ALKMAAR
In Vroeger Dagen.
Fa. J. HQOCERYORST Z&,
Honderd en twintigste .iaargang.
WOENSDAG
FEÜILLITOI.
1SU8.
Deze Courant ïiordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling
per 3 maanden voor Alkmiiar f 1.CS, franeo door het ge
heel© Rijk 1M.
Afzonderlijk© m bewfjsnummeis 5 Cents.
Tdefoomuiraner 3.
Per regel f 0.15. By groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.Y. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Yoordam C 9.
2 JANUARI
NEDERLAND.
D© invordering van distri
butiebon 16, welk© voor deza
week was opgevraagd, kan
voor de resteerend© dagen
achterwege blijven.
m k.g.
r«-
i\0. 1
Prijs der gewone Advertentiën
Het moge dan waar zijn, dat „het meeren-
deel van de door den oorlog opgeworpen
vragen op weg is.naar een pracrisck oplos
sing", gelijk dóór den oudste der onderhande
laars op (de conferentie te Brcst-Lnowsk. is
gezegd in zijn resumé van wat er tereikt is,
er is toch nog een verschil van opvatting tus-
schen Rusland en den vierbond, dat vel de
gelijk als een 'beginselkwestie mag worden
aangemerkt. Het raakt de toepassing van het
beginsel van het zelfbeachikkingaredit der
volken, weike de middenstaten zidi an
ders denken dan de Russen. Deze toch
wenschen dat wederzijds de bezette goieden
zuilen worden ontruimd alvorens de bewo
ners bij stemming; over hun lot besissen,
waarmee natuurlijk beoogd wordt het veren
van eiken dwang of invloed van den bezetter.
Rusland zou dus zijne legers moeten tong-
trekken uit de nog door dezen bezette grens
strook van Galicië en een deel van de Boeko-
wina, terwijl de centralen zouden moeten >nt-
i imen' Polen, Lithausen, Koerland en een ge
deelte van Estland en Lijfland. En dit nu
.willen zij niet. Zij beweren dat deze streken
reeds hunne Zelfstandigheid en afscheiding
I v; u 'Rusland hebben geproclameerd en wen
schen dat Rusland alle daar door de Duit-
schers genomen maatregelen zuilen erkennen
en beschouwen als uitingen van den volks
wil. Wat dit aangaat, is eenige twijfel wei
gerechtvaardigd.
Nu heeft Duitsdnand wel ypoifc+ekf op
instelling van „een speciale commissie die het
tijdstip zal bepalen van de volgens Russische
opvatting mogelijke bekrachtiging der reeds
aanwezige verklaringen omtrent afscheiding
door een volksvotum op breederen grondslag
zonder'militairen druk",.maar daarbij is dan
toch altijd nog sprake van „bekrachtiging van
de afscheiding", welke naar de meaning van
de Frankf. Ztg. een oorlogsdoel is van
Duitschland, waarvan het niet'zal mogen af
zien. De bewoners dier gebieden behooren,
zoo wordt betoogd, krachtens afstamming,
geloof en denkwijze tot de Westersche cul
tuur.
De Vbss Ztg,-verheft hare waarschuwende
stem, waar zij zegt, „dat het hier niet gaat
om een overeenkomst net de tegenwoordige
Russische regeering, miar dat men moet stre-
naar overeenstemming met het Russische
vo in zijn geheel en dat de "afscheiding van
vreemd taalgebied als een zuiver Russische
kwestie moet worden beschouwd."
rs
Ntoar kei
Mnf Mfcpkè*.
16)
„Het kan me niet scheien, jo te vertellen wat
ik weet. Hij' verliet moeder en mij1. Hij ging
weg met een andere vrouw."
Het meisje fronste haar wenkbrauwen en
haar gelaat stond donker,. Zij keek recht voor
zich uit en niet naar Lamorna.
„Daarom wordt ik zoo boos als Veronica
Toal zuik een onzin praatover vrije lief
deen door hartstocht beheerscht te wor-
t n.en een huwelijk te ontbinden, zoodra
men denkt, dat men wel een verandering zou
willenMoeder en ik weten wat het betee-
keutIk vind, dat een man of vrouw, die
ü/ct trouw kunnen zijn, doodgeschoten moea-
ten worden."
„Men kan niet allen over één kam scheren,"
zei Lamorna.
„Moeder heeft vijftien jaar lang een onge
lukkig, gebroken leven geleid. Al de ellende,
de vernedering en de armoede kwamen op
haai- neer. Hij; bleef buiten schot."
„Het spijt me, dat ik je gevraagd heb",
mompelde Lamorna. „Ik had er geen idee
van."
„Het behoeft je niet te spijten. Ik wil dat
de menschen weten, wie wij zijn, maar moe
der spreekt nooit over hem. Ik heb het pas
gehoord."
Lamorna wachtte zwijgend, wat Rosalinde
haar wilde vertellen. Zijijzag, dat het gezicht
van het meisje hart ij bitty was geworden.
„Jewroeg me in den 'lerfst of we familie
warén van üloudesby, det schilder. Ik zei je,
dat Ik nooit van hem geht ord had en je waart
verbaasd."
„Ja."
„Hij te mijn vader."
Een gevaarlijk teeken voor een beide par
tijen bevredigende oplossing is, dat de an-
nexionistische en conservatieve bladen in het
Duitsche keizerrijk, die tot dusverre nog niet
veel goeds van de vredesonderhandelingen
wisten te verteilen, zich nu zeer tevreden be
toenen.
Weike houding de geallieerden zullen aan
nemen ten opzichte van de conferentie te
Brest-Litowsk is nog niet 'te zeggen. Men
weet nog weinig meer dan dat er over ge
dacht wordt als „een ernstige poging om tot
vrede te komen." Wel is er in het oude jaar
nog bericht gekomen, dat de Engelsche eer-
ste-minister Lloyd George naar Frankrijk zou
gaan om overleg te plegen met den heer Cle-
menceau, maar denzelfden dag nog stuurde
Reutel- een tegenspraak hiervan de wereld ia
Afwachten blijft dus nog de boodschap.
Van de verschillende fronten geen ander
nieuws dan een langzaam voorwaaris-gaan
der Engelschen in Palestina. Overigens het
gewone bericht, artillerie-actie. Het verleden
week door de Duitschers in de buurt van
Marcoing behaalde succes is weer grooten-
deeis Ongedaan gemaakt door tegenaanvallen
van Engelschen kant.
De raad van volkscommissarissen in Rus
land, heeft de Rada van arbeiders en boeren
in de Oekraine als de werkelijke regeering er
kend en beloofd de nieuwe republiek broeder
lijk te steunen.
,/aï&uus.. ïieu Cvuaijc dtci v&u nei groote
Russische rijk, dat na de revolutie zich, af
scheidde en zich zelf zal besturen. Meerdere
zullen wel volgen, Finland zeker in de eerste
plaats.
- ara
KORTTE BERICHTEN.
Reuter meldt dat het fort Peter 1 te
Krooristadt in de lucht is gevlogen.
Van 1 Januari af hebben d'e tot dusver
aangemunte tweemarkstukken in Duitschland
voor het algemeen verkeer hun geldigheid
verloren. Zij: verliezen hun karakter als be
talingsmiddel.
Het wekelijksche suikerrantsoen is in
Engeland per hoofd op een' half pond (227
gram) vastgesteld.
De Franscke Kamer heeft het voorstel
naar aanleiding van de zaak 'Malvy-Cail-
laux om een speciaal gerechtshof te benoe
men, dat door den Senaat reeds aangenomen
was, goedgekeurd.
Bij Sambor in Oalictë heeft een1 ont
zettend spoorwegongeluk plaats gehad. Een
persoaentrein geraakte in volle vaart in
brand, waardoor de noodrem weigerde. Het
aantal dooden en gewonden is talrijk. Het
reddingswerk is bijkans onmogelijk.
De Poolsche minister-president Kuehar-
zewski is naar Weenen vertrokken om met
graaf Czernin nader overleg te plegen.
Uit Spanje wordt gemeld, dat engevol-
ge van onlangs voorgekomen geschil tusschen
de militaire comité's en de regraring, de po
sitie van den minister van Oorlog is aange
tast en een ministercrisis dreigt.
Een1 nieuwe aardbeving verwoeste Za
terdag Guatemala City letterlijk. Het minis
terie van Marine bericht dat de stad één
ruine is. 125.000 menschen zijn dakloos.
Uit St. Petersburg wordt officieus ge-
meldt dat de regeering besloten' heeft een al
gemeens volksbank der Russische republiek
op te richten. Tegelijkertijd zijn alle banken
tot staaismonopolie verklaard.
Het bedrag door de Ver. Staten aan de
Entente verstrekt aan oorlogsleeningen is tot
meer dan 10+ milliard gulden gestegen.
MAXIMUMPRIJZEN; VOOR KAAS.
De minister van landbouw heeft maximum
prijzen vastgesteld voor kaas van den ver-
pFchten voorraad 1917 (belegen kaas).
in eene circulaire aan de gemeentebesturen
wijst de minister er op dat de voor de soorten
volvette kaas met en zonder rijksmerk, de
kaas 40 -j- en 30' vastgestelde maximum
prijzen 10 per 50 K.G. hooger zijn dan die
van de jonge kaassoorten. Voor de Goudsche
en Edammer kaas 20 is dit verschil met de
jonge kaassoorten 8 en voor nagelkaas 7
per 50 K.G. Dit prijsverschil is gelijk aan
het bedrag dat voor het bewaren van deze
kaas als vergoeding van het indrogen, pak-
huiskostgn en dergelijke uitgekeerd.
Voor de soorten volvette Gouda en Edam
mer met rijksmerk, idem. zonder rijksmerk,
Gouda 40 -f-, id. 30' id. 20 -f-, Edammer
40'+, id. 30 lid. 20 en nagelkaas zijn
de maximumprijzen per 50 K.G.resp. 86,
84, 78.50, 69.50, 57, 79.50, 70.50
58 en 40, terwijl aan de gemeentebestu
ren. in overweging wordt gegeven belegen
kaas ter distributie te verstrekken aan gros
siers en detaillisten tegen de navolgende
prijzen, resp. voor de genoemde soorten aan
grossiers: 79, 77, 71.50, 62.50, 50,
72.50, 63.50, 51 en 33; aan detail
listen'/ 80, 78, 72.50, 63.50, 51,
73.50, 64.50, 52 en 34.
De maximum-kleinhandelprijzen voor bele
gen kaas worden bepaald op' resp. 0.94,
0.92, 0.85, 0.74, 0.60, 0.86, 0.76,
0.61 en 0.40 per V, K.G. en 0.19,
0.19, 0.17, 0.15, 0.12, 0.18,
0.16, 0.13 en 0.08 per 0.1 K.G., de
maximumprijzen voor die kaas in den groot
handel per 50 K.G.: 79, 77, 71.50,
62.50, 50, 72.50, 63.50, 51 en
33; idem in den tusschenhandel 80, 78,
72.50, 63.50, 51, 73.50, 64.50,
52 en 34.
Lamoma's verbazing en sympathie konden
eerst geen woorden vinden. Zij zaten een
oogenölik zwijgend naar de zee te kijken.
Toen zei Lamorna:
„Hij komt dikwijls hier. Ik geloof, dat hij
in de lente weer komt."
„Dan zullen wij weg moeten gaan," zei het
meisje. „Wijl zouden hem niet kunnen ont
moeten".
„Ik deuk, dat hei onmogelijk zijn zóu," zei
Lamorna.
„Totaal onmogelijk. Ik zou niet met hem
willen spreken, als ik net laten kon, en ik zou
voor niets in de wereld willen, oat moeder
hem zag. Ik had kunnen weten, dat iets ons
uit Menminion verdrijven zou, omdat we zoo
gelukkig hier zijn. Zoover ik me herinner zijn
we nood gelukkig gewest. We hadden beiden
hel land op Soeton."
„ik zou niet zoo gauw weggaan, als ik je-
li. v/as,'' zei Lamorna. „Hij Komt misschien
niet, en als hij' komt, logeert hij in Penryn bij
mijnheer Sranniforth. Je ontmoet hem mis
schien nooit."
„Heb je hem ooit gezienl"
„Dikwijls."
„Is hij akelig?"
Lamorna glimlachte.
„Neen." zei zij. „Wij aanbidden hem allen,
Hij is, wat de Franschea noemen „bon en
fant"
„Ik wist dat hij verachtelijk was," zei Ro
salinde,
„Behalve Sargent is hij' de grootste schilder
In leven," zei Lamorna streng, want in haar
oogen was Rosalinde oneerbiedig geweest.
„Dat verontschuldigt hem niet."
„Ik zot. vereerd zijn door de minste oplet
tendheid, die hij mij schonk. Ik ben meer ver
eerd geweest door zijn critiek dan door den
hij komt en hopen dat hij belang za! stellen in
ons werk. Als hij dat dóet, wetep we dat we
lof van een ander. We zijn allen in onrust als
iets waard zijn. Je zul een persoon van ge
wicht zijn, zoodra het bekend is, dat je een
dochter van Cbudesbyy bent."
„Zeg het dan aan niemand. Ik wil geen
waarde hebben, die aan zijn naam ontleend
is. Ik wilde, dat wij zijn naam üiet behouden
hadden. Ik schaam mij er over."
„Ik zou er trotsch op zijn."
„Ik ben geen schilderes. Ik kan je bewon
dering niet deelen. Ik kan hem niet met jouw
oogen zien. Hij heeft zijn vrouw laag behan
deld. Jk ben zijn kind, en hij heeft er nooitom
gegeven mij te kennen. Zeg het niemand, La
morna. Ik dacht, dat 't gemakkelijker zou zijn
als ik het verteld had, maar iik zie dat het niet
zoo is. Ik zou niet kunnen verdragen, dat ik
jouw standpunt overal weerkaatst en her
haald zag. Ik vermoed, dat je vindt, dat we
moesten vergeven en vergeten."
„Daarover kan ik niet oordralen," zei La
morna.
„Wij zullen het nooit doen," zei Rosalin
de.
HOOFDSTUK XI.
Toen Daan Merivale zei, dat hij niet trou
wen kon, meende hij wat hij zei. Hij had een
100 pond van zichzelf en het was al mooi als
hij genoeg verdiende om;zijn schildersuitga
ven te betalen. Hij behoorde niet tot die
schitterende schilders; die de eene week hon
ger lijden en een andere week een fabelachtig
inkomen hebben. Zij zijn zeldzaam en geen
van hen woonde in Penryn of Menwinion
Daarenboven wilde hij nog niet trouwen,
omdat hij zich in de eerstvolgende jaren ge
heel aan zijn werk wilde geven en hij dacht,
dat een thuis en een vrouw dit zouden ver
hinderen. Hij zag, dat Jasper Knox en John
Larck beter werk dan ooit leverden en meer
geholpen dan gehinderd werden door hun
vrouwen, maar hij redeneerde, dat wat him
paste, hem misschien niet paste. Het zou vree-
selijk zijn bijv. om precies op tijd te moeten
zijn voor de koffie.
„Lamorna is het nooit", zei Jasper. „Ik
ben het wel eni ik meet op haar wachten"
Maar Daan bleef er bij, dat hij niet van
plan was vooreerst te trouwen. Zijn tegen-
VISCH
'Het Bureau voor .Mededeetingen inzake de
Voedselvoorziening meldt:
De vooruitzichten voor de Noordzeevis-
scherij, blijven bij; voortduring ongunstig.
De stoomtreil-, stoombeug- en zeilbeugvis-
scherijen zullen in den loop van de maand
Januari' hoogst waarschijnlijk niet of slechts
in beperkte mate kunnen worden uitgeoefend.
Slechts een deel van de zeiltreilvloot zal
aan de dliepzravisscherij blijven deelnemen.
Het aantal vaartuigen 'dat bij' goed weder
ter kustvisscherij, zal uitvaren, zal bij aanhou
dende vorst geringer zijn, dan gewoonlijk,
aangezien een deel der vloot, te Urk thuis
bahoorende, wegens den ijstoestand1 op de
Zuiderzee niet buitengaats kan komen.
In verband met een en ander zijn slechts
geringe aanvoeren van zeevisch te verwach
ten.
Van de vischsoorten, welke van regeerings-
wege worden gedistribueerd, zullen voorna
melijk schel, kleine schelvisch, wijting en gul
worden aangebracht zoodat van deze soorten
beperkte hoeveelheden beschikbaar gesteld
zullen kunnen worden.
De spieringvisscherij1 zal bij1 het bevriezen!
van de Zuiderzee niet meer op de gewone wij
ze kunnen1 worden uitgeoefend, waardoor ae
vangsten zich zullen bepalen tot betrekkelijk
geringe hoeveelheden z.g. ijsspiering.
Indien de vorst van korten duur mocht
zijn, zal echter in den loop van de maand
Januari de spiering op ruime schaal gedistri
bueerd kunnen worden.
Haring en Engelsche bokking zullen de
eerstvolgende weken nog in voldoende hoe
veelheden verkrijgbaar blijven.
UITVOER VAN PAARE)EN.
Naar aanleiding van het bericht omtrent
den uitvoer van 5000 paarden naar Duitsch
land,' waarbij o.a. als voorwaarde is gesteld,
dat de leveranciers zuulen moeten instaan
voor verborgen gebreken volgens de Duitsclie
wetgeving hieromtrent, schrijft de heer A.
van Leeuwen in „de Veehandel" 't volgende:
-De keizerlijke verordening van 27 Maart
1899 zegt, dat biji paarden als verborgen ge
breken gelden, met een waarborgt/ja van 14
dagen1:
Kwade, droes, stille kolder, dampigheid,
cormage, maandblandheid, kribbebijten en
luchtzuigen.
Als stille kolder is te beschouwen de lang
zamerhand of tengevolge van acute hersen-
waterzucht ontstane, ongeneeslijke hersen-
aandoening, waarbij het bewustzijn van het
paard verminderd is.
ademihalingsbezwaar, hetwelk door een chro
nische, ongeneeslijke ziekte der tongen of van
het hart wordt veroorzaakt.
Als comage is te beschouwen de door een
Metselaars Aannemers
OUDEGRACHT 8®.
ra. g-
Gedurende deze week (dus tot en met 5
Januari 1918) zal verkrijgbaar worden ge
steld op Bon 23
2 K.G. AARDAPPELEN.
Alkmaar, 2 Januari 1918.
De Administrateur,
A. OSKAM.
woordig leven was juist naar zijp zin, waar
om zou hij het dus veranderen? Hij, miste
geen thuis of huiselijke liefde of het aanzet
ten van knoopen of eenig ander van de kleine
en groote voordeelen, die Lamorna opnoemde,
terwijl zij; met elkander naar het atelier-ba.
reden.
„Je redeneert te veel", zei Jasper hem.
Dit schrikte Daan op en hij vroeg zich af,
of Jasper den spijker op den kop geslagen
had. De wandeling en de rit terug dien mid
dag van Tol Pedn naar Hendra waren too-
verachtig geweest; te tooverachtig voor zijn
gemoedsrust. Ziji schenen de kroon te zetten
op ieder gelukkig uur, dat hij te voren met
Rosalinde had doorgebracht en hem ver dei
langs dat rozenpad te brengen, dat hij niet
wilde betreden. Zoo hij al niet van liefde ge
sproken had, had hij, die gevoeld en zich
waarschijnlijk verraden. Zij was bekoorlijk,
zij was aanbiddelijk, maar daar hij niet kon
trouwen, was zij niet voor hem. Hij paste
hem daarom weg te blijven van haar en dat
zou hij voortaan doen. In ieder geval moest
hij met kieschheid optreden. Een plotselinge
verandering zou haar niet verontrusten, om
dat zij zelfs nog niet begonnen was, iets om
hem te geven. Daar had hij dien middag de
zekerheid van gekregen, toert hij' haar ge
vraagd' had, of zij haar geheele leven in Men
winion zou willen wonen. Zij had geantwoord
dat ze op geen enikele plaats haar geheele le
ven zou willen wonen. Zij1 wilde reizen en
verschillende soorten van menschen zien.
Daan voelde dat volstrekt niet meer, sedert
hij; haar kende. Een huisje bij een beek met
haar er in zou hem' volmaakt gelukkig ge
maakt hebben, en hij zou nooit verlangd heb
ben om het huisje te verlaten. Hieruit be
sloot hij, dat hdj verliefd was en zij niet.
Iedere kleine liefdes-idylle heeft haar tus-
schenspel, als de muziek plotseling valsch
schijnt en de spelers zich verbeelden dat de
sombere mislukking voor hen ligt. Daan voel
de zich gedrukt en dom, toen hij in het Tre-
vider atelier kwam, en hij bleef met een paar
chronische en ongeneeslijke ziekte van het
strottenhoofd of de luchtpijp veroorzaakte en
door een hoorbaar geluid gekarakteriseerde
ademhalingsstoornis.
Als maandblindheid (periodieke cogontsite-
kin) is te beschouwen de op inwendige oor.
zaken berustende ontstekingsachtige veran
dering aan de inwendige dralen van het oog.
Voor al deze gebreken moet de verköoper in
Duitschland instaan en geven zij recht tot
ontbinding van 'den koop, ingevolge 482,
2e lid, van het Burgerlijk wetboek, aldaar
geldende.
Over den uitvoer van oudere paarden schrijft
de redactie van het blad, na de mededeeling
dat de „Vereeniging van bedrijfspaarden-
hoaders" daarover een krachtig protest aan
den minister van landbouw zond nog het
volgende:
De uitvoer van deze oudere paarden kan
onze sympathie eveneens niet wegdragen.
Het is natuurlijk van ons standpunt berede
neerd goed, dat de paardenexporteurs weer
eens wat verdienen kunnen, maar van een an
deren aknt beschouwd, is de paardenuitvoer
zooals hij nu geschiedt, niet te verdedigen. De
ruins hadden er uit gemoeten.
Nlaar ons uit zeer betrouwbare bron werd
medegedeeld, hebben we dezen uitvoer te dan
ken aan de Commissie van Bijstand (de heer
Beresteijn noemde haar in de Kamer „Com
missie van Tegenstand"!), die in een helder
oogenblik dezen uitvoer beloofde, om een an
dere concessie te verkrijgen.
We onderschrijven dan ook geheel de waar
schuwing van „Het Paard", die luidt:
„Laat iedere fokker er zooveel mogelijk toe
bijdragen dat geem enkele merrie die goed' in
de fokkerij voldoet of vermoedelijk een goede
fokwaarde heeft, ons land verlaat! Anders
wordt nevens het gevaar, dat déze uitvoer
voor ons land oplevert, ook in de toekomst
nog veel schade ondervonden
mannen aan het eene eind, terwijl Rosalinde
bit haar moeder aan het andere eind zat en
niet begreep, waarom hij niet naar haar toe
kwam.
Ziji had genoten) van den dag en zag een
langen, heerlijken avond in het verschiet;
maar hij zou niet heerlijk zijn, als Daan
koel eni op een afstand bleef.
Het. atelier te Trevider', een zitkamer, die
er op uitkwam en eenige slaapkamers op de
eerste verdieping waren bij aeoude boerderij
gevoegd door mijnheer Stanniforth, een be
kend schilder en hoofd van de Kunstschool te
Penrynen hiji had ei' eenige jaren met zijn
vrouw en- zoon gewoond, maar woonde nu in
zijn eigen huis aan den anderen kant van
Peryn Hiill. Er was een beschutte bloemtuin,
waarin het atelier uitkwam en de drie jonge
lui, die het bal gaven, hadden dien vanavond
met Japansche lantaarns verlicht. Overigens
waren de toebereidselen eenvoudig geweest.
Mijnheer Renshaw, die in Trevider woonde,
werkte in een atelier op de kade, daarom was
dat in de boerderij gemakkelijk ontruimd en
was in winter en lente het toonral van veel
pretjes geweest. De doeken, die hij had, wer
den tegen een muur gezet, een groot vuur was
aangelegd, de vloer was aangeveegd en be
strooid en ververschingen waren in de aan
grenzende kamer kiaar gezet. Daar mijnheer
Renshaw een der geldmannen van de gemeen
schap was, had hij een jongmensch uit
Porthlew gehuurd' om dansmuziek te maken
maar hij had niet voor programma's ge
zorgd. Die zouden te deftig zijn geweest voor
den geest van deze feestelijkheden en dat zou
ook met gedwongen avondkleeding het geval
zijn geweest. Als je in wollen stof en korten
broek wilde dansen, dan deed je dat, was je
in de stemming om gecostumeerd te zijn, dan
verkleedde je jé. Als de anderen verkleed
waren, en je kwam met gekleede jas, lette
niemand er op. Alles, wat er gevraagd werd,
was, dat men leefde en liet leven.
(Wordt vervolgd).
loningwtraat,
èd mijn 50
19 December
ran jongen
te kennen,
onderscheid
oi.m. 11 uur
■ór Maandag
t het onder
een feit be-
r 191/ teie-
die reeds
terwijl at
had plaats
.oegeroepea
ïog wel !a-
rd.de, geea
m riep eea
naak breng
ar huis toe,
kte iemand
+en te ha
ar, liet zijn
1 't kantoor
s: „U kunt
echter ten
it was toen
Het resul-
.t ik nog
t ik op om
ributiekan-
straat
andstoffea-
Ig te on-
:fen. v
rvaren on-
en naam
behandel-
iank.
FMAN.
roerd 351
a 16B<*.
.en f 109
StiSTM, 3
ftd stag.,
-
»«PM0
®s III a
li magwre
e big#*,
i f e,~ t
mi-
tan pftMM
29.
i. PUR-
m zak
«raaks* 1
8- a
dar
I
en
j».
ir-
ti
r-
I.
<a
r.
a
to
ALKHAARSCHE COURANT
M|
Ml
§9.
KB.
t-
