DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. noiuim. So. 182 Honderd en negentiende Jaargang. 1917, Atawtisprlis per 8 nmnMUIk fr» postfix WTulteiineiiMia p. regel, groots letters near plaatsrolmte, Brieren fr. !U. Boek- en Handelsdrukkerij ?4 HERls. COSTER 6ZOON, Voordam C 9. Telefnr. 3. YRIJDAfl 17AÜ6ESTÜ8 Fanny's tweede huwelflk ©ver don a bo rme me n tsn rfjs wordt bi} vooruübotutinn beschikt, Bewtf^nummers 5 «ent ALKMAAR, 17 Augustus. Op den aanval tusschen Lens en Loos van den 15den Augustus is den volgenden dag in Vlaanderen een nieuwe aanval gevolgd en wel in de bocht van Yperen over een front, loopend van Bixschoote tot Wytschaete en 18 KM, lang Het Duitsche legerbericht spreekt van den tweeden grooten slag, in Vlaanderen ont brand. De eerste slag is dan hetgeen ge schied is van 31 Juli tot 3 Augustus, toen de Fransdien Sieenstraete, het Sas, Bixschoote en de herberg van Kortekeer en de Engel scben Pïlkem, St. Julien, Freezenberg en Westhoek veroverden. De F.ngelschen meldeu, dat er vorderingen zijn gemaakt. In een noordelijke voortzetting v in den aanval werd het bruggehoofd Drie Grad en aan het IJserkanaal veroverd, in het Centrum werd na een scherp gevecht Langemarck en 800 M. dieper een Duitsch loopsre :nnet bezet, op den rechtervleugel moest dc aanvankelijke winst weer worden prijsg* u .Tot dusverre werden er 2700 krijgsgevangenen geteld. De Fr inschen berichten, dat ze, die voor genomen punten vermeesterend, over de Steenteek trokken en met de Engelschen op de ree; .eioevet vorderden. Zij maakten 300 gevangenen De 't te: hitschrijvers geven te kennen, dat de Duitschers heftigen tegenstand leve ren. Ook bij Lens is verwoed gevochten. De En gelschen verzekeren, dat de Duitschers drie f -germ nvallen op de nieuwe Rritsche stellin gen deden, maar afgeslagen werden, de Dui< chers verklaren, dat de Engelschen ge ringe winst maakten, doch voortdurend ver- sche Canadeesche troepen in auto's aanvoer den en elf maal achtereen aanvielen wok elders, aan den Chemin des Dames en aan het Aisnefront worden gevechten gele verd, zonder dat er echter resultaten van eenige beteekenis worden bereikt. Volgens de Duitschers hebben de Franschen de kathedraal van St. Quentin in brand ge schoten, terwijl de Franschen beweren, dat de Duitschers haar in brand gestoken hebben. In elk geval is de schoone gothische kerk St. j cques aan de vlammen ten prooi geval len. De positie van Lens, door de Duitschers al zoo lang hardnekkig omklemd, wordt thans zeker ernstig bedreigd. Havaa verklaart zelfs, cat de vat dezer si- in de naaste toekomst te verwachten valt. Trouwens de Duitschers zijn door hun aden wel op hooger bevel, voorbereid op de ontruiming van verschillende plaatsen. De Duitsche tactiek toch is er op gericht, de door de artillerie geteisterde strook prijs te geven, teneinde bij de bezetting daarvan door de te genstanders van achter af beter tegenaanval len te kunnen leveren, waardoor de invallers van (ASKS „Ac! May, ik heb zoo schrikkelijk 't land/' ;i av haar mi kus gevend, „ik begrijp aiu hue tante Augusta zoo kon schrijven." „O, daar ben rk zoo aan gewend," zei May znriit, „ik word immers altijd verkeerd be grepen. Maar neem een taartje, Fanny, en kuin li er zitten bij mijn bloemen, zijn ze niet prachtig?" Fanny r^m wat van het gebak en wenschte 'ij zich zelf, dat ze ook bloemen had meege bracht May nam haar plaats weer in. „'t h wel hard," zei ze, „je zuiverste mo et verkeerd te zien aangeduid en je warm- ic gevoelens te hooren misbruiken voor een tuusche uitlegging! Ik ben altijd zoo naïef, zie je, hoop altijd begrepen te worden en kom altijd bedrogen uit." "^es/epen te worden door juffrouw Tor se! 1 viel het koor in, o „Juffrouw To sell, die de eenzijdigheid in persoon is!" Vergevorderde verkalking van hersens," he len 'ün^e doctores met ambisgewkhtigi- „En dan zoo dom als ze praat! Alles wat ze ;ou a tegen den vorm noemt, hangt juist tuur™ me* eigenaardige in May» na- „Ja, men moet May kennen, om haar boe ken te begrijpen." »Dai heb ik altijd gezegd," barstte Fanny rnr. „Juist daarom wou ik zoo graags dat tot staan gebracht, beter nog teruggedreven werden Kan dit stelsel voortgezet worden, dan ma ken de Engelschen en Franschen vorderin gen, maar in zulk een langzaam tempo, dat ze van de eind-overwinning ongeveer even yer verwijderd blijven en dan geven de Duit schers wel terrein prijs, maar handhaven zieh tegenover hun tegenstanders, die in vele op zichten hun meerderen zijn. Het zal daarom de taak der verbondenen z^jn, aan dit systeem zoo spoedig mogelijk een einde te maken, dóór de Duitschers over een grooter front ver der terug te drijven dan hun voornemen was, of nog beter, door door te breken. De Engelsche minister-president heeft in het Lagerhuis te kennen gegeven, dat een dergelijke operatie voorloopig niet is te ver wachten. Hij heeft uitdrukkelijk verklaard, dat een groote operatie niet in de bedoeling ligt en die verklaring legde hij af, om te voor komen, dat de Duitschers die bedoeling niet zouden overdrijven, latsr niet zouden zeggen, dat ze mislukt was. Hij heeft verder gezegd, dat uij op het oogenblik de militaire positie der bondgenooten niet zou willen ruilen tegen die van de tegenstanders. „Het beste," zeide hij, waartoe Duitechland in staat is, is stand te houden tegen de aan vallen der Engelschen en Franschen en ook dat is niei zeker. Integendeel in vele gevech ten is het dit jaar verslagen, waarbij honder den kanonnen zijn vermeesterd, alhoewel Rusland niet in het veld was. Zoodra Ameri ka ten oorlog komt, zullen Duitschland en zijn bondgenooten anders denken,. Laat ons door gaan met den ouden aard van ons ras en dan zal het volgende jaar de wereld de vruchten oogsten van onzen moed." Zelden heeft de heer Lloyd George zoo juist over den militairen toestand van het oogenblik gesproken. Hij heeft daaraan wel is waar eea verwachting voor de toekomst vast geknoopt, maar het is zeer de vraag of zijn landgenooten hem daarin zullen blijven vol Toch blijft de Engelsche regeering bij haar weigering om passen voor Stockholm te ge ven. Het schijnt haar zwakke, haar gevaarlij ke punt. Nog steeds wordt de geschiedenis van het geheimzinnige telegram van den Russischen minister-president in het duister gelaten en dit sterkt het vermoeden, dat er iets niet in den haak is, hetgeen het liefst ver zwegen wordt, maar waarover men spoedig wel zal oeten spreken. En wanneer minis ter Bonax Law verzekert, dat de regeering niet kan toestaan, dat Britsehe onderdanen met verlof hunner regeering met de vijanden gaan praten, dan zullen de arbeiders natuur lijk gaan vragen, waarom onlangs Britsehe financiers dan wel met Duitsche hebben mo gen spreken. Zij zullen verder voor hun stand punt steun kunnen vinden in de houding van tante August» May zelf leerde kennen, zoo dat ze eindelijk er toe komen zou, haar boe ken rechtvaardig ie beoordeelen." „Ja, hei was lief van je, Fanny," zei May. „Ik was bereid, je weet het, en ik ben bereid tot vriendschap, wanneer ook, als juffrouw Torsell het wil." Er ging een bewonderend mompelen door het vertrek. „O, ik hoop nog," zei Fanny. „Ach neen, Fanny, hopen moet je niet meer. Het ia onmogelijk vooroordc den van oude tnenacben te overwinnen. Wordt er maar niet bedroefd om Fanny, maar ik zie konien, dat je moet kiezen tussehen ona. Het spijt me zoo dat te moeten denken, ik geloof echter, dat je haar niet kunt behouden, ala je mij niet aan haar opoffert." „Maar May, dat mag je toch niet denken van tante Augusta. Ze zal nooit dien eisch stellen. Ja, gij kunt allen zeggen wat gij wilt, maar als tante Augusta May niet kent, May een; ook tante Augusta nietl" „Kan je zeggen" vroeg May, zich naar ïaar toebuigend, „dat de verhouding tus schen je zed en juffrouw Torsell onveran derd gebleven is na dien avond?" Er lag iets tamelijk kattigs in die zachte vraag. Fanny kreeg een kleur, boog zich over ïaar gebakschoteltje en slikie met moeite een lepeltje vanillecrème voor ze antwoordde: „Ach, zie je. natuurlijk niet maar hot zal weer dezelfde verhouding worden." Nu vielen de andere dames Fanny «nn, die ïaar gebakje at, zonder te weten hoe het smaakte. Het was toch niet mogelijk, dat zij, als ze moest kiezen tusschen May en juf frouw Torsell, niet May koos? 't Regende smaadwoorden over tante Augusta's eer waardig hoofd. In minder dan geen tijd had Fanny toegegeven dat tante Augusta in som mige zaken eenzijdig was, dlat haar opvat- de Russische regeering. Het zou ons waarlijk niet behoeven te verwonderen, wanneer mr. Troelstra gelijk krijgt, waar hij verzekert dat de houding der Engelsche en Fransche re geeringen de arbeidersbeweging slechts ster ker zal maken en tot een actie zal leiden mei als resultaat, dat de regeeringen zullen toe geven of verdwijnen Den volledigen tekst van het bemiddelings voorstel van den Paus vindt men elders in dit blad. Het valt op, dat de vredesbemidde ling aangeboden wordt aan de staatshoofden en niet aan de regeeringen, terwijl de eerste poging van den Paus was gericht tot de strijdende naties. Da ontvangst van het belangrijke stuk In de oorlogvoerende landen, waar het nergens vol ledige instemming vindt, geeft eenige hoop, dat het, omdat het niemand geheel bevredigt tenslotte allen wel zoo'n beetje zal bevredigen eerste voorwaarde voor succes Het grootste idealisme wordt in het stuk bereikt, waar gesproken wordt over ontwape ning. Wie dit op zich zelf natuurlijk zeer schoone beginsel aanvaardt, moet van meening zijn, dat de wereld ordening na liet tot standko- men van dezen vrede volbracht is, dat de in deeling der aarde, gelijk ze dan zal zijn, on veranderd zal kunnen voortduren, dat het wapengeweld als factor van machtsvorming, van rasseo-overheerscuing enz. voorgoed zal hebben afgedaan. Weinigen zullen deze mee ning deelen en daarom lijkt ons dit deel van 's pausen vredesvoorstel zuiver utopis tisch. Als hei echter overigens maar practtech blijkt I HET BEMIDDELINGSAANBOD VAN DEN PAUS. DE TEKST VAN HET AANBOD. De tekst van het beuuddelingsaanbod van Z. H. Paus Benedict! XV luidt volgens de Maasbode aldus: „Aan de hoofden der oorlogvoe rende volkeren I Sinds het begin van ons Pontificaat heb ben wij ons te midden van de verschrikkin gen van dezen vreeselijken oorlog, die over Europa is ontketend, drie dingen voorgeno men. Een volstrekte onpartijdigheid te bewaren ten opzichte van alle oorlogvoerenden, gelijk het past aan hem, die de gemeenschappelijke vader is er. die al zijn kinderen met gelijke toegenegenheid liefheeft. Verder ons voortdurend te beijveren om aan allen het meest mogelijke goed te doen cu dit zonder uitzonderii van pen, on, zon der onderscheid van nationaliteit of gods dienst, gelijk dit ons wordt voorgeschreven zoowel door de algemeene wet der liefdadig heid als door de verheven geestelijke laak ons door Christus toevertrouwd. En ten slotte, gelijk onze vredelievende zending het insgelijks vereischt, niets na te laten, voor zoo ver het in onze macht was, van datgene, wat zou kunnen bijdragen om het einde van deze ramp tc verhaasten door te pogen dc volkeren cn hun hoofden tc bren gen tot meer gematigde besluiten bij de be- ouderd en dat ze eigenlijk heclemaal geen ting van moraal in zeker opzicht was ver- kijk had op de vrouwenkwestie. Maar met krampachtige inspanning kreeg zc haar tot zinken gebrachte zelfstandigheid weer bo ven water. Ze zette het schoteltje neer en stond op. Neen, ze wilde geen van beiden opgeven. Ze hield van alle twee; ze wist dat beiden het goed meenden en hetzelfde doel nastreefden Ze vond dat het ntet aanging, dat al de vrouwen, die het toch ceos waren omtrent de verheffing der vrouw uit haar tot nog toe weinig mcnschwaardigen toestand, liaar partijtwisten en kleinere meeumgsvcréckilleu niet konden vergeten, om zich aaneen te slui ten voor het naastliggende groote doel, dat allen moesten erkennen: het vrouwenkies recht. Zij, Fanny, veranderde haar standpunt niet. ze wilde vereeniginscentrum zijn. Het bruiste in haar ooren en haar hart bonsde, maar zij had haar zelfachting gered en haal de verlicht adem. „Onverbeterlijk illusiemensch 1" zei May, en de anderen waren het met haar eens. Er werd in een soort opwinding een glas wijn gedronken, en Fanny ging naar huis. Onderweg dacht zij na over de uitdruk king „vereenigmgsmiddelpunt". Dat was een ingeving van het oogenblik, maar er was, nis men 't goed beschouwde, werkelijk wel iets in. Een vereenigingspartij te stichten er moest in die richting iets gedaan kunnen worden. Allen bijeenbrengen die beide par tijen konden begrijpen en rechtvaardig konden beoordeelen, en dan langzamerhand van bei de kanten leden tot zich trekken een sterke eensgezinde vrouwenpartij vormen, die tegen over regeering en rijksdag een goed figuur kon maken Hoeveel kracht ging niet verloren In al die kibbelarijen 1 Alles wat Fanny bedacht, moest aanstonds raadslagingen over den vrede, een rechtvaar digen en duurzamen vrede. Al wie gedurende deze drie smartelijke ja ren, die nu vervlogen zijn, ons werk heeft ge volgd, heeft gemakkelijk kunnen erkennen, dat, zoo wij altijd getrouw gebleven zijn aan ons besluit van absolute onpartijdigheid en aan onze actie van weldadigheid, wij even min hebben opgehouden de volkeren en de regeeringen der oorlogvoerenden te verma nen weer broeders te worden; ofschoon er geen openbaarheid gegeven is aan alles, wat wij gedaan hebben om dit hoog edel doel te bereiken. Tegen het einde van het eerste oorlogsjaar hebben wij tot de strijdende naties de leven digste vermaningen gericht en bovendien den te volgen weg aangegeven om tot een stand- vastigen en voor allen cervollen vrede te ko men. -Helaas, onze oproep werd niet ge hoord en de oorlog werd met hardnekkig heid nog twee jaren voortgezet met al zijn verschrikkingen. Hij is zelfs nog wreeder geworden en breidde zich uit te land, ter zee, ja tot in de lucht en men zag over on verdedigde plaatsen, over vredige dorpen en hun onschuldige bevolkingen droefheid en dood nederkomen. En thans kan niemand zich indenken, hoe het lijden zieh zou vermenigvuldigen en zou verergeren, wanneer nog weer maanden of erger nog, wanneer nieuwe jaren zich zou den komen voegen bij dit bloedig triennaat. Zou de beschaafde wereld dan niets meer moeten worden dan een veld des doods? En Europa, zoo roemrijk en zoo bloeiend, zal het dan als worden meegesleept door een algemeene verdwazing om te ijlen naar den afgrond, om de hand te ieenen tot zijn eigen zelfmoord Bij zulk een beangstigenden toestand en tegenover een zoo ernstige bedreiging zen den wij, die geen enkel bijzonder politiek oogmerk hebben en die naar de verlangens of belangen van geen der oorlogvoerende par tijen luisteren, maar alleen gedreven worden door hef gevoel van onzen verheven plicht als gemeenschappelijk vader der geloovigen, gehoor gevend aan de smee Hingen onzer kin deren, die onze tusschenkomst. en onze vre delievende roepstem inroepen, gehoor ge vend aan de stem der mensehelijkheid zelf en aan de rede opnieuw een kreet des vredes de wereld in en wij hernieuwen onzen drin genden oproep aan diegenen, welke het lot der naties in nun hand hebben Maar, om ons niet meer te bepalen tot al- gemeente termen, gelijk de omstandigheden ons dit wenschelijk deden voorkomen in het verleden, willen wij thans overgaan tot voor steilen, tot meer concrete en practische voor stellen en de regeeringen der oorlogvoerende volkeren uitnood igen overleg te plegen over de volgende punten, die ae grondslagen schijnen te moeten vormen voor een recht vaardigen en duurzamen vrede, terwijl wij aan haar de zorg overlaten die punten te pre ciseeren en aan te vullen. Op de allereerste plaats moet het funda- memeele punt zijn, dat in piaats van de mate ries macht der wapenen de moreele macht van het recht worde gesteld. Daaruit vloeit voort een rechtvaardige overeenkomst van allen ter gelijktijdige en wederkeerige vermin dering der bewapening naar de regelcu en de waarborgen, narr dc mate van noodzakelijk heid en voldoendheid vast te stellen voor de handhaving der openbare orde in iederen staat. Vervolgens moet in plaats van de le gers hot instituut van arbitrage gesteld wor den met zijn hooge vredelievende werkzaam heid volgens overeen te komen vormen en vast te stellen bepalingen tegen iederen staat, HINDERWET. BU ROE ME E STER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeene ken nis, dat heden op de gemeente-secretarie ter visie is gelegd het aan hen ingediende ver zoek met bijlagen van S. KROM aldaar, om vergunning tot het uitbreiden van eene stoom- wasch- en strijkinrichting, door het maken van een aanbouw en een bewaarplaats voor 600 Liter benzine, ten dienste van chemisch wasschen, in het perceel Schermerweg, Wijk F, Nb. 84. Bezwaren tegen deze uitbreiding kunnen worden ingediend ten raadhuize dezer ge meente, mondeling op VRIJDAG 31 AU GUSTUS ek., 's voormiddags te elf uur en schriftelijk vóór of op dien tijd. Gedurende drie dagen vóór gemelden dag kan de ver zoeker en hij, die bezwaren heeft ingebracht, op de secretarie dezer gemeente van de ter zake ingekomen schrifturen kennis nemen. Alkmaar, den 17 Augustus 1917. Burgemeester en Wethouders voornoemd, G. RIPPING, Voorzitter. DONATH, Secretaris. in diaden omgezet worden. Zij kende meer dan één, die evenals zij zelf het midden hield, en ze besloot die vrouwen zonder verwijl op te zoeken en de zaak niet haar te bespreken. Maar er rustte geen zegen op haar tocht. De een was uit de stad; een ander twijfelde aan den goeden uitslag van het plan, een derde had vrceselijke haast en moest naar een weldadigheldscomlfé. Fanny nam lang zaam den terugtocht aan 21c was te weten gekomen waar de dame, die ze 'l eerst be zocht had. kon opgebeld worden, maar be dacht nu, dat het heeleniaal onzeker was of ze daar nog wel zou zijn als Fanny thuis kwam Dus liep ze een winkel In waar ze ge woon was inkoopen te doen, en vroeg of ze even mocht telefoneeren. „O zeker, mevrouw", werd er vriendelijk geantwoord; maar iemand anders had juist hetzelfde verzoek gedaan, „een paar minuutjes geduld." Fanny stond met haar miniatuur-horloge in de hand heel haar sierlijke gestalte tril lend van zenuwachtigheid. „Komt er aan dat telefoongesprek nooit een eind?" Haar stem klonk in haar eigen ooren hoog en scherp Een aardig gezet vrouwtje met ge zond blozende wangen, dat vlak bij Fanny aan de toonbank jongenskousen stond te be kijken, hief het hoofd en groette beleefd Fanny beantwoordde dien groet verstrooid. O, dat was mevrouw Holm, die in ICoerfs benaming „Gunnar's en Erik's mama" heet te. De grijlze, vriendelijke oogen werden op nieuw op de kousen gevestigd, de kwaliteit werd met aandacht onderzocht. Kalme be daardheid kenmerkte alle bewegingen dier vrouw; Fanny werd er door geprikkeld. Nu ja, zij kon licht zoo vredig, rustig zijn, die aan niets andere had te denken dan aan die jongens. Wordt vervolgd. die zou weigeren internationale kwesties te onderwerpen aan arbitrage, of wel de beslis sing daarvan te aanvaarden. Wanneer eenmaal de suprematie van het recht aldus is vastgesteld, dat men dan eiken hinderpaal voor het verkeer der volkeren wegneme door met vast te stellen regelen ins gelijks de ware vrijheid en gemeenschappe lijkheid der zeeën te verzekeren, wat eener- zijds talrijke oorzaken van conflict zou uit sluiten en anderzijds voor allen nieuwe bron nen. van welvaart en vooruitgang zou ope nen. Wat de te herstellen schade en de oorlogs kosten betreft, zien wij geen ander middel om de kwestie op te lossen, dan ate algemeen beginsel te stellen een algeneele en wederkee rige coördinatie die overigens gerechtvaar digd is door de uitgebreide voordeelen, uit de ontwapening te trekken en dit te meer, op dat men niet zou voortgaan met een dergelij ke slachting, alleen om redenen van eeonomi- schen aard Voor zekere gevallen echter bestaan bij zondere redenen om ze met rechtvaardigheid cn billijkheid te wikken en te wegen. Maar deze vredelievende overeenkomsten met de geweldige voordeelen, die er uit voortvloeien, zijn niet mogelijk zonder we derkeerige teruggave der thans bezette gebie den. Bijgevolg van Duitsche zijde algeheele ont ruiming van België met waarborging van zijn volledige, politieke, militaire en econo mische onafhankelijkheid tegenover welke mogelijkheid ook. Insgelijks ontruiming van het Fransdie grondgebied. Van den kant der andere oorlogvoerende partijen een zelfde teruggave der Duitsche koloniën Wat betreft de territoriale kwesties, zooate bijvoorbeeld die, welke gerezen zijn tusschen Italië en Oostenrijk en tusschen Duitschland en Frankrijk, is er reden om te hopen, onder overweging van de geweldige voordeelen van een duurzamen vrede met ontwapening, dat de partijen, bij het conflict betrokken, die kwesties zullen willen onderzoeken met ver zoeningsgezinde geneigdheid, rekening hou dend naar de mate van het rechtvaardige en mogelijke, gelijk wij dat eertijds reeds hebben gezegd, met de aspiraties der volkeren, terwijl de bijzondere belangen ondergeschikt ge maakt worden aan het algemeen welzijn der groote mcn8chelijke gemeenschap. Dezelfde geest van billijkheid en rechtvaar digheid zal het onderzoek der andere territo riale cn politieke kwesties moeten leiden en vooral die betreffende Armenië, de Balkan- staten en de gebieden, welke deel uitmaken van het vroegere Koninkrijk Polen, met welk land,, in het bijzonder zijn edele historische tradities cn het lijden, speciaal in den tegen- woordlgen oorlog ondergaan, de sympathieën der naties zich op rechtvaardige wijze moeten dooi verzoenen. Dit zijn de voornaamste grondslagen, waar op wij gelooven, dat de toekomstige reorga nisatie der volkeren moet steunen. Zij zijn van dier aard, dat de terugkeer van derge lijke conflicten onmogelijk wordt gemaakt en dat een oplossing wordt voorbereid van de economische kwestie, zoo belangrijk voor de toekomst en' het materieel welztjn van alie oorlogvoerende staten. U die grondslagen voorstellend, u, die in dit tragisch uur het lot der oorlogvoerende naties leidt, zijn wij bezield met de zoete hoop, dat wij ze zullen zien aanvaard en dat wij aldus zoo spoedig mogelijk de vree- selfjke worsteling zullen zien beëindigen, die meer en meer een nuttelooze slachting schijnt. Iedereen erkent van anderen kant, dat aan beide zijden de wapeneer onaangetast is. Leent dus het oor aan onze bede. ontvangt de vaderlijke uitnoodiging, die wij tot u rich ten in naam' van den goddelijken Verlosser, den Vorst des Vredes. Denkt na over uw ernstige verantwoorde lijkheid voor God en voor de menschen. Van uwe besluiten hangen af de rust en de vreugde van talrijke families, het leven van duizenden jongelieden, het geluk in één woord der volkeren, tegenover wie gij den absoluten plicht hebt, hun weldaden daarvan te verschaffen. Dat de Heer u besluiten tngeve, overeen komstig aan Zijn allerheiligsten wil. Geve de Hémel, dat gij, de goedkeuring verdienend van uw tqdgenooten, u ook bij de ALKMAARSCHE COURANT. ■- VARIA.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1917 | | pagina 1