DAOBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
DE OQEL0Q.
No. 225
1917.
DINSDAG
25 SEPTEMBER.
FEUILLETON.
£en man's werk.
en
SboiTirewGfltBpTfl?. ner 3 mamte t-JL fr« p. post f MO. ftd?ertent1eprii&J2±iïl. p. tr$l, gnrotb letters naar piaatsnMa. Brferen ft. fj. V. Bnflfe- en
ïife. ffERlffs. 2DSTBR M, Vootttem C 9.
NEDERLAND
Owar den aboanerror/sprljs word! blj vooraflbtftBllnE b*»9®hfW
6 cent
.3.
ALKMAAR, 25 September.
Er is zoo goed als geen nieuws heden.
Dc hevigheid van den artilleriestrijd, voor
al ten Oosten van de Maas, doet een nieuwe
infanterie-actie verwachten.
De Russen hebben zich aan de overzijde
der Duua ten zuiden van Jacobstad in nieu
we stellingen ingericht. Van daar bombar-
deeren ze, naar uit St. Petersburg wordt ge
meld, de vooruitgeschoven Duitsche troepen
op den anderen rivieroever. De Duitschers
hebben dc rivier nog niet overschreden.
In net gebied van Riga zijn de Russen tot
een aanval overgegaan. Het Duitsche leger-
bericht zwijgt er van, doch het Russische
leert, dat na een Iel gevecht Duitsche stellin
gen ten zuiden van den weg naar Pskof rijn
veroverd. De omvang van het succes wordt
niet nader aangegeven, veei zal er ook wel
niet zijn bereikt, maar het is merkwaardig,
dat het Russische leger daar nog bereid en in
staat is om eeu aauvai uit ie voeren!
-m h
VARIA
DE „OSSERVATORE ROMANO OVER
HET ANTWOORD.
Naar aanleiding van de antwoorden der
midden-mogendheden aan den Paus geeft de
„0&-_rvatore Romano'' als haar meaning dat
men besluiten mag, Jat de midden-mogend
heden bereid zijn té onderhandelen cp de in
de Pauselijke nota aangegeven grondslagen,
ontwapening, scheidsgerecht, vrijheid der
zeeën, wederzijdsche vereffening van oorlogs
uitgaven en oorlogsschade.
Zij sk .urnen uitdrukkelijk toe, aldus gaat
het blad voort, de veroverde gebieden terug
te geven. Het antwoord schijnt voldoende dui
delijk te zijn. Duitschland geeft uiting van
zijn wensch om in overeenstemming met de
wenschen van den Paus en de vredesresolutie
van den rijksdag van 19 Jluli de grondslagen
te vinden voor een rechtvaardigen, duurza-
men vrede. De wenschen van den Paus, zegt
't blad, zijn vervat in het 4de, 5de en 6de pimt
zijner nota; de vredesboodschap van den
rijksdag van 19 Juli is bekend* in het kort
spreekt hij zich uit voor een vrede zonder an
nexaties en zonder oorlogsschatting overeen
komstig de Russische formule.
De goedkeuring van de ia de Pauselijke
nota uitgedrukte gedachten is, zoo zegt de
„Üsservatore" geschied op een wijze, zooals
gewenscht kan worden bij: diplomatieke stuk
ken van dezen aard, waarbij men n.L niet in
staat is te zeggen, in hoeverre men geneigd
is zijn concessies te laten gaan.
Wat de gebiedskwesties betreft, waarover in
de beide laatste paragrafen van de Pauselijke
nota sprake is, mag men niet met zekerheid
aannemen, dat de centralen iedere bespreking
in dezen zuilen afwijzen, integendeel stilzwij
gend nemen1 zij ze aan. De'antwoorden der
v au ale m ogendheden raten den weg open
voor gedachtenwisseling tusscben de oorlog
voerenden. Indien het doel der Pauselijke no
ta, die slechts eenige punten ter bespreking
wilde voorleggen, welke dan door de mo
gendheden zelf nauwkeuriger bepaald en be
handeld zouden worden, bereikt wordt, kan
men den dageraad van den vrede in het ver
schiet brengen.
DUITSCHLAND EN BELOIë.
In een belangwekkend artikel keert Theo-
door Wolff zich in het Berliner Tagebiatt te
gen het Duitsche annextionisme wat België
betreit. Na betoogt te hebben, dat rijkskanse
lier von Bethmann Hollweg door zijn be
kende uitlating op 4 Augustus 1914 (het on
recht, dat wij tegenover België plegen, zullen
wij wederom trachten goed te maken) heeft
willen aaatoonen op dat moment geen vero
veringsplannen ten opzichte van België te
koesteren, zet hij uiteen dat de strijd tus-
schen annexiomsten en anti-amnexionisten
eerst in d$n loop van den tijd is ontstaan,
mede tengevolge van de zwijgzaamheid der
regeering.
De heer Wolff zegt: De Duitsche nota aan
den Paus, die de rijkskanselier onderteekend
heeft, verklaart dat de Duitsche regeering tot
een vrede in overeenstemming met de pause
lijke voorstellen en de vredesresolutie van
den rijksdag bereid is. Op hetzelfde oogen-
bljk werven officieele autoriteiten geheel
openlijk voor de nieuwe Vaderlandspartij,
welke het volk tegen de vredesresolutie
en voor een annexatievrede oproepen wil.
De patroons leggen hun ondergeschikten in-
teekenlijsten voor. Zij zenden hun een uit-
noodigiog om een vergadering bij te wonen
met de vriendelijke vraag: Oe komt toch?
Onder Jacobus 11 werd vau de ambtenaren,,
een belofte geëischt, dat zij de koninklijk*
politiek zouden ondersteunen. Een douane
beambte schreef: ik heb veertien redenen om
de bevelen van Z..M. te gehoorzamen der
tien jonge kinderen en een vrouw. Weet de
rijkskanselier dat zulks een gewetensdrang,
natuurlijk zonder een te bewijzen bedreiging,
ook heden^ nog wordt uitgeoefend? Weet hij
dat deze bemoeiingen zich tegen de politiek
richten, die hij in zijn nota vertegenwoor
digt?
En de heer Wolff besluit: Het zou raad
zaam zijn tot in alle hoeken klaarheid te ven-
spreiden over het feit dat het teruggeven van
België de Duitsche toekomst en het aanzien
van den Duitschen naam slechts ten nutte ko
men kan.
#£•■*<-'-„-Us- y 3 .v*
VÓÓR DEN OORLOG, OF
In het Nieuw Yorksche weekblad The Na
tion trof de N. R. Ct. een bericht aan dat o
treffende wijze de juistheid illustreert van de
opmerking, "dat het tegenwoordig voor allen
ne in de Vereenigde Staten niet met dien
oorlog sympathiseeren een onprettige tijd
wordt:
„Elihu Root, formeel verwelkomd met zijn
collega's In de zending naar Rusland te
Nieuw York op 16 Aug., heeft een kracfattgen
aanval gedaan op de pro1 Duitsche propa
ganda die in de Vereenigde Staten nog ge
voerd wordt. Hij verklaarde dat er in Nieuw
York menschen rondliepen, „die morgenoch
tend bij zonsopgang behoorden te worden op
gebracht en wegens hoogverraad te' worden
doodgeschoten, en dat er dagbladen zijn, wier
redacteurs diendien' te worden veroordeeld en
terechtgesteld."
De heer Root is oud-minister van oorlog,
oud-minister van buitenlandsche zaken en
voormalig hoofd van het kabinet onder presi
dent Roosevelt. Hij is 72 jaar oud.
Zijn opmerkingen werden1 onderschreven
door den heer Charles Edward Russell, die
ook de re olutie van senator La Folette aan
viel, waarin een afkondiging van het doel der
Vereenigde Staten in den oorlog werd ge
vraagd1.
De heer Roosevelt (gedurende 7 jaar pre
sident van de Ver. Staten) heeft een beroep
Roman van SILAS JL HOOKINU
Uit luk Engelach vdte&kk
B)
f,0, u moet niet bedroefd over mij wezen,"
zer zij, weemoedig. A iets kan mij meer de
ren."
Hij keet haar angstig aan. „Wat wil je
daarmee zeggen?" vroeg hij.
„Ik bedoel dat de wereld aan haar eind is.
voor zoover het mij betreft.1 Hector is dooa
en dal maakt voor mij aan alles een eind."
Zij sprak heel bedaard en zonder de minste
aandoening.
„Je moogt niet zoo spreken," zei hij na
een lange pauze, „maar 't is echter beter
om dat nu niet te bepraten. Geen van ons
kan in dit leven aan verdriet ontkomen."
„Ja, wij moeten dat dragen," antwoordde
zij bedaard en toen heerschte er vele minuten
stilte.
Toen de dagen verstreken en tot weken
werden, zagen Jane en haar vader te vergeefs
naar een terugkeer van Adela's oude vroolijk-
heid en levendigheid uit. Zij scheen niet treu
rig, maar zij was lusteloos en apatisch. Niets
interesseerde haar en over niets tobde zij. Zij
glimlachte üti en dan op een eigenaardige
aandoenlijke manier, manr haar oogen waren
nooit beneveld door tranen. Zij nam eiken
dag zooals die kwam met volkomen onver
schilligheid en toonde nooit de minste be
langstelling omtrent de toekomst. Het scheen
alsof een gedeelte van haar wezen verwelkt
en dood was, evenals de tak van een boom
die door den bliksem is getroffen.
Zij was bereid om alles te doen wat ande
ren van haar verlangden, maar zij scheen niet
de macht te hebben bet initiatief te nemen of
den wil om weerstand te bieden. Zij werd
als was in de handen van haar vader en
haar zuster, met omdat zij hen niet begreep,
maar omdat het er in haar oog nergens op
aankwam en het haar te veel moeite was om
hen te weerstreven. Haar hoofd was helder
genoeg, maar het vermogen om te voelm was
dood.
Bezoekers merkten weinig of geen veran
dering op, behalve dat zij stiller was en
steeds meer geneigd scheen Jane voor haar
te laten handelen. Haar teven was voorname
lijk berusting.
Dr. Hunter bekende openlijk met het geval
verlegen te zijn en gal ais zijn oordeel te ken
nen, dat een andere even groote schok het
beste zou zijn wat haar kon overkomen.
Maar zij scheen buiten het bereik van eiken
schok te zijn. Soms kon zij met een klank van
triomf in haar stem zeggen: „Niets kan mij
meer deren."
En intusschen merkte zij met een volkomen,
helder begrip op welk een lot men voor haar
op 't oog had, merkte dat op met de grootste
onverschilligheid. Als dat haar vader en Jane
genoegen deed, wat kwam hei* er dan op
aan? Waar kwam het eigenlijk nog op aan?
Jane's bezorgfaeid verminderde en ver
dween eindeiijk geheel. Alles ging geleidelij
ker, gemakkelijker en vlugger dan zij had ver
wacht. Richard Bardell, die het betreurde,
dat zijn dochter haar oude vroolijkheid en le
vendigheid zoo geheel had verloren, was ui
terst dankbaar, dat zij zoo volgzaam was.
Fenlove begreep haar In 't geheel niet Haar
lijdelijkheid schreef hij aan instemming toe,
in haar glimlach van onverschilligheid meen
de hij goedkeuring te zien.
Zoo werd dag aan dag Adela's lot door
anderen gevormd, terwijl zij zelf slechts toe
keek en glimlachte.
gedaan op de politie „om korte metten te ma
ken met die bladen en die verraders, die op
straat het woord voeren."
President Gompers van de Amerikaansche
Federatie van den Arbeid, heeft'de People's
Council aan de kaak gesteld, wegens 't deel
nemen aan een „schadelijke pronaganr1a van
verraad." En John Spargo heeft dien' Raad
des Volks beticht van het voeren van een pro
paganda „in het belang van Duitschland en
opgesteld in Potsdam.
korte berichten,
De Fransche academie moet, om uit
drukking te gevent aan haar sympathië voor
generaal Joffre, dezen een zetel in haar mid
den willen aanibieden.
In Griekenland is tn enkele provincies
de staat van beleg afgekondigd.
Al het aanwezige lood is in Engeland
In beslag genomeni
De Duitsche keizer bezocht niet Arme
nië, gelijk in het nummer van gisteren stond,
maar Roemenië.
Het blad van Gorki is in Rusland ver
boden. De schrijver richtte een nieuw orgaan
op, waarvan echtex de verschijning door ge
wapende matrozen is belet.
Het Comité voor Openbaar Onderwijs
tn Rusland ia bezig een wetsontwerp voor
verptickt lager onderwijs uit te werken, dat
aan die regeering ter bekrachtiging zal wor
den voorgelegd.
De Duitsche reserve-luitenant Voss Is
bij een luchtgevecht met zijn vijftigsten vijand
naar beneden' gestort en gedood.
In de laatste drie weken zijn, volgens
de Tel., geheel een dertigtal burgers te Gent
gefusileerd, op beschuldiging van spionnage.
Door zekere individuen rijn ze om bloedgeld
aan de Duitsche overheid'overgeleverd.
Door een mxjngasonlploffing in een
steenkoolmijn bij Lupenye (Hongarije) zijn
59 werklieden gedood, 5 zwaar en 50 licht
gewond.
Volgens Havas sloten de Fransche vrij
metselaren hun congres met aanneming eener
motie, waarin zij krachtige voortzetting
eischen van den oorlog, om daardoor ten
spoedigste door de geallieerden de onherroe-
vastgesteide oorlogsdoeleinden te doen
:iken.
De eerste minister van1 Canada, heef t
verklaard, dat hij. als de verkiezingen te rij
nen gunste uitvallen, een' wetsontwerp zal in
dienen om vrouwen net kiesrecht te verleenen.
De papierdistributie voor de Duitsche
bladen is Zaterdag geheel uitgebleven; daar
door rijn de Duitsche bladen' gisterochtend
in zeer geringen omvang verschenen. De
„Voss. Ztg." moest alle advertentie-bijlagen
achterwege laten.
In Duitschland zal een nieuwe beper
king in het paplergebruik voor böekea, tijd
schriften en muziek worden bevolen, terwijl
tevens eene voorraadopneming van papier en
carton zal worden gehouden.
DE AARDAPPELVOORZIENING.
Het Bureau voor mededeelingen inzake
de voedselvoorziening schrijft uitvoerig over
de aardappelvoorziening
Er wordt gezegd, dat ex voldoende aardap
pelen rijn, maar omidat de minder gegoede
bevolking moeite zou hebben zich tegen rede
lijke prijzen aardappelen te verschaffen,'
meende ae minister toch tot rantsoeneering
te moeten overgaan.
Voorloopig is het rantsoen bepaald op 4
kilo per hoofd en' per week, dat is een kilo
HOOFDSTUK UI.
Fenlove vraagt ten huwelijk.
Fenlove trok zooveel mogelijk partij van
de gelegenheid. Hij wist niet hoe lang Ade
la's kalme stemming zou duren. Die kon per
manent zijn, maar ook even spoedig voorbij
;aan als ze gekomen was. Zij kon beschikken,
.t wist hij, over een groote geestkracht
en een sterken wil en hij vreesde veeleer een
terugkeer van haar oude koppigheid, zooals
haar vader het noemde; een dergelijke kop
pigheid als over haar gekomen was nadat rij
Hector Drysdate had leeren kennen.
Hij beweerde tegenover Richard Bardell,
dat hij weinig verandering in Haar opmerkte,
maar dat hij de verander ing, die er was, gun
stig vond. Zij was wat stiller en bewoog zich
door het huis met wat langzamer tred, maar
haar zachtheid en medegevoel waren meer
geprononceerd. Zij behandelde hem met in
nemende beminnelijkheid en vriendelijkheid,
die rijn hartstocht deden toenemen en hem
meer dan ooit deden verlangen haar te win
nen. Bij al haar schoonheid kwam nu nog
de charme van een bereidwillige onderwer
ping.
De vrees van dr. Hunter verwierp hij met
verachting als zijnde het overwegen niet
waard. Alle geneeshceren, verklaarde hij,
hadden of een stokpaardje of waren schrik-
aanjagers. Dat er niets verontrustends in
Adela's toestand was, daarvan was hij over
tuigd. 't Was niet noodig om de medische
wetenschap of de zielkunde in den arm te
meer dan verteden jaar.
Wanneer later een volledig overzicht zal
verkregen zijn van de aanwezige voorraden,
zal kunnen worden nagegaan, ook in verband
met andere beschikbare voedingsmiddelen, of
en met hoeveel het rantsoen kan worden ver
hoogd.
minister heeft niet willen toestaan, dat
aan particulieren gelegenheid werd gegeven
aardappelen op te slaan, omdat door welke
Omstandigheden ook, op een bepaald oogen-
blik de distributie mocht haperen gedacht
werd o. a. 'aan langdurige strenge vorst of
gebrek aan vervoermiddelen, zjj,. die zich van
winterprovisie hadden kunnen voorzien,
grootdijk bevoorrecht zouden-rijn boven de
nnndergegoeden, die in het algemeen niet in
staat zijn voorraden in huis te hemen.
Bovendien zouden aan het iu mindering
brengen op het rantsoen van de opgeslagen
hoeveelheid te groote administratieve moeie-
lijkheden voor de gemeenten zijn verbonden.
Voorts werd gedacht aan bederf van aardap
pelen door onbekendheid van sommige koo-
pers met het opbergen van de vervoedering
aan het vee, dat zelfs bij strenge controle niet
geheel zou rijn te voorkomen, aan schade of
stagnatie in het vervoer door vorst, enz. en
zoo om al deze redenen hier of daar tijdelijk
gebrek aan aardappelen zou ontstaan,
wenscht de minister dat allen gelijkelijk den
last daarvan dragen.
Op al deze gronden heeft de minister be
sloten geen particuliere bevoorrading toe te
staan. In verband daarmede is het vervoer
van aardappelen stop gezet, terwijl alle aard
appelen door de regeering worden, overgeno
men, met uitzondering van die, welke' door de
eigenaren voor eigen gebruik rijn verbouwd,
in een hoeveelheid evenredig aan de groote
van het gezin, en van de pootaardappelen,
waarvoor een afzonderlijke regeling zal wor
den' gemaakt.
Voor de in bezit te nemen aardappelen zal
worden betaald J 5 pet 100 K.G. zand- en
veenaardappelen (geen tabriekaardappelen)
en 6 per 100 K.Ü. kleiaaidappelen, beide
soorten bestemd voor levering in het najaar,
oen en ander verhoogd met een toeslag voor
het bewaren. Zonder speciale machtiging der
regeering, vertegenwoordigd door de Aard
appel-Commissie zullen geen aardappelen
mogen vervoederd worden aan het vee.
Nagegaan zal worden welke aardappelen
geschikt rijn voor de consumptie. Ten aan
zien der daarvoor niet geschikte aardappelen
zal nader worden beslist.
De consumptieaardappelen zullen uitslui
tend worden geleverd aan de gemeentebestu
ren, die boven de voor onmiddellijke distri
butie noodige hoeveelheden ook zullen moe
ten zorgen voor eene reserve van goed houd-
bare aardappelen, voldoende voor zes weken,
waaraan alleen ingeval van nood zal mogen
worden geraakt.
De distributie zal op 9 October a.s. aan
vangen. Begonnen wordt met gelijktijdige
distributie vau geelvleezige zand- en veen-
aardappelen (Eigenheimers, Groninger Kro-
DRANKWET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van ALKMAAR brengen ter algemeene ken
nis, dat bij' hun college is ingekomen een
zoek van J. VLAMING, aldaar, om verlof
tot den verkoop van alcoholhoudenden ando
ren dan sterken drank in het perceel Oude
gracht A 130.
Binnen twee weken na deze bekendmaking
kunnen tegen het verleenen van het verlof
schriftelijk bezwaren worden ingediend1.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DO N ATO, Secretaris.
Alkmaar, den 25 September 1917.
tot tijd zal worden herhaald, om daardoor
een overzicht te krijgen en te houden van de
beschikbare voor
nen, Roode Stars en daarmede gelijk te stel
len soorten) en eene beperkte hoeveelheid
klei-aardappelen (Borgere, Eigenheimers en
Industrieel). Iedere toewijzing aan een ge
meente zal ten hoogste 40 pet. klei-aardappe
len omvatten.
Met het oog op de transportmoeilijkheden
zullen naar gemeenten, die genoeg eigen
klei-aaidappelen verbouwem geen' zand- of
veenaardappelen worden geleverd.
Zoo spoedig mogelijk zal een inventarisa
tie der aardappelen geschieden, die van tijd
natuurlijk geval en gemakkelijk te begrijpen.
Adela had geen drukte gemaakt, omdat zij
niet innig bedroefd was geweest. Zij bad
zich ongetwijfeld verbeeld, dat rij innig veel
van Drysdale hield. Hij had haar in zekeren
zin betooverd, mogelijk was „gehypnoti-
j seerd" de juiste uitdrukking. Hij was, dat
moest men toegeven, een knap man met
netische oogen en een overtuigende tong.
hij bij haar was, was rij min of meer onder
een betoovering, maar zoodra die betoove-
ring was verbroken, was zij weer zichzelf
geworden. Van daar, dat riju dood haar
kalm liet en haar niet aandeed. Er was niets
geheimzinnigs of onverklaarbaars in dit al
les. Wanneer zij werkelijk verliefd op hem j
was geweest, zou zij het op de zenuwen heb
ben gekregen.
Fenlove was niet itmand met een rijke
verbeelding. In dat opzicht was hij bepaald
Engelsch. Hij juiste de gave van zich in eens
anders toestand te kunnen verplaatsen. Hij
kon de dingen van zijn eigen standpunt heel
duidelijk waarnemen, kou ver genoeg langs
de oppervlakte zien. ruaar,hij miste hot ver
mogen om onder de korst door te dringen
en de stille krachten waar te nemen, die (tear
beneden aan het werk waren, bovendien was
bet zijn vaste overtuiging, dat ieder ander
standpunt dan zijn eigen een zekere geestelij
ke afwijking verried.
Vandaar, dat wanneer Jane of haar vader
'n opmerking maakte omtrent Adela's vreem-
[en.
BEVOORRADINGSCOMMISSIE.
De minister van oorlog heeft gistermiddafl
in een der zalen van rijn departement de
commissie geïnstalleerd, samengesteld uit het
personeel van verschilende departementen van
algemeen bestuur, tot onderzoek van de be
voorrading van leger en volk in tijd van oor
log en daarna
DE KO LE NVOORZIENING
Volgens een bericht „uit regeeringskringeni"
zou de Duitsche autoriteiten zich niet onge
neigd betoonen een vrije kolenvaart op En
land toe te staan. Deze kolenaanvoer uit
geland door in ballast uitgevaren Neder-
landsche schepen zal voor Duitschland een
middel rijn om minder kolen af te staan,
daar het die zelf zoo hoog noodig heeft, en
toch een deel der producten van Nederland-
schen bodem te verkrijgen.
Ons land zal waarschijnlijk in staat wor
den gesteld uit Engeland 100000 ton steepr
kolen te betrekken, onafhankelijk van de tot
standkoming eener overeenkomst.
.TEELTREGELING VOOR 1918.
Verleden week ontvingen de veilingbestu-
ren een kennisgeving van de Duitsche com
missie die zich hier te lande met den aankoop
van tuinbouwproducten bezig houdt, waarbij
werd voorgesteld in 't vervolg meer bepaald
voedingsgewassen te verbouwen, meer boo-
neo, koolsoorten, peen enz.; en minder kom
kommers, tomaten en dergelijke. Vooral werd
aangedrongen op het verbouwen van Ween-
sclie koolrabi, eeu soort groote witte knol
len, waarvoor zaad uit Duitschland zou kun
nen betrokken worden. Verder werd bepaald
hoeveel percent ongeveer van andere gewas
sen geteeld moet worden.
Naar aanleiding daarvan hebben de tuin
ders nu een
waarop alle veil
woordigd waren. Hier werd o. m. besloten,
üe teelt van sla onder glas met 20 pet. te ver
minderen en dit te verkrijgen, door van de
z.g. wanne sla slechts 20 stuks onder één
run te plaatsen in stede van 24 stuks.
De k a s s 1 a zal ook ruimer geplant wor
den moeten, de regeling zal nader bekend
woideu gemaakt. Van spinazie zal de
volle 100 pet., evenals tiet vorige jaar, onder
gias kunnen geteeld worden, met dien ver
stande echter, dat hiervan 20 pot. voor het
mnueulaud moet worden geveild.
De pialglas komkommerteelt zal
ook beperkt worden cn wel 40 pet. minder
uau het vorige jaar. In plaats hiervan wordt
aanbevolen: bloemkool, peen en zoo mogelijk
stamboonen onder glas te telen.
scheen.
De komst van Drysdale had voor 't oo;
blik de naald van Adela's genegenheid
afwijken van het magnetische Noorden
dat magnetische Noorden was hij zelf nar
tuurlijk en daarom zou, nu de storende
invloed was weggenomen, de naald zonder
gei aas of drukte tot haar waren stand terag-
keeren. Dat was in het kort wat er was ge
beurd.
Alles was heel duidelijk en eenvou
niet weinig vleiend voor Feu"
waan. En toch ging hfj voorzichtig te werk,
alsof hij vreesde een- anderen invloed Lq. wer
king te brengen, die de naald) weer zou kun
de onverschilligheid, hij op rijn eigene su
perieure manier glimlachte. Hij meende, dat
hij er alles van afwist, ofschoon hij niet allés
verkoos te zeggen wat hij dacht Hij vleide
zich, dat hij de vrouwen beter begreep, dan
zij zichzelf begrepen.
Zooals hij de zaak beschouwde, was het
Adela's manier om terug te koeren tot haar
eerste genegenheid. Zij had hem reeds lang
gekend, voordat zij kennis maakte met Hec
tor Drysdale. Hij vleide zich, dat rij hem nog
al bewonderde, wat op zichzelf een bewijs
was van haar goed verstand en goeden
smaak. Het was waar, dat hij haar nooit op
eén bepaald directe wijze het hof had ge
maakt. Hij had een gunstige gelegenheid af
gewacht om zich te declareeren, toen Drys
dale zeer ongelegen op het tooneel ver
nietig en
's eïgen-
nen doen afwijken,
m dik
voorkomen alsof "hij Richard Bardell over
Hij kwam dikwijls te Stonehurst en liet het
zaken of over aportaangelegenheden moest
spreken. Adela ontving hem met een inne
mende vriendelijkheid, die hem bekoorde, en
daar Bardell en Jane rijn bondgenooten wa
ren, stond men hem toe veel tijd in haar ge
zelschap door te brengen. Adela scheen er
niets tegen te hebben. Niets hinderde haar
of was haar lastig. Zij luisterde met het
grootste geduld naar hem wanneer hij de
eigenschappen van een raspaard opsomde of
rija stamboom beschreef en scheen daarin het
grootste belang te stellen. In waarheid echter
interesseerde het haar niet in het minst. Zoo
zij normaal was geweest, dan zou het haar
ontzaggelijk verveeld hebben; maar in die
dagen verveelde haar niets. Het was te veel
moeite eischte te veel inspanning om zich
tot eenige aandoening op te werken. Het
kwam haar altijd voor alsof dat gedeelte van
haar dood was, alsof de gevoelige kant van
haar natuur geheel was weggekwijnd, het
vermogen om iets diep -of scherp te voelen
was verdwenen. Het was een te groote in
spanning om in iets belang te stellen. Zij be
zat niet meer den wil om aan iemand of iets
weerstand te bieden.
(WooA
ALKMAARSCIE
i
e
