DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
kderd en negentiende 4 aargang.
1917.
No. 254
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling
per 8 maanden voor Alkmaar f LSD, franco deer het ge-
heele Rijk f U5Ö.
Afzonderlijke en bewijsnummer» 5 Cents.
MAANDAG
Per regel f 0.15. Bij groote eon traeten rabat. Groot©
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de X.Y. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HRRMr. COSTER ZOON, Yoordam C 9.
29 OCTOBER.
FKPILLBTQM.
Een man's werk.
Prijs der gewone Adverteniiën
ALKMAAR, 29 October.
De operatie aan het Itoliaansch-Oostenrijk-
sche front ontwikkelt zich voor de Du.it-
schers en Oostenrijkers tot een grootsch,
spannend krijgsbedrijf.
Het geheele Italiaansche Isonzo-front is be
zweken, al het grondgebied, dat de Italianen
met zooveel moeite en opoffering in bijkans
twee en een half jaar oorlogvoeren en in een
twaalftal bloedige offensieven, hadden
bezet en tot dusverre behouden, hebben ze in
enkele dagen weer moeten opgeven, ^erdag
reeds hadden ze 100.000 gevangenen en meer
dan 700 stukken geschut aan de tegenstan
ders moeten afstaan, wfcrden ze nog steeds
scherp achtervolgd op hun eigen grondge
bied, in de laagvlakte van Venetië, op sommi
ge punten meer dan 15 K.M. van de grens.
Het front, op drie plaatsen doorbroken,
n.L bij Plezzo, Tohnein en Görz, is in korten
tijd onhoudbaar geworden. Nergens konden
de Italianen stand houden. De Monte Santo,
dte sleutel van Triest genoemd, de hoekpijler
van het front, bezweek, Görz of Gorcia, 9
Augustus 1916 genomen, moest worden ver
laten, evenzoo Montfalcone, reeds den 9den
juni 1915 bezet. De hoogvlakte van Bainsiz-
za, de Heilige Geest en den Kuk moest veria
ten en in de laagvlakte van Venetië Cividale
bntruimd worden, eenige mijlen slechte van
de belangrijkste stad Udine verwijderd. En
waar zal de nieuwe Italiaansche lijn van
weerstand liggen? „Onstuimig en onweer
staanbaar rakken de onzen voort in de Vene-
tiaansche laa-gvlajrte", zeggen de legerberich-
ten uit Weenen en Berlijn. Het legerbericht
uit Rome verklaart, dat de Italiaansche troe
pen er ondanks hun dappere pogingen niet
in slaagden den vijand- te beletten op den va
der lands chen b'odem door te dringen, dat de
Italiaansche linie volgens het vastgestelde
plan terugwijkt en dat de dapperheid der
soldaten, gedurende 2 Y» jaar aan den dag ge
legd voor het oppercommando een waarborg
is, dat het leger ook ditmaal zijn plicht zal
weten te vervullen.
Het is echter het Duitsch-Oostenrijksche
legercommando stellig niet te doen geweest,
enkel Triëst te redden zullen de plaatsna
men, welke in het verleden zoo herhaaldelijk
t ier werden genoemd, wel ooit in de legexbe-
richten terugkeeren? Ongetwijfeld reikt het
plan. heel wat verder.
De allereerste bedoeling van de snel ont
wikkelde operatie zal wel zijn ook het Itali
aansche front in Zuid-Tirol te doen bezwijr
ken.
In Mei 1916 voordat Italië aan Dtlitsch-
land den oorlog verklaard- had, hebben die
Oostenrijkers een andere methode gevolgd.
Zij vielen in Zuid-Tirol aan, in de hoop zoo
ver te vorderen, dat de Isonzo-linie door die
Italianen zou moeten worden teruggenomen,
ten einde aan het gevaar van ito den rug aan
gevallen en- afgesneden te worden, te ontko
men. Die operatie is destijds niet tot ontwik
keling gekomen mede doordat de Russen
door een offensief den Italianen- te hulp kwa
men. Thans, nu de Duitschers mede strijden,
wordt een geheel andere methode gevolgd!,
met aanvankelijk buitengewoon resultaat.
Maar de Russen kunnen au ook niet meer
voor een afleidingsoffensief zorgen. Juist die
toestand aan het Russische front heeft het om-
getwijfeld den Duitschers en Oostenrijkera
mogelijk gemaakt met zooveel kracht op te
treden. Niet onwaarschijnlijk is het dioel
thans te pogen het Italiaansche front in- die
zelfde positie te brengen en dan voordat de
talrijke verwachte Amerikaansche troepen
daar zijn aangekomen, op het westelijk oor-
logstooneel een beslissing uit te lokken- tegen
de Franschen en Engelschen. Immers mili
taire deskundigen mogen zoo iets niet meer
mogelijk achten, zij mogen verkondigen, dat
de lijdelijke verdediging niet anders dan tot
de nederlaag kan leiden, het Italiaansch-Oos-
tenrijksche front leert het anders, toont aan,
dat wanneer een actie maar voldoende krach
tig wordt voorbereid en uitgevoerd en onder
bekwame leidling staat (von Mackensen wordt
hier alweer gesignaleerd), er na een tijdperk
van passieve defensie, nog wel degelijk be
langrijke, wellicht beslissende operaties ver
wacht kunnen worden. Het zou er dan
voor de Duitschers in het Westen op aan ko
men nog enkele maanden de duwen en stoo-
ten te verdragen, zoo goed en zoo kwaad alis
dit gaat, hier en daar wat te wijken, maar
over het geheel zich staande te houden, ten
einde strakjes ook hier de houding van lijde
lijke verdediging te kunnen laten varen en op
den tegenstander in te stormen.
Aan den anderen kant is er den Franschen
en Engelschen thans alles aan gelegen om
te traebtes, den Italianen hulp te verloenen,
meer nog dan destijds de Russen. Immers zij
zullen niet alleen de bondgenooten uit een
buitengewoon netelilgen toestand, maar bo
vendien zich zelf gaan helpen. Vandaar, dat
een uiterst krachtig offensief in- het Westen
tot de waarschijnlijkheden behoort.
Hoe het echter ook zij en wat de toekomst
ook moge opleveren, voorshands hebben de
UM tooi
a wnmiKTMf*
IT)
„Me dunkt, je kimt wel voor een paar mi
nuten het werk op zij zetten. Wat? Ik ben
gekomen om met je te spreken Waarom geef
je mij geen stoel?"
Bar (teil schuof een stoel naar hem toe en
ging toen zeil zitten en wachtte.
„Je hebt zeker gehoord, dat Adiela mij den
bons heeft gegeven? Rondweg heeft gewei
gerd met mij te trouwen. Wat?"
„Neen," zei Bardiell hevig verschrikt.
„Niet gehoord?"
„Neen Adela was reeds naar bed toen ik
gisterenavond thuis kwam. Zij voelde zich
niet wel en vanmorgen ben ik vroeg uit huis
gegaan.
„En zij heeft het aan niemand verteld?"
„Ik denk van niet Jane heeft er niets van
gezegd."
„Lieve deugd 1 Wel vriendlief, zij moet tot
rede gebracht worden. Ik heb 't met eerlijke
middelen beproefd," ging Fenlove voort ,,en
je kunt niet zeggen, dat ik" geen geduld heb
gehad. Ik zou natuurlijk graag willen, dat zij:
uit eigen vrijen wil tot mij kwam, maar zij te
weer beginneni te pruilen en heeft gezworen
nooit met mij te zullen trouwen. Zij beweert,
dat men op allesbehalve faire wijze partij van
haar toestand heeft getrokken dat zij ge
dwongen was en al die onzin meer. Ik heb
haar gevleid en geflikflooid en ben boos op
haar geworden, maar zij was niet te bewe
gen Zoo verliet ik haar."
„Ja?"
„Wel, je weet, dat ik niet iemand ben die
zich laat dwarsboomen. Ik laat een beleedi-
niet op mij zitten. De heb altijd nog een
tste kaart om uit te spelen."
Bardiell werd bleek en zjjn mondhoeken
zakten, maar hij zei niets.
„En je kunt er je laatste sixpence om ver
wedden, Bardell, dat ik dlic ga uitspelen
Wat?"
Bardell bleef zwijgen.
„Je behoeft niet zoo onnoozel te kijken."
ging Eenlove voort. „Een overeenkomst is
een overeenkomst."
Ik heb mijn best gedaan," mompelde Bar
dell.
„Toegestemd. Nu moet je het ergste doen
Als Adiela niet met mij wil trouwen om mij
nentwil, dan moet zij dat doen ter wille van
jou."
„Wil je haar dat zeggen?"
„Neen, ik zeg haar dat niet. Ik zal die aan
gename taak aan jou overlaten.
„En stel eens, dat ik weiger?" De kleur
keerde terug en hij zette zich in postuur
Fenlove lachte schamper. „Je zult niet wei
geren, vriendlief. Dat durf je niet."
„Wees daar niet al te zeker van."
„Ik ben er zeker van. Bij de eerste stommi
teit, die je begaat, zal ik je uit de sportclub
werken."
„Dat kun je niet.'"
„Kan ik dat niet?"
„Neen, dat kun je niet."
ren love lachte spotachtig.
„Je kunt dat niet, omdat ik reeds voor mijn
lidmaatschap heb bedankt", zei Bardell be
daard
„Bedankt?"
„Een maand geleden. Ik had er
van. Ik ben ziek van den heelen rommel;
ben een dwaas geweest."
„Niemand zal zich d!e moeite geven die be
wering tegen te spreken", zei Fenlove scherp.
„Nu word je verstandig."
,,Dat hoop ik."
Fenlove Liet zijn tanden zien en bewaarde
Duitschers en Oostenrijkers Italië in ear ui
terst kritieken toestand, en de onzijdige we
reld in spanning gebracht.
De geduchte Italiaansche tegenslag valt
noodlottig samen met de Italiaansche crisis.
Er is daaromtrent niets naders mede te
deelen de koning heeft met enkele staats
lieden, o. a. cte heeren Sonnino en' Orlando
geconfereerd maar het Laat zich denken,
dat dte oplossing van de crisis door de mili
taire gebeurtenissen zeer ernstig beïnvloed
wordt
Een zonderling gerucht komt er uit Parijs.
Reuter meldt, dat er huiszoekingen in de
Fransche hoofdstad hebben plaats gehad,
waarbij verscheiden dépots van verboden wa
pens ontdekt zijn, welke in verband staan met
een poging, om een burgeroorlog uit te lok
ken door de burgers tegen elkaar te wapenen.
In Duitschiand moet thans de kwestie van
het rijkskanselterBchap opgelost zijn. Het heet
oat de keizer de noodzakelijkheid van het af
treden van dr. Michaëlis beeft ingezien en
dat diens opvolger nog heden zal worden be
noemd
OOSTENRIJK.
OOSTENRIJK EN DE VREDE.
De Oostenrijksche minister-president ver
klaarde bij de behandeling der vooxloopige
begrootingen in het Heerenhuis, dat de oor
logstoestand van Oostenrijk-Hongarije zoo
gunstig mogelijk is. Allés wat door onze
handen en die der bondgenooten is gevallen,
zeide hij, bleef behouden, terwijl bovendien
nog vete en belangrijke punten- door ons mili
tair bezet zijn. Toch zijn onze oorlogsdoel
einden dezelfde gebleven als die waarvoor
wij de wapens hebben opgenomende verde
diging van ons bestaan, de verzekering van
onze vrijheid en onafhankelijkheid, waarbor
gen voor onze aanspraken op gelijkberech
tigdheid bij het deelnemen aan de vredelie
vende mededinging. Dat alles zal ons een be
tere toekomst bezorgen. Onze militaire suc
cessen zijn bewijzen voor onze onoverwinne
lijkheid. en onze innerlijke weerstandskracht.
Hierdoor en door onze zoo weinig agressie
ve oorlogsdoeleinden, waardoor de vijand in
't minst niet wordt gedreigd, waren wij ge
rechtigd het eerst het vredeswoord uit te
spreken en onze bereidwilligheid tot onder
handeling te kennen te geven. Wij, hebben
sindsdien ons steeds tot vrede-sluiitn bereid
verklaard en wij blijven- dat doen. Wij willen
de onderhandelingen openen, zoodra de v-ij
and met dezelfde bedoelingen als wij bezield
is, d.w.z. ons geen eenzijdige en gewelddadi
ge oorlogsdbeleinden op wil dringen, doch
den- grondslag wil leggen voor een vredelie
vende en gelijkberechtigde verhouding tos-
schen de staten. Helaas heeft de tegenstander
tegenover onze duidelijke en eenvoudige doel
einden dikwijls onduidelijke eischen gesteld.
Tegelijkertijd toont hij echter een neiging ons
een oogenblik het stilzwijgen. „Kijk eens
hier, vriendlief', zei hij eindelijk. „Je lid
maatschap van de club is een zaak van wei
nig belang. Mogelijk heb je er goed aan ge
daan met te bedanken. Je was niet op je
plaats tusschen heeren."
„Dank je."'
Fenlove keek Bardell achterdochtig aan.
Dit vertoon van stijfkoppigheid of domheid
stond hem niet aan. Het was tets nieuws en
onverwachts Bardell was in den laateten tijd
zeer vemtderd1; hij had dat reeds eerdgr op-
gemerkr Hij was kalmer, nadenkender ge
worden, in zekeren zin waardiger. Er was
likken van den een of andieren lord, die zijn
pad kruiste, dat het de eerzucht van zijn le
ven was op vriendschappelijken voet te ko
men met de aristocratie. Nu had- er een veran
dering met hem plaats gegrepen een ver
andering zoo subtiel, dat Hij die niet kon om
schrijven.
Fenlove stond van zijn stoel op en begon'
als een verwoede haan in de kamer op en-
neer te stappen. Hij stak de duimen in de
armsgaten van zijn vest, zette zijn borst voor
uit en keek buitengewoon woest.
„Je schijnt vanmorgen in een vreemde stem
ming", zei hij eindelijk
„Dat ben Lk."
„Ik kan je echter verzekeren, dat het jejgeen
zier zal helpen of je al probeert mij te bruta-
liseeren. Ik houd je in de holte van mijn
hand. Wat?"
„Mogelijk wel."
„Mogelijk' wel vroeg Fenlove spijtig.
„Daaromtrent bestaat geen twijfel. Je bent
in mijn macht en je weet dat. Ik behoef
slechts één woord te zeggen" hij ging
voor zijn slachtoffer staan „ik behoef
slechts één woord te zeggen", herhaalde hij,
„en je positie in die city van Londen is nog
te willen overweldigen en slaat hij een zóó
uitdagenden toon aan, dat men niet aan den
indruk kan ontkomen, dat het niet gaat om
het een of ander positief oorlogsdoel, maar
om zoodanige ftischen, dat de vrede bij voor
baat onmogelijk is. Indien de vijand die hou
ding blijft aannemen, dan kunnen wij, naast
onze bereidwilligheid tot den vrede, natuur
lijk geen andere houding aannemen dan dte
van de meest vastberaden oorlogvoering,
waardoor wij den tegenstander ten slotte
duidelijk zullen maken, dat zijne plannen van
eenigerlei verkrachting onzer zelfstandigheid
absurd zijn, dat wij, als het wezen moet, ook
in staat zijn hem tot -den vrede te dwingen.
Wij zijn er zeker van, dat ons dit in samen
werking met onze bondgenooten, wier
vriendschap en trouw door de diensten op
het oorlogsveld zijn beklachtigd, zal geluk
ken. (Levendige toejuiching).
Cte minister-presidtent legde den nadruk op
de noodzakelijkheid van innige samenwerking
tusschen regeering en volksvertegenwoordi
ging en verklaarde, dat waar de volken tegen
woordig zelf oorlog voeren, ze ook zelf ge-,
reehtigd zijn tot het sluiten van vrede. (Leven
dige instemming).
VARIA.
AANVAARDING VAN HET PpOLSCHE
AGENTSCHAP.
In het koninklijk slot te Warchau had eer
gisteren de installatie van dien Poolschen re-
gentsehapsraad plaats.
Na gelukwenschea aan den gmeraal-gou-
verneur von Besier en graaf Szepticki, werd
door den regentschapsraad van Ostrowski, de
dlank van het Poolsche volk overgebracht aan
den twee verbonden monarchen. Hierna volg
de eeni dienst in die St. Johannes kathedraal,
waar den leden van den regentschapsraad de
eed werd afgenomen. Van dien kansel werd
het nieuwe regeer ingsmanlfeat afgelezen:
Hierin wordt on. gezegd, dia-t de regent-
raad het gezag zal uitoefenen tot welzijn van
het algemeen en tot vaste grondvesting van
de onafhankelijkheid, macht, roem en vrijheid
van het Poolsche vaderland.
Hij wil die matie de staatkundige onafhan
kelijkheid- brengen op den grondslag van de
manifesten, welke door de monarchen der bei
de centrale mogendheden in November 1916
en September 1917 werden uitgevaardigd.
Hij wii die grondsalg leggen voor de onaf-
hankelijkm macht der Poolsche staat, met
een krachtige regeering en een eigen krijgs
macht.
Verder wordt in het manifest gesproken
over de meer dan honderdjarige overheer-
schtag van het Poolsche volk en wordt er een
beroep gedaan op de scheppende kracht van
h i geheele volk. Het eindigt dan met de vol-
ïde oproeping:
gen dte oproeping
„PolenI allen, zonder onderscheid van
ouderdom, stand of geloof, roepen wij uit
naam van het welzijn des vaderland op tot
standvastigheid1 en tticht, tot krachtige onder
steuning van den Regentschapsraad zoowel
als van de door mij in het leven te roepen re
geering en den staatsraad. Wij roepen u,
volk van Polen, dat sedert eeuwen onzen
niet d a t waard", en hij knipte met zijn
duim en vinger ouder Bardell's neus.
Bardell werd beurtelings rood en bleek.
„Welnu?" vroeg hij bedaard.
„Ik ben van plan van mijn macht gebruik
te maken. Begrijp ie?"
„Wil je, dat ik dit zal beschouwen ais een
bedreiging, die boven het hoofd mijner doch
ter hangt?"
„Juist."
Bardell balde plotseling zijn vuist, „lk zal
jou eerst vernietigen", zei hij met vlammende
eslove wedt cm slop achteruit, alsoi hij
een slag had ontvangen. Een oogenblik
heerschle er diepe stilte. Toen sprak 1 entove
weer. Zijn oogen fonkelden, zijn lippen wa
ren aaamgetiokken boven zijn glinsterende
tanden. „Meen je datl Wat?" siste hij. „Dan,
bij
„Het zou niets baten", beweerde Bardell
norsch. Hij had snel nagedacht en er was
plotseling een idee bij hem opgekomen Hij
zou met de wolven meehuilen. De tijd zou
op zijn rand kunnen zijn. In deze wisselval
lige wereld kon van alles gebeuren
„Het zou tot niets leiden", herhaalde hij.
„Het zou het doel verijdelen, dat je beoogt."
„Werkelijk?" vroeg Fenlove met een grijns.
„Het brengt ons niets verder of wij al onze
bedaardheid verliezen en de feiten ignoree-
ren", ging Bardell voort. „Welnu, wat zijn
de feiten? Adela is weer de oude. Dat valt
niet te ontkennen-. Zij is niet langer lijdelijk
en volgzaam en zonder wil. Zij voelt alles
scherp, misschien is zij gevoeliger dan zij
ooit vroeger in haar leven is geweest
„En wat zou dat dan
„Lichamelijk echter bezit zij nauwelijks de
kracht van een jong poesje", beweerde Bar
dell. „Het zal weken duren voordat zij weer
geheel óp krachten is. Als zij in haar tegen-
woord-igen toestand weer een schok kreeg
zetu die noodlottig kunnen zijn. Denk je, dat
KENNISGEVING.
Het HOOFD van het Plaatselijk Bestuur
te ALKMAAR brengt, op grond van artikel 1
der Wet van 22 Mei 1845 (Staatsblad No. 22)
ter kennis dter ingezetenen, dat bij hem inge
komen en aan den Ontvanger der Rijks Direc
te Belastingen binnen deze Gemeente tier tor
vordering zijn overgegeven:
DE KOHIEREN DER PERSONEELE
BELASTING No. 2 en 10, voor het
dienstjaar 1917,
executoir verklaard door den Directeur der
Directe Belastingen in Noord-Holland te Am
sterdam den 27 October 1917, (Nos. 749 en
750),
dat ieder verplicht is zijn aanslag, op den
bij de Wet bepaalden voet,- te voldoen en dat
heden ingaat de termijn van zes weken binnen
welken daartegen bezwaarschriften kunnen
worden ingediend.
Alkmaar, den 29 October 1917.
Het Hoofd van het Plaatselijk
Bestuur voorac
O. RIPPING.
grond- bebouwt en zwoegt In onze fabrieken en
mijnen, tot den gemeenschappelijke! arbeid
voor het vurig beminde Polen op.'
KORTE BERICHTEN.
Den redacteur van het geschorste blad
Zukunft, Maximilian Harden, ls het titan»
verboden redevoeringen te houden in het
Duitsche rijk.
De Kölm Ztg. deelt mede dat niet alleen
de Noorachen poolreiziger Amundaen zijn
Duitsche ridderorde aan dien Duitschen ge
zant heeft teruggezonden, doch ook de pool
reiziger Iverdrup.
Uit Madrid wondt gemeld dat het
Spaansche ministerie is afgetreden.
Volgens het Hamburger Fremdenbl. is
tegen den directeur van de vrouwenkliniek te
Jena een disciplinair strafproces aanhangig
gemaakt, volgens het sedert vijf jaar zonder
noodzaak verrichten van operates.
Te Parijs heeft Zaterdagavond een
huiszoeking plaats gehad to de redactte-bu-
reaux van de Action franfaise."
Prins Christiaan van Sbeeswijk Holsteln,
echtgenoot van prinse? Helena, ou-dtote doch
ter van koningin Victoria van Engeland, 1*
gisteravond te Londen overleden.
Door het Karolinische instituut te Stock
holm is besloten, dit jaar de Nobel-prljs voor
de Medicijnen niet te verdeelen.
Het is de tegenwoordige Grieksche re
geer tog gelukt de cijferiode der telegramwis
seling van het Qrieksche hof te ontdekken.
Men zal dan wel weer voor nieuwe onthullin
gen komen te staan.
In Duitschiand worden de loonen van
het spoorwegpersoneel met 10 pet. verhoogd
en de duurtebijslagen der arbeiders aanmer
kelijk venne
Alle kamers van koophandel to Saksen
hebben met klem geprotesteerd tegen de ver
hooging der vrachtprijzen voor de sneltreinen.
In het Oostenrijksche Heerenhuls werd
de oorlogsbelasting to tweede en derde lezing
aangenomen.
ik mijn dochter wil vermoorden
„Vermoorden? Malligheid", zei Fenlove
bits.
„Neem mij niet kwalijk", zei Bardell met
een zweem van waardigheid in zijn manier
van, doen. „Ik weet wat ik zeg. Adela bedt
een zeer kritieken tijd doorgemaakt en zi ls
nog niet buiten gevaar. Zij heeft reeds twee
shokken gehad: de eerste was heel ernstig,
de tweede heeft op e$n haar na een eind aan
haar leven gemaaid ten aanval van menin-
itis is niet iets om mee te gekscheren. Een
erde schok to haar tegeuwodrdlgen, zwak
ken toestand zou haar dood wezen; zij zou
als een waskaars uitgaan."
„Dat geloof lk niet."
„Wil je het riskoeren?"
Fenlove kwam terug en ging weer zitten.
Er was ongetwijfeld waarheid in Bardell's
beweging.
Bardell trok partij van het voordeel, dat
hij had behaald. „Adela ziet hoog tegen mij
op," ging hij voort. „Zij gelooft in mij. Dat
doen allen- to Huntley en to den omtrek. Ik
ben daar een persoon van vrij groot gewicht,
in vele opzicinten de gewichtigste man van
het district. Denk nu zelf maar eens na. Stel
je zelf to Adela's plaats. Neem eens aan, dat
ik haar ga vertellen, dat als zij niet met je
trouwt ik een verloren man ben. Ik zeg je, dat
zij het stellig zou besterven. Als ik dood thuis
werd gebracht, zou dat daarbij vergeleken
niets wezen-. Zij zou mij liever morgen dood
zien dan onteerd. Ik ben haar, weet hoe edel-
denken-d zij is, welk een waarde zij hecht aan
eer en rechtschapenheid, weet welk een on
wrikbaar vertrouwen zij in mij stelt. De beide
schokken, die zij heeft ontvangen, zouden
daarbij vergeleken n-iets beteekenen. Het zou
den grondslag aan alles ontnemen. Ik her
haal, dat zij Set zou bestoven."
Wordt vervolgd
ALRMAARSCHE COURANT.
h—gp
ürtm« n vnn