DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
a
Ho, 292
Honderd en negentiende Jaargang.
1917.
WOENSDAG
12 DECEMBER.
FEUILLETON.
In Vroeger Dagen.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling
per 3 maanden voor Alkmaar f L30, fcaneo door hot ge
heel© Bijk f L50.
Afzonderlijke en bewijsnummers 6 Cents.
Per regel f 0.15. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.Y. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOOM, Voordam C 9.
NEDERLAND.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone Advertentiën
De opening van de groote Russische Volks
vertegenwoordiging, op heden bepaald, heeft
reeds eenige dagen bedrijvigheid veroorzaakt
in het Taurische paleis in St. Petersburg. Tal
van vertegenwoordigers kwamen de laatste
dagen reeds aan, ondanks de groote moeilijk
heden, thans verbonden aan een spoorreis in
het onmetelijke land. Men voorspelt reeds
voor de eerste zitting van de constituante een
zeer rumoerige vergadering, omdat de kadet-
ten en de mensjewiki, die tot de minimalisti
sche socialistische partijen behooren, een ac
tie tegen de bolsjewiki op touw hebben gezet.
Zij hebben gezamenlijk met de boeren-delega-
ties een oproep tot de burgers gelicht, waar
in gezegd wordt dat alleen de onmiddellijke
sluiting van een vrede Rusland behoeden kan
voor ondergang en voor burgeroorlog, maar
dat een dtmrzame vrede, die de economische
en politieke onafhankelijkheid van Rusland en
de belangen van de Russische revolutie waar
borgt, geen afzonderlijke vrede, maar een al-
gemeene vrede moet zijn. In dit manifest
wordt de maximalistische regeering er voorts
van beschuldigd onderhandelingen over een
afzonderlijken wapenstilstand geopend' te
hebben zonder de beslissing van de consti-
tueerende vergadering af te wachten, zonder
goedkeuring door het volk en zijn vertegen
woordigers, zonder de andere partijen te
raadplegen en zonder het antwoord van die
bondgenr oten af te wachten.
Ook de heef Kerenski heeft zich tot het
volk gewend in het blad „Dielo Naroda".
„Ziet gij niet", zoo schreef de ex-dictator,
„dat men zich van uw openhartigheid bedient
bn u bedriegt? Waar is de vrijheid, die men u
beloofd heeft? Die is onteerd en verloochend.
Toen ik aan het bewind was, bestond de
vrijheid, de ware democratie."
Het bekrachtigen van het door den raad
van volkscommissarissen genomen beslüit ten
aanzien van den wapenstilstand, hetgeen naar
de maximalisten hopen, in de eerste zitting
van de constituante, reeds zou gebeuren, zal
nog wel zoo gemakkelijk niet gaan.
De heer Winston Churchill heeft te Bed
ford een redfe gehouden, waarin hij onder lui
de toejuichingen zei, dat het Engelsche oor
logsdoel nog precies zoo is als in 1914. Het
éénige wat gebeuren moet, is het verslaan
van het Pruisische militairisme en totdat dit
in gebeurd moet worden volgehouden. Hij
schijnt het einde van den oorlog nog niet
spoedig te verwachten, daar hij zeide dat ge
durende de eerste helft van 1918 Engeland
het grootste deel van den last van den oorlog
Naar het Engefecfi
van Mevr. Alfred Sidgwick.
Rosalinde sloot de piano en ging de ka
mer uit om zich gereed te maken voor de
kerk. Toen1 zij door de vestibule ging, zag zij
Tony, en1 volgens een ingeving handelend,
sprak zij h'em aan:
„Waarom loop je niet naar de kerk?" zei
zij. „Het heeft opgehouden met regenen."
„Zóo?" zei Tony, die een hengel nakeek en
dicht bij een raam stond. Hij keek naar buiten
onder liet spreken.
„Afschuwelijk weer voor Kerstmis,' zei hij,
„ik wou wel thuis blijven."
„Ben je niet oud genoeg om te doen, wat
je wilt?" vroeg Zij.
Hij wachtte even, voordat 'hij1 haar ant
woordde en zei toen, „ik ben even afhankelijk
als jij-" „Jij heet een man te zijn," zei zij
verachtelijk. „Ik ben maar een meisje".
1 ony legde zijn hengel neer. „Kijk eens,
Rosy", begon hij.
„Wij kunnen1 'hier niet praten," riep zij1.
„Loop naar de kerk met mij."
Zij wachtte ademloos zijn antwoord af en
zij bloosde, toen zij naar zijn gelaat zag, dat
zij veel beter kende dan haar eigen. Hij zou
stijfhoofdig en vervelend zijn.
„Vader sprak gisteren met me zoodra ik
thuis was", vertelde hij „Het spijt me dat ik
zoo dom deed met die brieven, Rosy. Ik
hoop, dat niemand onaangenaam tegen ie
was."
„Het zou er niet veel op aan komen, hoe on
aangenaam zij waren begon zij, maar
kon niet verder gaan Wat zij zeggen wilde,
klonk onbeschaamd ,:u. onwaardig. Hïj was
zal moeten dragen, zoowel te land als ter zee.
Daarna zal Amerika, door welks interventie
„feitelijk de heele wereld en al hare hulpbron
nen worden geplaatst tegenover de macht van
Duitschland", het zwaarste deel te land pas
kunnen overnemen. Voor het overige was de
rede van den heer Churchill een pleidooi
voor legeruitbreiding, waaraan het Lager
huis sindsdien dan ook ai heeft toegegeven
door 50.000 man aan leger en vloot toe te
voegen.
De zeer vredes-gezinde brief van lord Lans-
downe heeft meer indruk gemaakt dan der
Engelsche regeering waarschijnlijk wensche-
lijk is. Zij heeft dan ook laten verklaren, dat
zij het meer houdt met den heer Wilson dan
met den lord, „die woorden van oprechte
menschelijkheid deed hooren".
Van de verschillende fronten is weinig
nieuws.
Artilleriestrijd en patrouillegevechten mal
den de legertelegrammen.
KORTE BERICHTEN.
Te Parijs is een' nieuw blad verschenen
La Vérité. De afgevaardigde Meunier is de
verantwoordelijke hoofdredacteur.
Minister Venizelos heeft het F ranse he
front bezocht en- een lang onderhoud gehad
met generaal Pêtairu
Uit een overzicht dat de Duitsche bla
den geven van de onderhandelingen op het
oostelijk front blijkt, dat de wederzijdsche de
legaties slechts volmacht hadden om over
een wapenstilstand en niet over vrede
van gedachten te wisselen.
Maandagnacht is het Oostenrijksche
oorlogschip Wien (5600 ton, 1895) bij, een
torpedoaanval in den grond geboord.
Het revolutionaire comité te Lissabon
heeft de vrijlating der politieke gevangenen
gelast.
Particuliere telefoongesprekken zijn
thans toegelaten van de Duitsche fronten, in
de richting van Duitschland naar het veld
leger zijn particuliere gesprekken echter niet
geoorloofd.
Het Spaansche stoomschip Claudio is
bij de Spaansche kust getorpilleerd. Acht
man kwamen om. In Spanje heeracht hierover
groote verontwaardiging.
Te Odessa heeft een groote Joodsche
vreugdebetoóging plaats gehad naar aanlei
ding van het bericht dat Groot-Brittannië
zich bereid verklaarde den joden toe te staan
Palestina te bezetten en daar een nationaal
vaderland te stichten.
Volgens de Dj en is de heer Kercnsky in
Saratof tot lid der constitueerende vergade
ring gekozen.
In Finland zijn de Russische postze
gels sedert enkele weken door Finsche ver
vangen'.
gewoonlijk slechts Tony, maar juist voor één
moeilijk oogenblik was hij, een bewonderaar,
die den aftocht blies.
„Ik weet, wat je bedoelt," zei hij' onrustig.
„Ik wilde, dat ik wist wat jij meenlt", riep
zij
„Ik meende niet veel bijzonders," zei To
ny, de gelegenheid aangrijpende. „Ik zie ten
minste, dat het niet gaan zou. Wij zijn neef
en nicht, je woont hier en vader is sterk tegen
ons. Misschien is de sop de kool niet waard
voor jou of voor mij. Ik zal altijd veel van je
houidén, Rosy, en het laatste, wat ik zou wil
len doen, is je plannen in eenig opzicht in
den weg staan. Vader zegt, dat we niet onder
één dak kunnen wonen, tenzij wij elkander op
geven."
„Heb ik dan niets te zeggen? Tel ik niet
mede?"
De natuurlijke toon van een vrouw, die zich
als een onbeduidend nummer in een zaak
tusschen mannen behandeld ziet, verhief zich
als een plotselinge vlam in Rosalinde. Haar
houding werd strak en haar verontwaardigde
toon deed haar neef zich duizend mij len weg
wenschen.
„Je weet, hoe Vader is, zei hij, na een pijn
lijk oogenblik. „We kunnen niets tegen hem
doen."
„Hij wil, dat je Amy zult trouwen."
„Hoe weet je dat?"
„Zal je het doen?"
„Ik heb geen ja en geen neen gezegd. Er
is volstrekt geen haast bij. Zeg, Rosy
„Wat?"
„Je zult te laat voor de kerk zijn".
„Ik ga niet naar de kerk. Ik ben er niet
voor gestemd", zei zij kortaf en' verliet hem.
Tony keek haar na en nam toen zijn hen
gel weer op, maar zijn belangstelling cr in
was verdwenen. Hij wilde, dat Rosy zijn
frontverandering niet zoo erg opnam en
daardoor alles zoo moeilijk maakte. Hij wilde
dat ziji in Amysp laats was geweest.
De gezanten der entente in St. Peters
burg hebben van hun regeeringen opdracht
gekregen om in Rusland te blijven en „nieu
we betrekkingen met het werkelijke Rusland
te onderhouden."
Gisteren zijn te Diiren (Rijland) twee
treinen op elkaar geloopen; 23 personen zijn
gedood en 30 gewond.
Het Noorsche Nobelcomité wees aan
het Internationale Comité van het Roode
Kruis te Genève den vredesprijs voor 1917
toe.
Te Rome is een grootsche betooging ge
weest naar aanleiding van Amerika's oor
logsverklaring aan Oostenrijk.
Naar de Secoio meldt, zouden voor het
Suezkanaal onderzeeërs zijn gesignaleerd.
Het Pruisische Huis van Afgevaardig
den verwees de voorstellen tot kiesrechther-
vorming naar de commissie.
Fransche bladen vernemen uit Rome,
dat tengevolge van huiszoekingen op het bu
reau van de Avanti dé heer en Sterchi, redac
teur van dat blad en Fortichiar, secretaris
der socialistische partij:, in hechtenis zijn ge
nomen.
Oeneraal Pétain heeft bij zijn bezcek
aan het Belgische front de generaals de
Ceuninck en Rucque het eereteeken van groot-
officier van het legioen van eer uitgereikt.
AARDATPELEN.
Het Bureau voor Mededeelingen inzake de
Voedselvoorziening meldt:
Nu de door den Minister van Landbouw,
Nijverheid en Handel reeds op 24 September
j.l. aan de burgemeesters gevraagde opgaven,
welke op 1 November bij de burgemeesters
ingeleverd moesten zijn, nog slechts onvolle
dig zijn binnen gekomen, kan op dit oogen
blik alleen een door aardappeldeskundigen
gemaakte raming dienst doen voor het ver
krijgen van een overzicht en het vaststellen
van een plan. Uit die raming nu schijnt te
volgen, dat, al mogen voorloopig nog geen
redenen zijn aan te nemen dat wij er niet zul
len komen, toch een voorzichtige aardappel-
politiek gewenscht is, de consumptie toch is
dit jaar grooter dan in andere jaren, omdat
het broodrantsoen kleiner is. Ook is bij het
groote gebrek aan veevoeder zelfs bij strenge
contröle, niet geheel te yoorkomen, dat, m
strijd met het verbod, toch aardappelen aan
het vee worden vervoederd. Bovendien is het
niet te vermijden, dat op den duur een deel
de raardappelen voor menschelijke consump
tie ongeschikt wordt.
De gemaakte raming wijst ook uit, dat er
vermoedelijk niet genoeg klei- en zandaardap-
pelen zijn van de voor de gemeentelijke reser
ves bestemde soorten.
Daarom zal voor die reserves ook gebruikt
moeten worden een deel der bravo's, bonten
en blauwen, Frisia's en de Wetten, die, omdat
ze nog langer goed blijven dan de bovenge
noemde soorten, aanvankelijk alleen bestemd
waren voor de laatste maanden.
Aan het maken der gemeentelijke reserves
wordt voortdurend gewerkt. Op dit oogen
blik zijn ongeveer der reserves ter plaatse
afgeleverd.
De gedachte aan een huwelijk ergerde
hem, maar als Rosy hem vierduizend pond
per jaar en nog geld van zich zelf had mede
gebracht zou, het vooruitzicht dragelijk zijn
geweest. Hij was volstrekt niet zeker, dat hij
de wenschen van zijn yader met betrekking
tot Amy kon veiuilen, zelfs voor vierluizend
pond per jaar. Hij had een onrustig gevoel,
dat zii hem zou willen verbeteren, en ofschoon
het uitstekend is verbeterd te worden, is het
een onaangenaam' proces wanneer het levens
lang en streng dreigt te zijn.
„Waarom ben je niet naar de kerk ge-
wees^ Rosalinde?" zei Lady Tuft, toen de
familie aan den koffiemaaltijd zat. „Was je
ziek?"
„Neen", zei Rosalinde. „Ik ben inplaats
daarvan gaan wandelen."
„Gaan wandelenin dit weerAl
leen?"
„Ja", zei Rosalinde en ging door met 't
rundvleesch en de Brusselsche spruitjes, die,
het behoeft nauwelijks gezegd te worden, op
Kerstdag in Sceton voor het tweede ontbijt
gegeven werden.
„En hoe heb jij je morgen doorgebracht,
lieve?" zei Lady Tuft tot Amy, en zij gaf
haar ontevredenheid over haar nicht te ken
nen door een verandering in haar toon, die
opmerkelijk was.
„Als ik verkouden ben, gevoel ik me altijd
zoo dom> als een uil", zei Amy, „daarom heb
ik maar een roman gelezen." A
„Ik hoop, dat hij1 aardig was," zei Sir Lu
cius.
„NeenHiji handelde geheel over een dwa
zen jongen man en zijn liefdesgeschiedenis
sen."
„Dat zou. je van eenige zeer knappe romans
kunnen zeggen", waagde mevrouw Cloudes-
by te uiten.
„Vindt u?" zei Amy; eni toen veranderde
zij van onderwerp. Zij wilde weten, waarom
de post zoo laat was. Zij had nauwelijks een
Voor den eerstkomenden tijd zijn aldus be
schikbaar geelvleezige zandaardappelen,
maar niet in zóó voldoende mate of er zullen
te zijner tijd hoogstwaarschijnlijk ook wit-
vleezige voor de consumptie moeten worden
bestemd.
DE BEWAPENDE ENGELSCHE
HANDELSSCHEPEN.
Naar aanleiding van hetgeen Engelsche
bladen schreven over het Engelsche blauw
boek inzake de kwestie van bewapende han
delsschepen in Nederlandsche havens schrijft
het Hbl.:
Hét heeft weinig nut op de onjuistheden
in de Engelsche commentaren te wijzen
dergelijke tegenargumenten worden in de En
gelsche pers toch niet vermeld.
Toch kunnen' wij niet nalaten er even op
te wijzen, dat enkele opmerkingen van Ti
mes, Daily Mail c.s. wel heel weinig steek
houden.
De weigering van ongewapende handels
schepen in onze havens zou ae oorzaak zijn
van onze voedselschaarschteImmers, als
wij die gewapende handelsschepen weigeren,
kunnen zij ons moeilijk voedsel brengen.
Alsof de wederrechtelijk opgeborgen en
aangehouden, met volle lading liggende
Nederlandsche handelsstoomers niet zeer
gaarne ons het graan zouden brengen, dat
in hun ruimen ligt te rotten en dat,
daarin hebben Times en Daily Graphie ge
lijk nu niet door gewapende Engelsche
schapen hierheen gebracht kan worden 1
En de Times zegt: „Nederlands houding
hierin „zal niet zonder invloed zijn op onze
Engeland's) algemeene meening omtrent
het optreden van Nederland jegens Enge
land en zijn bondgenobten."
Daaraan is helaas weinig te doen. Die
algemeene meening in Engeland is nu een
maal onjuist en onbillijk en da meening van
iemand te wijzigen, die geen argumenten wil
hooren en geen andere meening wcnscht te
hebben, is zeer moeilijk. Maar voor ons staat
vast, dat Engeland geen recht heeft maar
het allerminst te twijfelen aan het eerlijk, ern
stig en krachtig pogen van onze regeering
om zoo strikt mogelijk waarlijk onpartijdig te
blijven en geen der oorlogvoerenden te beoor-
deelen. Er ligt een soort van dreiging in die
woorden van het Harws\yorth-orgaan over de
„algemeene meening" omtrent onze houding.
Maar de „Times" kon toch weten de „Ti
mes" heeft hier In Nederland uitnemende
correspondenten' dat vrees voor die slech
te meening onze regeering niet er toe zal lei
den anders te handelen dan zij recht acht.
En dan bovendien: is het wel goed moge
lijk dat Engeland nog meer geringschattin
toont voor onze rechten en onze belangen
DE VAART OP AMERIKA.
Ten gevolge van den brand te Halifaz is
het onderzoek van schepen in die haven tijde
lijk geschorst. Naar Amerika uitvarende Ne
derlandsche schepen zullen thans rechtstreeks
naar hun bestemmingshaven in de Vereenigde
Staten kunnen doorvaren, terwijl schepen 'op
weg naar het Panamakanaal te ki
len moeten aanloopen.
(ingston zul
antwoord gekregen, toen hij kwam, en heel
weinig voor de familie, maar eeni groot aan
tal pakjes en brieven voor de gdst bracht.
Mevrouw Cloudesby kreeg in 't geheel niets
en Rosalinde alleen een korten groet op een
kaart uit Gornwalhs. Zij hadden geen vrien
den.
„Hoe komt het?" vroeg Rosalinde haar moe
der na het tweede ontbijt, toen ziji een oogen
blik boven samen waren. „Waarom kennen
wij niemand dan de oude fossielen, die hier
komen? Waarom zijn wij' hier eigenlijk? ik
wil' weg, moeder. Dat heb ik u gezegd, als
Tony mij in den steek liet".
„Maar heeft hij dat gedaan?"
»)a"
Mevrouw Cloudesby had een dikken doek
omgeslagen, maar nog bibberde zij van kou
de. Zij zat in een gemakkelijfcen stoel bij de
kachel, die niet aan was en wilde, dat zij haar
kind kon troosten. Zij wist, dat Rosalinda's
wegblijven uit de kerk en haar eenzame wan
deling beteekenden dat het meisje in hevige
opwinding was geweest. Zij zag er uit, alsof
zij gehuild had eni in haar oogen lag nog een
blik van leed.
„Wat is er gebeurd?" riep zij.
„Oom Lucius wil1 er niet van hooren, en
Tony geeft- toe. Hij zal Amy trouwen, als hij
iefand trouwt."
„Nu, dat hebben ze al duidelijk te kennen
gegeven," zei mevrouw Cloudesby.
„Hij heeft niet het verstand van een muis",
riep het meisje boos.
„Als je zoo over hem denktbegon
haar moeder, maar zij' kon niet verstandig
verder praten, omdat osalinde hiulde; en
dat deed ziji nooit. Zij had bij den schoor
steenmantel gestaan en nu boog zij het hoofd
in de handen en 'haar lichaam schokte door
het snikken.
„Ik weet niet, wat ik gevoel", zei zij, toen
zij spreken kon. „Hu is een ellendeling, die
mij bedankt heeft en ik schaam mij. Kunnen
BINNENLAND,
©emaogd ntosnsn
AFKONDIGING DER GRONDWETS
HERZIENING.
Te Amsterdam hield de Federatie der S.
D. A. P. aldaar en den Amsterdamschen Be-
stuurdersbond gisteravond in het concertge
bouw een feestvergadering, aan den voor
avond van de afkondiging der grondwetsher
ziening. Gesproken werd door de heeren Ed.
Polak, W. H. Vliegen. H. van Kol ea.
Te Zaandam zal vandaag van het stad
huis de nationale driekleur met een rooden
wimpel worden uitgestoken. Burgemees
ter Ter Laan zal van de pui van het stadhuis
de afkondiging aflezen en de heer Duijs zal
een toespraak houden.
DE BRANDEN TE WISSEKERKE.
Men herinnert zich de geschiedenis van
den gevonden steen1 waarop met potlood1 ge
schreven stond, dat de landbouwschuur van
den heer Brom te Wissekerke zou afbranden.
Een dezer dagen ging dte landbouwschuur
van den landbouwer de Regt aldaar in vlam
men op, met verlies van 19 paarden en 13
stuks hoornvee. Ook deze brand is gesticht
en nu is de bevolking in angst en vreeze dat
meerdere boerderijen zullen Volgen, 's Nachts
wordt in eenzame boerderijen' door de bewo
ners gewaakt. Het gemeentebestuur doet
moeite om de dad)er(a) op te sporen.
ONTVLUCHTE GEÏNTERNEERDEN
TERUG.
In Nederland zijn teruggekeerd acht Belgi
sche soldaten, die hier waren geïnterneerd
geweest, maar ohtvlucht waren en aan het
front teruggekeerd. Twee hunner waren reeds
in de loopgraven op 50 Meter afstand van de
Duitschers geraakt en zijn in hun khaki-uni-
form opnieuw geïnterneerd. De Nederland
sche regeering had aan de Belgische de uitle
vering der vluchtelingen gevraagd.
EEN BEDRIEGER.
Op den Dam te Amsterdam ia een zonder
licht fietsende jongen aangehouden door een
man, die zich voordeed als politieagent en
dezen beval hem te volgen naar het politiebu
reau. Op het Rokin sprong die versoon op
het riiwiel, zeggende „vast vooruit te zullen
gaan". Aan het bureau is echter van dat rijr
wiel niets bekend.
LOCOMOTIE FPERSONEEL.
De te Utrecht gehouden vergadering van
den Bond' van Nederlandsch Locomotiefper-
soneel heeft goedgevonden het voorste) van
het hoofdbestuur om een commissie te benoe
men bestaande uit leden van den Bond en
van de Nederlandsche Vereeniging van
Spoor- en Tramwegpersoneel, die de samen
smelting van beide organisaties zal hebben te
bevorderen.
Aangenomen werden voorts o. a. moties
van de afgevaardigden van Alkmaar en Rot
terdam om het steunfonds en het werken met
lijsten voor de nabestaanden van collega's af
te schaffen.
we niet weggaan, moeder? Ik zou het kunnen
dragen, als we samen ergens heen gingen
niemand dan ,u en1 ik."
„Misschien voor een korten tijd...."
„Neen. Voor goed. Kom met mij mee uit
de gevangenis. U weet ,dat wij hier beiden
als in een gevangenis zitten."
„Ik ben bang, dat je niet gelukkig bent".
„We zijn beiden ongelukkig. Ik ben het
niet alleen. Zij zijn even onvriendelijk te
gen u."
„Het is geen bepaalde onvriendelijkheid..."
begon mevrouw Cloudesby aarzelend, maar
Rosalinde viel haar in de rede en sleepte haar
weg van haar zachte verdediging van haar
gastheer en gastvrouw, die tegelijk haar ci
pier waren.
„Wat beteekent onvriendelijkheid in een
huis als dit?" riep zij. „Wij eten van het
voedsel dat op tafel komt. Wij hebben deze
twee kamers zonder eenig vuur. Als we be
vroren zijn, kunnen wij beneden bij een vuur
zitten. Wat krijgen wij anders van hen? En
hiervoor betaalt u honderd pond per jaar....
meer dan wij hun kosten. Maar wij worden
behandeld als voorwerpen van weldadigheid).
Lij maken aanmerkingen op ons en houden
niet van ons. Alles wat zij zeggen en doen is
verkeerd. Er is nooit een vriendelijke gedach
te voor ons of een vriendelijke blik in hun
oogen. U hebt vergeten wat het is onder men-
schen te leven, die vriendelijk en hartelijk
zijn. Ik heb gezien wat het is, terwijl ik weg
was en het schijnt ondragelijker dan ooit
hier. Wat hebben wij gedaan? Wat geeft him
het recht, zich te gedragen zooals zij doen?"
„Het is hun huis", zei mevrouw Cloudesr
by. „Zij hebben het recht hun eigen regels
en regelingen te maken."
„Ik kan niet-blijven", zei Rosalinde ruste
loos. „Hoeveel geld hebben we van ons zelf,
moeder?"
„Maar tweehonderd pond per jaar."
(Wordt vervolgd).
COURANT.
