DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. kderd en negentiende 4 aargang. 1917. No. 254 Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 8 maanden voor Alkmaar f LSD, franco deer het ge- heele Rijk f U5Ö. Afzonderlijke en bewijsnummer» 5 Cents. MAANDAG Per regel f 0.15. Bij groote eon traeten rabat. Groot© letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de X.Y. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HRRMr. COSTER ZOON, Yoordam C 9. 29 OCTOBER. FKPILLBTQM. Een man's werk. Prijs der gewone Adverteniiën ALKMAAR, 29 October. De operatie aan het Itoliaansch-Oostenrijk- sche front ontwikkelt zich voor de Du.it- schers en Oostenrijkers tot een grootsch, spannend krijgsbedrijf. Het geheele Italiaansche Isonzo-front is be zweken, al het grondgebied, dat de Italianen met zooveel moeite en opoffering in bijkans twee en een half jaar oorlogvoeren en in een twaalftal bloedige offensieven, hadden bezet en tot dusverre behouden, hebben ze in enkele dagen weer moeten opgeven, ^erdag reeds hadden ze 100.000 gevangenen en meer dan 700 stukken geschut aan de tegenstan ders moeten afstaan, wfcrden ze nog steeds scherp achtervolgd op hun eigen grondge bied, in de laagvlakte van Venetië, op sommi ge punten meer dan 15 K.M. van de grens. Het front, op drie plaatsen doorbroken, n.L bij Plezzo, Tohnein en Görz, is in korten tijd onhoudbaar geworden. Nergens konden de Italianen stand houden. De Monte Santo, dte sleutel van Triest genoemd, de hoekpijler van het front, bezweek, Görz of Gorcia, 9 Augustus 1916 genomen, moest worden ver laten, evenzoo Montfalcone, reeds den 9den juni 1915 bezet. De hoogvlakte van Bainsiz- za, de Heilige Geest en den Kuk moest veria ten en in de laagvlakte van Venetië Cividale bntruimd worden, eenige mijlen slechte van de belangrijkste stad Udine verwijderd. En waar zal de nieuwe Italiaansche lijn van weerstand liggen? „Onstuimig en onweer staanbaar rakken de onzen voort in de Vene- tiaansche laa-gvlajrte", zeggen de legerberich- ten uit Weenen en Berlijn. Het legerbericht uit Rome verklaart, dat de Italiaansche troe pen er ondanks hun dappere pogingen niet in slaagden den vijand- te beletten op den va der lands chen b'odem door te dringen, dat de Italiaansche linie volgens het vastgestelde plan terugwijkt en dat de dapperheid der soldaten, gedurende 2 Y» jaar aan den dag ge legd voor het oppercommando een waarborg is, dat het leger ook ditmaal zijn plicht zal weten te vervullen. Het is echter het Duitsch-Oostenrijksche legercommando stellig niet te doen geweest, enkel Triëst te redden zullen de plaatsna men, welke in het verleden zoo herhaaldelijk t ier werden genoemd, wel ooit in de legexbe- richten terugkeeren? Ongetwijfeld reikt het plan. heel wat verder. De allereerste bedoeling van de snel ont wikkelde operatie zal wel zijn ook het Itali aansche front in Zuid-Tirol te doen bezwijr ken. In Mei 1916 voordat Italië aan Dtlitsch- land den oorlog verklaard- had, hebben die Oostenrijkers een andere methode gevolgd. Zij vielen in Zuid-Tirol aan, in de hoop zoo ver te vorderen, dat de Isonzo-linie door die Italianen zou moeten worden teruggenomen, ten einde aan het gevaar van ito den rug aan gevallen en- afgesneden te worden, te ontko men. Die operatie is destijds niet tot ontwik keling gekomen mede doordat de Russen door een offensief den Italianen- te hulp kwa men. Thans, nu de Duitschers mede strijden, wordt een geheel andere methode gevolgd!, met aanvankelijk buitengewoon resultaat. Maar de Russen kunnen au ook niet meer voor een afleidingsoffensief zorgen. Juist die toestand aan het Russische front heeft het om- getwijfeld den Duitschers en Oostenrijkera mogelijk gemaakt met zooveel kracht op te treden. Niet onwaarschijnlijk is het dioel thans te pogen het Italiaansche front in- die zelfde positie te brengen en dan voordat de talrijke verwachte Amerikaansche troepen daar zijn aangekomen, op het westelijk oor- logstooneel een beslissing uit te lokken- tegen de Franschen en Engelschen. Immers mili taire deskundigen mogen zoo iets niet meer mogelijk achten, zij mogen verkondigen, dat de lijdelijke verdediging niet anders dan tot de nederlaag kan leiden, het Italiaansch-Oos- tenrijksche front leert het anders, toont aan, dat wanneer een actie maar voldoende krach tig wordt voorbereid en uitgevoerd en onder bekwame leidling staat (von Mackensen wordt hier alweer gesignaleerd), er na een tijdperk van passieve defensie, nog wel degelijk be langrijke, wellicht beslissende operaties ver wacht kunnen worden. Het zou er dan voor de Duitschers in het Westen op aan ko men nog enkele maanden de duwen en stoo- ten te verdragen, zoo goed en zoo kwaad alis dit gaat, hier en daar wat te wijken, maar over het geheel zich staande te houden, ten einde strakjes ook hier de houding van lijde lijke verdediging te kunnen laten varen en op den tegenstander in te stormen. Aan den anderen kant is er den Franschen en Engelschen thans alles aan gelegen om te traebtes, den Italianen hulp te verloenen, meer nog dan destijds de Russen. Immers zij zullen niet alleen de bondgenooten uit een buitengewoon netelilgen toestand, maar bo vendien zich zelf gaan helpen. Vandaar, dat een uiterst krachtig offensief in- het Westen tot de waarschijnlijkheden behoort. Hoe het echter ook zij en wat de toekomst ook moge opleveren, voorshands hebben de UM tooi a wnmiKTMf* IT) „Me dunkt, je kimt wel voor een paar mi nuten het werk op zij zetten. Wat? Ik ben gekomen om met je te spreken Waarom geef je mij geen stoel?" Bar (teil schuof een stoel naar hem toe en ging toen zeil zitten en wachtte. „Je hebt zeker gehoord, dat Adiela mij den bons heeft gegeven? Rondweg heeft gewei gerd met mij te trouwen. Wat?" „Neen," zei Bardiell hevig verschrikt. „Niet gehoord?" „Neen Adela was reeds naar bed toen ik gisterenavond thuis kwam. Zij voelde zich niet wel en vanmorgen ben ik vroeg uit huis gegaan. „En zij heeft het aan niemand verteld?" „Ik denk van niet Jane heeft er niets van gezegd." „Lieve deugd 1 Wel vriendlief, zij moet tot rede gebracht worden. Ik heb 't met eerlijke middelen beproefd," ging Fenlove voort ,,en je kunt niet zeggen, dat ik" geen geduld heb gehad. Ik zou natuurlijk graag willen, dat zij: uit eigen vrijen wil tot mij kwam, maar zij te weer beginneni te pruilen en heeft gezworen nooit met mij te zullen trouwen. Zij beweert, dat men op allesbehalve faire wijze partij van haar toestand heeft getrokken dat zij ge dwongen was en al die onzin meer. Ik heb haar gevleid en geflikflooid en ben boos op haar geworden, maar zij was niet te bewe gen Zoo verliet ik haar." „Ja?" „Wel, je weet, dat ik niet iemand ben die zich laat dwarsboomen. Ik laat een beleedi- niet op mij zitten. De heb altijd nog een tste kaart om uit te spelen." Bardiell werd bleek en zjjn mondhoeken zakten, maar hij zei niets. „En je kunt er je laatste sixpence om ver wedden, Bardell, dat ik dlic ga uitspelen Wat?" Bardell bleef zwijgen. „Je behoeft niet zoo onnoozel te kijken." ging Eenlove voort. „Een overeenkomst is een overeenkomst." Ik heb mijn best gedaan," mompelde Bar dell. „Toegestemd. Nu moet je het ergste doen Als Adiela niet met mij wil trouwen om mij nentwil, dan moet zij dat doen ter wille van jou." „Wil je haar dat zeggen?" „Neen, ik zeg haar dat niet. Ik zal die aan gename taak aan jou overlaten. „En stel eens, dat ik weiger?" De kleur keerde terug en hij zette zich in postuur Fenlove lachte schamper. „Je zult niet wei geren, vriendlief. Dat durf je niet." „Wees daar niet al te zeker van." „Ik ben er zeker van. Bij de eerste stommi teit, die je begaat, zal ik je uit de sportclub werken." „Dat kun je niet.'" „Kan ik dat niet?" „Neen, dat kun je niet." ren love lachte spotachtig. „Je kunt dat niet, omdat ik reeds voor mijn lidmaatschap heb bedankt", zei Bardell be daard „Bedankt?" „Een maand geleden. Ik had er van. Ik ben ziek van den heelen rommel; ben een dwaas geweest." „Niemand zal zich d!e moeite geven die be wering tegen te spreken", zei Fenlove scherp. „Nu word je verstandig." ,,Dat hoop ik." Fenlove Liet zijn tanden zien en bewaarde Duitschers en Oostenrijkers Italië in ear ui terst kritieken toestand, en de onzijdige we reld in spanning gebracht. De geduchte Italiaansche tegenslag valt noodlottig samen met de Italiaansche crisis. Er is daaromtrent niets naders mede te deelen de koning heeft met enkele staats lieden, o. a. cte heeren Sonnino en' Orlando geconfereerd maar het Laat zich denken, dat dte oplossing van de crisis door de mili taire gebeurtenissen zeer ernstig beïnvloed wordt Een zonderling gerucht komt er uit Parijs. Reuter meldt, dat er huiszoekingen in de Fransche hoofdstad hebben plaats gehad, waarbij verscheiden dépots van verboden wa pens ontdekt zijn, welke in verband staan met een poging, om een burgeroorlog uit te lok ken door de burgers tegen elkaar te wapenen. In Duitschiand moet thans de kwestie van het rijkskanselterBchap opgelost zijn. Het heet oat de keizer de noodzakelijkheid van het af treden van dr. Michaëlis beeft ingezien en dat diens opvolger nog heden zal worden be noemd OOSTENRIJK. OOSTENRIJK EN DE VREDE. De Oostenrijksche minister-president ver klaarde bij de behandeling der vooxloopige begrootingen in het Heerenhuis, dat de oor logstoestand van Oostenrijk-Hongarije zoo gunstig mogelijk is. Allés wat door onze handen en die der bondgenooten is gevallen, zeide hij, bleef behouden, terwijl bovendien nog vete en belangrijke punten- door ons mili tair bezet zijn. Toch zijn onze oorlogsdoel einden dezelfde gebleven als die waarvoor wij de wapens hebben opgenomende verde diging van ons bestaan, de verzekering van onze vrijheid en onafhankelijkheid, waarbor gen voor onze aanspraken op gelijkberech tigdheid bij het deelnemen aan de vredelie vende mededinging. Dat alles zal ons een be tere toekomst bezorgen. Onze militaire suc cessen zijn bewijzen voor onze onoverwinne lijkheid. en onze innerlijke weerstandskracht. Hierdoor en door onze zoo weinig agressie ve oorlogsdoeleinden, waardoor de vijand in 't minst niet wordt gedreigd, waren wij ge rechtigd het eerst het vredeswoord uit te spreken en onze bereidwilligheid tot onder handeling te kennen te geven. Wij, hebben sindsdien ons steeds tot vrede-sluiitn bereid verklaard en wij blijven- dat doen. Wij willen de onderhandelingen openen, zoodra de v-ij and met dezelfde bedoelingen als wij bezield is, d.w.z. ons geen eenzijdige en gewelddadi ge oorlogsdbeleinden op wil dringen, doch den- grondslag wil leggen voor een vredelie vende en gelijkberechtigde verhouding tos- schen de staten. Helaas heeft de tegenstander tegenover onze duidelijke en eenvoudige doel einden dikwijls onduidelijke eischen gesteld. Tegelijkertijd toont hij echter een neiging ons een oogenblik het stilzwijgen. „Kijk eens hier, vriendlief', zei hij eindelijk. „Je lid maatschap van de club is een zaak van wei nig belang. Mogelijk heb je er goed aan ge daan met te bedanken. Je was niet op je plaats tusschen heeren." „Dank je."' Fenlove keek Bardell achterdochtig aan. Dit vertoon van stijfkoppigheid of domheid stond hem niet aan. Het was tets nieuws en onverwachts Bardell was in den laateten tijd zeer vemtderd1; hij had dat reeds eerdgr op- gemerkr Hij was kalmer, nadenkender ge worden, in zekeren zin waardiger. Er was likken van den een of andieren lord, die zijn pad kruiste, dat het de eerzucht van zijn le ven was op vriendschappelijken voet te ko men met de aristocratie. Nu had- er een veran dering met hem plaats gegrepen een ver andering zoo subtiel, dat Hij die niet kon om schrijven. Fenlove stond van zijn stoel op en begon' als een verwoede haan in de kamer op en- neer te stappen. Hij stak de duimen in de armsgaten van zijn vest, zette zijn borst voor uit en keek buitengewoon woest. „Je schijnt vanmorgen in een vreemde stem ming", zei hij eindelijk „Dat ben Lk." „Ik kan je echter verzekeren, dat het jejgeen zier zal helpen of je al probeert mij te bruta- liseeren. Ik houd je in de holte van mijn hand. Wat?" „Mogelijk wel." „Mogelijk' wel vroeg Fenlove spijtig. „Daaromtrent bestaat geen twijfel. Je bent in mijn macht en je weet dat. Ik behoef slechts één woord te zeggen" hij ging voor zijn slachtoffer staan „ik behoef slechts één woord te zeggen", herhaalde hij, „en je positie in die city van Londen is nog te willen overweldigen en slaat hij een zóó uitdagenden toon aan, dat men niet aan den indruk kan ontkomen, dat het niet gaat om het een of ander positief oorlogsdoel, maar om zoodanige ftischen, dat de vrede bij voor baat onmogelijk is. Indien de vijand die hou ding blijft aannemen, dan kunnen wij, naast onze bereidwilligheid tot den vrede, natuur lijk geen andere houding aannemen dan dte van de meest vastberaden oorlogvoering, waardoor wij den tegenstander ten slotte duidelijk zullen maken, dat zijne plannen van eenigerlei verkrachting onzer zelfstandigheid absurd zijn, dat wij, als het wezen moet, ook in staat zijn hem tot -den vrede te dwingen. Wij zijn er zeker van, dat ons dit in samen werking met onze bondgenooten, wier vriendschap en trouw door de diensten op het oorlogsveld zijn beklachtigd, zal geluk ken. (Levendige toejuiching). Cte minister-presidtent legde den nadruk op de noodzakelijkheid van innige samenwerking tusschen regeering en volksvertegenwoordi ging en verklaarde, dat waar de volken tegen woordig zelf oorlog voeren, ze ook zelf ge-, reehtigd zijn tot het sluiten van vrede. (Leven dige instemming). VARIA. AANVAARDING VAN HET PpOLSCHE AGENTSCHAP. In het koninklijk slot te Warchau had eer gisteren de installatie van dien Poolschen re- gentsehapsraad plaats. Na gelukwenschea aan den gmeraal-gou- verneur von Besier en graaf Szepticki, werd door den regentschapsraad van Ostrowski, de dlank van het Poolsche volk overgebracht aan den twee verbonden monarchen. Hierna volg de eeni dienst in die St. Johannes kathedraal, waar den leden van den regentschapsraad de eed werd afgenomen. Van dien kansel werd het nieuwe regeer ingsmanlfeat afgelezen: Hierin wordt on. gezegd, dia-t de regent- raad het gezag zal uitoefenen tot welzijn van het algemeen en tot vaste grondvesting van de onafhankelijkheid, macht, roem en vrijheid van het Poolsche vaderland. Hij wil die matie de staatkundige onafhan kelijkheid- brengen op den grondslag van de manifesten, welke door de monarchen der bei de centrale mogendheden in November 1916 en September 1917 werden uitgevaardigd. Hij wii die grondsalg leggen voor de onaf- hankelijkm macht der Poolsche staat, met een krachtige regeering en een eigen krijgs macht. Verder wordt in het manifest gesproken over de meer dan honderdjarige overheer- schtag van het Poolsche volk en wordt er een beroep gedaan op de scheppende kracht van h i geheele volk. Het eindigt dan met de vol- ïde oproeping: gen dte oproeping „PolenI allen, zonder onderscheid van ouderdom, stand of geloof, roepen wij uit naam van het welzijn des vaderland op tot standvastigheid1 en tticht, tot krachtige onder steuning van den Regentschapsraad zoowel als van de door mij in het leven te roepen re geering en den staatsraad. Wij roepen u, volk van Polen, dat sedert eeuwen onzen niet d a t waard", en hij knipte met zijn duim en vinger ouder Bardell's neus. Bardell werd beurtelings rood en bleek. „Welnu?" vroeg hij bedaard. „Ik ben van plan van mijn macht gebruik te maken. Begrijp ie?" „Wil je, dat ik dit zal beschouwen ais een bedreiging, die boven het hoofd mijner doch ter hangt?" „Juist." Bardell balde plotseling zijn vuist, „lk zal jou eerst vernietigen", zei hij met vlammende eslove wedt cm slop achteruit, alsoi hij een slag had ontvangen. Een oogenblik heerschle er diepe stilte. Toen sprak 1 entove weer. Zijn oogen fonkelden, zijn lippen wa ren aaamgetiokken boven zijn glinsterende tanden. „Meen je datl Wat?" siste hij. „Dan, bij „Het zou niets baten", beweerde Bardell norsch. Hij had snel nagedacht en er was plotseling een idee bij hem opgekomen Hij zou met de wolven meehuilen. De tijd zou op zijn rand kunnen zijn. In deze wisselval lige wereld kon van alles gebeuren „Het zou tot niets leiden", herhaalde hij. „Het zou het doel verijdelen, dat je beoogt." „Werkelijk?" vroeg Fenlove met een grijns. „Het brengt ons niets verder of wij al onze bedaardheid verliezen en de feiten ignoree- ren", ging Bardell voort. „Welnu, wat zijn de feiten? Adela is weer de oude. Dat valt niet te ontkennen-. Zij is niet langer lijdelijk en volgzaam en zonder wil. Zij voelt alles scherp, misschien is zij gevoeliger dan zij ooit vroeger in haar leven is geweest „En wat zou dat dan „Lichamelijk echter bezit zij nauwelijks de kracht van een jong poesje", beweerde Bar dell. „Het zal weken duren voordat zij weer geheel óp krachten is. Als zij in haar tegen- woord-igen toestand weer een schok kreeg zetu die noodlottig kunnen zijn. Denk je, dat KENNISGEVING. Het HOOFD van het Plaatselijk Bestuur te ALKMAAR brengt, op grond van artikel 1 der Wet van 22 Mei 1845 (Staatsblad No. 22) ter kennis dter ingezetenen, dat bij hem inge komen en aan den Ontvanger der Rijks Direc te Belastingen binnen deze Gemeente tier tor vordering zijn overgegeven: DE KOHIEREN DER PERSONEELE BELASTING No. 2 en 10, voor het dienstjaar 1917, executoir verklaard door den Directeur der Directe Belastingen in Noord-Holland te Am sterdam den 27 October 1917, (Nos. 749 en 750), dat ieder verplicht is zijn aanslag, op den bij de Wet bepaalden voet,- te voldoen en dat heden ingaat de termijn van zes weken binnen welken daartegen bezwaarschriften kunnen worden ingediend. Alkmaar, den 29 October 1917. Het Hoofd van het Plaatselijk Bestuur voorac O. RIPPING. grond- bebouwt en zwoegt In onze fabrieken en mijnen, tot den gemeenschappelijke! arbeid voor het vurig beminde Polen op.' KORTE BERICHTEN. Den redacteur van het geschorste blad Zukunft, Maximilian Harden, ls het titan» verboden redevoeringen te houden in het Duitsche rijk. De Kölm Ztg. deelt mede dat niet alleen de Noorachen poolreiziger Amundaen zijn Duitsche ridderorde aan dien Duitschen ge zant heeft teruggezonden, doch ook de pool reiziger Iverdrup. Uit Madrid wondt gemeld dat het Spaansche ministerie is afgetreden. Volgens het Hamburger Fremdenbl. is tegen den directeur van de vrouwenkliniek te Jena een disciplinair strafproces aanhangig gemaakt, volgens het sedert vijf jaar zonder noodzaak verrichten van operates. Te Parijs heeft Zaterdagavond een huiszoeking plaats gehad to de redactte-bu- reaux van de Action franfaise." Prins Christiaan van Sbeeswijk Holsteln, echtgenoot van prinse? Helena, ou-dtote doch ter van koningin Victoria van Engeland, 1* gisteravond te Londen overleden. Door het Karolinische instituut te Stock holm is besloten, dit jaar de Nobel-prljs voor de Medicijnen niet te verdeelen. Het is de tegenwoordige Grieksche re geer tog gelukt de cijferiode der telegramwis seling van het Qrieksche hof te ontdekken. Men zal dan wel weer voor nieuwe onthullin gen komen te staan. In Duitschiand worden de loonen van het spoorwegpersoneel met 10 pet. verhoogd en de duurtebijslagen der arbeiders aanmer kelijk venne Alle kamers van koophandel to Saksen hebben met klem geprotesteerd tegen de ver hooging der vrachtprijzen voor de sneltreinen. In het Oostenrijksche Heerenhuls werd de oorlogsbelasting to tweede en derde lezing aangenomen. ik mijn dochter wil vermoorden „Vermoorden? Malligheid", zei Fenlove bits. „Neem mij niet kwalijk", zei Bardell met een zweem van waardigheid in zijn manier van, doen. „Ik weet wat ik zeg. Adela bedt een zeer kritieken tijd doorgemaakt en zi ls nog niet buiten gevaar. Zij heeft reeds twee shokken gehad: de eerste was heel ernstig, de tweede heeft op e$n haar na een eind aan haar leven gemaaid ten aanval van menin- itis is niet iets om mee te gekscheren. Een erde schok to haar tegeuwodrdlgen, zwak ken toestand zou haar dood wezen; zij zou als een waskaars uitgaan." „Dat geloof lk niet." „Wil je het riskoeren?" Fenlove kwam terug en ging weer zitten. Er was ongetwijfeld waarheid in Bardell's beweging. Bardell trok partij van het voordeel, dat hij had behaald. „Adela ziet hoog tegen mij op," ging hij voort. „Zij gelooft in mij. Dat doen allen- to Huntley en to den omtrek. Ik ben daar een persoon van vrij groot gewicht, in vele opzicinten de gewichtigste man van het district. Denk nu zelf maar eens na. Stel je zelf to Adela's plaats. Neem eens aan, dat ik haar ga vertellen, dat als zij niet met je trouwt ik een verloren man ben. Ik zeg je, dat zij het stellig zou besterven. Als ik dood thuis werd gebracht, zou dat daarbij vergeleken niets wezen-. Zij zou mij liever morgen dood zien dan onteerd. Ik ben haar, weet hoe edel- denken-d zij is, welk een waarde zij hecht aan eer en rechtschapenheid, weet welk een on wrikbaar vertrouwen zij in mij stelt. De beide schokken, die zij heeft ontvangen, zouden daarbij vergeleken n-iets beteekenen. Het zou den grondslag aan alles ontnemen. Ik her haal, dat zij Set zou bestoven." Wordt vervolgd ALRMAARSCHE COURANT. h—gp ürtm« n vnn

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1917 | | pagina 1