VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Honderd en negentiende d aargang.
No. 242 4
1917.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling
per 8 maanden voor Alkmaar f L30, franco door het ge
heel e Rijk f 1.50.
Afzonderlijke en bewijsnummers 5 Cents.
MAAN DAG
Per regel f 0.15. Bij groote contracten rabat. Groote
letters na&r plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
FKEILLBTOH.
Een man's werk.
15 OCTOBER.
Aardappelen.
Prijs der gewone Advertentiën
ALKMAAR, .15 October.
In Vlaanderen hebben artillerie-gevechten
met afwisselende heftigheid plaats, maar op
het trommelvuur zijn geen aanvallen der in
fanterie gevolgd
Uit nadere berichten is gebleken, dat de
Engelsche aanval van Vrijdag niet ten
einde is gebracht. De vooraf gestelde doelein
den konden ditmaal niet worden bereikt. De
oorzaak was de regen. Onlangs reeös hebben
we er op gewezen, dat het najaarsweer wel
zijn invloed op het krijgsbedrijf zou doen
gelden. De regen zelf levert niet zooveel be
zwaar op, kan zelfs van voordeel zijn, maar
wanneer de bodem drassig wordt, wordt de
voortgang aanzienlijk belemmerd. Dit nu is
Vrijdag 'het geval geweest. In hoeverre de
weerstoestand, of liever de als gevolg daar
van intredende bodemgesteldheid de operaties
zullen blijven beïnvloeden, zullen we spoedig
weten.
Ondanks den harden strijd, dien de Duit-
schers in het Westen hebben te voeren1, heb
ben ze'in het Oosten een nieuwe actie inge
leid. Zij hebbed op het eiland Oesel troe
pen geland, een eiland vóór de golf van Riga.
De Russen spraken eerst ook van een Landiing
op het nabiji gelegen kleinere eiland Dagö
maar daar gold het slechts een demonstratie.
Het eiland Oesel is 2600 vierkante kilome
ters groot. De landing geschiedde in samen
werking door leger en marine. Het Duitsche
bericht gewaagt van den frisschen onderne
mingsgeest en van de voortreffelijke houding
der strijdkrachten ter zee. Eerst moesten de
mijnen opgeruimd worden, daarna de ver
sterkingen onder vuur genomen worden. Vol
gens berichten uit Russische bron namen 8
nooitbenauwds, twaalf lichte kruisers, veertig
torpedobooten: en dertig mijnvegers aan deze
operatie deel. De tegenstand! der Russische
troepen was na de landing spoedig gebroken
en daarna trokken de gelande troepen land
waarts. De hoofdstad Arensburg, alsmede
de stad Zerel werden in brand geschoten. De
zuidelijke spits, het schiereiland Sworbe,
wordt nog door de Russen bezet gehouden.
Nevel en slecht zicht hebben de landing be
gunstigd, welke volgens Russische berichten
met buitengewone snelheid geschiedde.
Wat beoogt Duitschland met deze actie?
In de eerste plaats natuurlijk een stijging
van het moreel, door aan te toonen, dat het
nou niet lam geslagen is, en ook deer te la
ten zien, dat dc muiterij op de vloot de kracht
der marine geenszins uitgeput heeft.
Maar naast deze moreele factoren, voor bin
nen- en buitenland bestemd, is er wel degelijk
ook een ernstig militair element in het spel.
Een landing in Esthland, d.w.z. een omtrek
ken van de noorderflank der Russen is door
het beheerschen van de golf van Riga tot de
mogelijkheden gaan behooren. En daarmee
schijnt men in Rusland ernstig rekening te
houdeni. (De Russische minister van marine
heeft onmiddellijk rapport uitgebracht over
den toestand, door de landing in het leven j
geroepen en de regeering besloot dadelijk
alle krachten aam die verdediging van het land
te wijden. Te kennen werd gegeven dat de
Ruasist he troepen zich moesten terugtrekken
op de versterkte linie Wenden-Walk. Intusr
schem in Esthlandi zijn de Duitschers nog
niet geland 1 De Russische president Kerens
ki heeft een welsprekend beroep gedaan op
de Russische Oostzeevloot om in het uur van
gevaar niet te versagen, ongetwijfeld daarmee
beoogend daardbor een Duitsche landing op
het Russische vasteland te voorkomen.
De verwarring in de binnenlandsche poli
tiek in Duitschland duurt voort. De rijkskan
selier neef' zich naai Koerland begeven en
men leidt daaruit af, ciat er van zijn aftreden
geen sprake is. De Lok. Anz. heett gemeld,
cat de staatssecretaris van bet rijksmarine-
departement v. Capelle zijn ontslag heeft in
gediend, maar dat bericht is nog niet beves
tigd. De Vorwirts acht het verkeerd, dat mi
nister von Capelle wordt opgeofferd om het
ïijKskanselierscnap te redden en het blad wijst
er op. ciat sedert dr Michaëhs als rijkskanse
lier is opgetreden, de crisis tusschen regee
ring en parlement chronisch is geworden.
Tenslotte betoogt het sociaal-democratische
orgaan, dat men bij de benoeming van een
nieuwen rijkskanselier zich ervan moet ge-
wissen, of deze het vertrouwen van de meer
derheid uit het parlement geniet. En.daarmee
zullen veel Duitschers het wel eens zijn
VARIA
DE ZAND- EN GRINT'DOORVOER.
>De Daily Mail schrijft, dat reeds sinds het
beleg van Antwerpen een geschil bestaat tusr
schen Nederland en Engeland, toen onze re
geering weigerde een aantal Duitsche sche
pen, die te Antwerpen lagen en tot Britsche
prijzen waren verklaard, door de Schelde te
laten brengen, omdat zij dien doorvoer onvei'-
eenigbaar achtten met het behoud van een
1 strikte neutraliteit. Bij: den doorvoer van zand
en grint van Duitschland naar België wees
S de Britsche regeer i
len militaire
worpen aan denzelfden regel, waaronder Ne
derland weigerde vergunning te geven voor
de doorzending der Duitsche prijzen. De op
verzoek van Duitschland1 aangewezen officie
ren om te inspecteeren waarvaor het zand
werd gebruikt, zeggen dat de materialen in
hoofdzaak werden gebruikt voor wegen en
spoorwegen, maar ze bemerkten dat er veel
meer voor dit doel werd gebruikt dan in vre
destijd noodlig was. De Nederlandsche regee
ring aanvaardde het rapport barer genie-offi
cieren als voldoende.
In Jluli 1.1. kondigde de Nederlandsche re
geering aan, dat voldoende zand en grint,
voor hetgeen zij de normale behoefte van Bel
gië beschouwde, was vervoerd in 1917. Het
verkeer zou dus op 15 Aug. worden ge
stremd en eerst in het begin van 1918 mogen
worden hervat. Te dezer zake werden verzeke
ringen gegeven aan den Britschen gezant in
Den Haag, wi enver-der werd medegedeeld,
dat „speciale certificaten" alleen in zeldza
me gevallen zouden worden gegeven, na on
derzoek voor iedier geval. Tot verbazing van
de Britsche regeering hield het verkeer op 15
Aug. niet op, maar düurdle het ongehinderd
voort
De verklaring van de Nederlandsche regee
ring was, dat, daar de verbindingen zouden
kunnen worden verstoord' door den vorst in
de eerste weken van 1918, zij besloten had
hierin te voorzien door het vervoer van zand
en grint toe te staan, tot een hoeveelheid,
door haar noodig geacht voor de normale
vredelievende doeleindten in België geduren
de die periode. De datum van stremming
van het vervoer zou dus tot 15 November
worden uitgesteld en de datum van hervat
ting tot 15 Maart 1918.
Dit was een duidelijke schending van de
belofte aan de Britsche regeering gedaan.
VOORNAME ENOELSqHEN NAAR
AMERIKA?
'De „Globa" «bericht, dat Lord Norihcliff,
de Engelsche couranten-koning, de meening
heeft uitgesproken, dat het wenschelïjk is
hooggeplaatste Engelschen de Vereenigde
Staten te doen bezoeken. Verwacht wordt dat
Viscount Grey zal gaan, terwijl algemeen er
wordt op aartgedrongen dat ook Asquith zal
gaan, wat in wijden kring met sympathie be
groet zou worden. 'De meest populaire be
zoeker zou voor de Amerikaansche staatslie
den wel Lloyd George zelf zijn, wanneer hij
daartoe tijd zou kunnen vinden.
In Londen is men overtuigd' dat hij zou te-
rugkeeren met voldoende gezag bekleed oen
zijn premierschap voor onhepaalden tijd te
verlengen.
DE SCHEEPVAART NA DEN OORLOG.
Volgens berichten der „Birmingham Daily
Post", afkomstig van 'n goed 'ingelichte scheep
vaartautoriteit zal de Britsche Regeering ae
controle op bunkerkolen langs de voornaamste
Oceaan-route's gedurende maanden of mis
schien jaren na dien oorlog behouden. Er
zal een imter-geallieerde overeenkomst betref
fende deze kwestie tot stand komen. Wanneer
Roman van SILAS K. li
Uit het Engdsch
18)
„Wij zul Ito zoo dankbaar wezen als u weer
voor goodi thuis komt," zei haar oude huis
houdster met tranen in de oogen.
„Wat heel spoedig zal gebeuren, Sara/'
antwoordde Winifred vroolijk. „Mijn vriendin
gaat mot snelle schreden vooruit.'
Gode zij daarvoor gedankt," antwoordde
Sara gereedtelijk. Haar 'dankbaarheid sproot
alleen' voort uit het feit, dat haar jonge mees
teres spoedig weer thuis zou wezen. Of Adela
Bardell leefde of stierf, was iets, dat haar
weinig belang inboezemde.
Na een paar bepaalde orders te hebben ge
geven, ging Winifred naar een vergadering
van een comité in bet aangename gezelschap
van een meisje, dat haar in hooge mate in
teresseerde. Daarop stak zij Piccadilly over en
ging St. Jafes' Park in; een geliefkoosde ge
woonte van haar. Het was een warme dag
zonder wind, de zon scheen uit een wolken-
loozen hemel, de boomen wierpen1 verkoelende
schaduwen over het gras het rumoer der stra
ten klonk d'of en ver af. Zij wandelde lang
zaam en als het ware zonder doel. Haar ge
dachten dwaalden weer naar Stonehurst. Zij
kon niet nalaten zich af te vragen hoe alles
zich zou afwikkelen.
Sir Jasper Fenlove werd ongeduldig en ver
langde naar Adela's volkomen herstel. Het
was hem tot dusver niet toegestaan haar te
zien. Dr. Hunter was op dat oogenblik zeer
streng en onverbiddelijk geweest en evenmin
had Adella het minste verlangen getoond' hem
0 er op, dat dteee materia-
loeftien waren en dus onder-
er een
te ontduiken door een serie kolenschepen
te leggen teneinde de Duitsche schepen
wordt om deze regeling
>en uit
In
open zee van kolen te voorzien, zullen de
bronnen tfan waar deze kolen afkomstig zijn
toch onder controle staan.
WEERWRAAKMAATREGELEN.
Te Cardiff is onder auspiciën van den Bond
van zeelieden en stokers, een groote openbare
vergadering gehouden, ten einde te beraad
slagen over de middelen om de Duitschers te
straffen voor hunne duikboot-misdaden.
Er werd een motie aangenomen, waarin
aan de Engelsche patroons wordt verzocht, te
weigeren om Duitschers in dienst te nemen
na oen oorlog, hetzij te land of te water, en
aan het publiek, te weigeren om Duitsche ar
tikelen te koopen. Tevens wordt daarin de
wensch geuit, dat alle kapiteins en zeelieden
zullen weigeren, de Duitsche vlag op zee of
in een vreemde haven te Salueer en of te erken
nen, en deze boycot gedurende twee jaren na
het sluiten van oen vrede te handhaven, en
voor een langeren tijd als de misdaden voort
duren.
KORTE BERICHTEN.
Het heet, diat er voorbereidingen worden
getroffen voor eene conferentie van bankiers
der geallieerde staten, om een betere samen
werking op financieel gebied tot stand te
brengto en de verhandeling van leeningen
der voornaamste geallieerde landen te verge
makkelijken.
Er worden stappen1 gedaan om de on
langs ontdekte oliebronnen in Canada uit te
breiden. Naar gemeld wordt, zal een maat
schappij met een bedrijfskapitaal van 17,5
milhoen gulden binnenkort met het aanboren
van nieuwe bronnen beginnen.
'Het „Berliner Tageblatt" verneemt, dat
de rijkskanselier in die laatste dagen speciaal
Zaterdag verschillende leidende parlements
leden en andere vooraanstaande persoonlijk
heden heeft ontvangen, teneinde met hen dien
tegenwoordigen toestand en den toekomstigen
loop dér dingen1 te bespreken.
Een brand In een graanelevator te
Brooklijn veroorzaakte een schade van meer
dan een miilïoen dollar, terwijl bovendien
dog meer dan 106.000 bushels graan verlo
ren gingen. De brand brak uit na de ontplof
fing van een bom.
In den loop van het laatste jaar nam de
steenkoolproduciie van Frankrijk maandelijks
met 700.000 toni toe. Men verwacht, dat die
productie In 1918 nog meer zal toenemen.
Een onderzoek naar de ondergrondsche
natuurlijke hulpbronnen van Frankrijk, stelde
vast, dat er zich petroleum en brongas in dien
bodem bevinden die waarschijnlijk daaraan
onttrokken kunnen worden. De eerfste peilin
gen stelden de aanwezigheid onomstootelijk
vast.
De Matin" herdenkt in een artikel dien
20sten verjaardag van het voor de luchtvaart
zoo belangrijke feit, dat een Franschman,
naamd Ader, die thans nog leeft, er voor dto
eersten keer i» slaagde, zich mechanisch van
dto grond te verheffen tot een hoogte van 300
meter.
De pacifist Ramsay Mac Donald heeft
iin een rei
pacifist Kamsay Mac Uonala
'de verklaard„Wij willen geto
lapten vrede en evenmin een vrede tot elk
prijs, die binnen tien jaar weer tot oorlog zou
te zien.
Richard Bardell scheen naarmate Adela
herstelde steeds gedrukter te worden. Hij
bracht nooit meer dan een paar minuten in
haar gezelschap dioor. Hij was als iemand,
die onder groote zorgen gebukt ging en die
tegen de toekomst opzag. Hij schertste som
tijds met Winifred op een onhandige, luid
ruchtige manier, maar er was niet veel
scherpzinnigheid! toe noodig om te* zien, dat
hij1 allesbehalve gelukkig was.
Jane was waakzaam en op haar hoede. Zij
Het Adela bijna geheel aan de zorg van Wi
nifred en de verpleegster over, 'de huishoude
lijke zaken legden voldoende beslag op haar
d. Winifred merkte echter spoedig op, dat
ziij steeds meer aandacht schonk aan haar ui
terlijk en wist de reden daarvan onmiddellijk
te raden. Somtijds was zij benieuwd te weten
of lord Itnpey werkelijk werk van haar maak
te. Het scheen redelijkerwijze nauwelijks aan
te nemen dat hiji zoo ver met zijn auto zou
gaan en op zulke geregelde tijden alleen1 om
naar Adela's toestand te informeeren. Ook j
hadden zijn bezoeken af to toe vrij lang ge-
duurd en had hij niemand anders gezien dan j
Jane. De gevolgtrekking scheen- eenvoudig ge-
noeg. j
'En toch, scheen Jane in haar oog eigenlijk
niet de soort vrouw te wezen die iemand van I
lord1 Impey's type kon aantrekken. Maar over
iemand's smaak kan- men niet oordeelen, voor-
al niet over dien' smaak van een man. Mannen
doen dikwijls een' keuze, die mien niet zou ver
wachten en trouwen een' vrouw, die niet voor
hen past. De natuur heeft een eigenaardige
manier om haai' voorbeschikt doel te bereiken.
Terwijl' dit allés door haar hoofd1 ging,
hoorde zij het geluid van' voetstappen voor
zich en opkijkend stond zij van aangezicht tot
aangezicht tegenover dto- man in kwestie.
T ij had' haar gezien, voordat zij' hem zag
en dus was de verrassing geheel aan haar
kant.
„U schijnt verbaasd mij hier te zien?"
vroeg hij, terwijl een lief blosje haar wangen
©vertoog.
„Maar 't is u niet onaangenaam, hoop ik?"
„Hoe zoo? Neen,' natuurlijk niet. Waarom
zou ik het onaangenaam vinden?"
„U verliet ons onlangs 's avonds zoo op
eens. scheen wat ontstemd over iets."
„Ik wou liever niet zingen., want Ik was
moe en had mij niet geoefend."
vriendelijk van u dat
„Ja, dat weet ik. Ik ben een ongetrouwd
meisje op een bovenwoning dat klinkt
vreeselijk, niet?"
„Ik kan er niets vreeseljjks in vinden," zei
hij glimlachend. „Meu moet toch ergens wo
nen. Ik zou denken, dat het bewonen van een
bovenhuis veel minder lasten met zich brengt
dan van een heel huis."
„Dat is het juist," riep zij glimlachend.
„Ik heb beide geprobeerd, dus ik spreek uit
ondervin
„En toch zong u verrukkeüjk."
„Is 't waar? Het is
te zeggen. Mag u graag complimentjes ge
ven?"
„GewoonUjk niet," en hij glimlachte weer.
„Bovendien, waarom beschuldigt u mij
van complimentjes maken?"
„Omdat ik heel slecht zong."
„Dan zou ik gaarne het genoegen smaken
u goed te hooren zingen."
„Is dat weer als een compliment bedoeld?"
„Volstrekt niet. U is de laatste persoon in
de wereld, bij wien ik aan complimentjes
denken zou."
„Is dat zoo En zij keek hem glimlachend
recht in de oogen.
Hij aarzelde en zei toen: „Het komt mij
voor, dat u geen hoogen dunk van mij heeft,
miss Willoughby."
„Dan vergist u zich volkomen,"^! zij
limlachend. „Het is een feit, dat ik u zeer
oog acht. Daar, is dat niet oprecht?"
Het was nu zijn beurt om een kleur te krij
gen, maar gelukkig stond zijn door de zon
verbrande teint niet toe die te laten uitkomen.
„Het verheugt mij u dat te hooren zeggen,"
stamelde hij. „Misschien, dat wij in verloop
van tijd beter met elkaar bekend worden. Ik
geloof, dat ik een buurman van u ben. Ik
woon in Berkely Square."
„En bevalt Berkeley Mansions u?"
„Hoe weet u, dat (k in Berkeley Mansions
woon?" vroeg zij, waarbij zij even haai
wenkbrauwen optrok.
„Hoe? O, dat* is een lange geschiedenis.
Voor 't oogenblik is het voldoende, dat wij
buren zijn.
„Men heeft in Londen geen buren," zei zd;
met een afwezigen blik in haar oogen. „Ik
vind somtijds, dat het de eenzaamste plaats
op de wereld is."
„Voelt u zich wel eens eenzaam?"
„Af en toe, maar niet dikwijls. Er moet
zooveel gedaan worden en er zijn zoo weinig
handen om het te doen. Ik heb het te druk
om neerslachtig te zijn."
„Ja," zei. hij peinzend, „er is niets beters
dan arbeid om iemands gedachten van zich
zelf af te leiden. En toch maar nu aar
zelde hij.
„Ja?" vroeg zij.
Hij keek haar aan en glimlachte. „Ik begin
te denken," zei hij onverschrokken, „dat het
niet goed is voor n mensch om alleen te we
zen."
„O, dat hangt er geheel van af," zei zij
vroolijk lachend.
„Ja zeker," en hij sloeg zijn oogen neer.
Toen na een pauze: „Zul'len we hier niet eens
onder de boomen gaan zitten? U zal wél
moe zijn."
NO. 1022
Afdeeling Crisiszaken.
Bureau Nijverheid.
De Minister van Landbouw, Nijverheid1 en
Handel;
Gezien art 6 der Distributiewet 1916;
Heeft goedgevonden te bepalen
HET IS VERBODEN BAK- EN BRAAD
VET EN MARGARINE TE VERWER
KEN:
lo. in producten van bakkerij of banket
bakkerij;
2o. in hotels, restaurants, sociëteiten en
daarmede gelijkstaande inrichtingen
hiji het bereiden van spijzen.
De MAXIMUM CONSUMPTIEPRIJS van
VOLLE RAUWE MELK is door Z. Exc. dto
Minister van Landbouw, Nijverheid en Han
del bepaald -op 15 CENT voor den CONSU
MENT, terwijl in den prijs der GOEDKOO-
PE VOLLE RAUWE MELK VOOR ZIEKEN
EN ZWAKKEN GEEN WIJZIGINO IS
GEBRACHT.
H.H. HANDELAREN in REOEERINOS-
AARDAPPELEN wordt medegedeeld; dat de
IN ONTVANGSTNAME VAN AARDAP-
5ELEN kan geschieden op DINSDAG,
DONDERDAO en VRIJDAG VAN IEDERE
WEEK, 's namiddags tusschen 2 en 5 uur.
De BETALING moet geschieden bij de Fir
ma JAC. AL, Verdronkenoord 96.
HINDERWET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van ALKMAAR brengen ter al'gemeene ken
nis, dat heden op de gemeente-secretarie ter
visie is gelegd het aan hen ingediende ver
zoek met bijlagen van de firma P. Hekket
Co., aldaar, om vergunning tot het oprichten*
van een PAPIERWARENFABRIEK, waarin
een electro-motor van 4 P.K., dienende tot het
in werking brengen van diverse machines en
werktuigen, in het perceel Pieterstraat, hoek
Kanaalkade, Wijk B, No. 2.
Bezwaren tegen oeze oprichting kunnen
worden Ingediend ten raadhuize dezer ge
meente, mondeling op Zaterdag 27 October
e.k„ '8 voormiddags te elf uur en schriftelijk
vóór of op dien tijd. Gedurende drie dagen
vóór gemeldlen dag kan de verzoeker en hij,
die bezwaren heeft ingebracht, op de secreta
rie dezer gemeente van de ter zake ingekomen
schrifturen kennis nemen.
Alkmaar, den 13 October 1917.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
O. RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
lelden. Wij willen die oorzaken van den oor
log wegnemen.'"
jts-goeverneur
n'et in staat had verklaard het kabinet in
-Zweden onder de hem gestelde voorwaarden
te vormen, heeft de liberale partij-leider, pro
fessor Eden, opdracht gekregen een mint
rie samen te stellen.
geen stemming voor een meer bepaald per
soonlijk gesprek. Wanneer hij werk van Jane
„Ik ben niet in het minst moe, dank u, bo
vendien is het tijd voor mij om terug te
gaan."
„Noen, ga nu nog niet dadelijk heen," smeek
te hij, „Ik krijg zoo zelden de gelegenheid u
te spreken."
„Als ik voor goed naar de stad ga, zullen
wij, buren wordieni," zei ze lachend.
„Maar naar uw oordeel beteekent een buur
niels," zei hij ernstig.
Zij raakte eenlgszlns van haar stuk bij de
verandering van zijn toon cn haar hart be-
jfon wat onrustig te kloppen. Zij was echter
inliik
Bartell begon te maken, dan hoe minder zij
hem zag, hoe' beter. Als hij over Jane wenach-
te te spreken, dan lag het niet op haar weg
hem aan te moedigen. Jane was de laatste
persoon in de wereld' over wien zij wenschte
te praten.
„Ik heb niet gezegd, dat een buurman niets
beteekent," zei zij vroolijk. „Maar nu moet ik
op een draf weg. Ik ben veel langer uitgeble
ven dan mijn plan was."
„Ik hoop, dat in mijn geval een buurman
heel veel beteekent," waagde hij als een laat
ste woord op te merken en keek haar daarop
na terwijl zij zich verwijderde.
Hij richtte na eenige oogenblikken zijn schre
den naar een groepje boomen en ging daar
onder zitten. Zijn zenuwen trilden nog van
blijdschap over het samenzijn met Winifred
en toch scheen zij hem onbegrijpbaar als in
een droom toe. Het eene oogenblik was zij
verrukkelijk openhartig, het volgende tergend
terughoudend. Nu eens trok zij hem als een
magneet en dan weer liet zij een ijzeren
scherm tusschen hen vallen. Maar in welke
stemming hij haar tot dusver ook gezien had,
zij kwam hem altijd even verrukkelijk voor.
In het eerst was hij door haar uiterlijk be-
COURANT.
