DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
IS o. 287
Honderd en negentiende Jaargang.
1917.
DONDERDAG
O DECEMBER.
FEPILLETOS.
In Vroeger Dagen.
Deze Courant wordt eiken avond, belialve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling
per 3 maanden voor Alkmaar 1' 1.30, franco door hot ge-
lieele Kijk f LSO.
Afzonderlijke en bewijsnummers 6 Cents.
Prijs der gewone Advertentiën
Per regel f 0.15. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franGO aan de N.Y. Boek- ©n Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTEK ZOON, Voordam C 9.
NEDERLAND.
Telefoonnummer 3.
ALKMAAR, 6 December.
Er is een tijd geweest nog geen jaar ligt
hij achtei ons! waarin president Wilson
heeft gezegd, dat elke gedachte aan overwin
ning in den oorlog uitgeschakeld moest wor
den, omdat de daardoor ontstaande wrok
een voortdurende bedreiging van de veilig
heid der wereld zou vormen.
Thans heeft dezelfde president in een uit
voerige redevoering hetzelfde standpunt ver
dedigd als de heeren Clemenceau en Lloyd
George, die „een oorlog en niets dan den
oorlog om de overwinning" en een „knokken
tot 't lest" willen. Maar als éénmaal de eind-
overwinning is behaald, als het schuldige
Duitschland zich heeft te verantwoorden voor
de rechtbank der natiën, dan- valt er met pre
sident Wilson te patten, dan wil hij een vre-
de, gegrondvest op edelmoedigheid en ge
rechtigheid met uitsluiting van alle zelfzuch
tige aanspraken op voordeel, zelfs van de zij
de der overwinnaars. Eerst dan echter zal hij
den oorlog als gewonnen beschouwen wan
neer het Duitsche volk door behoorlijk geac
crediteerde vertegenwoordigers, mededeelt,
dat het wil treden in' een schikking, gebaseerd
op recht, en het onrecht, dat zijn regeerders
hebben bedreven, wil herstellen.
Het ligt niet in de bedoeling het Duitsche
rijk kwaad te doen of zich te mengen in zijne
binnenlandsche aangelegenhedA Niets be
dreigt het bestaan of de onafhankelijkheid of
den vreedzamen ondernemingsgeest van het
Duitsche rijk.
De volkeren der wereld hebben recht, niet
enkel op vrije zeevaartwegen, maar ook op
een veiligen en ongehinderden toegang daar
toe, en daarbij denkt de president evengoed
aan Oostenrijk als aan Servië. Wat intusschen
niet belet, dat hij voorstelt om aan Oostenrijk
den oorlog te verklaren. Niet om Rusland of
Roemenië te hulp te komen die schijnen
voor hem te hebben afgedaan maar om
Amerikaansche troepen naar Italië te kunnen
zenden.
Voorts heeft de heer Wilson veel gesproken
over heiligheid en rechtvaardigheid en idea
len en tradities en strijden tot het laatste ka
nonschot gelost is enz. enz., zaken, die in
het verre Amerika nog opgeld schijnen te
dóen, maar waarvan de Europeesche markt
al overvoerd is.
De Daily News trekt uit de rede deze les:
„De eisch om de oorlogsdoelen mede te dee-
len is telkens herhaald en is gebiedend1 ge
worden in het licht van de rede van president
Wilson. Eet»verklaring, die gelijk zal staan
met het schrappen van veel dat men nooit
Naar het Engelsch
van Mevr. Alfred Sidgwick.
I)
„Ken Je Lord Caradoc?" vroeg zij.
„la," zei Tony, „Hij staat er niet in."
„Dat geloof ik wel," zei Rosalinde, maar
Tony bleef er bij, dat Winkle Bellairs aardig
was. Daarover kibbelden zij, maakten het
weer goed en kibbelden kort daarop weer
over iets anders. Zij scheidden echter harte
lijk, maar spraken af, dat zij elkaar zouden
schrijven. De herfst was spoedig voorbijge
gaan en nu was het bijna Kerstmis, dat zij
elkander weer zouden ontmoeten. Maar on
verwachts gebeurde er iets, dat meer invloed
op Rosalinde's leven had dan iets anders in
hare jeugd, meer zelfs dan de drie jaren op
de school te Brussel. Zij had juist haar eerste
bezoek gebracht, en dit had haar in een on
bekende en verrukkelijke wereld gevoerd,
waar de maatstaf van Sceton niet erkend
werd en waar de dihak gestoken werd met
hetgeen daar verboden was. Zij had in Brus
sel groote vriendschap aangeknoopt met een
meisje, Ethel Willougrby genaamd, en was
den vorigen zomer met haar naar de Arden
nen geweest. Daar hadden zij zich aange
sloten bij Jasper en Lamoma Knox, het be
kende schilderspaar. want Lamoma was een
nicht van Ethel en tjad deze en haar school
vriendin onder haar; hoede genomen. Toen
zij Rosalinde uitnood,den om in den winter
bij hen in Cornwallis te komen logeeren,
was Lady Tuft er tegen geweest, dat het meis
je gaan zou. De opva ngen van kunstenaars
waren niet de hunne aa zij iot haar zuster
had moeten neerschrijven, is dringend! nood
zakelijk."
Of dan tegelijkertijd het voortzetten van
den oorlog nog wel de moeite waard zal
worden geacht?
ut opperbeveiheboer van de Luoocnen
Dnjestr en Zwarte Zee staande Russische en
Roemeensche troepen neem zich tot de Oos-
tenrijksche en Duitsche opperbevelhebbers,
aartshertog Jozef en veldmaarschalk von
Mackensen gewend, met het voorstel bespre
kingen over een wapenstilstand San te van
gen. Dit voorstel is aanvaard en de afgevaar
digden hBbben zich begeven naar de .plaats,
waar de onderhandelingen gevoerd worden.
Het betreft slechts plaatselijke onderiiandeun.-
gen. De onderhandelingen tusschen Rusland
en de midden-mogendheden over een officiee-
len wapenstilstand worden voortgezet. Het
heet, dat alleen een wapenstilstand wordt
overwogen, en dat de besprekingen over den
vrede aan het Europeesche congres worden
overgelaten. Geruchtsgewijze verluidt, dat de
maximalisten maatregelen nemen om de
krijgsgevangenen in vrijheid te stellen en dat
de Russische soldaten, die van het front te-
rugkeeren, verlof zullen krijgen hun wapens
te behouden, ten einde de klasse-belangen fe-
gen de bourgoisie te verdedigen.
De gezanten der entente te St. Petersburg
hebben volgens de Daily Chronicle aan de
Russische regeering laten weten, dat hun lan
den de politieke, financieele en economische
betrekkingen met Rusland voor den duur van
den oorlog verbreken. Om formeele reden
heeft de Amerikaansche gezant zich bij dit
bestuit niet aangesloten. De Amerikaansche
regeering heeft verklaard, dat kolonel John
son zonder instructies zich met de Russische
regeering in verbinding hééft gesteld en be
sprekingen heeft gevoerd over de houding der
Vereenigde Staten tegenover de poging, om
met Duitschland een afzonderlijken vrede te
sluiten.
Een zonderling diplomatiek geval doet zich
voor tusschen Engeland en Rusland. In En
geland wordt een Rus, Tsigerin genaamd, ge
vangen gehouden. Tevergeefs heeft de maxi-
malistische regeering de invrijheidstelling
van haar partijgenoot pogen ie bewerken.
Thans heeft zij hem benoemd tot gezant 1
De gezant blijft voorloopig opgesloten
KORTE BERICHTEN.
Alle uitvoer van Amerika naar Noor
wegen, Zweden en Denemarken is voorloopig
verboden. Gen enkele vergunning tot uitvoer
zat worden verleend, alvorens de niet te con
troleeren handel dier landen zal hebben opge
houden.
De Daily Graphic meldt, dat de pak
ketboot Apapa (4800 ton) van de Elder
Dempster-lijn is getorpdleerd. 80 Passagiers
en leden van de bemanning worden vermist.
Ongeveer 120 pasagiers zijn gered.
Dinsdau werd1 in alle Duitsche staten
oen nieuwe en beknopte volkstelling gehou
den Het voornaamste doel !s wederom, de noo-
dige statistische hulpmiddelen te krijgen voor
het oorlogsvoedings-departement. De op 1
December 1916 gehouden volkstelling is in
vele opzichten onjuist.gebleken.
Engelsche bladen melden, daM het
rSt
gezegd, en er was een neiging tol lichtzin-
nigheui bij Rosalinde, die de ouderen moes
ten onderdrukken.
„Wij weten van wieni zij die heeft," zei La
dy Tuft.
„Jasper en Lamorna Knox zijn in den laat-
aten tijd zeer beroemd geworden," had me
vrouw Cloudesby er tegen in gebracht.
„Wat beteekent beroemdheid? Die maakt
niet, dat de menachen behoorlijk ieVen. In
tegendeel."
„Mevrouw Knox is een nicht van je oude
vriendin, mevrouw Wllloughby en door haar
opgevoed", voerde mevrouw Cloudesby aan.
„Maar zij- ging schilderen", zei Lady Tuft.
„en huwde met een kunstenaar. Niemand
weet, hoe of waar hij opgevoed werd of wat
voor menschen Rosalinde in hun huis ont
moeten zal. Je zult toch niet willen, dat zij
de voetstappen van haar vader drukt."
„Simon is beroemd geworden."
„Des te meer schande voor hen, die zijn
schilderijen koopen. In aanmerking genomen
de manier, waarop hij jou behandelde
„Ik denk niet, dat de menschen, die zijn
schilderijen koopen, weten, dat ik besta."
„Dat moesten zij dan weten. Wat moet er
van de zedelijkheid worden, als het mannen,
zooals Simson, voorspoedig gaaf?"
Mevrouw Cloudesby scheen dit niet te we
ten, want zij veranderde van onderwerp.
„Het was vriendelijk van mevrouw Knox
om Rosalinde te vragen", zei zij:.
„Heel vriendelijk. Tooneelspelers én kun
stenaars en dat soort menschen zijn vriende
lijk. Ik denk, dat het hun gemakkelijk afgaat."
Lady Tuft sprak, alsof volgens haar vrien
delijkheid meer een dwaasheid dan een ueugd
was, en met dit zeggen was zij slechts de
echo van de denkwijze van Sir Lucius. Zij
was dertig jaar getrouwd en had in dien tijd
de meeste van zijn denkbeelden en al ziini
lijk van Sir Starr Jameson na den oorlog op
dezelfde plaats in de Matopo's bij Boelawajo
in Rhodesië begraven zal worden, waar het
graf van Rhodes is. Het is een verlaten plek,
die bezaaid is met reusachtige rotssteenen op
een! hoog punt in het gebergte.
In de Duitsche nationale bibliotheek te
Ootha, de grootste verzameling van werken
over Duitschland, is brand uitgebroken. De
bibliotheek is volkomen vernield en de schade
is voor een/ groot deel niet te herstellen.
Daar in Oostenrijk het vervoer van alle
reizigers met de personentreinen niet meer
mogelijk is, is bij enkele goederentreinen het
personenvervoer ingevoerd. Den reizigers is
verzocht om vooral voor korte reizen daar
van gebruik te maken.
De „Temips" verneemt uit Rome dat we
gens gebrek aan kolen van af 25 November
173 treinen uit het verkeer zijn geschakeld.
Op de lijn Berlijn-Hamm is 'n D-trein
geloopen op transportwagens met ltaliaansche
krijgsgevangenen, waarvan 10 gedood en een
veertigtal zwaar gewond werden.
Minister-president Orlando is door de
Parijsche hoogleeraren in de rechten in de
Sorbonne plechtig gehuldigd. Hij hield daar
na een herhaaldelijk toegejuichte rede.
Het Duitsche Ugcrbericht meldt dat in
de streek der zeven gemeenten in Italië nieu
we stellingen zijn veroverd.
De behandeling van het kiesrecht-ont
werp in het Pruisische huis van afgevaardig
den heeft een aanvang genomen.
Het sedert 1914 te Londen bestaande
„Joodsch Nationaal Fonds," heeft een plan
opgemaakt om na den oorlog dertig nieuwe
koloniën, elk van ongeveer 100 gezinnen, in
Palestina te stichten. Kosten 12 millioen gul
den.
HET TELEGRAFISCH VERKEER
MET ENGELAND.
Het telegrafisch verkeer met Engeland is,
althans wat den diamanthandel betreft, her
steld. Deze tijding werd gisteren op de Beurs
voor den diamanthandel met gejuich ontvan»
gen. Nu de tijding ons bereikte dat blijk
baar een geheele handelsgroep op een zeer
bevoorrechte positie bogen mocht, zegt het
Hbld., hebben wij ons gewend tot den heer
C. J. K. van Aalst, president van de N.O.T.
Deze verklaarde, van algemeen Neder-
landsch standpunt bezien, niet te kunnen be
grijpen hoe de Diamantbeurs kon juichen
over een haar verleend privilege boven a n-
dere Nederlandsche kooplieden.
vooroordeelen overgenomen. Zij stelde groot
belang in haar maaltijden, zij had het huis
zoo keurig en netjes in orde gehouden, dat
men er haast geen voet in durfde te zetten en
zij vond Tony het middelpunt van het heelal.
Overigens had zij weinig persoonlijks. On
danks haar huishoudelijkheid was zij door erf
door lui, en zij kon de grootste domheden
zeggen rnet een zelfgenoegzaam voorkomen
van wijsheid. Anna was nog maar een kind
in de kinderkamer, toen zij zelf trouwde,
want er was tieni jaar verschil tusschca de
zusters, cn nu zij bijna vijftig was, deed zij
dikwijls alsof Anna nooit volwassen was ge
worden. Sedert Rosalinde groot was, konden
de zusters het niet altijd goed samen vinden.
Anna was treurig* en stil geworden), maar in
den laatsten tijd minder toegevend dan Sir
Luctius wenschte. Het was tegen zijn zin1,
dat Rosalinde in Cornwallis was gaan logee-
ren, en daarom was geen der rijtuigen ge
stuurd, om haar vanavond te halen. Haar
naam was nauwelijks genoemd, terwijl zij
weg was, en alles wat mevrouw Cloudesby
haar vertelde, was met koelheid aangehoord.
Terwijl mevrouw Cloudesby op den weg
wachtte was zij benieuwd in welke stemming
Rosalinde zou aankomen, en wat zij zeggen
zou, als zij hoorde, wat er gebeurd was. Want
het was niét alleen1 het verlangen om haar te
verwelkomen, dat de moeder naar buiten in
den storm gedreven had, om het meisje tege
moet te gaan. Zij wilde haar waarschuwen.
Eindelijk naderden de lichten van de vige-
lante langzaam1 over den weg, en toen zij
dicht bij kwamen, riep zij den koetsier aan.
Hij zag haar en hield stil, zij stapte in en
werd door Rosalinde verwelkomd met een
kreet van verbazing etï b'ijdschap.
„Hoe kon u in zulk n weer uitgaan, lieve
ling," zei het meisje. ,.Wat scheelt er aan?"
„W.
„Hier moet", vervolgde hij, „een misver
stand in 't spel zijn, oftewel onbekendheid
met het feit, dat trans Engeland bepaalt,
wie in ons aller vaderland handelstelegram
men ontvangen zal en wie n i e t"
„Tot nu toe was het telegrafisch verkeer
niet hersteld en gaf Engeland faveurs aan
dengene die zijne belangen diende. Dit bracht
in zakenkringen een wrevelige stemming, zoo
dat hor uiet tot de uitzcnderingen benoort
hier te lande tie meening te hooien verkondi
gen, en n i e 1 door den eerste den beste, dat
onze regeering gracieuselijk moest bedanken
voor alle faveurs ten aanzien van het tele
grafisch verkeer, derhalve ook geen telegram
men moest laten uitreiken als die van Reu-
terts Office, dat ons den gang van zaken van
de slagvelden dér geallieerden meedeelt.
Dit zou wel een aer uiterste middelen
zijn, maar niet mag worden vergeten, dat, op
grond van internationale, of n i e t-intematio-
nale overeenkomsten, het verschil is zoek
onze diplomatieke telegrammen óók niet
door komen.
Ik ben hiervan overtuigd: zoolang de En-
gelsche regeering in gebreke blijft onze re
geering met officieele documenten of ander
deugdelijk bewijsmateriaal,'aan te toonen dat
deze incorrect heeft gehandeld, weigert de
meerderheid van ons volk het hoofd te bui-
;en voor een maatregel die „unfair" is, ik
t daar of die als zoodanig is bedoeld.
Op de vraag of de heer Van Aalst van mee
ning was dat onze regeering die bevoorrech
ting door Engeland van enkelen boven de
overgroote meerderheid vau ons volk moest
tegengaan, antwoordde hij met stemverhef
fing: „Absoluut! Nu het zóó gaat, moet ten
duidelijkste blijken, dat de Nederlandsche re
geering en niemand anders baas is in dit
land."
DE ONDERHANDELINGEN MET
ENGELAND EN AMERIKA.
Volgens een bij de N. O. T. ontvangen tele
gram van haren secretaris, den heer Valstar,
thans met de heeren Snouck Huxgonje en
Broekema te Londen vertoevende, zullen de
onderhandelingen met de Engelsche en Ame
rikaansche afgevaardigden aldaar thans wor
den geopend, nadat te Parijs de noodige in
lichtingen zijn verstrekt.
Een gunstige oplossing der scheepvaart
regeling mag worden tegemoet gezien, ter
wijl de .voorziening van ons lanamet levens
middelen' wordt besproken aan de hand van
aan bedoelde commissie door de N.
T. te verstrekken.
BENZINE-DISTRIBUTIE.
Staatscourant 285 bevat de modellen voor
het aanvraagformulier, het ontreffingsbewijs
en de verklaring, bedoeld in de beschikking
van den minister van landbouw van 4 De
cember, regelende de aistributie van benzine
enz., geschikt tot voortbeweging van motor-
rij-, voer- en vaartuigen.
DE „NIEUW-AMSTERDAM".
E>e ladipg van de „Nieuw-Amsterdam", die
den 24en November de haven van Nieuw-
York verliet, bestaat hoofdzakelijk uit Relief-
goederen. Het schip zou daarom eerst het
voor Relief-schepen gebruikelijke geleide
'aarom zou er iets aan schelen?"
„Waarom is u me tegemoet gekomen?
Waarom sloeg u uw arm vast om mij heen?
Ken ik uw manier van doen niet? Wat la er?
Wat héb ik nu weer gedaan?"
„Die domme Tony I Hij deedi een, brief aan
jou in een enveloppe aan zijn moeder. Er is
een brief voor jou met een adres van een
vreemde hand."
„Wat een domoor I" zelde Rosalinde. „Ik
zei hem niet te schrijven Maar zij moeten
toch ook eigenlijk lets weten."
„Wat wetcu
„Dat Tony en Ik van plan zijn samen te
trouwen."
„Och lieve, lieve," zei mevrouw Cloudesby.
„Maar waarom niet, moeder?"
„Jelui bent neef en nicht. Hij is rijk et jij
Jjen t arm. Daarenboven is hij geen man voor
jk. Hij is over 't geheel niet, wat ik een man
noem.
„Wat stond er in den brief?"
„Het was een soort minnebrief."
„Wat heeft u gezegd?"
„Ik kon alleen zeggen, dat ik er niets van
wist."
„Dan moet u van den zomer wel blind' ge
weest zijn."
„Misschien was ik dat. Het kan niet door
gaan, hoor."
„Waarom niet?"
„Zij hebben andere plannen. Amy Pringle
komt."
„Ik ben veel banger voor Winkie Bellairs."
„Lieveling, wie is Winkie Bellairs? Tony
zegt in zijn brief, dat hij met haar gaat sou-
peeren."
„Daardoor heeft hij' dan zijn brieven ver
wisseld. Zij treedt op in het Cyprus-theater.
Zij draagt alleen maar een kralen ketting en
is zeer aantrekkelijk."
„Het spijt me te hooren, dat Tony tegen jou
over zulke menschen spreekt."
krijgendesbetreffende onderhandelingen
hebben echter niet tot de gewenschte over
eenstemming geleid, daar de „Nieuw-Amster
dam" ook passagiers vervoert. Er bestaat in
middels geen reden tot ongerustheid, want
het schip is niet uitgevaren zonder voorken
nis van de Duitsche regeering.
SEINEN MET LICHTPISTOLEN.
De kleine vaartuigen der zeemacht, zoome
de de vliegtuigen van land- en zeemacht, zijn
uitgerust geworden met lichtpistolen, waar
mede witte en roode lichtkogels kunnen wor
den afgescroten, waarvan de brandtijd onge
veer 7 seconden is.
Hiermede kunnen geheime verkenningssei-
nen c. a., zoomede noodseinen worden gege
ven. De noodseinen voor vaartuigen bestaat
uit het aanhoudend oplaten van roode licht
kogels:' voor vliegtuigen, evenals van buiten-
landsche vliegtuigen, in het afvuren van een
witten en een rooden lichtkogel, welk sein bij
korte tusschenpoozen wordt herhaald.
VERGADERING VAN REEDERS.
In het departement van buitenlandsche za
ken had gistervooimiddag, onder leiding van
den heer De Waal, administrateur, chef der
afdeeling handelspolit'ek en consulaire za
ken, een bijeenkomst plaats van de Neder
landsche reeders, die in onmiddellijk verband
stond met de Amerikaansche aangelegenhe
den en den tijridijkeri terugkeer van den heer
Joost van Vollenhoven, lid der Nederlandsche
delegatie, welke onze belangen in de Vei-
eenigede Staten behart'gt.
BINNENLAND.
rinebegrootlng te be-
TWEEDE KAMER.
In de zitting van gisteren werd besloten
hedenavond met de Marii
ginnen.
De heer T r o e 1t r a, ziin rede voortzet
tende betoogde, dat tijdens oen oorlog veran
dering was gekomen m de meening der soc.-
democraten mzake het zitting nemen In bur
gerlijke regeeringen, zoodat zij in het alge
meen gesproken ministrabel zijn geworden en
met democratische groepen de regeering wil
len 'vormen. Maar spr. had in de Kamer
slechts weinig instemming gevonden met het
door hem ontwikkelde program, welke in-
st mining voorwaarde is om aan de sociaal
democraten de portefeuille-vraag te kunnen
stellen.
Het ouderdomspensioen' was het groote
struikelblok gebleken, maar een compromis
had de rechterzijde afgewezen. Ook in een
burgerlijk kabinet zouden de sociaal-democra
ten steeds le partij der arbeiders kiezen bij
eventueele botsing.
De heer van Raai te bestreed de opvat
ting van minister Cort van der Linden inzake
de homogeniteit van het Kabinet en betoogde
dat de onderwijswetten eerst na de aanstaan
de verkiezingen aan de orde kunnen komen.
De heer V i s s e r v a n IJ z e n d o o r n cri-
tiseerdé nader de houding van minister Cort
van dier Linden inzake de ouderdomswet en
diens karigheid nopens de onderwijzerasala-
rissen.
De heer Ma r c h a n t vroeg of de regee-
ring oen regel'ng ter beslechting van aTbelds-
„Dat heeft hij met gedaan, tot ik haar por
tret in de illustraties zag en hem over haar
Het vertellen. Hét is een soort aardigheid tus
schen ons."
„Eén aardigheid, waarmede li zou ophou
den, als lk jou was."
„Als u mij was, zoudt u er uitbreken, waar
u maar kon. Ik heb altijd gedacht, dat lk stik
te, en nu ik terugkom, weet ik, dat 't zoo ia.
Zullen zij bijzonder onaardig tegen me zijn?"
„Ik ben er bang voor," zei mevrouw Clou
desby.
HOOFDSTUK II.
Sir Lucius Tuft had Sceton gekocht, zoo
als het was, toen de vorige eigenaar bankroet
ging, en hij had land, huis en meubelen voor
'n koopje gekregen. Sommige menschen zou
den 't voor geen geld gekocht hebben, behalve
misschien om het weer te verkoopen aan men
schen van de soort van Tuft. Het geheel
vormde een schitterend voorbeeld van hetgeen
geld doen kan om èenige bunders boschland
te bederven, 'n buitengewoon leelijk huis te
bouwen en het met kostbare ongezelligheid in
te richten. Dit klinkt als een onvriendelijke
beschrijving, maar zijt ge nooit in een huis
geweest, waar de mogelijkheid om veel uit te
geven, alles schijfft bijeengebracht te hebben,
dat gij liever weg zoudt doen Rosalinde, die
juist van een landelijk villatje kwam, wensch
te zich daar weer terug, nog voordat zij de
marmeren vestibule doorgegaan was. Het was
inderdaad' een marmeren vestibule: kil, don
ker, en nog somberder gemaakt door een
zwaar, groot tapijt met donkere kleuren. Nie
mand was in de vestibule, behalve de botte
lier en1 twee knechts, nieuwe bedienden, die
geen1 belang stelden in de familie en er niet
aan gehecht waren. Het huis was zoo stil als
een graf en de twee dames bereikten haar ka
mers zonder opgehouden te worden.
ALRMAARSCHE COURANT.
i
