DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Distributie Sajet.
No. 275
Honderd en negentiende Jaargang
191
22 NOVEMBER.
FEUILLETON.
Abonnementsprijs bij Toornttbetallng p. 3 maanden f 1.30, (r. p. post f 1.50.
HONDERDAH
Bewijsnummers i ct. Advertentieprijs 15 ct. p. regel gr&ötese letters nar plaatsrnlmte. Br. fr. NX Boefe- en Handelsdrokkeri] Herms. Cester A Zn., Voordam 6 9, Tel. 3.
Een man's werk.
Mianasse.
ALKMAAR, 22 November.
Deze oorlog is vol van verrassingen. Het
belangrijke succes, door de Engelschen ten
westen van Kamerrijk behaald, is er een
nieuw bewijs van.
Tot dusverre gold de opvatting, dat de
Duitsche linies in het westen wel konden
worden genomen, maar niet dan na een ont
zaggelijk opgevoerde artillerie-actie. Eerst de
boel kort en klein schieten en dan aanvallen,
aldus luidde het parool
En daar gaan de Engelschen in eens zon
der artillerie-voorbereiding tot den infanterie-
aanval over en verwerven een aanmerkelijk
voordeel op den verrasten tegenstander. Mis
schien is het voordeel nog grooter, dan het
zou zijn geweest, wanneer het waarschuwend
kanonvuur aan den aanval ware voorafge
gaan.
Als men zich herinnert hoe hardnekkig er
in het voorjaar in deze streek om eiken duim
breed grond is gevochten en men vergelijkt
de toen behaalde resultaten met de thans ver
kregen terreinwinst, dan komt de beteekenis
van het thans behaalde Engelsche succes nog
des te sterker uit.
Wij merken nog even op, dat het westelijke
oorlogstooneel in twee deelen valt te onder
scheiden: het vak AirechtSoissons, en hel
vak SoissonsReims. In die vakken hebben
de Engelschen en Franschen in de eerste
maanden van het jaar verwoed gestreden.
Hier is de beroemd geworden Hindenburg
linie ontstaan, tengevolge van een Duitschen
terugtocht.
Op de wegen van Bapaume en Péronne
naar Kamerrijk en daartusschen hebben de
Engelschen thans een verrassend, maar krach
tig offensief ingezet. Het is him gelukt daar
door een reeks plaatsen te nemen (o. a. Ribe-
court, Marcoing, Flesquieres, Havrincourt,
Grandcourt). De vooruitgang wordt mis
schien het duidelijkst gemaakt door er op te
wijzen, dat de afstand, welke de Engelschen
van Kamerrijk scheidde, tot de helft veikort
is en tot een uur loopen is teruggebracht.
Vooral in het zuidelijkste deel van het aan
valsfront is de vooruitgang aanzienlijk. Van
Duitsche zijde wordt dan ook te kennen gege
ven, dat er ingebouwd materieel verloren is
gegaan, van Engelschen kant vernemen we,
dat er reeds 8000 krijgsgevangenen zijn ge
teld onder wie 180 officieren, dat op één punt
de Engelschen 8 K.M. achter de Ehiitsche li
nies doordrongen en dat er vele kanonnen
buitgemaakt zijn.
De voorbereidingen tot den aanval
zijn in stilte geschied, terwijl er een dank
baar gebruik kon worden gemaakt van ge
pantserde auto's, de tanks, daar er hier geen
granaattrechters zijn, wijl deze streek in het
voorjaar zonder strijd door de Duitschers
Ut» hut Sageteeh
41)
Hij wenschte natuurlijk goed te denken
over de vrouw, die hij een paar minuten gele
den op het punt was geweest ten huwelijk
te vragen, en toch moest hij zichzelf beken
nen, dat zij een treurig figuur bij het onder
houd had gemaakt. Het was bijna niet aan
te nemen, dat een man van lord Impey'» kar
rakter en positie per auto den langen weg
naar Stonehurst zou komen rijden om haar
verklaring te vragen van een mededeeling, die
zij nooit had gedaan. Aan den anderen kant,
waarom zou zij een verhaal verzinnen om
trent de vriendin harer zuster en nog wel
zulk een vreeselijk verhaal? Welk motief kon
zij hebben; welk doel kon zij beoogen?
Hij stak de handen in zijn zakken en een
donkerder rood brandde op zijn wangen.
Zijn hersenen begonnen snel te werken. Im
pey was een knap man en een jonggezel en
stelde blijkbaar heel veel belang in miss
Willougliby misschien was hij verliefd op
haar. Hij was naar Stonehurst gekomen om
haar te zien en Jane had hem gezegd, dat zij
uit was, terwijl dat niet het geval was.
Jlane had1 die beschuldiging niet ontkend,
in plaats daarvan had zij hem onbezonnen
voor de voeten geworpen, dat hij' had geklikt.
Bij dit punt in zijn overpeinzingen verscheen
Jane en1 trippelde alsof er niets was gebeurd,
met een glimlach op haar gelaat, luchtig op
hem toe.
„Het spijt me, dat ik u niet met lord Im
pey in kennis kan stellen'', zei zij innemend.
„Iic kon hem niet bewegen te blijven; hij had
ergens in de stad een dringende afspraak en
geen tijd te verliezen."
„Heeft u hem gezegd, dat Ik hier was?"
werd ontruimd. De tanks baanden den weg
door de prikkeldraadversperringen en de in
fanterie kon bijna ongehinderd vooruit komen
een voordeel ook van het achterwege blij
ven van artillerie-actie!
Eén tegenvaller hebben de Engelschen: op
nieuw speelt het weder hun parten. Terwijl
de aanval met mooi bewolkt weer werd aan
gevangen, is het regenr en stormachtig ge
worden. Toch hebben de Engelschen sinds
dien opnieuw aangevallen, het Ehiitsche le-
gerbericht zegt dat dit is gebeurd met Bterke
strijdkrachten en dat de gevechten nog aan
den gang zijn, hetgeen in den regel een voor
bereiding is voor verderen tegenslag.
Tegelijkertijd meldt het Berlijnsche leger-
bericht, dat de Franschen in hun vak, tusi-
schen Craonne en Berry au Bac, krachtige
aanvallen hebben ingezet.
Zoo gaat het dus thans weer in het westen
spannen. De overrompeling is voorbij1, de
Duitsche reserves hebben den eersten stoot
in achterwaartBche stellingen opgevangen,
maar het zal nu moeten blijken of de Hin
denburglinie tegen de nieuwe Engelsche
krachtsinspanning bestand is, of de Duit
schers in staat zijn tegelijkertijd ook weer
stand te bieden tegen de Franschen en tegen
de Italianen er wordt een groote slag aan
de Piave verwacht.
We hebben hier ongetwijfeld te doen met
de uitvoering van een plan, door de drie en
tente-landen onlangs beraamd, om n.l. den te
genstander op drie verschillende plaatsen te
gelijkertijd in den strijd te betrekken. En met
spanning wacht men af, wat deze drievoudi
ge poging brengen zal en met name of er er-
geus een doorbraak zal worden tot stand ge
bracht.
Terwijl dus de strijd in het westen en zuid
westen met groote hevigheid wordt gevoerd,
wordt in het oosten een staken van den strijd
voorbereid.
De bolsjewiki-regeering heeft in Rusland
den opperbevelhebber voorgeschreven de
Duitsche en Oostenrijksche bevelhebbers te
naderen met een aanbod tot wapenstilstand,
teneinde de vredesbesprekingen te openen.
Maar wat is de bolsjewiki-regeering?
De berichten uit Rusland blijven verwar
rend. Teekenend is het bijv. dat de beambten
van de meeste regeeringsdepartementen nog
steeds niet weder aan het werk zijn gegaan en
weigeren de regeering te erkennen.
Zoolang de toestand aldus is, zullen ook
de tegenstanders deze regeering niet willen,
ni«t kunnen erkennen.
Inmiddels moet de Amerikaansche regee
ring zich van Rusland hebben afgewend, zij
heefEalle oorlogscontracten voor geëindigd
verklaard, totdat in Rusland weer een regel
matige regeering zal zijn gevestigd.
vroeg sir Daniel met afgewende oogen.
„Ik vrees van niet", zei ze glimlachend.
„Hij gaf me daartoe niet de gelegenheid."
Sir Daniel hijgde naar adem, want hij her
innerde zich, dat het bijna het eerste was, wat
zij tegen hem had gezegd.
„füj, bleef zeker niet Lang," bromde sir Da
niel.
„Neen, hij, ie juist uit Zwitserland
komen en dlacht, dat ik gaarne de laatste
richten van vader zou hebben. Was dat niet
attent en vriendelijk van hem?"
Sir Daniel snakte weer naar adem. Hij
wilde haar zeggen, dat hij het gesprek mede
had aangehoord, maar hij1 had daartoe niet
den moed.
„Hiji heeft drie dagen te Felberg doorge
bracht vertelde hij mij en heeft vader veel' ge
zien1. Hij, is bijzonder opgeruimd, beweert hij
en gaat heel goed vooruit."
„Hééft hij! u dat verteld?"
„Hij' verzekerde mij, dat er niet de minste
reden bestond zich ongerust te maken. Het
zal natuurlijk nog wel verscheidene weken
duren voordat hij weer thuis kan komen, maar
het was zoo heerlijk van iemand wat van hem
te hooren, die hem persoonlijk gezien heeft."
Sir Daniel! kreunde inwendig, maar hij
deed zijn best niet te verraden wat er in hem
omging. Zijn geweten was hem reeds begin
nen1 te kwellen. Hij' had eerst de rol van luis
tervink gespeeld en nu vervulde hij die van
huichelaar.
„Wij zijn een mooi paar", dacht hij. Daar
op zei hij hardop: „Ik vrees dat ik nu gaan
moet."
„O neen, sir Daniel," smeekte riji.
„De waarheid is, dat ik mij niet heel wel ge
voel," beweerde hij. „Het is warm1 in de oran
jerie en de geur van btoemen en
„Wij! zullen naar den tuin gaan," zei ze
dadelijk.
„De deur is gesloten, beweerde Hij. „Ik
heb het geprobeerd."
„Wat vervelend; maar wij kunnen döor het
salon gaan. U moét mij nu toch werkelijk niet
De Duitsche rijkskanselier heeft verklaard,
dat de overwinning met de wapenen aan de
middenmogendheden niet meer ontrukt kan
worden, de soldaat heeft zijn plicht gedaan.
Maar de oorlbg, zeide hij, wordt niet alleen
op de slagvelden gewonnen. De zwaarste po
litieke strijd staat nog te wachten en eerst
wanneer deze goed ten einde is gebracht, kan
gezegd worden, dat de beproeving ten volle
doorstaan is. Slaat dit op de binnen- of op de
buitenlandsche politiek, of op allebei?
Duitschland heeft voorts het operatie
gebied van de werkzaamheid der onderzeeërs
uitgebreid, vooral om Engeland, om de Azo-
ren en de vaargeul van Griekenland.
(Ingezonden.)
Door de zangvereeniging van
Maat-
27 Nov.
schappij „Toonkunst" zal op 26
eJc. het Oratorium „Manasse" van Fr. Hegar
uitgevoerd worden. Eenige jaren geleden
werd het alhier voor de eerste maal uitgevoerd
en werd toen als toondicht gunstig beoor
deeld. Vele belangstellenden zullen zich dit
werk waarschijnlijk niet zoo goed meer herin
neren, dat een> korte verklaring, voornamelijk
#van den' tekst, overbodig geacht mag worden.
De tekst, een dramatisch gedicht van J. V.
Widmann, is, wat betreft de enkele historische
feiten, die er in behandeld worden, vrij be
werkt naar en' ontleend aan enkele hoofd
stukken uit het Boek Ezra één der ge
schiedkundige boekeu uit het Oude Testament.
Het gedicht verplaatst ons in de eerste helft
der vijfde eeuw v. Chr. De Israëlieten zijn uit
de Babylonische ballingschap teruggekeerd;
de wederopbouwing van den Tempel is vol
tooid; Ezra, de groote rechts- en wetgeleer
de heeft in den! Israël. Staat een hervorming
tot stand gebracht, die hij om. noodzakelijk
achtte, omdat vele Joden, van alle standen,
waaronder ook Manasse, de eerstgeboren
zoon van, den Hoogepriester Jojada. afval
lig waren geworden van hun eereaienst en' de
Joodsche wetten overtreden' hadden, door hu
welijken te sluiten met heidensche vrouwen,
die „Bel en Astaroth als haar goden ver-
eerdien."
Het dichtwerk Ia in drie scènes of taferee-
len ingedeeld. De hoofdpersonen, die er han
delend in optreden, rijn "de hierboven' genoem
de Ezra (bariton) en Manasse (tenor),
de laatste niet te verwarren met één der Ko
ningen van Juda van denzelfden naam, ent
Nicaso (sopraan), een heidensche vrouw
en echtgenoote van Manasse.
De handeling in de eerste scène valt
voor in den Tempel, waarin een godsdienstige
bijeenkomst van Ezra, de Priesters en' het
Joodsche volk. Na een „inleiding" voor het
orkest, vangt het toondicht aan met een ju
bellied) van Ezra, over de voltooide herbou-
wing van den Tempel en' die verlossing uit de
Babyl. ballingschap, welke solo gevolgd
wordt door een loflied tot htm God door een
koor van Priesters en het Volk
„Wie herrlich bist du, unscr Herr und Gott
God heelt aan Zijn volk groote daden ver
richt; Hij eiseht nu, dat dit voortaan zich
aan Zijn geboden zal houden. Ezra verlangt
diens volgens, dat de vreemde, heidensche
vrouwen, die vele Israëlieten, zelfs uit de
hoogste standen', zich tot hun vrouwen ver
kozen' hebben, zullen verstooten worden, opdat
Jehova's vloek niet op de herbouwde tempel-
verlaten, sir Daniel".
„Het spijt me vreeselijk", protesteerde hij.
„Vreeselijk. Ik vrees, dat ik een kwaden tijd
voor mij heb. Mijn hoofd' draait, als een tol
in 't rond."
\,0, het spijt me zoo", zei ze medelijdend.
„Wil u niet op de sofa in het salon gaan lig
gen en zal ik wat vlugzout halen?"
„Ik zal nergens beter rijn dan thuis," zei
hij. „Mijn oude huishoudster zal precies we
ten wat rij doen moet. Goeden dag voor het
oogenblik en hij! stak een slappe, klamme
hand uit.
„Misschien zal u zich beter voelen als u
In de friasche lucht komf', zd zij en ging
hem voor door het salon naar de hall.
„Dat hoop ik, maar ik betwijfel het", mom
pelde hiji Hij greep met veel haast rijn hoed
en stok en snelde de treden van de stoep af
alsof een bulhond hem op de hielen zat.
'Hij keerde zich om toen hij een paar schre
den nad gedaan, glimlachte flauw en nam
rijn hoed af en dat was het laatste, wat rij
voor langen tijd van hem zag.
Den volgenden dag, toen rij opbelde om te
informeeren, werd haar door de huishoudster
meegedeeld, dat hij op reis was gegaan voor
verandering van lucht.
Jane was erg ongesteld en ongerust en toen
de dagen verstreken, begon rij na te denken.
Kleinigheden1, die rij op het oogenblik zelf
niet had opgemerkt, namen gaandeweg groote
afmetingen aan. Toeni rij bij sir Daniel in de
oranjerie terugkwam, was hij op een afstonH)
om niet te zeggen vormelijk geweest; rij had
'daar toen niets bij' gedacht, rij was te veel met
zich zelf bezig geweest en zoo bang dat hij
haar zenuwachtigheid zou bemerken, zoo ver
langend om gewoon en op haar gemak te
schijnen. Er schuilde achter rijn plotselinge
ongesteldheid blijkbaar meer dan men opper
vlakkig zou zeggen. Hij vas niet zoo ziek of
hij kon den1 volgenden morgen wel een reis
naar een badplaats maken. Bovendien had hij
haar geen bericht van welken1 aard ook gezon
den; en hij had op het punt gestaan haar ten
ge
N(
muren moge rusten.
Manasse, zoon van den Hooggepriester Jo
jada, wordt o.a. döor Ezra aangeklaagd, we
ens diens huwelijk met de heidensche vrouw
ticaso.
De Priesters eischen, dat Manasse geban
nen zal worden, zoo hij die vrouw niet ver
stoot.
„Des Volkes Haüpter selbst, sie gehen ixre,
Manasse klag' ich an, den Ersigebomem
Des Hollenpriesters Jojada."
„Er sei gebannt und müssig des Altars,
Aus unserm Volke schimpflich ausgestossen.
So er das fremde Weib nicht von sich thut."
Ezra doet hem daarop door een' „Bode"
dagvaarden voor den Hoogen Raad.
So sendet hin zu ihm, der den Altar
Durch solche Buhlschaft schandet,
Er stehe Rede vor dem hohen Rath."
Detweedescène verplaatst ons in de
schoone natuur, in de omgeving van de liefe
lijke woning van Manasse. Het is een stille
zomeravond met een prachtigen sterrenhe
mel. Manasse en rijn vrouw Nicaso staan in
bewondering dit prachtige tafereel te aan
schouwen, terwijl eenige maaiers en bindsters
zingende van het korenveld huiswaarts kee-
ren.
„Uns hid! das schwellende Feld zu Gast,
Den segen der Aehren zu f assen
Jetzt winkt nach heissem Tage die Rast;
Die Felder stehen verlassen." u. s. w.
Door dezen aanblik geroerd en getroffen
en voor edele, hoogere gevoelens ontvanke
lijk gemaakt, voelen zij zich zalig en geluk
kig, in de zekerheid van elkanders liefde en
trouw.
„Weshalb die Blicke senden
In's feme Wolkenreich
Zu dir will ich mich wenden
Der Sonnenblume gleich", u. s. w.
In deze zalige stonden klinkt hun plotse
ling uit de verte, daarna van meer nabij, het
geroep van „Wehe" in de ooren, dat aangehe
ven wordt door eenige afgezanten met den
„Boodschapper" van Ezza, en dat hen, als
een hun naderend onheil, doet ontstellen.
Wehe wehe \n
IjHorch 1 Welches unhetlvolle Rufen?"
De „Bode" komt, op last van Ezza, Manas
se dagvaarden voor aen Hoogen Raad en
kondigt hem aan, dat hij gebannen en dus
van alle gemeenschap met rijn volk uitgeslo
ten zal worden, zoo hij zijn vrouiw niet wil
verlaten.
„Vemimm es aus dem Munde dieses Boten
Zum Unheil sendet ihn der hohe Rath 1"
Om Manasse uit deze moeielijkheid te ver
lossen en om hem voor groote ellende te vrij
waren, wil nu Nicaso, uit eigen beweging,
van hem heengaan; hiertegen verzet Manasse
zich uit alle macht, haar aanmoedigende, zich
bp zijn trouw en bescherming te verlaten.
„Ich selber lasse dich. Wir müssen schei
den.
Du darfst urn mich nicht solche Schmach
erleiden."
Zijn volgelingen, aanhangers, evenals hij
tot de afvalligen behoorende, vragen Manasse
in groote spanning, wat hij doen zal„Wenn
du dich beugst, so sird auch wir verloren,
Die wir geschlossen gleiéhen Bund."
Ten slotte maken allen zich gereed, om
met Manasse en Nicaso voor den Hoogen
Raad te verschijnen, ten einde daar hun heili
ge rechten te kunnen verdedigen.
„Wir folgen dir! Du solist uns leiten.
Du solist uns lehren für die Liebe streiten".
huwelijk te vragen, zou haai ten huwelijk heb
ben gevraagd als lord Impey niet zoo ongele
gen was gekomen
Dat was hatelijk van lord Impey. Stel
dat sir Daniel hun gesprek had gehoord,
zij de deur der oranjerie achter zich gesloten?
Zij werd beurtelings warm en koudzij
vreesde, dat rij dat in haar haast niet had ge
daan. Zij kon zich dat niet meer herinneren.
Wat een dwaas was zij geweest. Als sir Da
niel toevallig hun gesprek had gehoord, zou
hij weten, dat zij jegens hem had gelogen
had Impey dat haar gedaan.
Zij, stortte overvloedig tranen, maar geen
tranen van wroeging of berouw. Het was om
gek van te worden, als men zoo doorzien,
zoq teleurgesteld en verslagen werd. Zij zag
haar droomen van lady Mayoress als in
een nevel oplossen. Zij zou lord Impey wel
hebben kunneni dooden.
O, maar zij had het wel kunnen denken,
dat hij zou onderzoeken of het waar was wat
rij hem had verteld. Hij was daar juist
iemand voor. Waarom had rij dat niet eerder
bedacht? Men moest wel heel geslepen wezen
als men dë leugen in praktijk wilde brengen.
De dagen gingen voorbij als een lijkstatie.
Zij had geen ander gezelschap dan haar eigen
gedachten en die waren folterend. Al haar
plannen waren in duigen gevallen. Zij had
die gemaakt voor Adela, voor haar zelf en
nu lag alles in puin. Alles was zoo vreemd
onderling verwant en ineengestrengeld. Er
bestond oogenschijnlijk geen verband tus-
schen lord Impey en sir Daniel; rij leefden in
verschillende sferen en toch, toen rij' eenmaal
tegenover den eerste gelogen had, was zij ge
dwongen ook tegenover den ander te liegen
en beiden waren er achtergekomen.
Zij bracht een week door zonder ook maar
eenmaal van het erf af te komen, toen begon
zij nieuwe plannen te beramen in de hoop dat
die beter zouden gelukken.
Wiaksllars die sunsrkiag wensehti
te Itenea veor den reikeep van Sajet,
legen san wiattmargo vaa fto/o, gelieve ziek
vóór Zaterdag 1 December 1917 schriftelijk
te melden aaa onderstaand adraa.
Betaliugscoaditiën contant zonder korting.
Ia- ea verkoopsprijs f 6.per K.fl.
Alkmaar, 12 Nov. 1917.
De Direeteur voor da Distributie,
Luttik-Ooderp C 8. J. M. STIKKEL.
NINDERWBT.
BURGEMEISTER en WETHOUDERS
van ALKMAAR brengen ter algemeens
kennis, dat si b| htm besluit van heden
vergunning hebben verleend aaa D. VISSER,
braadatofienhendalaar aldaar, tot het uit
breiden van een aagerij, door bat bij planteen
vaa een Kortsaagmaehine en Dynaato, te
draven door de beetaande stoamaMhiae
vaa 3 P.K., ea dienende voor het zagen
van braadhoat en hat opwekken vaa itroom
voor eleetrlech lleht, la het poroeel Kwehel-
pad, wijk E, No. II.
Alkmaar, dea 22 Nav. 101T.
Bupgemecater ea Wethouders vooraooaid,
O. RIPPINO Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Een postduif, een witte handschoen, een
spaarbankboekje, een zilveren1 horloge, twee
dasspelden, een' hoed, een hondje, een hand
schoentje, twee bonten, een' jas, een sigaren
pijpje, twee portemonnaie's met eenig geld,
een nikkel horloge-ketting, een Ijzeren wie-
Letje (afsluiter) eü een bril.
Alkmaar, 22 November 1917.
De Commissaris van Politie,
W. TH. VAN G'RIETHUIJSEN.
Dederde Scène behandelt het verhoor
voor den Hoogen Raad. Ezra schetst het leed,
den rampzaligen toestand van het Volk, dat
door God gevloekt wordt, en daartegenover
het geluk dergenen, die Gods geboden hou
den.
„Nicht enden soil das frohe Saitenspiel
lm Volke, das dem Herr gehorsam bleibt".
aan, die het wagen durft, met zijn boeleer
ster, waarom hij aangeklaagd wordt, voor
den Hoogen Raad te verschijnen. Volgt het
verhoor. Ezra vraagt Manasse, of deze voor,
den Hbogen Raad verschenen is, met hef
doel, om God te trotseeren en te hoonen,
waarop hij antwoordt, dat hij niet alleen
God vreest, maar ook rijn vrouw eert en hier
mede ook rijn God eert.
„Ich ehre Gott; doch ehrt ich auch das
Weib,
Das ich vor Tausenden erwihlt."
Hierbij vallen telkens de gezamenlijke
Priesters in, die ten-slotte eischen, dat Ma
nasse wegens Godslastering verdreven en
vervloekt zal worden.
„Er laszert! Treibt ihn weg! Er sei ver
flucht!"
Het pleit van Nicaso, die de barmhartig
heid der wreede Raadsheeren voor haar man
inroept, kan de harten der Priesters niet ver
murwen.
„Ihr harten MannerKennt ihr kein Erbar
men?" u. s. w.
Manasse en Nicaso verklaren nu voor den
Hoogen Raad, dat zij elkander nimmer zul-
HOOFDSTUK XXI.
In 't ncutw gebracht.
Richard Bardell en Adela keerden in het
begin van October naar Engeland terug. Bei
den hadden reed» weken lang naar hu» ver
langd en1 het kostte Adela veel moeite haar
tranen In te houden', toen de witte rotsen van
Dover in het gezicht kwamen. Bardell liep
met behulp van een kruk, want rijn been wa»
nog zwak, dbch overigens was rijn gezond
heid uitstékend. Hij was magerder dan toen
hij wegging en rijn wangen hadden minder
kleur, maar rijn oogen stonden helder en rijn
handen' waren stevig.
Jane ontving hem bij de deur zonder eenlg
teeken van aandoening. Het weerzien van
vader en zuster scheen haar evenmin genoe
gen te doen1 als onaangenaam te wezen. Bar
dell liet zich in rijn studeervertrek met een
zucht van tevredenheid in riin gemakkelijken
stoel bij het vuur vallen. Het deed iemand
goed weer thuis te wezen. Er wachtten hem
moeilijkheden, dat wist hij, maar hij deinsde
er niet meer voor terug ze onder de oogen te
zien'. Hij wist heel goed, dat geen berouw
iets aan het verleden kon veranderen, geen
tranen' dat konden wegwasschen, maar het
deel van rijn leven, dar over bleef, behoorde
hem nog toe en hij, was het geheel met zich
zelf eens geworden' welken weg hiji zou volgen.
Bijna het eerste wat hij na rijn thuiskomst
deed, was, een kort briefje te schrijven aan sir
Jasper Fenlove om hem mee te deelen, dat hij
den' volgenden Maandagmorgen op rijn kan
toor zou wezen. Wat er daarna zou gebeu
ren, wist hij niet. Zijn lot berustte grooten-
deels in sir Jasper's handen. Hij was dwaas
geweest, had rijn reputatie op het spel gezet
en rijn streven' naar een hooge positie in de
maatschappij was in slimheid overtroffen
door een man, minder scrupuleus dan hij zelf
en nu moest hij de gevolgen dragen.
(Wordt vervolgd).
ALKMAARSC
COURANT.
Dturrtmi irarf» ÉlilljAA JjJ, ilCSQKHMO.
