft van het huis
houdgeld en van al het andere. Wat je per
soonlijke omgang kost, moet ie zelf vergoe
den, zooals ik die uitgaven bestrijden wil
voor zoover ze mij betreffen."
„Maar je kunt het niet. Arnold, je hebt er
geen geld voor. Denk aan al de kostbare we
tenschappelijke werken, die je voor je studie
noodig hebt, en
(Word! vervolgd).
ALKMAARSCHE
tc
