«lm Ciinl Terug van Indie naar Holland. Centrale Keuken. Honderd eo Negentiende Jaargang. Zaterdag 1 Dec. SPIJSLÏJST. f,Ooflogstu!ntj@s/' FEUILLETON. Een man's werk. 8836. 1817. WOENSDAG 5 December: Aardappelen met zuuritooL DONDERDAG 6 December: Groentensoep met vleesch. VRIJDAG 7 December: Aardappelen met 8avove kool. ZATERDAG 8 DecemberAardappelen met rapen. MAANDAG 10 December: Bruineboonen- soep. DINSDAG 11 December:,Aardappelen met spruitkooL Voor de spijzen op DONDERDAG 6 De cember: Groentensoep met vleesch, zal disr tributiebon 92, en voor de spijzen op MAAN DAG 10 December: Bruineboonensoep, dis tributiebon 91, telkens twee dagen te voren, bij het inkoopen der desbetreffende spijsbons, worden ingevorderd. De bons voor de spijzen op MAANDAG en DINSDAG te verstrekken, moeten steeds VRIJDAG en ZATERDAG reells worden in gekocht. De Administrateur, A. OSKAM. Reeds vroeger heb ik er op gewezen, dat men met stalmest de verschillende planten- voedende stoften niet kan geven- in de ver houding, waarin die gewassen die noodig hebben. Elk gewas stelt in dit opzicht aan den bodem verschillende eiscben. Bij de bë- rekening van de hoeveelheid mest moet men als grondslag nemen, dat er minste'n3 zoo veel plantenvoedende stof wordt gegeven, als door het gewas wordt opgenomen. De bizon- diere gesteldheid van den bodem moet dan uitmaken, of er op een of ander onderdeel kan worden bezuinigd. De benoodigde hoe veelheid stikstof zal in vele gevallen geheel toegediend moeten worden; daar in dim bo dem aanwezige -voorraad gedurende de groeiperiode wordt opgebruikt of door uit spoeling verloren raakt. Een uitzondering op diezen regel maakt de zoogenaamde organis che stikstof in stalmest en dergelijke mest- soorten. Deze stoffen ontleden slechts langzaam en van het resteeremde kan een volgend jaar nog heel wat tot zijn recht komen. Op kleigronden evenwel meer dan op zandgronden, waarom op deze, zij het dan ook in kleinere hoeveel heid, een jaarlijksche bemesting beter resul taten zal opleveren. Evenzoo is het met de stikstof in gescheurde weilanden, ook hier van kan men meerdere jaren profiteeren. Als voorbeeld voor een bemesting nemen we witte kool; 1000 K.G. hiervan bevat 2,4 K.G. stikst., 1.1 K.G. phosph. zuur, 6,3 K.G. kali en12,8 K.G. kalk. 'n Oogst v. 70.000 K.G. per H.A. onttrekt dus aan den bodem van deze stoffen respectievelijk 168, 77, 441 en 196 K.G. iNu bevat 1000 K.G. matig verrotte stal mest respectievelijk 5—, 2, 66.3 en 7 KG. In 70.000 K.G. is aanwezig 350 182, 441 en 490 K.G. Men rekent, dat hier van gedurende het eerste jaar 50 proeent, dus de helft, tot werking komt en beschikt dan over 175—91, 220,5 en 245 K.G. Stik stof, phosphorzuur en kalk -dus genoeg, kali veel te min. Bouwt mm nu op kleigrond., dan mag mm aannemen, dat deze in het te kort aan kali kan voorzien. Dat dit dikwijls niet het geval is, blijkt uit het feit, dat vele kool bouwers een opbrengst van 70.000 K.G. per bunder als te hoog zullen rekmm. Van de koolbouwers, die ik gesproken heb, vonden de meesten dit cijfer te hoog. Uit de proef, aan het slot van dit artikel beschreven, moge blij ken, dat dit djfer toch heel wel te bereiken is. Waar mm tegenwoordig dikwijls minder kalirijke gronden voor dm koolbouw be stemt, zal een kali- èn phosphorzuurgift zich meestal wel laten betalen. In verband met het bovenstaande komt het mij nuttig voor, die aandacht te vestigm op Roman van SIL-AI K. H Uit bet Engoteeh vertaald 4T) Terwijl hij aan 't vertellen was, sloeg Hun- ter hem van uit half gesloten oogen gade. Nu en dan hield hij op, maar Drysdale oleef hardnekkig het stilzwijgen bewaren. „Ik deed mijn best", zei Hunter, het eerste gedeelte van zijn verhaal besluitend, „be weerde tegen haar vader, dat zij niet ge schikt was om te trouwen, dat zij niet haar zelf was, dat haar gevoelige natuur op dat aogenblik als verlamd was, dat zij geen wil had om zich te verzettm, dat zij zich tevreden stelde met zich te laten drijven en er niet om gaf wat er gebeurde maar alles te ver geefs." Daarop wachtte hij eenige oogenblikken, maar Drysdale zei nog niets. „Tom brak de morgen van het huwelijk' aan", ging hij voort, „en u verscheen op het tooneel. Dat was een hoogst gelukkige ver schijning." „Gelukkig?" barstte Drysdale plotseling uit. „U weet natuurlijk, wat er gebeurde? Ik weet niets behalve dat ik haar zag dat zij mij zag en mij herkende. Toen keerde ik we der naar de stad terug. Ik hoop, dat zij volkomen gelukkig is. „De tweede schok was nog belangwekken der in zijn uitwerking dan de eerste5', ging Hunter voort zonder van Drysdale's vraag notitie te nemen, „maar wij begrepen er geen van allen de oorzaa!. van. Niemand anders heeft u gezien of ten minste u niet her kend. Zij was zoo geheel van streek, dat zij die volgende proef, in 1914 genomen op den tuin van de Rijkstuihbouwwinterschooi al hier. Het Bestuur van dm Proeftuin kreeg van de Gemeente de beschikking over em stuk weiland achter de school gelegen, ter grootte van 75 Are, waarvan ongeveer 68 Are beteeld kon worden. Dit terrein werd ge scheurd en bestemd voor de teelt van Lange- dijker wittekool. Tm einde na te gaar., of em extra bemesting nog rendabel was, werd het terrein in 4 gelijke perceelm verdeeld. Het eerste perceel bleef onbemest, om als con trole te kunnen dienen. De 3 andere ontvin gen in de eerste plaats 17 K.G. superphos- phaat van 14 pet. en 10 K.G. patmtkali per Are, zeker gem geringe hoeveelheid. Bo vendien kregen deze perceelm em extra stik- stofbemesting. Vrij algemeen is mm van mee ning, dat pas gescheurd weiland stikstof ge noeg bevat voor minstens em oogst. Uit deze proef zou dus meteen blijken, of em extra stikstofgift zidh liet betalen. Door voor elk der perceelm em. andere stikstofmest te ne men, was mm tevens in de gelegenheid, de werking dezer meststoffen met elkaar te ver gelijken. Perceel II kreeg 3K.G. zwavel zure ammoniak, Perc. III 5,8 K.G. Norge salpeter, Perc. IV 5 K.G. chilisalpeter per Are. to deze hoeveelheden komt evenveel stikstof voor. En nu de resultaten. Om daar van em duidelijk overzicht te verkrijgen, ge ven we bemesting en opbrengst per Are in onderstaand staatje Perceel I niets 835 K.G. Perceel II 17 K.G. super, 10 K.G. patmkali 3*A KjG. zw. amm. 1022 K.G. Perceel 111 als II 5,8 K.G. Norgesalp. Perceel IV als II 5 K.G. Chili 982 K.G. 1029 K.G. Opbrengst. Bemesting De opbrengst van het geheele perceel fee- droeg 55.960 K.G. gave en 3700 K.G ge barsten kool, te zamen 59,660 K.G. Het gemiddelde gewicht per kool was op perc I 5.37 K.G., op perc. II 6,63 K.G., op perc. III 6,36 K.G. en op perc. IV 6,65 K.G. Als we deze cijfers ems wat nauwkeuriger bekijken, zien we, dat het heel wel mogelijk is, em opbrengst van 70.000 K.G. per H.A. te verkrijgen. In dit geval werd van 68 Are bijna 60.000 K.G. geoogst, wat per H.A. meer dan 80.000 K.G. is. 'De drie bemeste p^rceelen hebben gemid deld opgebracht 1011 K.G. kool per Are, of 176 K.G. meer dan onhemeste. De kool is verkocht tegen gemiddeld 3.77 de 100 K.G„ zoodat men per Are in geld 6,635 meer ontving. Berekend naar de toenmalige prijzen koste de bemesting gemiddeld per Are 1,835, zoodat er per Are een meer opbrengst van 4.80 werd verkregen. Bijl em vergelijking van de stikstofmeststof- fen onderling blijkt, dat chilisalpeter en zwa velzure ammoniak vrijwel gelijk hebben ge werkt, terwijl de Norgesalpeter em minder gunstig resultaat heeft gegevm, doch ook op dit perceel de opbrengst nog 147 K.G. per Are hooger was, dan op het onhemeste per ceel. [Naar aanleiding van em vorig artikel „Oorlogstuintjes" ontvingen wij van den heer Bezemer em ingezonden stuk tegen hetgeen in bedoeld artikel geschreven werd over dm normaalmest. In het nummer van a.s. Zater dag hoopt de schrijver van „Oorlogstuintjes" hierop terug te komen. Red. Alkm. Ct.* IX. (Honoloeloe). Honoloeloe'De tuin van den Stillen Oce aan het paradijs van HawaiaWelk em lieflijke beelden van subtropische zonne- weelde en eeuwige zomerpracht van palm- boomen en spiegelende, diep blauwe zee, kwa men ons voor dm geest, torn we dim morgen in 't begin van Juni de haven binnengleden vermengd met de herinneringen aan 't krijgshaftige Hawaiaansche volk, dat, als de Japanners, eene roemrijke geschiedenis zich heeft verworven waarin de romantische strijd Van dappere vechters telkens opnieuw nationale helden deed opgroeien van welke er één, Kamehameha „de Groote" zelfs dé Na poleon van dm Pacific werd genoemd.,.. De eerste indrukken voldeden, als meestal, niet geheel aan de gespannen verwachting 't kwam misschim ook mede door 't lange wachten op de reede, dat iedereen wat onge duldig had gemaakt: eerst 't opstoomen al naar den haveningang want de stroom had ons in den nacht em heel eind „teruggezet", het niet kon uitleggen. Dagenlang bleef zij in een benevelden toestand. Eindelijk begon zij langzaam te herstellen. Ik sloeg het ge val, zooals u kan denken, met zeer groote be langstelling gade, zag vol verlangen uit naar een teeken van terugkeerend gevoel. En dat kwam. toen zij hoorde, dat haar kanarie tij dens haar ziekte was gestorven. Zij snikh een uur lang onbedaarlijk de eerste tranen. die zij had gestort sinds zij het bericht van uw dood in de „Times" had gelezen. Ik maakte mij toen niet langer bezorgd over haar. En nu is zij zoo goed als ooit" „Waarom heeft u mij dat alles verteld?" vroeg Drysdale, na verscheiden oogenblik ken van stilte. „Wel ik dacht, dat het u zou Interesseeren, omdat gij er zonder het te weten zulk em groote rol in hebt gespeeld. Het is ook inte ressant zooals ik daar straks zeide, uit een medisch oogpunt." „Dus het huwelijk had veel later plaats?" „Het huwelijk is in 't geheel niet gesloten. Hoe kon dat ook? „U bedoelt? „Ik bedoel, dat, toen zij weer normaal was, em huwelijk met sir Jasper een onmoge lijkheid was geworden. U kent Adela Bardell met. Zij wilde hem niet zim vóór dat zij weer benedm kon komen en torn gaf zij hem zijn woord terug. Ik weet natuurlijk niet wat er tusschen hm ia voorgevallen, maar ik ver moed, dat zij hem op eenige gevoelige waar heden onthaalde. Hij heeft ten minste voor zoover ik weet het nooit weer gewaagd haar te bezoeken." Drysdale fronste zijn voorhoofd en bleef oogenblik aan uw dood getwijfel heeft, totdat zij in Juli met haar vader te Feldberg logeerde. Zij vertelde miss Wil- zoodat de lichtmrijen van Honoloeloe en 't telkens opflitsende zoeklicht dat langs de kustlijn scheerde om dan dm haveningang een oogenblik fel te belichten:, zelfs allengs flauwer warm geworden, en enkel de wonder- schoone, maar „real-Hawaian," zooais eene oude Amerikaansche dame 't enthousiast uit drukte, iü onvennin derden glans boven de flauwe kustlijnen in de licht-omzoomde wol kengevaarten daarboven bleef stralen em onvergelijkelijk schoon schouwspel, dat me de wondere manenachten van Java en dm Boroboedoer weer te binnen bracht Daarop de inspectie alweer de passm eerst, en toen de dokter bijna zou je soms je collega's verwenschen, als 't zóó lang duurt m zoo quasirgewichtig gebeurt als hier door de jonge Amerikaansdie en zeer krijgsbaftig- uifczimde Aesculapen! Enfin eindelijk konden we doorvaren en toen viel de haven, waarvan de talrijke Amerikanen aan boord heel wat hadden be loofd, wel wat tegenZooals je bij; alles, vooral in dm tegenwoordigen tijd, nu haast elke Amerikaan een tikje grootheidswaan beet heeft, wat je verteld wordt, em flinke portie overdrijving moet in aanmerking ne men' vanwege hun al te zeer ontwikkelden na- t'onalm trots! Die was anders dim morgen eerst em oogenblik ai heel aardig gestreeld torn we lagen te wachten en ons een krui ser op eenigen afstand passeerde, met de Jantjes op het voordek netjes opgesteld, ter wijl krijgshaftige muziek van „the band" vroolijk over de wijde wateren weerklonk. „Is 'nt she a fine ship?" vroegen de Amerika nen, die de Stars and Stripes duidelijk be weerden te herkennen en we gaven graag toe, dat 't er netjes uitzag zonder evenwel over de nationaliteit te durven beslissen. Tot ren oogenblik later de ving aan den achter steven weer flink uitwoei en de Union-Jack duidelijk 'bewees, dat Old-England toch ook nog buiten de Europeesche wateren wat in de melk wil brokkenTom vonden we 't allen nog even goed em „fine ship" maar de grap was er voor de Yankee's toch af, en ze constateerden 't niet meer zoo luid. En nog minder prettig deed het aan, toen de sleepboot die eenige sloepen met groote 'wierp rt Uitzicht van hier over de vlakte Is wer kelijk heel mooi over de golvende vlakten aan de voeten, met graan- en rijstvelden met suiker, riet en ananasaanplantingen, met palmboschjes en loofboomen terwijl de kustlijn met verschillende puntige rotsen in sdhijyen van zeildoek er op, naar zee sleepte, en waarop dan van dm wal telkens werd ge schoten, zoodat je dé treffers en missers dui delijk kon herkennen, de Japansche vlag bleek te voeren„Well, dat konden ook gem Amerikanen zijn geweest," meende er een, „ze schoten too bad" In de haven lagen, aan dm anderen kant van de pier waar onze „Vondel" meerde, em paar groote Japansche kruisers vanaf ore tot San Francisco werden we her innerd aan de macht ter zee van 't Rijk van de Rijzende Zon I Waar de Amerikanen ons liever op wezen, warm de Duitsche, nu in beslag, genomen schepen, waarvan er em 5-tal op die werfhel- lingm of in de dokken lag, waarop druk werd gewerkt om ze weer iü de vaart te kun nen brengenwant overal wordt au door de Entente en Amerika full speen hieraan ge werkt mi torn we naar al die bedrijvigheid zagen, beseften we nog niet dat hetzelfde ge brek aan scheepsruimte, dat al die bedrijvig heid veroorzaakte, terzelfdertij d em goéd deel onzer eigen Hollandsche handelsvloot met listig opzet naar-de Amerikaansche havens lokte en ze daar vasthielu allemaal, „for the rights of the small nations Vóór de dokken, ónmiddellijk buiten de poort, wachtten ons em groot aantal huur auto's met handige, brutaal-vriendelijke chauffeurs, die in een oogenblik met z'n 5> zessen om je hem stenden en je in een of andere car trachtten te praten het deed ons, eerst eigenaardig aan, door menschea van je eigen, blanke kleur te worden, bediend en gereden al warm we er na em uurtje rijden al weer geheel aan gewend en bijna de zee uitspringend; door de helder-witte lijn •der branding van 't diepe, wondersdhoone blauw der zee is gescheiden. Deze branding, „the surf", is een der groot ste mondaine attracties van Honoloeloe het „surf-riding" is eene geliefkoosde sport voor den geoefmden Amerikaanschen zwemmer. Dit wordt hoofdzakelijk beoefend in Waikiki, de in geheel Amerika zeer bekende en ge roemde badplaats op emige K.M. afstand van Honoloeloe, waar wij' in den namiddag, na de volgens Ameriaanschen smaak heel goeden, naar onzen zin abominabelm lunch, er ons ook eens aan waagden, 't Bleef echter voor de meesten bij 't gewone bad-vermaak omdat we eerst wel ems de kat uit den boom wilden zim in caus de amateurs „surf- ridera" hunne kunsten eens wilden zien ver- toonen bij 't „berijden" van dé brandingsgolf want iets anders is 't surf-riding niet. 't Wordt gedaan in cano's, waar je dan met z'n vieren tot zessen in zit, of alleen op eeni lange, smalle plank, waarop de ervaren surfrider door de aanrollende golf met groo te snelheid en over'grootm afstand naar de kust wordt gestuwd. 'De Hawaianen hebben hierin 't volmaakte bereikt en 't is em in teressant gezicht,die prachtig-gebouwde bron zen kerels, staande op hun plank, soms zelfs op hun handen de gespierde beenen in de lucht met enorfne snelheid over 't water te zim 9chietm! Nu is het de kunst, om dm top van de golf te bereiken want zoodra deze je heeft be reikt, is 't uit, en wordt de meest geschoolde surfrider omvergesmeten en ondergedompeld om em eind verder, achter de golf, weer bovm te komen en er werd ons verteld, dat beginne lingen nogal eens ongelukken krijgen, doordat ze met kracht tegm him plank worden ge kwakt of omgekeerd. Maar zelfs om dit „stadium" te berei ken moet je al een heele oefehing hebbenen 't bleef bij onze makkers dan ook bij de zwak ke pogingen, om liggend op de plank, em eind door de golf te worden meegenomen: wat dan telkens glorierijk mislukte, daar die onaangename sinjeur wel bruine Hawaianen meevoerde, maar de blanke onhandige stum pers hopeloos liet liggen op hun plankje Nu, 't troostte hen later nogal, torn ze hoor den, dat de beste zwemmers hier nog te kort schieten en' dat die kerels die wij telkens en telkens weer langs ons hadden zien voorbij stormen, de meest-beroemde zwemmers en surf riders ter wereld waren! Waarop we maar kalm wat gingen zwem men en in de buurt van 't strand bleven dat wél heel smal was en in gem enkel op zicht met onze Noordzee-stranden kan wed ijveren behalve dan, dat 't bevolkt was met em keur van allerliefste, modieuze bad pakjes waaruiit blauwoogige en roodwangige Amerikaansche snoetjes te voorschijn kwa men^ om voor te knielen om van „de rest," die 't andere eind dezer symphonieén van kleur eni lijn hielpen volmaken, nu maar te zwijgen. V. L. BINNENLAND. vergeten dat je <fe laatste jaren enkel bruin of 'eélgetinte menschm het dagelijksche werk ad zim verrichten. Dim ochtend en een deel van dm middag hebben we door de parken en lanen van Oahu (want de hoofdstad Honoloeloe litg niet op 't eiland Hatvaia, dat hoofdzakelijk wordt bezocht om em monn-grootschen vul kaan, deni Vilanea, waarover eene krater-op pervlakte van meer dan 1000 voet in diame ter 't eeuwige vuur gloeit en oplaait) eerst naar den „Pali" cm eenzaam punt bij em steilen afgrond, van em,1200 voet diep te waar de laatste groote slag tusschen de elkaar bestrijdende Hawaia-koningm ein digde, en de tegenstander van den grooten Kamehameha met meer dan 3000 van z'n ge trouwe volgelingen van die rots zich in den torn zij beter werd, dat zij uw geest loui hacf gezien, of dat gij haar in em visioen waart verschenen. Dat u het in levende lij ve waSj scheen riet bij haar op te komen. Evenmin, naar het schijnt, bij miss Wil- loughby, zij schreef het geval toe aan een overspannen verbeelding. De schok-bleek echter voldoende om haar tot haar normalen toestand terug te brengen, ofschoon het we ken achtereen met haar er op of er onder was." „En u zegt, dat zij weer volkomen beter „Volkomen. Maandenlang is zij als een stuk levend marmer geweest. Zij placht op aandoenlijke wijze te zeggen, dat de eene helft van haaf dood was. Als ik haar zoo zag, had ik innig medelijden met haar. Ge duldig, vriendelijk, toegevend, zonder wil, Nu is reso luut, ondernemend en geeft zich met"verwon- zonder er om te geven wat er gebeurde, zij weer volkomen levmd krachtig, ge itno derliike energie en enthousiasme aan ieder oed ge- goed werk." „U zegt, dat zij te Feldberg was metr haar vader?" „Ja, daar was ze. U heeft zeker niet informeerd?" „Neen. Om u de waarheid te zeggen, het liet mij onverschillig." „Dat kan ik begrijpen. Oogenschijnlijk was zij u ontrouw geworden." „Wat kon ik anders gelooven." Maar daarop gaf Hunter gem antwoord. Hij vond, dat hij genoeg had gezegd. Na Drysdale met de feiten in kennis te hebben gesteld, wilde hij van de zaak afstappen. Wat hij in de toekomst zou dom, moest hij zelf beslissen. Drysdale sliep dim nacht weinig. Hetgeen hij had gehoord!, had een reeks gedachten op gewekt, die hij wel moest volgen Hij kon WEKZAAMHEDEN RIJKSZUIVEL- CONSULENT. De heer L. T. C. Scheij, rijkszuivelconsulmt in Noord-Holland, heeft dm directeur-gene raal van dm landoouw em verslag van zijne werkzaamheden over het jaar 1916 uitge bracht. Wij ontleraen er het volgende aan In het dienstjaar 1916 werd de 2de helft van dm cursus voor melkcontroleurs 1915— 1916 m de eerste van dm cursus 19161917 gegevm. De leerlingen ontvingen 33 theoreti sche en 33 practische lessen, in het geheel 247 uren. Aan het toelatings-examm voor dm cursus 19161917 werd door 39 personen deelgeno men, waarvan 15 niet aan de gestelde eischen konden voldoen. De cursus werd geopend op 22 September 1916, het eind-examen werd ge houden op 13 Maart 1917 (3 leerlingen wer den afgewezen). Van de gediplomeerden waren 11 werk zaam in een kaasfabriek of melkinrichting, 6 thuis in het veehoudersbedrijf, 2 als melk- controleur en 2 als monsternemer van em rundveefokveremiging. In het dienstjaar 1916 werd de 6de cursus daar niets aan dom. Ook Was dat niet alles. Zijn gevoel was in beroering gebracht, zooalö dat in maanden niet het geval waa geweest; zijn hart Bcheen sneller te kloppen, zijn bloed vlugger door zijn aderen te vloeien, een déél van zijn gemoed, dat hij dood waande, was weer levend. De hoop en hartstocht van em iaar geleden vlamden weer op als een ingere kend vuur, waarin plotseling gepookt wordt. Bijna negen lange maanden had hij, Adela trachten te vergeten, dat wil zeggen, nij had beproefd haar uit zijn gedachten te verban nen want om iets geheel te vergeten, waar in ons hart betrokken is geweest, is onmoge lijk en in hoofdzaak was hem dat gelukt. Slechts op onbepaalde oogenblikken, wan neer zijn werk hem niet drukte, verscheen haar gelaat weer voor zijn geest m naar ge lang de wekm verstreken, werd dat minder levendig m duidelijk. Hij verheugde zich er over, want hij wmschte niet aan haar te den ken. Hij had zich honderdmaal voorgehouden dat zij het herinneren niet waard was, dat zij even onbestendig was als de wind en wis pelturig als het weer. Bovendien, zij was de vrouw van een ander, naar hij meende m als zoodanig geheel uit zijn leven verdwenen. Nu kwam hij tot de ontdekking, dat zijn oordeel omtrent haar geheel verkeerd was ge weest. Er was een nieuw, helder licht haar gedrag had gehoord, niet de vrouw van Fenlove zij was nóg vrij Zijn brein hield vast aan twee feiten met de volharding van em éénschelpig weekdier aan een rots. Het eerste was, dat het be richt van zijn dood haar zulk em schok hac gegeven, dat zij daardoor geheel uit haar evenwicht was gebracht en haar gevoel maandenlang^ dood was geweest. Het tweede dat ,toen zij weer normaal was geworden, zi weigerde met Fenlove te trouwen ondanks al- vas een nieuw, helder licht op X geworpen. Het verhaal, dat hij 1, had alles veranderd. Zij was van de vakschool voor kaasmakers, die 2Q September 1915 begon, afgewerkt. Te zamen werd 70 urm les gegevm. Het was de eerste cursus met em aanmerkelijke vermeerdering van het aantal lesuren. In 3 jaren worden nu 2 (vroeger 3) cursussen gegeven. Bij het eind-examen aan de rijkslandbouw- winterschool te Schagen in April 1916 is het diploma van mélkcontroleur uitgereikt aan 5 leerlingen en 2 vakleerlingen voor de zuivel bereiding. Aan dm onderwijzerscursus te Alkmaar ter opleiding van landbouwonderwijzers 1915 tot 1917 gaf de heer Scheij de lessen in zui velbereiding. Ze zijn door 8 personen ge volgd. Op 28 m 29 December kwamen de onder wijzers dm geheelm dag op zijn Laboratori um, om het melkonuerzuek, althans eeiuger- mate, practtsch te leeren. Tot besluit wer den 2 excursies gemaakt, naar de zuivelfa briek „Westfriesland" te Lutjewinkel en naar de zuivelfabriek „Excelsior" te Heerhugo waard. Er zijn drie voordrachten gehouden, resp. te Blaricum, Wormer en Laren,. Em niet gering deel van het werk van den zuivelconsulent bestaat uit het deelnemen aan •gaderingm met de voorbereidende of daaruit volgende .werkzaamheden. Hij bezocht in 1916 105 vergaderingen. Het aantal bezoeken aan kaasboerderijen en zuivelfabrieken gebracht was in 1916 minder dan gewoonlijk. Daarvoor zijn verschillende redenen: lo. Minder aanvragen om hulp. 2o. Het aantal kaasboerderijen is in m ten gevolge van dm crisistijd sterk verminderd. 3o. De buitengewone werkzaamheden noop ten den, heer Scheij moer dan gewoonlijk schriftelijk of mondeling advies te geven, zon der het bedrijf te bezoeken. Dit geschiedde 7 maten; 2 kaasfabrieken en 5 boerderijen wer den met hef oog op em bedrijfsstoring door hem of zijn assistent bezocht. In verband daarmede deelt het verslag em en ander mede. Ook over de laboratoriumwerkzaamheden geeft het verslag verschillende mededeelin- gen. In em afd. „Verschillende werkzaamheden" wordt gewag gemaakt van de werkzaamheden van de bouwcommissie van dm Bond van Zuivelfabrieken, de watersnood-melkcommis- sie, inzake het melkm, enz. Alleen wat de watersnood-melkcommissie betreft zijn ingekomen 291 stukken en uitge gaan 398. Behalve deze zijn er 978 brieven en brief kaarten verzonden. Door de medewerking van emige personen in deze provincie werden verschillende gege vens betreffepde de uitkomsten van het vee houders- m zuivelbedrijf verstrekt, welke in een overzicht verwerkt zijn. Aan het slot vermeldt het verslag verschijn selen op het gebied der zuivelbereiding, o. a. In 1916 zijn vele kaasboeren opgehouden met zelf te kazen en sloten zich aan bij een coöperatieve fabriek. In 1916 is de eerste Kaas-exportvereeniging van zuivelfabrieken in Noord-Holland in dm vorm der N.-V. „Gestam" tot stand geko men. Bij de oprichting traden 12 fabrieken toe. De toekomst zal moeten leeren, of de af zet der kaas nieuwe banen zal volgen, zooals bij „Gestam" geschiedt, of in eenigszins an deren vorm. Het voortbestaan van de eeu wenoude Noord-Hoiiandsche kaasmarkten met haar wik- en weegloonen zal daarmede eveneens samenhangen. Het aantal kaasfabrieken, die 31 December 1916 in werking warm, bedrog 131 tegen 135 op dien datum van 1915. De verminde ring is het gevolg van dm centralisatie van emige bul rij ven in de coöperatieve zuivelfa briek- „Westtriesland" te Lutjewinkel, welke op 26 September de eerste melk ontving. Dit is de grootste kaas- ra boterfabriek in Noord- Holland, berekend op de verwerking der melk van 2500 koeien; bij dm aanvang had mm 1700 koeien. De kaasfabriek „Anna Paulowna" in den polder van dien naam is na de overstrooming opgeheven. Er zijn nog 2 nieuwe fabrieken in werking gekomen, n.l. te Wervershoof en te Wormer. De abuormale tijdsomstandigheden hebben de aansluiting aan den Bond van Zuivelfa brieken zeer bevorderd, 15 kaasfabrieken wer den lid. De Bond telde op 31 December 1916 82 leden, dus 70 pet. van de 118, die lid kon den zijn; deze hebben in 1916 te zamen ver werkt WlVt millioen K.G. melk. Em jaar ge leden warm 72 fabrieken, zijüde 60 pet. van het aantal, dat lid kon zijn, aangesloten, en deze verwerkten in 1915 93 millioen K.G. melk. lés wat hij of haar vrienden ook mochten aan voeren. Die feiten warm vol beteekenls. Had zij hem niet lief, niet innig lief gehad, dan zou het bericht van zijn dood haar niet op die wijze hebben getroffen en was zij hem niet trouw in haar gedachten, dan zou zij, toen zij beter werd, niet hebben geweigerd net huwe lijkscontract na te komen. Het was niet moeiclijk zich In haar plaats te stellen. Hl] wist hoe zeer haar vader en zuster er op gesteld waren, dat zij met Fen love zou trouwen, HIT begreep de presaie, die zeker op haar was uitgeoefend; het nieuwe argument dat gebruikt was dat zij op een haar na getrouwd was geweest het voort durend aandringen en zeuren van haar zus ter Jane. En toch had zij aan dat alles weerstand geboden, terwijl zij al den tijd ge loofde, dat nij dood was. Hunter had beweerd, dat hij haar niet kende. Dat was waarschijnlijk waar. Zij was blijkbaar een edeler en dapperder vrouw dan hij had gemeend. Hier was een voorbeeld van oprechte trouw even zeldzaam als mooi. In plaats van haar te verachten, zóoals hij haa gedaan, moest hij voor haar knielen, haar vereeren. Toen begon hij zich af te vragen, wat zij nu wel van hem zou draken. Wat zij van hem had gedacht, was geblekm, maar zou zij hem nu nog wel met zulke gunstige oogen beschouwen Zij had maandenlang gewetm, dat hij leefde en zou natuurlijk veronderstellen, dat hij wist, dat het huwelijk niet had plaats ge had. Al de feitm m omstandigheden warm algemem eigendom; zij zou memen, dat hij zich van dat alles op de hoogte had gesteld. En wat dan? (Wordt vervolgd). T

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1917 | | pagina 5