DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Ut. 238
Hartford «n
nde Jaargang
1917
WÖBNSDA
naar plaatsralnte. Br» fr« N.V. Boek- on Handelidnikkarfj Harms. Coster fi h., Toordam 6 9, Tel. 3.
10 OCTOBER.
FKUILLITÖN.
Een man's werk.
NEDERLAND.
Mdatliigao vu bet Distributiebedrijl.
Thee en Koffie.
Petroleum.
P»
L ft. P-
P.
ALKMAAR, 10 October.
Ditmaal hebben de Engelschen geen week
gewacht met hun aanval in Vlaanderen. On
danks het stormachtige weer zijn ze, tegelijk
met de Franschen in deze streek, gistermor
gen om half zes weer uit de loopgraven ge
komen. Evenals in den slag van 31 Jluli
tot 3 Augustus traden de beide bondgenooten
dus in onderlingen samenhang op. De Fran
schen berichten, dat ze ten zuiden van het
Houthulsterbosch aanvielen; en dat ze over
een front van 2,5 K.M. en een diepte van 2
K.M. Duitsche verdedigingslinies namen en
dien zoom van het Houthulsterbosch bereik
ten. De Engelschen vielen over een breeder
front aan, dat liep tot ten zuidoosten van
Broodseinde. Zij bereikten ook nu weer al
hun gestelde doelen. De verovering van Poelr
capelle werd voltooid en de Engelsche troe
pen bereikten den zoom van het Houthulster
bosch 3,2 K.M. noord-noordwest van Poelca-
pelle. Van Duitsche zijde ontvingen we nog
geen nader bericht over deze actie.
Een later Engelsch legerbericht gewaagt
van Duitsche tegenaanvallen, die algeslagen
wer den, behalve aan den spoorweg ten zuiden
van Stadiën, waar de vooruitgeschoven En
gelsche troepen over een front van 1340 M.
een weinig moesten1 terugtrekken.
De operatie heeft ten doel de Duitschers te
drijven uit het Houthulsterbosch, ten oosten
van het IJsergebied en hen daardoor te dwin
gen1 ook uit dit gebied' hun troepen- terug te
trekken, kan het zijn hun linie tot aan de zee
achterwaarts te verplaatsen. En dan hoopt
men op eenzelfde beweging zuidelijker, zoo
dat Rijssel vrij komt. Hieruit ziet men, dat de
slag om Yperen nog lang niet zijn hoogte
punt heeft bereikt, dat er nog een verreikend
doel in- hel verschiet Ligt Zoo ver reikt dat
doel, dat het wel niet spoedig te bereiken
valt. Voorloopig zien we van een dergelijke
operatie of van een doorbraak niet veel ge
beuren. Eer het zoover komt, dient de terrein
winst der entente-troepen een geheel andere
te zijn. Immers het front is niet meer een sim
pele gevechtslinie, het is een versterkt land
schap. En waar nu vooraan het front inge
vreten wordt, daar is het te verwachten, dat
het achter even snel, zoo zelfs niet sneller,
aangroeit.
Maar het is mogelijk, dat de Engelschen
een snellere terreinwinst voorbereiden. De
kracht en' de spoed, waanmedie zij te werk
gaan, in weerwil van het ongunstige weer,
doen veronderstellen, dat zij grooter en vlug
ger resultaten dan tot dusverre werden ver
kregen, hopen te bereiken.
Van de andere oorlogsterreinen valt niets
te melden. Alleen verdient het trommelvuur
aan het Isonzofront.de aandacht als een mo
gelijke inleiding voor een twaalfden Isonzo-
slag.
Het kan .n de politiek vreemd loopen. Zar
terdag wordt er in den Duitschen rijksdag
geïnterpelleerd over de alduiiische agitatie in
het Leger, de houding der regeering is dusda
nig, dat de onafhankelijke sociaal-democraten
een soort motie van wantrouwen in de regee-
ring indienen. En Dinsdag wordt er over de
alduitsche agitatie, waarvan de overgroote
meerderheid van den rijksdag het noodlottig
bestaan zal erkennen, niet meer gerept, de
onafhankelijke sociaal-democraten krijgen er
onder schier algemeene toejuichingen van de
regeering van langs en de motie verwerft al
leen de stemmen der meerderheids- en min
derheids sociaal-democraten 1
De Duitsche regeering heeft dit handig
klaar gespeeld. Dat zij er in zou slagen de
Zaterdag door den minister van oorlog von
Stein en den vice-rijkskanselier dr. Helfferich
begane onhandigheden te herstellen en de
meerderheid van den rijksdag weer aan el
kaar te hechten; viel na het gebeurde in de
hoofdcommissie te verwachten. De rijkskanse
lier heeft getoond de kunst te verstaan, het
heflte ijzer te smeden en daardoor een con
flict te kunnen oplossen dat overigens met
eenigen tact gemakkelijk had kunnen worden
vermeden. Maar de mannen der regeering
zijn verder gegaan. Ze hebben hun stukkien
gericht op de onafhankelijke sociaal-democra
tische partij, de minderheidspartij der sociaal
democraten. Zij hebben die partij gesteld
buiten de partijen, die niet gevaarlijk zijn
voor het rijk en den staat. En ze hebben ver
klaard, dat de leden dier partij Dittman,
Haase en Vogtherr hebben deelgenomen aan
een agitatie, welke ten doel had de geheete
bemanning der vloot tot ongehoorzaamheid
te verleiden en zoo noodig met geweld de
vloot te verlammen en den vrede af te dwin
gen. De minister van marine voegde er dade
lijk aan toe, dat de slagvaardigheid der vloot
geen enkel oogenblik in gevaar is geweest,
dat „eenige weinige eer- en pliehtvergeteneri"
zwaar gezondigd en hun verdiende straf ont
vangen hebben. De mededeelingen van de re-
geeringsmannen, berustend o.m. op verklarin
gen van matrozen, verwekten groote sensatie.
De sociaal-democraten kozen de partij van
hun partijgenooten der minderheid, maar ove
rigens 'werden er verschillende stemmen van
afkeuring vernomen, terwijl er bij de regee
ring op werd aangedrongen, tegen de drie af
gevaardigden, die medegewerkt hebben aan
j het verwekken van ongehoorzaamheid op de
vloot, met de strafwet in de handi op te tre
il den.
Ten slotte werd, zooals reeds gezegd, de
motie van wantrouwen in de regeering ver
worpen met alleen de stemmen der sociaal
democraten voor. Wanneer men bedenkt, dat
onlangs in de Fransche Kamer bij de stem
ming over een motie van wantrouwen in de
regeering 138 afgevaardigden zich onthiel
den, niet alleen "Sociaal-democraten, maar ook
leden van andere partijen, dan beseft men, dat
de regeering er in den rijksdag niet slecht af
gekomen is. Vermoedelijk echter is in de pers
en in het land het ooideel over het verloop
der dingen minder gu-istig en zal de scherpe
breuk tusschen sociaa democraten en andere
partijen^ tot nieuwe conflicten leiden.
Zoowel de rijkskanselier als de staatssecre
taris von Kühlmann -- die de gemoederen
weer in evenwicht wist te brengen door ernst
en luim aan elkaar te verbinden hebben
het extra-ordinair vrecesdebat als we het zoo
eens mogen noemen, voortgezet. Dr. Michaê-
lis betoogde opnieuw, dat het Duitsche rijk
zijn positie op het vasteland en overzeewil
handhaven.
„Zoo lang, zeide Inde vijanden ons ei-
8chen stellen, die voor ieder Duitscher onaan
nemelijk blijken, zoolang de vijanden rukken
willen aan de zwart-node palen, zoolang zij
eischen, dat wij iets moeten afataan van het
Duitsche land, zoolang zij het denkbeeld na
jagen tusschen het Duitsche volk en zijn kei
zer een wig te drijven, zoolang zullen wij
jj onze vredeshand niet reiken in vastberaden
houding.
„Wij wachten af en wij kunnen wachten
De Lijd is in ons voordeel.
„Tot de vijanden iruden, dat zij deze ei
schen ter zijde moeten stellen, moeten het ka
ntin en de' onderzeeërs hun werk doen. Onze
vrede zal toch komen."
En de heer von Kühlmann lichtte dit nog
nader toe. Hij verklaarde, dat men niet vecht
voor phantastische veroveringen, maar voor
de onaantastbaarheid van het Duitsche rijk.
„Zoo lang, zeide hü, één Duitsche vuist het
geweer kan hanteeren, kan de onaantastbaar
heid van Elzas-Lotharingen, van het rijksge
bied, zooals wij het als glorierijk erfdeel van
onze vaderen hebben gekregen, geen voor
werp van een of andeite onderhandeling of
concessie zijnl Elzas-Totharingen is Duitsch-
lands schild en het symbool der Duitsche
eenheid. Daarvoor ik ben er zeker van
komen alle partijen op vat. links tot rechts."
Hij- was overigens an oordeel, diat,. zoo
de entente-mogendheden de nota van den
Paus beantwoorden er niet veel vooruitzicht
bestaat, dat het streven naar vrede maar in
het minst zal worden bevorderd.
In elk geval doorvechten blijft voorloo
pig in beide kampen het parool!
KORTE BERICHTEN.»
De voorloopige Russische regeering
zwichtte voor den eisch van het spoorwegper
soneel. Met ingang van gisteren werden de
eischen ingewilligd en verzocht de staking op
te heffen.
Van 15 October af zal in Duitschlond
bij alle huisslachtingen het spek in zijn ge
heel in beslag worden genomen.
De polüie-agenien te Londen, die bij
luchtaanvallen dienst doen, worden met stalen
helmen uitgerust
In Engeland zullen spoedig krachtige
maatregelen worden1 genomen om de „vredes
samenzweerders" uit te roeien. Men vermoedt
dat de propagandagelden uit Duitschland
komen.
Het oad-Doemalid Lwof is naar de
Peter- en Paulsvesiting overgebracht. Hij
Roman Van SILAJ kL HDCK1MQ.
Uk h* SngeiMh
14)
Maar ofschoon vrees voor ontdekking
Bardell niet langer kwelde, wilde zijn gewe
ten hem niet ma rust laten. Het verhief zijn
stem op de meest onverwachte oogenblikken
en op de meest onverwachte plaatsen. Het
vervolgde hem als een beschuldigende geest
van zijn woning naar zijn kantoor en van
zijn kantoor naar zijn woning.
Maanden achtereen had hij zoo weinig tijd
als maar mogelijk was in Adela's gezelschap
doorgebracht. Haar liefheid, haar geduld en
meegaandheid waren dolksteken voor hem.
Het gaf hem een gevoel van voldoening, dat
zij zich niet langer tegen hem verzette, dat zij
zonder tegenspraak in alles toestemde wat hij
voorstelde, maar het was een voldoening
door en door vermengd met pijn. Hij verl
de er somtijds naar dat zij weer als van ou<
vroolijk was en zich liet gelden. Hij zou het
prettiger gevonden hebben als zij met hem
had geredetwist of zich zelfs tegen hem ver
zet had. Het is een armzalige zegepraal als er
geen tegenstand wordt geboden. Adela's toe
rusting maakte hem prikkelbaar, haar lief
heid irriteerde hem, ofschoon die hem 't doel
zijner wenschen deed bereiken.
En nu was dit gebeurd de meest onver
wachte van alle rampen. Dit kwam hem voor
als een godsoordeel over hem en al zijn han
delingen. De woorden van den straatprediker
kwamen hem weer in den zin: „Uw zonden
zullen/ u uitvinden." Men mocht met d)en bij
bel den spot drijven zooveel men verkoos,
maar boe waar was toch hetgeen hij predik
te 1 Hoeveel beter zou het voor hem geweest
zijn als hij den smalten weg had gehouden,
waarop hij was groot gebracht. Hoe vast
stond het, dat hij door de wereld te winnen
zijn ziel had verkocht. Hoe leeg en onvoL-
daan lieten de dingen waarvoor hij had ge
streden en gezondigd.
In die hall' ontmoette hij lord Impey. Impey
had gewacht om de uitspraak van den be
roemder specialist te hooren en ook in de
hoop van Winifred afecheid te kunnen nemen.
Hij was echter bang, dat hij zou moeten ver
trekken zonder dat een van deze belde wen
schen bevredigd was. Zijn auto stond reeds
voor de deur en een knecht hielp hem met
zijn jas-
„Moet u reeds gaan, lord Impey?" zei Bar
dell voorkomend. „Wil u niet blijven om een
Je met ons te eten?"
„Ik ben reeds over mijn tijd gebleven," ant
woordde Impey bedaard, „maar ik was ver
langend te vernemen wat sir Edgar had ge
zegd. Ik hoop, dat zijn oordeel gunstig is.
„Ik weet het met," antwoordde Bardell
treurig. „Hij is niet zeer mededeelzaam
zegt dat het lang kan duren dat zulke on
verklaarbare gevallen zeer hardnekkig zijn."
„Hij heeft zijn opinie dus eigenlijk niet ge
zegd?"
„Daar komt het op neer. Wat hij1 tegen
Hunter heeft gezegd, weet ik niet. Ik heb ze
juist in de eetkamer alleen gelaten. Zij keken
beiden hoogst ernstig. Ik maak mij zeer onge
rust, lord/ Impey, zooalls u zeker wel zal
schok, van een heel emstigen
Ik kan 't volstrekt niet vatten, kan niet begrij
pen, waardoor die veroorzaakt is. Ik dacht,
dat het slechts een flauwte was en zij heel
spoedig weer beter zou wezen."
„Wees v verzekerd van mijn deelneming,
mr. Mandei?', zei Impey na een pauze, „van
mijn oprechte deelnemi
„Vriendelijk van u, myTord heel vriende
lijk. 't Zou mij heel aangenaam wezen, als u
nog wat bij ons bleef. Ik hoop als ik dat
zoo mag zeggen dat u ons nog eens weer
komt
„Dat wil ik met genoegen doen. Werkelijk
ik stel er groot belang in. Ik had gehoopt
oed bevriend met uw dochter te zulten wor-
.en. Het spijt mij, dat ik haar zelfs niet ge
zien heb."
„Het is een groote slag voor ons allen",
antwoordde Bardell met gesmoorde stem,
„een heete groote slag. Niemand kan zeggen
hoe het zal afloopen."
We moeten het beste hopen, mr. Bardell.
is jong en heeft een goed gestel en u
móet maar aan het oude gezegde denken:
„een mensch is onsterfelijk zoolang zijn werk
niet afgedaan is." Misschien is haar werk
nog niet voltooid. Ik hoop, dat er nog een
groote en nuttige toekomst voor haar ligt."
Bardell kromp eenigszins ineen. Nuttig
wezen, was iets, dat hem niet veel belang had
ingeboezemd. Succes hebben, ja, geld maken
zooveel mogelijk. In de maatschappij vooruit
komen, zeker; maar nuttig wezen dat was
een nieuw denkbeeld.
,Ja ja dat hoop ik", stamelde hij niet
op zijn gemak. a
„U zal mij genoegen doen, als u aan miss
Bardell en miss Willoughby mijn groeten wil
overbrengen", ging Impey voort. „En hun
;en, dat het mij zoo spijt te moéten ver-
Zij i
zl
trekken zonder afscheid te nemen."
„Dat zal ik doen1, mylord," antwoordde
Bardell zalvend. „Eni ik kan u verzekeren,
dat wij' allen' zeer vereerd zulten zijn als u
eens wilt terugkomen".
„Ik zal niet nalaten, dat te dloen, mr.
Bardell," en na Zijn gastheer de hand ge
drukt te hebben, begaf hij zich naar de voor
deur.
heeft zijn taak als tusschenpersoon bij de
heeren Kerenski en Komilof onjuist vervuld,
zelfs. z.g. offideele opdrachten, die niet be
stonden aan generaal Komilof overgebracht.
De AmerUumnsche regeering sluit con
tracten tot het bouwen van torpedobooten
voor een bedrag van 875 millioen gulden. Het
program moet in 18 maanden voltooid zijn.
Bij den Besporus vernielden Russische
torpedobooten zeven Turksche kolenschepen.
Een onderzeeër vermeesterde een Turksch
stoomschip met graan.
De Hertog van Aosta bood aan de offi
cieren en soldaten van de Engelsche artillerie
in het Italiaansche leger onderscheidings-
teefcenen aan. Hij bracht hulde aan hun aan
deel bij het groote Italiaansche offensief en
roemde de wijze, waarop de manschappen met
htm Italiaansche medestrijders omgingen.
Op een bijeenkomst van het verbond tot
bevordering van een algemeene overeenstem
ming der volkeren te Weenen is, naar het
Korr.-Bur. seint, na een reide van den Rijks
dagafgevaardigde, prelaat dr. Oiesweiss,
een motie aangenomen, waarin de vergade
ring de overtuiging uitspreekt dat een' spoe
dig einde van den gruwelijken volkerenmoord
voor de redding van Europa noodzakelijk is.
Bij/ de overstroomingen in China wer
den de omstreken van Tientsin onder water
gezet. Het overstroomde gebied strekt zich
over een groote oppervlakte ut. De spoorweg
Peking-fiankou is doorbroken.
KUNSTMEST.
De kunstmestcommissie maakt bekend, dat
een aanvang zal worden gemaakt met de ver-
deeling der bestelde superfosfaat, ten behoeve
van de bemesting voor den oogst 1917/1918,
en wel tot eene hoeveelheid van 65 pet. van
tedere door haar goedgekeurde aanvrage.
Beschikbaar zal zijn superfosfaat van 14
pet. en 17 pet., welke soorten verdeeld zullen
worden over de aangenomen bestellingen
zonder rekening te hooien met een eventueel
door bestel Iers gewenscht gehalte.
De prijs, door bestellers voor deze ter be
schikking komende hoeveelheid te betalen, is
vastgesteld: voor superfosfaat 14 pet. op
9.05 per 100 K.O., bruto voor netto, in zak
ken, af fabrieksterrein (stuwloon voor reke-
Bij levering af superfosfaatfabriek te Gro
ningen worden deze prijzen voor de daartoe
in aanmerking komende bestellers verhoogd
met 25 cent per 100 K.G. voor vrachtverschil.
Deze prijzen mogen slechts verhoogd wor
den met de werkelijk betaalde vervoerkosten,
daar alle provisiën en vergoedingen daarin
zijn begrepen.
Het is den handel, of eenig tusschenper
soon (waaronder ook landbouw-, aankoop-
of coöperatieve vereeniging) niet geoorloofd
een extra toeslag van bestellers te vorderen
voor z.g. levering onder A H. V.alleen is
geoorloofd eene vergoeding voor renteverlies
in rekenin gte brengen op basis van 6 pet.
per jaar aan bestellers, die niet hebben voir
daan aan den eisch tot betaling vóór de leve
ring, zooals in de voorwaarden voor de leve
ring is voorgeschreven.
lis
të g<
derzocht door hét Rijkslandbouwproefstation
monstemame zal geschieden door de
fabrieken bij
wijl de genomen monsters' zullen worden on-
commissie aan de
;en bij aflevering, ter-
te Maastricht. De uitkomst van de analyse
van het monster eener partij zal bindend zijn
ten aanzien van het genaltè der daaruit aan
de bestellers af te leveren hoeveelheden. De
„Wel, ia u hier nog?" riep een welluidende
stem van ondier aan de trap. „Ik dacht, dat u
reeds lang geiteden vertrokken1 was."
Hij' keerde zich plotseling met een stralend
gezicht om. „Ja, lik ben hier nog, miss Wil
loughby en is u er ook nog?"
„O ja, ik ben niet weg te slaan, zoo lang
Adela niet beter is," antwoordde zij glimla
chend. „Tenminste als mr. Bardell mij niet de
deur uitzet!"
„Wat hij wel nooit zal doen," antwoordde
Bardell galant. _Hüji houdt daarvoor te veel
van zonneschijn.
„Wat aardig gezegd." Zdj! keek hem schalks
aan. Toen stak zij Impey haar hand toe.
„Vaarwel" zei ze.
Zij1 had zich verkleed en heur haar in orde
gebracht en zag er zoo mooi en frisch uit als
appelbloesem.
„Goeden dag," zea hij en hield haar hand
eenige seconden' stevig vast.
Barden bracht hem naar zijn auto en toen
ij naar de hall terugkeerde, mompelde hij in
zichzelf: „Allervriendelijkst en' aangenaam
buitengewoon vriendelijk
„Sprak u tegen mij;, mr. Bardell?" vroeg
Winifred, waarbij: zij hem ondeugend aan
keek.
Bardell schrikte en- trok zijn schouders op.
„Wel neen, Winifred," zei hij ietwat verlegen.
„Ik sprak eigenlijk tot niemand in 't bijzon
der. Ik dacht er over welk een aangenaam
man lord Impey todh is."
„Wel beschouwd1 is hij tets veel beters dan
'dat," was het antwoord.
„Ken je hem, Winifred?"
„Dat nu wel juist niet maar ik heb van
hem gehoord Ik heb hem een paar malen in
vergaderingen ontmoet. Ik hem hem hooren
spreken heb zijn werk gezien. Hij behoort
tot degenen, die 'toonen het teven waard' te
zijn".
Bardell keek alsof hij haar niet begreep.
(OFFIE 1,per
Nu de kaarten zijn uitgereikt ter verkrij
ging van 1HEE en KOFFIE, wdrut, zooals
reeds is medegedeeld, na 13 OCTOBER een
BON beschikbaar gesteld.
De hoeveelheid is echter nog onbekend
De MAXIMUMPRIJS voor THEE bedraagt
1,40 per pond, voor KC
pond.
Voorts moeten Hotels, Café's en Restau
ranthouders, zoomede werkgevers, die ge
woon v/aren Thee en Koffie kosteloos aan
hun personeel te verstrekken, alsmede instel
lingen van weldadigheid en instellingen van
algemeen nut, ter verkrijging der benoodigde
hoeveelheid, zich direct in verbinding stelten
met het Thee- en Kotiie-Distributiekantoor,
Vischsteeg 5, Amsterdam.
Het is ook deze Rijksinstelling, welke zorg
draagt voor de bevoorrading van den tus-
schenhandel, zoodat het Gemeentebestuur de
controle hierop niet heeft en dienaangaande
geene inlichtingen kunnen worden verstrekt
Voor dit artikel is reeds medegedeeld, dat
op BON No. 1 over het tijdperk van 15 TOT
EN MET. 31 OCTOBER, 2 LITER wordt be
schikbaar gesteld. De Rijksinstelling welke
voor de bevoorrading zorg draagt, is de Rijks
Toewijzingscommissie voor Petroleum, Park
straat 1U9, den Haag. Iedere Winkelier, die
volgens de kaart is aangewezen voor de leve
ring van Petroleum, dient zorg te dragen
voor de ben'oodigde hoeveelheid. Waar, even
als bij Koffie en Thee, ook voor Petroleum die
Lrioutie door dien tusschenhandet geschiedt,
kan het Gemeentebestuur geene inlichtingen
verschaffen, wanneer onverhoopt de toegewe
zen hoeveelheid niet verkregen kan worden.
De DIRECTEUR van het DISTRIBUTIE
BEDRIJF van ALKMAAR deelt mede, dat
vóór MAANDAG 15 OCTOBER a.s. te zij
nen kantore OPGAVE moet worden gedaan
van de aanwezige hoeveelheden CALCIUM
CARBID, behalve bij particulieren voor éi
gen gebruik, en dit als bedoeld in artikel 9,
lste lid, der Distributiewet 1916.
Voorts heeft de Minister van L. N. H.
goedgevonden te bepalen
dat voorloopig wordt INGETROKKEN da
vrijstelling van Het verbod tot aflevering en
vervoer van hoeveelheden van minder dan 1
K G., genoemd sub 2, en dat de uitzondering
sub 2, gemeld, worde gelezen als volgt:
2 Het verbod sub 1 gesteld is niet van1 toe
passing op de hoeveelheden Calcium Carbid
van minder dan 1 K.G., aanwezig in verlLch-
tingstoestellen, welke bevestigd zijn aan en
dienen ter verlichting van voertuigen.
De Directeur van het Distributiebedrijf,
D. SCHENK
BEVOLKIMO.
UOMLNELMINA ANTON1A VAN OEME-
RIN, gekomen uit dn gemeente Groningen,
wordt verzocht ilch ten spoedigste ter secre
tarie deaer gemeente aan te melden (Af-
deellng bevolking)
MENRICUS BERNARDWS PETRUS DEN
NtEUWENBOER, geboren 18 Sept. 1894
te Leiden, vordt verzoekt ziek tan spoedigste
ter secretarie dezer gemeente aas ta melden,
(afdeellng bevolking).
commissie zal aan iederen besteller kennis
;even van de beschikbaarstelling der voor
lem bestemde hoeveelheid.
„Ik bedoel," ging Winifred/ voort," dlait h$
geen teeglooper, nietsdoener of een doorbren
ger is, zooalk zooveel jonge mannen van zijn
stand zijn."
Maar, de rijken hebben toch zeker het recht
niets uit te voeren als zij dat verkiezen."
„Neen, dat hebben zij niet. Geen enkele mep
heeft het recht niets uit te voeren en een
vrouw evenmin, wat dat betreft. Het ts Ieders
plicht om zijn deel in 's werelds werk te
doen
„Er zou geeu werk genoeg zijn voor al
len", zei Baretell lachend). „Ik vrees, Winifred
dat jij niet denkt aan aen economiechen
drang
„Ik denk aan den verkeerden drang", vtel
Winifred hem in de rede. „De vind, dat de
sterke den zwakke moet helpen, de rijke den
arme, de verstandige den onnoozele. Ik besef,
dat de menschelijke zelfzucht ondragelijke
lasten op de schouders van hen legt, die ze
het minst kunnen dragen en de rijken alles
in 't werk stellen om nog rijker te worden,
zonder zich te bekommeren om hen, die lij
den en dat slechts hier en daar een man wer
kelijk werkt en zich voor het welzijn van zijn
medemenschen inspant."
„Wel, kind'ief, als de rijken niet voor hun
eigen belaigen zorgden', zouden zij spoedig
even arm als de rest zijn."
„Hetgeen voor sonunigên van hen heel
goed zou wezen", beweerde zij:. „Het zou bij
hen misschien een gevoel van naastenliefde
verwekken Nu kunnen zij aan niets anders
denken 'dan aan zichzelf, hoe zij zichzelf een
siap hooger op de maatschappelijke ladder
kunnen brengen of een nieuwen prikkel kun
nen ontdekken om hun bedorven eetlust op te
wekken."
Bardell' kromp ineen Haar woorden sche
nen1 een pijnlijke plek bij hem aan te raken.
„Mannen1 als ford1 Impey behoedlen iemand
voor wanhoop," ging zij voort. „In plaats van
ALRMAARSC
COURANT.
p
