DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
JAC. DEGELING,
m
Ne. 281
Honderd en negentiende Jaargang
1917
29 NOVEMBER.
FEUILLETON.
Een man's werk.
Abonnementsprlls bil vooruitbetaling p. 3 maanden f 1.30, fr. p. put f ISO.
DONDEBDAG
Bew^snnmnrers ct. Advertantleprljï 15 ct. p. regel, groutiM lottere naar plaatsruimte. Br. fr, N.F. loet- en Handelsdrukkerij Henna, Coster 4 Zn,9 Faordam 6 9, Tel. 3.
ALLEEN SIGAREN uit het magazijn van
Kraanbuurt 6, -> Teiephoon 323.
fflededselingBu van het Distributie bedril!.
KOFFIE on THEE.
PETROLEUM.
H.H. BAKKERS.
ALKMAAR, 29 November.
„Van geen enkel front werd tot nu toe iets
bijzonders gemeld", zoo luidt kort en bondig
de Berlijnsche mededeeling. De legerberichten
van de andere oorlogvoerende mogendheden
komen hiermede geheel overeen. Er is geen
bijzonders. Maar er wordt hard gevochten,
vooral in de buurt van Kamerrijk, waar het
front nog niet vast staat. Bourlon en Fontaine
blijven de brandpunten van den strijd. Het is
nu wel zeker, dat de Duitschers deze dorpen
hadden bezet, dat de Engelschen ze hebben
veroverd, maar door tegenaanvallen der
Duitsche reserves er weer uitgedreven zijn,
maar dit behoeft niet het laatste krijgsbedrijf
te zijn de strijd zal nog wel worden voort
gezet
Bij Yperen leveren de Duitschers een hevi
ge artillerie-actie, maar de infanterie heeft
nog niet aangevallen.
Van Duitsche zijde wordt gemeld, dat in
Italië waar naast Duitschers, Oostemijters
en Hongaren ook Turken en Bulgaren moeten
strijden d!e gevechten om het bezit van
den ingang van den grooten Brentapas geëin
digd zijn, dat het doel door omtrekking is be
reikt, daar de Italianen voor den front-aanval
te sterk waren, dat het verder voortdringen in
het Bfenta-dal afhankelijk is van de gevechten,
op de hoogvlakte van de Brenta-bocht. Of
aanvaller dan wel tegenstander het sterkst zal
zijnwij moeten het afwachten, maar dat er
nu weldra weer belangrijke gevechten aan dit
front zullen plaats hebben, mogen 'we wel
aannemen.
Te Parijs wordt thans de grootste entente
conferentie gehouden, ter beraadslaging over
de algemeene vraagstukken in verband met
den oorlog. Zestien landen zullen vertegen
woordigd zijn China, Cuba en Siam in
cluis. De meest bekende staatslieden en mili
tairen zullen er aanwezig zijn. Amerika staat
weer bovenaan, wat getalsterkte betreft: de
Amerikaansche zending is 18 man sterk, Ita
lië zendt 15, Engeland 12 afgevaardigden.
Rusland zal vertegenwoordigd worden door
één legatieraad, omdat de nieuwe gezant nog
niet als zoodanig erkend is. Alle groote man
nen van alle entente-rijken zullen de beraad
slagingen bijwonen; van Engeland de heeren
Lloyd George, Balfour, Geddes, Jelllicoe, Ro
bertson, Milner, van Frankrijk de heeren Cle-
menceau en Pichon, van Italië de heeren Or
lando, Sonnimo en Cadoma, van België de
heer de Broqueville, van Griekenland de heer
Venizelos enz.
Na de'algemeene conferentie, wordt de eer
ste vergadering van den politieleen en militai
ren oorlogsraad te Versailles gehouden,
waaraan alleen Engelsche, Fransche, Italiaan-
sche en Amerikaansche gevolmachtigden deel
nemen, welke in veel opzichten de belanrijk-
ste bijeenkomst wordt genoemd en tenslotte
zal te Londen de economische raad der geal
lieerden vergaderen.
Er zal worden gesproken over de aanpas-
Pmntrn van sfrTuHua iL HDG&IMi.
U* fe
40)
En zij had op het punt gestaan met hem te
trouwen 1 Een rilling voer haar door de .le
den. Wat was zij voor een vreeselijk lot be
spaard gebleven en Hector Drysdale had
dat bewerkt.
Al zou z'ij Hector Drysdale wel nooit te
rugzien. zoo behoorde zij hem toch toe. Zij
kou clat gevoel niet van zich zetten, het
weefde zich in en door iederen vezel van haar
wezen. Het kon wel dwahs, krankzinnig zijn,
maar t was zoo.
Zij beproefde niet langer hem te vergeten.
Waarom zou zij dat ook doen? Het deed
goed aan hem te denken. I^e herinnereng
aan hem zou haar, zoolang zij leefde inspi-
reeren.
Een paar dagen later werd Jane ziek
een inzinking van het zenuwstelsel volgens
den assistent van dr. Hunter. Hunter zelf was
naar Zwitserland voor den wintersport.
Adela "was bepaald verbluft. Jane had al
tijd een vrouw zonder zenuwen geschenen en
was nauwelijks een dag in haar leven ziek
geweest.
Adela sprong met verwonderlijke energie
in de bres. Zij werd huishoudster en ver
pleegster tegelijk en het vervullen van beide
plichten gaf haar groote voldoening.
Tegenspoeden komen echter zelden alleen.
Een week na Jane's inzinking kwam er be
richt, dat Winifred in het verre Servië door
de koorts was aangetast.
De brief was omzichtig geschreven, maar
sing van de oorlogspolitiek van de entente
aan de nieuwe omstandigheden, over het af
vallen van Rusland, de nederlaag van Italië,
de verdeeling der troepen over de verschil
lende fronten, de totstandbrenging van de
grootst mogelijke militaire eenheid, van een
heid in actie tegen spionnage, vredelievende
en verslappende propaganda en van diplomat
tieke eenheid, de verdeeling van de economi
sche hulpmiddelen, met name van de Veree-
nigde Staten, ten bate van de billijkste oplos
sing van de moeielijke problemen der levens-
raiddelenvoorzièning.
„Geen enkel land, .zegt de Times, is voor
nemens een uitvoerige beraadslaging over de
oorlogsdoeleinden te openen, maar algemeen
heerscht de opvatting, daf het zoowel met het
oog op de binnenlandsche politiek van de
verschillende landen als met-het oog op de
betrekkingen tusschen de geallieerden niet
ondienstig zou zijn, de algemeene lijnen van
de politieke oorlogsdoelen van de geallieer
den mede te deelen." I
Wanneer men dit alles leest, dan vraagt
men zich af, hoe zooveel personen uit zooveel
verschillende landen het over zooveel onder
scheidene onderwerpen werkelijk ééns zullen
kunnen worden, hoe al die vergaderingen
allen bevredigende resultaten kunnen afwer
pen, tenzij schijh-oplossingen voor lief worden
genomen. Onwillekeurig denkt men aan
de mogelijkheid van een Babylonische spraak
verwarring zoo niet aan erger. En komt
men tot de overweging of in het aantal niet
eerder een oorzaak van zwakheid dan een
bron van kracht ligt. Maar het kan zijn, dat
de groote, krachtige persoonlijkheden een zoo
overheerschenden invloed uitoefenen, dat de
vurig begeerde en ook dringend noodige een
heid aan alle fronten, niet slechts de militaire,
maar ook de moreele, economische en financi-
eele, thans tot stand gebracht wordt.
Dat de resultaten van de conferenties van
groote beteekenis zijn voor de voortzetting
van den oorlog, behoeft wel geen nader be
toog.
KORTE BERICHTEN.
Het aantal ambtenaren van die Ameri
kaansche regeering te Dashingion is met
20000 vermeerderd sinds aan den oorlog
werd deelgenomen. De bevolking der stad
nam met 40.000 toe. Op het departement van
oorlog werken alleen al 5000 ambtenaren.
Biji de verdere publicatie van geheime
Russische documenten werden o.a. verschil-
lendte telegrammen van minister Terestsjenko
openhaar gemaakt.
Een stad in Silezie, waar een muizen
plaag heerschte verzocht de overheid een klei
ne hoeveelheid tarwe, om er een vergiftige ver-
delgingsmiddel voor de muizen van te ma
ken. Aki het verzoek kon echter niet worden
voldaan, omdat: „geen graan aan dieren mag
worden gevoerd'!
De Oostenrijksche keizer keurde de op
richting van een ministerie voor de Volksge
zondheid goed en machtigde den minister
president het hierop betrekking hebbende
wetsontwerp bij; den krijgsraad in te dienen.
Adela, die tusschen de regels doorlas, kwam
er geheel van onder den indruk.
„Wij hopen natuurlijk allen", zoo stond
er in aen brief, „dat zij er door zal komen.
Zij heeft een wonder sterk gestel en wonder
grooten moed, maar ongelukkig zijn haar
krachten door voortdurend werken uitgeput.
Zij heeft zich van het oogenblik, dat zij
kwam, nooit ontzien. Zij had een maand ge
leden rust moeten nemen, maar daar wilde
zij niet van hooren. Zoolang zij nog wat
kracht bezat, bleef zij op haar post."
Adela legde den brief neer, en er vloeiden
heel natuurlijk eenige tranen over haar wan
gen. Doch spoedig vermande zij zich, hoe
veel moeite naar dat ook kostte. Klagen of
kniezen kon tot niets goeds leiden. Als Wini
fred stierf, dan stierf zij een edelen dood voor
een edele zaak.
Haar eerste gedachte was, naar haar toe te
gaan, maar daar kon geen sprake van wezen.
Nu Jane ziek was, was het haar plicht thuis
te zijn.
Een paar dagen later, toen zij in Londen
Inoest wezen, kwam zij onverwacht lord Im-
pey tegen.
„U heeft u nooit bij ons laten zien," zei ze
vriendelijk berispend.
„Neen," antwoordde hij verlegen. „Ik heb
bijna al mijn tijd te Impey Stoke doorge
bracht. Hij kon haar de reden niet zeggen,
waarom hij niet te Stonehurst was geko
men.
„Heeft u het als altijd druk gehad?"
„Heel druk. U maakt het toch alien, hoop
ik, goed?"
„Vader en ik zijn goed. Maar mijn zuster
is ongelukkig lijdende aan een verslapping
der zenuwen ik hoop, dat het niet iets
ernstigs is. Heeft u misschien gehoord, dat
miss Willoughbjr ziek is?"
„Neen", zei hij, naar adem snakkend.
Grootste Sorteering. Speciale Merken.
Uit Athene wordt gemeld dat de bewo
ners van Oostelijk Macedonië er wanhopig
aan toe zijn. In de eerste maanden van dit
jaar kwamen 4000 mensdien van uitputting
om en werd de bevolking door deputatie sterk
gedund.
De Times meldt dat het plan voor de
int. soc. vredesconferentie te Stockholm plot
seling is herleefd. De heer Henderson, kreeg
als secretaris der Britsche arbeiderspartij
van den heer Huysmans een telegram, waar
in deze zegt dat het thans het geschikte
oogenblik is om opnieuw de kwestie voor een
Stockholmsche conferentie te overwegen.
De Nordd. Allgem. Ztg. zegt dat de
beweerde onderhandelingen van den heer Erz-
berger met Franschen over den afstand van
Elzas-Lotharingen nooit hebben plaats gehad.
In het keizerlijk slot te Wilhelmshöhe is
ingebroken. Tal van kunstvoorwerpen, ter
waarde van 60.000 zijn ontvreemd. Een
deel is te Kassei verkocht, doch vermoedelijk
is het grootsite gedeelte naar 't buitenland
vervoerd.
iAND.
TWEEDE KAMER.
De algemeene beschouwingen over de staats-
begrooting werden gisteren voortgezet.
Minister Cort van der Linden zette
zijn rede voort en gaf zijn opvattingen weer
over den volkswil en de positie van het extra
parlementaire kabinet. Hij bepaalde ook het
standpunt van de regeering tegenover moties
en in 't algemeen tegenover het parlement.
Spr. kwam nu tot de inlichtingen, die de
regeering aan de Kam> - heeft te geven. Ten
aanzien van het buitenlandsch beleid moet de
regeering een groote geslotenheid in acht ne
men. Hoe langer de oorlog duurt, hoe grooter
die moet worden.
Vervolgens verklaarde spr. zich ten aanzien
van de homogeniteit van het kabinet. Veel
meer dan vroeger zal de verantwoordelijkheid
der ministers in de plaats treden van die van
het geheele kabinet.
Ten aanzien van, het buitenlandsch beleid
is de regeering volkomen homogeen. Iedere
twijfel daaraan is gevaarlijk voor het land.
De regeering kon zich niet neerleggen bij
de vervallenverklaring van. de Ouderdoms
wet door de Eerste Kamer, omdat het een
politiek ontwerp is en de wederindieniing door
de politieke eerlijkheid verboden was, nu de
rechterzijde dit weigert te beschouwen als een
formaliteit. De regeering is bereid, mede te
werken tot een compromis, door de indiening
van een nieuwe Ouderdomswet. Evenwel is er
van. een toenadering tusschen rechts eqt links
geen1 spoor te onderkennen.
Vervolgens behandelde spreker de perspec
tieven der toekomst. Ook volgens de meening
van den minister is de weg naar den volken
bond de eenige weg naar de internationale
ontwapening.
De regeering zal van de neutraliteitspoli-
„We hoorden het pas drie dagen geleden.
Ik zie tegen den volgenden brief op. Ik ben
vreeselijk bang, dat zij niet beter zal worden.
De verpleegster schreef, dat zij te veel van
haar krachten had gevergd, door altijd maar
door te werken, weet u, zij heeft geen macht
meer om tegen de ziekte te strijden''.
Impey luisterde zonder iets te zeggen. Het
kwam hem voor alsof zijn hart ophield te
kloppen. De straat werd donker en leeg voor
hem. Adela's stem schéén van uit de verte te
komen. Eindelijk pmaude hij zich en zei met
onvaste stem:
„Dat doet mij leed, zeer leed
Een oogenblik later nam hij zijn hoed al
en ging heen.
Adela keek hem met een verwonderden blik
na, doch opeens ging haar een licht op en
onbewust speelde er een glimlach om haar
mond.
„Wel, wel," zei ze in zichzeli en haar glim
lach werd breeder. Een oogenblik later voeg
de zij er aan toe:
„Wat ben ik blind geweest."
HOOFDSTUK XXIII.
Een geschiedenis verteld.
Dr. Hunter behoorde tot degenen, die
vinden dat de rechte tijd om naar Zwitserland
te gaan de winter is. Hij hield er ten allfen
tijde van, maar toch het meest als de sneeuw
de lagere bergen bedekte en diep in de dalen
lag, als zij een prachtig aanzien gal aan de
pijnbosschen en de glooiende weilanden in
glinsterende vlakten veranderden.
Hij nam daarom in het begin van Januari
een korte vacantie en vertrok regelrecht naar
Bazei, op weg naar Ardel Boden. Hij was
van plan slechts te Bazel te overnachten en
den volgenden dag verder te reizen. Het toe-
tiek niet afwijken, ook al zijn de gevolgen an
ders dan aanvankelijk werd! gedacht. De re
geering houdt vast aan het recht en neemt dt
meest stipte neutral'teit in acht.
Evenwel moet men niet dk>en, alsof het ide
aal bereikt is en de defensie verwaarloosd
kan worden. De tendenz der maatschappelijke
ontwikkeling gaat in de richting van de or
ganisatie van de maatschappij.
Echter is het nog geen tijd om den vorm te
bepalen. De regeering moet alleen leiden en
steunen.
Met staatsmonopolies moet men' voorzichtig
zijin. Wel echter moet de staat de bedrijven
meer en meer steunen en in verband daarmede
een grooter aandeel in de winst verkrijgen.
Van deelneming in de behandeling van' de
ia*
internationale kwesties wordt de
niet weerhouden door vrees, maar om niet
te glijden naar den oorlog. Voor den vrede is
en wordt al het mogelijke gedaan.
De regeering van Zweden heeft medegedeeld
voorloopig niet voornemens te zijn de gezan
ten' van neutrale landen bijeen te roepen ter
bespreking van de economische belangen dier
landen.
Minister de Jonge heeft te Leeuwarden al
leen gezegd1 wat naar zijn meening noodig is
voor het leger, dat een volkszaak is, en daar
is niets aan té veranderen.
DMin. van Oorlog verdedigde zijn
circulaire inzake dienstweigering. De dienst
weigeraars behoeven volstrekt niet alleen
voor gevaarloos werk te worden gebruikt.
Op voorstel van den heer Eland werd de
bespreking van de ontwapening en legervor
ming uitgesteld' tot de Oorlogsbegrooting.
De heer Dresselhuys repliceerde. Te 4 uur
45 werd de vergadering verdaagd tot heden.
PROVINCIALE STATEN VAN
NOORDhHOLLAN'D.
Oed. Staten stellen voor aan de Naamlooze
Vennootschap Maatschappij Alkmaar-Packet
te Alkmaar, ten behoeve van haren Stoom-
boofcdienst Harlingen-Vlieland-Terschelling
voor de jaren 1917 en 1918 eene bijdrage toe
te kennen van 8000 per jaar, onder voor
waarde oa. dat door de maatschappij op de
haar toebehoorende raderstoomboot „Minis
ter Kraus" twee, in overleg met Gedeputeerde
Staten aan te schaffen, zeewaardige redding
booten worden bijgeplaatst. Aan de Maat
schappij' willen Ged. Staten vergoeden de
kosten, die zij voor het aanbrengen van de
bedoelde reddingbooten heeft moeten maken.
Gedeputeerde Staten verzoeken hen te
machtigen aan te vragen de rijksconcessie,
verleend aan de Kenmemer Electr. Maat
schappij te Bloemendaal op naam der pro
vincie over te schrijven, met dien verstande,
dat zij geldt voor het geheele vasteland van
Noord-Holland. Als de onderhandelingen
met Amsterdam'Haarlem over electriciteits-
levering zullen beëindigd zijn en vaststaat,
hoe de geheele provincie stroom zal verkrij
gen, zal de concessie herzien worden. Gede-
op en sprir-
yim«i - - -
val echter wilde, dat hij twee nachten in die
belangwekkende stad doorbracht en wel tot
zijn groote voldoening.
Hij liep haastig over het perron naar het
goederenburean om zijn portemanteau op te
eischen, toen hij tegen Hector Drysdale aan
liep, die een Fransche kennis, die naar Par
rijs ging, had weggebracht.
Beide manen keken gelijktü
ken op hetzelfde öogenbl
„Dr. Drysdale
„Dr. Hunter
Daarop schudden zij elkaar de hand en
Hunter begon uit te leggen waarom hij in
Bazel was enz. enz.
„Maar u behoeft niet naar een hotel te
gaan", beweerde Drysdale. „Ga met mij mee.
ik heb in geen maanden een Engelschman ge
zien met wien ik kon spreken. Gaat u toch met
mij mee. Ik zal dat als een groote gunst be
schouwen."
Aldus overreed stemde Hunter toe. Hij
koesterde groote bewondering voor Drysdale
en juist op dat oogenblik stelde hij groot be
lang in de nieuwe ontdekking, waarover in
alle couranten berichten hadden gestaan.
Een half uur later zat hij diep gedoken in
een gemakkelijken stoel in een warme, gezel
lige kamer met Drysdale tegenover zich.
„U ziet er uit alsof u te hard gewerkt
heeft", merkte Hunter op, terwijl hij lang
zaam aan zijn pijp trok.
„Ik heb ook hard gewerkt", stemde Drysda
le lachend toe, „maar het is het waard ge
weest."
„Dat is mijn oordeel ook. Ik zou er gaar
ne uit de eerste hand iets van vernemen."
„U moet morgen met mij naar mijn labora
torium gaan Ik geloof, dat ik op het spoor
van nog iets belangrijkere ben."
Aldus begon de conversatie. Drysdale
sprak het meest, zooals voor de hand lag. Dr.
Qedartnda hot tijdvak aanvangende 1 G)o-
cembes en eindigandaop 15 December 101T,
zal döor detaillisten aan verbruikers mogen
worden afgeleverd op:
boa no. 7 eener thee- en koffiahiart
0.05 K.O. thee;
boa ao. 9 eener thee- en kafiichaart
0.05 K.O. koffia.
Gedurende het tfjdnak aanvangende 16
Deaember an eindigende op 21 December
1917, zal dner detalliiten aan verbroibera
mogen werden afgeleverd op
ken no. 9 eener tkea- en kofftakanrt
0.05 K.e. thee
bon no. 10 eener thee- en tof Nakaart
0.1 K.O. kolf Ie.
(Badarende het t|dvab aanvangende 1
December en eindigende op 19 December
1917, ia op bon no. 4 van de R$ks-petroleum-
diatributiekaarten 2 liter petroleum verkrijg
baar
Na geldigheid boa ne. 4 aal nader bekend
worden gemaakt, wanneer en waar de resti
tutie over de aerate 4 bonnen voor deee
gemeente zal worden uitbetaald.
De DIRECTEUR van het DISTRIBUTIE
BEDRIJF alhier meent een ernstige waar
schuwing te moeten richten tot de BAKKERS
van ALKMAAR, met het oog op de mededee
ling ontvangen van het Centraal Broodkanr
toor, dat GEEN MEEL IN VOORSCHOT
WORDT VERSTREKT, om nauwgezet de
door Z. Ex. den Minister voorgeschreven be
palingen te handhaven, daar nietnaleving
van deze onvermijdelijk eene stopzetting van
het bedrijf in de toekomst tengevolge moet
hebben.
De Directeur voornoemd,
D. SCHENK.
DRANKWET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van ALKMAAR brengen ter algemeene ken
nis, dat bij hun College is ingekomen een ver
zoek van J. DE MUNCK, aldaar, om verlof
tot verkoop van uitsluitend alcoholvrijen
drank, in het perceel Klein Nieuwland D,
No. 2.
Binnen twee weken na deze bekendmaki:
kunnen tegen het verleenen van het ver
schriftelijk bezwaren worden ingediend.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
Alkmaar, 29 November 1917.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Een zakje waarin een koffiekan, vier hon
den, een bezem, een vrouwenzak met port-
monnaie enz., een leesboekje, een hoed, twee
petten, een kindertaschje met portemonnaie,
een huissleutel, een' gouden dasspeld, een
vermoedelijk goeden schroefknopje, een kip,
een schrift met rekenboekje,* een lap stof,
ip
twee Engelsche leerboeken, een taschje waar
in haarspelden (opzetkam), een rozenkrans,
een kinderpan toffe 1 en een gouden zijnaald,
14 dagen geleden gevonden.
Alkmaar, 29 November 1917.
De Commisaris van Politi
W. TH. VA'N GRIETHUISEN.
ie,
JIS
puteerde Staten achtten het aanvragen der
rijksconcessie niet noodzakelijk, maar de mi
nister noodzaakt de provincie er toe.
Gedeputeerde Staten vragen machtiging om
Hunter wierp er af en toe een vraag tusschen,
want hij mocht graag op de hoogte van zijn
tijd Wezen en stelde bijzonder veel belang in
iedere nieuwe ontdekking.
Zij spraken den geheelen namiddag en tot
diep in den nacht. Drysdale gaf verslag van
zijn wederwaardigheden met de Parker expe
ditie. Vertelde hoe hij met geweld was weg
gevoerd van zijn leven in het iuboorlin-
gendoip, van zijn tocht naar de kust en van
zijn reis naar Engeland in een landverhui
zers-schip.
Over zijn wederwaardigheden in Londen
sprak hij niet en Hunter vroeg er niet naar.
Dat was een zaak, die kon wachten tot een
gunstiger gelegenheid en het was dan ook
niet voor den volgenden avond toen zij na
het diner hun pijpen ojjstaken, dat Hunter
het onderwerp te berde bracht. Zij hadden
over couranten gesproken, dat die zoo dik
wijls te voorbarig met hun berichten zijn en
nu zag Hunter zijn kans schoon.
„Zooals. met het geval van uw dood", zei
hij met een licht knippen zijner oogen.
„Mijn dood?" vroeg Drysdale.
„Weet u niet, dat er in de couranten een
bericht heeft gestaan, dat u door inboorlin
gen was gedood?"
„Neenop een toon van verbazing.
„Het is toch waar. En daaraan is een zeer
interessante geschiedenis verbonden, die ik u
gaarne wil vertellen."
„O, doet u dat vooral."
„Die is uit een medisch oogpunt bijzonder
belangwekkend. Werkelijk, het is het eenige
geval in zijn soort, dat ik ooit heb gehad."
En toen begon hij in alle bijzonderheden het
verhaal van Adela's inzinking te doen. Bij
het hooren noemen van Adela's naam fronste
Drysdale zijn wenkbrauwen, maar hij zei
niets.
(Wordt vervolgd).
ALRMAARSCHE COURANT.
V 3CMi?l
-i ii n
