DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
In Vroeger Dagen.
No. 6
Honderd en twintig»!© Jaargang.
1918.
DINSDAG
8 JANUARI.
I
FEUILLETOS.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling
per 8 maanden voor Alkmaar f L65, franco door het ge
heel© Kijk f 1.90.
Afzonderlijk® m bewflsnummer# 5 Cents.
Prijs der gewone Advertentiën
Per regel f 0.15. Bij grodte contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.Y. Boek- en Handelsdrukkerij-
v/h. HEKMs. COSTER ZOON, Yoordam C 9.
IJzer en Staal.
Telefoonnummer 3.
De rede van Lloyd George, uitgesproken
in overleg met de Labour Party en de oud
ministers Asquith en Grey, is zeer zeker als
een belangrijke verklaring te beschouwen. Zij
wordt, blijkens de elders in dit blad opgeno
men persbeoordeelingen, in Engeland een
stemmig gunstig beoordeeld, en de bladen
der bevriende mogendheden geven eveneens
uitdrukking van hunne instemming ermee. En
niet alléén deze, ook de president der Veree-
nigde Staten en de Fransche premier Clemen
ceau hebben hunne volkomen goedkeuring er
aan gehecht. Dit was trouwens ook wel te
verwachten, omdat hunne meeningen over het
al of niet voortzetten van- den oorlog vol
doende bekend zijn.
En toch ademt die rede niet een veel
meer verzoenende geest dan die, door den
zelfden ministeTi gehouden op 11 - October
verleden jaar? Toen toch b.v. eischte hij nog
zeer beslist de teruggave van Elzas-Lotharin-
gen („Engeland vecht zoolang de bevolking
dezer provinciën niet aan vreemde heerschap
pij zijn ontrukt") en thans wil hij Frankrijk
steunen in zijn eisch „om het groote onrecht
van 1871 in hernieuwde overweging te ne
men." De „Star" nopmt dit zeer terecht „eën
diplomatiek woord, dat nu naar behooren in
het Duitsch moet worden vertaald." In het
Nederlandsch zou het kunnen beteekenen
„daarover valt'nog te praten", of „denk er
eens goed over na, misschien is overeenstem
ming mogelijk, als de bewoners dier streken
maar het volle zeifbestemmingsrecht behour
den."
Ook overigens is de rede heel wat minder
scherp, het schijnt alsof men b.v. de gedachte
aan een oorlog na den oorlog, een economi-
schen strijd, geheel heeft laten varen, zooals
ook is afgezien van Konstantinopel; over de
koloniën kan men later praten, zegt Lloyd
George. Overigens zijn de eischen vrijwel de
zelfde gebleven.
Zooals gezegd, in ententelanden is men in
genomen met de woorden van den Engel-
schen minister. Niet alzoo natuurlijk in
Duitsch land, van welk land Lloyd George
een stuk (Posen) wil afnemen om het, evenalh
Oostenrijksch Galicië, bij, Polen te voegen.
In elk geval is er een geformuleerd ant
woord op de vredesaanbieding van den vier
bond, waarover zeker te spreken valt.
De Russische gedelegeerden' zijn met den
heer Trotzky te BrestrLltowsk aangekomen, 't
20)
Jasper zag er blij uit, alsof hij zijn eigen
schilderij had verkocht, maar Rosalinle was
daar niet verbaasd over. Z.ij. wist thans, dat
als iemand in de kolonie een gelukje had, ie
dereen verheugd met hem was, en dat, als hij
in 't nauw zat, iedereen hem er uit trachtte te
halen. Toen zij daar samen stonden, kwam
Lamorna bij hen en zei, dat zij nu naar Pen-
ryu Hill naar de CoWpers.ging en of Rosa-
lindc met haar meeging.
„Je behpeft nog niet weg te gaan", zei
Jasper.
„Ik ben hier pas. tien minuten", zei Rosa
linda. „Ik heb de schilderijen nog niet half
gezien.
„De schilderijen kunnen in deze volte niet
goed gezien worden", zei Lamorna.
„Onzin, Lamorna", zei Jasper. „Wat is
er? Waarom heb je zoo'n haast? Is je haar
losgeraakt?Je ziet er in orde uit.... voor
zoover je dat doen kunt. Er is een dot gele
'verf op je kraag, maar dat, zal je wel niet
kunnen schelen."
„Ik moet je even spreken", zei Lamorna,
welsprekend met haar oogen, maar zoo fluis
terend, dat Jasper haar niet hooren kon.
„Wat is er?" vroeg hij ongeduldig, want
ofschoon hij een bekwaam en vriendelijk man
was, was hij, evenmin als andere getrouwde
mannen, in staat iets van zijn vrouw te be
grijpen, behalve in duidelijk uitgesproken
woorden.
Lamorna ging wanhopend weg, maar be
merkte in een> oogenblik, dat Jasjer haar ge
volgd was.
„Rosalinde gaat rond met mevrouw Larch",
zei hij. „Zij wil de schilderijen zien. We
zullen nu gaan, als je wilt, Lamorna. Ik ben
lang genoeg hier geweest."
Is nu maar de vraag of bij het weder-aanvan-
gen der besprekingen overeenstemming kan
worden verkregen. De „Times" maakt mel
ding van een gerucht uit St. Petersburg, vol
gens hetwelk de maximalisten nu zouden heb
ben- voorgesteld de verdere onderhandelin
gen te Bern, de Zwitsersche hoofdstad, te
voeren, omdat van daar uit meer invloed zou
kunnen worden uitgeoefend op de socialisten
der oorlogvoerende landen.
Al is dan ook al niet van rust aan het Wes
telijk front te spreken, veel actie is er toch
ook niet. Het blijft bij kleine aanvallen, meest
van Duitsche zijde, alsof het gaat om een
zwak punt in 's vijands verdedigingslinie op
Ie zoeken in verband met een aanstaand
offensief? Zoo'n punt schijnt nog niet ge
vonden, het bij enkele dezer aanvallen gewon
nen terrein werd na een tegenaanval meestal
weer door de Duitschers prijs gegeven. De
weersomstandigheden schijnen belemmerend
te werken op grootere operaties.
Een officieel bericht uit Roüie deelt mede,
dat Engelsche patrouilles op een paar punten
de Piave zijn overgetrokken en dat over het
heele front een levendig geschutvuur werd
onderhouden.
aji
ENGELAND.
DE BRITSCHE REGEERINGSVER-
KLARING.
De Engelsche pers heeft de rede van den
heer Lloyd George hartelijk ontvangen. De
premierheeft dan ook het meerendeel van
het Engelsche volk achter zich, zoodat èn con
servatieve en liberale bladen zich goedkeu
rend uiten.
De „Daily Graphic" zegt, -dat de rede de
algemeene overtuiging van alle patriotische
Engelschen, Schotten en Ieren weergeeft.
De „Daily Tel." noemt de rede tegelijker
tijd een uitdaging en een uitnoodiging, die
moest worden beantwoord met gelijke duide
lijkheid, anders zullen de volkeren tot de con
clusie komen, dat Hertling en Czemin niet
spreken, omdat zij hun ware bedoelingen niet
willen onthullen. v
De Morning Post" schrijft dat de oorlog
niet door zwakheid, maar door kracht zal
worden geëindigd. Totdat Duitschland in
herstel van Frankrijk en België toestemt,
kan men niet denken aan vrede.
De „Daily Express" noemt het belangrijk
ste, dat de deur is geopend voor Duitsch
land. Thans kan het zijn oprechtheid be
wijzen.
De „Times" verklaart: De rede van den
premier is het belangrijkste stuk, dat se-
„Het kan me niet schelen, of we gaan of
blijven", zei Lamorna. „Ik wilde Rosalinde
hier weg hebben."
„Waarom?"
Tiaar vader is hier."
„Heeft zij een vader?"
„Ja. Zij vertelde het me dien dag, dat wij
te 1 al Pedn waren, maar vroeg me, om niets
te zeggen. Simon Cloudesby is haar vader.
Het is heel verdrietig."
„Verdrietig 1 Um de dochter van Simon
Cloudesby te zijn 1 Waarom
„Ik kan ie de geheele geschiedenis hier niet
vertellen, Jasper. Maar zij moeten elkander
niet ontmoeten."
„Dat zullen zij waarschijnlijk toch. Ik zie
hem daar ginds met Stanniforth."
„Zij zullen elkander niet kennen. Het la
vijftien jaren geleden sedert hij- zijn vrorfw
verliet."
„Zij zullen bij instinct niet in elkanders ar
men vallen, als het dat is, wat je meent.
Maar zij zullen elkanders namen hooren en er
zal gevraagd worden."
„Wat moet er gedaan worden?"
„Ik heb er geen begrip van. Dat moeten
zij uitmaken. Het is een lastig geval Clou
desby kan hier eenigen tijd blijven."
„Rosalinde moest gewaarschuwd worden."
Jasper dacht een oogenblik na en keek
naar den hoek, waar mijnheer Stanniïorth
stond met Simon Cloudesby en mijnheer Go-
dolphin.
„Het is onze zaak niet", zei hij. „Wij
moeten het aan het toeval overlaten."
„Lamorna's onrustige blik verdween niet,
maar zij volgde Jasper's raad en liet Rosa
linde over aan het toeval van het uur. Zij
kenden Simon Cloudesby, maar zagen dat hij'
nu juist omringd was door schilders en men-
schen, die graag een beroemdheid zien. Op
de een of andere manier was het nieuws, dat
hij een beroemdheid was, verspreid, hoewel
veel menschen, die hem wilden hooren spre
ken, tot gisteren zijn naam niet gehoord had
den. Er zijn schilders, zooals er dichters zijn,
en Simon Cloudesby was de grootste van zijn
tijd. Hij was niet populair. Zijn schilderijen
dert den oorlog werd gepubliceerd. Het be
langrijkste gedeelte ligt in zijn verwijzing
naar de vorming van een' volkerenbond.
De „Daily Mail" verklaart, dat de strijd
moet worden voortgezet, er is geen andere
keuze. Lloyd .George's toespeling op
Duitschlands gebrek aan grondstoffen na
den oorlog was een herinnering, dat terwijl
Engeland de heerschappij op zee boudt, het
Engeland mogelijk is zijn prijs te bepalen.
De „uawy Chronicle' scnrijit, uat voor den
premier, zoowel als voor Wilson, de Brit-
sche arbeiderspartij en de Britsche open
bare meening het voornaamste doel is de
toekomstige voorkoming van oorlog.
De „Daily News" noemt de rede uiterst be
vredigend. Zij constateert v voor het eerst
volledig, waarvoor Engeland strijdt en op
welke voorwaarden het kan onderhandelen.
Op deze beginselen kan het volk voortgaan
in bet heldere bewustzijn van zijn vast doel.
De rede is een uitnoodiging aan dê Duit
schers het stelsel te verwerpen, dat hun en
ons alle ellende heeft gebracht," en zich te
vereenigen met de volkeren van alle landen
om de wereld veilig te maken voor de demo
cratie en de beschaving.
De „Westminster Gazette" schrijft:
De groote verdienste van deze duidelijke en
bezadigde verklaring is, dat zij de partijen
tot elkaar brengt.
De sleutel tot een algeheele oplossing ligt
in een internationale organisatie, zooals in de
rede op den voorgrond-is gesteld.'*
De „Evening Standaard" schrijft:
Lloyd George heeft het duidelijk gemaakt,
dat wij thans nog, evenals in het begin, strij
den voor principes en niet voor belangen. Wij
zoeken geen materieele voordeden.
De „Pa 11 Mall Gazette" merkt op:
Lloyd George heeft de laatste verontschul
diging weggenomen, welke men zou kunnen
aanvoeren voor de bewering, dat wij» voor een
zelfzuchtig en aggressi'H doel strijden. On
recht moet hersteld worden; de vijanden moe
ten voldoening bieden voor bet aangedane
kwaad.
- De „Star" zegt
De verklaring van den premier is meer dan
een redevoering, bet is een vrijheidsproclama
tie. De democratie daagt de autocratie uit.
Als het Duitsche volk de democratie aan
vaardt, zal de Groote Oorlog den Grootem
Vrede brengen.
In Duitschland wordt de rede van den heer
Lloyd George als een zwakheid opgevat. De
„Lokal Anzeiger" schrijft ten minste, dat de
Rijkskanselier in een bijeenkomst met ver
schillende partijleiders moet gezegd hebben
dat het Engelsche vredesaanbod een nieuw
bewijs van Duitschlands kracht en van En-
gelands zwakte is. Vredesvoorwaarden op
kosten van Duitsche bondgenooten zijn voor
Duitschland onaannemelijk evenals die, wel
ke duidelijk teruggave van diens kolonieën als
uitwisselingsobject tegen bevestiging van dé
Engelsche wereldmachtpositie in Azië aan
bieden. Ook aan de bondgenooten zal Lloyd
stonden nooit in de Kerstnummers en er wer
den geen politie-agenteh geroepen om aan
de Koninklijke Academie zijn werk tegen de
menigte te bewaken. Toch verdiende hij
geld. Schilders hangen niet zooals schrijvers
Voor een inkomen af van het groote publiek.
„Bij ons maakt één zwaluw den zomer", zei
mijnheer Cowper eens tegen, mevrouw. Or
chard; en Simon Cloudesby kon elk jaar krij
gen wat hij wilde voor een kleinen zwem
van zwaluwen. Hij had mi internatlonakn
naam en was een grooter man in Parijs CQ
München dan in Londen, waar de handelaars
bang waren voor zijn prijzen en, de salons
hem niet kenden. Hij naa vele jaren -lang
meestal in het buitenland gewoond en zijn
werk meer daar dan lm zijn eigen land ver
kocht. Mijnheer Stanniforth was een oud-
vriend en telkens kwam hij naar Cornwallls
om hem te bezoeken. Als het bezoek afgeloo-
pen was ging hij gewoonlijk weer naar het
buitenland, maar liet praatje 'ging, dat hij dit
jaar langer zou blijven' en in de buurt van
Hendra en Menwinicm een huis zou nemen.
Terwijl Lamorna over haar tobde, bekeek
Rosalinde, geheel onwetend, de schilderijen
met mevrouw Larch. Zij zou gelukkig ge
weest zijn als zij Daan niet weg had zien
gaan, begeleid door Veronica Teal. Ten min
ste zoo scheen het haar toe.
„Waarom gaat ze al weg?" zei zij tot me
vrouw Larch, die haar vriendin was en meer
van Veronica wist dan zij deed voorkomen.
„Ik denk, dat zij om Daan kwam en hem
mee kreeg", zei mevrouw Larch.
„Hoe kan een man zoo onnoozel zijn?"
zei Rosalinde ongeduldig. „Ik koester groo
te minachting voor mannen."
„Haar grillen duren nooit lang", zei me
vrouw Larch.
Onder het praten bereikten zij den hoek
van de zaal, waar mijnheer Stanniforth en Si
mon Cloudesby te midden van een groepje
vrienden stonden. Mijnliéer Cowper en- John
Larch waren er bij en nog eenigen, die Rosa
linde niet kende, maar zij kreeg een' indruk
van mannen, die ongewoon lang waren en er
zeer ongewoon uitzagen; mannen, tegenover
George duidelijk gemaakt hebben dat bet
Duitsche leger in het Westen op zijn minst
evenzeer voor hen als voor het Duitsche rijk
strijdt.
De „Volkszeitung" zegt: De verklaringen
van Lloyd George toonen aan, dat wel is
waar de toon tegenover ons veranderd is,
maar dat feitelijk het oude imperialistische
veroveringsdoel in vollen ontvang yoortbe-
staat.
De „Frankf. Zing." schrijft:
Wat Lloyd George als oorlogsdoel opstelt,
schijnt in de wijze van uitdrukking iets kal
mer, maar is toch zoo, dat slechts een over
wonnen Duitschland er aan kan dienken er
over te onderhandelen.
DE SCHEEPSBOUW.
De Engelsche postmaster-general heeft in
een rede te HeywoodgezegdMet de hon
derdduizenden Amerikaansche spldhten, die
zullen komen, is het lot van Duitschland be
zegeld. Naar ik hpop zal dit voor het einde
van het jaar zijn. Wat de voedselkwestie be
treft, gaan wij een tijd van beproevingen tege
moet, maar van Augustus af zal er, naar ik
verwacht, steeds verbetering komen. De aan
bouw van' schepen maakt snelle vorderingen
en vult de verliezen bijna aan, die de onder
zeeërs toebrengen. Onze scheepswerven zou
den de positie alleen1 wel meester zijn gewor
den, doch de Amerikaansche aanbouw doet
zich reeds gevoelen In de eerstvolgende
maanden zal de gezamenlijke krachtsinspan
ning de verliezen aanmerkelijk overtreffen.
FRANKRIJK
CLEMENCEAU TEGEN CAILLAUX.
Het Engelsche blad „The Nation" bestrijdt
in een scherp artikel Clemenceau's optreden1
tegenover Caillaux, dat zeer wel een smet niet
alleen op de eer van den premier, maar ook
op de reputatie van Frankrijk zou kunnen
werpen. Het blad geeft te verstaan, dat men'
hier te doen heeft met een politieke manoeu
vre. Clemenceau wil zijn gevaarlijken tegen
stander onmogelijk maken en daarom past hij
een methode op hem toe, die tijdens het Drey-
fusproces door niemand scherper veroordeeld
is dan door Clemenceau.
KORTE BERICHTEN.
De Engelsche admiraliteit meldt, dat
een Britsch torpedobootjager in de Middel-
landsche Zee is getorpilleerd en gezonken.
Tien man kwam en «m.
De „Vossische Zeitung" meldt, dat kei
zer Karl de volgende week naar Constanti-
nopel zal vertrekken om een bezoek te bren
gen aan den sultan.
De instructie tegen Bolo Pasja is ge
ëindigd. Hij is beschuldigd Van verstandhou
ding met den vijand. Op dit misdrijf staat
de doodstraf. Het proces zal waarschijnlijk
begin Februari plaats hebben.
Het Amerikaansche Roode Kruis is
met meer dan 16 millioen nieuwe leden na
Kerstmis vermeerderd. Het telt thans bijna
wie het voor een meisje, dat niets gedaan had,
dwaas en aanmatigend was, neen eerbied te
fcvoelen. Toen, dit denkbeeld het andere uit
aar jeugdigen geest verdreef, kwam mijnheer
Stanniforth met Simon Cloudesby om me
vrouw Larch aan te spreken.
„Hoe gaat het u, mevrouw Larch zei hij.
„Ik geloof dat u mijnheer Cloudesby wel al
ontmoet heeft, niet waar?"
Mevrouw Larch gaf beide mannen de hand
en stelde toen Rosalinde voor
„Dit ia juffrouw Cloudesby" zei zij, zonder
erg;'want men had haar gezegd, dat de da
mes te Hendra geen familie van den schilder
waren. Het volgende oogenblik begreep zij
niet, wat zij gedaan had, wanit de drie men
schen zagen versteld van verlegenheid
„Het is een ongewone naam," zei Stanni
forth eindelijk; maar hij keek van 't gezicht
van 't meisje naar dat van zijn vriend en her
innerde zich diens geschiedenis. Hij had ge
hoord van de beide dames te Hendra, maar
hijK had ze niet ontmoet; en evenals aan me
vrouw Larch, had ft en hem gezegd, dat zij
vreemden waren. Rosalinde had haar oogen
neergeslagen en wilde niet opkijken; maar
haar profiel was als van steeni en haar kleur
doodsbleek. Zij sprak niet.
Simon Cloudesby keek haar scherp aan en
keerde zich toen tot zijn vriend. Hij sprak
ook niet. Misschien kon hij niet. In ieder ge
val ging hij verder, en voordat Rosalinde zich
hersteld had, hadden hij en mijnheer Stanni
forth het gebouw verlaten.
HOOFDSTUK XIII.
Van de schilderskolonies te Menwinion en
Penryn komen eenige figuren meer op den
voorgrond, zoodat men duidelijk ziet, waar
zij hun rol spelen in de geschiedenis van Ro
salinde en haar moeder, terwijl veel anderen
met de menigte op den achtergrond blijven.
Sommigen er van zijn beroemd, sommigen
onbekend, sommigen arm, anderen rijk, som
migen werkten hard, anderen waren lui
Maar zij raken verloren in de massa. De
Cowper's moet men wat beter leeren kennen
De DIRIECTEUR van het DISTRIBU
TIEBEDRIJF van ALKMAAR deelt bij
deze aan H.H. Handelaars metaalindustri-
eelen en groote verbruikers mede, dat volgens
een ibij; hèmi ingekomen circulaire van de
Rijkscommissie voor de distributie van Ijzer
en Staal, d.di. 2 Jan. 1918,
de voorraad ijzer en staal, die op 15
Jan. a.s. in hun bezit is, moet worden
opgegeven ten zijn kantore en. wel uiterlijk
25 Jan. a.s.
De benoodigde formulieren ter invulling
worden gratis aan zijn bureau verstrekt.
Hij wenscht er met nadruk op te wijzen,
dat alle opgaven die op 25 Jan. niet zijn in
gezonden, na dien datum niet meer aan de
Rijkscommissie door bemiddeling van bet
Distributiebedrijf worden opgezonden.
Alkmaar, 8 Jan. 1918.
22 millioen leden.
De Mexicaansche regeering protesteert
tegen de aanwezigheid van Amerikaansche
troepen op Mexicaansch gebied.
Naar aanleiding van de intrekking der
passen aan passagiers van de ,,N)ieuw-Am-
sterdam", zegt de „Voss. Ztg." dat de Ame
rikaansche autoriteiten in Noorwegen zoo
wel aan zeelieden als aan reizigers passen
naar de Unie weigeren.
Het „Journal" zegt, te kunnen verzeke
ren, dat ongeveer 75.000 van de beste Duit-
sché'soldaten reeds van het front in Rusland
zijn weggehaald, waardoor iedere divisie met
500 man aan het Westfront kon worden ver
sterkt.
De Hongaarsche minister-president We-
kerle en de Oostenrifksche minister van Fi
nanciën Wirnmer zijn te Berlijn aangekomen.
Drie leden van den Poolschen regent-
schapsraad, de aartsbisschop dr. Von Ka-
kowski, metropoliet van Warschau, vorst La-
dislaw Lubomirski en Jozef von Ostrowski,
zijn te Berlijn aangekomen. In het gezelschap
was mede de minister-president von Kuchar-
zewski.
De Minister van marine heeft aan het
Amerikaansche Congres een, crediet van 5
milliard gulden gevraagd, om den bouw van
koopvaardijschepen te vermeerderen, alsmede
om den duizenden, in de nieuwe werven werk
zaam zijnde arbeiders woningen te verschaf
fen.
De Zwitsersche bondsraad heeft wegens
steenkoolschaarschte besloten, het pas voor
tweè maanden ingeperkte trein- en stoomboot-
verkeer nog meer aan banden te leggen.
Het definitieve resultaat van de 7e
Oostenrijksche oorlogsleening bedraagt
3.002.091.400 gulden. Hierbij zijn de nog
niet geëindigde inteekenmgen te velde slechts
gedeeltelijk opgenomen.
De 19 jarige Italiaansche recruten wor
den onmiddellijk nh voltooiing hunner ver
haaste militaire opleiding naar het front ge
zonden.
dan de overigen te Penryn, omdat hun huis
daar een gastvrij middelpunt was, en Rosa
linde nu den heuvel opgaat om bij ben koffie
te drinken.
Mijnheer Cowper had eens koning Arthur
gespeeld in een historische vertooning en dat
zegt u genoeg, hoe hij er uit zag. Lang, ma
ger, blauwe oogen en een korten blonden
baard, een prettig, vriendelijk man, een man
van opvoeding, een die schilderde als Fra
Angelico en toch ook practisch was, zoodat,
toen. hij zijn huis liet bouwen, hij kon na
gaan, uat de schoorsteenen en hef loodgie-
terswerk behoorlijk gemaakt werden. Rosa
linde was er nog maar een# aan huis geweest
maar zoodra zij met mevrouw Larch bin
nentrad, voelde zij weer de hartelijke ont
vangst, die 'iedereen dahr graag deed komen.
Mevrouw Cowper begon altijd met te zeggen,
dat zij klein gezelschap zou hebben, en zij
eindigde met groot. Zij had Rosalinde een
week geleden gezegd, dat zij vandag maar
zes menschen gevraagd had, maar er zaten
er 16 heel gezellig aan de koffietafel', of
schoon mevrouw Cowper zei, dat er geen
muis meer bij kon. Ik weet niet, hoeveel plaaia
een, muis noodig heeft, maar ae eetkamer van
de Cowper's had een behoorlijke grootte en
groote zonnige ramen met een wijd uitzicht
op de baai. Er stonden mooie oude meube
len in de kamer en er lag mooi oud ziver
op tafel. Het huis scheen Rosalinde vol licht,
warmte, narcissen en vroolijke, hartelijke
menschen, Zij was waarschijnlijk de eenige
persoon daar, die booze en onrustige gevoe
lens had. Daar zij zeer jong was, dacht zij
dat tenminste. Zij was met mevrouw Laren
den heuvel opgewandeld in drukkende stilte,
niet geneigd een tweede maal de treurige ge
schiedenis van het huwelijk harer ouders te
vertellen en toch wetend, dat de komst van
haar vader hier, praatjes en onderzoek ten
gevolge moest hebben.
(Word! vervolgd).
ALKMAARSCHE COURANT.
11 1
I
