DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
No* 190
Monderd en ne^eiitjeude Jaarga&go
1917c
WOENSDAG
15 AUGUSTUS.
VKUlfcliBÏO*.
Fanny's tweede huwelijk
Uitbetaling vergoedingen
wegens kostwinnerschap.
Deze Courant w*ordt eiken avond, behalve op Zmv en
Feestdngjaoaifepsm por 3 qmsé&p
voor Alkmaar f 1,30 fean®® door hal gelifte E^k ft,sa
Afzoruieriipte mEUEm Ceate.
Prijs der gewone Advertentiën
Per regel i 0.12i Bij groote contracten rabat. Oroote
ktLeps naar pfeBÉsptmnée.
Blieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/% HERMs, COSTER ZOON, Vaostta C 9.
vso mim öuiiEOMX
U1H hüÉ Bm&i&dB neiitoM ta® M, A. Z.
10)
a Rippfisra.
Kaarsen, Schemerlichten ena.
Schoeisel, Sajet en Melk.
Over don abormomantsprijs wordt bfj vooruitbetaling beschikt. Bowijsnummers 5 cent.
ALKMAAR, 15 Augustus.
Wij leven tegenwoordig wèl in een interes-
santen tijd I
iiwi s heett het „neen" van de regee-
rinr-n van Engeland, Frankrijk, Italië en de
V -o; v Staten ten opzichte van de inter-'
nationale socialistische Stockholmsche con
ferentie geklonken nog is de sluier van ge
heimzinnigheid, waarin deze beslissing is ge
huld, niet weggenomen, ot daar wordt we
reld kundig gemaakt, dat de Paus vredesbe
middeling heeft aangeboden. Men vindt het
destx -effend Reuter bericht elders in dit biad
vermeld. Is het, zoo zijn wc geneigd te vra-
g'it, utcr (oeval, dat liet bericht vandaag
-penis geworden Wc gelooven het
n t. Heden toch ia het de zeer belangrijke
feestdag van O. L. Vrouwe Hemelvaart, in
alle R.K. kerken gevierd. Het ligt dus voor de
ham dai: men verband brengt tussehen dezen
ie ;tdaj; en de openbaarmaking van deze po
ging Vlaai m i denkt onmiddellijk ook aan
de mogelijkheid van nog een1 ander verband,
Zou het zoo vreemd zijn, (kt de Paus, be
kleed me>t het oppergezag over de geheele
P K. Kerk, ho :d derhalve van een internati
onale gemeenschap, het oogenblik, waarop
een andere internationale gemeenschap zich
te herstellen scheen, heeft aangegrepen, om
zijn vredesverlanéen tot uiting te brengen,
en tot de totstandkoming van den vrede me
de te werken
Dcdr zitL op hetzelfde moment, waar
op deze ongetwijfeld belangrijke pauselijke
stap bekend wordt, halen de vier genoemde
entente-regeermgen een streep door de soci
aal-democratische gemeenschapsrekening.
Daardoor is de conferentie van Stockholm op
losse schroeven gezet, dreigt zij niets meer te
zuilen worden dan een bijeenkomst tussehen
WE' Russische, Duitsche, Oostenrijksche,
Hoi gaarsche, Bulgaarsche, Turksche en neu
trale belangstellenden in de sociaal-democra
tische internationale. En dus van weinig di-
recten invloed te zullen zijn op het vredes
vraagstuk. Wij vreczen, dat het met het pau
selijk initiatief niet anders gesteld zal ziji
Reeds nu wordt uit Washington, uit Londen1
geseind, dat men er niemendal mee te maken
wil hebben, dat men het pauselijk voorstel
ingegeven acht door Duitschiland en naar het
Vaticaan overgebracht door Oostenrijk, de
leidende Roomsch-Katholieke mogendheid.
En men voegt eraan toe, dat 't Vaticaan blijk
baar geheel onwetend is ten opzichte van de
in de entente-landen heeracbende tneening en
dat men in elk geval zal moeten weigeren.
..Ik geloof, dat mijn gevolgtrekking logisch
is, zt-i May zacht „U wt'l politieke en soci
ale ti ij' du voc de vrouw, maar ontzegt
hanr de persoonlijke vrijheid.
„De vrouwen, waar ik voor gewerkt héb
cn die ik m gedachte heb gehad, voelen hu
welijks- en gezinsbanden met als dwang."
„ja juist zij,' was May's antwoord „De
vrouw die afhuig van den man en wier heele
crcld haar huis was het spreekt van-
elf, dat zij bij hem bleef tot aan haar levens
eind, o! zij gelukkig was of niet. Maai zeg
mij., wat zou twee vrijgemaakte, van elkaar
uafhaukelijke wezens samenhouden, wier
.belangstelling verschillenden kant uitgaat,
ilS het liefdegevoel niet blijvend is?"
„De plicht," zei tante Augusta met een
vuurrood hoofd.
Maar May haalde haar schouders op.
„Een abstract begrip alleen wordt nooit
een macht tot saam binden; door u en uw
tijdgenooten is het dualisme ingevoerd in de
huisgezinnen, en nu verbaast het u, dat dit
scheidend werkt."
Fanny kwam tuschenbeidc, zooals vroeger
een vrouw tusschenbeide kwam bij een duel.
Zii palde beide dames bij de hand en scheen
mei geweld haar tot elkaar te willen bren
gen.
.Maar tante, lieve May, gij moet toch
elkaar begrijpen, zoo lief en verstandig als
gij beiden zij-r"
Tevergeefs.
Maar „men" dat zijn de tegenwoordige
regeeringen in de entente-landen, organen,
welke nóch eeuwig, nóch onveranderlijk
zijn. Als „men" door den loop der omstan
digheden een# anders mocht zijn samenge
steld, als de „men" van strakjes eens niet
meer verantwoordelijk gesteld kan worden
voor de door de „men" van thans gesproken
woorden en opgewekte verwachtingen, ais
oorlogsmoeheid en vredesverlangen eens de
meerdere worden van het streven, om den
oorlog te rekken, in de hoop betere vredes
voorwaarden te kunnen bedingen Wij weten
op het oogenblik bitter weinig van de stem
ming te St. Petersburg, te Londen, te Parijs.
Hermetisch schijnen die hoofdsteden van de
overige wereld te zijn afgesloten. Toch heeft
het er veel vair, dat de atmosfeer daar lang
niet meer zuiver ia. Een enkel bericht uit
Londen geeft te kennen, dat de arbeiderspar
tij doorzet, 4a t het uitvoerend comité bereids
afgevaardigden voor Stockholm heeft aange
wezen en dat de definitieve beslissing den
21sten dezer zal worden genomen. Zoo komt
de mogelijkheid van een conflict tussehen re
geering en socialistische arbeidersmassa in
Engeland in het verschiet En zeker niet in
mindere mate in Frankrijk. Men moge over
de wenschelijkheid van een spoedigen vrede
verschillend denken, men kan niet ontkennen,
dat die mogelijkheid een belangrijke factor
voor den vrede zou kunnen vormen. En dat
in dat geval het pauselijk initiatief van gloo
ien invloed zou kunnen zijn, is evenmin aan
twijfel onderhevig.
In dezen gedachtengang valt er dus op het
oogenblik van dit initiatief niet veel te ver
wachten. En waar wij tegenwoordig werke
lijk leven bij den dag, kan de loop der ge
beurtenissen zich plotseling aldus wijzigen,
dat het oorlogsvuur opnieuw zoozeer wordt
aangewakkerd, dat al het vredespogen voor
alzienbaren tijd onvruchtbaar wordt, dat het
vredeszaad op de harde rots van standvas
tigheid blijkt te zijn uitgestrooid. Een ge
slaagd eutente-oiiensief in het Westen zou de
militaire malaise van het oogenblik opheffen,
zou opnieuw voedsel geven aan de hoop op
de uit-eim-elijke overwinning en daardoor
de oorlogszucht aanwakkeren, zonder dat
gocisdiemuge of staatkundige overtuiging
daarop euiigen remmerrden invloed zou uit
oefenen!
In het Westen is inderdaad een nieuw en
tente-offensief te wachten, misschien in
Vlaanderen, misschien in de buurt van Ver-
Tot nog toe hadden de aanwezigen om
zoo re zeggen oen adem ingehouden in span
ning; nu ontstond er een verschrikt gegons
en gedrang aan alle kanten: men scuaarde
zich rondom de partijen. De drukke gast
vrouw, die al haar best deed te sussen, werd
op zij gedrongen, en een van haar vriendin
nen. die vooraf in hei plan was ingewijd, de
beide tegenstanders tot elkaar te brengen,
verweet haar nu:
„Waarom moest je dat nu doen, Fanny 1 Ik
zei je Immers, dat het zoo gaan zou?"
Alles om haar heen kwam in verwarring.
Fanny barstte In schreien uit en zocht
haar heil in de vlucht. Zonder te bedenken
wat ze deed, stormde ze naar beneden, de
studeerkamer iu van haar man.
Daar was stilte en rust. De studeerlamp
brandde op de groote schrijftafel, die zoo-
als gewoonlijk bedekt was met Rigveda-uit-
gaven, Sanakr i t-woordenboeken, aanteeke-
ningeiL handschiften. Maar zelf lag de jonge
geleerde languit op de bank, steunend op zijn
ellebogen, met de handen gevouwen onder,
zijn kin en las „de drie Musketiers."
Ze zag, dat het dat boek was, want Ar
nold's niet-wetenschappelijke bibliotheek was
zeer beperkt. „De drie Musketiers" had hij
op z'n minst twintig maal gelezen, toch las
las hij het boek opnieuw en lachtte er harte-
telijk om.
Hij hief het hoofd op en stond in het vol
gende oogenblik naast haar.
„Maar Fanny, wat scheelt er aan? Waar
schrei je zoo om? Bedaar nu en kom hier
bij me zitten."
Ze viel de schrijftafel neer en verfrom
melde al schreiend haar kanten zakdoekje.
„Ach, tante Augusta May Wallenstedt".
Hij had een paar boeken op zij geschoven
en zat op den rand van de schrijftafel.
„Kibbelen je vrouwtjes?" vroeg hij, ea er
dun, misschien in beide streken tegelijk. Ha-
vas meldt, dat de Duitschers in Vlaanderen
hun materiaal en effectief aanmerkelijk heb
ben versterkt, omdat zij een nieuw offensief
vreezen. Maar het zwijgt over de streek,
waar opperbevelhebber Pita in zijn grootsten
roem heeft verworven, terwijl het juist de
Duitschers zijn, die op het Maasgebied bij
zonder de aandacht vestigen. En de Duitsche
bladen bereiden het publiek er op voor, dat
er wel eens stellingen zouden kunnen wor
den ontruimd. Als dit moet, zoo betoogen
zij, als een dorp of een hoogte moet worden
prijsgegeven, dan zie men daarin niet dade
lijk de Duitsche nederlaag, dan vertrouwe
men, dat de tegenstanders niet in staat zult-
len blijken, kleine successen tot werkelijk be
slissende gebeurtenissen uit te breiden. Zoo
schrijft de Lok. Anz., het Beri. Tageblatt, de
Voss. Ztg. En deze aanduidingen doen be
langrijke gebeurtenissen in het Westen ver
wachten, waarbij dé actie in het Oosten groo-
tendeels haar belangrijkheid verliest. Wij
volstaan dan ook met mede te deelen, dat dé
Russen en Roemenen het den Duitschers en
Oostenrijkers op verschillende punten nog
wel zoo lastig mogelijk maken, maar dat ze
zich in de driehoekige bergstreek tussehen
Trofus, Putna en Sereth niet meer kunnen
handhaven.
VARIA
VREDESVOORSTELLEN
VAN DEN PAUS.
De Paus heeft vredesvoorstellen gezonden
aan de regeermgeu van alie oorlogvoeren
den, meldt Reuter.
Men zegt, dat de Paus het herstel van Bel
gië, Servië en Roemenië voorstelt, alsmede
een vreedzame oplossing van de vraagstuk
ken nopens Elzas-Lotharingen, Trentino,
Triëst en Polen.
Nader wordt gemeld, dat de Paus in zijn
oproep wijst op de verklaringen, onlangs
door de leiders der oorlogvoerende regee
ringen afgelegd, die naar zijn meening bewij
zen, dat hun inzichten niet zoo ver uiteenloo-
pen als men wel aanneemt. De Paus stelt
voor: geen inlijving, geen schadeloosstelling,
dé bizondere gevallen van België, zoomede
eenige Fransche en Servische streken, die
ernstig gehavend zijn, daargelaten. Verder de
oplossing van de 'kwesties van Elzas-Lotha
ringen, Treutino en Triest volgens de wen-
schen der bewoners, voorzoover vereeuig-
baar met den algemeencn toestand en herstel
van het oude koninkrijk Polen alsmede van
België en de Fransche departementen, die
Duiitschland heeft bezet Daartegenover moe
ten de Duitsche koloniën worden teruggege
ven.
De Paus komt ook op voor de vrijheid op
de zeeën, ontwapening, de instelling van een
scheidsgerecht ter beslechting van de ge
schillen tussehen de naties in de toekomst.
tintelde glans in zijn oogen.
„Foei Arnold, je lacht."
„Ja natuurlijk lach ik, dat kan je wel be-
rijpen. Maar ik luister toch met aandacht,
it nu gezellig en vertel het me."
Het verhaal kwam onsamenhangend en
onder snikken. O, ze had het zoo goed ge
meend, ze had gedacht een grooten dienst te
bewijzen aan de zaak
„Ach Arnold, je meet mee naar boven gaan
cn me helpen!"
Hij sprong van de tafel af. „Ik? Wat zou
Ik daaraan kunnen doen?"
„O, het zou beter worden ze moeten kal-
meeren al» jij komt, die er eerst niet bij bent
geweest. Ach, Ik weet het niet maar ga
met me mee, ze zijn boos op me, omdat Ik
dat gedaan héb Ik heb geen moed alleen1
naar boven1 te gaan."
Een stralende glimlach gleed over zijn ge
zicht: hij breidde de armen uit: „iKom mijn
kind." zei hij beschermend, „ik ga met je
mee."
Hand in hand gingen ze naar boven. Reeds
op de trap hoorden ze luid gegons van stem
men, maar Fanny meende dat de drukte toch
al wat bedaard was. Het gegons hield zoo
als ze gedacht had- geheel op, toen ykmold
binnenkwam. Hij groette vriendelijk en maak
te man van de wereld als hij was ge
makkelijk hier en daar een ongedwongen
praatje, maar goede opmerkstere zagen een
flikkering van jongensachtige nieuwsgierig
heid In zijn oogen.
Ondanks zijne en Fanny's pogingen heersch-
te er echter een minder prettige stemming.
Juffrouw Torsell stond stijf rechtop met
haar reticule aan den arm, en toen Arnold
de rondte had gedaan, stapte ze op Fanny af.
„Dag Fanny, nu ga ik naar huis."
„Maar tante Augusta, u blijft toch bij ons
avondeten? Ze zullen wel gauw komen zeg-
Hef Vaticaan is zeer rooskleurig gestemd
wat het gevolg van het nieuwe ingrijpen van
den Paus aangaat en acht het einde van den
oorlog niet ver. Men mag aannnemen, dat de
Paus zich alvorens de nota te zenden ervan
heeft verzekerd: dat geen regeering botweg
z?.l weigeren, daarover in nedachtenwisseling
te.treden. Men koestert In het Vatic?"n -ie
hoop, dat het voorstel van den Paus op het
psychologische oogenblik is verschene»
DE HEILIGE BUREAUCRATIUS.
Een Parijsch weekblad vertelt de nieuwste
grap van die censuur. Alle vermakelijkheden,
waar liedjes worden gezongen moeten hun
programma eiken dag vooruit laten goed
keuren door de politie, die dan haar visa
geeft voor de te zingen- liedjes Politie-agen-
ten zien toe, dat ook werkelijk de goedge
keurde liedjes en geen andere worden ge
zongen.
In een zaal heeft het was den 14den
Juli een agent den directeur een scène ge
maakt, omdat tijdens de gala-voorstelling ter
gelegenheid van het nationale feest een Liedje
was gezongen, dat niet op het programma
stond
Dat liedje wasde Marseillaise.
DE OOGST IN HET HEROVERD GE
BIED.
Het heet dat de oogst er in de Boékowina
en Oost-Gaüdë goed voor staat. Alleen is er
te weinig grond bebouwd. Schade is er wei
nig aangericht. Er is nog veel rundvee over
en ook paarden, die, nadat ze goed z^n ge
voed, uitstekende diensten by den opmarséh
bewezen.
STAATSCONFERENTIE TE MOSKOU.
De voorloopige regeering, zoo meldt een
bericht van het St. Pet. Tel. Ag., heeft tenge
volge van de buitengewone tegenwoordige
gebeurtenissen en met het oog op de eensge
zinde samenwerking van de regeering met
alle georganiseerde krachten van het Land,
besloten te 'Moskou van 2527 Augustus
een staatsconferentie bijeen te roepen tot wel
ker deelneming zullen worden uitgenoodigd
de vertegenwoordigers van de democratische,
nationale, economische, handels- en industrie
organisaties. de leiders van de revolutionai
re democratie, de voornaamste vertegenwoor
digers van het legers, van wetenschappelijke
Instellingen, universiteiten en de leden der
Doema en der andere drie vertegenwoordi
gende lichamen
De staatsconferentie zal worden gehouden
in het Kremlinpaleia en worden geopend met
een rede van den minister-president, die een
algemeenc verklaring za! voorlezen, en voor
de leden der conferentie den toestand van het
land zal blootleggen cn het programma der
regeering voor nieuwe werkzaamheid.
Vervolgens zullen de ministers en de ver
tegenwoordigers der verschillende districten
redevoeringen houden tot belichting van den
toestand in de verschillende afdeellngen van
bestuur.
DE KOLENMIJNEN IN RUSLAND.
Naar wordt vernomen hébben de directies
der kolenmijnen In bet Don gebied het be-
gen, dat de tafel gedekt is."
„Neen, dank je, ranny."
Lieve tante Aujj
neem het niet zoo
op'klonk het rondom haar.
„Augusta! ter wille van die arme Fan
ny!" vermaande een der oudere dames.
May Wallenstedt kwam naar voren. „Juf
frouw Torsell moet om mij niet weggaan,"
zd ze. „Dan past het beter, dat Ik ga?'
„Neen, zeker niet," zei juffrouw Torsell.
„De ouden ruimen het veld voor de Jongeren.
Dat is geheel in orde, zoo hoort het.
Fanny smolt weer in tranen.
„Tante Augusta, tante Augusta. Ik meende
niets kwaads 1" riep ze met een diepbedroef
de stem.
„Dat weet ik, dat weet ik, beste Fanny.
Denk je een oogenblik, dat 't bij me zou kun
nen opkomen dat je dat uit boosheid hebt ge
daan? Je warm- hart en je impulsieve natuur
sleepten je mee, zooals ze altijd doen."
„Tante Augusta, u breekt toch niet met
me?"
„O neen, lieve, hoe kan je dat denken.
Maar ik ben zoo verdrietig en zoo moe, dat
ik nu werkelijk naar huis moet gaan."
Arnold greep hier in. „Als dat zoo is, zou
overreden niet goed- zijn. Maar mag ik u thuis
brengen, juffrouw Torsell het is buiten
leelijk glad."
Ze keek hem vriendelijk aan. „Dank u, mijn
heer Scheffer, dat wil ik gaarne aannemen."
Zy nam afecheid en Fanny en verscheidene
andere dames gingen mee naar de vestibule.
Arnold hielp haar met de overschoenen, pak
te haar reticule aan en bood haar zijn arm.
Zoo gingen- ze samen op weg.
Het was gladi en de oude „banierdraagster"
leunde zwaar op zijn jeugdige kracht.
Zij was verontwaardigd. „U moet het niet
kwalijk nemen, mijnheer Scheffer, dat ik weg
ga en Fanny bedroefd maak," zei ze, „maar
De Burgemeester van Alkmaar
brengt ter kennis van beluuglieb»
beuaen, dat de atU&eevlng der ver»
goedtngen, loopemie over hot ttjö-
vak van 6 tot en root 19 Aagnstns
1017, aai plaats hebben ten Btadhnlse
op Donderdag ld Augostns a> h-,
voor zooveel den LANDNFQRÜ en de
LAHOWEEB betreft van O» tot 11
aar en voor sooveol de JHLITIK
asragaat van 11 Vat U aar voorns.
Alkmaar, 18 Augustus 1917.
De Burgemeester voornoemd,
De DIRECTEUR van het DISTRIBUTIE
BEDRIJF van ALKMAAR deelt aan be
langhebbenden mede, dat met de DISTRI
BUTIE VAN KAARSEN, SCHEMER
LICHTEN ENZ. ZAL WORDEN BEGON
NEN. Met het oog daarop wordt aan inge
zetenen verzocht, wanneer zy hiervoor in aan
merking wenschen te komen, hun legitimatie-
nummer slechts by één winkelier op te geven.
IH. H. Winkeliers dienen uiterlijk Zater
dag 18 dezer hunne bestellingen, waarin de
nummers in opklimmende volgorde moeten
zijn vermeld by1 hunnen grossier in; terwijl
H. H. Grossiers wordt verzocht eenzelfde
overzichtelijk geheel uiterlijk Maandag 20
dezer tussehen Q en 1 uur ten kantore van
het Distributiebedrijf alhier in te leveren.
Zfl die dit artikel niet bepaald behoeven
worden miet het oog op het geringe kwantum
beleefd verzocht, de opgave achterwege te
laten.
De Directeur voornoemd:
D. SCHENK.
Alkmaar, 15 Augustus 1917.
ge-
on-
De DIRECTEUR van het DISTRIBUTIE
BEDRIJF van ALKMAAR brengt ter alge-
meene kennis, dat met de broodkaarten-distri
butie tevens zijn en nog zullen worden gedis
tribueerd kaarten ter invulling. Hij verzoekt
belanghebbenden deze invulling zoo nauwge
zet en zoo duidelijk mogelijk te doen.
Bij nadere publicatie zal worden bekend
gemaakt waar en wanneer deze ingevulde
kaarten kunnen worden ingeleverd. Men
wordt beleefd verzocht deze kaarten net en
zindelijk te houden en niet te vouwen da^r
deze moeten dienen voor het archief.
De Directeur van het Distributiebedrijf
van Alkmaar.
D. SCHENK.
Alkmaar, 15 Augustus 1917.
ik kan niet andere. Als men dertig jaar lang
gewerkt heeft voor een denkbeeld, dan worm
dat de kern van iemand's leven, men kan niet
lankmoedig biyven als het gekrenkt en
hoond wordt."
„Neen natuurlijk cn vooral la het
verdrngeUjk, dat er een karikatuur van wordit
gemaakt, verbeeld Ik me."
„Dat ia waar. Wat juffrouw Wallenstedt
nu predikt is bespotting van de vrymaking,
waarvoor Ik en mijn medewerksters gestre
den hebben."
Arnold knikte toestemmend, en zei toen
lets over het vuile weer. Maar juffrouw Tor
sell was van het onderwerp niet af te bren
gen, ze was te zeer bezig met haar gedachten.
„Ik wil u, die een verstandige jonge man
zijt, een vraag doen," zei zij, na de reden van
den twist verklaard te hebben-. „Waarom zou
het op het familieleven een slechten invloed
hebben, als de vrouwen medeburgeressen en
wereldburgeressen zijn? Kan de vrouw niet
zoowel in 't openbaar als In het persoonlijke
haar taak naar behooren vervullen, zoowel
als de man?"
„Ik weet niet," zei hij. „Ik heb mij die
vraag nooit gesteld. Maar mettertijd kom ik
er wel toe me in die zaak in te denken."
„Maar zeg me, waarde vriend-, kon Fanny
een beter echtgenoote zijn dan ze is, indien
ze geen werk had buitenshuis?"
„ranny is lief," zei hij zorgeloos, „ik ben
gauw tevreden. Ik wist immers dat ik een
moderne vrouw trouwde, en ik schik me daar
in. Maar voegde hij er lachend bij Koert
beweert, dat hij- geen echte mama heeft."
„Maar wat meent de jongen? Fanny, die
altijd zoo wijs is met dat kindEn zoo ern
stig als ze de zaak opvatte, ze schafte zich
een heele bibliotheek aan over kinderopvoe
ding."
Wordt vervolgd.
ALKMAAR
IlilAHT,
*22
.,L.icvc uuuv nUgUSta,
