DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
In Vroeger Dagen.
If©. 293 Honderd ©n negentiende Jaargang 1917
Ibonotnlspills bil Tomltbitallng p. 3 maanden f Uö, Ir. p. put f 1i0. Butiismmm i et. AdrertoBttepilU IS et. p. regel, groetare letten teer plaatarnlmte. 8r. ft. 1.1. Soek- ei Randelsdinkkeril Beims. Cester 4 In. Main C 9, Tel. S.
DONI)ERDAG 13 DECEMBBR.
FEUILLETON.
Zal er binnen niet al te langen tijd een
offensief van de zijde der Centralen zijn te
verwachten op het Westelijk front? Men
schijnt het te mogen verwachten, omdat in de
laatste dagen de artillerie op verschillende
punten bedrijviger werd en voortdurend ver
kenningen worden gedaan met vliegtuigen en
ballons, waarbij zeker ook gewezen mag
worden op de in den laatsten tijd volgens ver
schillende berichten in België aangebrachte
versterkingen. Van belangrijke gevechitsactie
is in de laatste dagen geen melding gemaakt.
Een jaar geleden 12 December 1916
deden de middenmogendheden een vredes
aanbod aan de geallieerden, dat, men weet
het, wantrouwend werd ontvangen. Veel is er
sindsdien over vrede gesproken, maar of men
er nader bij gekomen is?
De Engelsche minister Balfour heeft in het
Lagerhuis medegedeeld, dat er via de onzij
dige diplomatie door de Duitsdie regeering
was gezegd, dat zij verheugd zou zijn een me
dedeeling aan de Britsche regeering te doen
over den vrede. Deze zou daarop geantwoord
hebben bereid' te zijn elke mededeeling te ont
vangen en met de bondgenooten te bespreken,
maar had geen verder antwoord gekregen.
Op zijn minst genomen mogen we een der
gelijke poging om tot vrede te komen, zonder
ling noemen. Immers zou Duitschland, waar
het reeds eens een aanbod had gedaan, verder
zwijgen, als het de zekerheid had, dat de
entente-landen bereid waren mededeelingen te
ontvangen? Mogelijk heeft de bedoelde onzij
dige willen polsen zonder voldoende machti
ging daarvoor te hebben gehad.
De Engelsche liberale heer Asquith heeft te
Birmingham een rede gehouden, waarin hij1
zijn standpunt ten opzichte van den bekenden
brief van lord Lansdowne heeft uiteengezet.
Hij stekte zich direct noch indirect voor den
inhoud daarvan aansprakelijk. Wel was hij
het met dien schrijver eens, dat moest worden
aangedrongen op een duidelijke verklaring
omtrent het oorlogsdoel der entente, dat de
eenige doeleinden nationaal en onbaatzuchtig
moesten zijn en dat na dezen oorlog een vol
kenbond moet worden gevormd. De heer As-
quith wilde van geen vrede weten voor en
aleer aan de militaire overheersching van
Pruisen èen einde was gemaakt.
Een rede als' deze brengt ons zeker niet
dichter' bij den vrede 1
Er heerscht in Rusland nog altijd een ver
warde toestand. Er hebben nu bij Tamarofka
gevechten plaats gehad tusschen militairen
die zich tegen de maximalisten verklaarden
en plaatselijke troepen, in welken strijd een
groot aantal dooden viel.
Een gisteren ontvangen bericht van de
Russische regeering deelde mede, dat de
bondgenooten verklaard hebben in principe
in te stemmen met het openen der onderhan-
Naar hat 'Eagefl&éB
van Mem Alfred Sid&uddk.
T)
Het antwoord zei niets voor een meisje,
dat nooit met geld had omgegaan of eenige
ervaring van huishouding had.
„Zouden we ex van kunnen leven In een
optrekje, dat 10 pond per jaar kost?"
„Ik denk het wel", zei mevrouw Cloudes
by, die er beangst uitzag. „Maar je weet
niet, hoe moeilijk het zou zijn, Rosalinde. Se
dert je vijfde jaar heb je hier gewoond en
alle gemakken gehad. Je zegt, dat je ellendig
bent, maar je vergeet, dat je ook gewend bent
aan goed eten en electrisch licht en auto's
en badkamers. Een optrekje van 10 pond zou
geen badkamer bevatten en we zouden moe
ten leven van haring en cacao. Het zou geen
pretje zijn, lieve".
„Ik geloof, dat het verbazend prettig zou
zijn", zei Rosalinde, met oogen glinsterend
van opgewektheid „We zouden in zee krui
nen baden."
„In zee! Denk je dan aan een bepaald op
trekje?"
„Ja, ik ben er een gaan zien met Lamoma
Knox, dat we kunnen krijgen. Er zijn twee
kleine zitkamers en een keuken en' een tuin en
een weide. Q, het zou zalig zijn. wij twee-
en alleenleven zooals we willen
zeggen wat we willen^oo gelukkig als
de dag lang is. Denk er niet over. Doe het.
Ik zal dadelijk aan Lamoma schrijven".
„Lieve kind, ik kan dc dingen niet zoo op
eens doen. Ik moet zienwat je oom en tante
er-van zeggen. Zij miien het waarschijnlijk
een dol plan vinden."
„Natuurlijk zullen zij dat. U begrijpt mijn
idéé niet. Ik wil aan nn mmiingen en ver
bod ontkomen. Ik vil) vrij' ademhalen. Ik
delingen over een wapenstilstand, waarbij zij
echter niet slechts het Russische front, maar
ook hun front in aanmerking namen en wel
onder voorwaarden, dat de Russen geen werst
zouden terugtrekken en den Duitschen troe
pen geen levensmiddelen zouden leveren.
Erg duidelijk is dit bericht zeker niet,
maar het geeft toch wel te kennen, dat de
bondgenooten niet meer alles zullen negeeren
wat de Russen onder leiding van de volks
commissarissen doen. Zij schijnen nu van
plan te zijn om ook deel te nemen aan de
onderhandelingen met Duitschland door de
Russen, mogelijk om daardoor een afzon
derlijken vrede met zijne militaire gevolgen
te voorkomen, maar hebben zij hiermede nog
een nadere bedoeling? Willen zij pogen door
de besprekingen over een wapenstilstand al
gemeen te maken, dezen te doen mislukken en
alzoo aansturen op voortzetting van den
strijd, als door de heeren Churchill en As
quith gepredikt? Want aan het sluiten van
een wapenstilstand aan het oostelijk front zijn
zoo groote moeilijkheden verbonden (men
denke b.v. slechts aan de blokkade en den
door Duitschland daartegen gevoerden on
derzeeërsoorlog), dat men daaromtrent kwa
lijk tot overeenstemming zal kunnen komen.
KORTE BERICHTEN.
Op het congres der sociaal-revotutton-
naire partij in Rusland' is een definitieve
scheuring ontstaan tusschen1 de linker- en
rechter-groep.
Nlaar de „Tribuna" verneemt is de ge
zondheidstoestand van koning Niküa
van Montenegro zorgwekkend.
De Amerikaansche minister van Mari
ne heeft voorgesteld na dezen oorlog een in
ternationale vloot te vormen.
De president der Portugeesche repu
bliek is in hechtenis genomen, omdat hij wei
gerde af te treden.
In het Lagerhui® deelde de heer Bonar
Law mede, dat het kabinet een telegram van
deelneming naar Halifax had gezonden, te
gelijk met een gift van 12 millioen gulden
voor het steun-comdté.
De republiek Panama heeft den oorlog
verklaard aan Oostenrijk-Hongarlfk.
Een Duitsch marine-vliegtuig heeft bij
een verkenningstocht boven Engeland een
Engelsch luchtschip vernield.
Volgens Wolff hebben de Duitsche. on
derzeeërs tot 1 October j.l. met de in den
grond geboorde koopvaarders 1116 stukken
geschut met munitie vernietigd.
Koning Peter van Servië is uit Saloniki
te Piraeus aangekomen, waar hij te Castella
den w nter zal doorbrengen.
Veldmaarschalk von Hindenburg be
tuigde in een telegram aan den minister van
Koloniën zijn hulde voor den Duitschen be
velhebber en zijn troepen in Oost-Afrika.
De heer Trotzki publiceerde een procla
matie, waarbij alle Russische diplomaten
worden ontslagen, die in gebreke bleven toe
te stemmen in het vervullen van hun dien
sten onder de Sovjets.
De heer Scheldemarm is te Stockholm
wist niet dat iemand dat deed, totdat ik paar
Menwinion ging."
„Je tante zeide wel, dat het je onrustig zou
maken."
„Dat heeft het gedaan."
„Hoe meer ik er over denk, hoe onmogelij
ker het schijnt. Een vereen iging van kunste
naars Juist wat je oom en tante zouden wil
len, dat we vermeden".
„Wat weten zij van kunstenaars! Niet het
minste, noch van de goede, noch van de
slechte."
„Misschien kennen zij' de slechte", zei me
vrouw Cloudesby.
„Hoe zouden ze?"
„Ik denk, dat ze die ontmoet hebben."
Rosalinde merkte op, dat haar moeder met
verlegenheid sprak, en dat haar oogen pein
zend stonden. Wat was zij nog mooi, en
waarom droeg zij altijd een eenvoudige zwar
te japon alls een oude vrouw en haar mooi
haar zóó, dat de zachte krullen geheel weg
gestreken waren. Die stijf gevlochten knot
achter aan het hoofd stond haar niet.
„Zij zouden twintigduizend kunstenaars
kunnen ontmoeten, maar er nooit een ken
nen", zei Rosalinde beslist. „Als Jasper en
Lamoma hier in huis kwamen, zouden zij
eerst lachen en dan wegloopen. Ziji zouden
nooit komen. Zij kennen het type en hébben
er het land aan."
„Lieveling!" riep mevrouw Cloudesby,ver
baasd en wat boos.
„Men kan zich evengoed voorstellen, dat
Ariel vriendschap sluit met Polonius."
„Je moet niet op die manier van je oom en
tante spreken", zei mevrouw Cloudesby, zich
met inspanning herstellende. „Wij hebben
vijftien jaar met hen gewoond en niets be
paalds om over te klagen."
„O, dat geef ik toe," zei Rosalinde. „Ik
§eef de badkamers én de keukenmeid en aen
ottelier en het mooie zilver en de orchidee-
en toe. Ik geef tee, dat allés er is, waf men
met geld kan koopen, maar ik wil er vandaan
aangekomen.
De heer Daubugny, voorzitter dér voor
loop i ge commissie voor den burgervliegdienst
in Frankrijk, heeft meegedeeld, dat het plan
voor een lucht-postverbinding tusschen
frankrijk en Engeland bijna gereed i.s
De stakingen in de munitiefabrieken in
het departement van de Loire zijn geëin
digd, doordat het stakingscomité en de regee
ring tot een vergelijk zijn gekomen.
Het Jouraal des Débats noemt als aan
voerder van het Fransche legerkorps in Pa
lestina, generaal de Piépape.
Uit Nieuw York wordt gemeld dat mu-
nitiewerkpaatsen van de Bethlehem Steel
Company door een brand worden bedreigd.
Het Japansche gezantschap te Londen
erkent dat de Japanners Vladiwawstok heb
ben bezet. Troepen geniesoldaten moeten tij
delijk de haven, en 't eindpunt van den Trans-
Siberischen spoorweg beheeren.
BIN'BTENDANIX
EERSTE KAMER.
In de gisterenavond gehouden vergadering
was ingekomen bericht van den heer Van der
Biesen, waarbij; bij ontslag nam als lid der
Kamer.
'De voorzitter zegt, dbt het heengaan
van den heer Van der Biesen de Kamer zeer
doet.
Ruim 21 jaren heeft hij deel uitgemaakt
van de Kamer. Hij streefde naar veraetering
van sociale toestanden, vooral wat betreft de
woningwet en de bestrijding van het opium
gebruik.
Besloten wordt heden, Donderdag, in de
afdeelingen te vergaderen tot onderzoek van
verschillende wetsontwerpen en morgen een
openbare vergadering te houden ter behan
deling van de wetsontwerpen, die dan hier
voor gereed zullen zijn.
TWEEDE KAMER.
In de vergadering van gisteren was aan de
orde de interpellatie-de Jong over de moei
lijkheden, gerezen bij den uiitvoer van kaas.
Minister Cortvan der Linden legde
een verklaring af, waarin hij zei, dat de ver
schillen, gerezen tusschen de beide betrokken
ministers inzake den uitvoer van verschillende
artikelen, rijn opgelost en dat den exporteurs
van bedoelde artikelen geen nieuwe verplich
tingen zullen worden opgelegd, terwijl te
vens gezorgd is, dat de financieele belangen
der Ned Uitvoer-Maatschappij rijn gewaar
borgd.
De heer de Jong (u.-lib., Hoorn) meen
de, dat met deze verxlaring de zaak nog niet
is afgeloopen.
Minister Posthuma zei, dat hij nieuwe
verplichtingen niet aan de kaas-exporteurs
kon opleggen, nadat deze aan opgelegde ver
plichtingen hadden voldaan en deed verdere
mededeelingen over en in verband1 met den
kaasuitvoer en de melkvoorziening. De op
lossing van de moeilijkheden door de Kaas-
vereeniging had spr. ten volle voldaan.
De inmiddels opgetreden N. U. M. vroeg
aan de Kaasvereeniging, dat rij 20 pet. van
het papier, waarmede de kaas werd betaald,
voor haar rekening zou nemen. De Kaasver
eeniging had daartegen verschillende bezwa
ren. De minister drong bij de vereeniging aan
toe te geven, maar het resultaat was negatief.
Dc minister berichtte daarop aan zijn ambtge
noot van financiën, dat,hij' aan den uitvoer
om verschillende redenen geen moeilijkheden
in den weg kon leggen
komen en van cacao en haring leven. Ik zie
maar één bezwaar. Wij hebbéu geen meube
len".
„Die hebben we wel", zei mevrouw Clou
desby, „ik heb er wat van overgehouden
tentoen we vijftien jaar geleden hier kwa
men."
HOOFDSTUK VL
„Waarom zijn we vijftien jaar geleden hier
f ekomen zei Rosalinde. „Ik ben nu geen
ind meer en houd niet van geheimzinnighe
den. Ik begrijp de dingen graag."
„Wij kwamen hier omdat wij geen thuis
hadden."
„Maar u heeft juist gezegd, dat ge wat
meubelen hebt."
„Ja. Ik heb een beetje. Zij rijn in Londen
opgeborgen."
„Waar waren ze voordat rij werden opge
borgen?"
„Je doet vragen, die ik beloofd' heb nooit
te beantwoorden. Wij kwamen hier op voor
waarde, dat ik nooit tegen je zou spreken
over de omstandigheden, die ons zonder
thuis maakten. Zij waren droevig en niet
eervol."
„Dat dacht ik al", zei Rosalinde bitter.
„Denk niet te veel", zei mevrouw Clou
desby, haar teer gelaat was vertrokken en
bleek toen rij weifelend ophield. Daarna
sprak rij:
„Je vader verliet ons", zei zij. „Hij ging
weg met een andere vrouw, een meisje dat
vat op hem gekregen had.... een van rijn mo
dellen. Er was een schandaal."
„Was vader schilder?"
„Hij is er een.... een zeer bekende."
„Zij; vroegen me te Menwinion of ik fami
lie was van .jimon Cloudesby. Ik zei, dat ik
het niet wist."
„Je bent zijn kind."
Rosalinde^ hart ging uit naar haar moe
der. Zij zag, dat het spreken over dit drama
Spreker zei daarop, dat de minister van fi
nanciën den uitvoer aoor een order aan de
douane-ambtenaren krachteloos heeft ge
maakt.
Minister CortvanderLinden meen
de, dat een herhaling van een dergelijk con
flict uitgesloten is, omdat het rijn oorzaak
vond in het nog niet in werking getreden rijn
van de N. U. M.
Op de vraag of zich in de toekomst geen
conflicten zullen voordoen, kon dé regeering
geen antwoord geven.
Minister T r e u b noemde de verklaring
van minister Posthuma op één punt onvolle
dig en eenzijdig. Spr. zette rijn verantwoorde
lijkheid voor de gestie der N. U. M. uiteen en
zei, dat de minister van landbouw ten slotte
een besluit nam zonder spreker te kennen, al
dus op de verplichtingen der N. U. M. prae-
judirieerende.
De heer De Jong meende dat de beste
verdediging kier houding van den minister
van landbouw was geleverd door den heer
Treub, Hij' zou geen motie voorstellen daar
hiji niet de verantwoordelijkheid wil dragen
voor het aftreden van den heer Treub.
De heer Van Beresteyn verweet mi
nister Posthuma het veel te Iaat tot standko-
men van de exportcentrale. En het plan voor
de werking der Exportcentrale en der N. U.
M. dat op I Sept. gereed had moeten zijn,
is er nog niet! Daarom ontkent de Kaasver
eeniging formeel het recht, kredietpapier te
weigeren.
De heer Nolens zou na de verklaring
van den premier niet gesproken hebben als
de aandacht niet was afgeleid van de hoofd
zaak dat een minister een beschikking neemt
vlak in strijd met een beschikking van een
ambtgenoot, iets wat spr. betreurt en dat naar
hij hoopt niet meer zal voorkomen.
De heer T r o e I s t r a was overtuigd, dat
minister Treub in eerlijke overtuiging had
gehandeld en zou heengaan. Spr. mistte even
wel in de rede van den heer Treub de waar
borg, dat voortaan biet meer op zoo onwet
tige wijze zal worden gehandeld.
De heer Van R a a 11 e was niet bevre
digd door het antwoord van minister Cort
van der Linden. Deze deelde mede, dat on
middellijk na het conflict in den ministerraad
een regeling is getroffen om dergelijke con
flicten te voorkomen.
De heer Visser van IJzendocrn
verweet minister Posthuma het doorzetten,
niettegenstaande deze wist dat er groote
financieele belangen met de zaak gemoeid
waren en spr. had gewenscht, dat de betrok
ken ministers de zaak in den ministerraad
hadden ter sprake gebracht.
De heer Ma reliant was het met dit
laatste eens. Hij gaf het denkbeeld eener par
lementaire enqurte in overweging.
De heer van Hamel zag in het gebeur
de een symptoom van uiteenloopen van het
raderwerk van de regeering, dat niet langer
mag voortduren. (Verscheidene stemmenUw
motieI waar blijft uw motie?)
Minister Treub had ook nu niet zijn pec-
cavi uit te spreken, zooals de heer Troelstra
verlangt, zeide spreker. De heer Troelstra
achtte een uitspraak der Kamer over het au
tocratisch optreden van minister Treub noo-
dig in diens motie, waarin wordt betreurd,
dat voor de noodzakelijke eenheid in het re-
geeringsbeleild voldoende waarborg niet is
verkregen.
De heer Lobman had zich met de motie die
tegen de regeering is gericht, niet vereenigd,
ook omdat de feitelijke grondslag ontbreekt.
van haar leven haar bitter pijn deed en dat
het stilzwijgen van jaren langzamerhand een
sluier was geworden, dien het wreed was te
verscheuren.
„Vertel het me nietals het u zoo'n pijn
doet", zei zij haastig. „Wat moet hij slecht
zijn geweest. Wat moet u hem haten!"
„Ik heb hem nooit gehaat", zei mevrouw
Cloudesby,
„Ik haat menscheu die mij slecht behande
len."
„Je hebt nog nooit iemand liefgehad.... be
halve mij."
De tranen stonden nog op het gelaat van
liet meisje, maar de' flikkering van een glim
lach beantwoordde aan hetgeen haar moeder
zei, zoodat zij April scheen, zon en regen.
„Heb ik Tony niet lief?" mompelde rij.
„Niet op de eenige manier."
„Ik ben woedend op hem."
„Ja, dat zie ik."
„Hij! heeft me in den steek gelaten. Den
geheelen zomer vertelde hij me dat hij me
liefhad".
„Heeft hij' je ooit ronduit gevraagd, rijn
vrouw te worden?"
„Niet met zooveel woorden misschien
maar u zag rijn briefem hij sprak zoo
dikwijls, alsof we in de toekomst natuurlijk
bui elkander zouden rijn We waren het
er over eens, dat we graag een deel van het
jaar in Londen zouden rijnmaar toen
ik zei, dat ik graag wilde reizen, zei hij, dat
hij. als het aan hem lag, nooit ergens zou
gaan waar ze geen Engelsch spraken".
„Hij heeft zich niet goed gedragen, maar
hij heeft je hart niet gebroken. Rosalinde. Ik
zou niet meer aan hem denken".
'Mevrouw Cloudesby stond op, vouwde
haar doek op, gaf een streekje aan heur haar
en was, zooals Rosalinde zag, op 't punt van
naar beneden te gaan.
„Ik ga dadelijk aan Lamoma schrijven",
zei het meisje, en ditmaal verbood de moeder
het haar niet. Het tafereel van een rustig le-
BUROIMEISTBK es WETHOUDERS
v» ALKMAAR brengen ter ajgameeee
kennis, dat In het Gemeenteblad van
Alkmaar rijn opgenomen do besluiten van
4en Raad dier gemeente in zijne vergadering
van 0 December 1.1., waarbf zijn vastgesteld
1°. Bene VERORDENING, regelende den
rang, kat getal en de bezoldiging van
de ambtenaren en werklieden bf hel
geimstntsl^k electrisah bedrijf. (Gemeen-
tekleé No. 567).
30. Eene WIJZIGING van Met tarief voor
het gebruik van gas, te leveren door
de gemeente-gaaiabrtek. (Gemeenteblad
No. 566).
30. Eane WIJZIGING van het tarief voor
de levering van slectrischun stroom door
het gemeentelijk electriseh bedrijf. (Ge
meenteblad Mo. £69).
Welke verordeningen, heden afgekondigd,
gedurende drie maanden ter "gemeente-
secretarie ter lering «qn aedergelegd en
aldaar la afdrnk tegen betaling van respec
tievelijk f O.O71/2, f 0.08 en f 8.05 zijn ver
krijgbaar gesteld.
Alkmaar, 11 December 1617.
Bargemeester en Wethoaderi
voornoemd,
O. RIPPING, Voorzitter.
e POMATH, Se&ratari».
HINDERWET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
ALKMAAR brengen ter algemeene kennis:
lo. dat rij bij hun besluit van heden vergun
ning hebben verleend aan de N. V. Alk-
maarsche Machinefabriek v.h. J. J.
SCHOUTEN aldaar, tot het uitbreiden
van een machinefabriek, door 't bijplaat
sen van twee electro-motoren, resp. van 1
en 6 P.K., dienende tot het in werking
brengen van diverse machines en werktui
gen, in hot perceel Voormeer/AchterwezeL
Wijk D, Nrs. 19-20/14-16;
2o. da£ heden op de Gemeente-Secretarie ter
visie is gelegd het aan hen ingediende
verzoek met bijlagen van de N. V. Cacao
fabriek „Java" aldaar, om vergunning tot
het uitbreiden van genoemde fabriek, door
het bijplaatsen van een electro-motor van
16 P.K. cn een pers, in het perceel, staan
de aan den dwarsweg van aen Stations
weg, Sectie C,.No. 2674.
Bezwaren tegen de sub 2o. genoemde uit
breiding kunnen worden ingediend ten
Raadhuize dezer Gemeente, mondeling op
Donderdag 27 December a.s., des voormia-
dags elf uur, en schriftelijk vóór of pp dien
tija. Gedurende drie dagen vóór gemelden
dag kan de verzoeker en hij, die bezwaren
bedt ingebracht, op de Secretarie dezer Ge
meente van de terzake ingekomen schrifturen
kennis nemen.
Alkmaar, den 13 December 1917.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
De heer Van der Voort van Zijp
deelde mede. dat de antircvolutionnairen de
critiek van aen' heer Troelstra onderschrijven.
De motie was echter in haar geheel veel te
veel gericht tegen de regeering. Daarom zul
len 8preker's partijgenooten tegen stemmen.
De heer M a r c h a nt keurde het ïtvolu-
tionnair optreden van minister Treub af,
doch wilde na de verklaring van den minis
ter van b innen lanidsche zaken niet medewer
ken tot den val van dezen minister.
ven alleen met haar kind, de gedachten aan
de zee en aan een optrekje mei een bloemen
tuin, dat haar toebehoorde, bekoorde de droe
vige, veertigjarige vrouw evenzeer als hef
meisje. Vijftien [aar gevangenschap hadden
haar geest niet gebroken, noch naar aan
heur kooi gewend. Toen zij er in kwam, was
zij zóó door leed gebroken, dat rij zich door
de Tufts had laten opnemen, zooala men een
gewonden vogel opneemt, die geen kracht
heeft om weg te vliegen of zich te verzetten.
Op him eigen,- koude en despotische manier
hadden rij gezorgd voor dc verlaten vrouw
en haar kind, maar hun veroordeeling van
haar echtgenoot was zoo onbarmhartig
geweest en vond zijn oorsprong in zulke
kleingeestige antipathie, dat rij er niet door
medegeslecpt werd. Zij gehoorzaamde aan
hun wenschen en sprak nooit over hem tot
Rlosalinde: en rij scheidde niet van hem, om
dat de Tufts het niet wenschten, en omdat de
gedachte er aan haar met schrik vervulde.
Ziji had hem nooit weer gezien sedert den
dag, dat hij haar verlaten had en rij had
nooit van hem géhoord of hem geschreven.
De schrik van rijn plotseling heengaan had
haar een1 tijdlang gebroken en de briefwisse
ling, die mogelijk en noodzakelijk was, werd
gevoerd tusschen Sir Lucius Tuft, haar echt
genoot eni de advocaten, die aangenomen wa
ren om de zakelijke rijde van het ongeluk te
regelen. Zij! wist tot heden niet of het meisje,
haar mededingster, nog bij hem was, of waar
hij nu leefde, of dat hij gelukkig was. Zij
zonk weg in een sombere, hopelooze berus
ting, dacht aan betere tijden, maar wist, dat
rij voor haar niet zouden komen. Haar kind
was haar vreugde en hield haar genegenheid
tevendig. Haar beleedigd te zien of onvrien
delijk behandeld, wette haar op, als rij niets
anders kon doen, eni rij was thans zeer ge
neigd, Rosalinde uit een omgeving te ne
men, waarin rij zich diep ongelukkig ge
voelde.
(Wow# vervolgd).
ALRMAARSCHE COURANT.
