DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
noiuim.
So. 182
Honderd en negentiende Jaargang.
1917,
Atawtisprlis per 8 nmnMUIk fr» postfix WTulteiineiiMia p. regel, groots letters near plaatsrolmte, Brieren fr. !U. Boek- en Handelsdrukkerij ?4 HERls. COSTER 6ZOON, Voordam C 9. Telefnr. 3.
YRIJDAfl 17AÜ6ESTÜ8
Fanny's tweede huwelflk
©ver don a bo rme me n tsn rfjs wordt bi} vooruübotutinn beschikt, Bewtf^nummers 5 «ent
ALKMAAR, 17 Augustus.
Op den aanval tusschen Lens en Loos van
den 15den Augustus is den volgenden dag in
Vlaanderen een nieuwe aanval gevolgd en
wel in de bocht van Yperen over een front,
loopend van Bixschoote tot Wytschaete en 18
KM, lang
Het Duitsche legerbericht spreekt van den
tweeden grooten slag, in Vlaanderen ont
brand. De eerste slag is dan hetgeen ge
schied is van 31 Juli tot 3 Augustus, toen de
Fransdien Sieenstraete, het Sas, Bixschoote
en de herberg van Kortekeer en de Engel
scben Pïlkem, St. Julien, Freezenberg en
Westhoek veroverden.
De F.ngelschen meldeu, dat er vorderingen
zijn gemaakt. In een noordelijke voortzetting
v in den aanval werd het bruggehoofd Drie
Grad en aan het IJserkanaal veroverd, in
het Centrum werd na een scherp gevecht
Langemarck en 800 M. dieper een Duitsch
loopsre :nnet bezet, op den rechtervleugel
moest dc aanvankelijke winst weer worden
prijsg* u .Tot dusverre werden er 2700
krijgsgevangenen geteld.
De Fr inschen berichten, dat ze, die voor
genomen punten vermeesterend, over de
Steenteek trokken en met de Engelschen op
de ree; .eioevet vorderden. Zij maakten 300
gevangenen
De 't te: hitschrijvers geven te kennen,
dat de Duitschers heftigen tegenstand leve
ren.
Ook bij Lens is verwoed gevochten. De En
gelschen verzekeren, dat de Duitschers drie
f -germ nvallen op de nieuwe Rritsche stellin
gen deden, maar afgeslagen werden, de
Dui< chers verklaren, dat de Engelschen ge
ringe winst maakten, doch voortdurend ver-
sche Canadeesche troepen in auto's aanvoer
den en elf maal achtereen aanvielen
wok elders, aan den Chemin des Dames en
aan het Aisnefront worden gevechten gele
verd, zonder dat er echter resultaten van
eenige beteekenis worden bereikt.
Volgens de Duitschers hebben de Franschen
de kathedraal van St. Quentin in brand ge
schoten, terwijl de Franschen beweren, dat de
Duitschers haar in brand gestoken hebben.
In elk geval is de schoone gothische kerk
St. j cques aan de vlammen ten prooi geval
len.
De positie van Lens, door de Duitschers al
zoo lang hardnekkig omklemd, wordt thans
zeker ernstig bedreigd. Havaa verklaart zelfs,
cat de vat dezer si- in de naaste toekomst te
verwachten valt.
Trouwens de Duitschers zijn door hun
aden wel op hooger bevel, voorbereid op de
ontruiming van verschillende plaatsen. De
Duitsche tactiek toch is er op gericht, de door
de artillerie geteisterde strook prijs te geven,
teneinde bij de bezetting daarvan door de te
genstanders van achter af beter tegenaanval
len te kunnen leveren, waardoor de invallers
van (ASKS
„Ac! May, ik heb zoo schrikkelijk 't land/'
;i av haar mi kus gevend, „ik begrijp
aiu hue tante Augusta zoo kon schrijven."
„O, daar ben rk zoo aan gewend," zei May
znriit, „ik word immers altijd verkeerd be
grepen. Maar neem een taartje, Fanny, en
kuin li er zitten bij mijn bloemen, zijn ze niet
prachtig?"
Fanny r^m wat van het gebak en wenschte
'ij zich zelf, dat ze ook bloemen had meege
bracht
May nam haar plaats weer in.
„'t h wel hard," zei ze, „je zuiverste mo
et verkeerd te zien aangeduid en je warm-
ic gevoelens te hooren misbruiken voor een
tuusche uitlegging! Ik ben altijd zoo naïef,
zie je, hoop altijd begrepen te worden en
kom altijd bedrogen uit."
"^es/epen te worden door juffrouw Tor
se! 1 viel het koor in, o
„Juffrouw To sell, die de eenzijdigheid in
persoon is!"
Vergevorderde verkalking van hersens,"
he len 'ün^e doctores met ambisgewkhtigi-
„En dan zoo dom als ze praat! Alles wat
ze ;ou a tegen den vorm noemt, hangt juist
tuur™ me* eigenaardige in May» na-
„Ja, men moet May kennen, om haar boe
ken te begrijpen."
»Dai heb ik altijd gezegd," barstte Fanny
rnr. „Juist daarom wou ik zoo graags dat
tot staan gebracht, beter nog teruggedreven
werden
Kan dit stelsel voortgezet worden, dan ma
ken de Engelschen en Franschen vorderin
gen, maar in zulk een langzaam tempo, dat
ze van de eind-overwinning ongeveer even yer
verwijderd blijven en dan geven de Duit
schers wel terrein prijs, maar handhaven zieh
tegenover hun tegenstanders, die in vele op
zichten hun meerderen zijn. Het zal daarom
de taak der verbondenen z^jn, aan dit systeem
zoo spoedig mogelijk een einde te maken,
dóór de Duitschers over een grooter front ver
der terug te drijven dan hun voornemen was,
of nog beter, door door te breken.
De Engelsche minister-president heeft in
het Lagerhuis te kennen gegeven, dat een
dergelijke operatie voorloopig niet is te ver
wachten. Hij heeft uitdrukkelijk verklaard,
dat een groote operatie niet in de bedoeling
ligt en die verklaring legde hij af, om te voor
komen, dat de Duitschers die bedoeling niet
zouden overdrijven, latsr niet zouden zeggen,
dat ze mislukt was. Hij heeft verder gezegd,
dat uij op het oogenblik de militaire positie
der bondgenooten niet zou willen ruilen tegen
die van de tegenstanders.
„Het beste," zeide hij, waartoe Duitechland
in staat is, is stand te houden tegen de aan
vallen der Engelschen en Franschen en ook
dat is niei zeker. Integendeel in vele gevech
ten is het dit jaar verslagen, waarbij honder
den kanonnen zijn vermeesterd, alhoewel
Rusland niet in het veld was. Zoodra Ameri
ka ten oorlog komt, zullen Duitschland en zijn
bondgenooten anders denken,. Laat ons door
gaan met den ouden aard van ons ras en dan
zal het volgende jaar de wereld de vruchten
oogsten van onzen moed."
Zelden heeft de heer Lloyd George zoo
juist over den militairen toestand van het
oogenblik gesproken. Hij heeft daaraan wel is
waar eea verwachting voor de toekomst vast
geknoopt, maar het is zeer de vraag of zijn
landgenooten hem daarin zullen blijven vol
Toch blijft de Engelsche regeering bij haar
weigering om passen voor Stockholm te ge
ven. Het schijnt haar zwakke, haar gevaarlij
ke punt. Nog steeds wordt de geschiedenis
van het geheimzinnige telegram van den
Russischen minister-president in het duister
gelaten en dit sterkt het vermoeden, dat er
iets niet in den haak is, hetgeen het liefst ver
zwegen wordt, maar waarover men spoedig
wel zal oeten spreken. En wanneer minis
ter Bonax Law verzekert, dat de regeering
niet kan toestaan, dat Britsehe onderdanen
met verlof hunner regeering met de vijanden
gaan praten, dan zullen de arbeiders natuur
lijk gaan vragen, waarom onlangs Britsehe
financiers dan wel met Duitsche hebben mo
gen spreken. Zij zullen verder voor hun stand
punt steun kunnen vinden in de houding van
tante August» May zelf leerde kennen, zoo
dat ze eindelijk er toe komen zou, haar boe
ken rechtvaardig ie beoordeelen."
„Ja, hei was lief van je, Fanny," zei May.
„Ik was bereid, je weet het, en ik ben bereid
tot vriendschap, wanneer ook, als juffrouw
Torsell het wil."
Er ging een bewonderend mompelen door
het vertrek.
„O, ik hoop nog," zei Fanny.
„Ach neen, Fanny, hopen moet je niet meer.
Het ia onmogelijk vooroordc den van oude
tnenacben te overwinnen. Wordt er maar
niet bedroefd om Fanny, maar ik zie konien,
dat je moet kiezen tussehen ona. Het spijt me
zoo dat te moeten denken, ik geloof echter,
dat je haar niet kunt behouden, ala je mij niet
aan haar opoffert."
„Maar May, dat mag je toch niet denken
van tante Augusta. Ze zal nooit dien eisch
stellen. Ja, gij kunt allen zeggen wat gij wilt,
maar als tante Augusta May niet kent, May
een; ook tante Augusta nietl"
„Kan je zeggen" vroeg May, zich naar
ïaar toebuigend, „dat de verhouding tus
schen je zed en juffrouw Torsell onveran
derd gebleven is na dien avond?"
Er lag iets tamelijk kattigs in die zachte
vraag. Fanny kreeg een kleur, boog zich over
ïaar gebakschoteltje en slikie met moeite een
lepeltje vanillecrème voor ze antwoordde:
„Ach, zie je. natuurlijk niet maar hot
zal weer dezelfde verhouding worden."
Nu vielen de andere dames Fanny «nn, die
ïaar gebakje at, zonder te weten hoe het
smaakte. Het was toch niet mogelijk, dat zij,
als ze moest kiezen tusschen May en juf
frouw Torsell, niet May koos? 't Regende
smaadwoorden over tante Augusta's eer
waardig hoofd. In minder dan geen tijd had
Fanny toegegeven dat tante Augusta in som
mige zaken eenzijdig was, dlat haar opvat-
de Russische regeering. Het zou ons waarlijk
niet behoeven te verwonderen, wanneer mr.
Troelstra gelijk krijgt, waar hij verzekert dat
de houding der Engelsche en Fransche re
geeringen de arbeidersbeweging slechts ster
ker zal maken en tot een actie zal leiden mei
als resultaat, dat de regeeringen zullen toe
geven of verdwijnen
Den volledigen tekst van het bemiddelings
voorstel van den Paus vindt men elders in
dit blad. Het valt op, dat de vredesbemidde
ling aangeboden wordt aan de staatshoofden
en niet aan de regeeringen, terwijl de eerste
poging van den Paus was gericht tot de
strijdende naties.
Da ontvangst van het belangrijke stuk In de
oorlogvoerende landen, waar het nergens vol
ledige instemming vindt, geeft eenige hoop,
dat het, omdat het niemand geheel bevredigt
tenslotte allen wel zoo'n beetje zal bevredigen
eerste voorwaarde voor succes
Het grootste idealisme wordt in het stuk
bereikt, waar gesproken wordt over ontwape
ning.
Wie dit op zich zelf natuurlijk zeer schoone
beginsel aanvaardt, moet van meening zijn,
dat de wereld ordening na liet tot standko-
men van dezen vrede volbracht is, dat de in
deeling der aarde, gelijk ze dan zal zijn, on
veranderd zal kunnen voortduren, dat het
wapengeweld als factor van machtsvorming,
van rasseo-overheerscuing enz. voorgoed zal
hebben afgedaan. Weinigen zullen deze mee
ning deelen en daarom lijkt ons dit deel
van 's pausen vredesvoorstel zuiver utopis
tisch. Als hei echter overigens maar practtech
blijkt I
HET BEMIDDELINGSAANBOD
VAN DEN PAUS.
DE TEKST VAN HET AANBOD.
De tekst van het beuuddelingsaanbod van
Z. H. Paus Benedict! XV luidt volgens de
Maasbode aldus:
„Aan
de hoofden der oorlogvoe
rende volkeren I
Sinds het begin van ons Pontificaat heb
ben wij ons te midden van de verschrikkin
gen van dezen vreeselijken oorlog, die over
Europa is ontketend, drie dingen voorgeno
men.
Een volstrekte onpartijdigheid te bewaren
ten opzichte van alle oorlogvoerenden, gelijk
het past aan hem, die de gemeenschappelijke
vader is er. die al zijn kinderen met gelijke
toegenegenheid liefheeft.
Verder ons voortdurend te beijveren om
aan allen het meest mogelijke goed te doen
cu dit zonder uitzonderii van pen, on, zon
der onderscheid van nationaliteit of gods
dienst, gelijk dit ons wordt voorgeschreven
zoowel door de algemeene wet der liefdadig
heid als door de verheven geestelijke laak ons
door Christus toevertrouwd.
En ten slotte, gelijk onze vredelievende
zending het insgelijks vereischt, niets na te
laten, voor zoo ver het in onze macht was,
van datgene, wat zou kunnen bijdragen om
het einde van deze ramp tc verhaasten door
te pogen dc volkeren cn hun hoofden tc bren
gen tot meer gematigde besluiten bij de be-
ouderd en dat ze eigenlijk heclemaal geen
ting van moraal in zeker opzicht was ver-
kijk had op de vrouwenkwestie. Maar met
krampachtige inspanning kreeg zc haar tot
zinken gebrachte zelfstandigheid weer bo
ven water. Ze zette het schoteltje neer en
stond op.
Neen, ze wilde geen van beiden opgeven.
Ze hield van alle twee; ze wist dat beiden het
goed meenden en hetzelfde doel nastreefden
Ze vond dat het ntet aanging, dat al de
vrouwen, die het toch ceos waren omtrent de
verheffing der vrouw uit haar tot nog toe
weinig mcnschwaardigen toestand, liaar
partijtwisten en kleinere meeumgsvcréckilleu
niet konden vergeten, om zich aaneen te slui
ten voor het naastliggende groote doel, dat
allen moesten erkennen: het vrouwenkies
recht. Zij, Fanny, veranderde haar standpunt
niet. ze wilde vereeniginscentrum zijn. Het
bruiste in haar ooren en haar hart bonsde,
maar zij had haar zelfachting gered en haal
de verlicht adem.
„Onverbeterlijk illusiemensch 1" zei May,
en de anderen waren het met haar eens. Er
werd in een soort opwinding een glas wijn
gedronken, en Fanny ging naar huis.
Onderweg dacht zij na over de uitdruk
king „vereenigmgsmiddelpunt". Dat was een
ingeving van het oogenblik, maar er was, nis
men 't goed beschouwde, werkelijk wel iets in.
Een vereenigingspartij te stichten er
moest in die richting iets gedaan kunnen
worden. Allen bijeenbrengen die beide par
tijen konden begrijpen en rechtvaardig konden
beoordeelen, en dan langzamerhand van bei
de kanten leden tot zich trekken een sterke
eensgezinde vrouwenpartij vormen, die tegen
over regeering en rijksdag een goed figuur
kon maken Hoeveel kracht ging niet verloren
In al die kibbelarijen 1
Alles wat Fanny bedacht, moest aanstonds
raadslagingen over den vrede, een rechtvaar
digen en duurzamen vrede.
Al wie gedurende deze drie smartelijke ja
ren, die nu vervlogen zijn, ons werk heeft ge
volgd, heeft gemakkelijk kunnen erkennen,
dat, zoo wij altijd getrouw gebleven zijn aan
ons besluit van absolute onpartijdigheid en
aan onze actie van weldadigheid, wij even
min hebben opgehouden de volkeren en de
regeeringen der oorlogvoerenden te verma
nen weer broeders te worden; ofschoon er
geen openbaarheid gegeven is aan alles, wat
wij gedaan hebben om dit hoog edel doel te
bereiken.
Tegen het einde van het eerste oorlogsjaar
hebben wij tot de strijdende naties de leven
digste vermaningen gericht en bovendien den
te volgen weg aangegeven om tot een stand-
vastigen en voor allen cervollen vrede te ko
men. -Helaas, onze oproep werd niet ge
hoord en de oorlog werd met hardnekkig
heid nog twee jaren voortgezet met al zijn
verschrikkingen. Hij is zelfs nog wreeder
geworden en breidde zich uit te land, ter
zee, ja tot in de lucht en men zag over on
verdedigde plaatsen, over vredige dorpen en
hun onschuldige bevolkingen droefheid en
dood nederkomen.
En thans kan niemand zich indenken, hoe
het lijden zieh zou vermenigvuldigen en zou
verergeren, wanneer nog weer maanden of
erger nog, wanneer nieuwe jaren zich zou
den komen voegen bij dit bloedig triennaat.
Zou de beschaafde wereld dan niets meer
moeten worden dan een veld des doods?
En Europa, zoo roemrijk en zoo bloeiend,
zal het dan als worden meegesleept door een
algemeene verdwazing om te ijlen naar den
afgrond, om de hand te ieenen tot zijn eigen
zelfmoord
Bij zulk een beangstigenden toestand en
tegenover een zoo ernstige bedreiging zen
den wij, die geen enkel bijzonder politiek
oogmerk hebben en die naar de verlangens of
belangen van geen der oorlogvoerende par
tijen luisteren, maar alleen gedreven worden
door hef gevoel van onzen verheven plicht
als gemeenschappelijk vader der geloovigen,
gehoor gevend aan de smee Hingen onzer kin
deren, die onze tusschenkomst. en onze vre
delievende roepstem inroepen, gehoor ge
vend aan de stem der mensehelijkheid zelf en
aan de rede opnieuw een kreet des vredes
de wereld in en wij hernieuwen onzen drin
genden oproep aan diegenen, welke het lot
der naties in nun hand hebben
Maar, om ons niet meer te bepalen tot al-
gemeente termen, gelijk de omstandigheden
ons dit wenschelijk deden voorkomen in het
verleden, willen wij thans overgaan tot voor
steilen, tot meer concrete en practische voor
stellen en de regeeringen der oorlogvoerende
volkeren uitnood igen overleg te plegen over
de volgende punten, die ae grondslagen
schijnen te moeten vormen voor een recht
vaardigen en duurzamen vrede, terwijl wij
aan haar de zorg overlaten die punten te pre
ciseeren en aan te vullen.
Op de allereerste plaats moet het funda-
memeele punt zijn, dat in piaats van de mate
ries macht der wapenen de moreele macht
van het recht worde gesteld. Daaruit vloeit
voort een rechtvaardige overeenkomst van
allen ter gelijktijdige en wederkeerige vermin
dering der bewapening naar de regelcu en de
waarborgen, narr dc mate van noodzakelijk
heid en voldoendheid vast te stellen voor de
handhaving der openbare orde in iederen
staat. Vervolgens moet in plaats van de le
gers hot instituut van arbitrage gesteld wor
den met zijn hooge vredelievende werkzaam
heid volgens overeen te komen vormen en
vast te stellen bepalingen tegen iederen staat,
HINDERWET.
BU ROE ME E STER en WETHOUDERS
van ALKMAAR brengen ter algemeene ken
nis, dat heden op de gemeente-secretarie ter
visie is gelegd het aan hen ingediende ver
zoek met bijlagen van S. KROM aldaar, om
vergunning tot het uitbreiden van eene stoom-
wasch- en strijkinrichting, door het maken
van een aanbouw en een bewaarplaats voor
600 Liter benzine, ten dienste van chemisch
wasschen, in het perceel Schermerweg, Wijk
F, Nb. 84.
Bezwaren tegen deze uitbreiding kunnen
worden ingediend ten raadhuize dezer ge
meente, mondeling op VRIJDAG 31 AU
GUSTUS ek., 's voormiddags te elf uur en
schriftelijk vóór of op dien tijd. Gedurende
drie dagen vóór gemelden dag kan de ver
zoeker en hij, die bezwaren heeft ingebracht,
op de secretarie dezer gemeente van de ter
zake ingekomen schrifturen kennis nemen.
Alkmaar, den 17 Augustus 1917.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
in diaden omgezet worden. Zij kende meer
dan één, die evenals zij zelf het midden hield,
en ze besloot die vrouwen zonder verwijl op
te zoeken en de zaak niet haar te bespreken.
Maar er rustte geen zegen op haar tocht.
De een was uit de stad; een ander twijfelde
aan den goeden uitslag van het plan, een
derde had vrceselijke haast en moest naar
een weldadigheldscomlfé. Fanny nam lang
zaam den terugtocht aan 21c was te weten
gekomen waar de dame, die ze 'l eerst be
zocht had. kon opgebeld worden, maar be
dacht nu, dat het heeleniaal onzeker was of
ze daar nog wel zou zijn als Fanny thuis
kwam Dus liep ze een winkel In waar ze ge
woon was inkoopen te doen, en vroeg of ze
even mocht telefoneeren. „O zeker, mevrouw",
werd er vriendelijk geantwoord; maar iemand
anders had juist hetzelfde verzoek gedaan,
„een paar minuutjes geduld."
Fanny stond met haar miniatuur-horloge
in de hand heel haar sierlijke gestalte tril
lend van zenuwachtigheid. „Komt er aan dat
telefoongesprek nooit een eind?"
Haar stem klonk in haar eigen ooren hoog
en scherp Een aardig gezet vrouwtje met ge
zond blozende wangen, dat vlak bij Fanny
aan de toonbank jongenskousen stond te be
kijken, hief het hoofd en groette beleefd
Fanny beantwoordde dien groet verstrooid.
O, dat was mevrouw Holm, die in ICoerfs
benaming „Gunnar's en Erik's mama" heet
te. De grijlze, vriendelijke oogen werden op
nieuw op de kousen gevestigd, de kwaliteit
werd met aandacht onderzocht. Kalme be
daardheid kenmerkte alle bewegingen dier
vrouw; Fanny werd er door geprikkeld.
Nu ja, zij kon licht zoo vredig, rustig zijn,
die aan niets andere had te denken dan aan
die jongens.
Wordt vervolgd.
die zou weigeren internationale kwesties te
onderwerpen aan arbitrage, of wel de beslis
sing daarvan te aanvaarden.
Wanneer eenmaal de suprematie van het
recht aldus is vastgesteld, dat men dan eiken
hinderpaal voor het verkeer der volkeren
wegneme door met vast te stellen regelen ins
gelijks de ware vrijheid en gemeenschappe
lijkheid der zeeën te verzekeren, wat eener-
zijds talrijke oorzaken van conflict zou uit
sluiten en anderzijds voor allen nieuwe bron
nen. van welvaart en vooruitgang zou ope
nen.
Wat de te herstellen schade en de oorlogs
kosten betreft, zien wij geen ander middel
om de kwestie op te lossen, dan ate algemeen
beginsel te stellen een algeneele en wederkee
rige coördinatie die overigens gerechtvaar
digd is door de uitgebreide voordeelen, uit
de ontwapening te trekken en dit te meer, op
dat men niet zou voortgaan met een dergelij
ke slachting, alleen om redenen van eeonomi-
schen aard
Voor zekere gevallen echter bestaan bij
zondere redenen om ze met rechtvaardigheid
cn billijkheid te wikken en te wegen.
Maar deze vredelievende overeenkomsten
met de geweldige voordeelen, die er uit
voortvloeien, zijn niet mogelijk zonder we
derkeerige teruggave der thans bezette gebie
den.
Bijgevolg van Duitsche zijde algeheele ont
ruiming van België met waarborging van
zijn volledige, politieke, militaire en econo
mische onafhankelijkheid tegenover welke
mogelijkheid ook. Insgelijks ontruiming van
het Fransdie grondgebied.
Van den kant der andere oorlogvoerende
partijen een zelfde teruggave der Duitsche
koloniën
Wat betreft de territoriale kwesties, zooate
bijvoorbeeld die, welke gerezen zijn tusschen
Italië en Oostenrijk en tusschen Duitschland
en Frankrijk, is er reden om te hopen, onder
overweging van de geweldige voordeelen van
een duurzamen vrede met ontwapening, dat
de partijen, bij het conflict betrokken, die
kwesties zullen willen onderzoeken met ver
zoeningsgezinde geneigdheid, rekening hou
dend naar de mate van het rechtvaardige en
mogelijke, gelijk wij dat eertijds reeds hebben
gezegd, met de aspiraties der volkeren, terwijl
de bijzondere belangen ondergeschikt ge
maakt worden aan het algemeen welzijn der
groote mcn8chelijke gemeenschap.
Dezelfde geest van billijkheid en rechtvaar
digheid zal het onderzoek der andere territo
riale cn politieke kwesties moeten leiden en
vooral die betreffende Armenië, de Balkan-
staten en de gebieden, welke deel uitmaken
van het vroegere Koninkrijk Polen, met welk
land,, in het bijzonder zijn edele historische
tradities cn het lijden, speciaal in den tegen-
woordlgen oorlog ondergaan, de sympathieën
der naties zich op rechtvaardige wijze moeten
dooi verzoenen.
Dit zijn de voornaamste grondslagen, waar
op wij gelooven, dat de toekomstige reorga
nisatie der volkeren moet steunen. Zij zijn
van dier aard, dat de terugkeer van derge
lijke conflicten onmogelijk wordt gemaakt en
dat een oplossing wordt voorbereid van de
economische kwestie, zoo belangrijk voor de
toekomst en' het materieel welztjn van alie
oorlogvoerende staten.
U die grondslagen voorstellend, u, die in
dit tragisch uur het lot der oorlogvoerende
naties leidt, zijn wij bezield met de zoete
hoop, dat wij ze zullen zien aanvaard en
dat wij aldus zoo spoedig mogelijk de vree-
selfjke worsteling zullen zien beëindigen, die
meer en meer een nuttelooze slachting schijnt.
Iedereen erkent van anderen kant, dat aan
beide zijden de wapeneer onaangetast is.
Leent dus het oor aan onze bede. ontvangt
de vaderlijke uitnoodiging, die wij tot u rich
ten in naam' van den goddelijken Verlosser,
den Vorst des Vredes.
Denkt na over uw ernstige verantwoorde
lijkheid voor God en voor de menschen.
Van uwe besluiten hangen af de rust en de
vreugde van talrijke families, het leven van
duizenden jongelieden, het geluk in één
woord der volkeren, tegenover wie gij den
absoluten plicht hebt, hun weldaden daarvan
te verschaffen.
Dat de Heer u besluiten tngeve, overeen
komstig aan Zijn allerheiligsten wil.
Geve de Hémel, dat gij, de goedkeuring
verdienend van uw tqdgenooten, u ook bij de
ALKMAARSCHE COURANT.
■-
VARIA.